- Tytuł:
-
Foraminifera and ostracods from the carbonate sediments of the Polish Zechstein
Otwornice i małżoraczki z węglanowych osadów cechsztynu Polski - Autorzy:
- Woszczynska, S.
- Powiązania:
- https://bibliotekanauki.pl/articles/22938.pdf
- Data publikacji:
- 1987
- Wydawca:
- Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
- Opis:
-
Fifty six species of foraminifera (17 new) and twenty six species of ostracods (4 new) have been described from the carbonates of the Polish Zechstein (cyclothems PZ1, PZ2, PZ3). In the regions of peri-Baltic syneclise and Podlasie depression the microfauna occurs in deposits of cyclothems PZ1, PZ2 and PZ3, while in the Koszalin—Chojnice region and at the pre-Sudetian monocline the microfauna has been found only in deposits of PZ1 cyclothem. Geinitzina richteri — Roundyella lebaensis zone characteristic of cyclothem PZ1 and Lingulina minima — Dorsoobliquella pulchra zone, characteristic of PZ2 and PZ3, have been distinguished in Poland.
Z osadów cyklotemów PZ1, PZ2 i PZ3 opisano i zilustrowano (plansze 1—10) 56 gatunków otwornic (17 nowych) oraz 26 gatunków małżoraczków (4 nowe). Próby do badań pochodzą z wierceń z następujących regionów (fig. 1, tabela 1): 1. synekliza peribałtycka, 2. obniżenie podlaskie, 3. strefa Koszalina-Chojnic i 4. monoklina przedsudecka. Zbadano 4.000 prób, z których mniej niż 30% zawierało mikrofaunę. Materiał do badań stanowią wyizolowane ze skały, dobrze zachowane skorupki i, na ogół, całe pancerzyki małżoraczków. Nie badano mikrofauny w szlifach skał. Rozprzestrzenienie regionalne mikrofauny w cechsztynie Polski jest bardzo niejednolite: najbardziej zróżnicowane gatunkowo i najliczniejsze są otwornice i małżoraczki w wierceniach z obszaru syneklizy peribałtyckiej i następnie, obniżenia podlaskiego, a najuboższy w mikrofaunę jest obszar monokliny przedsudeckiej. Również rozprzestrzenienie stratygraficzne mikrofauny jest niejednakowe w poszczególnych cyklotemach (tabela 2). W Wapieniu Cechsztyńskim (cyklotem PZ1) mikrofauna, a zwłaszcza otwornice, jest bardzo zróżnicowana gatunkowo (w tym wiele nowych gatunków) i występuje bardzo licznie. Wykazuje ona duże powiązania z mikrofauną całej Europy (ponad 30 gatunków wspólnych z nadbałtyckim obszarem ZSRR i ponad 40 z basenami Europy zachodniej). W Dolomicie Głównym (cyklotem PZ2) mikrofauna jest mniej zróżnicowana niż w Wapieniu Cechsztyńskim, a otwornice tracą dominującą rolę w zespołach faunistycznych. W porównaniu z otwornicami Wapienia Cechsztyńskiego, w Dolomicie Głównym występuje zespół odmienny, zawierający wiele nowych gatunków. Wśród małżoraczków większość gatunków przechodzi z Wapienia Cechsztyńskiego, lecz również pojawiają się nowe gatunki. Mikrofauna Dolomitu Głównego Polski różni się od mikrofauny pozostałych regionów Europy swoim dużym zróżnicowaniem. Ma ona większe powiązania z fauną Europy wschodniej (nadbałtycki obszar ZSRR), z którą łączy ją 7 gatunków, niż Europy zachodniej, z którą ma tylko 2 gatunki wspólne (tabela 2). W Dolomicie Płytowym mikrofauna z obszaru Polski, licząca 16 gatunków (w tym nowy gatunek otwornicy), ma tylko 2 gatunki wspólne ze wschodnim obszarem Europy i żadnych elementów wspólnych z pozostałymi partiami basenu cechsztyńskiego. Odmienny skład mikrofaunistyczny, jaki obserwuje się pomiędzy osadami poszczególnych cyklotemów pozwala na wyróżnienie dwóch zespołowych poziomów mikrofaunistycznych w cechsztynie Polski: I — Geinitzina richteri — Roundyella lebaensis, który obejmuje osady cyklotemu PZ1 oraz II — Lingulina minima — Dorsoobliquella pulchra, który obejmuje osady cyklotemów PZ2 i PZ3. Opracowane materiały są przechowywane w Muzeum Instytutu Geologicznego w Warszawie. - Źródło:
-
Acta Palaeontologica Polonica; 1987, 32, 3-4
0567-7920 - Pojawia się w:
- Acta Palaeontologica Polonica
- Dostawca treści:
- Biblioteka Nauki
Artykuł