Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Wolwiak, Ireneusz" wg kryterium: Autor


Wyświetlanie 1-2 z 2
Tytuł:
Granica dopuszczalności tworzenia prawa procesowego przez sąd przy wydawaniu postanowienia o odrzuceniu pozwu
The limit of admissibility of the creation of procedural law by the court when issuing an order rejecting the statement of claim
Autorzy:
Wolwiak, Ireneusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31339100.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
civil procedure
judgment
legal loophole
analogy legis
application of law
postępowanie cywilne
orzeczenie
luka prawna
analogia legis
stosowanie prawa
Opis:
Zagadnieniem prawnym, któremu poświęcono opracowanie, jest problem zastosowania przez sąd przepisów prawnych jako podstawy decyzji wydawanej w prowadzonym postępowaniu rozpoznawczym. Aktualizuje się on w momencie, gdy jako podstawy orzeczenia sądu odnoszącego się do biegu procesu nie da się wskazać określonego przepisu Kodeksu postępowania cywilnego. Tymczasem wypowiedź sądu prowadzi do wyznaczenia nakazu odpowiedniego zachowania uczestników procesu wraz z wprowadzeniem upoważnienia do podjęcia przez nich działań odnoszących się do możliwości kontroli prawidłowości podjętej decyzji w ramach postępowania odwoławczego. Badania tekstu prawnego prowadzone są wówczas z wykorzystaniem reguły inferencyjnej – analogii legis – dla możliwości wydania przez sąd orzeczenia na podstawie przepisów normujących podobną sytuację procesową. Zakres podobieństw może być jednak dość rozbieżny, co prowadzi z kolei do pytania o stosowanie czy tworzenie przez sąd prawa. Opracowanie jest związane z przeprowadzeniem czynności w ramach formalno-dogmatycznej metody badawczej. Przedmiotem badania były obowiązujące przepisy prawa publicznego zawarte w Kodeksie postępowania cywilnego regulującym przebieg postępowania rozpoznawczego w sprawach cywilnych z poszerzeniem go o kontekst systemowy. W przebieg pracy badawczej włączone zostały różne elementy tej metody, poczynając od elementów systematycznych z kryteriami i typami wykładni prawa, wraz z odróżnieniem zasad i reguł prawnych, poprzez zagadnienie występowania luk w prawie aż do wykorzystania elementów rozumowania logicznego i analizy językowej tekstów prawnych w celu wypracowania podstaw do podjęcia przez sąd decyzji odnoszącej się prowadzonej sprawy cywilnej. Podsumowanie pracy badawczej z uwzględnieniem elementu krytycyzmu pozwoliło na konstatację braku prawidłowej regulacji mogącej być podstawą decyzji sądu o formalnym zakończeniu postępowania cywilnego. Nie da się przy tym uzasadnić zachowania ustawodawcy, który w sferze stosowania przepisów prawa publicznego nie wprowadził mimo kilkunastu nowelizacji odpowiednich zmian czy to przez zamieszczenie wyrażenia nieostrego w obszarze przesłanek prowadzenia postępowania, czy też przez bieżące ich aktualizowanie.
The legal issue addressed in the study is the problem of the court‘s application of legal rules as a basis for the decision rendered in the conducted exploratory proceedings. It arises when a specific provision of the Code of Civil Procedure cannot be identified as the basis for a court decision relating to the course of the trial. Meanwhile, the court‘s pronouncement leads to the designation of an order for the appropriate behavior of the participants in the trial along with the introduction of a mandate for their actions relating to the possibility of reviewing the correctness of the decision made on appeal. The examination of the legal text is then carried out using the rule of inference - analogy legis - for the possibility of issuing a decision by the court on the basis of the provisions regulating a similar procedural situation. But the extent of the similarities can be quite disparate, which in turn leads to the question of the court‘s appropriateness or creation of law. The study is related to the conduct of activities within the formal-dogmatic research method. The subject of the study was the current provisions of public law contained in the Code of Civil Procedure regulating the course of deliberative proceedings in civil cases with the extension of its systemic context. Various elements of this method were included in the course of the research work, ranging from systematic elements with criteria and types of legal interpretation, along with the differentiation of legal principles and rules, through the issue of gaps in the law, to the use of elements of logical reasoning and linguistic analysis of legal texts in order to develop the foundations for the court to make a decision relating to a pending civil case. The summary of the research work, taking into account the element of criticism, allowed us to conclude that there is no proper regulation that could be the basis for the court‘s decision on the formal termination of civil proceedings. It is impossible to justify the behaviour of the legislator, who in the sphere of application of public law provisions, despite more than a dozen amendments, has not introduced appropriate changes, either by including a vague expression in the area of premises for conducting proceedings, or by updating them on an ongoing basis.
Źródło:
Acta Iuris Stetinensis; 2022, 38; 205-222
2083-4373
2545-3181
Pojawia się w:
Acta Iuris Stetinensis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Skutek konwencjonalnej czynności procesowej jako jej element konstytutywny
The effect of a conventional procedural act as its constitutive element
Autorzy:
Wolwiak, Ireneusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/30146697.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
civil procedure
conventional action
purpose
effect
postępowanie cywilne
czynność konwencjonalna
cel
skutek
Opis:
Przepisy regulujące przebieg postępowania rozpoznawczego przed sądem powszechnym w sprawach cywilnych zawierają również treści odnoszące się do uprawnień stron podejmujących określone czynności w celu udowodnienia zasadności swoich twierdzeń. Poszczególne jednostki redakcyjne aktu prawnego nie zawierają wszystkich elementów związanych z podejmowaniem przez stronę odpowiednich zachowań. Pojedynczy przepis ujmuje jedynie daną myśl ustawodawcy. Dopiero wyznaczony zbiór przepisów pozwala wskazać wszystkie stawiane przez kodeks1 wymagania dotyczące zachowania strony, dla których wprowadzono nazwę: czynność procesowa. Z uwagi na sekwencyjny przebieg postępowania cywilnego ustawodawca wyznaczył cel realizacji tych zachowań dla poszczególnych czynności procesowych. Nie zawsze jednak zachowanie stron, które korzystają ze swoich uprawnień do dokonania czynności procesowej, zmierza do jego osiągnięcia. Dlatego też wprowadzając kolejne zmiany do kodeksu, prawodawca zamieścił w art. 41 zakaz korzystania z uprawnień niezgodnie z ich celem. Pojawiło się więc pytanie o skutki dokonania czynności, która nie zmierzała do osiągnięcia celu związanego z jego realizacją przez ustawę. Czynności procesowe związane są bowiem z określonymi przez ustawodawcę skutkami. Jeżeli zatem taki skutek zachowania strony byłby niezbędnym elementem czynności procesowej, to działanie strony zmierzające do osiągnięcia stanu rzeczy, który nie jest celem czynności, powinno prowadzić do jej bezskuteczności. Taki wniosek będzie jednak dopuszczalny tylko wówczas, gdy rezultat czynności procesowej zostanie zakwalifikowany do zbioru reguł konstytutywnych. W celu jego wyprowadzenia posłużono się wypracowaną w nauce konstrukcją czynności konwencjonalnych w prawie. Badanie zagadnienia przeprowadzono metodą formalno-dogmatyczną, opierając się w działaniach badawczych na obowiązujących przepisach prawa procesowego cywilnego z ich rozszerzeniem na kontekst systemowy dziedziny prawa cywilnego. Przede wszystkim jednak skupiono się na wykorzystaniu elementów rozumowania formalno-logicznego wraz z analizą językową tekstów prawnych. Na zakończenie działań badawczych wykorzystano rozumowanie dedukcyjne, kierując się zasadami dostatecznej racji i metodą argumentacji prawniczej. W podsumowaniu rozprawy zawarto zdanie o włączeniu reguły następstwa do reguł konstytutywnych czynności procesowych. Stan rzeczy wywołany działaniem strony, w wyniku jej dążenia do osiągnięcia celu czynności procesowej, pozostaje w teleologicznym związku z jej zachowaniem w celu spowodowania odpowiedniego rozstrzygnięcia sądu. Brak takiego związku staje się więc podstawą twierdzenia, że czynności te nie mają wpływu na przebieg postępowania.
The provisions governing the course of examination proceedings before the common court in civil cases also contain content relating to the rights of parties undertaking specific activities to prove the validity of their statements. The individual editorial units of a legal act do not include all the elements related to the party’s taking appropriate behaviour. A single provision captures only a given idea of the legislator. Only a designated set of provisions allows to indicate all the requirements set by the code in the behaviour of the party for which the name was introduced: procedural activity. In view of the sequential course of civil proceedings, the legislator set a goal of their implementation for individual procedural steps, but not always the behaviour of the parties, who use their rights to perform a procedural act, tends to achieve it. Therefore, when introducing further changes to the Code, Art. 41 which prohibits exercising powers contrary to their purpose. There was, thus, a question about the effects of performing an action that was not aimed at achieving the goal related to its implementation by the act. This is because procedural activities are related to the consequences specified by the legislator. Therefore, if such a consequence of the party’s behaviour would be an indispensable element of a procedural action, then the party’s activity aimed at achieving a state of affairs that is not the purpose of the action – should lead to its ineffectiveness. However, such a request will be admissible only if the result of a procedural act is qualified to the set of constitutive rules. In order to derive it, a construction of conventional actions in law developed in science was used. The study of the issue was carried out using the formal and dogmatic method, relying in research activities on the applicable provisions of civil procedural law with their extension to the systemic context of the field of civil law. First of all, however, it focused on the use of elements of fo rmal and logical reasoning with the linguistic analysis of legal texts. At the end of the research activities, deductive reasoning was used, guided by the principles of a sufficientreason and the method of legal argumentation. The summary of the thesis includes a sentence about including the consequential rule in the rules of constitutive procedural activities. The state of affairs caused by the party’s actions, as a result of its striving to achieve the goal of the procedural act, remains in a teleological connection with its behaviour in order to cause an appropriate court decision. The absence of such a relationship, thus becomes the basis for the assertion that the activities have no influence on the course of the proceedings.
Źródło:
Acta Iuris Stetinensis; 2022, 41; 151-169
2083-4373
2545-3181
Pojawia się w:
Acta Iuris Stetinensis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-2 z 2

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies