Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Wojnowski, Michał." wg kryterium: Autor

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 25
Tytuł:
Κατάφρακτοι – ciężkozbrojna jazda Cesarstwa Bizantyjskiego jako kontynuacja antycznych cataphracti i clibanarii
Autorzy:
Wojnowski, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/640557.pdf
Data publikacji:
2005
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
Opis:
Cataphracts – Heavily-Armoured Cavalry of the Byzantine Empire as a Continuation of the Ancient Cataphracti and ClibanariiIn the specialist literature on the subject, there is a widespread opinion that the heavily-armoured elitist cavalry, defined as cataphracti and clibanarii had existed from the Hellenistic period until the end of antiquity. Whereas a comparison of the construction, material and use of the individual elements of the weapons and armour used by the Byzantine heavy cavalry from the VIth century and the first half of the VIIth century with the ancient cataphracti, allows one to draw the conclusion that the Byzantine heavily-armoured cavalry was its continuation, not necessarily in respect of the identity of the formation, but more so in respect of the used arms and other elements of equipment , rather than tactics. The term cataphracti was not used at that time, as this type of cavalry became the main striking force. Thus, there was no need to emphasize its elitist character, as was the case in antiquity. Classifying the Byzantine cavalry from this period as cataphracti, despite the fact that it is not usually defined in this way, is based on the opinion of emperor Leon VI, expressed in Tactice, in accordance with which the chief element which distinguished cataphract units from other types of cavalry, is the complete armour of both horse and warrior. In subsequent centuries, the role of heavily-armoured cavalry decreased. In the Xth century, the elitist formations of this type of cavalry constituted a marginal force compared to other cavalry units making up the Byzantine army. In the contemporary military treatises, there appeared once again the term „кαтάфрαĸтоі” as a definition of heavily-armoured elitist cavalry units. However, the Xth century „καтάфрακтοі” were not only a formation which was modelled on its ancient predecessor, but it constituted a continuation of the ancient patterns. The units were equipped with identical protective armour as their ancient forerunners. They also applied the same tactical procedures, for instance by fighting in the wedge-shaped order, which is ascribed to the ancient clibanarii. Similarly as in antiquity, in the Xth century this type of cavalry was accompanied by lightly-armoured mounted archer units.
Źródło:
Prace Historyczne; 2005, 132
0083-4351
Pojawia się w:
Prace Historyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Periodic Revival or Continuation of the Ancient Military Tradition? Another Look at the Question of the KATÁFRAKTOI in the Byzantine Army
Autorzy:
Wojnowski, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/682467.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Opis:
This article discusses the question of origin and identity of katáfraktoi – heavy-armoured cavalry in Byzantium. In the specialist literature on the subject, there is a widespread opinion that the heavily-armoured elitist cavalry, defined as catafracti and clibanarii had existed from the Hellenistic period until the end of Late Antiquity. Whereas a comparison of the construction, material and use of the individual elements of weapons and armour used by the Byzantine heavy cavalry from the sixth century and the first half of the seventh century with those of the ancient catafracti and clibanarii, allows us to draw the conclusion that the Byzantine heavily armed cavalry was its continuation, not necessarily in respect of the identity of the formations and their tactics, but more so in respect of the used arms and other elements of equipment. The term catafracti was not used at that time. Classifying the Byzantine cavalry from this period as catafracti, despite the fact that it is not usually defined in this way is based on the opinion of emperor Leo VI, expressed in Tactica, in accordance with which the chief element which distinguished catafracti and clibanarii units from other types of cavalry, was the complete armour of both the horse and rider. In spite of the fact, that the Romans, in response to the Sasanid heavy horsemen created their own mailed cavalry described by names catafracti or clibanarii, the influence of the Steppe people (principally the Huns and Avars) was more pronounced in the next centuries. Their weapons and tactics completely transformed the Byzantine way of war. In particular, this development concerned the cavalry – the main striking force of Byzantine army at this time. As we have seen, a disappearance of the ancient terms catafracti and clibanarii and their tactics (fighting in wedge-column order) was linked with this process of change. In the 10th century, in contemporary military treatises the term katáfraktoi appeared once again, a fact that can be connected with a usage typical for the “Macedonian renaissance”. At this time, the elitist formations of this type constituted a force marginal as compared to other cavalry units making up the Byzantine forces. However, the appearance of the 10th century katáfraktoi were a practical effect of the revival of ancient traditions in the Byzantine culture: they were not a formation which was only modeled on its ancient predecessor, but its constituted a continuation of the ancient patterns. The horsemen were equipped with similar protective armour as their ancient forerunners. They also applied the same tactics, for instance by fighting in the wedge-column order, which is ascribed to the ancient cavalry of this type. Sources mentioned above indicates, that this kind of battle array was reintroduced at this time. Moreover, the katáfraktoi were also present as a main striking cavalry force in the Comnenian army, which indicates, that heavy-armoured cavalry was still necessary. There is no reason to accept the opinion that there was no continuous tradition of heavy-armoured cavalry in the Byzantine Empire.
Źródło:
Studia Ceranea; 2012, 2; 195-220
2084-140X
2449-8378
Pojawia się w:
Studia Ceranea
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Aleksander Dugin a resorty siłowe Federacji Rosyjskiej. Przyczynek do badań nad wykorzystaniem geopolityki przez cywilne i wojskowe służby specjalne we współczesnej Rosji
Aleksander Dugin and military institutions of the Russian Federation. Introduction to research on taking advantage of geopolitics by the civil and military security services in modern Russia
Autorzy:
Wojnowski, Michal
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/501848.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Agencja Bezpieczeństwa Wewnętrznego
Opis:
Artykuł dotyczy politycznej roli Aleksandra Dugina w systemie władzy Federacji Rosyjskiej oraz jego powiązań z przedstawicielami rosyjskich cywilnych i wojskowych służb specjalnych. Ponadto skoncentrowano się na przedstawieniu poglądów Aleksandra Dugina na temat problematyki bezpieczeństwa i funkcjonowania służb specjalnych oraz próbie udzielenia odpowiedzi na pytanie w jakim stopniu formułowane przez Dugina idee inspirują bądź też odwrotnie - uzasadniają reformy służb specjalnych przeprowadzane stopniowo od czasu objęcia władzy w Rosji przez Władimira Putina. Istotną część artykułu stanowią również rozważania na temat recepcji ideologicznych koncepcji Aleksandra Dugina w środowisku byłych jak i obecnych funkcjonariuszy służb specjalnych na tle nowych nurtów mających zastąpić ideologię komunistyczną. Celem szeroko rozumianej działalności politycznej i intelektualnej Aleksandra Dugina wydaje się być uzasadnienie mocarstwowych dążeń neoimperialnego państwa rosyjskiego a przede wszystkim konsolidowanie społeczeństwa wokół lansowanego przez służby modelu polityki bezpieczeństwa.
The article portrays Alexander Dugin and his role in the power system of the Rus¬sian Federation, as well as his ties with the representatives of Russian civil and military special services. The paper concentrates on Alexander Dugin's views on the security and operation of special services. It is also an attempt to answer the question to what extent Dugins' ideas inspire or justify the reform that the special services have undergone since Vladimir Putin came to power in Russia. A large part of the article analyzes the perception of Alexander Dugin's ideas among former and current officers of intelligence services as one of the ideologies that might replace communism. It seems that the general goal of Alexander Dugin's activity is to justify the superpower ambitions of the neo-im¬perialist Russian state, in particular the consolidation of the society around the security policy pursued by intelligence services.
Źródło:
Przegląd Bezpieczeństwa Wewnętrznego; 2014, 6, 10
2080-1335
2720-0841
Pojawia się w:
Przegląd Bezpieczeństwa Wewnętrznego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Terroryzm w słuzbie geopolityki. Konflikt rosyjsko-ukraiński jako przykład realizacji doktryny politycznej Aleksandra Dugina i koncepcji „wojny buntowniczej” Jewgienija Mesnera
Terrorism serving geopolitics. The Russian-Ukrainian conflict as an example of the implementation of Aleksandr Dugin’s geopolitical doctrine and Jewgienij Messner’s concept of rebellious war
Autorzy:
Wojnowski, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/501796.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Agencja Bezpieczeństwa Wewnętrznego
Tematy:
Aleksandr Dugin
geopolityka
wojna informacyjna
Jewgienij Messner
działania asymetryczne
Alexandr Dugin
geopolitics
information war
Evgeniy Messner
asymmetrical warfare
Opis:
Artykuł dotyczy założeń rosyjskiej doktryny geopolitycznej w odniesieniu do Ukrainy oraz metod jej realizacji. Pierwsza część opracowania została poświęcona analogiom istniejącym pomiędzy doktryną geopolityczną Aleksandra Dugina a niektórymi aspektami polityki Kremla wobec państwa ukraińskiego. Rzeczywistym celem, któremu służy realizacja geopolitycznej doktryny Dugina jest przede wszystkim ścisłe związanie południowo – wschodnich obszarów Ukrainy z Rosją a w dalszej perspektywie całkowite pozbawienie suwerenności państwa ukraińskiego. Druga część artykułu dotyczy sposobu realizacji wspomnianej doktryny geopolitycznej za który należy uznać „wojnę buntowniczą”. Przedstawiono główne założenia koncepcji „wojny buntowniczej”, której twórcą był Jewgienij Messner. Ukazano jej ewolucję, która doprowadziła do powstania modelu działań asymetrycznych opartych na czynnikach informacyjnych, psychologicznych i technicznych. Następnie opisano wybrane przykłady praktycznego zastosowania tej koncepcji, co miało miejsce podczas konfliktu rosyjsko-ukraińskiego.
The article deals with the paradigms of the Russian geopolitical doctrine which was applied in Ukraine and the methods of its employment. First part of the text analyses the analogies between the geopolitical doctrine created by Alexandr Dugin and some of the aspects of the politics of Kremlin towards Ukraine. The real target of applying Dugin’s doctrine is, first of all, making the South-Eastern territories of Ukraine dependent on Russia, which in a longer perspective would lead to abolishing the Ukrainian sovereignty. The second part of the article copes with the methods of the application of the above mentioned geopolitical doctrine which should be identified as a “rebellious war” (myatezhvoyna), the idea created by Evgeniy Messner. The general foundations of the “rebellious war” model were duly presented in the article. Next, the evolution of these ideas was outlined. The result of the process was the model of asymmetrical operations based on informational, psychological and technical factors. The selected examples of practical applications of that model in Russo-Ukrainian conflict were described further in the article.
Źródło:
Przegląd Bezpieczeństwa Wewnętrznego; 2014, 6, 11; 58-90
2080-1335
2720-0841
Pojawia się w:
Przegląd Bezpieczeństwa Wewnętrznego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Zarządzanie refleksyjne” jako paradygmat rosyjskich operacji informacyjno-psychologicznych w XXI w.
„Reflective management” as a paradigm of the Russian information and psychological operations in 21st century
Autorzy:
Wojnowski, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/501575.pdf
Data publikacji:
2015-04
Wydawca:
Agencja Bezpieczeństwa Wewnętrznego
Tematy:
Wladimir Lefewr
Soviet cybernetics
reflexive management
information war
social engineering
Władimir Lefewr
sowiecka cybernetyka
zarządzanie refleksyjne
wojna informacyjna
socjotechnika
Opis:
Opracowanie dotyczy genezy, teorii oraz zastosowania koncepcji zarządzania refleksyjnego. Określenie to oznacza proces polegający na przekazaniu przeciwnikowi w sposób dla niego niedostrzegalny przesłanek służących jako logiczne podstawy do podejmowania decyzji skutkujących zachowaniem korzystnym dla inicjatora. Według autora artykułu rosyjskie operacje informacyjno-psychologiczne w znacznej części bazują na paradygmacie zarządzania refleksyjnego przez pośrednie sterowanie przeciwnikiem wywierane działaniem na jego świadomość i wolę, którego twórcą był rosyjski uczony Władimir Lefewr. Termin z a r z ą d z a n i e r e f l e k s y j n e (sterowanie obrazami świata, człowieka itd.) odniósł do szeroko rozumianych podstępnych i iluzorycznych działań: prowokacji, intrygi, kamuflażu itp. W ciągu 40 lat teoria Władimira Lefewra była ciągle doskonalona, stając się obiektem badań teoretyków walki informacyjnej wywodzących się z armii lub cywilnych służb specjalnych. We współczesnej Rosji teoria zarządzania refleksyjnego znajduje także szerokie zastosowanie nie tylko w kwestiach związanych z konfliktami i bezpieczeństwem informacyjnym, lecz także w wielu naukach społecznych.
The article concerns the origins, theory and application of the concept of the reflective management. This term means the process of transferring to an enemy on the imperceptible way premises which should serve as a logical basis for making decisions resulting in the behavior favorable to the originator. According to the article’s author, the information and psychological operations are largely based upon the reflexive management paradigm founded by the Russian scientist, Vladimir Lefewr, consisting in influencing the opponent’s consciousness and will. The term reflexive management (affecting world images etc.) refers to broadly defined insidious and deceptive activities: provocation, intrigue, camouflage, etc. For over 40 years, Lefewr’s theory has been continuously improved, becoming the object of research of information warfare theorists from the army or special services. In contemporary Russia the reflective management theory is widely used not only in issues related to conflicts and information security, but also in many social sciences.
Źródło:
Przegląd Bezpieczeństwa Wewnętrznego; 2015, 7, 12; 11-36
2080-1335
2720-0841
Pojawia się w:
Przegląd Bezpieczeństwa Wewnętrznego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Koncepcja "wojny nowej generacji" w ujęciu strategów Sztabu Generalnego Sił ZBrojnych Federacji Rosyjskiej.
The concept of "modern warfare" formulated by strategists of the Russian Federation Armed Forces Headquarters.
Autorzy:
Wojnowski, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/501583.pdf
Data publikacji:
2015-11-15
Wydawca:
Agencja Bezpieczeństwa Wewnętrznego
Tematy:
wojna nowej generacji
miękka siła, siły specjalne
walka informacyjna
wojna niekontaktowa
modern warfare
soft power
special forces
information warfare
no-contact
warfare
Opis:
Artykuł ma na celu przedstawienie genezy i głównych założeń rosyjskiej koncepcji wojny nowej generacji, ze szczególnym uwzględnieniem znaczenia walki informacyjnej, roli sił specjalnych oraz wykorzystania nowoczesnych technologii w działaniach wojennych. Zamiarem autora jest także próba udzielenia odpowiedzi na pytania: czy założenia koncepcji wojny nowej generacji, zwanej na Zachodzie wojną hybrydową, są rzeczywiście założeniami nowatorskimi oraz czy znajdują odzwierciedlenie we współczesnej rosyjskiej praktyce wojskowej. Rosyjska koncepcja wojny nowej generacji – utożsamiana na Zachodzie z wojną hybrydową – jest syntezą rozwiązań znanych w przeszłości, a wyrażonych w myśli wojskowej powstałej w kręgach rosyjskiej białej emigracji i w ZSRR. W tym kontekście nowatorskiego charakteru wojny nowej generacji należy upatrywać jedynie w wykorzystaniu nowoczesnych środków techniki, co przyczyniło się do wzrostu znaczenia walki informacyjnej, sił specjalnych oraz tzw. wojny bezkontaktowej.
The article is aimed at presenting the genesis and main assumptions of the Russian concept of modern warfare, taking into account the significance of information warfare, the role of special forces and the use of modern technologies for warfare activities. 68 J. Darczewska, Rosja zbroi się do „wojny informacyjnej” z Zachodem, „Biuletyn Kwartalny Rządowego Centrum Bezpieczeństwa” 2014, nr 9, s. 3. I. ARTYKUŁY I ROZPRAWY 39 The author also tries to answer the question: is the concept of “modern warfare”, in the West known as the hybrid warfare, a new idea indeed and whether it is really applied in modern Russian military policy. The Russian concept of the modern warfare – in the West identified with the hybrid warfare – is the synthesis of concepts already known in the past, exposed by the military thoughts within the circles of white Russian emigration and in the Soviet Russia. Hence, within the given context, the concept of modern warfare should be seen as the use of modern technology, which itself increased the importance of information warfare, special forces and the so-called no-contact warfare activities.
Źródło:
Przegląd Bezpieczeństwa Wewnętrznego; 2015, 7, 13; 13-39
2080-1335
2720-0841
Pojawia się w:
Przegląd Bezpieczeństwa Wewnętrznego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Koncepcja wojny sieciowej Aleksandra Dugina jako narzędzie realizacji celów geopolitycznych Federacji Rosyjskiej
Alexander Dougin`s concept of a net war as a tool towards realization of geopolitical goals of the Russian Federation.
Autorzy:
Wojnowski, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/501810.pdf
Data publikacji:
2017-03-15
Wydawca:
Agencja Bezpieczeństwa Wewnętrznego
Tematy:
wojna sieciowa,
Aleksandr Dugin,
ruch eurazjański,
Czwarta Teoria Polityczna,
geopolityka
netwar,
Alexandr Dugin,
Eurasian Movement,
Fourth Political Theory,
geopolitics.
Opis:
Artykuł dotyczy genezy, teorii oraz zastosowania rosyjskiej koncepcji wojny sieciowej. Ten termin został wprowadzony w Rosji przez Aleksandra Dugina. Według Dugina i jego współpracowników z ruchu eurazjańskiego rosyjska koncepcja wojny sieciowej stała się głównym środkiem do osiągania celów państwa w polityce międzynarodowej, regionalnej i wewnętrznej, a także do zyskiwania geopolitycznej przewagi, szczególnie w sferze informacyjnej. Stworzyli oni model „sieci eurazjańskiej”, który jest odpowiedzią na „amerykańskie wyzwanie sieciocentryczne”. Zdaniem geopolityka „sieć eurazjańska” powinna się składać z grupy wysokich urzędników państwowych, najlepszych (zaangażowanych) kadr wywodzących się z rosyjskich służb specjalnych oraz rosyjskich i prorosyjskich intelektualistów, uczonych, politologów, patriotycznie zorientowanych dziennikarzy, artystów i działaczy kultury. Dugin zaproponował także stworzenie podstaw ideologicznych wojny sieciowej prowadzonej w celu uzyskania przewagi informacyjnej. Jego nowa ideologia, sformułowana w książce pt. Czwarta Teoria Polityczna, stanowi alternatywę dla amerykańskiej hegemonii i NATO.
The article concerns the origins, theory and application of the concept of the Russian netwar. This term was introduced in Russia by Aleksandr Dugin. According to Dugin and his contributors from Eurasian Movement, the Russian concept of netwar is the means the state uses to achieve its goals in international, regional and domestic politics and also to gain a geopolitical advantage, especially in information sphere. They created the “Eurasian” network model. It offers a symmetric response to the “net-centric challenge from the US”. According to Dugin, the Eurasian network is conceived to consist of a special group of senior officials, the best “mission-oriented” staff from the Russian secret services, Russian and pro-Russian intellectuals, scientists, political scientists and the corps of patriotically-oriented journalists and culture activists. Dugin also offers ideological foundations for the netwar to gain informational advantage. The new ideology proposed by Dugin in his book The Fourth Political Theory is an alternative to American hegemony and NATO.
Źródło:
Przegląd Bezpieczeństwa Wewnętrznego; 2017, 9, 16; 11-37
2080-1335
2720-0841
Pojawia się w:
Przegląd Bezpieczeństwa Wewnętrznego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 25

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies