Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Wojciech, Ścierski" wg kryterium: Autor

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-11 z 11
    Tytuł:
    Test eferentny ślimaka – czułość i swoistość metody
    Autorzy:
    Lisowska, Grażyna
    Namysłowski, Grzegorz
    Misiołek, Maciej
    Wojciech, Ścierski
    Orecka, Bogusława
    Czecior, Eugeniusz
    Dziendziel, Anna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1398814.pdf
    Data publikacji:
    2008
    Wydawca:
    Index Copernicus International
    Tematy:
    kontralateralna supresja
    emisje otoakustyczne
    efekt eferentny
    układ oliwkowo-ślimakowy przyśrodkowy
    Opis:
    Introduction. The amplitude of click evoked otoacoustic emissions can be suppressed (reduced) with contralateral acoustic stimulation (CAS). This is thought to be due to the inhibitory control that the medial efferent auditory nerve exerts on outer hair cell function. One commonly used test of medial olivocochlear (MOC) function in humans involves measuring the degree of suppression of ipsilateral otoacoustic emissions (OAEs) by CAS. This effect is called contralateral suppression, efferent effect or olivocochlear reflex. Aim of the study. The objective of this study was to measure cut-off level of contralateral suppression, sensitivity and specificity of the efferent test. Material and methods. To evaluate the function of MOC system click evoked otoacoustic emissions (CEOAEs) with and without continuous contralateral broadband noise (BBN) stimulation were recorded in 14 patients with multiple sclerosis, 16 patients with unilateral cerebello-pontine angle tumor and control group matched for age and gender. BBN was presented at 50 dB SL and otoacoustic emissions were recorded in response to nonlinear clicks at 70 +/- 3 dB SPL. Results. The cut-off level was established at -1.4 dB. For 1.4 dB cut-off level of contralateral suppression the sensitivity of the efferent test was 90% and specificity was 70%. Conclusions. To conclude, assessment of efferent suppression may be a useful addition to the battery test employed in the investigation of multiple sclerosis and cerebello-pontine angle tumors. The MOC suppression test may provide a tool for an early diagnosis of the brainstem pathology
    Źródło:
    Polish Journal of Otolaryngology; 2008, 62, 6; 747-754
    0030-6657
    2300-8423
    Pojawia się w:
    Polish Journal of Otolaryngology
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Diffuse acute otitis externa
    Ostre rozlane zapalenie ucha zewnętrznego
    Autorzy:
    Gamrot-Wrzoł, Marta
    Zięba, Natalia
    Ścierski, Wojciech
    Misiołek, Maciej
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1399178.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Index Copernicus International
    Tematy:
    acute otitis externa
    diagnostic recommendations
    therapeutic recommendations
    ostre zapalenie ucha zewnętrznego
    zalecenia diagnostyczne
    zalecenia terapeutyczne
    Opis:
    Diffuse acute otitis externa (OEAD) is one of the most frequent cases recorded in Otorhinolaryngological emergency room. The main symptoms include: acute otalgia, feeling of ear fullness, itching, hearing impairment, sometimes fever. Otoscopy is the basic part of the diagnosis. First-line treatment involves topical antibiotic eardrops with or without a steroid. Clinicians should prescribe a non-ototoxic preparation when the patient has a known or suspected perforation of the tympanic membrane. Systemic antibiotics should not be prescribed in the first stage of the therapy unless the patient is at risk of severe course of the disease.
    Ostre rozlane zapalenie ucha zewnętrznego (OEAD; otitis externa acuta diffusa) to jedna z częstszych przyczyn zgłaszania się pacjentów na ostry dyżur otorynolaryngologiczny. Głównymi dolegliwościami, o których informują chorzy, są: nagły ostry ból, uczucie pełności w uchu, często świąd, upośledzenie słuchu, czasami gorączka. Podstawą rozpoznania jest badanie otoskopowe. Leczenie pierwszego rzutu polega na podawaniu miejscowo kropli zawierających antybiotyk ze sterydem (np. cyprofloksacyna z fluocynolonem) lub bez (np. cyprofloksacyna). Jeżeli nie ma możliwości oceny ciągłości błony bębenkowej, należy unikać stosowania preparatów o potencjale ototoksycznym. Antybiotyki o działaniu systemowym nie powinny być przepisywane w pierwszej fazie leczenia zapalenia ucha zewnętrznego – chyba, że pacjent jest w grupie ryzyka wystąpienia zapalenia ucha zewnętrznego o ciężkim przebiegu.
    Źródło:
    Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny; 2020, 9, 1; 6-10
    2084-5308
    2300-7338
    Pojawia się w:
    Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Serum concentration of total sialic acids in patients with primary laryngeal carcinoma
    Poziom całkowitego kwasu sjalowego w surowicy pacjentów z pierwotnym rakiem krtani
    Autorzy:
    Bronikowska, Izabela
    Świętochowska, Elżbieta
    Morawski, Robert
    Ścierski, Wojciech
    Czecior, Eugeniusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/27320993.pdf
    Data publikacji:
    2022-11-23
    Wydawca:
    Index Copernicus International
    Tematy:
    markers in laryngeal cancer
    N-acetyl-5-neuraminic acid
    sialic acids
    squamous cell carcinoma of the larynx
    kwas N-acetylo-5-neuraminowy
    kwas sjalowy
    markery raka krtani
    rak płaskonabłonkowy krtani
    Opis:
    Aim: The aim of the study was to evaluate serum concentrations of total sialic acids (TSA) in patients with squamous cell carcinoma of the larynx preoperatively and 4 years postoperatively and to compare the results with the serum concentration of sialic acids in patients with non-neoplastic laryngeal lesions. Material and methods: The study comprised 52 patients with squamous cell carcinoma of the larynx and 25 patients with non-neoplastic laryngeal lesions. Serum TSA concentrations were assessed in all patients preoperatively. 4 years after surgery, serum TSA concentrations were assessed again in 21 patients from the study group in whom recurrence was not detected. Results: Significantly higher serum concentrations of TSA were found in patients with laryngeal cancer compared to the control group (P < 0.05). Changes in TSA concentrations in the study group depended only on cancer grade (G). Significantly higher TSA concentrations were found in G3 patients. Such a relationship was not found for other parameters assessed. Alcohol consumption was the only important factor that affected TSA concentration in the control group. Significantly higher TSA concentrations were found in patients who admitted alcohol abuse. Significantly lower TSA concentrations were observed in patients with laryngeal cancer who were assessed 4 years postoperatively (P < 0.05). Conclusion: Serum concentration of TSA was increased significantly in laryngeal cancer and decreased significantly after several years of successful treatment. Further studies are warranted to assess the possibility of using sialic acids as a marker or target for immunotherapy.
    Cel: Celem pracy była ocena poziomu całkowitego kwasu sjalowego (TSA) w surowicy pacjentów z rakiem płaskonabłonkowym krtani przed leczeniem operacyjnym oraz 4 lata po leczeniu operacyjnym, a także porównanie uzyskanych wyników z poziomami kwasu sjalowego w surowicy pacjentów z nienowotworowymi zmianami w obrębie krtani. Materiał i metody: Badaniem objęto 52 pacjentów z płaskonabłonkowym rakiem krtani oraz 25 chorych z nienowotworowymi zmianami w krtani. U wszystkich pacjentów dokonano pomiaru stężenia TSA w surowicy przed leczeniem chirurgicznym. Po upływie 4 lat od leczenia chirurgicznego dokonano ponownej oceny poziomu TSA w surowicy 21 pacjentów z grupy badanej, u których nie stwierdzono nawrotu choroby. Wyniki: Zaobserwowano istotnie wyższe stężenia TSA w surowicy pacjentów z rakiem krtani, w porównaniu z pacjentami z grupy kontrolnej (p<0,05). Zmiany w stężeniach TSA w grupie badanej zależały jedynie od stopnia złośliwości nowotworu (G). Istotnie wyższe stężenia TSA odnotowano u pacjentów z nowotworami stopnia G3. Nie stwierdzono jednak podobnej zależności dla pozostałych ocenianych parametrów. Jedynym istotnym czynnikiem wpływającym na stężenie TSA było spożywanie alkoholu. Istotnie wyższe stężenia TSA obserwowano u pacjentów przyznających się do nadużywania alkoholu. U pacjentów z rakiem krtani, badanych 4 lata po leczeniu chirurgicznym, stwierdzono znaczne obniżenie stężeń TSA (p <0,05). Wnioski: Stężenie TSA w surowicy ulega znacznemu zwiększeniu w przebiegu raka krtani i znacznie obniża się w ciągu kilku lat od zastosowania skutecznego leczenia. Ocena możliwości wykorzystywania kwasu sjalowego jako markera lub punktu uchwytu immunoterapii wymaga przeprowadzenia dalszych badań.
    Źródło:
    Polish Journal of Otolaryngology; 2023, 77, 2; 12-17
    0030-6657
    2300-8423
    Pojawia się w:
    Polish Journal of Otolaryngology
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The surgical treatment results of otosclerosis at the Department of Otolaryngology Silesian Medical University in Zabrze in years 2000–2010
    Autorzy:
    Czerwińska, Gabriela
    Ścierski, Wojciech
    Namysłowski, Grzegorz
    Lisowska, Grażyna
    Misiołek, Maciej
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1398313.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Index Copernicus International
    Tematy:
    otosclerosis
    stapedotomy
    surgical treatment results
    Opis:
    Background: Otosclerosis is a cause of 5–9% of all hearing loss. The most effective treatment of otoslerosis is stapedotomy. Aim: The aim of this study was to evaluate the results of otosclerosis surgical treatment and to examine the impact of disease stage, time of the signs, age and sex on the results. Material and methods: 105 patients who underwent operation due to otosclerosis at the Department of Otolaryngology University Hospital in Zabrze at the age of 18–65 were analyzed. In 25 patients stapedotomy was bilateral. 130 cases of treated ears were included in the statistical analysis. The state of hearing after operation was evaluated with regard to guidance of Hearing and Balance Committee of American Academy of Otolaryngology – Head and Neck Surgery and with consideration of suggestions made by European Academy of Otolaryngology and Neurootology. Mean values of bone and air conduction, air bone gap before, one year after treatment, and at least 4 years after surgery were compared. The influence of stage of the disease in terms of Shambaugh index, lasting of signs, age and sex were evaluated with regard to change of mean hearing loss according to Bell Telephone Laboratories. Results: On the basis of hearing examination evaluating improvement in air and bone conduction and reduction of cochlear reserve, very good and good treatment results were obtained in over 90% of patients in short and long term observations. No influence of disease stage, time of signs lasting, age and sex on the results of treatment – with regard to change in mean hearing loss was shown.
    Źródło:
    Polish Journal of Otolaryngology; 2017, 71, 2; 17-21
    0030-6657
    2300-8423
    Pojawia się w:
    Polish Journal of Otolaryngology
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wyniki leczenia operacyjnego chorych na otosklerozę w Oddziale Klinicznym Laryngologii w Zabrzu w latach 2000–2010
    Autorzy:
    Czerwińska, Gabriela
    Ścierski, Wojciech
    Namysłowski, Grzegorz
    Lisowska, Grażyna
    Misiołek, Maciej
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1398321.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Index Copernicus International
    Tematy:
    otoskleroza
    stapedotomia
    wyniki leczenia operacyjnego
    Opis:
    Wstęp: Otoskleroza jest przyczyną od 5 do 9 % wszystkich niedosłuchów. Najczęściej wykonywanym zabiegiem operacyjnym w otosklerozie jest stapedektomia Cel pracy: Celem pracy była ocena wyników leczenia operacyjnego chorych na otosklerozę oraz zbadanie wpływu stopnia zaawansowania choroby, czasu trwania dolegliwości, wieku oraz płci na uzyskiwane wyniki. Materiał i metody: Badaniu poddano 105 chorych w wieku 18–65 lat operowanych z powodu otosklerozy w Katedrze i Oddziale Klinicznym Laryngologii w Zabrzu w latach 2000–2010. U 25 pacjentów zabieg wykonano obustronnie. Analizie poddano wyniki uzyskane po 130 zabiegach na strzemiączku. Stan słuchu chorych po operacji oceniono zgodnie z zaleceniami Komitetu do Spraw Słuchu i Równowagi Amerykańskiej Akademii Otolaryngologii, Chirurgii Głowy i Szyi, uwzględniając sugestie Europejskiej Akademii Otologii i Neurootologii. Porównywano średnie wartości przewodnictwa kostnego i powietrznego, średnie wartości rezerwy ślimakowej przed, rok po leczeniu (obserwacja wczesna) oraz minimum 4 lata po stapedotomii (obserwacja późna). Oceniono także zmianę Wskaźnika Procentowej Poprawy Słuchu (WPPS). Zbadano wpływ stopnia zaawansowania choroby (według wskaźnika Shambaugha), długość trwania dolegliwości przed zabiegiem, jak również wpływ wieku oraz płci na wyniki leczenia, które oceniano według zmiany średniego ubytku słuchu zgodnie z Bell Telephone Laboratories. Wyniki: Wyniki badań słuchu – oceniające poprawę przewodnictwa powietrznego i kostnego, zmniejszenia rezerwy ślimakowej i WPPS – przyniosły bardzo dobre i dobre wyniki u ponad 90% chorych w obserwacji tak wczesnej, jak i późnej. Wykazano brak wpływu stopnia zaawansowania choroby, długości trwania dolegliwości, wieku oraz płci chorych na wyniki leczenia operacyjnego otosklerozy ocenione zmianą średniego ubytku słuchu.
    Źródło:
    Polish Journal of Otolaryngology; 2017, 71, 2; 17-21
    0030-6657
    2300-8423
    Pojawia się w:
    Polish Journal of Otolaryngology
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Penetrating neck trauma
    Autorzy:
    Marków, Magdalena
    Zieliński, Maciej
    Kawecka, Izabela
    Lampe, Natalia
    Ścierski, Wojciech
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1400468.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Index Copernicus International
    Tematy:
    neck trauma
    penetrating wounds
    exploratory surgery
    imaging of neck trauma
    treatment of neck trauma
    Opis:
    Penetrating neck traumas are traumas that pass through the platysma muscle, and they account for 5% to 10% of all neck traumas. Penetrating head traumas can damage vital structures such as the airways, esophagus, major nerves and vessels. Thus, patients with penetrating neck traumas should be treated in hospital, and doctors should be careful when deciding on the best treatment. Currently, the need for surgery can be established based on imaging tests, clinical status of the patient, medical history, physical examination, and laboratory tests. Exploratory surgery is not necessary particularly because it is associated with complications. We present two patients with penetrating neck traumas who were treated in our center: a 22-year-old patient with a foreign body that, for two years, mimicked a tumor, and a 45-year-old patient with a stab wound requiring immediate treatment. In the first patient, finding the foreign body earlier would have allowed an immediate removal, which would have prevented subsequent surgery and reduced the risks of leaving the foreign body in the neck. In the second patient, immediate contrast-enhanced computed tomography (CT) of the neck showed a foreign body, its size and position, which helped to plan surgery. Conclusions: In hemodynamically stable patients with penetrating neck traumas, doctors should choose the best treatment based on imaging, medical history, and physical examination.
    Źródło:
    Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny; 2017, 6, 4; 61-64
    2084-5308
    2300-7338
    Pojawia się w:
    Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Urazy drążące szyi
    Autorzy:
    Marków, Magdalena
    Zieliński, Maciej
    Kawecka, Izabela
    Lampe, Natalia
    Ścierski, Wojciech
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1400522.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Index Copernicus International
    Tematy:
    urazy szyi
    rany penetrujące
    operacja zwiadowcza
    badania obrazowe w urazach szyi
    postępowanie w urazach szyi
    Opis:
    Uraz przenikający szyi to taki, w którym rana przechodzi przez mięsień szeroki szyi. Tego typu obrażenia stanowią 5–10% wszystkich urazów tej okolicy. Ze względu na obecność w obrębie szyi bardzo ważnych życiowo struktur anatomicznych: dróg oddechowych, przewodu pokarmowego, ważnych struktur naczyniowych i nerwowych, każdorazowo, gdy mamy do czynienia z urazem drążącym szyi, należy pacjenta hospitalizować oraz zachować szczególną ostrożność przy podejmowaniu dalszych decyzji terapeutycznych. Współcześnie na podstawie badań obrazowych, stanu klinicznego, dokładnego wywiadu, badania fizykalnego i badań laboratoryjnych jesteśmy w stanie określić, czy zabieg operacyjny jest niezbędny. Takie postępowanie umożliwia rezygnację z operacji zwiadowczych, które niosą za sobą ryzyko. W pracy przedstawiono dwa przypadki pacjentów, hospitalizowanych w tutejszym ośrodku otorynolaryngologicznym: 22-letniego chorego z ciałem obcym szyi – imitującym guz – od dwóch lat, oraz 45-letniego pacjenta z raną ciętą szyi przyjętego w trybie ostrego dyżuru. W pierwszym przypadku wcześniejsza dokładna diagnostyka pozwoliłaby na natychmiastowe usunięcie ciała obcego i uniknięcie późniejszej operacji, jak też zagrożeń wynikających z pozostawienia go w ranie. W drugim przypadku szybko wykonane badanie TK szyi z kontrastem pozwoliło stwierdzić ciało obce, określić jego rozmiar, położenie oraz przygotować zespół operacyjny do zabiegu. Wnioski: W urazach drążących szyi u pacjentów stabilnych hemodynamicznie, podejmowanie decyzji o dalszym postępowaniu powinno być poprzedzone dokładną diagnostyką obrazową, wywiadem oraz badaniem fizykalnym.
    Źródło:
    Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny; 2017, 6, 4; 61-64
    2084-5308
    2300-7338
    Pojawia się w:
    Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Allergies, asthma or hypersensitivity to NSAIDs – are they an equally important risk factor for the development of a specific CRS phenotype?
    Autorzy:
    Stryjewska-Makuch, Grażyna
    Janik, Małgorzata
    Kolebacz, Bogdan
    Ścierski, Wojciech
    Lisowska, Grażeyna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1397488.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Index Copernicus International
    Tematy:
    allergy
    asthma
    hypersensitivity
    nasal surgical procedures
    sinusitis
    Opis:
    Introduction: CRS is a complex systemic disease affecting more than 10% of the population. There are two main types of CRS phenotypes: CRSwNP and CRSsNP. In the Caucasian population, the prevalence of inflammation markers typical of the Th1 profile is observed in CRSsNP, whereas Th2 and Th17 in CRSwNP. Th2 inflammation is observed in the CRSwNP phenotype with concomitant allergies, asthma or hypersensitivity to NSAIDs. Objectives: The aim of the study was to evaluate, based on the authors’ own material, whether allergies, asthma or hypersensitivity to NSAIDs were a risk factor for the development of a specific CRS phenotype. An attempt was also made to investigate the influence of comorbidities on the extent of sinus endoscopic procedures, which depended on the severity of inflammation. Methods: In the years 2006–2015, ESS was performed on 2217 patients with different CRS phenotypes. Patients with an allergy, bronchial asthma and hypersensitivity to NSAIDs were subjected to analysis. Results: Based on logistic regression, it was found that among the mentioned comorbidities, only asthma (P < 0.0001) and hypersensitivity to NSAIDs (P = 0.0007) significantly affect the occurrence of the phenotype with polyps, whereas the impact of allergies is statistically insignificant (P = 0.1909). The relationship between the type of ESS and CRS phenotypes is statistically significant (P < 0.0001). Conclusions: Bronchial asthma and hypersensitivity to NSAIDs have a statistically significant effect on the occurrence of the CRSwNP phenotype. This effect was not observed in allergies. The impact of allergies, asthma and hypersensitivity on the phenotype was observed in the group of patients subjected to the most extensive surgery (ESS 4).
    Źródło:
    Polish Journal of Otolaryngology; 2020, 74, 2; 8-16
    0030-6657
    2300-8423
    Pojawia się w:
    Polish Journal of Otolaryngology
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Czy alergia, astma lub nadwrażliwość na niesteroidowe leki przeciwzapalne jest czynnikiem ryzyka rozwoju określonego fenotypu przewlekłego zapalenia zatok?
    Autorzy:
    Stryjewska-Makuch, Grażyna
    Janik, Małgorzata
    Kolebacz, Bogdan
    Ścierski, Wojciech
    Lisowska, Grażeyna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1397504.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Index Copernicus International
    Tematy:
    alergia
    astma
    chirurgiczne operacje nosa
    nadwrażliwość
    zapalenie zatok
    Opis:
    Wstęp: CRS jest złożoną, układową chorobą dotyczącą ponad 10% populacji. Rozróżniamy dwa główne jej fenotypy: CRSwNP i CRSsNP. W populacji kaukaskiej obserwuje się markery stanu zapalnego typowe dla profilu Th1 u chorych z CRSsNP, natomiast markery profilu Th2 i Th17 u osób z CRSwNP. Zapalenie Th2 widoczne jest w fenotypie CRSwNP ze współistniejącą alergią, astmą i nadwrażliwością na NLPZ. Cele: Celem pracy była ocena, na podstawie własnego materiału, czy alergia, astma lub nadwrażliwość na NLPZ jest czynnikiem ryzyka rozwoju określonego fenotypu CRS. Podjęto również próbę zbadania wpływu wymienionych chorób współistniejących na zaawansowanie stanu zapalnego w zatokach oraz rozległość ESS. Metody: W latach 2006–2015 przeprowadzono ESS u 2217 pacjentów z różnym fenotypem CRS. Analizie poddano grupę chorych obciążonych: alergią, astmą oskrzelową i nadwrażliwością na NLPZ. Wyniki: Na podstawie regresji logistycznej stwierdzono, że wśród chorób współistniejących tylko astma (p < 0,0001) i nadwrażliwość na NLPZ (p = 0,0007) znacząco oddziałują na występowanie fenotypu z polipami, podczas gdy wpływ alergii jest statystycznie nieistotny (p = 0,1909). Zależność między rodzajem ESS a fenotypem CRS jest istotna statystycznie (p < 0,0001). Wnioski: Astma oskrzelowa i nadwrażliwość na NLPZ, w odróżnieniu od alergii, mają statystycznie istotny wpływ na występowanie fenotypu CRSwNP. Oddziaływanie alergii, astmy i nadwrażliwości na fenotyp zaobserwowano w grupie pacjentów poddanych najrozleglejszej operacji (ESS 4).
    Źródło:
    Polish Journal of Otolaryngology; 2020, 74, 2; 8-16
    0030-6657
    2300-8423
    Pojawia się w:
    Polish Journal of Otolaryngology
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Diagnostyka przesiewowa zaburzeń oddychania podczas snu u chorych z kardiomiopatią rozstrzeniową
    Screening evaluation of breathing disorders during sleep in patients with dilated cardiomyopathy
    Autorzy:
    Ścierski, Wojciech
    Dola, Janusz
    Maksym-Kulas, Beata
    Krzemień-Wolska, Krystyna
    Brzostowicz, Tomasz
    Kawecka, Izabela
    Kawecki, Damian
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1037795.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Śląski Uniwersytet Medyczny w Katowicach
    Tematy:
    zespół obturacyjnych bezdechów sennych
    kardiomiopatia rozstrzeniowa
    nadmierna senność dzienna
    skala epworth
    obstructive sleep apnea syndrome
    dilated cardiomyopathy
    daytime somnolence
    epworth scale
    Opis:
    BACKGROUND The findings of many studies on obstructive sleep apnea syndrome (OSA) indicate a relationship between OSA and cardiovascular diseases. The aim of the study was to evaluate the risk of breathing disorders in patients suffering from dilated cardiomyopathy. MATERIAL AND METHODS The study group comprised 51 patients with diagnosed dilated cardiomyopathy. The screening evaluation contains medical history data (snoring, excessive daytime somnolence), physical examination of laryngeal organs, BMI index and daytime somnolence Epworth scale. RESULTS Permanently or intemittently appearing snoring during sleep occurred in 30 patients. Three patients complained of daytime somnolence. In 22 cases during laryngological examination of the airways, patency disorders were found. Evaluation of the Epworth scale daytime somnolence showed results ranging from 0 to 12 with the average of 2.9 ± 2.5. The BMI index for all the patients was 26.59 ± 4.48. CONCLUSIONS The results of our study showed that in spite of the upper airway anatomical abnormalities in 22 patients coexisting with snoring during sleep (suggested OSA syndrome), no pathological daytime somnolence in the Epworth scale examination was found.
    W S T Ę P Wyniki wielu badań nad zespołem obturacyjnych bezdechów sennych wskazują na związek między tym schorzeniem a chorobami układu krążenia. Celem pracy była przesiewowa ocena ryzyka występowania zaburzeń oddychania podczas snu u chorych ze zdiagnozowaną kardiomiopatią rozstrzeniową. M A T E R I A Ł I M E T O D Y Zbadano grupę 51 chorych z rozpoznaną kardiomiopatią rozstrzeniową. Badania przesiewowe obejmowały dane zebrane z wywiadu (chrapanie, nadmierna senność w ciągu dnia), ocenę narządów laryngologicznych, ocenę senności dziennej skalą Epworth, wskaźnik BMI. WYNIKI Stałe lub okresowo pojawiające się chrapanie w czasie snu, które w istotny sposób zakłócało ciszę nocną występowało u 30 chorych. Objawy nadmiernej senności w ciągu dnia zgłaszało 3 chorych. W badaniu laryngologicznym u 22 chorych stwierdzono zaburzenia drożności w obrębie górnych dróg oddechowych. Badanie stopnia senności dziennej wykazało, iż wskaźnik Epworth wynosił od 0 do 12, średnio dla całej grupy 2,9 ± 2,5. Wskaźnik BMI dla całej grupy chorych wynosił 26,59 ± 4,48. WNIOSKI Mimo występowania u 22 chorych zaburzeń anatomicznych w obrębie górnych dróg oddechowych oraz objawów sugerujących zespół bezdechów sennych (chrapanie), nie stwierdziliśmy w badanej grupie patologicznej senności dziennej ocenianej skalą Epworth.
    Źródło:
    Annales Academiae Medicae Silesiensis; 2014, 68, 4; 241-244
    1734-025X
    Pojawia się w:
    Annales Academiae Medicae Silesiensis
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Brodawczak odwrócony zatok przynosowych z ekspansją do przedniego dołu czaszki – opis przypadków
    Sinonasal inverted papilloma with intracranial extension – case reports
    Autorzy:
    Kolebacz, Bogdan
    Stryjewska-Makuch, Grażyna
    Humeniuk-Arasiewicz, Maria
    Lisowska, Grażyna
    Ścierski, Wojciech
    Czecior, Eugeniusz
    Zapałowicz, Krzysztof
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1033400.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Oficyna Wydawnicza Mediton
    Tematy:
    guz zatok przynosowych
    Opis:
    Inverted papilloma belongs to the group of benign tumours of the nose and paranasal sinuses which, despite its benign nature, poses a diagnostic and therapeutic challenge. The expansion of this type of tumour to the anterior cranial fossa without malignant transformation is rarely observed. The prognosis depends on the presence of infiltration of the dura mater and the completeness of the surgical procedure. The aim of the paper is to describe two cases of patients with inverted papilloma with bilateral extension into the frontal sinuses, anterior cranial fossa and orbit, removed in one case through a transfacial approach and bilateral frontal craniotomy and in the other case through endoscopic access in cooperation with the neurosurgeon.
    Brodawczak odwrócony należy do grupy niezłośliwych nowotworów nosa i zatok przynosowych, który pomimo swojego łagodnego charakteru stanowi wyzwanie diagnostyczno-terapeutyczne. Ekspansja tego typu nowotworu do przedniego dołu czaszki bez przemiany złośliwej jest rzadko obserwowana. Rokowanie zależy od zajęcia przez naciek opony twardej oraz doszczętności zabiegu operacyjnego. Celem pracy jest opis dwóch chorych z brodawczakami odwróconymi z obustronnym zajęciem zatok czołowych, przedniego dołu czaszki i oczodołu, usuniętych w jednym przypadku poprzez dostęp przeztwarzowy i obustronną kraniotomię czołową, a w drugim z dostępu endoskopowego przy współpracy z neurochirurgiem.
    Źródło:
    Otorynolaryngologia - przegląd kliniczny; 2017, 16, 2; 68-75
    1643-658X
    Pojawia się w:
    Otorynolaryngologia - przegląd kliniczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-11 z 11

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies