Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Wasilewska, Diana" wg kryterium: Autor

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-5 z 5
    Tytuł:
    W poszukiwaniu żydowskiego „idiomu”... Kryteria i retoryka ocen dzieł sztuki w krytyce antysemickiej okresu międzywojennego
    Autorzy:
    Wasilewska, Diana
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/28407808.pdf
    Data publikacji:
    2021
    Wydawca:
    Uniwersytet Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie
    Tematy:
    antysemityzm
    krytyka artystyczna
    sztuka żydowska
    dwudziestolecie międzywojenne
    retoryka
    mowa nienawiści
    Opis:
    Artykuł prezentuje dotąd nierozwinięte, w szczególności w polskiej literaturze przedmiotu, zagadnienie obecności i miejsca antysemityzmu w krytyce dwudziestolecia międzywojennego. Przede wszystkim jest jednak próbą analizy retoryki antysemickiej badanej przede wszystkim na podstawie prasy nacjonalistycznej. Przedmiot uwagi stanowią tu zarówno kryteria wartościowania dzieł (tak sztuki awangardowej, jak i tradycyjnej), wybór tematów i stosunek artystów do rzeczywistości, jak też retoryka ocen (barwa, rysunek, jakości estetyczne). Analizie poddane zostały chwyty stylistyczne i strategie retoryczne mające zdewaluować i zdyskredytować artystów pochodzenia żydowskiego, ukazać obcość ich sztuki, a zwłaszcza odrębność wobec twórczości „rdzennie polskiej”.
    Źródło:
    Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia de Arte et Educatione; 2021, 16, 363; 7-25
    2081-3325
    2300-5912
    Pojawia się w:
    Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia de Arte et Educatione
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Faszyzm, Żydzi i sztuka nowoczesna. Antysemityzm we włoskiej krytyce artystycznej lat 30. i 40. XX wieku
    Fascism, the Jews and Modern Art. Anti-Semitism in the Italian Art Criticism of the 1930s and 1940s
    Autorzy:
    Wasilewska, Diana
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/15618424.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
    Tematy:
    anti-Semitism
    art criticism
    fascism
    Jews
    fascist Modernism
    fascist aesthetics
    antysemityzm
    krytyka artystyczna
    faszyzm
    Żydzi
    faszystowski modernizm
    estetyka faszystowska
    Opis:
    Tekst jest próbą przyjrzenia się specyfice i rozwojowi włoskiego antysemityzmu czasów reżimu faszystowskiego, ze szczególnym naciskiem na sferę kultury i krytykę artystyczną. Ówcześni publicyści, z Mussolinim na czele, w pierwszej dekadzie panowania nowego ustroju wyraźnie negowali istnienie w Italii tzw. kwestii żydowskiej. Około połowy lat 30. XX w. sytuacja uległa jednak znaczącym przeobrażeniom, odpowiadającym kierunkom, w jakim ewoluowała również doktryna rasistowska, a także paradygmat faszystowskiej estetyki. Przyglądając się tym zmianom, Autorka próbuje przybliżyć specyfikę antyżydowskiej, a zarazem antymodernistycznej nagonki (główne osie sporów, ale też retorykę wypowiedzi), obecnej przede wszystkim w pismach redagowanych przez charyzmatyczną postać Telesia Interlandiego. Artykuł w dużym stopniu opiera się na tekstach źródłowych tego czasu i porusza zagadnienia dotąd nieopisane (lub opisane tylko fragmentarycznie) w literaturze przedmiotu.
    The article constitutes an attempt to examine the characteristic features and the development of Italian anti-Semitism in the period of the fascist regime with special attention to the sphere of culture and to art criticism. In the first decade of the regime, the essayists of the day, with Mussolini at the fore, clearly denied that the “Jewish Question” existed in Italy. This changed significantly around the middle of the 1930s, and these changes were parallel to the directions in which the racist doctrine and the paradigm of fascist aesthetics were evolving at the time. Examining those changes, the author attempts to shed light on the characteristic features (the main lines of the debate, but also the applied rhetoric) of the anti-Jewish, and at the same time anti-Modernist witch-hunt launched especially in press publications edited by the charismatic Telesio Interlandi. The article is largely based on source texts of the era and refers to areas hitherto unexplored or only fragmentarily explored in specialist literature.
    Źródło:
    Biuletyn Historii Sztuki; 2022, 84, 4; 947-980
    0006-3967
    2719-4612
    Pojawia się w:
    Biuletyn Historii Sztuki
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    W poszukiwaniu nowoczesnego języka krytycznego. Sztuka awangardowa w ujęciu Stefanii Zahorskiej
    Autorzy:
    Wasilewska, Diana
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1033741.pdf
    Data publikacji:
    2020-06-30
    Wydawca:
    Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
    Tematy:
    Stefania Zahorska
    dwudziestolecie międzywojenne
    krytyka artystyczna
    awangarda
    forma
    interwar period
    art criticism
    avant-garde
    form
    Opis:
    Tekst jest próbą przyjrzenia się krytycznemu pisarstwu Stefanii Zahorskiej, przede wszystkim z uwzględnieniem wystąpień krytyczki dotyczących awangardy. Analizie poddane zostały ewoluujące poglądy autorki, jej koncepcja sztuki, uwzględniająca również estetyczne i metodologiczne inspiracje, a także kryteria, jakie stosowała do oceny dzieł czy kierunków artystycznych. Dokonując druzgocącej diagnozy stanu międzywojennego pisarstwa o sztuce, Zahorska wielokrotnie apelowała o odrzucenie impresjonistycznej schedy i stworzenie nowego modelu krytyki artystycznej, będącego w stanie zmierzyć się ze sztuką nowoczesną. Odpowiedzią na te potrzeby miała być również jej własna praktyka krytyczna. Dlatego przedmiotem artykułu jest również język krytyczny Zahorskiej – pojęcia wypracowane przez krytyczkę, retoryka wypowiedzi, dominujący w tekstach styl odbioru itp. Jest to zarazem sposób, by oddać specyfikę pisarstwa Zahorskiej i określić jej miejsce na mapie międzywojennej krytyki artystycznej w Polsce.
    This text is an attempt to examine Zahorska’s art criticism, primarily her statements about the avant-garde. The author analyses Zahorska’s evolving views and her concept of art, considering her aesthetic and methodological inspirations, as well as the criteria by which she evaluated works of art and artistic movements. Making a crushing assessment of the state of interwar art criticism, Zahorska repeatedly called for the rejection of impressionist pattern and the creation of a new model of writing capable of facing modern art. Her own practice was also to be the answer to these needs. For this reason, special attention is given in the article to the language of Zahorska’ art criticism – the concepts developed by the critic, the rhetoric of expression, the mode of reception dominant in her texts, etc. This makes it possible to present the specificity of her writing and determine the place of Zahorska in the field of interwar art criticism in Poland.
    Źródło:
    Acta Universitatis Lodziensis. Folia Philosophica. Ethica – Aesthetica – Practica; 2020, 35; 11-30
    0208-6107
    2353-9631
    Pojawia się w:
    Acta Universitatis Lodziensis. Folia Philosophica. Ethica – Aesthetica – Practica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wpływy i sztuka narodowa Józefa Czapskiego wobec sporów o pryncypia epoki.
    Józef Czapski’s “Influences and national art” in view of the argues about principles of the epoch.
    Autorzy:
    Wasilewska, Diana
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/560231.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Uniwersytet Wrocławski. Instytut Historii Sztuki
    Tematy:
    Józef Czapski
    Opis:
    The 1930s in Polish art criticism is a period of distinct changes in approach to art. On the one hand, the death of the avant-garde was an- nounced triumphantly – as too difficult, too hermetic and too distant from an everyman’s needs, and this combined perfectly with a strong turn towards neohumanism, tradition and justification of a thing rejected by the avant-garde. On the other hand, the Kapist milieu and related with it critics, supported by the Constuctivists from Łódź despite many different artistic concepts, stubbornly defended innate features of artefacts, staying afar from subordinating art to any non-artistic aims. As a result of a struggle between these two main positions, on pages of the journals of those times one could follow violent disputes and quarrels full of sophisticated and often abusive rhetoric. This is why Józef Czapski broke a mighty storm by publishing in 1933 in “Droga” [Road] monthly his article Influences and national art, in which he announced the necessity of revaluation of the country cultural legacy and the need of “opposing all storms of influences”. He was severely punished for “profaning” Matejko by taking all painterly values out of his art. The heart of the argument was not the master’s very oeuvre but the attitude of the antagonists towards national art and foreign, mostly French, influences on it. On both sides of the artistic barricade similar objections were expressed – about localism, following out-of-fashion streams and anachronism. Only the rhetoric was similar, the views were totally different. The defenders of national art, critical about art on the Seine and any “avant-gardisms”, vote for engaged art, which justified an object and refers to Polish folk tradition. Whereas the Kapists stressed the painterly aspects of works of art, and they wanted to see Polish art as a partner of Western art, open to influences and being a co-builder of modern European art. These two attitudes, impossible to conciliate, predominated the artistic press in the 1930s, and returned later, in a slightly different form and another political reality, in the post-war discourse on art and artists’ social duties.
    Źródło:
    Quart. Kwartalnik Instytutu Historii Sztuki Uniwersytetu Wrocławskiego; 2013, 2(28); 55-61
    1896-4133
    Pojawia się w:
    Quart. Kwartalnik Instytutu Historii Sztuki Uniwersytetu Wrocławskiego
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    International critical reception of propagandist exhibitions of polish art in the 1920s and 1930s
    Propagandowe wystawy sztuki polskiej w opinii krytyki zagranicznej w latach 20. I 30. Xx wieku
    Autorzy:
    Wasilewska, Diana
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2034801.pdf
    Data publikacji:
    2019-09-30
    Wydawca:
    Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie
    Tematy:
    Mieczysław Treter
    TOSSPO
    krytyka artystyczna
    sztuka polska okresu międzywojennego
    wystawy sztuki polskiej za granicą
    Mieczyslaw Treter
    art criticism
    Polish art in the interwar period
    exhibitions of Polish
    art abroad
    Opis:
    The goal of this article is fi rst of all to describe the reception of exhibitions of Polish interwar art in the foreign press. I pay closer attention to those of exhibitions that were most prestigious and acclaimed, such as the Venice Biennale, where representatives of Polish art were juxtaposed with other countries’ pavilions and judged in comparison to them. It was the time of the battle against the radical avant-garde, accused of bringing art to a state of impasse, stagnation, or even slow agony. Most exhibitions of Polish art abroad were organized by Mieczysław Treter (1883–1943) a philosopher and art historian, but also an exhibition curator and director of TOSSPO (the Association for the Promotion of Polish Art Abroad), who faced a very diffi cult task trying to fulfi l his mission to promote Polish art through exhibitions. He had to take into account this artistic climate and the dynamically changing situation on the art market, and respond to the expectations of foreign critics, who would examine the art of particular nations with the focus on manifestations of national style. On the other hand, he had to consider the opinions of the Polish artists and critics as well as pressures from the ministry and Polish diplomats.
    Celem artykułu jest przede wszystkim opis recepcji wystaw polskiej sztuki międzywojennej w prasie zagranicznej. Skupiono się przede wszystkim na wystawach najbardziej znanych i prestiżowych, takich jak weneckie biennale, gdzie reprezentanci polskiej sztuki konfrontowani byli z pawilonami innych krajów i oceniani w zestawieniu z nimi. A były to czasy walki przeciwko radykalnej awangardzie, oskarżanej o wprowadzenie sztuki w stan impasu, stagnacji, a nawet powolnej agonii. Większość wystaw polskiej sztuki za granicą organizował wówczas Mieczysław Treter, fi lozof i historyk sztuki, a także kurator wystaw i dyrektor TOSSPO (Towarzystwa Szerzenia Sztuki Polskiej Wśród Obcych), który mierzył się z niezwykle trudnym zadaniem, próbując wypełnić misję promowania sztuki polskiej za granicą. Musiał bowiem brać pod uwagę artystyczny klimat i dynamicznie zmieniającą się sytuację na rynku sztuki oraz odpowiadać na oczekiwania zagranicznych krytyków, którzy oceniali sztukę przede wszystkim pod kątem manifestowania przez nią stylu narodowego poszczególnych nacji. Z drugiej strony musiał się też liczyć z opinią polskich krytyków i artystów oraz z naciskami ze strony dyplomacji.
    Źródło:
    Studia Humanistyczne AGH; 2019, 18, 3; 45-53
    2084-3364
    Pojawia się w:
    Studia Humanistyczne AGH
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-5 z 5

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies