Autor: Walczak, Henryk - Katalog OPAC zbiorów

Skocz do pozycji: 1.

Tytuł:: Wizyty szefów państw w ramach wzajemnych stosunków Polski i Rumunii w dwudziestoleciu międzywojennym
Autorzy:: Walczak, Henryk (1963- ).
Współwytwórcy:: Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego. Wydawca
Data publikacji:: 2019
Wydawca:: Szczecin : Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:: Ferdynand I (król Rumunii ; 1865-1927)
Karol II (król Rumunii ; 1893-1953)
Maria (królowa Rumunii ; 1875-1938)
Mościcki, Ignacy (1867-1946)
Piłsudski, Józef (1867-1935)
Polityka międzynarodowa
Przywódcy i głowy państw
Władcy
Monografia
Opis:: Na stronie tytułowej także tom 1139 oznaczający numer kolejny serii Rozprawy i Studia do numeru 74. wydawanej przez Wyższą Szkołę Pedagogiczną w Szczecinie.
Bibliografia, netografia na stronach [291]-312. Indeks.
Dostawca treści:: Bibliografia CBW

Książka

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 2.

Tytuł:: Antecedents of the internment of the highest authorities of the Second Polish Republic in Romania in September 1939
Autorzy:: Walczak, Henryk
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/654113.pdf
Data publikacji:: 2018
Wydawca:: Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
Tematy:: Polska
Rumunia
sojusz polsko-rumuński
wojna 1939 roku
agresja sowiecka
inwazja niemiecka
najwyższe władze II Rzeczypospolitej
internowanie
Polska
Romania
the Polish-Romanian alliance
the 1939 war
Soviet aggression
German invasion
Opis:: Agresja Związku Sowieckiego na Polskę 17 września 1939 r. postawiła Królestwo Rumunii przed sprawą udzielenia jej pomocy, do której było zobligowane aliansem funkcjonującym od 1921 r. Kierownicy rumuńskiej nawy państwowej obawiali się podzielenia losu Rzeczypospolitej będącej ofiarą nie tylko ZSRR, ale broniącej się od przeszło dwóch tygodni przed napaścią III Rzeszy. Pragnąc uchronić swój kraj przed katastrofą poszukiwali sposobu uchylenia się od obowiązków sojuszniczych wobec Polski. Tymczasem polskie sfery rządzące w obliczu nieuchronnej klęski podjęły działania na rzecz przeniesienia politycznego kierownictwa państwa do Francji, chcąc u boku aliantów zachodnich kontynuować wojnę do zwycięskiego końca. Aby tam się znaleźć konieczne było uzyskanie od Rumunów zgody na przejazd do jednego z ich portów, by stamtąd móc kontynuować dalszą podróż. Zagrożenie inwazją sowiecką i niemiecką, sprawiało, iż władze w Bukareszcie korzystając z dość naciąganych powodów zdecydowały się na internowanie polskiej ekipy rządzącej. The aggression of the Soviet Union on Poland on 17 September 1939 faced the Kingdom of Romania with the matter of granting aid to Poland, to which it was obliged by an alliance from 1921 onwards. The heads of the Romanian state feared sharing the fate of the Polish Republic, which fell victim not only to the USSR, but had also been defending itself for more than two weeks against an assault by the Third Reich. Wishing to save their country from a catastrophe, they were looking for a way to evade their alliance duties towards Poland. Meanwhile, in the face of an imminent disaster, Polish leaders made steps to transfer the political leadership of the country to France, in order to continue fighting for victory alongside the Western allies. To move there, they needed to obtain an agreement from Romania to transfer to one of their ports, in order to be able to continue the journey. A threat of a Soviet and German invasion meant that the authorities in Bucharest, using rather far-fetched reasons, decided to intern the Polish government.
Źródło:: Studia z Dziejów Rosji i Europy Środkowo-Wschodniej; 2018, 53, 3
2353-6403
1230-5057
Pojawia się w:: Studia z Dziejów Rosji i Europy Środkowo-Wschodniej
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 3.

Tytuł:: Działalność Victora Cǎdere – posła rumuńskiego w Polsce na tle relacji Warszawa–Bukareszt (1932–1935)
Autorzy:: Walczak, Henryk
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2034878.pdf
Data publikacji:: 2021-12-31
Wydawca:: Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:: Victor Cădere
Romanian-Polish alliance
diplomacy
interwar period
sojusz rumuńsko-polski
dyplomacja
okres międzywojenny
Opis:: Victor Cădere (born 1891) was a Romanian lawyer, civil servant, diplomat and politician. He participated as an officer in the war with Bulgaria (1913) and in the I-st World War (1916–1918). Then he was at the peace conference in Paris as part of the Romanian delegation. In the years 1919–1921 he was dealing with the repatriation of Romanians from the USA and Russia. After returning to the country, in 1925, he began an academic career, which he continued with interruptions until his death in France in 1981. At that time, he was an activist of the peasant party and a member of the Chamber of Deputies. In the years 1930–1932 he held high official positions in the Ministry of Justice and the Ministry of the Interior. In 1932, he began his career as a diplomat. His first post was Warsaw, where he was to watch over the matters of the Romanian-Polish alliance securing both countries against the threat from the USSR. Before he actually took office, however, he became the Romanian negotiator on the non-aggression pact with the Soviet Union, but risked Nicolae Titulescu – an influential diplomat and politician who opposed them and soon became Cădere’s superior, i.e. the minister of foreign affairs. After settling in Warsaw, the new MP tried to work for the development of the alliance. However, he encountered obstacles on the part of Titulescu, who wanted to loosen his ties with the Republic of Poland and bring him closer to Moscow. This affected the fate of Cădere, who was dismissed in July 1935. His diplomatic career slowed down. He took up another post – in Belgrade – only after the fall of Titulescu in 1936, then he was a member of parliament in Lisbon (1941–1944). From 1945 to 1967 he stayed in Romania. In the years 1952- 1956 he was imprisoned by the communist authorities. In 1967 he remained in exile in France.
Victor Cădere (ur. 1891) był rumuńskim prawnikiem, urzędnikiem, dyplomatą i politykiem. Uczestniczył jako oficer w wojnie z Bułgarią (1913) i w I wojnie światowej (1916–1918). Następnie znalazł się na konferencji pokojowej w Paryżu w składzie delegacji rumuńskiej. W latach 1919–1921 zajmował się repatriacją Rumunów z USA oraz Rosji. Po powrocie do kraju, w 1925 r. rozpoczął karierę akademicką, którą z przerwami kontynuował do swojej śmierci we Francji w 1981 r. W tym czasie był działaczem partii chłopskiej i członkiem Izby Deputowanych. W latach 1930–1932 zajmował wysokie stanowiska urzędnicze w Ministerstwie Sprawiedliwości i Ministerstwie Spraw Wewnętrznych. W 1932 r. rozpoczął karierę dyplomaty. Jego pierwszą placówką była Warszawa, gdzie miał czuwać na sprawami przymierza rumuńsko-polskiego asekurującego oba państwa przed zagrożeniem ze strony ZSRR. Nim jednak doszło do rzeczywistego objęcia funkcji, został negocjatorem rumuńskim w sprawie paktu o nieagresji ze Związkiem Sowieckim, narażając się jednak Nicolae Titulescu – wpływowemu dyplomacie i politykowi, który był im przeciwny i niebawem został zwierzchnikiem Cădere, czyli ministrem spraw zagranicznych. Po zainstalowaniu się w Warszawie nowy poseł starał się działać na rzecz rozwoju przymierza. Napotykał jednak na przeszkody ze strony Titulescu dążącego do rozluźnienia związków z RP i zbliżenia z Moskwą. Zaważyło to na losach Cădere, który w lipcu 1935 r. został odwołany. Jego kariera dyplomatyczna uległa wyhamowaniu. Kolejną placówkę – w Belgradzie – objął dopiero po upadku Titulescu w 1936 r., potem był posłem w Lizbonie (1941–1944). Od 1945 do 1967 r. przebywał w Rumunii. W latach 1952–1956 był więziony przez władze komunistyczne. W 1967 r. pozostał na emigracji we Francji.
Źródło:: Polish Biographical Studies; 2021, 9; 69-92
2353-9291
Pojawia się w:: Polish Biographical Studies
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 4.

Tytuł:: Eurazjatyzm międzywojenny w polskiej literaturze naukowej doby współczesnej
The Interwar Euroasiatism in the Contemporary Polish Scientific Literature - the State of Research
Autorzy:: Walczak, Henryk
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1601527.pdf
Data publikacji:: 2016
Wydawca:: Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:: 20th–21st centuries.
Polska
academic research
the interwar period
the white émigrés
Russia
‘Euroasiatism’
Polska; XX–XXI wiek
badania naukowe
okres międzywojenny
biała emigracja
Rosja
eurazjatyzm
Opis:: Artykuł charakteryzuje stan badań nad eurazjatyzmem międzywojennym w Polsce współczesnej. Omawia dorobek Romana Bäckera, Ryszada Paradowskiego, Iwony Massaki, Lucjana Suchanka, Andrzeja de Lazari, Sławomira Mazurka i innych.
The article presents the state of research on the interwar ‘Euroasiatism’ in contemporary Poland. It describes the achievements of Roman Bäcker, Ryszard Paradowski, Iwona Massaki, Lucjan Suchanek, Andrzej de Lazari, Sławomir Mazurek, etc.
Źródło:: Studia Maritima; 2016, 29; 169-180
0137-3587
2353-303X
Pojawia się w:: Studia Maritima
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 5.

Tytuł:: Józef Piłsudski wobec sojuszu Polski z Rumunią w okresie międzywojennym
Józef Piłsudski and the Polish-Romanian Alliance in the Interwar Period
Autorzy:: Walczak, Henryk
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1591073.pdf
Data publikacji:: 2018
Wydawca:: Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:: Piłsudski
Romania
the inter-war period
diplomatic and military relations
Józef Piłsudski
Rumunia
okres międzywojenny
stosunki dyplomatyczno-wojskowe
Opis:: Józef Piłsudski od początku niepodległego bytu Rzeczypospolitej stał się orędownikiem jej bliskiej współpracy z Rumunią. Nastawienie to wiązało się z potrzebą zabezpieczenia wschodnich granic państwa polskiego. Ten właśnie aspekt zdecydował o zawarciu przymierza polsko-rumuńskiego w 1921 roku, asekurującego Warszawę i Bukareszt przed zagrożeniem ze strony Moskwy. Uważając ten alians za jednen z fundamentów polskiej polityki zagranicznej, Marszałek był zwolennikiem jego pogłębiania i zacieśniania. Temu właśnie służyła jego podróż do Rumunii we wrześniu 1922 roku. Zmiany związane z dojściem do władzy centroprawicy spowodowały jednakże usunięcie się Piłsudskiego z życia politycznego i utratę możliwości oddziaływania na kształt aliansu z Rumunią. Sytuacja ta uległa zmianie po zamachu majowym i powrocie Marszałka do władzy. Ponownie zaczął on głosić konieczność bliskiej współpracy z Rumunią, która miała służyć budowie szerszej konstelacji państw Europy Środkowo-Wschodniej jako formy zabezpieczenia tego regionu przed zagrożeniem ze strony Związku Sowieckiego. Z tego też powodu Piłsudski z dużą determinacją zabiegał o koordynację działań limitrofów ZSRR w zakresie zawierania z tym państwem układów o nieagresji. Mimo fiaska tych wysiłków oraz zmian sytuacji międzynarodowej na początku lat trzydziestych nadal był przekonany o istotnym znaczeniu sojuszu z Rumunią dla polskiej polityki zagranicznej.
Józef Piłsudski had been an advocate of the close cooperation between Poland and Romania since the beginning of the independence. This attitude resulted from the current premises and was connected with the formation of the eastern borders of the Polish state. A substantial role in this cooperation was played by the Ukrainian issue, firstly cooperation against the West Ukrainian People’s Republic (ZUNR) and then the plans to support Petlura’s Ukraine, which was supposed to constitute a bastion protecting both countries from Russia’s expansion. This very aspect determined the conclusion of the Polish-Romanian alliance in 1921, which became the foundation of Polish foreign policy. The Marshal was a proponent of its tightening and strengthening. His journey to Romania in September 1922 was devoted to this aim. However, the changes resulted from the accession to power of the centre-right led to the removal of Piłsudski from political life and the loss of the possibility of influencing the alliance with Romania. This situation changed after the May coup and the Marshal’s return to power. He started propagating the need for the closer collaboration with Romania again. It was to serve the construction of a wider constellation of Central and Eastern European countries as a form of protecting this region against the threat posed by the Soviet Union. These activities were particularly intense in 1928. The underestimation of the danger by Romanian politicians and the deplorable state of the army made Piłsudski realize that this concept was illusory. However, he did not see another alternative to the Polish-Romanian alliance as an element allowing some leeway in Polish foreign policy towards Moscow and he was convinced of the need to maintain it. With great determination, he sought to coordinate the activities of the USSR’s limitrophes in concluding non-aggression pacts with that country. He even tried to overcome the resistance of Bucharest by diplomatic pressure. Despite the fiasco of these efforts and changes in the international situation in the early 1930’s, he was still convinced of the importance of the alliance with Romania for Poland’s international activities.
Źródło:: Przegląd Zachodniopomorski; 2018, 3; 109-136
0552-4245
2353-3021
Pojawia się w:: Przegląd Zachodniopomorski
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 6.

Tytuł:: Podróż Naczelnika Państwa Józefa Piłsudskiego do Rumunii we wrześniu 1922 roku. Antecedencje, przebieg i rezultaty
Autorzy:: Walczak, Henryk
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/632159.pdf
Data publikacji:: 2018
Wydawca:: Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:: Polish-Romanian Alliance, Józef Piłsudski, September 1922
sojusz polsko-rumuński, Józef Piłsudski, wrzesień 1922 r.
Opis:: Wizyta Naczelnika Państwa Józefa Piłsudskiego w Rumunii podjęta we wrześniu 1922 r. w istotny sposób przyczyniła się do zacieśnienia sojuszu między obu państwami zawartego w marcu 1921 r. Doprowadziła przede wszystkim do podpisania nowej konwencji wojskowej, eliminującej mankamenty konwencji podpisanej w 1921 r. Do pozytywnych rezultatów wizyty należy również zaliczyć działania dyplomacji rumuńskiej wobec Francji, Wielkiej Brytanii i Włoch popierające dążenia Polski do uznania przez te państwa przynależności do RP Galicji Wschodniej.
Źródło:: Res Historica; 2018, 45
2082-6060
Pojawia się w:: Res Historica
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 7.

Tytuł:: Podróż Naczelnika Państwa Józefa Piłsudskiego do Rumunii we wrześniu 1922 roku. Antecedencje, przebieg i rezultaty
Autorzy:: Walczak, Henryk
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/632202.pdf
Data publikacji:: 2018
Wydawca:: Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:: Polish-Romanian Alliance, Józef Piłsudski, September 1922
sojusz polsko-rumuński, Józef Piłsudski, wrzesień 1922 r.
Opis:: The visit of Józef Piłsudski, Chief of State, to Romania in September 1922 played a part in the strengthening of the alliance between Poland and Romania, formed in March 1921. Its key achievement was the signing of a new military pact, removing the shortcomings of the previous pact signed in 1921. Other positive outcomes of the visit include Romanian diplomatic activity with regard to France, the United Kingdom and Italy, whereby Romania supported Poland’s overtures to ensure the acknowledgment by these countries that Eastern Galicia was part of Poland’s territory.
Wizyta Naczelnika Państwa Józefa Piłsudskiego w Rumunii podjęta we wrześniu 1922 r. w istotny sposób przyczyniła się do zacieśnienia sojuszu między obu państwami zawartego w marcu 1921 r. Doprowadziła przede wszystkim do podpisania nowej konwencji wojskowej, eliminującej mankamenty konwencji podpisanej w 1921 r. Do pozytywnych rezultatów wizyty należy również zaliczyć działania dyplomacji rumuńskiej wobec Francji, Wielkiej Brytanii i Włoch popierające dążenia Polski do uznania przez te państwa przynależności do RP Galicji Wschodniej.
Źródło:: Res Historica; 2018, 45
2082-6060
Pojawia się w:: Res Historica
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 8.

Tytuł:: Polscy przedstawiciele dyplomatyczni w Rumunii w latach 1918–1940. Część I: 1918–1940
Poland’s Diplomatic Representatives in Romania, 1918–1940. Part 1: 1918–1940
Autorzy:: Walczak, Henryk
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2168175.pdf
Data publikacji:: 2016-12-31
Wydawca:: Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:: Polska
Rumunia
dyplomacja
przedstawiciele dyplomatyczni
stosunki międzynarodowe
Polska
Romania
diplomacy
diplomatic representatives
international relations
Opis:: Polish politicians had appreciated the importance of relations with Romania since the beginning of the independent Poland, indicating the need for close political and economic cooperation with that country which would serve to resist the Soviet expansion in Central and Eastern Europe. The establishment of official diplomatic relations between Poland and Romania proved to be a rather complex process. It was essentially affected by the lack of agreement between the two centers competing for leadership in Poland, that is the authorities in Warsaw and the Polish National Committee (KNP) in Paris. It was manifested by keeping in Bucharest their own representatives, more or less tolerated by the Romanian, the so-called Legation headed by Marian Linde and the delegate of KNP Stanisław Koźmiński. In the end, Alexander Skrzyński was appointed the envoy of the Republic of Poland and officially recognized by the Romanian authorities. The establishment of official diplomatic relations did not mean, however, immediate rapprochement between the two countries. It was a process lasting almost two years which, thanks to the merits of Alexander Skrzyński, was crowned by signing the Polish-Romanian alliance in March 1921. The next stage consisted of the efforts to strengthen and extend this alliance made by Skrzyński as Minister of Foreign Affairs and Paweł Jurjewicz – his successor to the position of chargé d’affaires, and then an envoy in Bucharest. The process was slowed down by the inept policy of Marian Seyda, the next foreign minister of Poland.
Źródło:: Polish Biographical Studies; 2016, 4; 25-49
2353-9291
Pojawia się w:: Polish Biographical Studies
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 9.

Tytuł:: Polscy przedstawiciele dyplomatyczni w Rumunii w latach 1918–1940. Część II: 1923–1940
Polish diplomatic representatives in Romania in the years 1918–1940 Part II 1923–1940
Autorzy:: Walczak, Henryk
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2168159.pdf
Data publikacji:: 2017-12-31
Wydawca:: Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:: Polska
Rumunia
dyplomacja
przedstawiciele
II Rzeczypospolita
Polska
Romania
diplomacy
representatives
the Second Polish Republic
Opis:: Polish representatives in Bucharest in the interwar period were – what is obvious – executors of the Polish government’s foreign policy, formulated by the successive Ministers of Foreign Affairs. They had to act within that framework. In exceptional circumstances were Linde and Koźmiński, who happened to act in conditions of nonexistence of a single center shaping Polish foreign policy and they often had to demonstrate creativity, without any directives coming from the top. To a certain extent in a similar situation was Raczyński, who also had to act independently, in a state of necessity – as he claimed – ignoring the supremacy of the Minister of Foreign Affairs interned in Romania. Effective professionals efficiently performing the tasks allocated to them were Wielowieyski, Szembek and Arciszewski. Jurjewicz was perceived as much less energetic. His relatively low activity on the position of the envoy, however, was largely derived from minister Seyda’s passive policy towards Romania. Undoubtedly, the most prominent Polish diplomat in Bucharest was Alexander Skrzyński. He not only performed his duties of the representative of the Republic of Poland with the invention but he also showed his own initiative, when Poland was in extremely difficult war situation in 1919–1920.
Źródło:: Polish Biographical Studies; 2017, 5; 61-84
2353-9291
Pojawia się w:: Polish Biographical Studies
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 10.

Tytuł:: Polska a sprawa rumuńsko sowieckiego paktu o nieagresji w latach 1931-1932 (2)
Autorzy:: Walczak, Henryk
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/654030.pdf
Data publikacji:: 2015
Wydawca:: Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
Tematy:: Polska
Romania
Soviet Union
Romania Soviet pact of non aggression
Romania 1931 1932
Polish Romania relations in interwar period
Polska
Rumunia
Związek Sowiecki
rumuńsko sowiecki pakt o nieagresji
Rumunia 1931 1932
Nicolae Titulescu
stosunki polsko rumuńskie w okresie międzywojennym
Opis:: In April 1932, Marshal Józef Piłsudski attempted to solve the impasse, which marked the Romania‑Soviet Union talks following the negotiations in Riga for the benefit of Poland. However, he never managed to alter the attitude of Romanian politicians, whose reluctance towards the talks was strongly supported by French Prime Minister André Tardieu. Despite the efforts of Polish and French diplomacy, no solution enabling the resumption of negotiations could be found. The appointment of Titulescu as head of the Romanian Ministry of Foreign Affairs eventually blighted the prospect of a pact between Moscow and Bucharest coming into life. In these circumstances, in order to avoid being treated instrumentally by the Romanian Foreign Minister in his pretended efforts towards the conclusion of a pact, the Polish diplomacy distanced itself from further mediation between Romania and the Soviet Union.
Widoczny po rokowaniach w Rydze impas w rozmowach rumuńsko‑sowieckich usiłował przezwyciężyć na rzecz Polski w kwietniu 1932 r. marszałek Józef Piłsudski. Nie zdołał jednak doprowadzić do zmiany nastawienia niechętnych rozmowom polityków rumuńskich, wspieranych w swym nastawieniu przez premiera Francji André Tardieu. Mimo zabiegów dyplomacji polskiej i francuskiej nie udało się wypracować formuły umożliwiającej wznowienie negocjacji. Objęcie przez Titulescu stanowiska szefa rumuńskiego Ministerstwa Spraw Zagranicznych ostatecznie przekreśliło perspektywy dojścia do skutku paktu Moskwa‑Bukareszt. W tych okolicznościach dyplomacja polska, nie chcąc być traktowana instrumentalnie, w pozorowanych przez rumuńskiego ministra działaniach na rzecz zawarcia paktu zdystansowała się od dalszego pośredniczenia między Rumunią a Związkiem Sowieckim.
Źródło:: Studia z Dziejów Rosji i Europy Środkowo-Wschodniej; 2015, 50, 1
2353-6403
1230-5057
Pojawia się w:: Studia z Dziejów Rosji i Europy Środkowo-Wschodniej
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 11.

Tytuł:: Polska a sprawa rumuńsko-sowieckiego paktu o nieagresji w latach 1931–1932
Autorzy:: Walczak, Henryk
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/653719.pdf
Data publikacji:: 2014
Wydawca:: Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
Tematy:: Polska
Romania
Soviet Union
Romania–Soviet pact of non–aggression 1931–1932
Nicolae Titulescu
Polish–Romania relations in interwar period
Polska
Rumunia
Związek Sowiecki
rumuńsko–sowiecki pakt o nieagresji 1931– 1932
stosunki polsko–rumuńskie przed II wojną światową
Opis:: Ever since the emergence in 1931 of the idea of signing a non-aggression pact with the USSR, the Romanians, bound since 1921 by an alliance with Poland, remained sceptical about their own benefits from such an agreement. The politicians in Bucharest feared that the negotiations would evoke the question of Bessarabia, a region which underwent a controversial unification process with Romania that remained unapproved by the international community and unrecognised by the USSR. They also worried that the pact would result in the establishment of diplomatic relations between the two countries, thus opening the Kingdom of Romania to communist influence, which, in the light of the acute social troubles it raises, could strongly destabilise the internal situation in the country. Polish diplomacy attempted to bring both sides closer, yet the uncompromised demands made by the influential Romanian diplomat Nicolae Titulescu, as well as the critical attitude of French Prime Minister André Tardieu towards the whole initiative resulted in a total standstill.
Pozostająca od 1921 r. w aliansie z Polską Rumunia od pojawienia się w 1931 r. inicjatywy zawarcia paktu o nieagresji z ZSRR nie widziała dla siebie w związku z nim większych korzyści. Politycy bukareszteńscy niepokoili się, iż rozmowy o pakcie wyciągną na światło dzienne sprawę Besarabii, której przynależność do Rumunii nie miała sankcji międzynarodowej ani uznania Związku Sowieckiego. Obawiali się również, iż podpisanie paktu w konsekwencji przyniesie nawiązanie dyplomatycznych stosunków rumuńsko–sowieckich i otworzy tym samym Królestwo Rumunii na wpływy komunistyczne, co przy ostrych problemach społecznych, będących jego udziałem, mogło poważnie zdestabilizować sytuację wewnętrzną. Dyplomacja polska usiłowała doprowadzić do zbliżenia stanowisk obu państw. Jednak bezkompromisowe wymagania stawiane paktowi przez wpływowego dyplomatę rumuńskiego Nicolae Titulescu oraz krytyczne nastawienie do tego układu premiera Francji André Tardieu, spowodowały całkowity zastój w tej sprawie.
Źródło:: Studia z Dziejów Rosji i Europy Środkowo-Wschodniej; 2014, 49, 2
2353-6403
1230-5057
Pojawia się w:: Studia z Dziejów Rosji i Europy Środkowo-Wschodniej
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 12.

Tytuł:: Rumunia a sojusz z Polską 1918–1921
Romania and the alliance with Poland 1918–1921
Autorzy:: Walczak, Henryk
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/16647582.pdf
Data publikacji:: 2023-09-30
Wydawca:: Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:: history
Romania
Polska
Alliance
Interwar period
historia
Rumunia
Polska
przymierze
okres międzywojenny
Opis:: The article presents Romania’s stance on the alliance with Poland in 1918–1921. Bucharest’s interest in concluding such an agreement resulted mainly from the assessment of the Soviet threat to Romania.
Źródło:: Historia Slavorum Occidentis; 2023, 3(38); 227-248
2084-1213
Pojawia się w:: Historia Slavorum Occidentis
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 13.

Tytuł:: U źródeł dyplomacji II Rzeczypospolitej. Powstanie rozwój i funkcjonowanie królewsko – polskiego resortu spraw zagranicznych w latach 1917-1918.
At the roots of the Second Polish Republic’s diplomacy. The creation, development and functioning of the foreign ministry of the Regency Kingdom of Poland in the years 1917-1918
Autorzy:: Walczak, Henryk
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/27312185.pdf
Data publikacji:: 2023
Wydawca:: Uniwersytet Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie
Tematy:: diplomacy
Polska
World War I
dyplomacja
Polska
I wojna światowa
Opis:: The Department of Political Affairs of the Provisional Council of State was established in January 1917 as the nucleus of the Ministry of Foreign Affairs of the Kingdom of Poland, organized depending on the Central Powers. In 1918 it was transformed into the State Department. It functioned under the auspices of the Regency Council appointed by the occupiers. The deteriorating military situation in Germany and Austria-Hungary led in October 1918 to the appointment of the Ministry of Foreign Affairs as part of the government of the Regency Council under the chairmanship of Józef Świerzyński.
Źródło:: Res Gestae. Czasopismo Historyczne; 2023, 16; 73-91
2450-4475
Pojawia się w:: Res Gestae. Czasopismo Historyczne
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki