Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "WRÓBLEWSKA, URSZULA" wg kryterium: Autor

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-10 z 15
Tytuł:
Karaimskie tradycje i aspiracje oświatowe w XIX/XX wieku (zarys problemu)
Karaim traditions and educational aspirations in the 19th/20th century (outline of the problem)
Autorzy:
Wróblewska, Urszula
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2105020.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Wrocławski. Wydział Nauk Historycznych i Pedagogicznych. Instytut Pedagogiki. Zakład Historii Edukacji
Tematy:
Karaimi
XIX/XX wiek
tradycja
oświata
wychowanie rodzinne
nauczyciele
Karaite
the 19th/20th Century
traditions
upbringing
education
family
teachers
Opis:
Cel: Celem artykułu jest ukazanie specyfiki wychowania karaimskiego, form i metod kształcenia religijnego oraz działań oświatowych, które były zdeterminowane przez sytuację społeczno-polityczną ziem polskich i strukturę zawodową Karaimów. Metody: Poprzez zastosowanie analizy źródeł, tj. dokumentów zdeponowanych w archiwach litewskich, uzupełnionych o analizę prasy karaimskiej i wywiady z najstarszymi Karaimami. Wyniki: Rodziny karaimskie kultywowały tradycje swoich przodków, a umiłowanie do nauki było przekazywane kolejnym pokoleniom. Źródłem kształtowania postaw karaimskich była rodzina, pierwotne i najbliższe środowisko wychowawcze, które wpajało dziecku wartości religijne i uczyło języka macierzystego. Pomimo znaczenia środowiska rodzinnego to jednak wychowanie w znacznym stopniu zależało od sytuacji finansowej i statusu społecznego rodziny. W gminach karaimskich w XIX/XX wieku przy kienesach funkcjonowały tradycyjne szkółki religijne zwane midraszami. W przekazywaniu wiedzy religijnej ważną rolę pełnili nauczyciele, którzy uczyli zasad i praktyk religii oraz języka karaimskiego. Wnioski: Ze względu na znaczenie autorytetów wychowawczych wychowanie w społeczności karaimskiej w XIX wieku oparte było na modelu kultury postfiguratywnej, w której wzorce kulturowe młodszemu pokoleniu przekazuje generacja starsza, posiadająca doświadczenia i wiedzę.
Aim: The aim of the article is to show the specificity of Karaite upbringing, forms and methods of religious education and educational activities that were determined by the socio-political situation of Polish lands and professional structure of Karaites. Methods: In this article the use of source analysis, for example: documents deposited in Lithuanian archives, analysis of Karaite press and interviews with the oldest Karaites. Results: Karaite families cultivated the traditions of their ancestors and the love of learning was passed onto subsequent generations. Family, as an original and closest educational environment that inculcated religious values into the children and taught them their mother tongue, was the source of shaping Karaim attitudes. Despite the importance of the family environment, upbringing depended mostly on the financial situation and social status of the family. In Karaite municipalities in the 19th/20th century there were traditional religious schools called midrash functioning next to kenesas (houses of prayer). Teachers who taught religious rules and practices, and the Karaite language, played an important role in passing on religious knowledge. Conclusions: Because of the relevance of educational authorities, upbringing in a Karaite community in the 19th century was based on the model of post-figurative culture, in which cultural patterns were handed down by the older generation, who possessed experience and knowledge, to the younger generation.
Źródło:
Wychowanie w Rodzinie; 2018, XVII, (1/2018); 17-32
2082-9019
Pojawia się w:
Wychowanie w Rodzinie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rodzina tatarska w Drugiej Rzeczypospolitej wobec transmisji kulturowej
Intergeneration transmission of cultural heritage of polish Tatars family in the years 1918 - 1939
Autorzy:
WRÓBLEWSKA, URSZULA
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/435578.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Uniwersytet Wrocławski. Wydział Nauk Historycznych i Pedagogicznych. Instytut Pedagogiki. Zakład Historii Edukacji
Tematy:
intergeneration, transmission of cultural heritage, Polish Muslim Tatars,
the Second Polish Republic.
Opis:
Intergeneration transmission of cultural heritage of polish Tatars family in the years 1918 - 1939
Źródło:
Wychowanie w Rodzinie; 2011, I, (1/2011)
2082-9019
Pojawia się w:
Wychowanie w Rodzinie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Założenia organizacyjne żłobków dziennych w okresie międzywojennym według wytycznych Polskiego Komitetu Opieki nad Dzieckiem
The organizational guidelines for day nurseries in the Interwar period as set by the Polish Childcare Committee
Autorzy:
Wróblewska, Urszula
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/29519631.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Nurseries
Polish Childcare Committee
Second Polish Republic
Opis:
The aim of this article is to present the main organizational assumptions of nurseries, which were just organized in the Interwar period and were to represent the first level of social care and educational work for mothers and children. The proposed issue is of contributory nature and is the first attempt to discuss the activities and operations of nurseries in the Interwar period, when their utility and significance were discussed. It is a description of the origins of the facility, which in the post-war period was a common element of childcare. As a result of the developing industry and the growing demand for workers, young mothers also took up paid jobs in order to improve their material status. Therefore, nurseries located near factories did not actually mushroom and the time of development of this institution was arrested in the post-war period.
Źródło:
Biuletyn Historii Wychowania; 2021, 44; 45-57
1233-2224
Pojawia się w:
Biuletyn Historii Wychowania
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Historical Outline of the Short Activity of the Karaite Public Primary School in Troki, 1918–1923
Rys historyczny z krótkiej działalności powszechnej szkoły karaimskiej w Trokach (1918–1923)
Autorzy:
Wróblewska, Urszula
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/33756977.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
Karaims
primary school
Second Polish Republic
Karaimi
szkoła powszechna
II RP
Opis:
The aim of the scientific article on the general Karaite school in Trakai in 1918–1923 is to discuss five years of the only Karaite school that operated in the first years after Poland regained independence. Karaims are currently the smallest ethnic minority in Poland, which has retained its cultural identity, partly due to the importance of knowledge and science as superior religious values. The word karaim itself means the reader, which is why the schools in which the skills of reading the scriptures were so important. The first official information about the Karaite school in Trakai comes from 1576. The activities of the school were interrupted by the outbreak of the First World War and the hostilities forced the Karaims to leave Trakai. The history of the Karaite school in Trakai appears again in archival documents from the interwar period. The article was prepared on the basis of archival documents kept in the Lithuanian Central State Archives, in the Wroblewski Library of the Lithuanian Academy of Sciences in Vilnius in the document collection of the Archives of the Karaim Clerical Administration in Trakai and in the Lithuanian Central State Archive in Vilnius in the fond of the Vilnius School District Board in the files of the school inspectorate of the Trakai district. This text discusses the activity of the Karaim general school in Trakai (1918–1923), taking into account school conditions, organizational and structural changes, the curriculum, methods and forms, and the composition of teachers and students, and shows the importance of the Karaite school for Karaims and the Trakai community. The short years of operation of the Karaite school in Trakai testify to its phenomenon, because it was the only school of a religious minority in the period in question, which constituted the basis for the development and preservation of their cultural identity for the Karaims.
Celem artykułu naukowego dotyczącego powszechnej szkoły karaimskiej w Trokach w latach 1918–1923 jest omówienie pięciu lat działalności jedynej szkoły karaimskiej, która funkcjonowała w pierwszych latach po odzyskaniu przez Polskę niepodległości. Karaimi są obecnie najmniejszą mniejszością etniczną w Polsce, która zachowała swoją odrębność kulturową, po części za sprawą znaczenia wiedzy i nauki, jako nadrzędnych wartości religijnych. Samo słowo karaim oznacza bowiem czytającego, dlatego tak istotne były szkoły, w których zdobywano umiejętności czytania pisma świętego. Pierwsze oficjalne informacje o szkole karaimskiej w Trokach pochodzą z 1576 r. Działalność szkoły przerwał wybuch pierwszej wojny światowej a działania wojenne zmusiły Karaimów do opuszczenia Trok. Na nowo historia szkoły karaimskiej w Trokach pojawia się w dokumentach archiwalnych z okresu międzywojennego. Artykuł został opracowany na podstawie dokumentów archiwalnych znajdujących się w Litewskim Centralnym Archiwum Państwowym, w Bibliotece Litewskiej Akademii Nauki w Wilnie im. Wróblewskich w kolekcji dokumentów Archiwum Karaimskiego Zarządu Duchownego w Trokach oraz w Litewskim Centralnym Archiwum Państwowym w Wilnie w zespole Kuratorium Okręgu Szkolnego Wileńskiego w teczkach inspektoratu szkolnego powiatu trockiego. W niniejszym tekście omówiono działalność powszechnej szkoły karaimskiej w Trokach (1918–1923), uwzględniając warunki szkolne, zmiany organizacyjne i strukturalne, program nauczania, metody i formy, skład osobowy nauczycieli i uczniów oraz ukazano znaczenie szkoły karaimskiej dla Karaimów jak i dla społeczności trockiej. Krótkie lata działalności szkoły karaimskiej w Trokach świadczą o jej fenomenie, bo była to jedyna szkoła mniejszości religijnej w omawianym okresie, która stanowiła dla Karaimów podstawę rozwoju i zachowania ich tożsamości kulturowej.
Źródło:
Res Historica; 2022, 53; 343-361
2082-6060
Pojawia się w:
Res Historica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Uwarunkowania społeczno-kulturowe wychowania w rodzinach tatarskich w Drugiej Rzeczypospolitej
Social and cultural conditioning of upbringing in Tatar families in the Second Polish Republic
Autorzy:
WRÓBLEWSKA, Urszula
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/435708.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Wrocławski. Wydział Nauk Historycznych i Pedagogicznych. Instytut Pedagogiki. Zakład Historii Edukacji
Tematy:
odzina tatarska
społeczność tatarska
kulturalna i religijna
Druga Rzeczpospolita Polska
przekaz rodzinny
propozycje przeciwdziałań edukacyjnych
Tatar family
Tatar community
cultural and religious
the Second Polish Republic
family transfer
proposals of educational counteraction
Opis:
Rodzina tatarska była środowiskiem edukacyjnym dla kolejnych pokoleń. Jej wpływ edukacyjny był kluczowy dla zachowania odrębności. Rodziny tatarskie działały zgodnie z podstawowymi funkcjami, które pozostawały niezmienne przez wieki, jedynie ich znaczenie i nacisk mogły zmieniać się wraz z gospodarczymi, społecznymi i kulturowymi zmianami, wpływającymi na środowisko rodzinne. Celem artykułu jest analiza rodziny tatarskiej jako podstawowego środowiska edukacyjnego, stanowiącego podstawę dla zachowania kulturowej i religijnej odrębności tatarskiej społeczności. To zagadnienie zostanie zaprezentowane przez ukazanie głównych problemów i trudności w przekazie rodzinnym oraz propozycji przeciwdziałania dysfunkcjonalności w rodzinach tatarskich w okresie międzywojennym, czyli w latach 1919–1939.
The Tatar family was an educational environment for successive generations. Its educational influence was essential in the process of the preservation of their own indiiduality. Tatar families acted according to basic functions, which have stayed the same for centuries, only their significance and stress could change depending on economic, social, and cultural changes influencing the family environment. The aim of the following article is an analysis of Tatar families as a basic educational environment being a basis of preservation of cultural and religious differences of Tatar communities. That question will be presented by showing main problems and difficulties in the family transfer and proposals of counteraction against educational dysfunction in Tatar families in the interwar period, i.e. in the years 1918–1939.
Źródło:
Wychowanie w Rodzinie; 2014, IX, (1/2014); 201-217
2082-9019
Pojawia się w:
Wychowanie w Rodzinie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Gromadzenie i ochrona źródeł szkolnych
Collection and protection of school resources
Autorzy:
Wróblewska, Urszula
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/956952.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
protection
school
history
resources
legal regulation
school museums
chronicles
dokuments
Opis:
Among the historical information on the development of education and upbringing in Poland, it is the school sources that have cognitive value. The school sources include chronicles, official documents, photographs, interviews, school diaries, school newspapers, school equipment, and exhibits in school memorial rooms. Since the school sources have been present as long as the schools themselves, they provide the most accurate information about the activities of schools. Usually, the school documentation duty was imposed by the school authorities, which developed appropriate regulations, and with time the systems for protection of school resources were also implemented. The school authorities also designed detailed guidelines for the preparation of, inter alia, school chronicles, and encouraged employees to write them. The interest in school documentation especially grew in the Second Republic of Poland, which resulted from the process of rebuilding the administrative structures of the Polish state. All documents were subject to an assessment by the School Inspector. The process of creating school documentation was accompanied by initiatives to store and protect it. Pedagogues started to create school museums, where the school documents were to be kept. School sources meet the criteria of historical sources. However, it is difficult to suggest a uniform typology of school sources, as it depends on the definition of the source. School source materials of invaluable cognitive value and a rich iconographic base might be the basis for research in history, education science, ethnology, sociology and anthropology. Despite their cognitive value, the school sources are currently not protected by law and may become dispersed and irreversibly lost.  
Źródło:
Biuletyn Historii Wychowania; 2017, 37; 37-52
1233-2224
Pojawia się w:
Biuletyn Historii Wychowania
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-10 z 15

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies