Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Węglarz, A." wg kryterium: Autor


Tytuł:
Proton and Deuteron Relaxation Study of Molecular Dynamics in Lysozyme Solutions
Autorzy:
Kakule, J. F.
Węglarz, W. P.
Shenoy, R. K.
Sharp, A. R.
Peemoeller, H.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2014096.pdf
Data publikacji:
2000-07
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Fizyki PAN
Tematy:
76.60.-k
87.15.-v
Opis:
A nuclear magnetic resonance spin-lattice relaxation dispersion study of the relaxation of several magnetization components in both natural and deuterated lysozyme solutions was undertaken at 20°C. Proton and deuteron resonances were employed. The two-dimensional time evolution of the magnetization and the spin-spin relaxation were analyzed. In addition, an isotopic dilution study was performed at 5 and 30.6MHz. The results indicate that the water proton spin-lattice relaxation rate which arises from intermolecular relaxation between the water protons and the lysozyme protons represents a relatively strong relaxation mechanism. A model for the dynamics of the water molecules, consistent with the proton and deuteron dispersions as well as with the isotopic dilution results, is presented.
Źródło:
Acta Physica Polonica A; 2000, 98, 1-2; 131-152
0587-4246
1898-794X
Pojawia się w:
Acta Physica Polonica A
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Różnorodność fenotypowa i chemiczna kilkunastu typów chrzanu Armoracia rusticana P. GAERTN., B. MEY and SCHERB.)
Phenotypic and chemical diversity of several horseradish types (Armoracia rusticana P. Gaertn., B. Mey and Scherb.)
Autorzy:
Majewska, A.
Dabrowska, B.
Weglarz, Z.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/807508.pdf
Data publikacji:
2004
Wydawca:
Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Wydawnictwo Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie
Opis:
Przedmiotem badań było 15 typów chrzanu z różnych rejonów Polski oraz 1 pochodzący z Węgier: Babice, Balice, Biała, Drohiczyn, Garlica Murowana, Katarzynopole, Lublin, Olsztyn, Poznań, Radomsko, Różan, Szczecin, Wał Miedzeszyński, Węgierski, Wrocław, Zgierz. Wykonano pomiary biometryczne typowych wyrośniętych liści środkowych rozety, zmierzono powierzchnię blaszki liściowej, długość ogonka, długość i szerokość blaszki liściowej, szerokość górnej i dolnej jej ćwiartki. Określono plon korzeni, oznaczono w nich suchą masę, cukry, witaminę C, izotiocyjanian allilu. Różnice fenotypowe badanych typów sugerują ich znaczące zróżnicowanie genetyczne. Cechą najbardziej różnicującą fenotypowo badane typy była szerokość górnej ćwiartki blaszki liściowej, zaś najmniej długość i szerokość blaszki liściowej. Najmniejszą zmienność plonowania wykazały typy: Wrocław, Poznań i Lublin, zaś największą kolejno: Zgierz i Różan, Olsztyn oraz Węgierski i Garlica Murowana. Największe (ponad 500%) zróżnicowanie między badanymi typami stwierdzono pod względem ostrości smaku korzeni konsumpcyjnych, wyrażonej zawartością izotiocyjanianu allilu, duże pod względem zawartości suchej masy (16-40%) oraz cukrów ogółem (4,2-14 g), natomiast najmniejsze pod względem zawartości witaminy C (122-205 mg%). Biorąc pod uwagę czynnik plonotwórczy i chemizm korzenia konsumpcyjnego jednocześnie, na szczególną uwagę zasługują typy: Radomsko, Biała i Wał Miedzeszyński.
The subject of research were 15 horseradish types originating from different regions of Poland and one from Hungary: Babice, Balice, Biała, Drohiczyn, Garlica Murowana, Katarzynopole, Lublin, Olsztyn, Poznań, Radomsko, Różan, Szczecin, Wał Miedzeszyński, Węgierski, Wrocław, Zgierz. Biometric measurements of typical leaves were taken. The area of the leaf blade, the length of the petiole, the length and width of the leaf blade, the upper and lower quarter width of the leaf blade were measured. The yield of main roots and the content of dry matter, total sugar, vitamin C and allyl isothiocyanate were determined. Phenotypic differences of the examined horseradish types suggest, that they are of a considerably genetic diverse. The most differentiating phenotypic feature was the upper quarter width of the leaf blade. The lowest yielding diversity was characteristic for the types: Wrocław, Poznań i Lublin, whereas the highest was found in: Zgierz, Różan, Olsztyn, Węgierski and Garlica Murowana. The most differentiation (over 500%) between tested types of horseradish was stated with respect to the pungency of taste of roots caused by the allyl isothiocyanate content. The types of horseradish were diversified with regard to the content of dry matter (16-40%) and total sugar (4.2-14 g) too. The lowest differentiation was observed in the content of vitamin C (122-205 mg%). Taking into consideration both: the yielding factor and chemism of horseradish roots, the types: Radomsko, Biała and Wał Miedzeszyński deserve particular attention.
Źródło:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych; 2004, 497, 2
0084-5477
Pojawia się w:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wstępne badania nad plonowaniem i wewnątrzgatunkową zmiennością chemiczną turówki leśnej (Hierochloe australis (Schrad.) Roem. & SCHULT.)
Developmental and chemical intraspecific variability of Hierochloe australis (SCHRAD.) ROEM. & SCHULT.
Autorzy:
Weglarz, Z.
Geszprych, A.
Angielczyk, M.
Pawelczak, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/809856.pdf
Data publikacji:
2004
Wydawca:
Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Wydawnictwo Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie
Opis:
The developmental and chemical variability between and within two populations of Hierochloë australis originating from different regions of Poland - Podlasie (Koryciny) and Masuria (Babięta) were investigatet. Fifteen plants were taken from each of both natural sites. As a result of their vegetative propagation, fifteen clones representing each population were obtained. The mass of herb and the content of coumarin in herb were determined in the first year of their cultivation (one cut) and in the second one (two cuts). Both between and within population a clear diversity concerning the mass of herb was observed. The content of coumarin in herb did not depend on the place of plant origin. A variability within population concerning the content of this compound was higher in the first year of vegetation as compared to the second one. The highest coumarin content was determined in the herb of the second cut in the second year of cultivation.
W pracy określono zróżnicowanie rozwojowe i chemiczne w obrębie dwóch populacji turówki leśnej, pochodzących z różnych rejonów Polski - Podlasia (Koryciny) i Mazur (Babięta), w warunkach ex situ. Z obu stanowisk zebrano po 15 roślin, które rozmnożono wegetatywnie, uzyskując po 15 klonów. Dla każdego klonu określono masę ziela w I roku uprawy (1 pokos) i w II roku uprawy (2 pokosy) oraz zawartość kumaryny w surowcu. Stwierdzono wyraźne różnice pod względem masy ziela zarówno pomiędzy populacjami, jak i w ich obrębie. Zawartość kumaryny w zielu w mniejszym stopniu związana była z pochodzeniem roślin, a zróżnicowanie w obrębie populacji pod względem zawartości tego związku było znacznie większe w pierwszym roku wegetacji niż w drugim. Najwyższą zawartością kumaryny charakteryzowało się ziele turówki z drugiego pokosu w II roku uprawy.
Źródło:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych; 2004, 497, 2
0084-5477
Pojawia się w:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zmienność w obrębie populacji różeńca górskiego (Rhodiola rosea L.) pod względem plonu surowca i zawartości związków biologicznie czynnych
Developmental and chemical intraspecific variability of roseroot (Rhodiola rosea L.)
Autorzy:
Przybyl, J.
Weglarz, Z.
Pawelczak, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/797811.pdf
Data publikacji:
2004
Wydawca:
Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Wydawnictwo Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie
Opis:
Badana pięcioletnia populacja różeńca górskiego (Rhodiola rosea L.) charakteryzowała się znacznym zróżnicowaniem pod względem cech rozwojowych masy kłączy wykształconych przez rośliny oraz zawartością w kłączach związków biologicznie aktywnych. Powietrznie sucha masa kłączy z korzeniami z jednej rośliny wahała się od 36 do 250 g. Zawartość w surowcu dwóch najważniejszych substancji biologicznie aktywnych wahała się dla: rozawiny w granicach od 1800 do 3700, a dla salidrozydu od 130 do 1900 mg·100 g⁻¹.
Within the population of roseroot (Rhodiola rosea L.) high variability in relation to developmental traits, mass of rhizomes per plant and content of biologically active compounds were observed. Dry mass per plant fluctuated between 36 and 250 g. The content of the most important active compound in raw material fluctuated respectively for rosavin - between 1800 and 3700 and for salidroside - between 130 and 1900 mg·100 g⁻¹ of dry matter. There was no correlation between the mass of a single rhizome and the content of determined active compounds.
Źródło:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych; 2004, 497, 2
0084-5477
Pojawia się w:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nanoproszki YAG domieszkowane cerem o właściwościach luminescencyjnych
Ceria doped YAG nanopowders with luminescent properties
Autorzy:
Węglarz, H.
Wajler, A.
Tomaszewski, H.
Librant, Z.
Diduszko, R.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/192425.pdf
Data publikacji:
2008
Wydawca:
Sieć Badawcza Łukasiewicz - Instytut Technologii Materiałów Elektronicznych
Tematy:
granat itrowo-glinowy
nanoproszek YAG
domieszkowanie cerem
właściwość luminescencyjna
Opis:
Przedmiotem prezentowanej pracy były badania procesu wytwarzania proszków granatu itrowo-glinowego domieszkowanego cerem (Ce:YAG) metodą współstrącania i prażenia oraz oznaczenie ich właściwości luminescencyjnych. Badaniom poddano proszki o dwóch poziomach zawartości domieszki aktywnej: 0,2 at.% i 2 at.%. Dla porównania, tą samą metodą wykonano proszki niedomieszkowane. Na podstawie przeprowadzonych badań stwierdzono, iż współstrącanie azotanów glinu i itru w przypadku częściowego podstawienia kationu itru cerem przebiega inaczej. Prekursor Ce:YAG składa się z trzech faz: Al5(OH)13(CO3)ܫH2O, Y(OH)3 i AlOOH, podczas gdy w przypadku proszku współstrąconego bez domieszki jedyną krystaliczną fazą jest NH4AlY0,6(CO3)1,9(OH)ܦ,8H2O. Odmienny skład prekursorów ma wpływ na przebieg ich rozkładu termicznego. Uzyskanie jednofazowego nanoproszku Ce:YAG jest możliwe dopiero po wygrzaniu prekursora w powietrzu w 1700°C/2h, podczas gdy proszek niedomieszkowany już w temperaturze 1100°C jest jednofazowym YAG. Obniżenie temperatury kalcynacji Ce:YAG można uzyskać stosując wygrzewanie w próżni. Charakterystyki emisyjne badanych proszków zależą od ich składu fazowego. W przypadku obecności faz YAM i YAP obok piku charakterystycznego dla YAG na widmach luminescencji pojawiają się dodatkowe efekty. Widmo luminescencji proszku 2% Ce:YAG wygrzanego w temperaturze 1500°C w próżni jest niemal identyczne z widmem monokryształu Ce: YAG zarówno pod względem położenia maksimum, jak i jego kształtu.
The aim of presented work was to study formation processes of ceria-doped yttrium aluminium garnet (Ce:YAG) powders by co-precipitation and calcination. Two levels of active ion doping (0.2 at.% and 2 at.%) were studied. For comparison, undoped YAG precursors powders were prepared using the same preparation route. As found, co-precipitation process of powders doped with ceria follows another path than the powders undoped, which results in another phase composition of powders precursors. XRD shows that Ce:YAG precursor is a mixture of Al5(OH)13(CO3)ܫH2O, Y(OH)3 and AlOOH while udoped YAG precursor consists of only one crystalline phase - NH4AlY06(CO3)19(OH)ܦ,8H2O. Difference in composition of precursors influence on their thermal decomposition (Fig. 2-3). Single phase YAG powder was obtained by calcination of undoped precursor at 1100°C in air (Fig. 4). For the same result ceria doped precursor had to be annealed to much higher temperature - 1700°C (Fig. 5-6). Single phase Ce: YAG has been obtained for ceria doped powders by annealing in vacuum at 1500°C (Fig. 9). Emission characteristics of powders depends on powders phase compositions. When YAM and YAP phases are detected in powders additional peaks connected with these phases are observed in luminescence spectra (Fig. 13-14). Emission characteristics of 2% Ce:YAG powder annealed in vacuum at 1500°C is almost identical (both, in shape and maximum position) to the observed for Ce:YAG monocrystal (Fig. 15).
Źródło:
Materiały Elektroniczne; 2008, T. 36, nr 2, 2; 5-18
0209-0058
Pojawia się w:
Materiały Elektroniczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Accumulation of phenolic and sterol compounds in Euphorbia hirta (L.)
Gromadzenie się związków fenolowych i steroli w wilczomleczu owłosionym (Euphorbia hirta L.)
Autorzy:
Pioro-Jabrucka, E.
Pawelczak, A.
Przybyl, J.L.
Baczek, K.
Weglarz, Z.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/71682.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Instytut Włókien Naturalnych i Roślin Zielarskich
Tematy:
phenolic compound
sterol
accumulation
Euphorbia hirta
medicinal plant
seed
herb
callus
flavonoids
Opis:
Euphorbia hirta is an annual plant grownig commonly in the tropical and subtropical regions of Asia, Africa as well as Central and South America. Extracts from herb reveal diastolic, anti-inflammatory, diuretic and anthelminthic effects. Biologically active compounds of this plant are sterols, saponins, flavonoids and phenolic acids. The results of this study indicate that obtaining relatively high yield of herb and well germinating seeds which retain their germinability after two years of storage is possible in Poladn. Chemical analysis of the herb and callus obtained in vitro has shown that these raw materials accumulate phenolic compounds and sterols in high quantities.
Wilczomlecz owłosiony jest jednoroczną rośliną dość powszechnie występującą w tropikalnej strefie Azji, Afryki oraz Ameryki Środkowej i Południowej. Wyciągi z ziela wykazują działanie rozkurczowe, przeciwzapalne i diuretyczne. Substancje biologicznie aktywne występujące w tej roślinie to sterole, saponiny, flawonoidy i kwasy fenolowe. Przedstawione w tej pracy wyniki wskazują na możliwość uprawy wilczomlecza owłosionego w Polsce i uzyskania względnie wysokiej masy surowca. Roślina ta wydaje w Polsce dobrze kiełkujące nasiona, które po dwóch latach przechowywania nie tracą zdolności kiełkowania. Analiza chemiczna ziela oraz uzyskanego in vitro kalusa wykazała, że w surowcach tych w istotnych ilościach gromadzą się zarówno związki fenolowe, jak i sterole.
Źródło:
Herba Polonica; 2011, 57, 2
0018-0599
Pojawia się w:
Herba Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Intraspecific variability of fireweed (Chamaenerion angustifolium/L./Scop.) and evening primrose (Oenothera biennis L.) in respect of sterol content
Zróżnicowanie wewnątrzgatunkowe wierzbówki kiprzycy (Chamaenerion angustifolium L.) i wiesiołka dwuletniego (Oenothera biennis L.) pod względem zawartości związków sterolowych
Autorzy:
Weglarz, Z.
Kosakowska, L.
Pelc, M.
Geszprych, A.
Przybyl, J.L.
Baczek, K.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/950572.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Instytut Włókien Naturalnych i Roślin Zielarskich
Tematy:
intraspecific variability
fireweed
great willow-herb zob.fireweed
rosebay willowherb zob.fireweed
Chamaenerion angustifolium
evening primrose
Oenothera biennis
sterol content
medicinal plant
beta-sitosterol
Opis:
Composition of sterol fraction and content of identified compounds in herb of fireweed (Chamaenerion angustifolium fU Scop.) and leaves of evening primrose (Oenothera biennis L.) obtained from several populations of these species growing wild in Poland were determined by HPLC. The investigated species differed in respect of the composition and content of identified sterols. High intraspecific variability concerning accumulation of sterols was also observed. Herb of fireweed was characterised by relatively high content of p-sitosterol (85.80-171.18 mg/100 g), campesterol (24.24-334.49 mg/100 g), and p-sitosterol D-glucoside (26.33-86.32 mg/100 g). Leaves of evening primrose appeared to be much poorer source of sterols. Content of |3-sitosterol (the dominant compound in the sterol fraction) in this raw material ranged from 5.21 to 34.66 mg/100 g.
Badano skład frakcji steroli oraz zawartość zidentyfikowanych związków sterolowych w zielu wierzbówki kiprzycy (Chamaenerion angustifolium /L./ Scop.) i liściach wiesiołka dwuletniego (Oenothera biennis L.) pochodzących z kilkunastu populacji tych gatunków dziko rosnących w Polsce. Badane gatunki różniły się pod względem składu i zawartości steroli. Stwierdzono również znaczne zróżnicowanie wewnątrzgatunkowe pod względem gromadzenia się tych związków. Ziele wierzbówki charakteryzowało się wysoką zawartością fi-sitosterolu (85,80-171,18 mg/100 g), kampesterolu (24,24-334,49 mg/100 g) i D-glukozydu /3-sitosterolu (26,33-86,32 mg/100 g). Liście wiesiołka okazały się znacznie uboższym źródłem steroli. Za wartość ji -sitosterolu (dominującego składnika frakcji stero- (owej) w tym surowcu wynosiła od 5,21 do 34,66 mg/100 g.
Źródło:
Herba Polonica; 2011, 57, 2
0018-0599
Pojawia się w:
Herba Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Morphological and chemical variability within the population of common avens (Geum urbanum L.)
Zróżnicowanie morfologiczne i chemiczne w obrębie populacji kuklika pospolitego (Geum urbanum L.)
Autorzy:
Kuczerenko, A.
Krawczyk, M.
Przybyl, J.L.
Geszprych, A.
Angielczyk, M.
Baczek, K.
Weglarz, Z.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/71684.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Instytut Włókien Naturalnych i Roślin Zielarskich
Tematy:
morphological variability
chemical variability
plant population
common avens
Geum urbanum
herb
phenolic compound
tannin
phenolic acid
eugenol
Opis:
The aim of the study was an ex situ evaluation of morphological and chemical variability within the population of common avens. Plant height, number of shoots, stage of generative development (number of flower buds, flowers, and fruits), as well as weight of herb and underground organs were determined. In the raw materials total content of tannins and content of particular phenolic compounds identified by HPLC was determined. In underground organs also content of eugenol – the dominant constituent of essential oil was assessed. High diversity of morphological traits (especially weight of herb and underground organs) and the content of determined compounds (especially in herb) was found. Above- and underground organs differed in the composition and content of phenolic compounds. Underground organs were characterised by higher content of flavan-3-ols, but they did not contain chlorogenic acid, which was the dominant phenolic compound in herb.
Celem pracy była ocena zróżnicowania morfologicznego i chemicznego w populacji kuklika pospolitego w warunkach jego uprawy. Określono wysokość roślin, liczbę pędów kwiatowych, stopień rozwoju generatywnego (liczbę pąków kwiatowych, kwiatów i owoców) oraz masę ziela i organów podziemnych. W zebranych surowcach oznaczono ogólną zawartość garbników oraz zawartość poszczególnych związków fenolowych zidentyfikowanych przy użyciu HPLC. W organach podziemnych określono również zawartość eugenolu – głównego składnika olejku eterycznego. Stwierdzono wyraźne zróżnicowanie badanych osobników pod względem cech morfologicznych, a zwłaszcza masy ziela i organów podziemnych, a także zawartości oznaczanych związków, szczególnie w zielu. Organy nadziemne i podziemne różniły się pod względem składu i zawartości związków fenolowych. Organy podziemne charakteryzowały się wyższą zawartością flawan-3-oli. Nie stwierdzono w nich natomiast obecności kwasu chlorogenowego, który był dominującym związkiem fenolowym w zielu.
Źródło:
Herba Polonica; 2011, 57, 2
0018-0599
Pojawia się w:
Herba Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wpływ porowatości na własności optyczne ceramiki MgAl2O4 w podczerwieni
Influence of residual pores on optical properties of MgAl2O4 ceramics in the infrared range
Autorzy:
Możdżonek, M.
Wajler, A.
Węglarz, H.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/192443.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Sieć Badawcza Łukasiewicz - Instytut Technologii Materiałów Elektronicznych
Tematy:
ceramika przezroczysta
MgAl2O4
porowatość
własność optyczna
transparent ceramic
porosity
optical properties
Opis:
W pracy wykazano, że straty w transmitancji dla ceramiki MgAl2O4 spowodowane są rozpraszaniem fali elektromagnetycznej na porach obecnych w ceramice. Badania przeprowadzone zostały za pomocą metod mikroskopowych oraz spektroskopii w zakresie światła widzialnego i podczerwieni. Poziom transmitancji w funkcji długości fali zależy od stopnia porowatości ceramiki, rozmiaru porów oraz rozkładu ich wielkości. Do wyznaczenia współczynnika rozpraszania zastosowano teorie rozpraszania Mie z uwzględnieniem rozkładu rozmiarów porów. Porównując transmitancję obliczoną teoretycznie ze zmierzoną określono rozkład rozmiarów porów oraz porowatość ceramiki. Uzyskano dobrą zgodność z danymi eksperymentalnymi. Pomiary odbicia całkowitego oraz wyznaczony współczynnik asymetryczności pokazały, że rozpraszanie zachodzi głównie w kierunku padania fali.
The aim of the present work was to study the influence of residual porosity on the transmission of polycrystalline MgAl2O4. Spinel samples were investigated by optical microscopy, scanning electron microscopy as well as IR and VIS spectroscopy. It was showed that the inline transmission is sensitive to the microstructure of a ceramic and depends on the total porosity, the pore size and the pore distribution. Mie theory for light scattering was applied to compute scattering coefficients. Transmission curves versus wevelength for spinel MgAl2O4 were also estimated on the basis of of the pore radius rm, the width of the distibution a and the porosity Vp. Finaly, the calculated transmission curves were compared with the experimentally determined transmission using rm, σ and Vp as parameters. Good agreement with experimental data was obtained. It was proved that light is mainly scatered in the forward direction.
Źródło:
Materiały Elektroniczne; 2011, T. 39, nr 1, 1; 11-18
0209-0058
Pojawia się w:
Materiały Elektroniczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Accumulation of phenolic compounds in underground organs of dropwort (Filipendula vulgaris Moench)
Gromadzenie się związków fenolowych w organach podziemnych wiązówki bulwkowej (Filipendula vulgaris Moench)
Autorzy:
Capecka, E.
Geszprych, A.
Przybył, J.L.
Kunicki, E.
Binder, A.
Bączek, K.
Węglarz, Z.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/11542379.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Uniwersytet Przyrodniczy w Lublinie. Wydawnictwo Uniwersytetu Przyrodniczego w Lublinie
Opis:
Herb and underground organs of dropwort have been used as medicinal raw materials. Decrease of natural resources of this species results in the necessity to introduce it into cultivation. In this study accumulation of biomass and phenolic compounds in underground organs of cultivated dropwort during two years of plant vegetation was evaluated. Underground organs were harvested at the end of the first year of plant vegetation and in the second year: at the beginning of vegetation, at the stage of blooming, and at the end of vegetation. Phenolics were determined by HPLC. At the end of the second year the weight of air-dry rhizomes with tuberous roots reached 188.3 g per plant and it was almost five times higher than in the first year. Underground organs of dropwort appeared to be a rich source of flavan-3-ols and gallic acid. There was no clear relation between the stage of plant development and accumulation of phenolics in these organs.
Ziele i organy podziemne wiązówki bulwkowej stosowane są jako surowce lecznicze. Zmniejszenie zasobów naturalnych tego gatunku skłania do wprowadzenia go do uprawy. W pracy badano – w warunkach uprawy – przyrost masy organów podziemnych i gromadzenie się w nich związków fenolowych w ciągu dwóch lat wegetacji roślin. Organy podziemne zbierano pod koniec pierwszego roku oraz w drugim roku: na początku wegetacji, w fazie kwitnienia i pod koniec wegetacji. Związki fenolowe oznaczano metodą HPLC. Pod koniec drugiego roku wegetacji masa organów podziemnych wynosiła 188,3 g na roślinę i była prawie pięciokrotnie wyższa niż w pierwszym roku. Organy podziemne wiązówki bulwkowej okazały się bogatym źródłem flawan-3-oli i kwasu galusowego. Nie stwierdzono wyraźnej zależności pomiędzy fazą rozwoju roślin a zawartością związków fenolowych w organach podziemnych.
Źródło:
Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus; 2012, 11, 4; 101-109
1644-0692
Pojawia się w:
Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wpływ etapów produkcji marynat zimnych ze śledzia atlantyckiego (Clupea harengus) na profil kwasów tłuszczowych tłuszczu rybnego
Impact of production stages of Atlantic herring (Clupea harengus) cold marinades on profile of fatty acids in fish fat
Autorzy:
Zapletal, P.
Tomczyk, K.
Migdal, W.
Pustkowiak, H.
Weglarz, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/828165.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Technologów Żywności
Opis:
Celem pracy było określenie składu kwasów tłuszczowych w tłuszczu śledzia atlantyckiego (Clupea harengus) po kolejnych etapach produkcji marynat zimnych oraz w okresie składowania. Badania przeprowadzono na mrożonych filetach ze śledzi atlantyckich (n = 320) złowionych w strefie połowów FAO 27 na Morzu Północnym, które do zakładu produkcyjnego przywieziono w postaci głęboko zamrożonych (-18 °C) 15 - 20 kg bloków. Płaty wg Polskich Norm należały do sortymentu H, tj. na 1 kg surowca przypadało 10 - 16 sztuk płatów. Przeprowadzono dwa eksperymenty, a każdy z nich podzielono na 4 etapy. Dwa pierwsze etapy dotyczyły produkcji i wykonano je w zakładzie przetwórczym. Pozostałe dwa wprowadzono w celu określenia zmian zachodzących w tłuszczu badanych ryb w okresie ich składowania. W etapie 1., w którym następowało wstępne mieszanie filetów z zalewą marynującą, sprawdzono dwie metody stosowane w zakładzie produkcyjnym: I - tradycyjną, w której dyfuzja składników zalewy do surowca następowała w kąpieli marynującej w basenie; II - z użyciem obrotowego bębna, w którym zalewę doprowadzano do surowca rurociągiem. Marynowanie nie spowodowało istotnych zmian w udziale poszczególnych grup kwasów tłuszczowych. Dominującą grupą były kwasy monoenowe, następnie kwasy nasycone i polienowe (MUFA>SFA>PUFA). Istotne (p < 0,05) zmiany dotyczyły tylko zmniejszenia poziomu PUFA oraz stosunku n-3/n-6 (p < 0,01) w II etapie w obu eksperymentach. Na tej podstawie można wnioskować, że zastosowanie bębna obrotowego, w celu lepszego wymieszania surowca z zalewą marynującą, nie przyczyniło się do zmniejszenia poziomu PUFA w filetach marynowanych. Filety marynowane w sposób tradycyjny charakteryzowały się większą zawartością kwasów EPA i DHA aniżeli filety marynowane w bębnie obrotowym. Poziom długołańcuchowych kwasów tłuszczowych n-3 PUFA w filetach marynowanych podczas 30 i 60 dni przechowywania był nadal wysoki i nie różnił się istotnie od ich poziomu w filetach surowych.
The objective of the study was to determine the composition of fatty acids in the fat of Atlantic herrings (Clupea harengus) after each subsequent stage of producing cold marinades thereof, and, also, during the period of storage. The study was performed using frozen fillets made of Atlantic herring fish (n = 320) netted in the FAO 27 fishing zone in the North Sea. Deep-frozen (-18 ℃), 15 - 20 kg blocks of the fish netted were delivered to a manufacturing plant. According to the Polish Standards, the fish fillets represented an H assortment, i.e. 10 - 16 fillets equalled 1 kg of raw material. Two experiments were carried out; each one was divided into 4 stages. The first two stages were the production stages; they were performed at the processing plant. The other two were incorporated to determine the changes in the fat of fish analyzed during their storage. In stage 1, when the fish fillets were initially mixed with the marinating brine, two methods applied by the manufacturing plant were studied. Method I was a traditional method: components of the marinating brine diffused into the raw material during the marinating bath in a pool. In Method II, a special rotating drum was used: the raw material was in the drum and the marinating brine was supplied thereto by a pipeline. The process of marinating did not cause any significant changes in the percentage content of individual fatty acid groups. The monoenic acids prevailed, next, the saturated acids came followed by the polienic acids (MUFA>SFA>PUFA). Significant (p < 0.05) changes were related only with the decreases in the level of PUFA and in the n-3/n-6 ratio (p < 0.01) in stage II in the two experiments. On this basis, it can be concluded that the use of rotating drum in order to better mix the raw material with the marinating brine did not contribute to the decreased in the PUFA level found in the marinated fillets. The traditionally marinated fillets were characterized by higher contents of EPA and DHA acids compared to the fillets marinated in the rotating drum. During the 30 and 60 day storage periods, the level of long-fatty n-3 PUFA acids in the marinating fillets was still high and did not differ significantly from the levels thereof in raw fillets.
Źródło:
Żywność Nauka Technologia Jakość; 2012, 19, 3
1425-6959
Pojawia się w:
Żywność Nauka Technologia Jakość
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Mechanika kruchego pękania ceramiki korundowej wzmocnionej płatkami grafenowymi
Fracture mechanics of graphene flake-reinforced alumina ceramics
Autorzy:
Boniecki, M
Librant, Z.
Wajler, A.
Węglarz, H.
Wesołowski, W.
Koziński, R.
Librant, K.
Piątkowska, A.
Romaniec, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/192016.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Sieć Badawcza Łukasiewicz - Instytut Technologii Materiałów Elektronicznych
Tematy:
grafen
Al2O3
kompozyt korundowo-grafenowy
granulacja
właściwości mechaniczne
graphene
alumina-graphene composite
granulation
mechanical properties
Opis:
W pracy przedstawiono rezultaty badań nad wytworzeniem kompozytów ceramiki korundowo - grafenowej. Do otrzymania próbek użyto submikronowy proszek Al2O3 o czystości 99,99 % firmy Taimei oraz tlenek grafenu otrzymany w Zakładzie Technologii Chemicznych ITME. Kompozyty wykonano na bazie wodnej mieszaniny obu składników stosując metodę granulacji kriogenicznej. Wykonano kompozyty o zawartości ok.: 0,02, 0,05 i 0,29 % objętości grafenu. Spektroskopia Ramana potwierdziła obecność grafenu w otrzymanych kompozytach. W pracy przeprowadzono badania wpływu udziału grafenu na mikrostrukturę oraz właściwości mechaniczne wytworzonych kompozytów. Stwierdzono, że w funkcji zawartości grafenu zwiększa się porowatość otrzymanych próbek oraz jednocześnie zmniejsza się wielkość ziaren korundowych. Powoduje to zmniejszanie się twardości Vickersa i modułu Younga. Wytrzymałość na zginanie osiąga maksimum równe 295 ± 32 MPa dla zawartości grafenu 0,02 % objętości, a następnie maleje dla większych zawartości grafenu do wartości ~ 230 MPa odpowiadającej ceramice korundowej. Odporność na pękanie mierzona metodą zginania trójpunktowego belek z karbem wynosi około 3,9 MPam1/2 . Zdjęcia przełamów oraz pęknięć wokół odcisków Vickersa pokazują obecność mostków grafenowych na granicach ziaren co może powodować obserwowany wzrost wytrzymałości kompozytu w porównaniu z czystą ceramiką korundową.
The aim of this study was the preparation of alumina-graphene composites using commercial submicron Al2O3 powder (by Taimei, with a purity of 99.99 %) and graphene oxide fabricated at the Department of Chemical Technology of ITME. In order to obtain a uniform powder mixture containing graphene vol % of 0.02, 0.05 and 0.29 the aqueous suspensions were produced by freeze granulation. Raman spectroscopy confirmed the presence of graphene in the resultant composites. The influence of the graphene content on the microstructure and mechanical properties of the composites was analyzed. It was found that the porosity level increases and the grain size of the composites decreases when the graphene content rises. As a result, both Vickers hardness and Young’s modulus are decreased. Bending strength reaches its maximum level of 295 ± 32 MPa for the graphene content of 0.02 vol % and next decreases to about 230 MPa, which corresponds to the value obtained for pure alumina. Fracture toughness measured using a three point bending test for notched beams is around 3.9 MPam1/2 . SEM pictures of the broken samples and Vickers cracks indicate the presence of graphene bridges at grain boundaries, which is likely to increase the strength of the composite when compared with that of pure corundum ceramics.
Źródło:
Materiały Elektroniczne; 2013, T. 41, nr 4, 4; 3-9
0209-0058
Pojawia się w:
Materiały Elektroniczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Functional traits of selected clones of southern sweet-grass (Hierochloë australis /Schrad./ Roem. and Schult.)
Cechy użytkowe wybranych klonów turówki leśnej (Hierochloë australis /Schrad./Roem. and Schult.)
Autorzy:
Baczek, K.
Angielczyk, M.
Przybyl, J.L.
Ejdys, M.
Geszprych, A.
Weglarz, Z.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/72542.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Instytut Włókien Naturalnych i Roślin Zielarskich
Opis:
Southern sweet-grass (Hierochloë australis /Schrad./ Roem. & Schult., Poaceae), commonly known as a bison grass, is a perennial tuft grass rarely occurring in mixed forests in Eastern and Northern Europe. The raw material collected from this plant are leaves rich in coumarin compounds (especially coumarin) responsible for sweet, specific aroma of these organs. In Poland, southern sweet-grass leaves are used mainly for alcohol products aromatisation. Growing demand for the raw material results in uncontrolled and excessive collecting of this plant. The best way to solve this problem is to introduce this plant into cultivation. Since southern sweet-grass is allogamous and heterozigotic, strong intraspecific variability of the species is observed. Fourteen clones of selected individuals from one population of southern sweet-grass naturally occurring in East Poland were compared in respect of morphological traits as well as accumulation of biologically active compounds. The clones differed significantly in the weight of leaves (3.76–22.59 g of air-dry weight per plant). The total coumarin content (determined by a spectrophotometric method) in this raw material for investigated clones ranged from 1.49 to 1.94%, flavonoids – from 0.25 to 0.55%, and phenolic acids – from 0.20 to 0.42%. Three coumarin compounds were identified by HPLC, namely coumarin, 3,4-dihydrocoumarin, and o-coumaric acid. The content of coumarin ranged from 84.00 to 310.85, 3,4-dihydrocoumarin: from 17.80 to 168.45, and o-coumaric acid: from 37.50 to 70.00 mg · 100 g-1 dry matter.
Turówka leśna (Hierochloë australis /Schrad./ Roem. & Schult., Poaceae), potocznie nazywana żubrówką, jest wieloletnią trawą kępkową występującą rzadko na stanowiskach naturalnych w Europie Północnej i Wschodniej. Rośnie ona na brzegach lasów liściastych i mieszanych. Surowcem pozyskiwanym z tej rośliny (wyłącznie ze stanowisk naturalnych) są liście bogate w związki kumarynowe, a w szczególności w kumarynę, odpowiedzialną za specyficzny słodkawy aromat liści. W Polsce surowiec ten wykorzystywany jest głównie do aromatyzowania napoi alkoholowych. W ostatnich latach obserwuje się rosnący popyt na ten surowiec, co skutkuje niekontrolowanym i nadmiernym jego pozyskiwaniem. Jednym z najbardziej skutecznych sposobów zapobieżenia temu zagrożeniu wydaje się być wprowadzenie turówki leśnej do uprawy. Jest to roślina obcopylna i heterozygotyczna, u której obserwuje się wyraźne zróżnicowanie wewnątrzgatunkowe. W niniejszej pracy przeprowadzono charakterystykę morfologiczną i chemiczną czternastu klonów tej rośliny uzyskanych z wybranych pojedynków z populacji turówki leśnej rosnącej we Wschodniej Polsce. Badane klony różniły się istotnie masą liści (od 3,76 to 22,59 g suchej masy na roślinę). Ogólna zawartość kumaryn w tym surowcu wahała się od 1,49 do 1,94%, flawonidów – od 0,25 do 0,55% i kwasów fenolowych – od 0,20 do 0,42%. Trzy związki kumarynowe zostały zidentyfikowane w liściach badanych klonów przy użyciu HPLC, tj. kumaryna, 3,4-dihydrokumaryna i kwas o-kumarowy. Zawartość kumaryny wahała się od 84,00 do 310,85, 3,4-dihydrokumaryny: od 17,80 do 168,45, a kwasu o-kumarowego: od 37,50 do 70,00 mg · 100 g-1 suchej masy.
Źródło:
Herba Polonica; 2014, 60, 3
0018-0599
Pojawia się w:
Herba Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
In vitro propagation of bastard balm (Melittis melissophyllum L.)
Rozmnażanie miodownika melisowatego (Melittis melissophyllum L.) w kulturach in vitro
Autorzy:
Baczek, K.
Szymborska-Sandhu, I.
Pawelczak, A.
Weglarz, Z.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/71751.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Instytut Włókien Naturalnych i Roślin Zielarskich
Opis:
An efficient method for in vitro propagation of bastard balm by enhanced axillary shoot branching has been developed. The material to establish in vitro culture was shoot tips collected from three-year-old plants in May. The shoots obtained from initial explants were placed on MS/B5 medium containing 0.1, 0.5 or 1.0 mg/l BA with 0.01 mg/l NAA or without the auxin. The highest number of shoots per explant was obtained on the medium with 1.0 mg/l BA (3.9 shoots per explant). For the rooting of shoots ½ MS/B5 with IBA (0.25, 0.50 and 1.0 mg/l) medium was used. The medium without plant growth regulators served as a control. The best root regeneration was observed on the medium without IBA (87.1% of cuttings rooted). IBA used in the medium for shoot rooting affected the morphological traits of obtained microcuttings but not affected their weight. Irrespective of auxin concentration in this medium, obtained microcuttings acclimated in ex vitro conditions very well.
Opracowano metodę szybkiego rozmnażania miodownika melisowatego w kulturach in vitro na drodze stymulacji tworzenia pędów bocznych. Materiałem do inicjacji kultury in vitro były wierzchołki pędów pobierane z roślin 3-letnich w maju i odkażane 0,2% roztworem sublimatu. Otrzymane z eksplantatów inicjalnych pędy wykładano na pożywkę MS/B5 zawierającą 0,1; 0,5 lub 1,0 mg/l BA z dodatkiem 0,01 mg/l NAA lub bez dodatku auksyny. Najwięcej pędów bocznych otrzymano na pożywce zawierającej 1,0 mg/l BA (3,9 pędów na eksplantat). Do ukorzeniania pędów zastosowano pożywkę ½ MS/B5 z dodatkiem IBA (0,25; 0,50 i 1,0 mg/l). Kontrolę stanowiła pożywka bez regulatorów wzrostu. Najwięcej ukorzenionych mikrosadzonek obserwowano na pożywce bez dodatku IBA (87,1%). IBA zastosowane w pożywce do ukorzeniania pędów wpłynęło na cechy morfologiczne uzyskanych mikrosadzonek, ale nie wpłynęło na ich masę. Niezależnie od stężenia IBA w tej pożywce mikrosadzonki dobrze adaptowały się do warunków ex vitro.
Źródło:
Herba Polonica; 2015, 61, 3
0018-0599
Pojawia się w:
Herba Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Optymalizacja projektowania budynków przyjaznych dla środowiska z wykorzystaniem oceny LCA
Computer optimization methods in designing environmentally friendly building using the LCA evaluation
Autorzy:
Węglarz, A.
Ziembicki, P.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/362635.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Instytut Fizyki Budowli Katarzyna i Piotr Klemm
Tematy:
metoda LCA
modelowanie informacji o budynku
BIM
emisja CO2
energia skumulowana
optymalizacja wielokryterialna
LCA method
building information modelling
CO2 emission
cumulated energy
multicriteria optimization
Opis:
Artykuł zawiera podsumowanie wyników tematu badawczego PT7.1 Metody komputerowej optymalizacji projektowania budynków przyjaznych dla środowiska z wykorzystaniem oceny LCA realizowanego w ramach projektu: „Innowacyjne środki i efektywne metody poprawy bezpieczeństwa i trwałości obiektów budowlanych i infrastruktury transportowej w strategii zrównoważonego rozwoju”. W wyniku prac badawczych zaktualizowano bazy dotyczące emisji CO2 i skumulowanego zużycia energii dla głównych materiałów budowlanych w Polsce oraz sformułowano kilka zadań optymalizacyjnych, dla których następnie przeanalizowano możliwość zastosowania metod optymalizacji wielokryterialnej.
The article presents a summary of the results within the research topic PT7.1 Computer optimization methods in designing environmentally friendly building using the LCA evaluation realized within the framework of a research project called “Innovative means and effective methods for improving safety and durability of construction works and transport infrastructure in the strategy of sustainable development”. As a result of the research update of the database on CO2 emissions and cumulative energy consumption for the main construction materials in Poland was made. Also a several optimization tasks were formulated and afterwards analyzed in terms of the possibility of using multi-criteria optimization methods.
Źródło:
Fizyka Budowli w Teorii i Praktyce; 2015, T. 7, nr 4, 4; 45-48
1734-4891
Pojawia się w:
Fizyka Budowli w Teorii i Praktyce
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies