Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Wąsowicz, E." wg kryterium: Autor

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 16
Tytuł:
Health-related quality of life in children and adolescents after systemic sting reaction
Autorzy:
Brzyski, P.
Cichocka-Jarosz, E.
Tarczoń, I.
Jedynak-Wąsowicz, U.
Tomasik, T.
Lis, G.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2082925.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Instytut Medycyny Wsi
Tematy:
health-related quality of life
children
adolescents
insect sting
Hymenoptera venom allergy
cross-sectional study
Opis:
Introduction and objectives. Insect stings are the second trigger of anaphylaxis in children and adolescents, causing a potentially life-threatening reactions. Hence health-related quality of life (HRQoL) is an important issue for Hymenoptera venom allergy (HVA) patients. The aim of this cross-sectional study was to evaluate the impact of HVA on young patients’ HRQoL, including their socio-demographic characteristics. Materials and method. The study sample included 102 patients aged 8–17 (Mean 12.5 years, SD=3.0), who were under diagnosis or venom immunotherapy due to systemic reaction after an insect sting in one of the tertiary referential centers in Poland. They were mostly boys (70%), and mainly from rural areas (63%). HRQoL of studied patients was measured with the Children’s Hymenoptera Venom Allergy Quality of Life Scale, a questionnaire covering 6 dimensions: anxiety, caution, limitations, discomfort, support received from parents and a feeling of safety, each measured from 1 to 5. Independent predictors of HRQoL were estimated using the Generalized Linear Model. Results. In the group of children being dermal reactors, girls reported a higher level of anxiety (B=1.17, 95%CI=(0.30;2.03), p=0.008). In the group of children with grade 2 it was the girls who reported lower anxiety (B=-1.33, 95%CI=(-2.38;-0.29), p=0.013). Boys treated longer than 3 years had their level of anxiety significantly lower than those studied at diagnosis (B=-0.65, 95%CI=(-1.23;-0.07), p=0.028). The feeling of safety was higher in children living in villages than in those living in towns (B=0.30, 95%CI=(0.03;0.56), p=0.031). Conclusions. The gender, treatment duration and stage of anaphylactic reaction influenced level of anxiety. The level of feeling of safety was related to the place of living.
Źródło:
Annals of Agricultural and Environmental Medicine; 2019, 26, 1; 103-108
1232-1966
Pojawia się w:
Annals of Agricultural and Environmental Medicine
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Quality of life in parents of children and adolescents after systemic sting reactions
Autorzy:
Cichocka-Jarosz, E.
Brzyski, P.
Tarczoń, I.
Jedynak-Wąsowicz, U.
Tomasik, T.
Lis, G.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2083218.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Instytut Medycyny Wsi
Tematy:
quality of life
parents
insect sting
Hymenoptera venom allergy
cross-sectional study
Opis:
Introduction and objectives. The study aimed at evaluating the impact of Hymenoptera venom allergy (HVA) in children and adolescents, on their parents’ QoL, taking into account their socio-demographic characteristics. Materials and method. The study sample consisted of 101 parents of children and adolescents aged 9–17 years, with a history of systemic reaction after insect sting who were referred for consultations in the tertiary level allergology department. The mean age of the parents was 39 years (SD=8.1; range 25–65 years); the majority were mothers (68%) and rural inhabitants (62%). QoL in parents of HVA children and adolescents was measured with the Parents of Children with Hymenoptera Venom Allergy Quality of Life Scale, a questionnaire covering 5 dimensions: anxiety, caution, limitations and discomfort, support provided to the child and feeling of safety, each measured on the scale ranging from 1 to 5. Independent predictors of QoL were estimated using the Generalized Linear Model. Results. Parents of urban children and adolescents treated with venom immunotherapy (VIT) up to 3 years (B=-1.37, 95CI= (-2.22;-0.53); p=0.001) and of rural children treated for more than 3 years (B=-0.94, 95CI=(-1.55;-0.33); p=0.003) reported lower anxiety than parents studied at diagnosis. In urban parents, individuals studied at VIT beginning reported a lower feeling of safety (B=-0.63, 95CI=(-1.11;-0.15); p=0.010); those studied up to 3 years of treatment reported a higher feeling of safety (B=0.64, 95CI=(0.11;1.16); p=0.018) than those studied at diagnosis. Contrariwise, in rural parents, those studied at the beginning of immunotherapy reported a higher feeling of safety than those studied at diagnosis (B=0.51, 95CI=(0.13;0.88); p=0.008). Conclusions. The longest VIT duration in children and adolescents with HVA is related to the decreased anxiety of their parents. Parent’s feeling of safety depends on the stage of treatment and place of residence.
Źródło:
Annals of Agricultural and Environmental Medicine; 2019, 26, 2; 315-321
1232-1966
Pojawia się w:
Annals of Agricultural and Environmental Medicine
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Effect of irradiation dose on sensory characteristics and microbiological contamination of chosen seasonings
Wpływ wielkości dawki napromieniowania na właściwości sensoryczne i zakażenia mikrobiologiczne wybranych przypraw ziołowych
Autorzy:
Kamiński, E.
Wasowicz, E.
Zawirska-Wojtasiak, R.
Czaczyk, K.
Trojanowska, K.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1396203.pdf
Data publikacji:
1991
Wydawca:
Instytut Rozrodu Zwierząt i Badań Żywności Polskiej Akademii Nauk w Olsztynie
Tematy:
scasonings
microbiological contamination
irradiation
sensory characteristics volatilc flavour compounds
Opis:
The effects of gamma irradiation (3, 5, 7, 10 kGy) on sensory characteristics, volatiles constituents and microbiological contamination of several seasonings were studied. The dose of 3 KGy reduced microflora effectively, and did not cause evident changes in aroma. Complete sterilization, however, required 7 or 10 kGy, particularly in the case of paprika. Such doses substantially changed the smell and taste of seasonings. Is some of them (paprika, mustard, coriander), the total volatiles content increased after radiation.
Zbadano wpływ napromieniowania na cechy organoleptyczne oraz stan mikrobiologiczny wybranych przypraw ziołowych: kolendry, kminku, majeranku, papryki słodkiej, papryki ostrej, gorczycy białej i czosnku. Stosowano promieniowanie gamma dawkami 3, 5, 7, 10 kGy. Przyprawy były analizowane przed i po napromieniowaniu pod względem mikrobiologicznym, sensorycznym oraz zawartości związków zapachowych. Na podstawie wyników tych analiz ustalono, że dawka 3 kGy skutecznie redukowała obecne w przyprawach drobnoustroje choć nie eliminowała ich całkowicie. Jednocześnie dawka ta nie wywoływała widocznych zmian aromatu przypraw. Pełna sterylizacja, zwłaszcza niektórych przypraw jak papryka słodka, wymagała dawki 7, a nawet 10 kGy. Takie dawki powodowały jednocześnie istotne zmiany cech sensorycznych przypraw. Analiza związków lotnych zapachowych wykonana metodą chromatografii gazowej wykazała dla niektórych przypraw/kolendra, ostra i słodka papryka, gorczyca/znaczny przyrost całkowitej zawartości związków lotnych.
Źródło:
Acta Alimentaria Polonica; 1991, 17(41), 1; 79-87
0137-1495
Pojawia się w:
Acta Alimentaria Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Isolation of volatiles from packaging materials and their separation with gas chromatography
Wyodrębnianie lotnych składników materiałów opakowaniowych i ich rozdział za pomocą chromatografii gazowej
Autorzy:
Kamiński, E.
Wąsowicz, E.
Przybylski, R.
Szebiotko, A.
Zawirska, R.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1398345.pdf
Data publikacji:
1980
Wydawca:
Instytut Rozrodu Zwierząt i Badań Żywności Polskiej Akademii Nauk w Olsztynie
Tematy:
packaging materials
head space method
gas chromatography distillatlon-extraction methods
Opis:
Isolation of volatiles from packaging materials was carried out with the head space and distillation-extraction methods. Separation of the volatile components was performed in a gas chromatograph.
W pracy sprawdzono przydatność stosowania metody „head space", zagęszczania na adsorbentach oraz metody destylacyjno-ekstrakcyjnej do wyodrębniania lotnych składników opakowań w celu ich analizy metodą chromatografii gazowej. Metoda „head space" pozwala na analizę bardzo lotnych składników opakowań występujących w dużych stężeniach. Koncentracja związków lotnych na polimerze Chromosorb 106 pozwala na zagęszczanie niektórych składników kilkaset razy w stosunku do próby wyjściowej. Metoda destylacyjne-ekstrakcyjna daje możność wyodrębniania z opakowań największej ilości lotnych składników. Stężenie wyodrębnionych składników metodą destylacyjne-ekstrakcyjną jest wystarczające do oceny węchowej eluowanych składników z kolumny chromatograficznej oraz do ich identyfikacji metodami spektroskopowymi.
Źródło:
Acta Alimentaria Polonica; 1980, 06, 3; 173-181
0137-1495
Pojawia się w:
Acta Alimentaria Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Volatile flavor substances produced by moulds on wheat grain
Substancje zapachowe wytwarzane przez pleśnie na zbożu
Autorzy:
Kaminski, E.
Stawicki, S.
Wasowicz, E.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/10374.pdf
Data publikacji:
1975
Wydawca:
Instytut Rozrodu Zwierząt i Badań Żywności Polskiej Akademii Nauk w Olsztynie
Opis:
Przedstawiono chromatogramy gazowe związków lotnych produkowanych przez pleśnie na ziarnie pszenicy. Podano sensoryczną charakterystykę poszczególnych komponentów oraz widma masowe sześciu zidentyfikowanych głównych związków lotnych, wytwarzanych przez pleśnie: okten-1-01-3, okten-2-01-1, 3-oktanol, 1-oktanol, 3-oktanone, 3-metylobutanol.
Źródło:
Acta Alimentaria Polonica; 1975, 01, 2
0137-1495
Pojawia się w:
Acta Alimentaria Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zachowanie aromatu, zdolnosc rehydratacyjna i cechy sensoryczne suszow marchwi otrzymywanych metoda mikrofalowo-prozniowa
Autorzy:
Katulski, B
Zawirska-Wojtasiak, R
Wasowicz, E
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/828729.pdf
Data publikacji:
2001
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Technologów Żywności
Tematy:
susze warzywne
suszenie mikrofalowo-prozniowe
zdolnosc rehydratacyjna
suszenie
wlasciwosci sensoryczne
aromat
marchew
susz marchwiowy
dried vegetable
vacuum-microwave drying
rehydration ability
drying
sensory property
aroma
carrot
dried carrot
Opis:
Odpowiednie zachowanie aromatu, zdolność rehydratacyjna oraz właściwości sensoryczne są cechami jakościowymi pozwalającymi zakwalifikować susz do zastosowania w koncentratach zup i mieszanek warzywnych. W opracowaniu porównano cechy jakościowe suszu mikrofalowo-próżniowego z suszem konwekcyjnym i liofilizatem. Susz otrzymany nową metodą mikrofalowo-próżniową charakteryzował się dobrą zdolnością rehydratacyjną oraz wysokim stopniem zachowania związków lotnych, które są odpowiedzialne za aromat.
Flavour keeping, rehydration capacity and sensory attributes are quality properties, which allowed to qualify dried product for using in powdered soup and concentrate of vegetables mix. The article compares quality properties of microwave-vacuum dried and conventionally dried and also freezeing dried product. Dried product received new microwave-vacuum method is characterized by good flavour volatiles keeping and good rehydration capacity.
Źródło:
Żywność Nauka Technologia Jakość; 2001, 08, 4; 57-65
1425-6959
Pojawia się w:
Żywność Nauka Technologia Jakość
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Toksoplazmoza wrodzona u blizniat w materiale wlasnym
Autorzy:
Lipka, B.
Milewska-Babula, B.
Dunin-Wasowicz, D.
Kassur-Siemienska, B.
Idzik, M.
Szreter, M.
Witkowska-Vogit, E.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/836632.pdf
Data publikacji:
2004
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Parazytologiczne
Tematy:
choroby pasozytnicze
bliznieta
toksoplazmoza wrodzona
Źródło:
Annals of Parasitology; 2004, 50, 2; 187-191
0043-5163
Pojawia się w:
Annals of Parasitology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Toksoplazmoza wrodzona u blizniąt w materiale własnym
Congenital toxoplasmosis in twins in own material
Autorzy:
Lipka, B.
Milewska-Babula, B.
Dunin-Wąsowicz, D.
Kassur-Siemieńska, B.
Idzik, M.
Szreter, M.
Witkowska-Vogit, E.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2146452.pdf
Data publikacji:
2004
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Parazytologiczne
Tematy:
choroby pasozytnicze
bliznieta
toksoplazmoza wrodzona
Opis:
Little is known about congenital toxoplasmosis in twins. As in singletons fetal infection occurs usually in mothers seroconverted during second or third trimester of pregnancy. Infection affects usually both siblings, but there is posible that one child is not infected, especially in dizygotic pregnancies. A distinct difference in clinical patterns between dizygotic and monozygotic twins is observed. In monozygotic pairs most often clinical course is similar, while in dizygotic twins discrepancies in clinical findings are frequent and marked. For almost thirty years of our own experience with congenital toxoplasmosis we observed only four pairs of twins with this intrauterine infection. All of them were dizygotic. In two pairs the clinical course was similar, and different in the other two.
Źródło:
Wiadomości Parazytologiczne; 2004, 50, 2; 187-191
0043-5163
Pojawia się w:
Wiadomości Parazytologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Sterole z kondensatu po dezodoryzacji oleju rzepakowego jako inhibitory w procesie autooksydacji lipidow
Autorzy:
Nogala-Kalucka, M
Korczak, J.
Hes, M.
Jedrusek-Golinska, A.
Wasowicz, E.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/833463.pdf
Data publikacji:
2000
Wydawca:
Instytut Hodowli i Aklimatyzacji Roślin
Tematy:
sterole
inhibitory
olej rzepakowy
lipidy
dezodoryzacja
autooksydacja
sterol
inhibitor
rapeseed oil
lipid
deodorization
autooxidation
Źródło:
Rośliny Oleiste - Oilseed Crops; 2000, 21, 1; 177-186
1233-8273
Pojawia się w:
Rośliny Oleiste - Oilseed Crops
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Chlorometan
Cloromethane
Autorzy:
Reszka, E.
Wąsowicz, W.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/138581.pdf
Data publikacji:
2007
Wydawca:
Centralny Instytut Ochrony Pracy
Tematy:
chlorometan
skóra
fetotoksyczność
chloromethane
skin
fetotoxic
Opis:
Chlorometan jest bezbarwnym gazem powstającym zarówno w środowisku naturalnym, jak i w wyniku działalności człowieka. Oprócz źródeł przemysłowych (głównie produkcja silikonów, przemysł chemiczny i chłodnictwo), gaz ten może być obecny w dymie tytoniowym i powstawać w wyniku pracy silników, w oczyszczalniach ścieków, podczas chlorowania wody, a także w wyniku spalania odpadów municypalnych i przemysłowych. U ludzi chlorometan dostaje się do organizmu drogą inhalacyjną. Możliwe jest również wchłanianie związku przez skórę. Związek ten jest metabolizowany przede wszystkim przez S-transferazę glutationową (GST) przez sprzęganie ze zredukowanym glutationem (GSH), a w mniejszym stopniu przez utlenianie przez cytochrom P450. Głównym metabolitem utleniania chlorometanu w organizmie jest formaldehyd, kwas mrówkowy i tiometan, które w następstwie dalszych przemian wchodzą do puli reszt jednowęglowych lub są wydalane z moczem albo wydychane. Chlorometan może być także wydychany w postaci niezmetabolizowanej. U ludzi obserwuje się duże różnice osobnicze w metabolizmie chlorku metylu. Związane są one z istnieniem polimorfizmu genetycznego genu GSTT1 kodującego izoenzym GSTT1. W populacji obserwuje się osoby z szybką wydajnością reakcji sprzęgania chlorometanu z GSH, osoby z niską wydajnością oraz osoby, u których nie obserwuje się produktów sprzęgania. Na podstawie wyników badań na zwierzętach wykazano różnice w odpowiedzi na toksyczne działanie chlorometanu w zależności od gatunku, szczepu i płci. Wartość medialnego stężenia LC50 u szczura po 4 h narażenia wynosi 5300 mg/m3. W dostępnym piśmiennictwie nie ma danych na temat właściwości uczulających i drażniących chlorometanu. Układem docelowym dla chlorometanu u zwierząt poddawanych narażeniu ostremu i podostremu na ten związek jest ośrodkowy układ nerwowy. U narażanych szczurów i myszy obserwuje się zaburzenia lokomotoryczne i uszkodzenia w móżdżku, a także uszkodzenia jąder, najądrzy i nerek u szczurów oraz nerek i wątroby u myszy. W 2-letnim badaniu toksyczności przewlekłej chlorometanu u myszy obserwowano obrzmienie aksonów oraz uszkodzenia nerwów rdzeniowych części lędźwiowej rdzenia kręgowego przy narażeniu na związek o stężeniu 103 mg/m3 (50 ppm). Pod koniec trwania eksperymentu stwierdzono uszkodzenia móżdżku u myszy obu płci oraz raki gruczołowe nerek i uszkodzenia nabłonka kanalików nerkowych u samców myszy narażonych na działanie związku o stężeniu 2064 mg/m3 (1000 ppm). Złośliwych guzów nerek nie obserwowano jednak w grupie szczurów narażonych na działanie chlorometanu o takim samym stężeniu. Chlorometan działa genotoksycznie w układach in vitro, zarówno prokaryotycznych, jak i eukaryotycznych. Pomimo obserwowanych zmian w układach in vitro (test dominujących mutacji letalnych, tworzenie krzyżowych połączeń białko-DNA), chlorometan działa jako bardzo słaby mutagen, którego skutki są szybko usuwane przez systemy naprawiające uszkodzone DNA. Uszkodzenia jąder i ziarniniaki najądrzy oraz związane z nimi obniżenie jakości nasienia może prowadzić do niepłodności samców szczurów narażonych na chlorometan o stężeniu 980 mg/m3 (475 ppm). Chlorometan o stężeniu 206 mg/m3 lub 1032 mg/m3 (100 lub 500 ppm) działa fetotoksycznie, powodując opóźnienie kostnienia u płodów myszy. Inhalacyjne narażenie na chlorometan u ludzi wpływa głównie na czynność ośrodkowego układu nerwowego. Skutki były obserwowane najczęściej podczas wypadków przy pracy, awarii związanych z nagłym wyciekiem gazu z urządzeń chłodniczych, a rzadko podczas długotrwałego narażenia na stanowisku pracy. Istnieje bardzo mało danych na temat wielkości narażenia na chlorometan i czasu jego trwania na stanowisku pracy oraz podczas wypadków. Dane epidemiologiczne na temat związku narażenia na chlorometan z ryzykiem zachorowania na raka są niewystarczające. W Polsce wartość najwyższego dopuszczalnego stężenia (NDS) chlorometanu w powietrzu środowiska pracy wynosi 20 mg/m3, ale nie odnotowuje się osób pracujących w warunkach przekroczenia wartości NDS. Narządem krytycznym toksycznego działania chlorometanu u ludzi i zwierząt jest ośrodkowy układ nerwowy. Za podstawę obliczenia wartości NDS przyjęto wyniki 2-letnich badań toksyczności przewlekłej chlorometanu u myszy oraz wyniki badania toksycznego działania tego związku u ludzi. Autorzy dokumentacji zaproponowali utrzymanie dotychczasowej wartości NDS dla chlorometanu wynoszącej 20 mg/m3. Normatyw należy dodatkowo oznaczyć literami „Ft” oznaczającymi substancję działającą toksycznie na płód. Nie ma podstaw do ustalenia wartości najwyższego dopuszczalnego stężenia chwilowego (NDSCh) dla chlorometanu, ponieważ substancja nie działa drażniąco.
Chloromethane, also called methyl chloride, is a colorless, extremely flammable gas, which occurs in chemical plants and naturally in the environment. Methyl chloride is used mainly in the production of silicones. Other sources of exposure to chloromethane include cigarette smoke and burning of waste products. Chloromethane can be absorbed through the respiratory tract and the skin. No information is available regarding its allergenic and irritant effects. Long-term animal studies have shown that methyl chloride can damage the liver, kidneys, the spleen and the central nervous system. Inhalation studies have demonstrated that chloromethane causes reproductive effects in male rats, including testicular lesions and decreased sperm production. Fetotoxic effects on mice embryos have been observed. Short-term exposure to high concentrations of methyl chloride in humans has caused severe neurological effects. Epidemiological human cancer data are limited. On the basis of a mouse chronic study and short-term human study, the TLV (MAC) value was kept at 20 mg/m3. The Expert Goup also suggested additional notations: “F” (fetotoxic subsatnce), “Sk” (substance absorbed through the skin).
Źródło:
Podstawy i Metody Oceny Środowiska Pracy; 2007, 2 (52); 17-45
1231-868X
Pojawia się w:
Podstawy i Metody Oceny Środowiska Pracy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Morfolina
Morpholine
Autorzy:
Reszka, E.
Wąsowicz, W.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/137707.pdf
Data publikacji:
2007
Wydawca:
Centralny Instytut Ochrony Pracy
Tematy:
morfolina
skóra
czynnik drażniący
najwyższe dopuszczalne stężenie (NDS)
najwyższe dopuszczalne stężenie chwilowe (NDSCh).
morpholine
skin
irritant
STEL
Opis:
Morfolina jest bezbarwną, higroskopijną cieczą o zapachu podobnym do amoniaku, która ma wszechstronne zastosowanie w wielu gałęziach przemysłu. Jest wykorzystywana do produkcji gumy, jako czynnik antykorozyjny i katalizator, do produkcji wosków i past oraz wybielaczy optycznych, środków farmaceutycznych, związków bakteriobójczych, fungicydów i herbicydów, a także do produkcji żywności. Morfolina może się wchłaniać do organizmu drogą inhalacyjną, pokarmową oraz przez skórę. Szacuje się, że w Polsce kilkaset pracowników jest potencjalnie narażonych na ten związek. U ludzi narażenie na morfolinę powoduje zaczerwienienie oczu, ich ból i często nawet poparzenia. Kilkugodzinne narażenie na pary morfoliny o małym stężeniu może powodować zamglony, niebieski bądź szary obraz i obraz halo wokół obserwowanych źródeł światła, tzw. „glaucopsia”, spowodowany przez przejściowy obrzęk rogówki. Opisywane zaburzenia widzenia znikają po 3 ÷ 6 h po ustaniu narażenia. Przypadkowe spożycie morfo liny powoduje: kaszel, ból brzucha, wymioty, biegunkę, mdłości, wstrząs lub zapaść. Morfolina jest wydalana z organizmu z moczem niemal w całości w formie niezmetabolizowanej, ale również może ulegać N-metylacji, a następnie N-oksydacji. W kilku badaniach metabolizmu pochodnych morfoliny u szczurów obserwowano także produkty rozszczepienia pierścienia. W obecności azotanów(III) – wodnego roztwóru lub tlenków azotu – morfolina może przekształcać się do N-nitrozomorfoliny (NMOR), co stwierdzono w żołądkach szczurów karmionych dietą z zawartością morfoliny i azotanu(III) sodu. N-nitrozomorfolina może powstawać w warunkach in vivo u ludzi i jest to związek kancerogenny dla myszy, szczurów, chomików i różnych gatunków ryb, a wg klasyfikacji IARC należy do grupy czynników przypuszczalnie rakotwórczych dla ludzi (grupa 2B). Medialne stężenie letalne (LC50) morfoliny dla myszy zawiera się w zakresie 4900 ÷ 6900 mg/m3, a dla szczurów wynosi 7800 mg/m3. Natomiast medialna dawka śmiertelna tego związku po podaniu szczurom do żołądka wynosi 1000 ÷ 1900 mg/kg masy ciała, po podaniu na skórę królików – około 500 mg/kg masy ciała, po podaniu do jamy otrzewnej szczurów – 100 ÷ 400 mg/kg, a do jamy otrzewnej myszy – 400 mg/kg masy ciała. Toksyczność ostra morfoliny wiąże się z krwotokami żołądkowo-jelitowymi i biegunką po narażeniu drogą dożołądkową, podrażnieniem spojówek, występowaniem krwotoków z nosa i z pyska oraz z zapaleniem płuc przy narażeniu inhalacyjnym. Morfolina wykazuje właściwości drażniące na skórę, oczy i układ oddechowy u ludzi i zwierząt laboratoryjnych. Podprzewlekłe narażenie inhalacyjne szczurów na morfolinę o małym stężenu (36 ÷ 90 mg/m3) nie spowodowało istotnych zmian lub tylko niewielkie podrażnienie wokół nozdrzy i pyska. Natomiast narażenie na działanie morfoliny o dużym stężenu (3620 ÷ 18100 mg/m3) przez 9 dni spowodowało krwawienie z oczu, nosa i pyska oraz martwicę komórek nabłonkowych nosa. Uszkodzenia błony śluzowej nosa i pyska oraz zapalenie płuc obserwowano także u szczurów narażonych na związek o stężeniu 900 mg/m3 przez 13 tygodni. Podawanie dożołądkowo morfoliny w dawce 160 mg/kg masy ciała/dzień przez 30 dni spowodowało martwicę wątroby, błony śluzowej nerek i żołądka, natomiast narażenie na morfolinę o stężeniu 800 mg/kg masy ciała – rozległą martwicę wątroby, nerek i żołądka. W testach wykonanych w warunkach in vitro wykazano, że morfolina jest słabym mutagenem. Nie wykazano kancerogennego działania morfoliny u zwierząt laboratoryjnych. Nie ma danych na temat kancerogennego działania morfoliny u ludzi. W International Agency for Research on Cancer (IARC) uznano, że morfolina jest nieklasyfikowana jako kancerogen u zwierząt i ludzi (grupa 3), natomiast w American Conference of Governmental Industrial Hygienists (ACGIH) zaklasyfikowano związek do grupy A4, tj. związek niesklasyfikowany jako kancerogen dla ludzi. Nie ma danych w dostępnym piśmiennictwie na temat działania embriotoksycznego, teratogennego i wpływu morfoliny na rozrodczość. W Polsce wartość najwyższego dopuszczalnego stężenia (NDS) morfoliny w powietrzu środowiska pracy wynosiła dotąd 20 mg/m3, a wartość NDSCh – 100 mg/m3. W piśmiennictwie nie ma danych na temat osób pracujących w warunkach przekroczenia wartości NDS w Polsce. Za podstawę ustalenia wartości NDS i NDSCh morfo liny przyjęto wyniki badań przeprowadzonych na szczurach rasy Sprague-Dawley narażanych na morfolinę o stężeniach: 36; 180 lub 540 mg/m3 przez 104 tygodnie. Na podstawie wyników badań stężenie 180 mg/m3 morfoliny przyjęto za wartość LOAEL związku. Wielkość tego stężenia świadczy o drażniącym działaniu morfo liny na oko i błonę śluzową nosa szczurów. Biorąc pod uwagę powyższe wyniki, a także stosując łączny współczynnik niepewności równy 4, wyliczono wartość NDS morfoliny równą 45 mg/m3. Ze względu jednak na to, że wartości normatywów higienicznych morfoliny obowiązujące w państwach Unii Europejskiej są mniejsze i wynoszą 36 mg/m3 OEL i 72 mg/m3 wartość krótkoterminowa, zaproponowano ustalenie w Polsce takich samych wartości, jakie obowiązują w państwach UE. Ze względu na wchłanianie morfoliny przez skórę i jej właściwości żrące, normatyw ten należy oznaczyć literami: „Sk” – substancja wchłania się przez skórę oraz „C” – substancja o działaniu żrącym.
Morpholine is a colourless, oily, hygroscopic, volatile liquid with a characteristic amine odor. Morpholine has many derivatives including the production of insecticides and herbicides, in rubber industry, component of waxes and polishec etc., as a boiler chemical and as corrosion inhibitor. It is also used asa fungicide in fruit waxes. Morpholine is well absorbed after orally and skin administration and inhalation. This substance can strongly irritates skin and mucous membranes of the eye and respiratory and digestive tract. In the investigated rodents, injected or inhaled morpholine was found at highest level in the kidney or in muscle, and this substance was excreted unchanged in urine. There is strong evidence tha morpholine can be nitrosated to the carcinogenic N-nitrosomorpholine (NMOR) by rection outside or within the human body. Short-term animal studies shown haemorrhage and diarrhoea in the digestive tract after morpholine oral administration and irritation, haemorrhage in respiratory tract after inhalation. Long-term animal studies have shown liver, kidney, and stomach nectrosis. There are no data on reproductive toxicity, embryotoxicity and teratogenicity. No data are available on short- and long-term morpholine exposure in humans. The recommend maximum exposure limit TLV (MAC) value were sustained at 36 mg/m3 and short-term exposure limit (STEL) at 72 mg/m3, on the basis of the Sprague-Dawley rats long-term inhalation study. The The Expert Goup also suggested additional notations: „Sk” (substance absorbed through the skin), „C” (corrosive subsatnce). Monitoring of ambient nitrous oxides is highly recommended, because of the potential for nitrosation of morpholine to form NMOR under some workplace conditions.
Źródło:
Podstawy i Metody Oceny Środowiska Pracy; 2007, 4 (54); 166-188
1231-868X
Pojawia się w:
Podstawy i Metody Oceny Środowiska Pracy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Fitosterole i ich pochodne utlenione w nasionach rzepaku ozimego
Autorzy:
Rudzinska, M
Musnicki, C.
Wasowicz, E.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/833579.pdf
Data publikacji:
2003
Wydawca:
Instytut Hodowli i Aklimatyzacji Roślin
Tematy:
chromatografia gazowa
fitosterole
nasiona oleiste
rosliny oleiste
oksyfitosterole
rzepak ozimy
gas chromatography
phytosterol
oil seed
oil plant
oxyphytosterol
winter rape
Źródło:
Rośliny Oleiste - Oilseed Crops; 2003, 24, 1; 51-66
1233-8273
Pojawia się w:
Rośliny Oleiste - Oilseed Crops
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Sterole i ich utlenione pochodne w olejach roslinnych rafinowanych i tloczonych na zimno.
Autorzy:
Rudzinska, M
Kazus, T.
Wasowicz, E.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/834114.pdf
Data publikacji:
2001
Wydawca:
Instytut Hodowli i Aklimatyzacji Roślin
Tematy:
analiza chemiczna
sterole
oleje roslinne
oksyfitosterole
chemical analysis
sterol
plant oil
oxyphytosterol
Źródło:
Rośliny Oleiste - Oilseed Crops; 2001, 22, 2; 477-494
1233-8273
Pojawia się w:
Rośliny Oleiste - Oilseed Crops
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Grass Lawns and Ornamental Grasses in the Urban Greenery of the City of Rzeszów
Powierzchnie trawiaste i trawy ozdobne w zieleni miejskiej Rzeszowa
Autorzy:
Stompor-Chrzan, E.
Pisarek, M.
Gargała, M.
Wąsowicz-Duch, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1189996.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Przyrodniczy we Wrocławiu
Tematy:
grass
sedges
public space
decorative plants
trawa
turzyca
przestrzeń publiczna
dekoracyjność roślin
Opis:
Współcześnie w architekturze przestrzeni miejskiej ważne miejsce zajmuje roślinność trawiasta. W latach 2009–2013 w Rzeszowie zostały przeprowadzone badania mające na celu przedstawienie powierzchni trawiastych i nasadzeń z traw ozdobnych urządzanych i pielęgnowanych przez Zarząd Zieleni Miejskiej z uwzględnieniem ich lokalizacji oraz walorów dekoracyjnych. W ogólnej powierzchni terenów zieleni Rzeszowa powierzchnie trawiaste stanowią około 40%, w tym największą zajmują w pasach drogowych. W składzie botanicznym dominują życica trwała (Lolium perenne), kostrzewa czerwona (Festuca rubra) i wiechlina łąkowa (Poa pratensis). Wśród roślinności dekoracyjnej występującej w pasach drogowych, zieleńcach oraz parkach i białym ogrodzie zinwentaryzowano 11 gatunków traw ozdobnych, w tym do najpopularniejszych zaliczono kostrzewę siną, wydmuchrzycę piaskową oraz miskant chiński. Trawy ozdobne w założeniach zieleni stanowią najczęściej efektowne wypełnienie między drzewami i krzewami (kostrzewa sina (Fesatuca cinerea), hakonechloa wysmukła (Hakonechloa macra), turzyce (Carex sp.) lub z uwagi na swoją wysokość były roślinami dominującymi (wydmuchrzyca piaskowa (Leymus arenarius), manna mielec (Glyceria maxima), miskant chiński (Miscanthus sinensis). Rośliny te charakteryzowały się dekoracyjnymi liśćmi i kwiatostanami oraz przybierały koliste i półkoliste kształty. Niejednokrotnie uzupełnieniem kompozycji są elementy ozdobne, np. rzeźby, żwir, kamienie.
Źródło:
Architektura Krajobrazu; 2014, 3; 34-43
1641-5159
Pojawia się w:
Architektura Krajobrazu
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Prawna kontrola metrologiczna wag nieautomatycznych elektronicznych
The legal metrological control of non-automatic electronic scales
Autorzy:
Wąsowicz, Zdzisław
Antosiuk, Marek
Dębowski, Marek E.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/952567.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Główny Urząd Miar
Tematy:
wagi elektroniczne
dokładność pomiarów
kontrola metrologiczna
legalizacja ponowna
electronic scales
accuracy of measurements
metrological control
reverification
Opis:
W artykule przedstawiono zagadnienie prawnej kontroli metrologicznej wag nieautomatycznych elektronicznych wprowadzonych do użytkowania na podstawie decyzji zatwierdzenia typu oraz w wyniku dokonania oceny zgodności. Opisano zasadę działania wag nieautomatycznych elektronicznych oraz ich rodzaje. Dodatkowo przedstawiono wymagania jakie, stawiane są wagom nieautomatycznym elektronicznym oraz opisano proces legalizacji ponownej.
The paper presents the issue of legal metrological control of non-automatic electronic scales brought into use based on type approval decision and as a result of assessment of conformity. It describes how non-automatic electronic scales and their types work. In addition, presents the requirements that are placed on the non-automatic electronic scales and describes the process of re-verification.
Źródło:
Metrologia i Probiernictwo : biuletyn Głównego Urzędu Miar; 2016, 3-4 (14-15); 53-58
2300-8806
Pojawia się w:
Metrologia i Probiernictwo : biuletyn Głównego Urzędu Miar
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 16

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies