- Tytuł:
-
Utilization of Deep Reinforcement Learning for Discrete Resource Allocation Problem in Project Management – a Simulation Experiment
Wykorzystanie uczenia ze wzmocnieniem w problemach dyskretnej alokacji zasobów w zarządzaniu projektami – eksperyment symulacyjny - Autorzy:
- Wójcik, Filip
- Powiązania:
- https://bibliotekanauki.pl/articles/2179629.pdf
- Data publikacji:
- 2022
- Wydawca:
- Wydawnictwo Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu
- Tematy:
-
reinforcement learning (RL)
operations research
management
optimisation
uczenie ze wzmocnieniem
badania operacyjne
zarządzanie
optymalizacja - Opis:
-
This paper tests the applicability of deep reinforcement learning (DRL) algorithms to simulated problems of constrained discrete and online resource allocation in project management. DRL is an extensively researched method in various domains, although no similar case study was found when writing this paper. The hypothesis was that a carefully tuned RL agent could outperform an optimisation-based solution. The RL agents: VPG, AC, and PPO, were compared against a classic constrained optimisation algorithm in trials: “easy”/”moderate”/”hard” (70/50/30% average project success rate). Each trial consisted of 500 independent, stochastic simulations. The significance of the differences was checked using a Welch ANOVA on significance level alpha = 0.01, followed by post hoc comparisons for false-discovery control. The experiment revealed that the PPO agent performed significantly better in moderate and hard simulations than the optimisation approach and other RL methods.
W artykule zbadano stosowalność metod głębokiego uczenia ze wzmocnieniem (DRL) do symulowanych problemów dyskretnej alokacji ograniczonych zasobów w zarządzaniu projektami. DRL jest obecnie szeroko badaną dziedziną, jednak w chwili przeprowadzania niniejszych badań nie natrafiono na zbliżone studium przypadku. Hipoteza badawcza zakładała, że prawidłowo skonstruowany agent RL będzie w stanie uzyskać lepsze wyniki niż klasyczne podejście wykorzystujące optymalizację. Dokonano porównania agentów RL: VPG, AC i PPO z algorytmem optymalizacji w trzech symulacjach: „łatwej”/„średniej”/ „trudnej” (70/50/30% średnich szans na sukces projektu). Każda symulacja obejmowała 500 niezależnych, stochastycznych eksperymentów. Istotność różnic porównano testem ANOVA Welcha na poziomie istotności α = 0.01, z następującymi po nim porównaniami post hoc z kontrolą poziomu błędu. Eksperymenty wykazały, że agent PPO uzyskał w najtrud- niejszych symulacjach znacznie lepsze wyniki niż metoda optymalizacji i inne algorytmy RL. - Źródło:
-
Informatyka Ekonomiczna; 2022, 1; 56-74
1507-3858 - Pojawia się w:
- Informatyka Ekonomiczna
- Dostawca treści:
- Biblioteka Nauki
Artykuł