- Tytuł:
-
Integrating Behavior Into Regional Resilience Concept for Sustainable Growth: An Example of Agricultural Sector
Integracja behawioru z koncepcją resilencji regionalnej na rzecz zrównoważonego wzrostu: przykład sektora rolnego - Autorzy:
-
Žičkienė, Agnė
Volkov, Artiom
Baležentis, Tomas
Štreimikienė, Dalia - Powiązania:
- https://bibliotekanauki.pl/articles/371578.pdf
- Data publikacji:
- 2020
- Wydawca:
- Polska Akademia Nauk. Komitet Człowiek i Środowisko PAN
- Tematy:
-
behavior
regional resilience
model
sustainability
risk management
agriculture
behawior
resilencja regionalna
modelowanie
zrównoważoność
zarządzanie ryzykiem
rolnictwo - Opis:
-
Regional economic resilience, which is a necessary and indispensable component for ensuring both regional and overall sustainability, is understood principally in relation to the system’s structure and overall functioning ignoring human agency and its bounded rationality. This leads to missing important and potentially crucial elements fostering or hindering resilience, and consequently to designing resilience enhancing programs with low effectiveness. This paper argues that the focus of the resilience concept should shift from the system structure to the behavior of agents, since any outcome at the macro level is a product of the myriad of interacting behaviors. The structure of the system and all the context matters as the options for the behavior and which options are chosen depends on the internal factors of the decision maker. A framework, depicting the mechanism how the above mentioned factors interact and determine behavior thus consequently influencing resilience is proposed. An exemplary analysis of how to use the framework is also presented.
Regionalna resilencja ekonomiczna rozważana jest przede wszystkim w odniesieniu do struktury systemu i ogólnego funkcjonowania, ignorując ludzkie działania i związaną z nimi racjonalność. Jest niezbędnym elementem zapewniającym regionalną i ogólną zrównoważoność, w szczególności w jej wymiarze ekonomicznym. Jednak wąskie podejście do niej w konsekwencji prowadzi do utraty ważnych, potencjalnie kluczowych elementów wspierających lub utrudniających resilencję, a zatem opracowywane tak programy mające zwiększać resilencję charakteryzuje niska skuteczność. W tym artykule sugeruje się, że celem koncepcji resilencji powinno być przesunięcie ze struktury systemu na behawior, ponieważ każdy wynik na poziomie makro jest wynikiem niezliczonych zachowań. Struktura systemu i cały kontekst ma znaczenie, ponieważ opcje zachowania i dokonany wybór zależą od wewnętrznych czynników decydenta. Zaproponowano ramy obrazujące mechanizm interakcji wyżej wymienionych czynników i determinujące zachowanie, a tym samym wpływające na resilencję. Przedstawiono także przykładową analizę korzystania z frameworka. - Źródło:
-
Problemy Ekorozwoju; 2020, 15, 2; 61-73
1895-6912 - Pojawia się w:
- Problemy Ekorozwoju
- Dostawca treści:
- Biblioteka Nauki
Artykuł