Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Vitale, Alessandro." wg kryterium: Autor

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-9 z 9
    Tytuł:
    The Jewish Autonomous Region of Birobidzhan in Siberia
    Autorzy:
    Vitale, Alessandro
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1892074.pdf
    Data publikacji:
    2021-06-30
    Wydawca:
    Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
    Tematy:
    Jewish Autonomous Region (JAR)
    Russia
    Siberia
    Birobidzhan
    inter-ethnic relations
    ethnopolitics
    Opis:
    The Jewish Autonomous Region (JAR) of Birobidzhan in Siberia is still alive. The once famous “Siberian Zion”, at the confluence of the Bira and Bidzhan rivers, a stone’s throw away from China and a day from the Pacific Ocean, 9,000 km and six days by train from Moscow, is still a geographical reality. The political class of the Soviet Union decided to create a territory the size of Belgium for a settlement for Jews, choosing a region on the border between China and the Soviet Union. It believed that Soviet Jews needed, like other national minorities, a homeland with a territory. The Soviet regime thus opted to establish an enclave that would become the JAR in 1934. We should note that the creation of the JAR was the first historically fulfilled case of building an officially recognised Jewish national territory since antiquity and well before Israel. Nevertheless, many historians declared this experiment a failure and the history of the Region only tragic. It is interesting to note, however, that the survival of the JAR in post-Soviet Russia has been not only a historical curiosity, a legacy of Soviet national policy, but today – after the collapse of the Soviet Union – it represents a very interesting case study. It is also a topic useful for the analysis and understanding of inter-ethnic relations, cooperation, and coexistence and it is a unique case of geographic resettlement that produced a special case of “local patriotism”, as an example also for different ethnic groups living in the JAR, based on Jewish and Yiddish roots.
    Źródło:
    European Spatial Research and Policy; 2021, 28, 1; 161-184
    1231-1952
    1896-1525
    Pojawia się w:
    European Spatial Research and Policy
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The Jewish Autonomous Region in Siberia. Multicultural heritage and coexistence
    Żydowski Obwód Autonomiczny na Syberii. Wielokulturowe dziedzictwo i współistnienie
    Autorzy:
    Vitale, Alessandro
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/965705.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
    Tematy:
    stosunki międzyetniczne
    współpraca międzyetniczna
    Żydowski Obwód Autonomiczny
    Syberia
    Birobidżan
    Chabarowski Kraj
    interethnic relations
    interethnic cooperation
    Jewish Autonomous Region
    JAR
    Siberia
    post-Soviet Russia
    Birobidzhan
    Khabarovsky Kraj
    Opis:
    Formalnie rzecz biorąc, Izrael nie jest jedyną oficjalną ojczyzną Żydów na świecie. W azjatyckiej części Rosji, na Syberii, nadal istnieje Żydowski Obwód Autonomiczny w Birobidżanie. Począwszy od 1928 r. Związek Radziecki przeznaczył na osiedlenie Żydów terytorium większe niż Belgia i Holandia razem wzięte i znacznie większe niż Izrael, usytuowane ponad 6 tys. km na wschód od Moskwy, wzdłuż granicy rosyjsko-chińskiej, pomiędzy 48 i 40 stopniem szerokości północnej, gdzie klimat i warunki są podobne do Ontario i Michigan. Wierząc, że Żydzi rosyjscy, podobnie jak inne mniejszości narodowe, zasługują na własne terytorium, reżim sowiecki zdecydował ustanowić terytorium, które w 1934 r. stało się Żydowskim Obwodem Autonomicznym. Ideą było utworzenie Nowego Syjonu – jako przeciwwagi do Palestyny – gdzie „proletariacko-żydowska kultura”, oparta na języku jidysz, mogła się rozwijać. W rzeczywistości ustanowienie Żydowskiego Obwodu Autonomicznego było w pierwszym rzędzie oficjalnym uznaniem narodowego terytorium Żydów od czasów starożytnych: „Pierwszego Izraela”. Ale historia tego regionu była tragiczna i eksperyment nie powiódł się. Jednakże odnowione dzisiaj istnienie Birobidżanu i odrodzenie żydowskiego życia w po-sowieckim Żydowskim Obwodzie Autonomicznym są nie tylko ciekawym spadkiem po sowieckiej narodowej polityce, ale też po rozpadzie Związku Radzieckiego, i religijnym odrodzeniu na świecie; tym samym stanowią interesujące studium przypadku do badań niektórych ambitnych problemów geograficznych i stosunków międzyetnicznych.
    Technically, Israel is not the only official Jewish homeland in the world. In the Far East of Russian Siberia there still exists the Jewish Autonomous Region (JAR) of Biro-bidzhan. Beginning in 1928 the Soviet Union set aside a territory larger than Belgium and Holland combined and considerably bigger than Israel, for Jewish settlement, located some five thousands miles east of Moscow along the Soviet-Chinese border, between the 48th and 49th parallels north latitude, where the climate and conditions are similar to Ontario and Michigan. Believing that Soviet Jewish people, like other national minorities, deserved a territorial homeland, the Soviet regime decided to settle a territory that in 1934 would become the Jewish Autonomous Region. The idea was to create a new Zion – in a move to counterweight to Palestine – where a “proletarian Jewish culture” based on Yiddish language could be developed. In fact, the establishment of the JAR was the first instance of an officially acknowledged Jewish national territory since ancient times: the “First Israel”. But the history of the Region was tragic and the experiment failed. Nevertheless, Birobidzhan’s renewed existence of today and the revival of Jewish life in the post-Soviet JAR are not only a curious legacy of Soviet national policy, but after the break-up of the Soviet Union and the worldwide religious rebirth represent an interesting case-study in order to study some challenging geographic pro-blems, and interethnic relations.
    Źródło:
    Studia z Geografii Politycznej i Historycznej; 2014, 3; 151-70
    2300-0562
    2450-0127
    Pojawia się w:
    Studia z Geografii Politycznej i Historycznej
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The EU’s notion of territoriality: the “Westphalian Memory” vs. the “New Empire”. Consequences for the macro-regional dimension of the Adriatic Sea Region
    Autorzy:
    Vitale, Alessandro
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1878692.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Wyższa Szkoła Bezpieczeństwa Publicznego i Indywidualnego Apeiron w Krakowie
    Tematy:
    Europe
    EU
    Adriatic Sea
    borders
    territoriality
    modern state
    security
    Opis:
    The creation of the European Union in 1992 reflected an attempt to rethink some of basic modern political concepts as national sovereignty and citizenship. But in recent years the European spatial development policy discourse has taken an evident territorial character with the enforcement of the idea of territorial cohesion and territorial continuity. The spatial predominant EU’s conception contributes to an evident emergence of a modern territorial building of the European space. Moreover, nowadays the instrument of hard and closed border and the sharp inside/outside dichotomy are accepted as the normality in Europe. Due to this notion of territoriality, the idea of the EU as a “non-Westphalian new empire” (according to the “neo-medieval paradigm”) is at least unrealistic. Its borders are getting more territorial, physical and visible, in deep contrast with an imperial historical structure. Hard border policies and practices on the borders mirror the existence of a de facto barrier and of a deep “Westphalian memory” in the way to use the territory as support of political unity. The EU’s drive to re-territorialise Europe is not a mere academic question; it has real consequences for people and places. Supra-nationalism reveals itself as a metaphor of “re-territorialization”, a paradox with strong political and economic consequences. In the macro-regional dimension of the Adriatic Sea region the EU’s “re-territorialisation” can impede seriously the cooperation across the EU’s external borders.
    Źródło:
    Security Dimensions; 2013, 10(10); 59-66
    2353-7000
    Pojawia się w:
    Security Dimensions
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The Contemporary EUs Notion of Territoriality and External Borders
    Autorzy:
    Vitale, Alessandro
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/623545.pdf
    Data publikacji:
    2011-11-30
    Wydawca:
    Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
    Tematy:
    Europe
    EU
    borders
    territoriality
    modern state
    Eastern Europe
    Opis:
    The predominant spatial conception of the EU contributes to an evident emergence of a sharpened territorial building of the European space. By all evidence the idea of both the territorial cohesion and territorial continuity shows how relevant the notion of territoriality in the ‘European discourse’ is and consequently how accepted the instrument of hard and closed border and the sharp inside/outside dichotomy are. Due to this pragmatic notion of territoriality, the idea of the EU as a ‘non-Westphalian new empire’ (according to the ‘neo-medieval paradigm’) became at least unrealistic. Its borders are getting more territorial, physical and visible. Hard border policies and practices on the Eastern and Western Balkan borders mirror the existence of a de facto barrier and of a deep ‘Westphalian memory’ in the way of using the territory as support of political unity.
    Źródło:
    European Spatial Research and Policy; 2011, 18, 2
    1231-1952
    1896-1525
    Pojawia się w:
    European Spatial Research and Policy
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Protectionism and the global trade stagnation
    Autorzy:
    Vitale, Alessandro
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1732703.pdf
    Data publikacji:
    2020-12-13
    Wydawca:
    Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
    Tematy:
    protectionism
    neo-protectionism
    European Union
    Eastern Europe
    Global South
    global trade
    globalisation
    protekcjonizm
    neo-protekcjonizm
    Unia Europejska
    Europa Wschodnia
    Globalne Południe
    handel globalny
    globalizacja
    Globalne
    Południe
    Opis:
    Protekcjonizm ostatnich dwunastu lat zmusza wiele krajów do wycofania się w obliczu niszczycielskich skutków tej polityki dla ich gospodarek i światowego handlu. Pandemia COVID-19 jeszcze bardziej uwydatniła, jak omawiana polityka może być destrukcyjna i prowadzić do zubożenia. Obecny globalny kryzys pandemiczny spowodował nagłe i prawdopodobnie długotrwałe hamowanie handlu międzynarodowego. Byłoby jednak błędem traktowanie go jako wyłącznej lub najważniejszej przyczyny stagnacji w światowym handlu. W rzeczywistości grunt został już przygotowany przez kryzys ekonomiczno-finansowy lat 2007–2008, a w szczególności przez wybory „nacjonalizmu ekonomicznego” typu neo-protekcjonistycznego, który precyzyjnie wykorzystał politycznie nowoczesną granicę liniową. Globalizacja to przede wszystkim pokonywanie barier politycznych, granic i otwarcie na światowy rynek wolnego handlu. Jednak nadal utrudniają to czynniki polityczne, wśród których protekcjonizm od wielu lat jest uważny za główny czynnik. Polityka ta, realizowana na dużych obszarach przez główne mocarstwa światowe, spowodowała długą fazę „deglobalizacji”, charakteryzującą się ponownym wykorzystaniem nowoczesnej granicy do zamknięcia gospodarek na długo przed kryzysem pandemicznym.
    The protectionism of the last twelve years is forcing many countries to backtrack in the face of the devastating consequences of those policies on their economies and the world trade. The pandemic COVID-19 has highlighted even more how those policies may be destructive and produce impoverishment. The current global pandemic crisis is producing an abrupt and probably very long braking effect on international trade. However, it would be wrong to consider it as the exclusive or the most important cause of global trade stagnation. In fact, the ground had already been prepared by the economic-financial crisis of 2007–2008 and in particular by the choices of “economic nationalism” of neo-protectionist type, which made a precise political use of the modern linear border. Globalisation means mainly the overcoming of political barriers, borders, and the opening to the global free trade market. On the contrary, it is now still hindered by heavy political factors, among which protectionism has been the main one for many years. Those policies, implemented on the large areas by major world powers, have caused a long phase of “de-globalisation”, characterised by the renewed use of the modern border to enclose economies, well before the pandemic crisis.
    Źródło:
    Przegląd Europejski; 2020, 4; 147-153
    1641-2478
    Pojawia się w:
    Przegląd Europejski
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Ogólne uwagi i oficjalne stanowisko Włoch w kwestii rozszerzenia NATO na Wschód
    Autorzy:
    Vitale, Alessandro.
    Powiązania:
    Polska a dalsze otwarcie NATO / pod red. Erharda Cziomera Kraków, 1998
    Współwytwórcy:
    Cziomer, Erhard Redakcja
    Data publikacji:
    1998
    Tematy:
    NATO rozszerzenie polityka 1998 r. materiały konferencyjne
    Bezpieczeństwo międzynarodowe 1998 r. materiały konferencyjne
    Opis:
    Konferencja "Polskie doświadczenia a dalsze otwarcie NATO". Kraków, 14-15.05.1998.
    Dostawca treści:
    Bibliografia CBW
    Artykuł
    Tytuł:
    Odrodzenie ekonomicznego nacjonalizmu – od neoprotekcjonizmu do nowego modelu geoekonomicznego świata
    The rebirth of economic nationalism- from neo-protectionism to the new world geo-economy
    Autorzy:
    Vitale, Alessandro
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1387024.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Geopolityczne
    Tematy:
    protectionism
    development geography
    international trade
    protekcjonizm
    geografia rozwoju
    handel międzynarodowy
    Opis:
    Obecne spowolnienie w handlu międzynarodowym, pozornie tylko związane z kryzysem pandemicznym, w rzeczywistości ma swoje korzenie w długim kryzysie gospodarczym i finansowym, który rozpoczął się już w 2007 r. Kryzys ten od kilkunastu lat przyczynia się do stymulowania nacjonalizmu gospodarczego i przyjmowania przez poszczególne państwa polityki neoprotekcjonistycznej. Nawet jeśli w debacie publicznej, również na polu akademickim, nadal dominuje tematyka “globalizacji”, główne mocarstwa światowe oraz regionalne organizacje gospodarcze poprzez wdrażanie polityki neoprotekcjonistycznej, doprowadziły do długotrwałej fazy „deglobalizacji”. Charakteryzuje się ona tendencją do wykorzystania granic politycznych w celu zamknięcia gospodarek. Regionalne bloki handlowe oraz główne mocarstwa próbowały w ten sposób odwrócić tendencję globalizacyjną, jaka miała miejsce w okresie u schyłku okresu gospodarki dwubiegunowej. Miało to poważne konsekwencje dla regionów rozwijających się i „gospodarek wschodzących”, w których stagnacja polityczna i gospodarcza pogłębiła się, rodząc nowe zagrożenia dla globalnej stabilności. We współczesnej geografii rozwoju głównymi podmiotami stały się obecnie względnie zamknięte i zrównoważone „superregiony”, których pojawienie się oznacza przeprojektowanie ogólnej równowagi geoekonomicznej świata.
    The current slowdown in international trade, apparently linked only to the pandemic crisis, actually has its roots in the long economic and financial crisis that began in 2007, which has stimulated economic nationalism and the adoption of neoprotectionist policies for more than ten years. Even if the prevailing narrative, also in the academic field, continues to be that of “globalization”, those policies, implemented by large areas and major world powers, have caused a long phase of “de-globalization”, characterized by the renewed use of the modern border to enclose economies. Productive and trading blocs and major powers have tried with the closure to make political and economic spaces (separated by the timid rebirth of globalization at the end of the bipolar period) coincide again. This has had serious consequences for developing regions and “emerging countries”, which have seen their political and economic stagnation worsen, with new dangers for global stability. The contemporary geo-economy is now facing closed and counterbalanced “super-regions”, which are regionalizing and redesigning the overall geo-economic balance of the planet.
    Źródło:
    Przegląd Geopolityczny; 2020, 34; 36-51
    2080-8836
    2392-067X
    Pojawia się w:
    Przegląd Geopolityczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Myths of territory and external borders in the EU’s contemporary idea and Europe in the Middle Ages
    Mity terytorium i granic zewnętrznych w Unii Europejskiej i średniowiecznej Europie
    Autorzy:
    Vitale, Alessandro
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/650529.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
    Tematy:
    Granice
    Unia Europejska
    spójność terytorialna
    średniowiecze
    Borders
    EU
    territoriality
    territorial cohesion
    Middle Ages
    Opis:
    Dyskurs nad polityką zagospodarowania przestrzennego w Unii Europejskiej nabrał ostatnio charakteru „terytorialnego”, zwłaszcza po kryzysie migracyjnym. Mimo, iż terminologia dotycząca tej dziedziny polityki bywa niejednoznaczna, to pojęcia terytorium oraz terytorialności są de facto coraz bardziej powszechne w dyskursie nad organizacją przestrzeni europejskiej (czyli UE). W rzeczywistości pojęcie terytorialności wyraźnie przyćmiło powszechne pojęcie „przestrzeni europejskiej”, które zostało opracowane na początku lat 90. ubiegłego stulecia. Zasadniczo dominująca koncepcja przestrzenna UE przyczynia się do zaostrzenia budowy terytorialnej przestrzeni europejskiej. Zarówno idea spójności terytorialnej, jak i ciągłości terytorialnej zapewnia odpowiedni wgląd w pojęcie terytorialności w ramach „dyskursu europejskiego”, a co za tym idzie wyraźnie pokazuje stopień akceptacji narzędzi rozgraniczających (w ramach polityki i praktyki), a także ostrą dychotomię wewnętrzną/zewnętrzną oraz wykorzystanie terytorium jako elementu wsparcia dla zunifikowanej jednostki politycznej. W związku z tym pragmatycznym pojęciem terytorialności, wizja Unii Europejskiej jako „nowego imperium”, charakteryzującego się zmiękczeniem granic i podziałem władzy politycznej pomiędzy wieloma wielopoziomowymi politykami, stała się co najmniej nierealna. Z drugiej strony Europa zawsze wyróżniała się otwartością na pozostałą część świata. Nigdy też nie była wyraźnie odgraniczonym kontynentem lub wydzieloną stałą granicą całością i zawsze charakteryzowała się przesunięciami przestrzeni politycznych. Średniowiecze w Europie charakteryzowało się nachodzeniem na siebie podzielonych struktur władzy i często kontrowersyjnych jurysdykcji, bez obudowy terytorialnej i jasnego pojęcia granicy. Dostrzeżenie wymiaru ponadnarodowego otwiera nowe możliwości badawcze i oferuje nowe sposoby pojmowania problemu.
    The European spatial development policy discourse has recently taken a “territorial” character, especially after the migrant crisis. Even if the terminology regarding this policy field remains ambiguous, territory, or territoriality, has become de facto an increasingly prevalent notion in the discourse on the organization of “European” (i.e. EU’s) space. In fact, the notion of territoriality and the prevalent “territorial” discourse produced an evident eclipse of the widespread notion of “European space” that had been developed in the early 1990s. Basically, the spatial predominant conception of the EU contributes to an emergence of a sharpened territorial building of the European space. The idea of both territorial cohesion and territorial continuity provides relevant insights into the notion of territoriality in the “European discourse” and consequently clearly shows how are accepted the tools of hard bordering (as policies and practices) and the sharp inside/outside dichotomy, typical of a “Westphalian memory” and of an use of territory as support for a unified political unit. Due to this pragmatic notion of territoriality, the idea of the EU as a “non-Westphalian new empire”, characterized by softening of borders and sharing of political power across multiple and multilevel politics, became at least unrealistic. On the contrary, Europe has always been distinguished by its openness to the rest of the world. It has never been a clearly demarcated continent or a fixed bordered entity and it has always been characterized by shifting spatialities of politics. The Middle Ages in Europe were characterized by overlapping, divided authority structures and often contentious jurisdictions, without territorial containments and a clear notion of the border. The comprehension of the transnational dimension opens new avenues of research and offers new modes of understanding.
    Źródło:
    Acta Universitatis Lodziensis. Folia Geographica Socio-Oeconomica; 2016, 26
    1508-1117
    2353-4826
    Pojawia się w:
    Acta Universitatis Lodziensis. Folia Geographica Socio-Oeconomica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Italy’s approach to East–West and South–North migrations: from lack of knowledge to political use of them
    Autorzy:
    Vitale, Alessandro
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/623605.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
    Tematy:
    migrations
    Italy’s migration policy
    borders
    propaganda
    Eastern Europe
    Opis:
    After the end of the bipolar world, the possibility of an East–West mass migration became a new issue that took root in the Italian consciousness in forms masked by the feelings of the threat of an imminent “mass invasion” from Central and Eastern Europe. This new fear stimulated restrictive measures belatedly adopted in Italy and created a de facto unjust and imbalanced condition for new migrants from Eastern Europe because the first South–North migrations’ wave had already occurred when the regimes of Central and Eastern Europe collapsed. There are many evident similarities between the beliefs, attitudes and the use of insecurity (not based on data) of the 1990s and the current Italian migration policy. What they have in common is the incorrect perception and the misuse of it by politicians and propagandists. Immigration from Eastern Europe continues to be compared to that from the South of the world and Asia which continues to be interpreted without considering their real natures and the actual trends that characterise them. According to new studies that compared survey results with population data, contemporary Italians overestimate the number of immigrants coming from outside the EU to their country more than any other Europeans. As a result, the misuse or ignorance of the data on migrations is particularly dangerous because the devaluation of them has critical implications for policymaking.
    Źródło:
    European Spatial Research and Policy; 2019, 26, 2; 81-93
    1231-1952
    1896-1525
    Pojawia się w:
    European Spatial Research and Policy
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-9 z 9

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies