Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Vaso, Jora" wg kryterium: Autor

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-3 z 3
    Tytuł:
    CHRONOTOPE OF RETURN: THE ATTEMPT TO REGAIN TIME THROUGH SPACE
    CHRONOTOP POWROTU: PRÓBA ODZYSKANIA CZASU PRZEZ PRZESTRZEŃ
    Autorzy:
    Vaso, Jora
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/955721.pdf
    Data publikacji:
    2019-02-03
    Wydawca:
    Akademia Pomorska w Słupsku
    Tematy:
    exile
    chronotope
    irreversible return
    nostalgia
    time
    space
    powrót
    wygnanie
    chronotop
    nieodwracalny powrót
    czas
    przestrzeń
    Opis:
    A person does not have to be an exile in order to be in search of lost time as Marcel Proust has famously confirmed. However, for the exile, lost time is more salient because it is demarcated by the particular moment of departure from a specific place: home. While nostalgia of home seeks to conserve a place in time, the return attempts to recap-ture time through regaining space. The exile returns home in order to, once and for all, anchor a wandering identity to a particular place and time or, in other words, to recapture the former self attached to the exile’s chronotope of home. The traces that the native space has left on the exile are imprinted as memory, gradually amplified to what Walter Benjamin refers to as aura: “In the trace, we gain possession of the thing; in the aura, it takes possession of us”. However, with the loss of distance, imaginary or physical, the aura of home may be lost. It is precisely this aura that is tested upon the exile’s return. The return may reveal a different reflection than anticipated: neither the person nor the space recognize one another. Though infinitely connected, time and space cannot be regained interchangeably.
    Źródło:
    Świat Tekstów. Rocznik Słupski; 2018, 16; 129-138
    2083-4721
    Pojawia się w:
    Świat Tekstów. Rocznik Słupski
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The current state of language in contemporary art and cinema: from William Wordsworth and Hugo von Hofmannsthal to Jean Luc-Godard and Milosz Odobrovic
    Aktualny stan języka w sztuce i kinie współczesnym: od Williama Wordswortha i Hugo von Hofmannsthala do Jeana Luc-Godarda i Miłosza Odobrovicia
    Autorzy:
    Vaso, Jora
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1361185.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Akademia Pomorska w Słupsku
    Tematy:
    język
    nowoczesność
    sztuka współczesna
    kino
    digitalizacja
    Language
    Modernity
    Contemporary Art
    Cinema
    Digitalization
    Opis:
    The ability of language to fully capture the human experience or encompass nature’s limitlessness has been questioned since before the 1900’s. “O nature, and O soul of man! how far beyond all utterance are your linked analogies” writes Herman Melville in 1851’s Moby Dick. In Hugo von Hofmannsthal’s The Letter of Lord Chandos, the former writer Lord Chandos agonizes over language’s lack of profundity, seeking to think “in a medium more immediate, more liquid, more glowing than words.” Lord Chandos indeed describes a future “with a language that is no language and that, until this language is found, the only possibility is silence” (Richard Sheppard, Modernism: A Guide to European Literature), echoing Ludwig Wittgenstein’s words: “what can be said at all can be said clearly, and what we cannot talk about we must pass over in silence”. Since then, the digital age has brought on such a simplification of language – with acronyms, emoticons, chatting, and an increased reliance on images – that without entirely relinquishing language, is unintentionally moving humanity towards a kind of silent existence. Is this a sign of the apocalypse of language, an acceptance of its inadequacy or merely a transformational phase? In Invisible Cities, Italo Calvino attributes the undoing of language to the cyclical nature of communication, as Marco Polo and Kublai Khan shift from simplistic gestures to descriptive language and vice versa, failures of one leading to the reintroduction of the other. As contemporary art and cinema illustrate (specifically Jean Luc-Godard’s recent film Goodbye to Language as well as the works of modern artists like Milosz Odobrovic, among others) we find ourselves confronting the failures of language but not yet equipped to fathom a world without it.
    Zdolność języka do pełnego uchwycenia ludzkiego doświadczenia lub objęcia nieograniczonej natury została zakwestionowana przed 1900 rokiem. W „Liście lorda Chandosa” Hugo von Hofmannsthala pisarz Lord Chandos dręczy się brakiem głębi języka, starając się myśleć „w bardziej bezpośredni sposób, bardziej płynny, jaśniejszy niż słowa”. Od tego czasu era cyfrowa przyniosła takie uproszczenie języka – z akronimami, emotikonami, rozmowami online i zwiększoną zależnością od obrazów – które bez całkowitego zrzeczenia się języka, nieumyślnie przenosi ludzkość w kierunku pewnego rodzaju cichego istnienia. Czy jest to znak apokalipsy języka, akceptacja jego nieadekwatności, czy tylko faza transformacyjna?
    Źródło:
    Świat Tekstów. Rocznik Słupski; 2019, 17; 21-30
    2083-4721
    Pojawia się w:
    Świat Tekstów. Rocznik Słupski
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The outsider’s glimpse: the slow return or the very beginning of romanticism in Albania
    Spojrzenie obcego: powolny powrót lub początek romantyzmu w Albanii
    Autorzy:
    Vaso, Jora
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1361303.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Akademia Pomorska w Słupsku
    Tematy:
    romantyzm
    literatura albańska
    wygnanie albańskie
    spojrzenie
    Orientalizm
    Romanticism
    Albanian Literature
    Albanian poetry
    glimpse
    Orientalism
    Opis:
    The verses of the Albanian national poet Naim Frashëri’s poem Herds and Pastures, written in 1886, are ones of an émigré longing for his land: O, mountains of Albania, you trees of towering height / Meadows broad full of flowers / You’re with me day and night. Yet, they are imprinted in the memory of every Albanian of the 21st century. Though writing in the late 19th century, Frashëri is considered a Romantic poet in Albania, his poetry echoing elements of the European Romanticism. However, whether Romanticism Ever reached Albania remains questionable. However, since Frashëri’s 19th century poem, Albanian poetry reflects a population that have lost its ability to see or value the idyllic countryside surrounding it. Romanticism, it seems, can be born of temporal and geographical distance. Frashëri, an émigré for most of his life, was perfectly positioned to see the beauty of Albania. Contemporary French philosopher Georges Didi-Huberman refers to this nostalgic, distant gaze as “the glimpse,” which, rather than careful observation, allows beauty to appear. “To glimpse is to see only in passing, he suggests, a way of seeing a little less well, not as well as when the thing to be seen has become an object of observation.” Albanian poetry from the Communist period, though both carefully written by the poets and censored by the government, reveals a country that was beginning to be the object of dissection, rather than an object of longing. In contemporary times, however, with an Albania that is shaped, packaged and served to locals by international media like “The New York Times”, locals are once again adopting the necessary outsider’s perspective, finally beginning to glimpse and, thus, capture the beauty of their own land, allowing a forgotten romanticism to make its slow return to the country or the rise of the Romanticism that never was.
    Wersety albańskiego poety narodowego Naima Frashëri Stada i pastwiska zostały napisane w 1886 r. Bohaterami są emigranci tęskniący za swoją ziemią: O, góry Albanii, wy wysokie drzewa / Łąki szerokie pełne kwiatów / Jesteś ze mną dzień i noc. Ten opis odcisnął się w pamięci każdego Albańczyka XXI wieku, chociaż został napisany pod koniec XIX wieku. Frashëri jest uważany za poetę romantycznego w Albanii, ale jego poezja odzwierciedla elementy europejskiego romantyzmu. Jednak to, czy romantyzm kiedykolwiek dotarł do Albanii, pozostaje wątpliwe. Od czasu dziewiętnastowiecznego wiersza Frashëriego poezja albańska odzwierciedla perspektywę spojrzenia ludności, która utraciła zdolność widzenia lub doceniania otaczającej ją idyllicznej wsi. Wygląda na to, że romantyzm rodzi się z dystansu czasowego i geograficznego. Frashëri, emigrant przez większość swojego życia, był doskonale przygotowany do zobaczenia piękna Albanii. Współczesny francuski filozof, Georges Didi-Huberman, nazywa to nostalgiczne, odległe spojrzenie spojrzeniem, które zamiast uważnej obserwacji pozwala na pojawienie się piękna. Rzut oka to widzenie tylko przelotne, a spojrzenie nostalgiczne to sposób zobaczenia nie tak dobrze, jak wtedy, gdy to, co ma być obserwowane, staje się przedmiotem obserwacji. Albańska poezja z okresu komunizmu, choć powściągliwie tworzona przez poetów z powodu cenzury przez rząd, ukazywała kraj, który stanowił przedmiot rozbioru, a nie pragnienia. Jednak w dzisiejszych czasach, gdy Albania jest kształtowana, projektowana i podawana miejscowym przez dyskurs międzynarodowych mediów, takich jak „The New York Times”, miejscowi znów przyjmują perspektywę outsiderów, która umożliwia dostrzeżenie i tym samym uchwycenie piękna ich własnej ziemi, co pozwala powrócić zapomnianemu romantyzmowi lub nawet umożliwia powstanie romantyzmu, którego nigdy nie było
    Źródło:
    Świat Tekstów. Rocznik Słupski; 2020, 18; 105-120
    2083-4721
    Pojawia się w:
    Świat Tekstów. Rocznik Słupski
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-3 z 3

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies