Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Uchmanowicz, Izabella" wg kryterium: Autor


Tytuł:
Factors affecting occupational burnout among school nurses in Poland
Czynniki wpływające na wypalenie zawodowe wśród pielęgniarek szkolnych w Polsce
Autorzy:
Zborowska, Agnieszka
Manulik, Stanisław
Rosińczuk, Joanna
Uchmanowicz, Izabella
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2117039.pdf
Data publikacji:
2020-03-25
Wydawca:
Europejskie Centrum Kształcenia Podyplomowego
Tematy:
school nurses
Polish nurses
occupational burnout
burnout syndrome
Maslach Burnout Inventory
evidence-based nursing practice
pielęgniarki szkolne
pielęgniarki polskie
wypalenie zawodowe
syndrom wypalenia
kwestionariusz wypalenia zawodowego Maslacha
praktyka pielęgniarska oparta na dowodach naukowych
Opis:
Background. Occupational burnout is a widespread phenomenon in nurses which manifests in emotional exhaustion, lack of motivation, and feelings of frustration. Objectives. This cross-sectional study aimed to assess factors affecting occupational burnout among 125 school nurses in Poland. Material and methods. Sociodemographic data were collected and the level of burnout was assessed with Maslach Burnout Inventory (MBI). Results. Nurses presented a low level of emotional exhaustion (2.5 pts) and depersonalization (1.5 pts) and a low level of personal achievements (3.8 points). Selected factors influencing the MBI domains were: need for systematic cooperation with a school pedagogue or psychologist (p = 0.001), perception of the nurse as an expert by the school community (p < 0.001), feeling of dissatisfaction with one’s work (p = 0.01), holding the title of a specialist (p = 0.016) and subjective assessment of one’s salary as “high” (p = 0.002). Conclusions. School nurses are at risk of occupational burnout syndrome due to their dissatisfaction with personal achievements at work.
Wstęp. Wypalenie zawodowe jest powszechnym zjawiskiem wśród pielęgniarek, które objawia się wyczerpaniem emocjonalnym, brakiem motywacji i uczuciem frustracji. Cel pracy. Ocena czynników wpływających na wypalenie zawodowe wśród 125 pielęgniarek szkolnych w Polsce. Materiał i metody. Badanie składało się z oceny parametrów socjodemograficznych, a poziom wypalenia oceniono za pomocą Kwestionariusza Maslacha (MBI). Wyniki. Pielęgniarki szkolne wykazały niski poziom wyczerpania emocjonalnego (2,5 pkt.) i depersonalizacji (1,5 pkt.) oraz niski poziom zadowolenia z osiągnięć osobistych (3,8 pkt.). Wybrane czynniki wpływające na poziom wypalenia zawodowego według kwestionariusza MBI to: potrzeba systematycznej współpracy z pedagogiem szkolnym lub psychologiem (p = 0,001), postrzeganie pielęgniarki jako eksperta przez środowisko szkolne (p < 0,001), poczucie niezadowolenia z pracy (p = 0,01), posiadanie tytułu specjalisty (p = 0,016) oraz subiektywna ocena własnego wynagrodzenia jako „wysokie” (p = 0,002). Wnioski. Pielęgniarki szkolne są narażone na syndrom wypalenia zawodowego między innymi z powodu niezadowolenia z osobistych osiągnięć w pracy.
Źródło:
Współczesne Pielęgniarstwo i Ochrona Zdrowia; 2020, 9, 1-4; 26-30
2084-4212
Pojawia się w:
Współczesne Pielęgniarstwo i Ochrona Zdrowia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Czynniki wpływające na wystąpienie nagłego zatrzymania krążenia na podstawie danych z Pogotowia Ratunkowego we Wrocławiu
Factors affecting the occurrence of sudden cardiac arrest based on emergency medical services in Wroclaw
Autorzy:
Bartkiewicz, Wiesław
Magiera, Violetta
Fibich, Ewa
Rosińczuk, Joanna
Uchmanowicz, Izabella
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2119901.pdf
Data publikacji:
2019-01-05
Wydawca:
Europejskie Centrum Kształcenia Podyplomowego
Tematy:
nagłe zatrzymanie krążenia
Pogotowie Ratunkowe
analiza zgłoszeń
algorytm decyzyjny
ocena ryzyka
sudden cardiac arrest
emergency service
analysis of calls
decision algorithm
risk assessment
Opis:
Wstęp. Nagłe zatrzymanie krążenia (SCA) jest poważnym problemem medycznym na całym świecie, szczególnie dla Pogotowia Ratunkowego. Kluczowe znaczenie w rokowaniu ma odpowiednia i szybka pomoc medyczna. Przy podejmowaniu decyzji o nadaniu wyjazdowi karetki odpowiedniego kodu pilności może być pomocna znajomość czynników ryzyka SCA i wykorzystanie odpowiedniego algorytmu decyzyjnego. Cel pracy. Identyfikacja czynników wpływających na wystąpienie SCA (I46 wg ICD-10) na podstawie doświadczenia pracowników Pogotowia Ratunkowego we Wrocławiu z 2013 r. Materiał i metody. Analizą objęto dane dotyczące wyjazdów Pogotowia Ratunkowego we Wrocławiu, zrealizowanych w okresie od 1 stycznia do 31 marca 2013 r. W pierwszym etapie oceniano częstość występowania SCA wśród wszystkich wezwań ogółem. Na tej podstawie wyodrębniono podgrupę pacjentów, u których doszło do SCA, oraz chorych, u których nie występowało to powikłanie. Grupy te porównano pod względem nasilenia potencjalnych czynników ryzyka SCA, wśród których wyodrębniono trzy grupy: czynniki demograficzne, charakterystyki wezwania oraz czynniki kliniczne. Wyniki. Ogółem w analizowanym okresie odnotowano 26 219 wyjazdów, w tym 245 (0,9%) wyjazdów do pacjentów z rozpoznaniem I46. Mediana wieku pacjentów z SCA wyniosła 63,5 roku i nie różniła się istotnie w porównaniu z grupą pozostałych chorych (p = 0,448). Wśród osób z SCA znalazło się 64% chorych z grup ryzyka, a odsetek ten nie różnił się istotnie od osób, u których nie stwierdzono SCA (p = 0,741). Odsetek kobiet w grupie chorych z SCA (58%) był istotnie wyższy niż wśród pozostałych pacjentów (p = 0,049). Nie wykazano, by porównywane grupy różniły się znamiennie pod względem rozkładu przyczyn wezwania pogotowia (p < 0,05). W grupie pacjentów z SCA odnotowano częstsze występowanie schorzeń z grupy zaburzeń wydzielania wewnętrznego, stanu odżywienia i przemiany metabolicznej (p = 0,001) oraz z grupy zewnętrznych przyczyn zachorowania i zgonu (p = 0,007); na pograniczu istotności znalazły się schorzenia z grupy chorób układu nerwowego (p = 0,051). Wnioski. 1. Zasadniczym elementem, który należy brać pod uwagę przy ocenie ryzyka SCA związanego z danym zgłoszeniem, jest występowanie u pacjenta zewnętrznej przyczyny zachorowania lub zgonu albo schorzenia współistniejącego. 2. Na zwiększone ryzyko SCA może też wskazywać współwystępowanie chorób układu nerwowego (w szczególności padaczki), chorób układu oddechowego oraz zaburzeń psychicznych i behawioralnych. 3. Obecny system oceny pilności zgłoszeń wykorzystywany przez Pogotowie Ratunkowe nie uwzględnia wyżej wymienionych klinicznych czynników ryzyka SCA, co wymaga usprawnienia.
Background. Sudden cardiac arrest (SCA) is a serious medical problem around the world, especially for emergency medical services. Adequate and urgent medical help plays a key role in the prognosis of SCA consequences. When deciding whether to give the ambulance the appropriate urgency code, it may be helpful to know the risk factors of SCA and use the proper decision algorithm. Objectives. Identification of factors affecting the occurrence of SCA (I46 according to ICD-10) based on the experience of the Emergency Medical Service in Wroclaw from 2013. Material and methods. The analysis covered data on the travels of the Ambulance Service in Wrocław, completed in the period from January 1 to March 31, 2013. In the first stage, the incidence of SCA among all calls was assessed. On this basis, a subgroup of patients with SCA and patients with non-SCA complication was identified. These groups were compared regarding the severity of potential SCA risk factors, among which three groups were distinguished: demographic factors, call characteristics and clinical factors. Results. In total in the analyzed period there were 21,219 travels, including 245 (0.9%) travels to patients diagnosed with I46. The median age of patients with SCA was 63.5 years and did not significantly differ from the group of other patients (p = 0.448). Among people with SCA, there were 64% of patients at risk group, and this percentage did not differ significantly from people who did not have SCA (p = 0.741). The percentage of women in the SCA group (58%) turned out to be significantly higher than in the remaining patients (p = 0.049). It wasn’t shown that the compared groups differed significantly in the distribution of reasons of the emergency call (p < 0.05). In the group of patients with SCA, there were more frequent diseases including such disorders as internal secretion, nutritional status and metabolic (p = 0.001) as well as from the group of external causes of illness and death (p = 0.007); on the borderline of significance were nervous system diseases (p = 0.051). Conclusions. 1. The key component to being taken into account when assessing the risk of SCA associated with a given emergency call is the patient’s external cause of illness or death or co-morbid illness. 2. The increased risk of SCA may also indicate the co-morbidity of nervous system diseases (in particular epilepsy), respiratory diseases or mental and behavioral disorders. 3. The current system assessing the urgency of emergency calls used by the Emergency Service does not take into account the above-mentioned clinical risk factors for SCA, which needs to be improved.
Źródło:
Współczesne Pielęgniarstwo i Ochrona Zdrowia; 2019, 8, 1; 3-9
2084-4212
Pojawia się w:
Współczesne Pielęgniarstwo i Ochrona Zdrowia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Czym jest racjonowanie opieki pielęgniarskiej?
What is rationing of nursing care?
Autorzy:
Uchmanowicz, Izabella
Gotlib, Joanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/470196.pdf
Data publikacji:
2018-05-26
Wydawca:
Europejskie Centrum Kształcenia Podyplomowego
Tematy:
racjonowanie opieki pielęgniarskiej, omijanie opieki, normy zatrudnienia
rationing of nursing care, care avoidance, employment standards
Opis:
Racjonowanie opieki pielęgniarskiej ma miejsce wówczas, gdy dostępne zasoby są niewystarczające do zapewnienia wszystkim pacjentom wymaganej opieki. Wśród przyczyn tego zjawiska wymienić można redukcje zatrudnienia, zwiększonego zapotrzebowanie na opiekę ze względu na nowe technologie, nowe opcje leczenia, czy wyższy poziom wiedzy pacjentów, co zwiększa nakłady czasu i pracy ponoszone przez pracowników opieki. Prezentowane omówienie wskazuje na potrzebę zwrócenia uwagi na problemy dotyczące niedoborów kadrowych w pielęgniarstwie i wynikające z nich konsekwencje.
Rationing of nursing care occurs when nurses providing care perceive that resources are insufficient to provide necessary services to all of the patients. Among the reasons for this phenomenon can be mentioned the reduction of employment, increased demand for care due to new technologies, new treatment options, or a higher level of patients' knowledge, which increases the time and work expenditure of health care providers. The presented discussion indicates the need to pay more attention to the problems related to limited nursing staff numbers and the resulting consequences.
Źródło:
Współczesne Pielęgniarstwo i Ochrona Zdrowia; 2018, 2; 45-47
2084-4212
Pojawia się w:
Współczesne Pielęgniarstwo i Ochrona Zdrowia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Odrespiratorowe zapalenie płuc chorych leczonych w oddziale intensywnej terapii
Ventilator-associated pneumonia in patients treated in the intensive care unit
Autorzy:
Kubielas, Grzegorz
Uchmanowicz, Izabella
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2119984.pdf
Data publikacji:
2018-09-03
Wydawca:
Europejskie Centrum Kształcenia Podyplomowego
Tematy:
personel pielęgniarski
oddział intensywnej terapii
zakażenia szpitalne
odrespiratorowe zapalenie płuc
wentylacja mechaniczna
toaleta drzewa oskrzelowego
badania mikrobiologiczne
skala niewydolności wielonarządowej APACHE II
nursing staff
intensive care unit
nosocomial infections
ventilator-associated pneumonia
mechanical ventilation
bronchial tree toilet
microbiological examination
multi-organ failure scale APACHE II
Opis:
Wstęp. Pacjent hospitalizowany w oddziale intensywnej terapii (OIT) wymaga ciągłej i wzmożonej opieki realizowanej przez zespół pielęgniarski. Polega ona na zapewnieniu całościowej pielęgnacji, monitorowaniu i wspomaganiu funkcji życiowych, ale także regularnej toalety drzewa oskrzelowego. Jednak nadal obserwowana jest narastająca częstość zakażeń szpitalnych u chorych leczonych w OIT. Jest ona ściśle powiązana z zastosowaniem wysokospecjalistycznych, często inwazyjnych, metod, takich jak wentylacja mechaniczna. Jednym z zakażeń szpitalnych związanych z intubacją tchawicy i mechaniczną wentylacją jest odrespiratorowe zapalenie płuc (VAP). Cel pracy. Ocena porównawcza dwóch metod toalety drzewa oskrzelowego. Celem drugorzędnym jest poprawa jakości opieki pielęgniarskiej u chorych z VAP w OIT na podstawie analizy uzyskanych wyników. Materiał i metody. Badaniami objęto grupę 30 pacjentów Klinicznego Oddziału Anestezjologii i Intensywnej Terapii (KOAIT) 4. Wojskowego Szpitala Klinicznego z Polikliniką we Wrocławiu. Wszyscy chorzy wymagali wentylacji mechanicznej co najmniej 72 godziny z powodu ostrej niewydolności oddechowej. Badaną grupę chorych podzielono ze względu na rodzaj zastosowanej techniki wykonania toalety drzewa oskrzelowego na: grupę I (n = 13) – odsysanie w systemie otwartym oraz grupę II (n = 17) – odsysanie w systemie zamkniętym. U wszystkich chorych pobrano wymaz z drzewa oskrzelowego metodą na ślepo (BBS), a uzyskany materiał przekazywano do laboratorium diagnostyki mikrobiologicznej. Ponadto analizowano dane demograficzne pacjentów oraz stan ogólny w skali APACHE II. Obserwację kończono w momencie zakończenia wentylacji mechanicznej i ekstubacji tchawicy lub z powodu zgonu chorego. Wyniki. Wśród przyczyn niewydolności oddechowej w badanej grupie pacjentów wykazano stan po nagłym zatrzymaniu krążenia (n = 10), uraz wielonarządowy (n = 8), uraz czaszkowo-mózgowy (n = 7) oraz inne (n = 5). Średni czas pobytu w OIT w grupie I wynosił 13 dni, a w grupie II – 11 dni. Liczba badań mikrobiologicznych wykonanych w grupie I wynosiła 70, a w grupie II – 78. Ujemny posiew w grupie I uzyskało 2 z 5 pacjentów do końca badań, a w grupie II było to 4 z 6 pacjentów. Najczęstszym typem drobnoustroju dla grupy I był Staphylococcus aureus dodatni w dobie 0 (n = 4), 3 (n = 4), 6 (n = 4) i 9 (n = 3) oraz Pseudomonas aeruginosa w dobie 12 (n = 2). Z kolei najczęstszym typem drobnoustroju dla grupy II był Acinetobacter baumani dodatni w dobie 0 (n = 5), 3 (n = 5), 6 (n = 5), 9 (n = 3) i 12 (n = 2). Badana grupa chorych nie różniła się istotnie w zakresie danych demograficznych (średni wiek 36 lat w grupie I oraz 42 lata w grupie II; rozkład płci to 9 mężczyzn i 4 kobiety w grupie I oraz 9 mężczyzn i 8 kobiet w grupie II) oraz w wyjściowym stanie klinicznym ocenianym w skali APACHE II (wynik 20 pkt. dla grupy I oraz 21 pkt. dla grupy II). Wnioski. Zastosowanie zamkniętego systemu ssącego pozwala na utrzymanie jałowości dolnych dróg oddechowych przez cały okres (12 dni) leczenia w OIT z użyciem respiratora, a system otwarty zapewnia jałowy posiew jedynie do 6. doby leczenia. Wiedza personelu pielęgniarskiego z zakresu pielęgnacji chorych wentylowanych mechanicznie jest ważnym elementem zapobiegania VAP. Zastosowanie metody pobierania materiału z dolnych dróg oddechowych w codziennej praktyce jest elementem właściwie prowadzonej strategii diagnostyki mikrobiologicznej z zaangażowaniem personelu pielęgniarskiego.
Background. The patient hospitalized in the intensive care unit (ICU) requires continuous and intensified care performed by the nursing team. It consists in providing comprehensive care, monitoring and support of vital functions, as well as a regular toilet in the bronchial tree. However, the increasing incidence of nosocomial infections in patients treated in ICUs is still observed. It is closely related to the use of highly specialized, often invasive methods, such as mechanical ventilation. One of the nosocomial infections associated with tracheal intubation and mechanical ventilation is ventilator-associated pneumonia (VAP). Objectives. The main aim of the study was to compare of the assessment of two methods of the bronchial tree toilet. The secondary aim is to improve the quality of nursing care in patients with VAP in the ICU based on the analysis of the obtained results. Material and methods. The study involved a group of 30 patients of the Clinical Department of Anaesthesiology and Intensive Therapy at the 4th Military Clinical Hospital with the Polyclinic in Wroclaw. All patients required mechanical ventilation for at least 72 hours due to acute respiratory failure. The studied group of patients was divided according to the type of technique used to provide the toilet of the bronchial tree: group I (n = 13) – suction in the open system and group II (n = 17) – suction in a closed system. In all patients a bronchial swab was collected with the blind bronchial sampling (BBS) method and the obtained material was transferred to the microbiological diagnostic laboratory. In addition, patient demographics and the general state of the APACHE II scale were analyzed. Observation was terminated at the end of mechanical ventilation and extubation of the trachea or due to death of the patient. Results. Among the causes of respiratory failure in the examined group of patients, the state after sudden cardiac arrest was found (n = 10), multi-organ trauma (n = 8), craniocerebral trauma (n = 7) and others (n = 5). The average length of ICU stay in group I was 13 days, and in group II – 11 days. The number of microbiological tests performed in group I was 70, and in group II – 78. The negative microbiological test in group I was obtained by 2 out of 5 patients until the end of the study, and in group II it was 4 out of 6 patients. The most common type of microorganism for group I was Staphylococcus aureus positive on the day 0 (n = 4), 3 (n = 4), 6 (n = 4) and 9 (n = 3) and Pseudomonas aeruginosa on the day 12 (n = 2) . In turn, the most common type of microorganism for group II was Acinetobacter baumani positive at 0 (n = 5), 3 (n = 5), 6 (n = 5), 9 (n = 3) and 12 (n = 2). The studied group of patients did not differ significantly in terms of demographic data (mean age 36 years in group I and 42 in group II, sex distribution is 9 men and 4 women in group I and 9 men and 8 women in group II) and in the starting a clinical condition assessed on the APACHE II scale (score 20 points for group I and 21 points for group II). Conclusions. The use of a closed suction system allows the maintenance of sterility of the lower respiratory tract for the entire period (12 days) of ICU treatment with the use of a respirator, and the open system ensures sterile culture only until the 6th day of treatment. The knowledge of nursing staff in the care of mechanically ventilated patients is an important element of VAP prevention. The application of the method of collecting material from the lower respiratory tract in everyday practice is an element of properly conducted strategy of microbiological diagnostics with the involvement of nursing staff.
Źródło:
Współczesne Pielęgniarstwo i Ochrona Zdrowia; 2018, 7, 4; 83-88
2084-4212
Pojawia się w:
Współczesne Pielęgniarstwo i Ochrona Zdrowia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Analiza wybranych czynników warunkujących jakość życia pacjentów po amputacji kończyny dolnej – przegląd literatury
Autorzy:
Grzebień, Anna
Chabowski, Mariusz
Malinowski, Maciej
Uchmanowicz, Izabella
Milan, Magdalena
Janczak, Dariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1393255.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
amputacja
kończyna dolna
jakość życia
Opis:
Amputacja kończyny dolnej jest zabiegiem okaleczającym, przyczyniającym się do zaburzeń sfer zarówno fizycznej, jak i psychicznej pacjenta. Dlatego tak ważne jest zapewnienie kompleksowej opieki zdrowotnej. Pacjenci oraz ich rodziny muszą zmienić swoje życie, przeorganizować je, co niewątpliwie wiąże się z obniżeniem jakości życia. Celem pracy była analiza poszczególnych determinantów jakości życia chorych po amputacji kończyn dolnych oraz ich wpływu na sferę fizyczną, psychiczną i społeczną pacjentów. Na podstawie dostępnej literatury omówiono określone czynniki warunkujące jakość życia, m.in. obecność bólów fantomowych czy bólów kikuta, sposób poruszania się, samodzielność w zakresie codziennych czynności, aktywność zawodową, dostęp do rehabilitacji. Analiza wpływu określonych determinantów na jakość życia ludzi po amputacji kończyny dolnej może przyczynić się do poprawy i wprowadzania nowych paradygmatów opieki nad osobami po amputacji.
Źródło:
Polish Journal of Surgery; 2017, 89, 2; 57-61
0032-373X
2299-2847
Pojawia się w:
Polish Journal of Surgery
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Analysis of selected factors determining quality of life in patients after lower limb amputation- a review article
Autorzy:
Grzebień, Anna
Chabowski, Mariusz
Malinowski, Maciej
Uchmanowicz, Izabella
Milan, Magdalena
Janczak, Dariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1393185.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
amputation
lower limb
quality of life
Opis:
The amputation of the lower limb is a crippling procedure, which impairs both physical and mental aspect of the patient’s life and therefore, it is important to provide these patients with comprehensive health care. Patients and their families must change their lives and reorganize them, which is undoubtedly associated with a decrease in the quality of life. The aim of this study was to analyze various determinants of quality of life in patients after lower limb amputation and their impact on the physical, mental and social aspect of life. Based on the available literature, this paper discusses certain factors determining quality of life, including the presence of phantom pain and stump pain, the way patients move, independence in daily activity, occupational activity, and access to rehabilitation. Analysis of the impact of particular factors on quality of life in people after lower limb amputation may contribute to the improvement and introduction of new paradigms regarding care provided for amputees.
Źródło:
Polish Journal of Surgery; 2017, 89, 2; 57-61
0032-373X
2299-2847
Pojawia się w:
Polish Journal of Surgery
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Problem wypalenia zawodowego wśród pielęgniarek operacyjnych.
Problem of professional burnout among surgical clinic nurses.
Autorzy:
Szewczyk, Violetta Teresa
Milecka, Dorota
Kolasińska, Jolanta
Kornatowska, Małgorzata
Uchmanowicz, Izabella
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/470104.pdf
Data publikacji:
2017-09-11
Wydawca:
Europejskie Centrum Kształcenia Podyplomowego
Tematy:
zespół wypalenia zawodowego, zadowolenie z pracy, pielęgniarki operacyjne, badania ankietowe
occupational burnout syndrome, job satisfaction, surgical nurses, questionnaires research
Opis:
Wstęp. Zespół wypalenia zawodowego jest ciągle niedocenianym problemem, szczególnie w zawodach medycznych. Praca na bloku operacyjnym niesie za sobą określone obciążenia i wymagania, a przede wszystkim odpowiedzialność za życie i zdrowie pacjenta, co naraża często pracownika na stres, konsekwencją czego może być powstanie zespołu wypalenia. Cel pracy. Zbadanie problemu wypalenia zawodowego wśród pielęgniarek operacyjnych we wrocławskich szpitalach. Materiał i metody. Badaniem ankietowym objęto 108 pielęgniarek i pielęgniarzy. Posłużono się następującymi narzędziami badawczymi: Kwestionariusz Wypalenia Zawodowego Maslach (MBI), Skala Satysfakcji z Pracy (SSP) Zalewskiej, a także ankieta własna, składająca się z 23 pytań, analizujących indywidualne predyspozycje pracowników i czynniki, które mają wpływ na satysfakcję. Wyniki. Wyczerpanie emocjonalne koreluje istotnie ze wszystkimi podskalami kwestionariusza SSP (p < 0,05) oprócz podskali zadowolenia z warunków pracy. Poczucie braku satysfakcji zawodowej koreluje istotnie ze wszystkimi podskalami kwestionariusza SSP (p < 0,05) oprócz podskali zadowolenia ze swoich osiągnięć. Wynik łączny kwestionariusza Maslach koreluje istotnie ze wszystkimi podskalami kwestionariusza SSP (p < 0,05). Wiek wpływa na zadowolenie z pracy i satysfakcję z własnych osiągnięć (p < 0,05). Depersonalizacja zależy od miejsca zamieszkania (p < 0,05). Stan cywilny wpływa na satysfakcję zawodową i zadowolenie z warunków pacy (p < 0,05). Osoby ze stażem do 10 lat były istotnie bardziej przekonane, że ponownie wybrałyby ten sam zawód niż osoby ze stażem 11–20 lat (p < 0,05). Osoby odczuwające stres miały wyższy poziom wyczerpania i wypalenia zawodowego (p < 0,05), wyższy ogólny poziom poczucia braku satysfakcji zawodowej (p < 0,05), większe przekonanie, że ich praca jest bliska ideału (p < 0,05), jak również wyższe zadowolenie z wykonywanej pracy i ogólną satysfakcję z pracy (p < 0,05). Osoby w dobrej i bardzo dobrej sytuacji materialnej były bardziej zadowolone z wykonywanej pracy (p < 0,05). Osoby pracujące w systemie wielozmianowym miały większe poczucie braku satysfakcji zawodowej (p < 0,05). Osoby, które wybrały zawód dla jego prestiżu lub przypadkowo były bardziej zadowolone z wykonywanej pracy niż osoby, które wybrały zawód z powodów „innych” (p < 0,05) oraz miały wyższy ogólny poziom satysfakcji z pracy (p < 0,05). Wnioski. Praca zmianowa wpływa na nasilenie zjawiska wypalenia zawodowego i braku satysfakcji z pracy. Im krótszy staż pracy, tym pielęgniarki mają mniejsze wypalenie zawodowe i są bardziej usatysfakcjonowane z rodzaju wykonywanej pracy. Stan cywilny wpływa na wypalenie zawodowe i satysfakcję z pracy. Osoby będące w związku mają wyższą satysfakcję z pracy i mniejszy poziom wypalenia zawodowego.
Background. The burnout syndrome is a still underestimated problem, especially in the medical profession. Work on the surgery unit carries the specific burdens and requirements, and above all the responsibility for the life and health of the patient, that often exposes a nurses to stress, which may result in burnout syndrome. Objectives. Investigating the problem of occupational burnout among surgical nurses in Wroclaw hospitals. A group of 108 nurses were included in the survey. Material and methods. The following research tools were used: Maslach Burnout Inventory (MBI), Scale for Job Satisfaction (SSP) by Zalewska, as well as our own questionnaire, consisting of 23 questions, analysing individual employee predispositions and factors that influence satisfaction. Results. Emotional exhaustion correlates significantly with all subscales of the SSP questionnaire (p < 0.05) in addition to their satisfaction of working conditions. The feeling of lack of professional satisfaction correlates significantly with all subscales of the SSP questionnaire (p < 0.05) in addition to their satisfaction of achievement. The total score of the Maslach questionnaire correlates significantly with all subscales of the SSP (p < 0.05). Age influences job satisfaction and satisfaction with self-achievement (p < 0.05). Depersonalization depends on place of residence (p < 0.05). Civil status influences professional satisfaction and satisfaction with pacify conditions (p < 0.05). Persons with a placement of up to 10 years were significantly more likely to choose the same profession again than those aged 11–20 years (p < 0.05). People experiencing stress had a higher level of exhaustion and burnout (p < 0.05), a higher overall level of feeling of lack of professional satisfaction (p < 0.05), greater belief that their work is close to the ideal (p < 0.05), as well as higher job satisfaction and overall job satisfaction (p < 0.05 ). People in good and very good financial situation were more satisfied with their work (p < 0.05). People working in the multi-shift system had a greater sense of lack of professional satisfaction (p < 0.05). People who have chosen the profession for his prestige or accidentally were more satisfied with their work than those who chose the profession for "other" reasons (p < 0.05) and had a higher overall job satisfaction (p < 0.05). Conclusions. Shift work affects the intensity of burnout and lack of job satisfaction. The shorter the work experience, the less occupational burnout among nurses and the greater the satisfaction of the work performed. Civil status affects professional burnout and job satisfaction. People in the relationship have higher job satisfaction and lower incidence of burnout.
Źródło:
Współczesne Pielęgniarstwo i Ochrona Zdrowia; 2017, 3; 82-90
2084-4212
Pojawia się w:
Współczesne Pielęgniarstwo i Ochrona Zdrowia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wpływ występowania zespołu kruchości na jakość życia pacjentów hemodializowanych w podeszłym wieku.
The impact of the occurrence of frailty syndrome on the quality of life of hemodialized elderly patients.
Autorzy:
Guzenda, Natalia
Zachciał, Justyna
Uchmanowicz, Izabella
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/470093.pdf
Data publikacji:
2017-01-23
Wydawca:
Europejskie Centrum Kształcenia Podyplomowego
Tematy:
przewlekła niewydolność nerek, hemodializoterapia, zespół kruchości, osoby starsze, jakość życia
chronic kidney disease, haemodialysotherapy, frailty syndrome, elderly people, quality of life
Opis:
Wstęp. Przewlekła choroba nerek (chronic kidney disease – CKD) jest schorzeniem, w którym uszkodzenie nerek utrzymuje się powyżej 3 miesięcy i stwierdzona jest strukturalna lub czynnościowa nieprawidłowość nerek przy prawidłowej lub zmniejszonej filtracji kłębuszkowej (glomerular filtration rate – GFR). Hemodializa jako leczenie nerkozastępcze ma bardzo duży wpływ na jakość życia (quality of life – QoL,) osób chorujących na CKD. Dializa ma celu nie tylko przedłużyć życie, ale również poprawić jego jakość. QoL osób dializowanych nigdy nie będzie na poziomie osób zdrowych. Wiele chorób towarzyszących przewlekłej chorobie nerek również wpływa na QoL. Cel pracy. Zbadanie, a także uświadomienie, jak zespół kruchości (frailty syndrome – FS) wpływa na QoL osób dializowanych w podeszłym wieku. Zanalizowanie, jakie zmiany (socjodemograficzne oraz kliniczne) zawarte w ankiecie własnej mają wpływ na częstość występowania FS. Materiał i metody. Badania przeprowadzono w dwóch wojewódzkich placówkach Stacji Dializ na terenie dolnego śląska. W badaniu uczestniczyło łącznie 70 osób w przedziale wiekowym od 65 do 87 lat. Narzędziami wykorzystanymi do badań były trzy kwestionariusze ankietowe: ankieta własna, wskaźnik słabowitości Tilburga (Tilburg Frailty Indicator – TFI,) oraz skrócony kwestionariusz oceny jakości życia według Światowej Organizacja Zdrowia (World Health Organization Quality of Life Brief Version –WHOQoL–BREF). Wyniki. Z analizy przeprowadzonych badań stwierdzono występowanie FS u 68,57% badanych, zaobserwowano brak związku między płcią a częstością występowania FS. Występowanie FS było powiązane z częstszym występowaniem chorób współistniejących. QoL osób dializowanych ujętych w badaniu ukształtowała się na średnim poziomie. Wnioski. FS nie wpływa na QoL osób dializowanych. Jakkolwiek ograniczeniem pracy była mała liczba przebadanych osób. Dlatego też problem ten wymaga prowadzenia dalszych badań.
Background. Chronic kidney disease (CKD) is an illness, in which kidney damage remains for over three months and a structural or functional kidney abnormality with normal or lowered glomerular filtration rate (GFR) is found. Dialysis’ purpose is to not only extend the length of life but also improve its quality of life (QoL). The QoL of dialysed patients will never be on the same level as of healthy people. Many comorbidities of CKD also influence the QoL. Objectives. To explore and become aware, how frailty syndrome (FS) influences the QoL of dialysed patients in old age. Analysing what (sociodemographic and clinical) changes contained in a survey affect the frequency of FS. Material and methods. The study was conducted in two Dialysis Station institutions in the Lower Silesia region. The study included a total of 70 people between the ages of 65 to 87 years. Tools, used in the study were three survey questionnaires: own survey, Tilburg Frailty Indicator (TFI) and World Health Organization Quality of Life Brief Version (WHOQoL–BREF). Results. The analysis of the study showed FS in 68.57% of patients, there was no association between gender and the incidence of FS. FS was associated with a higher incidence of comorbidities. The QoL of dialysed patients included in the study was at an average level. Conclusions. FS affects the QoL of dialysed patients. Although the limitation of the study was the small number of surveyed people. Therefore, this issue requires further research.
Źródło:
Współczesne Pielęgniarstwo i Ochrona Zdrowia; 2017, 1; 9-14
2084-4212
Pojawia się w:
Współczesne Pielęgniarstwo i Ochrona Zdrowia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wypalenie zawodowe oraz satysfakcja z życia wśród pielęgniarek anestezjologicznych i intensywnej opieki.
Occupational burnout and life satisfaction among anaesthetists and intensive care nurses.
Autorzy:
Świątek, Aurelia
Milecka, Dorota
Uchmanowicz, Izabella
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/470075.pdf
Data publikacji:
2017-09-25
Wydawca:
Europejskie Centrum Kształcenia Podyplomowego
Tematy:
wypalenie zawodowe pielęgniarek, jakość życia, czynniki ryzyka, badania ankietowe
occupational burnout of nurses, quality of life, risk factors, questionnaire study
Opis:
Wstęp. Zespół wypalenia zawodowego to problem dotyczący pielęgniarek pracujących w oddziałach anestezjologii i intensywnej terapii, które przez dłuższy czas udzielają pomocy pacjentom, walczą o ich życie oraz udzielają wsparcia emocjonalnego rodzinie. Cel pracy. Zwrócenie uwagi na kwestię i częstość występowania zespołu wypalenia zawodowego oraz satysfakcji z życia wśród pielęgniarek. Materiał i metody. Badaniem objęto grupę pielęgniarek oraz pielęgniarzy (n = 100) pracujących na oddziałach intensywnej opieki w województwie dolnośląskim. Do oceny wypalenia zawodowego wykorzystano kwestionariusz wypalenia zawodowego (MBI). Zastosowano również skalę zadowolenia z życia (SWLS). Analizy wykonano w środowisku statystycznym „R” oraz programie PSPP. Niezależność odpowiedzi testowych weryfikowano za pomocą dokładnego testu Fishera. Za znamienne statystycznie wyniki uznano dla p < 0,05. Wyniki. Czynniki, które mają szczególny wpływ na powstanie zespołu wypalenia zawodowego, to obciążenie pracą, złe relacje w zespole, konflikty w miejscu pracy, ponadprzeciętne wymagania oraz aspiracje zawodowe. Ważną rolę odgrywają również przełożeni, którzy mają za zadanie stworzyć stosowne warunki pracy, a przede wszystkim sprawiedliwie dzielić obowiązki. Proces wypalenia zawodowego rozwija się bardzo długo, należy zatem zwracać uwagę i nie lekceważyć pierwszych objawów. Duże znaczenie ma umiejętność rozgraniczenia życia zawodowego od prywatnego. Wnioski. Wypalenie zawodowe wśród pielęgniarek oddziałów anestezjologicznych i intensywnej terapii jest poważnym problemem, którego nie należ bagatelizować. Każda pielęgniarka powinna uczyć się technik oraz umiejętności radzenia sobie ze stresem, technik relaksacji, asertywności oraz komunikacji interpersonalnej. W tym zakresie ważne jest organizowanie warsztatów psychologicznych, które miałyby za zadanie wzmocnienie słabych stron osobowości, a także zdobycia umiejętności w radzeniu sobie w sytuacjach kryzysowych. Należałoby zatem wprowadzić zmiany warunków wykonywanej pracy dotyczących obsady oraz wpłynąć na jakość przepływu informacji współpracowników.
Background. The occupational burnout syndrome is a problem for nurses working in anaesthesia and intensive care units, who help patients for a long time, fight for their lives and provide emotional support to their families. Objectives. The aim of the study is to draw attention to the issue and frequency of occupational burnout and to nurses' satisfaction with life. Material and methods. The study included a group of female and male nurses (n = 100) working in intensive care units in the Lower Silesian Voivodship. The Maslach Burnout Inventory (MBI) was used to assess burnout, as well as the Satisfaction With Life Scale (SWLS) was also used. The analyses were done in the "R" statistical environment and the Public Sector Purchase Program (PSPP). Independence of the test responses was verified using Fisher's exact test. Statistically significant results were found for p < 0.05. Results. Factors that have a particular impact on the emergence of occupational burnout include workload, bad teamwork, workplace conflicts, over-average demands, and professional aspirations. An important role is also played by superiors in creating the right working conditions and, above all, sharing the responsibilities fairly. The burnout process is developing very long, so pay attention and do not underestimate the first symptoms. It is important to distinguish between professional and private life. Conclusions. Professional burnout among nurses in anaesthesia and intensive care units is a serious problem that should not be underestimated. Every nurse should learn techniques and skills in coping with stress, relaxation techniques, assertiveness and interpersonal communication. In this respect, it is important to organize psychological workshops to strengthen the weaknesses of the personality and to acquire skills in coping with crisis situations. It would therefore be appropriate to make changes to the working conditions of the workforce and to the quality of the information flow of contributors.
Źródło:
Współczesne Pielęgniarstwo i Ochrona Zdrowia; 2017, 4; 121-128
2084-4212
Pojawia się w:
Współczesne Pielęgniarstwo i Ochrona Zdrowia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zastosowanie Międzynarodowej Klasyfikacji Praktyki Pielęgniarskiej (ICNP®) w opiece nad pacjentem z wodogłowiem po wszczepieniu zbiornika Rickhama.
Application of International Classification for Nursing Practice (ICNP®) in the care of a hydrocephalus patient after implantation of Rickhams reservoir.
Autorzy:
Targos, Alicja
Rozensztrauch, Anna
Uchmanowicz, Izabella
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/470250.pdf
Data publikacji:
2017-09-21
Wydawca:
Europejskie Centrum Kształcenia Podyplomowego
Tematy:
wodogłowie, noworodek, zbiornik Rickhama, opieka pielęgniarska, Międzynarodowa Klasyfikacja Praktyki Pielęgniarskiej ICNP®
hydrocephalus, neonate, Rickham's reservoir, nursing care, International Classification for Nursing Practice ICNP®
Opis:
Wodogłowie jest stanem patologicznym, w wyniku którego dochodzi do poszerzenia śródczaszkowych przestrzeni płynowych, a szczególnie układu komorowego mózgu. Zaburzenie procesu krążenia płynu mózgowo-rdzeniowego prowadzi do wzmożonego wzrostu ciśnienia śródczaszkowego i jego następstw. W leczeniu chirurgicznym wodogłowia wykorzystuje się systemy zastawkowe odprowadzające płyn mózgowo-rdzeniowy. Celem pracy było przedstawienie procesu pielęgnowania dziecka po zabiegu implantacji zbiornika Rickhama na podstawie Międzynarodowej Klasyfikacji Praktyki Pielęgniarskiej (ICNP®).
Hydrocephalus is a pathological condition that results in the widening of intracranial fluid spaces, especially the ventricular system of the brain. Disorders of the cerebrospinal fluid circulation lead to increased intracranial pressure and its consequences. Ventricular drainage systems for cerebrospinal fluid are used in surgical treatment of hydrocephalus. The purpose of the study was to present the nursing process of implantation of Rickham's reservoir based on International Classification for Nursing Practice (ICNP®).
Źródło:
Współczesne Pielęgniarstwo i Ochrona Zdrowia; 2017, 3; 107-109
2084-4212
Pojawia się w:
Współczesne Pielęgniarstwo i Ochrona Zdrowia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zastosowanie Międzynarodowej Klasyfikacji Praktyki Pielęgniarskiej (ICNP®) w opiece pielęgniarskiej nad pacjentem ze spodziectwem.
Application of the International Classification for Nursing Practice (ICNP®) in the nursing care of patients with hypospadias.
Autorzy:
Targos, Alicja
Trzebuniak, Jagoda
Tenerowicz, Daniel
Rozensztrauch, Anna
Uchmanowicz, Izabella
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/470099.pdf
Data publikacji:
2017-04-03
Wydawca:
Europejskie Centrum Kształcenia Podyplomowego
Tematy:
spodziectwo, opieka pielęgniarska, Międzynarodowa Klasyfikacja Praktyki Pielęgniarskiej ICNP®
hypospadias, nursing care, International Classifcation for Nursing Practice ICNP®
Opis:
Spodziectwo jest niedorozwojem obwodowego odcinka cewki moczowej, w wyniku czego ujście cewki nie znajduje się w dołku łódkowatym na szczycie żołędzi, a na dolnej wierzchni żołędzi. Leczenie chirurgiczne ma na celu zapewnienia prawidłowej funkcji cewki oraz nadaniu prąciu prawidłowego kształtu. W pracy został przedstawiony proces pielęgnowania dziecka po zabiegu operacyjnym plastyki prącia na podstawie Międzynarodowej Klasyfikacji Praktyki Pielęgniarskiej (ICNP®).
Hypospadias is an underdevelopment/hypoplasia of the peripheral urethra, resulting in placing the ostium of the coil not in the bow hole at the top of the glans, but on the lower surface of the glans. Surgical treatment is intended to ensure proper coil function and to give the penis the correct shape. The paper presents the process of nursing a child after surgical treatment of penile plastic surgery based on the International Classification for Nursing Practice (ICNP®).
Źródło:
Współczesne Pielęgniarstwo i Ochrona Zdrowia; 2017, 2
2084-4212
Pojawia się w:
Współczesne Pielęgniarstwo i Ochrona Zdrowia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ocena kształcenia podyplomowego pielęgniarek w oparciu o realizację kursu specjalistycznego „Kompleksowa pielęgniarska opieka nad pacjentami z najczęstszymi schorzeniami wieku podeszłego”
The evaluation of post-graduate nursing education based on the "Comprehensive nursing care of patients with common conditions of the elderly age" specialist course
Autorzy:
Przyszlak, Maria
Nowak, Maria
Kot-Doniec, Barbara
Uchmanowicz, Izabella
Rosińczuk, Joanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/470089.pdf
Data publikacji:
2015-09-30
Wydawca:
Europejskie Centrum Kształcenia Podyplomowego
Tematy:
ocena
kształcenie
kwalifikacje
kompetencje
evaluation
education
qualifications
competences
Opis:
Wstęp. Strategia kształcenia podyplomowego pielęgniarek powinna uwzględniać wymagania kwalifikacyjne osób, niezbędne do realizacji świadczeń zdrowotnych, potrzeby edukacyjne pielęgniarek oraz spełniać oczekiwania kształcących się, tak w zakresie organizacji, jak i późniejszego wykorzystania wiedzy w pracy zawodowej. Biorąc pod uwagę powyższe oraz sytuację demograficzną polskiego społeczeństwa (według danych GUS z 2013 r. w Polsce ludzie po 65 r.ż. stanowili 15%, a w 2020 r. liczba ta wzrośnie do 22,4% [1]) należy podjąć działania gwarantujące zapewnienie kompleksowej opieki geriatrycznej, w tym również przygotowanie kadry do sprawowania tej opieki. Jedną z form realizacji tego założenia było wprowadzenie kursu specjalistycznego „Kompleksowa pielęgniarska opieka nad pacjentem z najczęstszymi schorzeniami wieku podeszłego” współfinansowanego z Europejskiego Funduszu Społecznego w ramach Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki (2013–2015), którego beneficjentem było Centrum Kształcenia Podyplomowego Pielęgniarek i Położnych. Cel pracy. Przedstawienie oceny efektów i oceny organizacji kursu specjalistycznego „Kompleksowa pielęgniarska opieka nad pacjentami z najczęstszymi schorzeniami wieku podeszłego” w opinii uczestników szkolenia. Materiał i metody. Badanie przeprowadzono metodą sondażu diagnostycznego z wykorzystaniem kwestionariusza ankiety opracowanej w Centrum, w okresie wrzesień–listopad 2014 r., w grupie 60 osób (po 30 z Warszawy i Zamościa), które ukończyły powyższy kurs. Analizę wyników przeprowadzono metodą statystyki opisowej. Wyniki. W grupie respondentów występowały wyłącznie kobiety głównie po 40. r.ż. (76%), ze stażem pracy do 25 lat (65%) oraz z wykształceniem średnim (61%). Większość badanych (95%) o możliwości kształcenia dowiedziała się od swoich przełożonych. Wszyscy badani stwierdzili, że po ukończeniu kursu ich wiedza i umiejętności poszerzyły się i będą im przydatne w aktualnie wykonywanej pracy. Większość z nich potwierdziła również, że szkolenie przyczyniło się do wzrostu ich samooceny zawodowej i społecznej oraz zainspirowało do dalszego podnoszenia kwalifikacji i rozwoju zawodowego. Wszyscy badani ocenili organizację kursu na poziomie bardzo dobrym i dobrym zarówno w zakresie bazy, jak i przygotowania merytorycznego prowadzących. Uczestnicy kursu oceniając bardzo wysoko jego organizację i zawartość merytoryczną, podwyższyli swoje kwalifikacje w zakresie opieki nad osobami starszymi, co przyczyniło się do wzrostu ich samooceny. Zdecydowana większość uczestników (mimo informacji w prasie fachowej i w mediach) dowiedziała się o możliwości kształcenia od swoich przełożonych. Sugeruje to niewystarczające zaangażowanie pielęgniarek w samodzielne poszukiwanie możliwości dokształcania się.
Background. The strategy of post-graduate nursing education should consider qualifications vital for health care provision, nurses' educational needs and the requirements of students, both in terms of course's organization and further application of knowledge in professional practice. Considering the above and demographics in Poland (according to the 2013 data from the Polish Central Statistical Office, people over 65 comprised 15% of the Polish population and this number will have grown to 22.4% in 2020 [1]) measures must be undertaken to guarantee the provision of comprehensive geriatric care, including appropriate staff training. One of the ways of achieving this objective was the introduction of the "Comprehensive nursing care of patients with common conditions of the elderly age" specialist course, subsidized from the European Social Fund as a part of the Human Capital Operational Program (2013–2015), beneficiary of which was the Center of Postgraduate Education for Nurses and Midwives. Objectives. The purpose of the study was to present the participants' assessment of the organization and outcomes of the "Comprehensive nursing care of patients with common conditions of the elderly age" specialist course. Material and methods. The study was carried out using the diagnostic poll method with a questionnaire developed in the Center, in the period September–November 2014 in a group of 60 people (30 from Warsaw and 30 from Zamość) who had completed the training. The analysis of the results was conducted using descriptive statistics. Results. The respondent group comprised solely of women, mainly over 40 years of age (76%) with up to 25 years of professional experience (65%) and with secondary education (61%). Most of the participants (95%) learned about the course from their superiors. They all claimed that completing the course broadened their knowledge and skills and it would prove useful for their current job. The majority confirmed that the training boosted their professional and social confidence, and inspired them to continue their professional development and gain new qualifications. The organization of the course (both in terms of facilities and the professional experience of the trainers) was evaluated as "good" or "very good". The participants of the course positively evaluated both its organization and content. They raised their geriatric care qualifications, which boosted their confidence. Although the course had been advertised in professional journals and the media, a significant majority of participants learned about it from their superiors. This would suggest that nurses are insufficiently engaged in their individual pursuit of further education.
Źródło:
Współczesne Pielęgniarstwo i Ochrona Zdrowia; 2016, 1; 25-30
2084-4212
Pojawia się w:
Współczesne Pielęgniarstwo i Ochrona Zdrowia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Poziom lęku i depresji a stopień akceptacji choroby u pacjentów objętych opieką hospicyjną
Depression, anxiety, and illness acceptance in the terminally ill in hospice
Autorzy:
Kędzior, Beata
Uchmanowicz, Izabella
Jankowska-Polańska, Beata
Polański, Jacek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/470224.pdf
Data publikacji:
2015-11-10
Wydawca:
Europejskie Centrum Kształcenia Podyplomowego
Tematy:
depresja
akceptacja choroby
opieka hospicyjna
depression
acceptance of illness
hospice care
Opis:
Wstęp. Choroba nowotworowa upośledza realizację celów zawodowych, rodzinnych i społecznych. Niepokój, lęk i poczucie zagrożenia są naturalną reakcją na chorobę przewlekłą. Ustalając plan opieki, poza negatywnymi reakcjami na chorobę somatyczną, wymienić należy pojęcie pozytywne – akceptację choroby. Cel pracy. Ocena związku między lękiem i depresją a stopniem akceptacji choroby (ACH) u pacjentów objętych opieką hospicyjną. Materiał i metody. Badania przeprowadzono wśród 32 pacjentów (średnia wieku 65 lat) przebywających w Ośrodku Medycyny Paliatywnej i Hospicyjnej w Będkowie. W badaniu wykorzystano: Inwentarz Depresji Becka, Szpitalną Skalę Leku i Depresji (HADS-M), Skalę Akceptacji Choroby (Acceptance of Illness Scale – AIS). Wyniki. Analiza objawów depresyjnych w badanej grupie wykazała, że 50% pacjentów w hospicjum cierpi z powodu wysokiego, a 44% umiarkowanego nasilenia objawów depresji. Według HADS-M, u 59% badanych rozpoznano wysokie odczuwanie lęku. Analiza poziomu ACH wykazała wysoki poziom akceptacji u 53% ankietowanych i umiarkowaną akceptację u 41% badanych pacjentów. Analiza korelacji wykazała dodatni związek depresji i lęku z ACH, co oznacza, że im wyższy lęk i depresja, tym wyższy poziom ACH. Wnioski. 1. W badanej grupie najczęściej występuje umiarkowana lub ciężka depresja oraz graniczny lub wysoki poziom lęku. 2. Badani w zdecydowanej większości akceptują chorobę w stopniu umiarkowanym lub wysokim. 3. Istnieje istotny, umiarkowany i dodatni związek między lękiem, depresją a akceptacją choroby.
Background. Diagnosis of cancer has consequences et professional, family and social life. Anxiety, fear and insecurity seem to be a natural reaction to the disease. Together with the negative reactions should be mention the positive concept of illness acceptance (IA). Objectives. The aim of this study was to evaluate the association between anxiety and depression and the degree of IA in patients under the care of hospice. Material and methods. The study included 32 patients (av. age 65) staying at the Centre for Palliative Medicine in Hospice in Będkowo. In the study we used the following questionnairies: Beck Depression Inventory, hospital anxiety and depression scale (HADS), Illness Acceptance Scale (AIS). Results. Analysis of depressive symptoms in the group of patients showed that 50% of patients in hospice suffers from high and 44% moderate symptoms of depression. In the HADS – 59% of patients diagnosed with high feeling of anxiety. Analysis of the level of IA showed a high level of acceptance in 53% of the respondents and moderate acceptance in 41% of patients. Correlation analysis showed a positive relation between depression, anxiety and IA, which means depression and anxiety is higher in patients with a higher IA. Conclusions. 1. Most of patients is characterized by moderate and severe depression and borderline or high levels of anxiety. 2. The respondents mostly have IA at moderate or high level. 3. There is a significant, moderate and positive relationship between anxiety, depression and illness acceptance.
Źródło:
Współczesne Pielęgniarstwo i Ochrona Zdrowia; 2016, 1; 16-20
2084-4212
Pojawia się w:
Współczesne Pielęgniarstwo i Ochrona Zdrowia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Czynniki wpływające na opóźnienia hospitalizacji chorych z ostrym zespołem wieńcowym
Factors affecting delay of hospitalizations of patients with acute coronary syndrome
Autorzy:
Stępień, Beata
Lomper, Katarzyna
Uchmanowicz, Izabella
Jankowska-Polańska, Beata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/470161.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Europejskie Centrum Kształcenia Podyplomowego
Tematy:
OZW
hospitalizacja
determinanty
ACS
hospitalization
determinants
Opis:
Wstęp. Zawał serca, szczególnie z uniesieniem odcinka ST, to ostry stan kardiologiczny, który wymaga szybkiej interwencji medycznej. Jednym z priorytetów leczenia OZW jest szybkie objęcie pacjenta opieką medyczną. Większość zgonów z powodu zawału serca występuje w fazie przedszpitalnej w pierwszej godzinie od wystąpienia objawów, na skutek migotania komór i nagłego zatrzymania krążenia. Cel pracy. Ustalenie przyczyn opóźnień hospitalizacji wśród pacjentów z OZW. Materiał i metody. Do badania włączono 71 pacjentów (41 mężczyzn, 30 kobiet) Powiatowego Centrum Medycznego w Brzegu Dolnym, przyjmowanych w okresie od maja do września 2013 r., wcześniej hospitalizowanych na oddziałach kardiologicznych, zgłaszających się do badań kontrolnych po przebytym ostrym zespole wieńcowym. W badaniu wykorzystano kwestionariusz anonimowej ankiety. Do obliczeń oraz tworzenia wykresów wykorzystano program komputerowy STATISTICA v. 9.0. oraz arkusz kalkulacyjny EXCEL. Za różnicę znamiennie statystyczną przyjmowano wartość krytyczną poziomu istotności p < 0,05. Wyniki. Jako determinanty wpływające na opóźnienie hospitalizacji pacjentów z OZW wyróżnia się: wykształcenie, miejsce zamieszkania, wcześniejsze incydenty OZW, znajomość objawów OZW, przebytą edukację zdrowotną oraz znajomość postępowania w przypadku wystąpienia OZW. Wnioski. Edukacja prowadzona przez lekarzy i pielęgniarki istotnie wpływa na znajomość postępowania w OZW – pacjenci posiadający wiedzę wykazują szybszą reakcję w poszukiwaniu pomocy medycznej. Pacjenci znający postępowanie w OZW szybciej reagują i w krótszym czasie decydują się na leczenie szpitalne.
Background. Acute coronary syndrome (ACS), especially with the ST elevation, is acute cardiac condition that requires rapid medical intervention. One of the priorities of the treatment of ACS, is fast providing medical care. Most of the deaths from ACS occurs in the prehospital phase in the first hour of the onset of symptoms due to ventricular fibrillation and sudden cardiac arrest. Objectives. The aim of study is to determine the causes of the delays of hospitalizations among patients with ACS. Material and methods. The study included 71 patients (41 men, 30 women) of the District Medical Centre in Brzeg Dolny, Lower Silesia adopted from May to September 2013, who undergo medical treatment previously in cardiology wards, reporting to checkups following acute coronary syndrome. The study used an anonymous questionnaire. For the calculations and charting we used a computer program STATISTICA v. 9.0. and EXCEL spreadsheet. For statistical significant difference, assumed the critical level of significance of p < 0.05. Results. Determinants which causes the delay of hospitalization of patients with ACS are: education, place of residence, previous incidents ACS, knowledge of symptoms of ACS, previous health education and knowledge of the proceedings in the case of ACS. Conclusions. Education provided by doctors and nurses significantly affects the knowledge of the proceedings in ACS – patients with knowledge, have a faster response in seeking medical help. Patients who are familiar with the proceedings in ACS react faster and decide to go to the hospital much faster.
Źródło:
Współczesne Pielęgniarstwo i Ochrona Zdrowia; 2014, 3; 71-76
2084-4212
Pojawia się w:
Współczesne Pielęgniarstwo i Ochrona Zdrowia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ocena jakości życia pacjentów po terapii CRT-P i implementacji kardiowertera–defibrylatora (urządzenia do terapii resynchronizacyjnej serca) w zależności od wieku
Evaluation of patient life quality after Cardiac Resynchronisation Therapy Pacemaker and Cardioverter-Defibrillator (Cardiac Resynchronisation Therapy Device) implantation depending on age
Autorzy:
Uchmanowicz, Izabella
Pikul, Dorota
Jankowska-Polańska, Beata
Kuśnierz, Maria
Lisiak, Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/470146.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Europejskie Centrum Kształcenia Podyplomowego
Tematy:
jakość życia uwarunkowana stanem zdrowia (HRQoL)
stymulator
kardiowerter–defibrylator
health-related quality of life
pacemaker
cardioverter--defibrillator
Opis:
Wstęp. Z powodu starzenia się populacji, skutecznego leczenia pierwotnych i wtórnych incydentów sercowo-krążeniowych, obserwujemy epidemię niewydolności serca. Optymalne leczenie tej choroby oparte na aktualnych wytycznych i danych naukowych, obejmuje: edukację, modyfikację stylu życia, farmakoterapię oraz wszczepianie układów resynchronizujących. Cel pracy. Udzielenie odpowiedzi na pytanie, czy, a jeśli tak, to w jakim stopniu, jakość życia pacjentów po implantacji urządzenia resynchronizacyjnego serca jest zmieniona po okresie nie mniejszym niż 6 miesięcy od zabiegu i jakie czynniki przyczyniają się do tej zmiany. Materiał i metody. W badaniu wzięło udział 21 pacjentów (17 mężczyzn) w wieku od 54 do 81 lat (średnia wieku: 68,86). Jakość życia oceniano przy użyciu polskiej wersji Kwestionariusza Jakości Życia BREF WHOQoL Światowej Organizacji Zdrowia – osobno dla osób do 65. i powyżej 65. roku życia. Wyniki. Somatyczne i psychologiczne obszary oceny jakości życia były jednorodne w porównywanych grupach wiekowych, podczas gdy obszary społeczne i środowiskowe nie były jednorodne. Przed operacją wyniki WHOQoL-BREF w sferze społecznej były istotnie wyższe u młodszych pacjentów. Po operacji o wiele lepsze wyniki w zakresie sfery środowiskowej odnotowano dla starszych pacjentów. Implantacja urządzenia resynchronizacyjnego serca miała pozytywny wpływ we wszystkich czterech obszarach jakości życia. Wnioski. Podsumowując, nasze badania wykazały, że terapia resynchronizacyjna pomaga w poprawie ogólnej jakości życia pacjentów. Terapia miała pozytywny wpływ na postrzeganie sfery somatycznej, psychologicznej i społecznej w każdej grupie pacjentów, zarówno do 65. i powyżej 65. roku życia.
Background. Due to the ageing population and effective treatment of primary and secondary cardiovascular events, an epidemic of heart failure can be observed. Optimal treatment of the disease based on current guidelines and scientific data includes education, lifestyle modification, pharmacotherapy and cardiac resynchronisation device implantation Objectives. The aim of this study was to provide an answer to the question whether or not and, if yes, then to what extent, the life quality of patients after cardiac resynchronisation device implantation is affected after no less than 6 months following the procedure, and what factors contribute to this change. Material and methods. The study involved 21 patients (17 men) aged 54 to 81 years (the average: 68.86). QoL was evaluated with the Polish version of the World Health Organization Quality of Life Questionnaire WHOQoL-BREF, separately for individuals up to 65 and over 65 years of age. Results. The somatic and psychological areas of life quality evaluation were homogeneous in the age subgroups compared, while the social and environment areas were not. Prior to the surgery, the WHOQoL-BREF scores in social sphere were significantly higher in younger patients. Post-surgery, much better results in the environmental sphere were recorded for older patients. The implantation of the cardiac resynchronisation device had a positive impact in all four areas of life quality. Conclusions. In conclusion, our study revealed that resynchronisation therapy helps to improve patients’ overall quality of life. The therapy had a positive impact on the perceived somatic, psychological and social area in each patient group, both up to 65 and over 65 years of age.
Źródło:
Współczesne Pielęgniarstwo i Ochrona Zdrowia; 2014, 2; 34-40
2084-4212
Pojawia się w:
Współczesne Pielęgniarstwo i Ochrona Zdrowia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies