Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Uchmanowicz, Izabella" wg kryterium: Autor

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 24
Tytuł:
Analiza wybranych czynników warunkujących jakość życia pacjentów po amputacji kończyny dolnej – przegląd literatury
Autorzy:
Grzebień, Anna
Chabowski, Mariusz
Malinowski, Maciej
Uchmanowicz, Izabella
Milan, Magdalena
Janczak, Dariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1393255.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
amputacja
kończyna dolna
jakość życia
Opis:
Amputacja kończyny dolnej jest zabiegiem okaleczającym, przyczyniającym się do zaburzeń sfer zarówno fizycznej, jak i psychicznej pacjenta. Dlatego tak ważne jest zapewnienie kompleksowej opieki zdrowotnej. Pacjenci oraz ich rodziny muszą zmienić swoje życie, przeorganizować je, co niewątpliwie wiąże się z obniżeniem jakości życia. Celem pracy była analiza poszczególnych determinantów jakości życia chorych po amputacji kończyn dolnych oraz ich wpływu na sferę fizyczną, psychiczną i społeczną pacjentów. Na podstawie dostępnej literatury omówiono określone czynniki warunkujące jakość życia, m.in. obecność bólów fantomowych czy bólów kikuta, sposób poruszania się, samodzielność w zakresie codziennych czynności, aktywność zawodową, dostęp do rehabilitacji. Analiza wpływu określonych determinantów na jakość życia ludzi po amputacji kończyny dolnej może przyczynić się do poprawy i wprowadzania nowych paradygmatów opieki nad osobami po amputacji.
Źródło:
Polish Journal of Surgery; 2017, 89, 2; 57-61
0032-373X
2299-2847
Pojawia się w:
Polish Journal of Surgery
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Analysis of selected factors determining quality of life in patients after lower limb amputation- a review article
Autorzy:
Grzebień, Anna
Chabowski, Mariusz
Malinowski, Maciej
Uchmanowicz, Izabella
Milan, Magdalena
Janczak, Dariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1393185.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
amputation
lower limb
quality of life
Opis:
The amputation of the lower limb is a crippling procedure, which impairs both physical and mental aspect of the patient’s life and therefore, it is important to provide these patients with comprehensive health care. Patients and their families must change their lives and reorganize them, which is undoubtedly associated with a decrease in the quality of life. The aim of this study was to analyze various determinants of quality of life in patients after lower limb amputation and their impact on the physical, mental and social aspect of life. Based on the available literature, this paper discusses certain factors determining quality of life, including the presence of phantom pain and stump pain, the way patients move, independence in daily activity, occupational activity, and access to rehabilitation. Analysis of the impact of particular factors on quality of life in people after lower limb amputation may contribute to the improvement and introduction of new paradigms regarding care provided for amputees.
Źródło:
Polish Journal of Surgery; 2017, 89, 2; 57-61
0032-373X
2299-2847
Pojawia się w:
Polish Journal of Surgery
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Czym jest racjonowanie opieki pielęgniarskiej?
What is rationing of nursing care?
Autorzy:
Uchmanowicz, Izabella
Gotlib, Joanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/470196.pdf
Data publikacji:
2018-05-26
Wydawca:
Europejskie Centrum Kształcenia Podyplomowego
Tematy:
racjonowanie opieki pielęgniarskiej, omijanie opieki, normy zatrudnienia
rationing of nursing care, care avoidance, employment standards
Opis:
Racjonowanie opieki pielęgniarskiej ma miejsce wówczas, gdy dostępne zasoby są niewystarczające do zapewnienia wszystkim pacjentom wymaganej opieki. Wśród przyczyn tego zjawiska wymienić można redukcje zatrudnienia, zwiększonego zapotrzebowanie na opiekę ze względu na nowe technologie, nowe opcje leczenia, czy wyższy poziom wiedzy pacjentów, co zwiększa nakłady czasu i pracy ponoszone przez pracowników opieki. Prezentowane omówienie wskazuje na potrzebę zwrócenia uwagi na problemy dotyczące niedoborów kadrowych w pielęgniarstwie i wynikające z nich konsekwencje.
Rationing of nursing care occurs when nurses providing care perceive that resources are insufficient to provide necessary services to all of the patients. Among the reasons for this phenomenon can be mentioned the reduction of employment, increased demand for care due to new technologies, new treatment options, or a higher level of patients' knowledge, which increases the time and work expenditure of health care providers. The presented discussion indicates the need to pay more attention to the problems related to limited nursing staff numbers and the resulting consequences.
Źródło:
Współczesne Pielęgniarstwo i Ochrona Zdrowia; 2018, 2; 45-47
2084-4212
Pojawia się w:
Współczesne Pielęgniarstwo i Ochrona Zdrowia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Czynniki wpływające na opóźnienia hospitalizacji chorych z ostrym zespołem wieńcowym
Factors affecting delay of hospitalizations of patients with acute coronary syndrome
Autorzy:
Stępień, Beata
Lomper, Katarzyna
Uchmanowicz, Izabella
Jankowska-Polańska, Beata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/470161.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Europejskie Centrum Kształcenia Podyplomowego
Tematy:
OZW
hospitalizacja
determinanty
ACS
hospitalization
determinants
Opis:
Wstęp. Zawał serca, szczególnie z uniesieniem odcinka ST, to ostry stan kardiologiczny, który wymaga szybkiej interwencji medycznej. Jednym z priorytetów leczenia OZW jest szybkie objęcie pacjenta opieką medyczną. Większość zgonów z powodu zawału serca występuje w fazie przedszpitalnej w pierwszej godzinie od wystąpienia objawów, na skutek migotania komór i nagłego zatrzymania krążenia. Cel pracy. Ustalenie przyczyn opóźnień hospitalizacji wśród pacjentów z OZW. Materiał i metody. Do badania włączono 71 pacjentów (41 mężczyzn, 30 kobiet) Powiatowego Centrum Medycznego w Brzegu Dolnym, przyjmowanych w okresie od maja do września 2013 r., wcześniej hospitalizowanych na oddziałach kardiologicznych, zgłaszających się do badań kontrolnych po przebytym ostrym zespole wieńcowym. W badaniu wykorzystano kwestionariusz anonimowej ankiety. Do obliczeń oraz tworzenia wykresów wykorzystano program komputerowy STATISTICA v. 9.0. oraz arkusz kalkulacyjny EXCEL. Za różnicę znamiennie statystyczną przyjmowano wartość krytyczną poziomu istotności p < 0,05. Wyniki. Jako determinanty wpływające na opóźnienie hospitalizacji pacjentów z OZW wyróżnia się: wykształcenie, miejsce zamieszkania, wcześniejsze incydenty OZW, znajomość objawów OZW, przebytą edukację zdrowotną oraz znajomość postępowania w przypadku wystąpienia OZW. Wnioski. Edukacja prowadzona przez lekarzy i pielęgniarki istotnie wpływa na znajomość postępowania w OZW – pacjenci posiadający wiedzę wykazują szybszą reakcję w poszukiwaniu pomocy medycznej. Pacjenci znający postępowanie w OZW szybciej reagują i w krótszym czasie decydują się na leczenie szpitalne.
Background. Acute coronary syndrome (ACS), especially with the ST elevation, is acute cardiac condition that requires rapid medical intervention. One of the priorities of the treatment of ACS, is fast providing medical care. Most of the deaths from ACS occurs in the prehospital phase in the first hour of the onset of symptoms due to ventricular fibrillation and sudden cardiac arrest. Objectives. The aim of study is to determine the causes of the delays of hospitalizations among patients with ACS. Material and methods. The study included 71 patients (41 men, 30 women) of the District Medical Centre in Brzeg Dolny, Lower Silesia adopted from May to September 2013, who undergo medical treatment previously in cardiology wards, reporting to checkups following acute coronary syndrome. The study used an anonymous questionnaire. For the calculations and charting we used a computer program STATISTICA v. 9.0. and EXCEL spreadsheet. For statistical significant difference, assumed the critical level of significance of p < 0.05. Results. Determinants which causes the delay of hospitalization of patients with ACS are: education, place of residence, previous incidents ACS, knowledge of symptoms of ACS, previous health education and knowledge of the proceedings in the case of ACS. Conclusions. Education provided by doctors and nurses significantly affects the knowledge of the proceedings in ACS – patients with knowledge, have a faster response in seeking medical help. Patients who are familiar with the proceedings in ACS react faster and decide to go to the hospital much faster.
Źródło:
Współczesne Pielęgniarstwo i Ochrona Zdrowia; 2014, 3; 71-76
2084-4212
Pojawia się w:
Współczesne Pielęgniarstwo i Ochrona Zdrowia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Czynniki wpływające na wystąpienie nagłego zatrzymania krążenia na podstawie danych z Pogotowia Ratunkowego we Wrocławiu
Factors affecting the occurrence of sudden cardiac arrest based on emergency medical services in Wroclaw
Autorzy:
Bartkiewicz, Wiesław
Magiera, Violetta
Fibich, Ewa
Rosińczuk, Joanna
Uchmanowicz, Izabella
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2119901.pdf
Data publikacji:
2019-01-05
Wydawca:
Europejskie Centrum Kształcenia Podyplomowego
Tematy:
nagłe zatrzymanie krążenia
Pogotowie Ratunkowe
analiza zgłoszeń
algorytm decyzyjny
ocena ryzyka
sudden cardiac arrest
emergency service
analysis of calls
decision algorithm
risk assessment
Opis:
Wstęp. Nagłe zatrzymanie krążenia (SCA) jest poważnym problemem medycznym na całym świecie, szczególnie dla Pogotowia Ratunkowego. Kluczowe znaczenie w rokowaniu ma odpowiednia i szybka pomoc medyczna. Przy podejmowaniu decyzji o nadaniu wyjazdowi karetki odpowiedniego kodu pilności może być pomocna znajomość czynników ryzyka SCA i wykorzystanie odpowiedniego algorytmu decyzyjnego. Cel pracy. Identyfikacja czynników wpływających na wystąpienie SCA (I46 wg ICD-10) na podstawie doświadczenia pracowników Pogotowia Ratunkowego we Wrocławiu z 2013 r. Materiał i metody. Analizą objęto dane dotyczące wyjazdów Pogotowia Ratunkowego we Wrocławiu, zrealizowanych w okresie od 1 stycznia do 31 marca 2013 r. W pierwszym etapie oceniano częstość występowania SCA wśród wszystkich wezwań ogółem. Na tej podstawie wyodrębniono podgrupę pacjentów, u których doszło do SCA, oraz chorych, u których nie występowało to powikłanie. Grupy te porównano pod względem nasilenia potencjalnych czynników ryzyka SCA, wśród których wyodrębniono trzy grupy: czynniki demograficzne, charakterystyki wezwania oraz czynniki kliniczne. Wyniki. Ogółem w analizowanym okresie odnotowano 26 219 wyjazdów, w tym 245 (0,9%) wyjazdów do pacjentów z rozpoznaniem I46. Mediana wieku pacjentów z SCA wyniosła 63,5 roku i nie różniła się istotnie w porównaniu z grupą pozostałych chorych (p = 0,448). Wśród osób z SCA znalazło się 64% chorych z grup ryzyka, a odsetek ten nie różnił się istotnie od osób, u których nie stwierdzono SCA (p = 0,741). Odsetek kobiet w grupie chorych z SCA (58%) był istotnie wyższy niż wśród pozostałych pacjentów (p = 0,049). Nie wykazano, by porównywane grupy różniły się znamiennie pod względem rozkładu przyczyn wezwania pogotowia (p < 0,05). W grupie pacjentów z SCA odnotowano częstsze występowanie schorzeń z grupy zaburzeń wydzielania wewnętrznego, stanu odżywienia i przemiany metabolicznej (p = 0,001) oraz z grupy zewnętrznych przyczyn zachorowania i zgonu (p = 0,007); na pograniczu istotności znalazły się schorzenia z grupy chorób układu nerwowego (p = 0,051). Wnioski. 1. Zasadniczym elementem, który należy brać pod uwagę przy ocenie ryzyka SCA związanego z danym zgłoszeniem, jest występowanie u pacjenta zewnętrznej przyczyny zachorowania lub zgonu albo schorzenia współistniejącego. 2. Na zwiększone ryzyko SCA może też wskazywać współwystępowanie chorób układu nerwowego (w szczególności padaczki), chorób układu oddechowego oraz zaburzeń psychicznych i behawioralnych. 3. Obecny system oceny pilności zgłoszeń wykorzystywany przez Pogotowie Ratunkowe nie uwzględnia wyżej wymienionych klinicznych czynników ryzyka SCA, co wymaga usprawnienia.
Background. Sudden cardiac arrest (SCA) is a serious medical problem around the world, especially for emergency medical services. Adequate and urgent medical help plays a key role in the prognosis of SCA consequences. When deciding whether to give the ambulance the appropriate urgency code, it may be helpful to know the risk factors of SCA and use the proper decision algorithm. Objectives. Identification of factors affecting the occurrence of SCA (I46 according to ICD-10) based on the experience of the Emergency Medical Service in Wroclaw from 2013. Material and methods. The analysis covered data on the travels of the Ambulance Service in Wrocław, completed in the period from January 1 to March 31, 2013. In the first stage, the incidence of SCA among all calls was assessed. On this basis, a subgroup of patients with SCA and patients with non-SCA complication was identified. These groups were compared regarding the severity of potential SCA risk factors, among which three groups were distinguished: demographic factors, call characteristics and clinical factors. Results. In total in the analyzed period there were 21,219 travels, including 245 (0.9%) travels to patients diagnosed with I46. The median age of patients with SCA was 63.5 years and did not significantly differ from the group of other patients (p = 0.448). Among people with SCA, there were 64% of patients at risk group, and this percentage did not differ significantly from people who did not have SCA (p = 0.741). The percentage of women in the SCA group (58%) turned out to be significantly higher than in the remaining patients (p = 0.049). It wasn’t shown that the compared groups differed significantly in the distribution of reasons of the emergency call (p < 0.05). In the group of patients with SCA, there were more frequent diseases including such disorders as internal secretion, nutritional status and metabolic (p = 0.001) as well as from the group of external causes of illness and death (p = 0.007); on the borderline of significance were nervous system diseases (p = 0.051). Conclusions. 1. The key component to being taken into account when assessing the risk of SCA associated with a given emergency call is the patient’s external cause of illness or death or co-morbid illness. 2. The increased risk of SCA may also indicate the co-morbidity of nervous system diseases (in particular epilepsy), respiratory diseases or mental and behavioral disorders. 3. The current system assessing the urgency of emergency calls used by the Emergency Service does not take into account the above-mentioned clinical risk factors for SCA, which needs to be improved.
Źródło:
Współczesne Pielęgniarstwo i Ochrona Zdrowia; 2019, 8, 1; 3-9
2084-4212
Pojawia się w:
Współczesne Pielęgniarstwo i Ochrona Zdrowia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Factors affecting occupational burnout among school nurses in Poland
Czynniki wpływające na wypalenie zawodowe wśród pielęgniarek szkolnych w Polsce
Autorzy:
Zborowska, Agnieszka
Manulik, Stanisław
Rosińczuk, Joanna
Uchmanowicz, Izabella
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2117039.pdf
Data publikacji:
2020-03-25
Wydawca:
Europejskie Centrum Kształcenia Podyplomowego
Tematy:
school nurses
Polish nurses
occupational burnout
burnout syndrome
Maslach Burnout Inventory
evidence-based nursing practice
pielęgniarki szkolne
pielęgniarki polskie
wypalenie zawodowe
syndrom wypalenia
kwestionariusz wypalenia zawodowego Maslacha
praktyka pielęgniarska oparta na dowodach naukowych
Opis:
Background. Occupational burnout is a widespread phenomenon in nurses which manifests in emotional exhaustion, lack of motivation, and feelings of frustration. Objectives. This cross-sectional study aimed to assess factors affecting occupational burnout among 125 school nurses in Poland. Material and methods. Sociodemographic data were collected and the level of burnout was assessed with Maslach Burnout Inventory (MBI). Results. Nurses presented a low level of emotional exhaustion (2.5 pts) and depersonalization (1.5 pts) and a low level of personal achievements (3.8 points). Selected factors influencing the MBI domains were: need for systematic cooperation with a school pedagogue or psychologist (p = 0.001), perception of the nurse as an expert by the school community (p < 0.001), feeling of dissatisfaction with one’s work (p = 0.01), holding the title of a specialist (p = 0.016) and subjective assessment of one’s salary as “high” (p = 0.002). Conclusions. School nurses are at risk of occupational burnout syndrome due to their dissatisfaction with personal achievements at work.
Wstęp. Wypalenie zawodowe jest powszechnym zjawiskiem wśród pielęgniarek, które objawia się wyczerpaniem emocjonalnym, brakiem motywacji i uczuciem frustracji. Cel pracy. Ocena czynników wpływających na wypalenie zawodowe wśród 125 pielęgniarek szkolnych w Polsce. Materiał i metody. Badanie składało się z oceny parametrów socjodemograficznych, a poziom wypalenia oceniono za pomocą Kwestionariusza Maslacha (MBI). Wyniki. Pielęgniarki szkolne wykazały niski poziom wyczerpania emocjonalnego (2,5 pkt.) i depersonalizacji (1,5 pkt.) oraz niski poziom zadowolenia z osiągnięć osobistych (3,8 pkt.). Wybrane czynniki wpływające na poziom wypalenia zawodowego według kwestionariusza MBI to: potrzeba systematycznej współpracy z pedagogiem szkolnym lub psychologiem (p = 0,001), postrzeganie pielęgniarki jako eksperta przez środowisko szkolne (p < 0,001), poczucie niezadowolenia z pracy (p = 0,01), posiadanie tytułu specjalisty (p = 0,016) oraz subiektywna ocena własnego wynagrodzenia jako „wysokie” (p = 0,002). Wnioski. Pielęgniarki szkolne są narażone na syndrom wypalenia zawodowego między innymi z powodu niezadowolenia z osobistych osiągnięć w pracy.
Źródło:
Współczesne Pielęgniarstwo i Ochrona Zdrowia; 2020, 9, 1-4; 26-30
2084-4212
Pojawia się w:
Współczesne Pielęgniarstwo i Ochrona Zdrowia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Jakość życia pacjentów po zawale mięśnia serca leczonych angioplastyką tętnic wieńcowych
Life quality of patients following myocardial infarction treated with coronary artery angioplasty
Autorzy:
Haznar, Renata
Uchmanowicz, Izabella
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/470111.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Europejskie Centrum Kształcenia Podyplomowego
Tematy:
zawał mięśnia serca
jakość życia
acute coronary syndrome
quality of life
Opis:
Wstęp: Zawał mięśnia sercowego jest zdarzeniem kardiologicznym, które – chociaż jest wypadkową wielu czynników rozłożonych w czasie i przestrzeni – występuje niespodziewanie. Jedną z najskuteczniejszych form terapii zawału mięśnia sercowego (i szerzej – ostrych zespołów wieńcowych) jest terapia inwazyjna, w postaci przezskórnej wewnątrznaczyniowej angioplastyki wieńcowej. Z kolei efektem ujawniającym się w dłuższej perspektywie jest, a przynajmniej powinna być, poprawa jakości życia pacjentów. Cel pracy: Zbadanie jakości życia pacjentów po zawale mięśnia sercowego, którzy zostali poddani terapii angioplastyką wieńcową. Materiał i metody: W badaniu udział wzięło 50 osób, będących pacjentami Regionalnego Ośrodka Kardiologii przy Miedziowym Centrum Zdrowia S.A w Lubinie. W badanej grupie znalazło się 18 kobiet i 32 mężczyzn w wieku od 32 do 69 lat (średnia wieku: 42,2 lat). Badanie przeprowadzone zostało za pomocą ankiety zawierającej łącznie 25 pytań. Wyniki: Stwierdzono wyraźną poprawę stanu zdrowia fizycznego. W przypadku średniej oceny sprzed zawału mięśnia sercowego wynoszącej 2,88, średnia ocena po zawale oraz PTCA wynosiła 4,56. Potwierdzono również poprawę stanu zdrowia psychicznego. W przypadku średniej oceny sprzed zawału mięśnia sercowego wynoszącej 2,22, średnia ocena po zawale oraz PTCA wynosiła 4,08. Zanotowano ponadto, że oceny sfery psychicznej są niższe od ocen sfery fizycznej. Zmniejszyła się wyraźnie liczba subiektywnie odczuwanych objawów klinicznych związanych ze schorzeniami serca. Zaobserwowano wzrost liczby osób zdolnych do wykonywania, przeważnie relaksujących, prac w przydomowym ogródku lub też na działce (z 17 do 29) oraz zdolnych do dużego wysiłku fizycznego (z 9 do 19). Wzrosła również liczba osób spędzających czas wolny w sposób aktywny – o ile na takie formy wypoczynku przed MI i PTCA wskazało 13 osób, o tyle pół roku po – 26. Obserwowano poprawę relacji społecznych – z rodziną (średnia ocen wzrosła z 4,54 do 4,88), z sąsiadami (średnia ocen wzrosła z 3,76 do 4,02) oraz przyjaciółmi i znajomymi (średnia ocen wzrosła z 4,12 do 4,32). Wnioski: 1. W ocenie pacjentów po zawale mięśnia serca leczonych angioplastyką wieńcową stwierdzono wzrost jakości życia po zabiegu PCI w 6. miesięcy od zabiegu. 2. Poprawa jakości życia pacjentów po zawale mięśnia sercowego przebiegała na kilku płaszczyznach: samooceny zdrowia fizycznego oraz psychicznego, możliwości utrzymania lub ponownego podjęcia aktywności zawodowej, eliminacji szeroko pojętych dolegliwości bólowych, możliwości podjęcia aktywności fizycznej, możliwości rozwoju relacji społecznych, możliwości realizowania planów będących pochodną aspiracji, przewartościowaniu dotychczasowego życia. 3. Poziom jakości życia pacjentów po zawale mięśnia sercowego poddanych terapii PTCA w dużym stopniu determinuje styl życia. Elementami stylu życia stymulującymi poziom jakości życia są aktywność fizyczna adekwatna do możliwości organizmu, racjonalne odżywianie się, kontrolowanie stanu zdrowia, a także unikanie palenia papierosów.
Background: Myocardial infarction is a cardiac episode which, though it is a result of many factors spread in time and space, occurs unexpectedly. One of the most efficient form of treatment of myocardial infarction (generally Acute Coronary Syndromes, ACS) is an invasive procedure in the form of Percutaneus Transluminal Coronary Angioplasty (PTCA). A long term effect of the treatment is, or should be, the improvement of patients’ life quality. Objectives: The aim of the study was to assess the life quality of patients following myocardial infarction who were treated with coronary artery angioplasty. Material and methods: The study included 50 people, patients of Regional Cardiology Centre at Miedziowe Centrum Zdrowia S.A in Lubin. The study group encompassed 18 women and 32 men, at the age of 32 to 69 (average age: 42.2 years). The study consisted in conducting a survey which included 25 questions. Results: A significant physical health improvement was found. The average assessment result prior to myocardial infarction was 2.88 whereas the result following myocardial infarction and PTCA amounted to 4.56. The improvement of psychological health condition has been also confirmed. The average result prior to myocardial infarction was 2.22 whereas the result following myocardial infarction and PTCA amounted to 4.08. It has been also observed that the assessment results of psychological sphere were lower than the assessment results of physical sphere. The number of subjective clinical symptoms related to heart conditions decreased substantially. It has been observed that the number of people able to perform, mostly relaxing, works in a backyard or in a garden plot increased (from 17 to 29) as did the number of people able to make considerable physical effort (from 9 to 19). The number of people spending their free time in an active way grew as well – prior to MI and PTCA only 13 people would spend their time in such a way whereas six months following MI and PTCA the number amounted to 26. The improvement of social relations with families (the average result increased from 4.54 to 4.88), with neighbours (the average result increased from 3.76 to 4.02), and with friends and acquaintances (the average result increased from 4.12 do 4.32) has been also observed. Results: 1. It has been stated that according to the patients their quality of life 6 months following MI and PTCA improved. 2. The improvement of life quality of patients following MI have been visible in a few areas: self-assessment of physical and psychological health, ability to continue or to undertake professional activity, elimination of ailments, ability to perform physical activity, ability to develop social relations, ability to implement plans deriving from aspirations, redefining lives. 3. The level of life quality of patients following MI treated with PTCA determines, to a large extent, a life style. The elements of life stimulating the level of life quality are as follows: physical activity proportionate to body’s abilities, rational nutrition, health condition monitoring, as well as avoiding smoking.
Źródło:
Współczesne Pielęgniarstwo i Ochrona Zdrowia; 2012, 1; 5-10
2084-4212
Pojawia się w:
Współczesne Pielęgniarstwo i Ochrona Zdrowia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Jakość życia pacjentów po zawale mięśnia sercowego
Health related quality of life of patients after myocardial infarction
Autorzy:
Błaszczyk, Ilona
Uchmanowicz, Izabella
Jankowska-Polańska, Beata
Lisiak, Magdalena
Obiegło, Monika
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/470176.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Europejskie Centrum Kształcenia Podyplomowego
Tematy:
jakość życia zależna od zdrowia
kwestionariusze badawcze
zawał mięśnia sercowego
health related quality of life
research questionnaires
myocardial infarction
Opis:
Wstęp. Choroby układu krążenia, a głównie choroba wieńcowa z zawałem serca i nadciśnieniem tętniczym, wciąż są dominującym zagrożeniem zdrowia i życia Polaków. Zawał serca jest zwykle następstwem niewłaściwego stylu życia łączącego wiele czynników ryzyka związanych m.in ze sposobem odżywiania się, intensywnością współczesnego życia, jak również postępującym rozwojem cywilizacji. Choroby układu sercowo-naczyniowego prowadzą do niezadowolenia, poczucia niższej wartości oraz do ograniczeń pacjenta w odgrywaniu ról społecznych. Ocena jakości życia po przebytym zawale mięśnia sercowego ułatwia wybór danej metody leczenia i umożliwia jej akceptację przez chorego. Cel pracy. Ocena jakości życia pacjentów będących po przebytym zawale mięśnia sercowego. Materiał i metoda. Badania jakości życia chorych zostały przeprowadzone u 50 pacjentów będących po przebytym zawale mięśnia sercowego, leczących się w Praktyce Lekarza Rodzinnego na terenie Wrocławia. Materiały zostały opracowane na podstawie ankiety własnego opracowania składającej się z 11 pytań oraz kwestionariusza jakości życia Short Form-36 (SF-36), który jest narzędziem do ogólnej oceny jakości życia zależnej od zdrowia. Wyniki. Z analizy badań własnych wynika, że po przebytym zawale mięśnia sercowego stwierdza się niższą jakość życia, szczególnie w zakresie poziomu aktywności fizycznej (PCS), tj. 37,01, natomiast poziom aktywności umysłowej (MCS) jest wyższy od aktywności fizycznej i wynosi 39,42. Z przeprowadzonej analizy wynika, że codzienne ograniczenia spowodowane wpływem choroby na stan fizyczny (RP) (25) znacznie obniżają jakość życia badanych pacjentów. Wnioski. 1. U chorych po zawale mięśnia sercowego wykazano istotny spadek poziomu jakości życia. Z przeprowadzonej analizy wynika, że przebycie zawału mięśnia sercowego nie tylko ma wpływ na obciążenia somatyczne, ale również na stan psychiczny i funkcjonowanie społeczne chorych. 2. Najliczniejszą grupę stanowili pacjenci chorujący na nadciśnienie tętnicze, tj. 35 osób. Wynika z tego, że nadciśnienie tętnicze stanowi jedno z głównych somatycznych czynników ryzyka zawału mięśnia sercowego oraz wpływa na obniżenie poziomu aktywności psychicznej (MCS). 3. U kobiet po przebytym zawale mięśnia sercowego analiza domeny dotyczącej zdrowia psychicznego (MH) wykazała, że w porównaniu do mężczyzn po przebytym zawale mięśnia sercowego stwierdza się gorszą jakość ich życia. 4. W grupie mężczyzn po przebytym zawale mięśnia sercowego analiza poziomu aktywności fizycznej (PCS) wykazała, że w porównaniu do grupy kobiet stwierdza się obniżoną jakość ich życia. 5. Badania jakości życia powinny okazać się pomocne w wyborze najkorzystniejszego postępowania w planowaniu i realizacji opieki z uwzględnieniem samopoczucia pacjenta i jego funkcjonowaniem w życiu codziennym.
Background. Cardiovascular disease, mainly coronary artery disease with myocardial infarction and hypertension continue to be the major threat for the health and life of Poles. A heart attack is usually the result of improper lifestyle, combining a number of factors, among others, risks related to diet, the intensity of modern life, as well as the ongoing development of civilization. Cardiovascular diseses lead to dissatisfaction, a sense of lesser value and limit of patient's social role functioning. Quality of life after myocardial infarction facilitates the selection of the method of treatment and enables its acceptance by the patient. Objectives. The aim of this study was to assess the quality of life of patients after myocardial infarction. Material and methods. The study of quality of life of patients was performed in 50 patients who are after myocardial infarction, treated in general practice in Wroclaw. The materials were developed based on a survey prepared by the authors consisting of 11 questions and the quality of life questionnaire, Short Form-36 (SF-36), which is a tool for assessing the overall quality of life of dependent care. Results. From the analysis of our research we have found a lower quality of life after myocardial infarction, particularly in the level of physical activity (PCS), which was 37.01 points, while the level of mental activity (MCS) is higher and it is 39.42 points. The analysis shows that the daily limit due to the influence of the disease on the domain of the physical role (RP) significantly reduces the quality of life of patients. Conclusions. 1. In patients after myocardial infarction we have showed a significant decrease in quality of life. The analysis shows that the myocardial infarction, not only has an impact on the burden of physical domain, but also has an effect on mental state and social functioning of patients. 2. The largest group of patients had a hypertension , it was 35 people. It shows that hypertension is a major risk factor which reduces mental activity level (MCS). 3. In women with a history of myocardial infarction domain analysis on mental health (MH) showed that, compared to men with a history of myocardial infarction states poorer quality of life. 4. In men with a history of myocardial infarction analysis of the level of physical activity (PCS) showed that compared to a group of women found a reduced quality of life. 5. The study of quality of life should be helpful in choosing the most suitable procedure in the planning and implementation of care, taking into account the patient's well-being and functioning in everyday life.
Źródło:
Współczesne Pielęgniarstwo i Ochrona Zdrowia; 2012, 4; 76-80
2084-4212
Pojawia się w:
Współczesne Pielęgniarstwo i Ochrona Zdrowia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ocena jakości życia pacjentów po terapii CRT-P i implementacji kardiowertera–defibrylatora (urządzenia do terapii resynchronizacyjnej serca) w zależności od wieku
Evaluation of patient life quality after Cardiac Resynchronisation Therapy Pacemaker and Cardioverter-Defibrillator (Cardiac Resynchronisation Therapy Device) implantation depending on age
Autorzy:
Uchmanowicz, Izabella
Pikul, Dorota
Jankowska-Polańska, Beata
Kuśnierz, Maria
Lisiak, Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/470146.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Europejskie Centrum Kształcenia Podyplomowego
Tematy:
jakość życia uwarunkowana stanem zdrowia (HRQoL)
stymulator
kardiowerter–defibrylator
health-related quality of life
pacemaker
cardioverter--defibrillator
Opis:
Wstęp. Z powodu starzenia się populacji, skutecznego leczenia pierwotnych i wtórnych incydentów sercowo-krążeniowych, obserwujemy epidemię niewydolności serca. Optymalne leczenie tej choroby oparte na aktualnych wytycznych i danych naukowych, obejmuje: edukację, modyfikację stylu życia, farmakoterapię oraz wszczepianie układów resynchronizujących. Cel pracy. Udzielenie odpowiedzi na pytanie, czy, a jeśli tak, to w jakim stopniu, jakość życia pacjentów po implantacji urządzenia resynchronizacyjnego serca jest zmieniona po okresie nie mniejszym niż 6 miesięcy od zabiegu i jakie czynniki przyczyniają się do tej zmiany. Materiał i metody. W badaniu wzięło udział 21 pacjentów (17 mężczyzn) w wieku od 54 do 81 lat (średnia wieku: 68,86). Jakość życia oceniano przy użyciu polskiej wersji Kwestionariusza Jakości Życia BREF WHOQoL Światowej Organizacji Zdrowia – osobno dla osób do 65. i powyżej 65. roku życia. Wyniki. Somatyczne i psychologiczne obszary oceny jakości życia były jednorodne w porównywanych grupach wiekowych, podczas gdy obszary społeczne i środowiskowe nie były jednorodne. Przed operacją wyniki WHOQoL-BREF w sferze społecznej były istotnie wyższe u młodszych pacjentów. Po operacji o wiele lepsze wyniki w zakresie sfery środowiskowej odnotowano dla starszych pacjentów. Implantacja urządzenia resynchronizacyjnego serca miała pozytywny wpływ we wszystkich czterech obszarach jakości życia. Wnioski. Podsumowując, nasze badania wykazały, że terapia resynchronizacyjna pomaga w poprawie ogólnej jakości życia pacjentów. Terapia miała pozytywny wpływ na postrzeganie sfery somatycznej, psychologicznej i społecznej w każdej grupie pacjentów, zarówno do 65. i powyżej 65. roku życia.
Background. Due to the ageing population and effective treatment of primary and secondary cardiovascular events, an epidemic of heart failure can be observed. Optimal treatment of the disease based on current guidelines and scientific data includes education, lifestyle modification, pharmacotherapy and cardiac resynchronisation device implantation Objectives. The aim of this study was to provide an answer to the question whether or not and, if yes, then to what extent, the life quality of patients after cardiac resynchronisation device implantation is affected after no less than 6 months following the procedure, and what factors contribute to this change. Material and methods. The study involved 21 patients (17 men) aged 54 to 81 years (the average: 68.86). QoL was evaluated with the Polish version of the World Health Organization Quality of Life Questionnaire WHOQoL-BREF, separately for individuals up to 65 and over 65 years of age. Results. The somatic and psychological areas of life quality evaluation were homogeneous in the age subgroups compared, while the social and environment areas were not. Prior to the surgery, the WHOQoL-BREF scores in social sphere were significantly higher in younger patients. Post-surgery, much better results in the environmental sphere were recorded for older patients. The implantation of the cardiac resynchronisation device had a positive impact in all four areas of life quality. Conclusions. In conclusion, our study revealed that resynchronisation therapy helps to improve patients’ overall quality of life. The therapy had a positive impact on the perceived somatic, psychological and social area in each patient group, both up to 65 and over 65 years of age.
Źródło:
Współczesne Pielęgniarstwo i Ochrona Zdrowia; 2014, 2; 34-40
2084-4212
Pojawia się w:
Współczesne Pielęgniarstwo i Ochrona Zdrowia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ocena kształcenia podyplomowego pielęgniarek w oparciu o realizację kursu specjalistycznego „Kompleksowa pielęgniarska opieka nad pacjentami z najczęstszymi schorzeniami wieku podeszłego”
The evaluation of post-graduate nursing education based on the "Comprehensive nursing care of patients with common conditions of the elderly age" specialist course
Autorzy:
Przyszlak, Maria
Nowak, Maria
Kot-Doniec, Barbara
Uchmanowicz, Izabella
Rosińczuk, Joanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/470089.pdf
Data publikacji:
2015-09-30
Wydawca:
Europejskie Centrum Kształcenia Podyplomowego
Tematy:
ocena
kształcenie
kwalifikacje
kompetencje
evaluation
education
qualifications
competences
Opis:
Wstęp. Strategia kształcenia podyplomowego pielęgniarek powinna uwzględniać wymagania kwalifikacyjne osób, niezbędne do realizacji świadczeń zdrowotnych, potrzeby edukacyjne pielęgniarek oraz spełniać oczekiwania kształcących się, tak w zakresie organizacji, jak i późniejszego wykorzystania wiedzy w pracy zawodowej. Biorąc pod uwagę powyższe oraz sytuację demograficzną polskiego społeczeństwa (według danych GUS z 2013 r. w Polsce ludzie po 65 r.ż. stanowili 15%, a w 2020 r. liczba ta wzrośnie do 22,4% [1]) należy podjąć działania gwarantujące zapewnienie kompleksowej opieki geriatrycznej, w tym również przygotowanie kadry do sprawowania tej opieki. Jedną z form realizacji tego założenia było wprowadzenie kursu specjalistycznego „Kompleksowa pielęgniarska opieka nad pacjentem z najczęstszymi schorzeniami wieku podeszłego” współfinansowanego z Europejskiego Funduszu Społecznego w ramach Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki (2013–2015), którego beneficjentem było Centrum Kształcenia Podyplomowego Pielęgniarek i Położnych. Cel pracy. Przedstawienie oceny efektów i oceny organizacji kursu specjalistycznego „Kompleksowa pielęgniarska opieka nad pacjentami z najczęstszymi schorzeniami wieku podeszłego” w opinii uczestników szkolenia. Materiał i metody. Badanie przeprowadzono metodą sondażu diagnostycznego z wykorzystaniem kwestionariusza ankiety opracowanej w Centrum, w okresie wrzesień–listopad 2014 r., w grupie 60 osób (po 30 z Warszawy i Zamościa), które ukończyły powyższy kurs. Analizę wyników przeprowadzono metodą statystyki opisowej. Wyniki. W grupie respondentów występowały wyłącznie kobiety głównie po 40. r.ż. (76%), ze stażem pracy do 25 lat (65%) oraz z wykształceniem średnim (61%). Większość badanych (95%) o możliwości kształcenia dowiedziała się od swoich przełożonych. Wszyscy badani stwierdzili, że po ukończeniu kursu ich wiedza i umiejętności poszerzyły się i będą im przydatne w aktualnie wykonywanej pracy. Większość z nich potwierdziła również, że szkolenie przyczyniło się do wzrostu ich samooceny zawodowej i społecznej oraz zainspirowało do dalszego podnoszenia kwalifikacji i rozwoju zawodowego. Wszyscy badani ocenili organizację kursu na poziomie bardzo dobrym i dobrym zarówno w zakresie bazy, jak i przygotowania merytorycznego prowadzących. Uczestnicy kursu oceniając bardzo wysoko jego organizację i zawartość merytoryczną, podwyższyli swoje kwalifikacje w zakresie opieki nad osobami starszymi, co przyczyniło się do wzrostu ich samooceny. Zdecydowana większość uczestników (mimo informacji w prasie fachowej i w mediach) dowiedziała się o możliwości kształcenia od swoich przełożonych. Sugeruje to niewystarczające zaangażowanie pielęgniarek w samodzielne poszukiwanie możliwości dokształcania się.
Background. The strategy of post-graduate nursing education should consider qualifications vital for health care provision, nurses' educational needs and the requirements of students, both in terms of course's organization and further application of knowledge in professional practice. Considering the above and demographics in Poland (according to the 2013 data from the Polish Central Statistical Office, people over 65 comprised 15% of the Polish population and this number will have grown to 22.4% in 2020 [1]) measures must be undertaken to guarantee the provision of comprehensive geriatric care, including appropriate staff training. One of the ways of achieving this objective was the introduction of the "Comprehensive nursing care of patients with common conditions of the elderly age" specialist course, subsidized from the European Social Fund as a part of the Human Capital Operational Program (2013–2015), beneficiary of which was the Center of Postgraduate Education for Nurses and Midwives. Objectives. The purpose of the study was to present the participants' assessment of the organization and outcomes of the "Comprehensive nursing care of patients with common conditions of the elderly age" specialist course. Material and methods. The study was carried out using the diagnostic poll method with a questionnaire developed in the Center, in the period September–November 2014 in a group of 60 people (30 from Warsaw and 30 from Zamość) who had completed the training. The analysis of the results was conducted using descriptive statistics. Results. The respondent group comprised solely of women, mainly over 40 years of age (76%) with up to 25 years of professional experience (65%) and with secondary education (61%). Most of the participants (95%) learned about the course from their superiors. They all claimed that completing the course broadened their knowledge and skills and it would prove useful for their current job. The majority confirmed that the training boosted their professional and social confidence, and inspired them to continue their professional development and gain new qualifications. The organization of the course (both in terms of facilities and the professional experience of the trainers) was evaluated as "good" or "very good". The participants of the course positively evaluated both its organization and content. They raised their geriatric care qualifications, which boosted their confidence. Although the course had been advertised in professional journals and the media, a significant majority of participants learned about it from their superiors. This would suggest that nurses are insufficiently engaged in their individual pursuit of further education.
Źródło:
Współczesne Pielęgniarstwo i Ochrona Zdrowia; 2016, 1; 25-30
2084-4212
Pojawia się w:
Współczesne Pielęgniarstwo i Ochrona Zdrowia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Odrespiratorowe zapalenie płuc chorych leczonych w oddziale intensywnej terapii
Ventilator-associated pneumonia in patients treated in the intensive care unit
Autorzy:
Kubielas, Grzegorz
Uchmanowicz, Izabella
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2119984.pdf
Data publikacji:
2018-09-03
Wydawca:
Europejskie Centrum Kształcenia Podyplomowego
Tematy:
personel pielęgniarski
oddział intensywnej terapii
zakażenia szpitalne
odrespiratorowe zapalenie płuc
wentylacja mechaniczna
toaleta drzewa oskrzelowego
badania mikrobiologiczne
skala niewydolności wielonarządowej APACHE II
nursing staff
intensive care unit
nosocomial infections
ventilator-associated pneumonia
mechanical ventilation
bronchial tree toilet
microbiological examination
multi-organ failure scale APACHE II
Opis:
Wstęp. Pacjent hospitalizowany w oddziale intensywnej terapii (OIT) wymaga ciągłej i wzmożonej opieki realizowanej przez zespół pielęgniarski. Polega ona na zapewnieniu całościowej pielęgnacji, monitorowaniu i wspomaganiu funkcji życiowych, ale także regularnej toalety drzewa oskrzelowego. Jednak nadal obserwowana jest narastająca częstość zakażeń szpitalnych u chorych leczonych w OIT. Jest ona ściśle powiązana z zastosowaniem wysokospecjalistycznych, często inwazyjnych, metod, takich jak wentylacja mechaniczna. Jednym z zakażeń szpitalnych związanych z intubacją tchawicy i mechaniczną wentylacją jest odrespiratorowe zapalenie płuc (VAP). Cel pracy. Ocena porównawcza dwóch metod toalety drzewa oskrzelowego. Celem drugorzędnym jest poprawa jakości opieki pielęgniarskiej u chorych z VAP w OIT na podstawie analizy uzyskanych wyników. Materiał i metody. Badaniami objęto grupę 30 pacjentów Klinicznego Oddziału Anestezjologii i Intensywnej Terapii (KOAIT) 4. Wojskowego Szpitala Klinicznego z Polikliniką we Wrocławiu. Wszyscy chorzy wymagali wentylacji mechanicznej co najmniej 72 godziny z powodu ostrej niewydolności oddechowej. Badaną grupę chorych podzielono ze względu na rodzaj zastosowanej techniki wykonania toalety drzewa oskrzelowego na: grupę I (n = 13) – odsysanie w systemie otwartym oraz grupę II (n = 17) – odsysanie w systemie zamkniętym. U wszystkich chorych pobrano wymaz z drzewa oskrzelowego metodą na ślepo (BBS), a uzyskany materiał przekazywano do laboratorium diagnostyki mikrobiologicznej. Ponadto analizowano dane demograficzne pacjentów oraz stan ogólny w skali APACHE II. Obserwację kończono w momencie zakończenia wentylacji mechanicznej i ekstubacji tchawicy lub z powodu zgonu chorego. Wyniki. Wśród przyczyn niewydolności oddechowej w badanej grupie pacjentów wykazano stan po nagłym zatrzymaniu krążenia (n = 10), uraz wielonarządowy (n = 8), uraz czaszkowo-mózgowy (n = 7) oraz inne (n = 5). Średni czas pobytu w OIT w grupie I wynosił 13 dni, a w grupie II – 11 dni. Liczba badań mikrobiologicznych wykonanych w grupie I wynosiła 70, a w grupie II – 78. Ujemny posiew w grupie I uzyskało 2 z 5 pacjentów do końca badań, a w grupie II było to 4 z 6 pacjentów. Najczęstszym typem drobnoustroju dla grupy I był Staphylococcus aureus dodatni w dobie 0 (n = 4), 3 (n = 4), 6 (n = 4) i 9 (n = 3) oraz Pseudomonas aeruginosa w dobie 12 (n = 2). Z kolei najczęstszym typem drobnoustroju dla grupy II był Acinetobacter baumani dodatni w dobie 0 (n = 5), 3 (n = 5), 6 (n = 5), 9 (n = 3) i 12 (n = 2). Badana grupa chorych nie różniła się istotnie w zakresie danych demograficznych (średni wiek 36 lat w grupie I oraz 42 lata w grupie II; rozkład płci to 9 mężczyzn i 4 kobiety w grupie I oraz 9 mężczyzn i 8 kobiet w grupie II) oraz w wyjściowym stanie klinicznym ocenianym w skali APACHE II (wynik 20 pkt. dla grupy I oraz 21 pkt. dla grupy II). Wnioski. Zastosowanie zamkniętego systemu ssącego pozwala na utrzymanie jałowości dolnych dróg oddechowych przez cały okres (12 dni) leczenia w OIT z użyciem respiratora, a system otwarty zapewnia jałowy posiew jedynie do 6. doby leczenia. Wiedza personelu pielęgniarskiego z zakresu pielęgnacji chorych wentylowanych mechanicznie jest ważnym elementem zapobiegania VAP. Zastosowanie metody pobierania materiału z dolnych dróg oddechowych w codziennej praktyce jest elementem właściwie prowadzonej strategii diagnostyki mikrobiologicznej z zaangażowaniem personelu pielęgniarskiego.
Background. The patient hospitalized in the intensive care unit (ICU) requires continuous and intensified care performed by the nursing team. It consists in providing comprehensive care, monitoring and support of vital functions, as well as a regular toilet in the bronchial tree. However, the increasing incidence of nosocomial infections in patients treated in ICUs is still observed. It is closely related to the use of highly specialized, often invasive methods, such as mechanical ventilation. One of the nosocomial infections associated with tracheal intubation and mechanical ventilation is ventilator-associated pneumonia (VAP). Objectives. The main aim of the study was to compare of the assessment of two methods of the bronchial tree toilet. The secondary aim is to improve the quality of nursing care in patients with VAP in the ICU based on the analysis of the obtained results. Material and methods. The study involved a group of 30 patients of the Clinical Department of Anaesthesiology and Intensive Therapy at the 4th Military Clinical Hospital with the Polyclinic in Wroclaw. All patients required mechanical ventilation for at least 72 hours due to acute respiratory failure. The studied group of patients was divided according to the type of technique used to provide the toilet of the bronchial tree: group I (n = 13) – suction in the open system and group II (n = 17) – suction in a closed system. In all patients a bronchial swab was collected with the blind bronchial sampling (BBS) method and the obtained material was transferred to the microbiological diagnostic laboratory. In addition, patient demographics and the general state of the APACHE II scale were analyzed. Observation was terminated at the end of mechanical ventilation and extubation of the trachea or due to death of the patient. Results. Among the causes of respiratory failure in the examined group of patients, the state after sudden cardiac arrest was found (n = 10), multi-organ trauma (n = 8), craniocerebral trauma (n = 7) and others (n = 5). The average length of ICU stay in group I was 13 days, and in group II – 11 days. The number of microbiological tests performed in group I was 70, and in group II – 78. The negative microbiological test in group I was obtained by 2 out of 5 patients until the end of the study, and in group II it was 4 out of 6 patients. The most common type of microorganism for group I was Staphylococcus aureus positive on the day 0 (n = 4), 3 (n = 4), 6 (n = 4) and 9 (n = 3) and Pseudomonas aeruginosa on the day 12 (n = 2) . In turn, the most common type of microorganism for group II was Acinetobacter baumani positive at 0 (n = 5), 3 (n = 5), 6 (n = 5), 9 (n = 3) and 12 (n = 2). The studied group of patients did not differ significantly in terms of demographic data (mean age 36 years in group I and 42 in group II, sex distribution is 9 men and 4 women in group I and 9 men and 8 women in group II) and in the starting a clinical condition assessed on the APACHE II scale (score 20 points for group I and 21 points for group II). Conclusions. The use of a closed suction system allows the maintenance of sterility of the lower respiratory tract for the entire period (12 days) of ICU treatment with the use of a respirator, and the open system ensures sterile culture only until the 6th day of treatment. The knowledge of nursing staff in the care of mechanically ventilated patients is an important element of VAP prevention. The application of the method of collecting material from the lower respiratory tract in everyday practice is an element of properly conducted strategy of microbiological diagnostics with the involvement of nursing staff.
Źródło:
Współczesne Pielęgniarstwo i Ochrona Zdrowia; 2018, 7, 4; 83-88
2084-4212
Pojawia się w:
Współczesne Pielęgniarstwo i Ochrona Zdrowia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Poziom lęku i depresji a stopień akceptacji choroby u pacjentów objętych opieką hospicyjną
Depression, anxiety, and illness acceptance in the terminally ill in hospice
Autorzy:
Kędzior, Beata
Uchmanowicz, Izabella
Jankowska-Polańska, Beata
Polański, Jacek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/470224.pdf
Data publikacji:
2015-11-10
Wydawca:
Europejskie Centrum Kształcenia Podyplomowego
Tematy:
depresja
akceptacja choroby
opieka hospicyjna
depression
acceptance of illness
hospice care
Opis:
Wstęp. Choroba nowotworowa upośledza realizację celów zawodowych, rodzinnych i społecznych. Niepokój, lęk i poczucie zagrożenia są naturalną reakcją na chorobę przewlekłą. Ustalając plan opieki, poza negatywnymi reakcjami na chorobę somatyczną, wymienić należy pojęcie pozytywne – akceptację choroby. Cel pracy. Ocena związku między lękiem i depresją a stopniem akceptacji choroby (ACH) u pacjentów objętych opieką hospicyjną. Materiał i metody. Badania przeprowadzono wśród 32 pacjentów (średnia wieku 65 lat) przebywających w Ośrodku Medycyny Paliatywnej i Hospicyjnej w Będkowie. W badaniu wykorzystano: Inwentarz Depresji Becka, Szpitalną Skalę Leku i Depresji (HADS-M), Skalę Akceptacji Choroby (Acceptance of Illness Scale – AIS). Wyniki. Analiza objawów depresyjnych w badanej grupie wykazała, że 50% pacjentów w hospicjum cierpi z powodu wysokiego, a 44% umiarkowanego nasilenia objawów depresji. Według HADS-M, u 59% badanych rozpoznano wysokie odczuwanie lęku. Analiza poziomu ACH wykazała wysoki poziom akceptacji u 53% ankietowanych i umiarkowaną akceptację u 41% badanych pacjentów. Analiza korelacji wykazała dodatni związek depresji i lęku z ACH, co oznacza, że im wyższy lęk i depresja, tym wyższy poziom ACH. Wnioski. 1. W badanej grupie najczęściej występuje umiarkowana lub ciężka depresja oraz graniczny lub wysoki poziom lęku. 2. Badani w zdecydowanej większości akceptują chorobę w stopniu umiarkowanym lub wysokim. 3. Istnieje istotny, umiarkowany i dodatni związek między lękiem, depresją a akceptacją choroby.
Background. Diagnosis of cancer has consequences et professional, family and social life. Anxiety, fear and insecurity seem to be a natural reaction to the disease. Together with the negative reactions should be mention the positive concept of illness acceptance (IA). Objectives. The aim of this study was to evaluate the association between anxiety and depression and the degree of IA in patients under the care of hospice. Material and methods. The study included 32 patients (av. age 65) staying at the Centre for Palliative Medicine in Hospice in Będkowo. In the study we used the following questionnairies: Beck Depression Inventory, hospital anxiety and depression scale (HADS), Illness Acceptance Scale (AIS). Results. Analysis of depressive symptoms in the group of patients showed that 50% of patients in hospice suffers from high and 44% moderate symptoms of depression. In the HADS – 59% of patients diagnosed with high feeling of anxiety. Analysis of the level of IA showed a high level of acceptance in 53% of the respondents and moderate acceptance in 41% of patients. Correlation analysis showed a positive relation between depression, anxiety and IA, which means depression and anxiety is higher in patients with a higher IA. Conclusions. 1. Most of patients is characterized by moderate and severe depression and borderline or high levels of anxiety. 2. The respondents mostly have IA at moderate or high level. 3. There is a significant, moderate and positive relationship between anxiety, depression and illness acceptance.
Źródło:
Współczesne Pielęgniarstwo i Ochrona Zdrowia; 2016, 1; 16-20
2084-4212
Pojawia się w:
Współczesne Pielęgniarstwo i Ochrona Zdrowia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Problem wypalenia zawodowego wśród pielęgniarek operacyjnych.
Problem of professional burnout among surgical clinic nurses.
Autorzy:
Szewczyk, Violetta Teresa
Milecka, Dorota
Kolasińska, Jolanta
Kornatowska, Małgorzata
Uchmanowicz, Izabella
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/470104.pdf
Data publikacji:
2017-09-11
Wydawca:
Europejskie Centrum Kształcenia Podyplomowego
Tematy:
zespół wypalenia zawodowego, zadowolenie z pracy, pielęgniarki operacyjne, badania ankietowe
occupational burnout syndrome, job satisfaction, surgical nurses, questionnaires research
Opis:
Wstęp. Zespół wypalenia zawodowego jest ciągle niedocenianym problemem, szczególnie w zawodach medycznych. Praca na bloku operacyjnym niesie za sobą określone obciążenia i wymagania, a przede wszystkim odpowiedzialność za życie i zdrowie pacjenta, co naraża często pracownika na stres, konsekwencją czego może być powstanie zespołu wypalenia. Cel pracy. Zbadanie problemu wypalenia zawodowego wśród pielęgniarek operacyjnych we wrocławskich szpitalach. Materiał i metody. Badaniem ankietowym objęto 108 pielęgniarek i pielęgniarzy. Posłużono się następującymi narzędziami badawczymi: Kwestionariusz Wypalenia Zawodowego Maslach (MBI), Skala Satysfakcji z Pracy (SSP) Zalewskiej, a także ankieta własna, składająca się z 23 pytań, analizujących indywidualne predyspozycje pracowników i czynniki, które mają wpływ na satysfakcję. Wyniki. Wyczerpanie emocjonalne koreluje istotnie ze wszystkimi podskalami kwestionariusza SSP (p < 0,05) oprócz podskali zadowolenia z warunków pracy. Poczucie braku satysfakcji zawodowej koreluje istotnie ze wszystkimi podskalami kwestionariusza SSP (p < 0,05) oprócz podskali zadowolenia ze swoich osiągnięć. Wynik łączny kwestionariusza Maslach koreluje istotnie ze wszystkimi podskalami kwestionariusza SSP (p < 0,05). Wiek wpływa na zadowolenie z pracy i satysfakcję z własnych osiągnięć (p < 0,05). Depersonalizacja zależy od miejsca zamieszkania (p < 0,05). Stan cywilny wpływa na satysfakcję zawodową i zadowolenie z warunków pacy (p < 0,05). Osoby ze stażem do 10 lat były istotnie bardziej przekonane, że ponownie wybrałyby ten sam zawód niż osoby ze stażem 11–20 lat (p < 0,05). Osoby odczuwające stres miały wyższy poziom wyczerpania i wypalenia zawodowego (p < 0,05), wyższy ogólny poziom poczucia braku satysfakcji zawodowej (p < 0,05), większe przekonanie, że ich praca jest bliska ideału (p < 0,05), jak również wyższe zadowolenie z wykonywanej pracy i ogólną satysfakcję z pracy (p < 0,05). Osoby w dobrej i bardzo dobrej sytuacji materialnej były bardziej zadowolone z wykonywanej pracy (p < 0,05). Osoby pracujące w systemie wielozmianowym miały większe poczucie braku satysfakcji zawodowej (p < 0,05). Osoby, które wybrały zawód dla jego prestiżu lub przypadkowo były bardziej zadowolone z wykonywanej pracy niż osoby, które wybrały zawód z powodów „innych” (p < 0,05) oraz miały wyższy ogólny poziom satysfakcji z pracy (p < 0,05). Wnioski. Praca zmianowa wpływa na nasilenie zjawiska wypalenia zawodowego i braku satysfakcji z pracy. Im krótszy staż pracy, tym pielęgniarki mają mniejsze wypalenie zawodowe i są bardziej usatysfakcjonowane z rodzaju wykonywanej pracy. Stan cywilny wpływa na wypalenie zawodowe i satysfakcję z pracy. Osoby będące w związku mają wyższą satysfakcję z pracy i mniejszy poziom wypalenia zawodowego.
Background. The burnout syndrome is a still underestimated problem, especially in the medical profession. Work on the surgery unit carries the specific burdens and requirements, and above all the responsibility for the life and health of the patient, that often exposes a nurses to stress, which may result in burnout syndrome. Objectives. Investigating the problem of occupational burnout among surgical nurses in Wroclaw hospitals. A group of 108 nurses were included in the survey. Material and methods. The following research tools were used: Maslach Burnout Inventory (MBI), Scale for Job Satisfaction (SSP) by Zalewska, as well as our own questionnaire, consisting of 23 questions, analysing individual employee predispositions and factors that influence satisfaction. Results. Emotional exhaustion correlates significantly with all subscales of the SSP questionnaire (p < 0.05) in addition to their satisfaction of working conditions. The feeling of lack of professional satisfaction correlates significantly with all subscales of the SSP questionnaire (p < 0.05) in addition to their satisfaction of achievement. The total score of the Maslach questionnaire correlates significantly with all subscales of the SSP (p < 0.05). Age influences job satisfaction and satisfaction with self-achievement (p < 0.05). Depersonalization depends on place of residence (p < 0.05). Civil status influences professional satisfaction and satisfaction with pacify conditions (p < 0.05). Persons with a placement of up to 10 years were significantly more likely to choose the same profession again than those aged 11–20 years (p < 0.05). People experiencing stress had a higher level of exhaustion and burnout (p < 0.05), a higher overall level of feeling of lack of professional satisfaction (p < 0.05), greater belief that their work is close to the ideal (p < 0.05), as well as higher job satisfaction and overall job satisfaction (p < 0.05 ). People in good and very good financial situation were more satisfied with their work (p < 0.05). People working in the multi-shift system had a greater sense of lack of professional satisfaction (p < 0.05). People who have chosen the profession for his prestige or accidentally were more satisfied with their work than those who chose the profession for "other" reasons (p < 0.05) and had a higher overall job satisfaction (p < 0.05). Conclusions. Shift work affects the intensity of burnout and lack of job satisfaction. The shorter the work experience, the less occupational burnout among nurses and the greater the satisfaction of the work performed. Civil status affects professional burnout and job satisfaction. People in the relationship have higher job satisfaction and lower incidence of burnout.
Źródło:
Współczesne Pielęgniarstwo i Ochrona Zdrowia; 2017, 3; 82-90
2084-4212
Pojawia się w:
Współczesne Pielęgniarstwo i Ochrona Zdrowia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Proces pielęgnowania pacjenta po zatruciu propranololem w oddziale anestezjologii i intensywnej terapii
The nursing process in the case of a patient with propanolol poisoning hospitalized in the Anesthesiology and Intensive Care Unit
Autorzy:
Uchmanowicz, Izabella
Kurpaska, Marta
Kołtuniuk, Aleksandra
Rosińczuk, Joanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/470086.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Europejskie Centrum Kształcenia Podyplomowego
Tematy:
propranolol
zatrucie
proces pielęgnowania
poisoning
nursing process
Opis:
Ostre zatrucia związkami chemicznymi stanowią bardzo poważny problem społeczny. Według Światowej Organizacji Zdrowia, są one czwartą przyczyną zgonów na świecie. Natomiast po urazach są drugą przyczyną zgonów w populacji osób do pięćdziesiątego roku życia. Najczęściej do ostrych zatruć lekami dochodzi w wyniku podjęcia próby samobójczej. Zatrucia celowe dokonywane są zwłaszcza przez kobiety w wieku 15–25 lat i mężczyzn w wieku 30–49 lat. Propranolol jest związkiem chemicznym należącym do grupy leków nieselektywnych antagonistów receptorów β, które mają jednakowe powinowactwo zarówno do receptorów β-1, jak i β-2. Działa on stabilizująco na błonę komórkową, powoduje blokadę receptorów β-, hamuje wpływ katecholamin na wrażliwą tkankę, obniża ich stężenie i kardiotoksyczność. Blokada receptorów β adrenergicznych doprowadza do zwolnienia akcji serca, zmniejszenia kurczliwości i pobudliwości mięśnia sercowego. Opieka pielęgniarska w oparciu o proces pielęgnowania pozwala na indywidualne podejście pielęgniarki do pacjenta i jego potrzeb. Celem pracy jest przedstawienie procesu pielęgnowania pacjenta hospitalizowanego w oddziale anestezjologii i intensywnej terapii z powodu zatrucia propranololem.
Acute chemical poisonings constitute a very serious social problem. According to the World Health Organization, they are the fourth most common cause of death worldwide. In people aged 50 or more, they are the second most common cause of death, the top cause being trauma. Acute drug poisoning most often results from suicide attempts. Such intentional poisonings occur especially among women aged 15–25 and men aged 30–49. Propranolol is a nonselective β receptor antagonist, having equal affinity for β-1 and β-2 receptors. It exerts a membrane stabilizing effect, blocks β receptors, inhibits the action of catecholamines on target tissues, and reduces catecholamine concentration and cardiotoxicity. Blocking the β-adrenoreceptors slows heart rhythm, and reduces myocardial contractility and excitability. Nursing care based on the nursing process allows for an individual approach to each patient and their needs. The purpose of the paper is to describe the nursing process in the case of a patient with propanolol poisoning hospitalized in the Anesthesiology and Intensive Care Unit.
Źródło:
Współczesne Pielęgniarstwo i Ochrona Zdrowia; 2014, 4; 106-111
2084-4212
Pojawia się w:
Współczesne Pielęgniarstwo i Ochrona Zdrowia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Quality of life of patients after pacemaker implantation
Autorzy:
Uchmanowicz, Izabella
Jankowska-Polańska, Beata
Pogodzińska, Hanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/552202.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Stowarzyszenie Przyjaciół Medycyny Rodzinnej i Lekarzy Rodzinnych
Tematy:
pacemaker implantation
quality of life
gender
Źródło:
Family Medicine & Primary Care Review; 2013, 1; 16-20
1734-3402
Pojawia się w:
Family Medicine & Primary Care Review
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 24

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies