Autor: Uchmanowicz, Izabella - Katalog OPAC zbiorów

Skocz do pozycji: 1.

Tytuł:: Factors affecting occupational burnout among school nurses in Poland
Czynniki wpływające na wypalenie zawodowe wśród pielęgniarek szkolnych w Polsce
Autorzy:: Zborowska, Agnieszka
Manulik, Stanisław
Rosińczuk, Joanna
Uchmanowicz, Izabella
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2117039.pdf
Data publikacji:: 2020-03-25
Wydawca:: Europejskie Centrum Kształcenia Podyplomowego
Tematy:: school nurses
Polish nurses
occupational burnout
burnout syndrome
Maslach Burnout Inventory
evidence-based nursing practice
pielęgniarki szkolne
pielęgniarki polskie
wypalenie zawodowe
syndrom wypalenia
kwestionariusz wypalenia zawodowego Maslacha
praktyka pielęgniarska oparta na dowodach naukowych
Opis:: Background. Occupational burnout is a widespread phenomenon in nurses which manifests in emotional exhaustion, lack of motivation, and feelings of frustration. Objectives. This cross-sectional study aimed to assess factors affecting occupational burnout among 125 school nurses in Poland. Material and methods. Sociodemographic data were collected and the level of burnout was assessed with Maslach Burnout Inventory (MBI). Results. Nurses presented a low level of emotional exhaustion (2.5 pts) and depersonalization (1.5 pts) and a low level of personal achievements (3.8 points). Selected factors influencing the MBI domains were: need for systematic cooperation with a school pedagogue or psychologist (p = 0.001), perception of the nurse as an expert by the school community (p < 0.001), feeling of dissatisfaction with one’s work (p = 0.01), holding the title of a specialist (p = 0.016) and subjective assessment of one’s salary as “high” (p = 0.002). Conclusions. School nurses are at risk of occupational burnout syndrome due to their dissatisfaction with personal achievements at work.
Wstęp. Wypalenie zawodowe jest powszechnym zjawiskiem wśród pielęgniarek, które objawia się wyczerpaniem emocjonalnym, brakiem motywacji i uczuciem frustracji. Cel pracy. Ocena czynników wpływających na wypalenie zawodowe wśród 125 pielęgniarek szkolnych w Polsce. Materiał i metody. Badanie składało się z oceny parametrów socjodemograficznych, a poziom wypalenia oceniono za pomocą Kwestionariusza Maslacha (MBI). Wyniki. Pielęgniarki szkolne wykazały niski poziom wyczerpania emocjonalnego (2,5 pkt.) i depersonalizacji (1,5 pkt.) oraz niski poziom zadowolenia z osiągnięć osobistych (3,8 pkt.). Wybrane czynniki wpływające na poziom wypalenia zawodowego według kwestionariusza MBI to: potrzeba systematycznej współpracy z pedagogiem szkolnym lub psychologiem (p = 0,001), postrzeganie pielęgniarki jako eksperta przez środowisko szkolne (p < 0,001), poczucie niezadowolenia z pracy (p = 0,01), posiadanie tytułu specjalisty (p = 0,016) oraz subiektywna ocena własnego wynagrodzenia jako „wysokie” (p = 0,002). Wnioski. Pielęgniarki szkolne są narażone na syndrom wypalenia zawodowego między innymi z powodu niezadowolenia z osobistych osiągnięć w pracy.
Źródło:: Współczesne Pielęgniarstwo i Ochrona Zdrowia; 2020, 9, 1-4; 26-30
2084-4212
Pojawia się w:: Współczesne Pielęgniarstwo i Ochrona Zdrowia
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 2.

Tytuł:: Czym jest racjonowanie opieki pielęgniarskiej?
What is rationing of nursing care?
Autorzy:: Uchmanowicz, Izabella
Gotlib, Joanna
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/470196.pdf
Data publikacji:: 2018-05-26
Wydawca:: Europejskie Centrum Kształcenia Podyplomowego
Tematy:: racjonowanie opieki pielęgniarskiej, omijanie opieki, normy zatrudnienia
rationing of nursing care, care avoidance, employment standards
Opis:: Racjonowanie opieki pielęgniarskiej ma miejsce wówczas, gdy dostępne zasoby są niewystarczające do zapewnienia wszystkim pacjentom wymaganej opieki. Wśród przyczyn tego zjawiska wymienić można redukcje zatrudnienia, zwiększonego zapotrzebowanie na opiekę ze względu na nowe technologie, nowe opcje leczenia, czy wyższy poziom wiedzy pacjentów, co zwiększa nakłady czasu i pracy ponoszone przez pracowników opieki. Prezentowane omówienie wskazuje na potrzebę zwrócenia uwagi na problemy dotyczące niedoborów kadrowych w pielęgniarstwie i wynikające z nich konsekwencje.
Rationing of nursing care occurs when nurses providing care perceive that resources are insufficient to provide necessary services to all of the patients. Among the reasons for this phenomenon can be mentioned the reduction of employment, increased demand for care due to new technologies, new treatment options, or a higher level of patients' knowledge, which increases the time and work expenditure of health care providers. The presented discussion indicates the need to pay more attention to the problems related to limited nursing staff numbers and the resulting consequences.
Źródło:: Współczesne Pielęgniarstwo i Ochrona Zdrowia; 2018, 2; 45-47
2084-4212
Pojawia się w:: Współczesne Pielęgniarstwo i Ochrona Zdrowia
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 3.

Tytuł:: Ocena jakości życia pacjentów po terapii CRT-P i implementacji kardiowertera–defibrylatora (urządzenia do terapii resynchronizacyjnej serca) w zależności od wieku
Evaluation of patient life quality after Cardiac Resynchronisation Therapy Pacemaker and Cardioverter-Defibrillator (Cardiac Resynchronisation Therapy Device) implantation depending on age
Autorzy:: Uchmanowicz, Izabella
Pikul, Dorota
Jankowska-Polańska, Beata
Kuśnierz, Maria
Lisiak, Magdalena
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/470146.pdf
Data publikacji:: 2014
Wydawca:: Europejskie Centrum Kształcenia Podyplomowego
Tematy:: jakość życia uwarunkowana stanem zdrowia (HRQoL)
stymulator
kardiowerter–defibrylator
health-related quality of life
pacemaker
cardioverter--defibrillator
Opis:: Wstęp. Z powodu starzenia się populacji, skutecznego leczenia pierwotnych i wtórnych incydentów sercowo-krążeniowych, obserwujemy epidemię niewydolności serca. Optymalne leczenie tej choroby oparte na aktualnych wytycznych i danych naukowych, obejmuje: edukację, modyfikację stylu życia, farmakoterapię oraz wszczepianie układów resynchronizujących. Cel pracy. Udzielenie odpowiedzi na pytanie, czy, a jeśli tak, to w jakim stopniu, jakość życia pacjentów po implantacji urządzenia resynchronizacyjnego serca jest zmieniona po okresie nie mniejszym niż 6 miesięcy od zabiegu i jakie czynniki przyczyniają się do tej zmiany. Materiał i metody. W badaniu wzięło udział 21 pacjentów (17 mężczyzn) w wieku od 54 do 81 lat (średnia wieku: 68,86). Jakość życia oceniano przy użyciu polskiej wersji Kwestionariusza Jakości Życia BREF WHOQoL Światowej Organizacji Zdrowia – osobno dla osób do 65. i powyżej 65. roku życia. Wyniki. Somatyczne i psychologiczne obszary oceny jakości życia były jednorodne w porównywanych grupach wiekowych, podczas gdy obszary społeczne i środowiskowe nie były jednorodne. Przed operacją wyniki WHOQoL-BREF w sferze społecznej były istotnie wyższe u młodszych pacjentów. Po operacji o wiele lepsze wyniki w zakresie sfery środowiskowej odnotowano dla starszych pacjentów. Implantacja urządzenia resynchronizacyjnego serca miała pozytywny wpływ we wszystkich czterech obszarach jakości życia. Wnioski. Podsumowując, nasze badania wykazały, że terapia resynchronizacyjna pomaga w poprawie ogólnej jakości życia pacjentów. Terapia miała pozytywny wpływ na postrzeganie sfery somatycznej, psychologicznej i społecznej w każdej grupie pacjentów, zarówno do 65. i powyżej 65. roku życia.
Background. Due to the ageing population and effective treatment of primary and secondary cardiovascular events, an epidemic of heart failure can be observed. Optimal treatment of the disease based on current guidelines and scientific data includes education, lifestyle modification, pharmacotherapy and cardiac resynchronisation device implantation Objectives. The aim of this study was to provide an answer to the question whether or not and, if yes, then to what extent, the life quality of patients after cardiac resynchronisation device implantation is affected after no less than 6 months following the procedure, and what factors contribute to this change. Material and methods. The study involved 21 patients (17 men) aged 54 to 81 years (the average: 68.86). QoL was evaluated with the Polish version of the World Health Organization Quality of Life Questionnaire WHOQoL-BREF, separately for individuals up to 65 and over 65 years of age. Results. The somatic and psychological areas of life quality evaluation were homogeneous in the age subgroups compared, while the social and environment areas were not. Prior to the surgery, the WHOQoL-BREF scores in social sphere were significantly higher in younger patients. Post-surgery, much better results in the environmental sphere were recorded for older patients. The implantation of the cardiac resynchronisation device had a positive impact in all four areas of life quality. Conclusions. In conclusion, our study revealed that resynchronisation therapy helps to improve patients’ overall quality of life. The therapy had a positive impact on the perceived somatic, psychological and social area in each patient group, both up to 65 and over 65 years of age.
Źródło:: Współczesne Pielęgniarstwo i Ochrona Zdrowia; 2014, 2; 34-40
2084-4212
Pojawia się w:: Współczesne Pielęgniarstwo i Ochrona Zdrowia
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 4.

Tytuł:: Proces pielęgnowania pacjenta po zatruciu propranololem w oddziale anestezjologii i intensywnej terapii
The nursing process in the case of a patient with propanolol poisoning hospitalized in the Anesthesiology and Intensive Care Unit
Autorzy:: Uchmanowicz, Izabella
Kurpaska, Marta
Kołtuniuk, Aleksandra
Rosińczuk, Joanna
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/470086.pdf
Data publikacji:: 2014
Wydawca:: Europejskie Centrum Kształcenia Podyplomowego
Tematy:: propranolol
zatrucie
proces pielęgnowania
poisoning
nursing process
Opis:: Ostre zatrucia związkami chemicznymi stanowią bardzo poważny problem społeczny. Według Światowej Organizacji Zdrowia, są one czwartą przyczyną zgonów na świecie. Natomiast po urazach są drugą przyczyną zgonów w populacji osób do pięćdziesiątego roku życia. Najczęściej do ostrych zatruć lekami dochodzi w wyniku podjęcia próby samobójczej. Zatrucia celowe dokonywane są zwłaszcza przez kobiety w wieku 15–25 lat i mężczyzn w wieku 30–49 lat. Propranolol jest związkiem chemicznym należącym do grupy leków nieselektywnych antagonistów receptorów β, które mają jednakowe powinowactwo zarówno do receptorów β-1, jak i β-2. Działa on stabilizująco na błonę komórkową, powoduje blokadę receptorów β-, hamuje wpływ katecholamin na wrażliwą tkankę, obniża ich stężenie i kardiotoksyczność. Blokada receptorów β adrenergicznych doprowadza do zwolnienia akcji serca, zmniejszenia kurczliwości i pobudliwości mięśnia sercowego. Opieka pielęgniarska w oparciu o proces pielęgnowania pozwala na indywidualne podejście pielęgniarki do pacjenta i jego potrzeb. Celem pracy jest przedstawienie procesu pielęgnowania pacjenta hospitalizowanego w oddziale anestezjologii i intensywnej terapii z powodu zatrucia propranololem.
Acute chemical poisonings constitute a very serious social problem. According to the World Health Organization, they are the fourth most common cause of death worldwide. In people aged 50 or more, they are the second most common cause of death, the top cause being trauma. Acute drug poisoning most often results from suicide attempts. Such intentional poisonings occur especially among women aged 15–25 and men aged 30–49. Propranolol is a nonselective β receptor antagonist, having equal affinity for β-1 and β-2 receptors. It exerts a membrane stabilizing effect, blocks β receptors, inhibits the action of catecholamines on target tissues, and reduces catecholamine concentration and cardiotoxicity. Blocking the β-adrenoreceptors slows heart rhythm, and reduces myocardial contractility and excitability. Nursing care based on the nursing process allows for an individual approach to each patient and their needs. The purpose of the paper is to describe the nursing process in the case of a patient with propanolol poisoning hospitalized in the Anesthesiology and Intensive Care Unit.
Źródło:: Współczesne Pielęgniarstwo i Ochrona Zdrowia; 2014, 4; 106-111
2084-4212
Pojawia się w:: Współczesne Pielęgniarstwo i Ochrona Zdrowia
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 5.

Tytuł:: Quality of life of patients after pacemaker implantation
Autorzy:: Uchmanowicz, Izabella
Jankowska-Polańska, Beata
Pogodzińska, Hanna
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/552202.pdf
Data publikacji:: 2013
Wydawca:: Stowarzyszenie Przyjaciół Medycyny Rodzinnej i Lekarzy Rodzinnych
Tematy:: pacemaker implantation
quality of life
gender
Źródło:: Family Medicine & Primary Care Review; 2013, 1; 16-20
1734-3402
Pojawia się w:: Family Medicine & Primary Care Review
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 6.

Tytuł:: Zastosowanie Międzynarodowej Klasyfikacji Praktyki Pielęgniarskiej (ICNP®) w opiece nad pacjentem z wodogłowiem po wszczepieniu zbiornika Rickhama.
Application of International Classification for Nursing Practice (ICNP®) in the care of a hydrocephalus patient after implantation of Rickhams reservoir.
Autorzy:: Targos, Alicja
Rozensztrauch, Anna
Uchmanowicz, Izabella
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/470250.pdf
Data publikacji:: 2017-09-21
Wydawca:: Europejskie Centrum Kształcenia Podyplomowego
Tematy:: wodogłowie, noworodek, zbiornik Rickhama, opieka pielęgniarska, Międzynarodowa Klasyfikacja Praktyki Pielęgniarskiej ICNP®
hydrocephalus, neonate, Rickham's reservoir, nursing care, International Classification for Nursing Practice ICNP®
Opis:: Wodogłowie jest stanem patologicznym, w wyniku którego dochodzi do poszerzenia śródczaszkowych przestrzeni płynowych, a szczególnie układu komorowego mózgu. Zaburzenie procesu krążenia płynu mózgowo-rdzeniowego prowadzi do wzmożonego wzrostu ciśnienia śródczaszkowego i jego następstw. W leczeniu chirurgicznym wodogłowia wykorzystuje się systemy zastawkowe odprowadzające płyn mózgowo-rdzeniowy. Celem pracy było przedstawienie procesu pielęgnowania dziecka po zabiegu implantacji zbiornika Rickhama na podstawie Międzynarodowej Klasyfikacji Praktyki Pielęgniarskiej (ICNP®).
Hydrocephalus is a pathological condition that results in the widening of intracranial fluid spaces, especially the ventricular system of the brain. Disorders of the cerebrospinal fluid circulation lead to increased intracranial pressure and its consequences. Ventricular drainage systems for cerebrospinal fluid are used in surgical treatment of hydrocephalus. The purpose of the study was to present the nursing process of implantation of Rickham's reservoir based on International Classification for Nursing Practice (ICNP®).
Źródło:: Współczesne Pielęgniarstwo i Ochrona Zdrowia; 2017, 3; 107-109
2084-4212
Pojawia się w:: Współczesne Pielęgniarstwo i Ochrona Zdrowia
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 7.

Tytuł:: Zastosowanie Międzynarodowej Klasyfikacji Praktyki Pielęgniarskiej (ICNP®) w opiece pielęgniarskiej nad pacjentem ze spodziectwem.
Application of the International Classification for Nursing Practice (ICNP®) in the nursing care of patients with hypospadias.
Autorzy:: Targos, Alicja
Trzebuniak, Jagoda
Tenerowicz, Daniel
Rozensztrauch, Anna
Uchmanowicz, Izabella
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/470099.pdf
Data publikacji:: 2017-04-03
Wydawca:: Europejskie Centrum Kształcenia Podyplomowego
Tematy:: spodziectwo, opieka pielęgniarska, Międzynarodowa Klasyfikacja Praktyki Pielęgniarskiej ICNP®
hypospadias, nursing care, International Classifcation for Nursing Practice ICNP®
Opis:: Spodziectwo jest niedorozwojem obwodowego odcinka cewki moczowej, w wyniku czego ujście cewki nie znajduje się w dołku łódkowatym na szczycie żołędzi, a na dolnej wierzchni żołędzi. Leczenie chirurgiczne ma na celu zapewnienia prawidłowej funkcji cewki oraz nadaniu prąciu prawidłowego kształtu. W pracy został przedstawiony proces pielęgnowania dziecka po zabiegu operacyjnym plastyki prącia na podstawie Międzynarodowej Klasyfikacji Praktyki Pielęgniarskiej (ICNP®).
Hypospadias is an underdevelopment/hypoplasia of the peripheral urethra, resulting in placing the ostium of the coil not in the bow hole at the top of the glans, but on the lower surface of the glans. Surgical treatment is intended to ensure proper coil function and to give the penis the correct shape. The paper presents the process of nursing a child after surgical treatment of penile plastic surgery based on the International Classification for Nursing Practice (ICNP®).
Źródło:: Współczesne Pielęgniarstwo i Ochrona Zdrowia; 2017, 2
2084-4212
Pojawia się w:: Współczesne Pielęgniarstwo i Ochrona Zdrowia
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 8.

Tytuł:: Problem wypalenia zawodowego wśród pielęgniarek operacyjnych.
Problem of professional burnout among surgical clinic nurses.
Autorzy:: Szewczyk, Violetta Teresa
Milecka, Dorota
Kolasińska, Jolanta
Kornatowska, Małgorzata
Uchmanowicz, Izabella
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/470104.pdf
Data publikacji:: 2017-09-11
Wydawca:: Europejskie Centrum Kształcenia Podyplomowego
Tematy:: zespół wypalenia zawodowego, zadowolenie z pracy, pielęgniarki operacyjne, badania ankietowe
occupational burnout syndrome, job satisfaction, surgical nurses, questionnaires research
Opis:: Wstęp. Zespół wypalenia zawodowego jest ciągle niedocenianym problemem, szczególnie w zawodach medycznych. Praca na bloku operacyjnym niesie za sobą określone obciążenia i wymagania, a przede wszystkim odpowiedzialność za życie i zdrowie pacjenta, co naraża często pracownika na stres, konsekwencją czego może być powstanie zespołu wypalenia. Cel pracy. Zbadanie problemu wypalenia zawodowego wśród pielęgniarek operacyjnych we wrocławskich szpitalach. Materiał i metody. Badaniem ankietowym objęto 108 pielęgniarek i pielęgniarzy. Posłużono się następującymi narzędziami badawczymi: Kwestionariusz Wypalenia Zawodowego Maslach (MBI), Skala Satysfakcji z Pracy (SSP) Zalewskiej, a także ankieta własna, składająca się z 23 pytań, analizujących indywidualne predyspozycje pracowników i czynniki, które mają wpływ na satysfakcję. Wyniki. Wyczerpanie emocjonalne koreluje istotnie ze wszystkimi podskalami kwestionariusza SSP (p < 0,05) oprócz podskali zadowolenia z warunków pracy. Poczucie braku satysfakcji zawodowej koreluje istotnie ze wszystkimi podskalami kwestionariusza SSP (p < 0,05) oprócz podskali zadowolenia ze swoich osiągnięć. Wynik łączny kwestionariusza Maslach koreluje istotnie ze wszystkimi podskalami kwestionariusza SSP (p < 0,05). Wiek wpływa na zadowolenie z pracy i satysfakcję z własnych osiągnięć (p < 0,05). Depersonalizacja zależy od miejsca zamieszkania (p < 0,05). Stan cywilny wpływa na satysfakcję zawodową i zadowolenie z warunków pacy (p < 0,05). Osoby ze stażem do 10 lat były istotnie bardziej przekonane, że ponownie wybrałyby ten sam zawód niż osoby ze stażem 11–20 lat (p < 0,05). Osoby odczuwające stres miały wyższy poziom wyczerpania i wypalenia zawodowego (p < 0,05), wyższy ogólny poziom poczucia braku satysfakcji zawodowej (p < 0,05), większe przekonanie, że ich praca jest bliska ideału (p < 0,05), jak również wyższe zadowolenie z wykonywanej pracy i ogólną satysfakcję z pracy (p < 0,05). Osoby w dobrej i bardzo dobrej sytuacji materialnej były bardziej zadowolone z wykonywanej pracy (p < 0,05). Osoby pracujące w systemie wielozmianowym miały większe poczucie braku satysfakcji zawodowej (p < 0,05). Osoby, które wybrały zawód dla jego prestiżu lub przypadkowo były bardziej zadowolone z wykonywanej pracy niż osoby, które wybrały zawód z powodów „innych” (p < 0,05) oraz miały wyższy ogólny poziom satysfakcji z pracy (p < 0,05). Wnioski. Praca zmianowa wpływa na nasilenie zjawiska wypalenia zawodowego i braku satysfakcji z pracy. Im krótszy staż pracy, tym pielęgniarki mają mniejsze wypalenie zawodowe i są bardziej usatysfakcjonowane z rodzaju wykonywanej pracy. Stan cywilny wpływa na wypalenie zawodowe i satysfakcję z pracy. Osoby będące w związku mają wyższą satysfakcję z pracy i mniejszy poziom wypalenia zawodowego.
Background. The burnout syndrome is a still underestimated problem, especially in the medical profession. Work on the surgery unit carries the specific burdens and requirements, and above all the responsibility for the life and health of the patient, that often exposes a nurses to stress, which may result in burnout syndrome. Objectives. Investigating the problem of occupational burnout among surgical nurses in Wroclaw hospitals. A group of 108 nurses were included in the survey. Material and methods. The following research tools were used: Maslach Burnout Inventory (MBI), Scale for Job Satisfaction (SSP) by Zalewska, as well as our own questionnaire, consisting of 23 questions, analysing individual employee predispositions and factors that influence satisfaction. Results. Emotional exhaustion correlates significantly with all subscales of the SSP questionnaire (p < 0.05) in addition to their satisfaction of working conditions. The feeling of lack of professional satisfaction correlates significantly with all subscales of the SSP questionnaire (p < 0.05) in addition to their satisfaction of achievement. The total score of the Maslach questionnaire correlates significantly with all subscales of the SSP (p < 0.05). Age influences job satisfaction and satisfaction with self-achievement (p < 0.05). Depersonalization depends on place of residence (p < 0.05). Civil status influences professional satisfaction and satisfaction with pacify conditions (p < 0.05). Persons with a placement of up to 10 years were significantly more likely to choose the same profession again than those aged 11–20 years (p < 0.05). People experiencing stress had a higher level of exhaustion and burnout (p < 0.05), a higher overall level of feeling of lack of professional satisfaction (p < 0.05), greater belief that their work is close to the ideal (p < 0.05), as well as higher job satisfaction and overall job satisfaction (p < 0.05 ). People in good and very good financial situation were more satisfied with their work (p < 0.05). People working in the multi-shift system had a greater sense of lack of professional satisfaction (p < 0.05). People who have chosen the profession for his prestige or accidentally were more satisfied with their work than those who chose the profession for "other" reasons (p < 0.05) and had a higher overall job satisfaction (p < 0.05). Conclusions. Shift work affects the intensity of burnout and lack of job satisfaction. The shorter the work experience, the less occupational burnout among nurses and the greater the satisfaction of the work performed. Civil status affects professional burnout and job satisfaction. People in the relationship have higher job satisfaction and lower incidence of burnout.
Źródło:: Współczesne Pielęgniarstwo i Ochrona Zdrowia; 2017, 3; 82-90
2084-4212
Pojawia się w:: Współczesne Pielęgniarstwo i Ochrona Zdrowia
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 9.

Tytuł:: Wypalenie zawodowe oraz satysfakcja z życia wśród pielęgniarek anestezjologicznych i intensywnej opieki.
Occupational burnout and life satisfaction among anaesthetists and intensive care nurses.
Autorzy:: Świątek, Aurelia
Milecka, Dorota
Uchmanowicz, Izabella
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/470075.pdf
Data publikacji:: 2017-09-25
Wydawca:: Europejskie Centrum Kształcenia Podyplomowego
Tematy:: wypalenie zawodowe pielęgniarek, jakość życia, czynniki ryzyka, badania ankietowe
occupational burnout of nurses, quality of life, risk factors, questionnaire study
Opis:: Wstęp. Zespół wypalenia zawodowego to problem dotyczący pielęgniarek pracujących w oddziałach anestezjologii i intensywnej terapii, które przez dłuższy czas udzielają pomocy pacjentom, walczą o ich życie oraz udzielają wsparcia emocjonalnego rodzinie. Cel pracy. Zwrócenie uwagi na kwestię i częstość występowania zespołu wypalenia zawodowego oraz satysfakcji z życia wśród pielęgniarek. Materiał i metody. Badaniem objęto grupę pielęgniarek oraz pielęgniarzy (n = 100) pracujących na oddziałach intensywnej opieki w województwie dolnośląskim. Do oceny wypalenia zawodowego wykorzystano kwestionariusz wypalenia zawodowego (MBI). Zastosowano również skalę zadowolenia z życia (SWLS). Analizy wykonano w środowisku statystycznym „R” oraz programie PSPP. Niezależność odpowiedzi testowych weryfikowano za pomocą dokładnego testu Fishera. Za znamienne statystycznie wyniki uznano dla p < 0,05. Wyniki. Czynniki, które mają szczególny wpływ na powstanie zespołu wypalenia zawodowego, to obciążenie pracą, złe relacje w zespole, konflikty w miejscu pracy, ponadprzeciętne wymagania oraz aspiracje zawodowe. Ważną rolę odgrywają również przełożeni, którzy mają za zadanie stworzyć stosowne warunki pracy, a przede wszystkim sprawiedliwie dzielić obowiązki. Proces wypalenia zawodowego rozwija się bardzo długo, należy zatem zwracać uwagę i nie lekceważyć pierwszych objawów. Duże znaczenie ma umiejętność rozgraniczenia życia zawodowego od prywatnego. Wnioski. Wypalenie zawodowe wśród pielęgniarek oddziałów anestezjologicznych i intensywnej terapii jest poważnym problemem, którego nie należ bagatelizować. Każda pielęgniarka powinna uczyć się technik oraz umiejętności radzenia sobie ze stresem, technik relaksacji, asertywności oraz komunikacji interpersonalnej. W tym zakresie ważne jest organizowanie warsztatów psychologicznych, które miałyby za zadanie wzmocnienie słabych stron osobowości, a także zdobycia umiejętności w radzeniu sobie w sytuacjach kryzysowych. Należałoby zatem wprowadzić zmiany warunków wykonywanej pracy dotyczących obsady oraz wpłynąć na jakość przepływu informacji współpracowników.
Background. The occupational burnout syndrome is a problem for nurses working in anaesthesia and intensive care units, who help patients for a long time, fight for their lives and provide emotional support to their families. Objectives. The aim of the study is to draw attention to the issue and frequency of occupational burnout and to nurses' satisfaction with life. Material and methods. The study included a group of female and male nurses (n = 100) working in intensive care units in the Lower Silesian Voivodship. The Maslach Burnout Inventory (MBI) was used to assess burnout, as well as the Satisfaction With Life Scale (SWLS) was also used. The analyses were done in the "R" statistical environment and the Public Sector Purchase Program (PSPP). Independence of the test responses was verified using Fisher's exact test. Statistically significant results were found for p < 0.05. Results. Factors that have a particular impact on the emergence of occupational burnout include workload, bad teamwork, workplace conflicts, over-average demands, and professional aspirations. An important role is also played by superiors in creating the right working conditions and, above all, sharing the responsibilities fairly. The burnout process is developing very long, so pay attention and do not underestimate the first symptoms. It is important to distinguish between professional and private life. Conclusions. Professional burnout among nurses in anaesthesia and intensive care units is a serious problem that should not be underestimated. Every nurse should learn techniques and skills in coping with stress, relaxation techniques, assertiveness and interpersonal communication. In this respect, it is important to organize psychological workshops to strengthen the weaknesses of the personality and to acquire skills in coping with crisis situations. It would therefore be appropriate to make changes to the working conditions of the workforce and to the quality of the information flow of contributors.
Źródło:: Współczesne Pielęgniarstwo i Ochrona Zdrowia; 2017, 4; 121-128
2084-4212
Pojawia się w:: Współczesne Pielęgniarstwo i Ochrona Zdrowia
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 10.

Tytuł:: Czynniki wpływające na opóźnienia hospitalizacji chorych z ostrym zespołem wieńcowym
Factors affecting delay of hospitalizations of patients with acute coronary syndrome
Autorzy:: Stępień, Beata
Lomper, Katarzyna
Uchmanowicz, Izabella
Jankowska-Polańska, Beata
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/470161.pdf
Data publikacji:: 2014
Wydawca:: Europejskie Centrum Kształcenia Podyplomowego
Tematy:: OZW
hospitalizacja
determinanty
ACS
hospitalization
determinants
Opis:: Wstęp. Zawał serca, szczególnie z uniesieniem odcinka ST, to ostry stan kardiologiczny, który wymaga szybkiej interwencji medycznej. Jednym z priorytetów leczenia OZW jest szybkie objęcie pacjenta opieką medyczną. Większość zgonów z powodu zawału serca występuje w fazie przedszpitalnej w pierwszej godzinie od wystąpienia objawów, na skutek migotania komór i nagłego zatrzymania krążenia. Cel pracy. Ustalenie przyczyn opóźnień hospitalizacji wśród pacjentów z OZW. Materiał i metody. Do badania włączono 71 pacjentów (41 mężczyzn, 30 kobiet) Powiatowego Centrum Medycznego w Brzegu Dolnym, przyjmowanych w okresie od maja do września 2013 r., wcześniej hospitalizowanych na oddziałach kardiologicznych, zgłaszających się do badań kontrolnych po przebytym ostrym zespole wieńcowym. W badaniu wykorzystano kwestionariusz anonimowej ankiety. Do obliczeń oraz tworzenia wykresów wykorzystano program komputerowy STATISTICA v. 9.0. oraz arkusz kalkulacyjny EXCEL. Za różnicę znamiennie statystyczną przyjmowano wartość krytyczną poziomu istotności p < 0,05. Wyniki. Jako determinanty wpływające na opóźnienie hospitalizacji pacjentów z OZW wyróżnia się: wykształcenie, miejsce zamieszkania, wcześniejsze incydenty OZW, znajomość objawów OZW, przebytą edukację zdrowotną oraz znajomość postępowania w przypadku wystąpienia OZW. Wnioski. Edukacja prowadzona przez lekarzy i pielęgniarki istotnie wpływa na znajomość postępowania w OZW – pacjenci posiadający wiedzę wykazują szybszą reakcję w poszukiwaniu pomocy medycznej. Pacjenci znający postępowanie w OZW szybciej reagują i w krótszym czasie decydują się na leczenie szpitalne.
Background. Acute coronary syndrome (ACS), especially with the ST elevation, is acute cardiac condition that requires rapid medical intervention. One of the priorities of the treatment of ACS, is fast providing medical care. Most of the deaths from ACS occurs in the prehospital phase in the first hour of the onset of symptoms due to ventricular fibrillation and sudden cardiac arrest. Objectives. The aim of study is to determine the causes of the delays of hospitalizations among patients with ACS. Material and methods. The study included 71 patients (41 men, 30 women) of the District Medical Centre in Brzeg Dolny, Lower Silesia adopted from May to September 2013, who undergo medical treatment previously in cardiology wards, reporting to checkups following acute coronary syndrome. The study used an anonymous questionnaire. For the calculations and charting we used a computer program STATISTICA v. 9.0. and EXCEL spreadsheet. For statistical significant difference, assumed the critical level of significance of p < 0.05. Results. Determinants which causes the delay of hospitalization of patients with ACS are: education, place of residence, previous incidents ACS, knowledge of symptoms of ACS, previous health education and knowledge of the proceedings in the case of ACS. Conclusions. Education provided by doctors and nurses significantly affects the knowledge of the proceedings in ACS – patients with knowledge, have a faster response in seeking medical help. Patients who are familiar with the proceedings in ACS react faster and decide to go to the hospital much faster.
Źródło:: Współczesne Pielęgniarstwo i Ochrona Zdrowia; 2014, 3; 71-76
2084-4212
Pojawia się w:: Współczesne Pielęgniarstwo i Ochrona Zdrowia
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 11.

Tytuł:: Zespół wypalenia zawodowego w pracy pielęgniarki
The professional burnout in nursing
Autorzy:: Sodomska, Agata
Lomper, Katarzyna
Rycombel, Anna
Uchmanowicz, Izabella
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/470157.pdf
Data publikacji:: 2014
Wydawca:: Europejskie Centrum Kształcenia Podyplomowego
Tematy:: wypalenie zawodowe
stres chroniczny
burnout
stress chronic
Opis:: Wstęp. Nieodzownym następstwem długotrwałego stresu jest wystąpienie syndromu wypalenia zawodowego. Wypalenie jest procesem, który rozwija się powoli. Pierwsze sygnały nie są dostrzegalne lub też są błędnie interpretowane. Szczególną grupą ryzyka narażoną na wypalenie są przedstawiciele zawodów pracujących dla ludzi i z ludźmi, a więc m.in. nauczyciele, policjanci, lekarze i pielęgniarki. Personel medyczny jest szczególnie narażony na wystąpienie syndromu wypalenia zawodowego, gdyż niejednokrotnie mimo ogromnego zaangażowania w pracę pacjent przegrywa w walce o zdrowie i życie. Cel pracy. Zbadanie poziomu wypalenia zawodowego wśród pielęgniarek/ pielęgniarzy. Materiał i metody. W badaniu wzięło udział 82 respondentów (80 kobiet i 2 mężczyzn). Badanie dotyczyło pielęgniarek/pielęgniarzy zatrudnionych w NZOZ Szpitala Powiatowego w Wieruszowie i zostało przeprowadzone w roku 2012. Do badania wykorzystano ankietę własnego autorstwa, która składała się z 22 pytań. Pytania ankiety zostały pogrupowane tematycznie: pierwsze cztery miały na celu zbadanie poziomu zmęczenia pracą, kolejnych pięć miało sprawdzić występowanie symptomów wypalenia zawodowego. Następne zagadnienia ankiety zdiagnozowały reakcję na stres chroniczny, empatię wobec pacjentów oraz stopień pozytywnego postrzegania pracy. Wyniki. Jednoznacznie o występowaniu wypalenia zawodowego mówi aż 40% pielęgniarek ze średnim stażem zatrudnienia, nieco mniej, bo 35% najmłodszych respondentów, również przyznaje, że mimo niezbyt długiego okresu pracy symptomy wypalenia są już u nich dostrzegalne. Natomiast najdłużej pracujące w zawodzie (tylko w 33%) mówią o wypaleniu zawodowym. Wnioski. Wypalenie zawodowe dosięga głównie pielęgniarki ze stażem pracy od 10 do 19 lat. Najlepiej zaprezentowały się pielęgniarki z najdłuższym stażem pracy. Zasadniczy wpływ na postawę, zaangażowanie i wystąpienie symptomów wypalenia zawodowego ma poczucie skuteczności i wrażenie, że w pracy nie osiągnęło się znaczących rezultatów.
Background. An essential consequence of prolonged stress is an instance of burnout syndrome. Burn-out is a process that develops slowly. The first signs are not visible or are misinterpreted. Special risk group exposed to burn are professionals working for and with people, and so teachers, police officers, doctors and nurses. Medical staff is particularly exposed to the instance of the burnout syndrome, because more often than not, despite a huge involvement in the work of the patient loss in the fight for health and life. Objectives. To examine the level of burnout among nurses. Material and methods. The study involved 82 respondents (80 women and 2 men). The study included nurses working in Hospital in Wieruszów it was carried out in 2012. We used a questionnaire that was developed by authors of this study, which consisted 22 questions. The survey questions have been grouped thematically, and so the first four questions were designed to examine the fatigue level of work, the following five questions were supposed to check the occurrence of symptoms of burnout. Another poll issues diagnosed the chronic stress, empathy to patients and the degree of positive perception of the work. Results. The occurrence of burnout was confirmed by 40% of nurses with the average length of employment, slightly less because 35% of the youngest respondents also confirm the burnout. Only 33% of nurses who are working for a long time in the profession confirm the professional burnout. Conclusions. Burnout reaches mainly nurses with experience lasting from 10 to 19 years. Impact on the attitude, commitment and an instance of the symptoms of burnout has a sense of efficacy and the impression that the work did not get significant results.
Źródło:: Współczesne Pielęgniarstwo i Ochrona Zdrowia; 2014, 2; 29-33
2084-4212
Pojawia się w:: Współczesne Pielęgniarstwo i Ochrona Zdrowia
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 12.

Tytuł:: Wpływ czynników społeczno-demograicznych na jakość życia chorych na niedoczynność tarczycy.
The impact of socio-demographic factors on the quality of life of patients with hypothyroidism.
Autorzy:: Rzatkowska, Katarzyna
Uchmanowicz, Izabella
Wleklik, Marta
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/470165.pdf
Data publikacji:: 2014
Wydawca:: Europejskie Centrum Kształcenia Podyplomowego
Tematy:: niedoczynność tarczycy
jakość życia
hypothyroidism
quality of life
Opis:: Wstęp. Niedoczynność tarczycy jest chorobą przewlekłą, wymagającą zazwyczaj dożywotniego leczenia hormonalnego. Pomimo terapii w jej przebiegu niejednokrotnie pojawiają się dokuczliwe objawy, takie jak: zmęczenie, senność, stany depresyjne, zaparcia, ciągłe uczucie zimna, a w przypadku stosowania zbyt dużych dawek – symptomy nadczynności tarczycy. Niedoczynność tego gruczołu może być przyczyną subiektywnie obniżonej jakości życia i zmian w dotychczasowym funkcjonowaniu biopsychospołecznym. Cel pracy. Określenie wpływu niedoczynności tarczycy na jakość życia. Materiał i metody. W badaniu wzięło udział 60 osób (56 kobiet i 4 mężczyzn) w wieku powyżej 18 lat z rozpoznaną niedoczynnością tarczycy, będących pod kontrolą poradni endokrynologicznej w roku 2010 i grupa 40 osób zdrowych (35 kobiet i 5 mężczyzn) bez rozpoznanej choroby tarczycy. W pracy zastosowano analizę dokumentacji medycznej oraz kwestionariusz do oceny jakości życia WHOQoL-BREF. Wyniki. Średnia jakości życia chorych jest gorsza niż grupy kontrolnej i wynosi odpowiednio (3,4 ± 0,83 vs. 3,8 ± 0,56), przy czym nie stwierdzono tutaj zależności statystycznej. Samoocena stanu zdrowia w grupie osób chorych jest zdecydowanie gorsza (2,8 ± 0,89) i jest istotna statystycznie. W każdej z domen chorzy na niedoczynność tarczycy osiągnęli gorsze wyniki niż grupa kontrolna. Różnice istotne statystycznie p < 0,05 zaobserwowano w domenie somatycznej, psychologicznej i socjalnej kwestionariusza WHOQoL-BREF. Wnioski. Badania nie wykazały zależności między subiektywną oceną jakości życia osób chorych na niedoczynność tarczycy a faktem zachorowania. Natomiast choroba oddziałuje na jakość życia zależną od zdrowia i na poszczególne dziedziny życia. Czynniki społeczno-demograficzne wpływają na wyniki jakości życia w tej grupie chorych.
Background. Hypothyroidism is a chronic disease requiring lifelong treatment which is usually hormonal. Despite its progress in therapy often appear bothersome symptoms such as fatigue, sleepiness, depression, constipation, constant feeling of cold. Hypothyroidism can cause subjectively reduce in quality of life and changes in the functioning of the biopsychosocial status. Objectives. The aim of the study was to determine the effect of hypothyroidism on quality of life. Material and methods. The study involved 60 patients (56 women and 4 men) aged over 18 years diagnosed with who were under the control of the endocrine clinic. In the study we used medical data analysis and the WHOQoL-BREF questionnaire to assesa the quality of life in patients with hypothroidism. Results. The average quality of life of patients with hypothyroidism is worse than in the control group (3.4 ± 0.83 vs. 3.8 ± 0.56). Self-assessment of health status in the group of patients with: is much worse (2.8 ± 0.89) than in the control group and it is statistically significant. In each domain, patients with hypothyroidism have achieved worse results than the control group. Differences statistically significant p < 0.05 was observed in the somatic, psychological and social domain of the WHOQoL-BREF. Conclusions. The study found no relationship between subjective assessment of the quality of life of people with hypothyroidism and the fact of illness. In contrast, the disease affects the quality of life, health and dependent on individual areas of life. The socio-demogrfaic factors influence the results.
Źródło:: Współczesne Pielęgniarstwo i Ochrona Zdrowia; 2014, 1; 14-18
2084-4212
Pojawia się w:: Współczesne Pielęgniarstwo i Ochrona Zdrowia
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 13.

Tytuł:: Ocena kształcenia podyplomowego pielęgniarek w oparciu o realizację kursu specjalistycznego „Kompleksowa pielęgniarska opieka nad pacjentami z najczęstszymi schorzeniami wieku podeszłego”
The evaluation of post-graduate nursing education based on the "Comprehensive nursing care of patients with common conditions of the elderly age" specialist course
Autorzy:: Przyszlak, Maria
Nowak, Maria
Kot-Doniec, Barbara
Uchmanowicz, Izabella
Rosińczuk, Joanna
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/470089.pdf
Data publikacji:: 2015-09-30
Wydawca:: Europejskie Centrum Kształcenia Podyplomowego
Tematy:: ocena
kształcenie
kwalifikacje
kompetencje
evaluation
education
qualifications
competences
Opis:: Wstęp. Strategia kształcenia podyplomowego pielęgniarek powinna uwzględniać wymagania kwalifikacyjne osób, niezbędne do realizacji świadczeń zdrowotnych, potrzeby edukacyjne pielęgniarek oraz spełniać oczekiwania kształcących się, tak w zakresie organizacji, jak i późniejszego wykorzystania wiedzy w pracy zawodowej. Biorąc pod uwagę powyższe oraz sytuację demograficzną polskiego społeczeństwa (według danych GUS z 2013 r. w Polsce ludzie po 65 r.ż. stanowili 15%, a w 2020 r. liczba ta wzrośnie do 22,4% [1]) należy podjąć działania gwarantujące zapewnienie kompleksowej opieki geriatrycznej, w tym również przygotowanie kadry do sprawowania tej opieki. Jedną z form realizacji tego założenia było wprowadzenie kursu specjalistycznego „Kompleksowa pielęgniarska opieka nad pacjentem z najczęstszymi schorzeniami wieku podeszłego” współfinansowanego z Europejskiego Funduszu Społecznego w ramach Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki (2013–2015), którego beneficjentem było Centrum Kształcenia Podyplomowego Pielęgniarek i Położnych. Cel pracy. Przedstawienie oceny efektów i oceny organizacji kursu specjalistycznego „Kompleksowa pielęgniarska opieka nad pacjentami z najczęstszymi schorzeniami wieku podeszłego” w opinii uczestników szkolenia. Materiał i metody. Badanie przeprowadzono metodą sondażu diagnostycznego z wykorzystaniem kwestionariusza ankiety opracowanej w Centrum, w okresie wrzesień–listopad 2014 r., w grupie 60 osób (po 30 z Warszawy i Zamościa), które ukończyły powyższy kurs. Analizę wyników przeprowadzono metodą statystyki opisowej. Wyniki. W grupie respondentów występowały wyłącznie kobiety głównie po 40. r.ż. (76%), ze stażem pracy do 25 lat (65%) oraz z wykształceniem średnim (61%). Większość badanych (95%) o możliwości kształcenia dowiedziała się od swoich przełożonych. Wszyscy badani stwierdzili, że po ukończeniu kursu ich wiedza i umiejętności poszerzyły się i będą im przydatne w aktualnie wykonywanej pracy. Większość z nich potwierdziła również, że szkolenie przyczyniło się do wzrostu ich samooceny zawodowej i społecznej oraz zainspirowało do dalszego podnoszenia kwalifikacji i rozwoju zawodowego. Wszyscy badani ocenili organizację kursu na poziomie bardzo dobrym i dobrym zarówno w zakresie bazy, jak i przygotowania merytorycznego prowadzących. Uczestnicy kursu oceniając bardzo wysoko jego organizację i zawartość merytoryczną, podwyższyli swoje kwalifikacje w zakresie opieki nad osobami starszymi, co przyczyniło się do wzrostu ich samooceny. Zdecydowana większość uczestników (mimo informacji w prasie fachowej i w mediach) dowiedziała się o możliwości kształcenia od swoich przełożonych. Sugeruje to niewystarczające zaangażowanie pielęgniarek w samodzielne poszukiwanie możliwości dokształcania się.
Background. The strategy of post-graduate nursing education should consider qualifications vital for health care provision, nurses' educational needs and the requirements of students, both in terms of course's organization and further application of knowledge in professional practice. Considering the above and demographics in Poland (according to the 2013 data from the Polish Central Statistical Office, people over 65 comprised 15% of the Polish population and this number will have grown to 22.4% in 2020 [1]) measures must be undertaken to guarantee the provision of comprehensive geriatric care, including appropriate staff training. One of the ways of achieving this objective was the introduction of the "Comprehensive nursing care of patients with common conditions of the elderly age" specialist course, subsidized from the European Social Fund as a part of the Human Capital Operational Program (2013–2015), beneficiary of which was the Center of Postgraduate Education for Nurses and Midwives. Objectives. The purpose of the study was to present the participants' assessment of the organization and outcomes of the "Comprehensive nursing care of patients with common conditions of the elderly age" specialist course. Material and methods. The study was carried out using the diagnostic poll method with a questionnaire developed in the Center, in the period September–November 2014 in a group of 60 people (30 from Warsaw and 30 from Zamość) who had completed the training. The analysis of the results was conducted using descriptive statistics. Results. The respondent group comprised solely of women, mainly over 40 years of age (76%) with up to 25 years of professional experience (65%) and with secondary education (61%). Most of the participants (95%) learned about the course from their superiors. They all claimed that completing the course broadened their knowledge and skills and it would prove useful for their current job. The majority confirmed that the training boosted their professional and social confidence, and inspired them to continue their professional development and gain new qualifications. The organization of the course (both in terms of facilities and the professional experience of the trainers) was evaluated as "good" or "very good". The participants of the course positively evaluated both its organization and content. They raised their geriatric care qualifications, which boosted their confidence. Although the course had been advertised in professional journals and the media, a significant majority of participants learned about it from their superiors. This would suggest that nurses are insufficiently engaged in their individual pursuit of further education.
Źródło:: Współczesne Pielęgniarstwo i Ochrona Zdrowia; 2016, 1; 25-30
2084-4212
Pojawia się w:: Współczesne Pielęgniarstwo i Ochrona Zdrowia
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 14.

Tytuł:: Odrespiratorowe zapalenie płuc chorych leczonych w oddziale intensywnej terapii
Ventilator-associated pneumonia in patients treated in the intensive care unit
Autorzy:: Kubielas, Grzegorz
Uchmanowicz, Izabella
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2119984.pdf
Data publikacji:: 2018-09-03
Wydawca:: Europejskie Centrum Kształcenia Podyplomowego
Tematy:: personel pielęgniarski
oddział intensywnej terapii
zakażenia szpitalne
odrespiratorowe zapalenie płuc
wentylacja mechaniczna
toaleta drzewa oskrzelowego
badania mikrobiologiczne
skala niewydolności wielonarządowej APACHE II
nursing staff
intensive care unit
nosocomial infections
ventilator-associated pneumonia
mechanical ventilation
bronchial tree toilet
microbiological examination
multi-organ failure scale APACHE II
Opis:: Wstęp. Pacjent hospitalizowany w oddziale intensywnej terapii (OIT) wymaga ciągłej i wzmożonej opieki realizowanej przez zespół pielęgniarski. Polega ona na zapewnieniu całościowej pielęgnacji, monitorowaniu i wspomaganiu funkcji życiowych, ale także regularnej toalety drzewa oskrzelowego. Jednak nadal obserwowana jest narastająca częstość zakażeń szpitalnych u chorych leczonych w OIT. Jest ona ściśle powiązana z zastosowaniem wysokospecjalistycznych, często inwazyjnych, metod, takich jak wentylacja mechaniczna. Jednym z zakażeń szpitalnych związanych z intubacją tchawicy i mechaniczną wentylacją jest odrespiratorowe zapalenie płuc (VAP). Cel pracy. Ocena porównawcza dwóch metod toalety drzewa oskrzelowego. Celem drugorzędnym jest poprawa jakości opieki pielęgniarskiej u chorych z VAP w OIT na podstawie analizy uzyskanych wyników. Materiał i metody. Badaniami objęto grupę 30 pacjentów Klinicznego Oddziału Anestezjologii i Intensywnej Terapii (KOAIT) 4. Wojskowego Szpitala Klinicznego z Polikliniką we Wrocławiu. Wszyscy chorzy wymagali wentylacji mechanicznej co najmniej 72 godziny z powodu ostrej niewydolności oddechowej. Badaną grupę chorych podzielono ze względu na rodzaj zastosowanej techniki wykonania toalety drzewa oskrzelowego na: grupę I (n = 13) – odsysanie w systemie otwartym oraz grupę II (n = 17) – odsysanie w systemie zamkniętym. U wszystkich chorych pobrano wymaz z drzewa oskrzelowego metodą na ślepo (BBS), a uzyskany materiał przekazywano do laboratorium diagnostyki mikrobiologicznej. Ponadto analizowano dane demograficzne pacjentów oraz stan ogólny w skali APACHE II. Obserwację kończono w momencie zakończenia wentylacji mechanicznej i ekstubacji tchawicy lub z powodu zgonu chorego. Wyniki. Wśród przyczyn niewydolności oddechowej w badanej grupie pacjentów wykazano stan po nagłym zatrzymaniu krążenia (n = 10), uraz wielonarządowy (n = 8), uraz czaszkowo-mózgowy (n = 7) oraz inne (n = 5). Średni czas pobytu w OIT w grupie I wynosił 13 dni, a w grupie II – 11 dni. Liczba badań mikrobiologicznych wykonanych w grupie I wynosiła 70, a w grupie II – 78. Ujemny posiew w grupie I uzyskało 2 z 5 pacjentów do końca badań, a w grupie II było to 4 z 6 pacjentów. Najczęstszym typem drobnoustroju dla grupy I był Staphylococcus aureus dodatni w dobie 0 (n = 4), 3 (n = 4), 6 (n = 4) i 9 (n = 3) oraz Pseudomonas aeruginosa w dobie 12 (n = 2). Z kolei najczęstszym typem drobnoustroju dla grupy II był Acinetobacter baumani dodatni w dobie 0 (n = 5), 3 (n = 5), 6 (n = 5), 9 (n = 3) i 12 (n = 2). Badana grupa chorych nie różniła się istotnie w zakresie danych demograficznych (średni wiek 36 lat w grupie I oraz 42 lata w grupie II; rozkład płci to 9 mężczyzn i 4 kobiety w grupie I oraz 9 mężczyzn i 8 kobiet w grupie II) oraz w wyjściowym stanie klinicznym ocenianym w skali APACHE II (wynik 20 pkt. dla grupy I oraz 21 pkt. dla grupy II). Wnioski. Zastosowanie zamkniętego systemu ssącego pozwala na utrzymanie jałowości dolnych dróg oddechowych przez cały okres (12 dni) leczenia w OIT z użyciem respiratora, a system otwarty zapewnia jałowy posiew jedynie do 6. doby leczenia. Wiedza personelu pielęgniarskiego z zakresu pielęgnacji chorych wentylowanych mechanicznie jest ważnym elementem zapobiegania VAP. Zastosowanie metody pobierania materiału z dolnych dróg oddechowych w codziennej praktyce jest elementem właściwie prowadzonej strategii diagnostyki mikrobiologicznej z zaangażowaniem personelu pielęgniarskiego.
Background. The patient hospitalized in the intensive care unit (ICU) requires continuous and intensified care performed by the nursing team. It consists in providing comprehensive care, monitoring and support of vital functions, as well as a regular toilet in the bronchial tree. However, the increasing incidence of nosocomial infections in patients treated in ICUs is still observed. It is closely related to the use of highly specialized, often invasive methods, such as mechanical ventilation. One of the nosocomial infections associated with tracheal intubation and mechanical ventilation is ventilator-associated pneumonia (VAP). Objectives. The main aim of the study was to compare of the assessment of two methods of the bronchial tree toilet. The secondary aim is to improve the quality of nursing care in patients with VAP in the ICU based on the analysis of the obtained results. Material and methods. The study involved a group of 30 patients of the Clinical Department of Anaesthesiology and Intensive Therapy at the 4th Military Clinical Hospital with the Polyclinic in Wroclaw. All patients required mechanical ventilation for at least 72 hours due to acute respiratory failure. The studied group of patients was divided according to the type of technique used to provide the toilet of the bronchial tree: group I (n = 13) – suction in the open system and group II (n = 17) – suction in a closed system. In all patients a bronchial swab was collected with the blind bronchial sampling (BBS) method and the obtained material was transferred to the microbiological diagnostic laboratory. In addition, patient demographics and the general state of the APACHE II scale were analyzed. Observation was terminated at the end of mechanical ventilation and extubation of the trachea or due to death of the patient. Results. Among the causes of respiratory failure in the examined group of patients, the state after sudden cardiac arrest was found (n = 10), multi-organ trauma (n = 8), craniocerebral trauma (n = 7) and others (n = 5). The average length of ICU stay in group I was 13 days, and in group II – 11 days. The number of microbiological tests performed in group I was 70, and in group II – 78. The negative microbiological test in group I was obtained by 2 out of 5 patients until the end of the study, and in group II it was 4 out of 6 patients. The most common type of microorganism for group I was Staphylococcus aureus positive on the day 0 (n = 4), 3 (n = 4), 6 (n = 4) and 9 (n = 3) and Pseudomonas aeruginosa on the day 12 (n = 2) . In turn, the most common type of microorganism for group II was Acinetobacter baumani positive at 0 (n = 5), 3 (n = 5), 6 (n = 5), 9 (n = 3) and 12 (n = 2). The studied group of patients did not differ significantly in terms of demographic data (mean age 36 years in group I and 42 in group II, sex distribution is 9 men and 4 women in group I and 9 men and 8 women in group II) and in the starting a clinical condition assessed on the APACHE II scale (score 20 points for group I and 21 points for group II). Conclusions. The use of a closed suction system allows the maintenance of sterility of the lower respiratory tract for the entire period (12 days) of ICU treatment with the use of a respirator, and the open system ensures sterile culture only until the 6th day of treatment. The knowledge of nursing staff in the care of mechanically ventilated patients is an important element of VAP prevention. The application of the method of collecting material from the lower respiratory tract in everyday practice is an element of properly conducted strategy of microbiological diagnostics with the involvement of nursing staff.
Źródło:: Współczesne Pielęgniarstwo i Ochrona Zdrowia; 2018, 7, 4; 83-88
2084-4212
Pojawia się w:: Współczesne Pielęgniarstwo i Ochrona Zdrowia
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 15.

Tytuł:: Poziom lęku i depresji a stopień akceptacji choroby u pacjentów objętych opieką hospicyjną
Depression, anxiety, and illness acceptance in the terminally ill in hospice
Autorzy:: Kędzior, Beata
Uchmanowicz, Izabella
Jankowska-Polańska, Beata
Polański, Jacek
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/470224.pdf
Data publikacji:: 2015-11-10
Wydawca:: Europejskie Centrum Kształcenia Podyplomowego
Tematy:: depresja
akceptacja choroby
opieka hospicyjna
depression
acceptance of illness
hospice care
Opis:: Wstęp. Choroba nowotworowa upośledza realizację celów zawodowych, rodzinnych i społecznych. Niepokój, lęk i poczucie zagrożenia są naturalną reakcją na chorobę przewlekłą. Ustalając plan opieki, poza negatywnymi reakcjami na chorobę somatyczną, wymienić należy pojęcie pozytywne – akceptację choroby. Cel pracy. Ocena związku między lękiem i depresją a stopniem akceptacji choroby (ACH) u pacjentów objętych opieką hospicyjną. Materiał i metody. Badania przeprowadzono wśród 32 pacjentów (średnia wieku 65 lat) przebywających w Ośrodku Medycyny Paliatywnej i Hospicyjnej w Będkowie. W badaniu wykorzystano: Inwentarz Depresji Becka, Szpitalną Skalę Leku i Depresji (HADS-M), Skalę Akceptacji Choroby (Acceptance of Illness Scale – AIS). Wyniki. Analiza objawów depresyjnych w badanej grupie wykazała, że 50% pacjentów w hospicjum cierpi z powodu wysokiego, a 44% umiarkowanego nasilenia objawów depresji. Według HADS-M, u 59% badanych rozpoznano wysokie odczuwanie lęku. Analiza poziomu ACH wykazała wysoki poziom akceptacji u 53% ankietowanych i umiarkowaną akceptację u 41% badanych pacjentów. Analiza korelacji wykazała dodatni związek depresji i lęku z ACH, co oznacza, że im wyższy lęk i depresja, tym wyższy poziom ACH. Wnioski. 1. W badanej grupie najczęściej występuje umiarkowana lub ciężka depresja oraz graniczny lub wysoki poziom lęku. 2. Badani w zdecydowanej większości akceptują chorobę w stopniu umiarkowanym lub wysokim. 3. Istnieje istotny, umiarkowany i dodatni związek między lękiem, depresją a akceptacją choroby.
Background. Diagnosis of cancer has consequences et professional, family and social life. Anxiety, fear and insecurity seem to be a natural reaction to the disease. Together with the negative reactions should be mention the positive concept of illness acceptance (IA). Objectives. The aim of this study was to evaluate the association between anxiety and depression and the degree of IA in patients under the care of hospice. Material and methods. The study included 32 patients (av. age 65) staying at the Centre for Palliative Medicine in Hospice in Będkowo. In the study we used the following questionnairies: Beck Depression Inventory, hospital anxiety and depression scale (HADS), Illness Acceptance Scale (AIS). Results. Analysis of depressive symptoms in the group of patients showed that 50% of patients in hospice suffers from high and 44% moderate symptoms of depression. In the HADS – 59% of patients diagnosed with high feeling of anxiety. Analysis of the level of IA showed a high level of acceptance in 53% of the respondents and moderate acceptance in 41% of patients. Correlation analysis showed a positive relation between depression, anxiety and IA, which means depression and anxiety is higher in patients with a higher IA. Conclusions. 1. Most of patients is characterized by moderate and severe depression and borderline or high levels of anxiety. 2. The respondents mostly have IA at moderate or high level. 3. There is a significant, moderate and positive relationship between anxiety, depression and illness acceptance.
Źródło:: Współczesne Pielęgniarstwo i Ochrona Zdrowia; 2016, 1; 16-20
2084-4212
Pojawia się w:: Współczesne Pielęgniarstwo i Ochrona Zdrowia
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Informacja

Wyszukujesz frazę "Uchmanowicz, Izabella" wg kryterium: Autor

Źródło danych

Dostawca treści

Kolekcja

Rok wydania

Wydawca

Temat

Autor

Typ dokumentu

Język