Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Uchmanowicz, Izabella" wg kryterium: Autor


Tytuł:
Odrespiratorowe zapalenie płuc chorych leczonych w oddziale intensywnej terapii
Ventilator-associated pneumonia in patients treated in the intensive care unit
Autorzy:
Kubielas, Grzegorz
Uchmanowicz, Izabella
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2119984.pdf
Data publikacji:
2018-09-03
Wydawca:
Europejskie Centrum Kształcenia Podyplomowego
Tematy:
personel pielęgniarski
oddział intensywnej terapii
zakażenia szpitalne
odrespiratorowe zapalenie płuc
wentylacja mechaniczna
toaleta drzewa oskrzelowego
badania mikrobiologiczne
skala niewydolności wielonarządowej APACHE II
nursing staff
intensive care unit
nosocomial infections
ventilator-associated pneumonia
mechanical ventilation
bronchial tree toilet
microbiological examination
multi-organ failure scale APACHE II
Opis:
Wstęp. Pacjent hospitalizowany w oddziale intensywnej terapii (OIT) wymaga ciągłej i wzmożonej opieki realizowanej przez zespół pielęgniarski. Polega ona na zapewnieniu całościowej pielęgnacji, monitorowaniu i wspomaganiu funkcji życiowych, ale także regularnej toalety drzewa oskrzelowego. Jednak nadal obserwowana jest narastająca częstość zakażeń szpitalnych u chorych leczonych w OIT. Jest ona ściśle powiązana z zastosowaniem wysokospecjalistycznych, często inwazyjnych, metod, takich jak wentylacja mechaniczna. Jednym z zakażeń szpitalnych związanych z intubacją tchawicy i mechaniczną wentylacją jest odrespiratorowe zapalenie płuc (VAP). Cel pracy. Ocena porównawcza dwóch metod toalety drzewa oskrzelowego. Celem drugorzędnym jest poprawa jakości opieki pielęgniarskiej u chorych z VAP w OIT na podstawie analizy uzyskanych wyników. Materiał i metody. Badaniami objęto grupę 30 pacjentów Klinicznego Oddziału Anestezjologii i Intensywnej Terapii (KOAIT) 4. Wojskowego Szpitala Klinicznego z Polikliniką we Wrocławiu. Wszyscy chorzy wymagali wentylacji mechanicznej co najmniej 72 godziny z powodu ostrej niewydolności oddechowej. Badaną grupę chorych podzielono ze względu na rodzaj zastosowanej techniki wykonania toalety drzewa oskrzelowego na: grupę I (n = 13) – odsysanie w systemie otwartym oraz grupę II (n = 17) – odsysanie w systemie zamkniętym. U wszystkich chorych pobrano wymaz z drzewa oskrzelowego metodą na ślepo (BBS), a uzyskany materiał przekazywano do laboratorium diagnostyki mikrobiologicznej. Ponadto analizowano dane demograficzne pacjentów oraz stan ogólny w skali APACHE II. Obserwację kończono w momencie zakończenia wentylacji mechanicznej i ekstubacji tchawicy lub z powodu zgonu chorego. Wyniki. Wśród przyczyn niewydolności oddechowej w badanej grupie pacjentów wykazano stan po nagłym zatrzymaniu krążenia (n = 10), uraz wielonarządowy (n = 8), uraz czaszkowo-mózgowy (n = 7) oraz inne (n = 5). Średni czas pobytu w OIT w grupie I wynosił 13 dni, a w grupie II – 11 dni. Liczba badań mikrobiologicznych wykonanych w grupie I wynosiła 70, a w grupie II – 78. Ujemny posiew w grupie I uzyskało 2 z 5 pacjentów do końca badań, a w grupie II było to 4 z 6 pacjentów. Najczęstszym typem drobnoustroju dla grupy I był Staphylococcus aureus dodatni w dobie 0 (n = 4), 3 (n = 4), 6 (n = 4) i 9 (n = 3) oraz Pseudomonas aeruginosa w dobie 12 (n = 2). Z kolei najczęstszym typem drobnoustroju dla grupy II był Acinetobacter baumani dodatni w dobie 0 (n = 5), 3 (n = 5), 6 (n = 5), 9 (n = 3) i 12 (n = 2). Badana grupa chorych nie różniła się istotnie w zakresie danych demograficznych (średni wiek 36 lat w grupie I oraz 42 lata w grupie II; rozkład płci to 9 mężczyzn i 4 kobiety w grupie I oraz 9 mężczyzn i 8 kobiet w grupie II) oraz w wyjściowym stanie klinicznym ocenianym w skali APACHE II (wynik 20 pkt. dla grupy I oraz 21 pkt. dla grupy II). Wnioski. Zastosowanie zamkniętego systemu ssącego pozwala na utrzymanie jałowości dolnych dróg oddechowych przez cały okres (12 dni) leczenia w OIT z użyciem respiratora, a system otwarty zapewnia jałowy posiew jedynie do 6. doby leczenia. Wiedza personelu pielęgniarskiego z zakresu pielęgnacji chorych wentylowanych mechanicznie jest ważnym elementem zapobiegania VAP. Zastosowanie metody pobierania materiału z dolnych dróg oddechowych w codziennej praktyce jest elementem właściwie prowadzonej strategii diagnostyki mikrobiologicznej z zaangażowaniem personelu pielęgniarskiego.
Background. The patient hospitalized in the intensive care unit (ICU) requires continuous and intensified care performed by the nursing team. It consists in providing comprehensive care, monitoring and support of vital functions, as well as a regular toilet in the bronchial tree. However, the increasing incidence of nosocomial infections in patients treated in ICUs is still observed. It is closely related to the use of highly specialized, often invasive methods, such as mechanical ventilation. One of the nosocomial infections associated with tracheal intubation and mechanical ventilation is ventilator-associated pneumonia (VAP). Objectives. The main aim of the study was to compare of the assessment of two methods of the bronchial tree toilet. The secondary aim is to improve the quality of nursing care in patients with VAP in the ICU based on the analysis of the obtained results. Material and methods. The study involved a group of 30 patients of the Clinical Department of Anaesthesiology and Intensive Therapy at the 4th Military Clinical Hospital with the Polyclinic in Wroclaw. All patients required mechanical ventilation for at least 72 hours due to acute respiratory failure. The studied group of patients was divided according to the type of technique used to provide the toilet of the bronchial tree: group I (n = 13) – suction in the open system and group II (n = 17) – suction in a closed system. In all patients a bronchial swab was collected with the blind bronchial sampling (BBS) method and the obtained material was transferred to the microbiological diagnostic laboratory. In addition, patient demographics and the general state of the APACHE II scale were analyzed. Observation was terminated at the end of mechanical ventilation and extubation of the trachea or due to death of the patient. Results. Among the causes of respiratory failure in the examined group of patients, the state after sudden cardiac arrest was found (n = 10), multi-organ trauma (n = 8), craniocerebral trauma (n = 7) and others (n = 5). The average length of ICU stay in group I was 13 days, and in group II – 11 days. The number of microbiological tests performed in group I was 70, and in group II – 78. The negative microbiological test in group I was obtained by 2 out of 5 patients until the end of the study, and in group II it was 4 out of 6 patients. The most common type of microorganism for group I was Staphylococcus aureus positive on the day 0 (n = 4), 3 (n = 4), 6 (n = 4) and 9 (n = 3) and Pseudomonas aeruginosa on the day 12 (n = 2) . In turn, the most common type of microorganism for group II was Acinetobacter baumani positive at 0 (n = 5), 3 (n = 5), 6 (n = 5), 9 (n = 3) and 12 (n = 2). The studied group of patients did not differ significantly in terms of demographic data (mean age 36 years in group I and 42 in group II, sex distribution is 9 men and 4 women in group I and 9 men and 8 women in group II) and in the starting a clinical condition assessed on the APACHE II scale (score 20 points for group I and 21 points for group II). Conclusions. The use of a closed suction system allows the maintenance of sterility of the lower respiratory tract for the entire period (12 days) of ICU treatment with the use of a respirator, and the open system ensures sterile culture only until the 6th day of treatment. The knowledge of nursing staff in the care of mechanically ventilated patients is an important element of VAP prevention. The application of the method of collecting material from the lower respiratory tract in everyday practice is an element of properly conducted strategy of microbiological diagnostics with the involvement of nursing staff.
Źródło:
Współczesne Pielęgniarstwo i Ochrona Zdrowia; 2018, 7, 4; 83-88
2084-4212
Pojawia się w:
Współczesne Pielęgniarstwo i Ochrona Zdrowia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Jakość życia pacjentów po zawale mięśnia serca leczonych angioplastyką tętnic wieńcowych
Life quality of patients following myocardial infarction treated with coronary artery angioplasty
Autorzy:
Haznar, Renata
Uchmanowicz, Izabella
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/470111.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Europejskie Centrum Kształcenia Podyplomowego
Tematy:
zawał mięśnia serca
jakość życia
acute coronary syndrome
quality of life
Opis:
Wstęp: Zawał mięśnia sercowego jest zdarzeniem kardiologicznym, które – chociaż jest wypadkową wielu czynników rozłożonych w czasie i przestrzeni – występuje niespodziewanie. Jedną z najskuteczniejszych form terapii zawału mięśnia sercowego (i szerzej – ostrych zespołów wieńcowych) jest terapia inwazyjna, w postaci przezskórnej wewnątrznaczyniowej angioplastyki wieńcowej. Z kolei efektem ujawniającym się w dłuższej perspektywie jest, a przynajmniej powinna być, poprawa jakości życia pacjentów. Cel pracy: Zbadanie jakości życia pacjentów po zawale mięśnia sercowego, którzy zostali poddani terapii angioplastyką wieńcową. Materiał i metody: W badaniu udział wzięło 50 osób, będących pacjentami Regionalnego Ośrodka Kardiologii przy Miedziowym Centrum Zdrowia S.A w Lubinie. W badanej grupie znalazło się 18 kobiet i 32 mężczyzn w wieku od 32 do 69 lat (średnia wieku: 42,2 lat). Badanie przeprowadzone zostało za pomocą ankiety zawierającej łącznie 25 pytań. Wyniki: Stwierdzono wyraźną poprawę stanu zdrowia fizycznego. W przypadku średniej oceny sprzed zawału mięśnia sercowego wynoszącej 2,88, średnia ocena po zawale oraz PTCA wynosiła 4,56. Potwierdzono również poprawę stanu zdrowia psychicznego. W przypadku średniej oceny sprzed zawału mięśnia sercowego wynoszącej 2,22, średnia ocena po zawale oraz PTCA wynosiła 4,08. Zanotowano ponadto, że oceny sfery psychicznej są niższe od ocen sfery fizycznej. Zmniejszyła się wyraźnie liczba subiektywnie odczuwanych objawów klinicznych związanych ze schorzeniami serca. Zaobserwowano wzrost liczby osób zdolnych do wykonywania, przeważnie relaksujących, prac w przydomowym ogródku lub też na działce (z 17 do 29) oraz zdolnych do dużego wysiłku fizycznego (z 9 do 19). Wzrosła również liczba osób spędzających czas wolny w sposób aktywny – o ile na takie formy wypoczynku przed MI i PTCA wskazało 13 osób, o tyle pół roku po – 26. Obserwowano poprawę relacji społecznych – z rodziną (średnia ocen wzrosła z 4,54 do 4,88), z sąsiadami (średnia ocen wzrosła z 3,76 do 4,02) oraz przyjaciółmi i znajomymi (średnia ocen wzrosła z 4,12 do 4,32). Wnioski: 1. W ocenie pacjentów po zawale mięśnia serca leczonych angioplastyką wieńcową stwierdzono wzrost jakości życia po zabiegu PCI w 6. miesięcy od zabiegu. 2. Poprawa jakości życia pacjentów po zawale mięśnia sercowego przebiegała na kilku płaszczyznach: samooceny zdrowia fizycznego oraz psychicznego, możliwości utrzymania lub ponownego podjęcia aktywności zawodowej, eliminacji szeroko pojętych dolegliwości bólowych, możliwości podjęcia aktywności fizycznej, możliwości rozwoju relacji społecznych, możliwości realizowania planów będących pochodną aspiracji, przewartościowaniu dotychczasowego życia. 3. Poziom jakości życia pacjentów po zawale mięśnia sercowego poddanych terapii PTCA w dużym stopniu determinuje styl życia. Elementami stylu życia stymulującymi poziom jakości życia są aktywność fizyczna adekwatna do możliwości organizmu, racjonalne odżywianie się, kontrolowanie stanu zdrowia, a także unikanie palenia papierosów.
Background: Myocardial infarction is a cardiac episode which, though it is a result of many factors spread in time and space, occurs unexpectedly. One of the most efficient form of treatment of myocardial infarction (generally Acute Coronary Syndromes, ACS) is an invasive procedure in the form of Percutaneus Transluminal Coronary Angioplasty (PTCA). A long term effect of the treatment is, or should be, the improvement of patients’ life quality. Objectives: The aim of the study was to assess the life quality of patients following myocardial infarction who were treated with coronary artery angioplasty. Material and methods: The study included 50 people, patients of Regional Cardiology Centre at Miedziowe Centrum Zdrowia S.A in Lubin. The study group encompassed 18 women and 32 men, at the age of 32 to 69 (average age: 42.2 years). The study consisted in conducting a survey which included 25 questions. Results: A significant physical health improvement was found. The average assessment result prior to myocardial infarction was 2.88 whereas the result following myocardial infarction and PTCA amounted to 4.56. The improvement of psychological health condition has been also confirmed. The average result prior to myocardial infarction was 2.22 whereas the result following myocardial infarction and PTCA amounted to 4.08. It has been also observed that the assessment results of psychological sphere were lower than the assessment results of physical sphere. The number of subjective clinical symptoms related to heart conditions decreased substantially. It has been observed that the number of people able to perform, mostly relaxing, works in a backyard or in a garden plot increased (from 17 to 29) as did the number of people able to make considerable physical effort (from 9 to 19). The number of people spending their free time in an active way grew as well – prior to MI and PTCA only 13 people would spend their time in such a way whereas six months following MI and PTCA the number amounted to 26. The improvement of social relations with families (the average result increased from 4.54 to 4.88), with neighbours (the average result increased from 3.76 to 4.02), and with friends and acquaintances (the average result increased from 4.12 do 4.32) has been also observed. Results: 1. It has been stated that according to the patients their quality of life 6 months following MI and PTCA improved. 2. The improvement of life quality of patients following MI have been visible in a few areas: self-assessment of physical and psychological health, ability to continue or to undertake professional activity, elimination of ailments, ability to perform physical activity, ability to develop social relations, ability to implement plans deriving from aspirations, redefining lives. 3. The level of life quality of patients following MI treated with PTCA determines, to a large extent, a life style. The elements of life stimulating the level of life quality are as follows: physical activity proportionate to body’s abilities, rational nutrition, health condition monitoring, as well as avoiding smoking.
Źródło:
Współczesne Pielęgniarstwo i Ochrona Zdrowia; 2012, 1; 5-10
2084-4212
Pojawia się w:
Współczesne Pielęgniarstwo i Ochrona Zdrowia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Czym jest racjonowanie opieki pielęgniarskiej?
What is rationing of nursing care?
Autorzy:
Uchmanowicz, Izabella
Gotlib, Joanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/470196.pdf
Data publikacji:
2018-05-26
Wydawca:
Europejskie Centrum Kształcenia Podyplomowego
Tematy:
racjonowanie opieki pielęgniarskiej, omijanie opieki, normy zatrudnienia
rationing of nursing care, care avoidance, employment standards
Opis:
Racjonowanie opieki pielęgniarskiej ma miejsce wówczas, gdy dostępne zasoby są niewystarczające do zapewnienia wszystkim pacjentom wymaganej opieki. Wśród przyczyn tego zjawiska wymienić można redukcje zatrudnienia, zwiększonego zapotrzebowanie na opiekę ze względu na nowe technologie, nowe opcje leczenia, czy wyższy poziom wiedzy pacjentów, co zwiększa nakłady czasu i pracy ponoszone przez pracowników opieki. Prezentowane omówienie wskazuje na potrzebę zwrócenia uwagi na problemy dotyczące niedoborów kadrowych w pielęgniarstwie i wynikające z nich konsekwencje.
Rationing of nursing care occurs when nurses providing care perceive that resources are insufficient to provide necessary services to all of the patients. Among the reasons for this phenomenon can be mentioned the reduction of employment, increased demand for care due to new technologies, new treatment options, or a higher level of patients' knowledge, which increases the time and work expenditure of health care providers. The presented discussion indicates the need to pay more attention to the problems related to limited nursing staff numbers and the resulting consequences.
Źródło:
Współczesne Pielęgniarstwo i Ochrona Zdrowia; 2018, 2; 45-47
2084-4212
Pojawia się w:
Współczesne Pielęgniarstwo i Ochrona Zdrowia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wpływ czynników społeczno-demograicznych na jakość życia chorych na niedoczynność tarczycy.
The impact of socio-demographic factors on the quality of life of patients with hypothyroidism.
Autorzy:
Rzatkowska, Katarzyna
Uchmanowicz, Izabella
Wleklik, Marta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/470165.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Europejskie Centrum Kształcenia Podyplomowego
Tematy:
niedoczynność tarczycy
jakość życia
hypothyroidism
quality of life
Opis:
Wstęp. Niedoczynność tarczycy jest chorobą przewlekłą, wymagającą zazwyczaj dożywotniego leczenia hormonalnego. Pomimo terapii w jej przebiegu niejednokrotnie pojawiają się dokuczliwe objawy, takie jak: zmęczenie, senność, stany depresyjne, zaparcia, ciągłe uczucie zimna, a w przypadku stosowania zbyt dużych dawek – symptomy nadczynności tarczycy. Niedoczynność tego gruczołu może być przyczyną subiektywnie obniżonej jakości życia i zmian w dotychczasowym funkcjonowaniu biopsychospołecznym. Cel pracy. Określenie wpływu niedoczynności tarczycy na jakość życia. Materiał i metody. W badaniu wzięło udział 60 osób (56 kobiet i 4 mężczyzn) w wieku powyżej 18 lat z rozpoznaną niedoczynnością tarczycy, będących pod kontrolą poradni endokrynologicznej w roku 2010 i grupa 40 osób zdrowych (35 kobiet i 5 mężczyzn) bez rozpoznanej choroby tarczycy. W pracy zastosowano analizę dokumentacji medycznej oraz kwestionariusz do oceny jakości życia WHOQoL-BREF. Wyniki. Średnia jakości życia chorych jest gorsza niż grupy kontrolnej i wynosi odpowiednio (3,4 ± 0,83 vs. 3,8 ± 0,56), przy czym nie stwierdzono tutaj zależności statystycznej. Samoocena stanu zdrowia w grupie osób chorych jest zdecydowanie gorsza (2,8 ± 0,89) i jest istotna statystycznie. W każdej z domen chorzy na niedoczynność tarczycy osiągnęli gorsze wyniki niż grupa kontrolna. Różnice istotne statystycznie p < 0,05 zaobserwowano w domenie somatycznej, psychologicznej i socjalnej kwestionariusza WHOQoL-BREF. Wnioski. Badania nie wykazały zależności między subiektywną oceną jakości życia osób chorych na niedoczynność tarczycy a faktem zachorowania. Natomiast choroba oddziałuje na jakość życia zależną od zdrowia i na poszczególne dziedziny życia. Czynniki społeczno-demograficzne wpływają na wyniki jakości życia w tej grupie chorych.
Background. Hypothyroidism is a chronic disease requiring lifelong treatment which is usually hormonal. Despite its progress in therapy often appear bothersome symptoms such as fatigue, sleepiness, depression, constipation, constant feeling of cold. Hypothyroidism can cause subjectively reduce in quality of life and changes in the functioning of the biopsychosocial status. Objectives. The aim of the study was to determine the effect of hypothyroidism on quality of life. Material and methods. The study involved 60 patients (56 women and 4 men) aged over 18 years diagnosed with who were under the control of the endocrine clinic. In the study we used medical data analysis and the WHOQoL-BREF questionnaire to assesa the quality of life in patients with hypothroidism. Results. The average quality of life of patients with hypothyroidism is worse than in the control group (3.4 ± 0.83 vs. 3.8 ± 0.56). Self-assessment of health status in the group of patients with: is much worse (2.8 ± 0.89) than in the control group and it is statistically significant. In each domain, patients with hypothyroidism have achieved worse results than the control group. Differences statistically significant p < 0.05 was observed in the somatic, psychological and social domain of the WHOQoL-BREF. Conclusions. The study found no relationship between subjective assessment of the quality of life of people with hypothyroidism and the fact of illness. In contrast, the disease affects the quality of life, health and dependent on individual areas of life. The socio-demogrfaic factors influence the results.
Źródło:
Współczesne Pielęgniarstwo i Ochrona Zdrowia; 2014, 1; 14-18
2084-4212
Pojawia się w:
Współczesne Pielęgniarstwo i Ochrona Zdrowia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wypalenie zawodowe oraz satysfakcja z życia wśród pielęgniarek anestezjologicznych i intensywnej opieki.
Occupational burnout and life satisfaction among anaesthetists and intensive care nurses.
Autorzy:
Świątek, Aurelia
Milecka, Dorota
Uchmanowicz, Izabella
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/470075.pdf
Data publikacji:
2017-09-25
Wydawca:
Europejskie Centrum Kształcenia Podyplomowego
Tematy:
wypalenie zawodowe pielęgniarek, jakość życia, czynniki ryzyka, badania ankietowe
occupational burnout of nurses, quality of life, risk factors, questionnaire study
Opis:
Wstęp. Zespół wypalenia zawodowego to problem dotyczący pielęgniarek pracujących w oddziałach anestezjologii i intensywnej terapii, które przez dłuższy czas udzielają pomocy pacjentom, walczą o ich życie oraz udzielają wsparcia emocjonalnego rodzinie. Cel pracy. Zwrócenie uwagi na kwestię i częstość występowania zespołu wypalenia zawodowego oraz satysfakcji z życia wśród pielęgniarek. Materiał i metody. Badaniem objęto grupę pielęgniarek oraz pielęgniarzy (n = 100) pracujących na oddziałach intensywnej opieki w województwie dolnośląskim. Do oceny wypalenia zawodowego wykorzystano kwestionariusz wypalenia zawodowego (MBI). Zastosowano również skalę zadowolenia z życia (SWLS). Analizy wykonano w środowisku statystycznym „R” oraz programie PSPP. Niezależność odpowiedzi testowych weryfikowano za pomocą dokładnego testu Fishera. Za znamienne statystycznie wyniki uznano dla p < 0,05. Wyniki. Czynniki, które mają szczególny wpływ na powstanie zespołu wypalenia zawodowego, to obciążenie pracą, złe relacje w zespole, konflikty w miejscu pracy, ponadprzeciętne wymagania oraz aspiracje zawodowe. Ważną rolę odgrywają również przełożeni, którzy mają za zadanie stworzyć stosowne warunki pracy, a przede wszystkim sprawiedliwie dzielić obowiązki. Proces wypalenia zawodowego rozwija się bardzo długo, należy zatem zwracać uwagę i nie lekceważyć pierwszych objawów. Duże znaczenie ma umiejętność rozgraniczenia życia zawodowego od prywatnego. Wnioski. Wypalenie zawodowe wśród pielęgniarek oddziałów anestezjologicznych i intensywnej terapii jest poważnym problemem, którego nie należ bagatelizować. Każda pielęgniarka powinna uczyć się technik oraz umiejętności radzenia sobie ze stresem, technik relaksacji, asertywności oraz komunikacji interpersonalnej. W tym zakresie ważne jest organizowanie warsztatów psychologicznych, które miałyby za zadanie wzmocnienie słabych stron osobowości, a także zdobycia umiejętności w radzeniu sobie w sytuacjach kryzysowych. Należałoby zatem wprowadzić zmiany warunków wykonywanej pracy dotyczących obsady oraz wpłynąć na jakość przepływu informacji współpracowników.
Background. The occupational burnout syndrome is a problem for nurses working in anaesthesia and intensive care units, who help patients for a long time, fight for their lives and provide emotional support to their families. Objectives. The aim of the study is to draw attention to the issue and frequency of occupational burnout and to nurses' satisfaction with life. Material and methods. The study included a group of female and male nurses (n = 100) working in intensive care units in the Lower Silesian Voivodship. The Maslach Burnout Inventory (MBI) was used to assess burnout, as well as the Satisfaction With Life Scale (SWLS) was also used. The analyses were done in the "R" statistical environment and the Public Sector Purchase Program (PSPP). Independence of the test responses was verified using Fisher's exact test. Statistically significant results were found for p < 0.05. Results. Factors that have a particular impact on the emergence of occupational burnout include workload, bad teamwork, workplace conflicts, over-average demands, and professional aspirations. An important role is also played by superiors in creating the right working conditions and, above all, sharing the responsibilities fairly. The burnout process is developing very long, so pay attention and do not underestimate the first symptoms. It is important to distinguish between professional and private life. Conclusions. Professional burnout among nurses in anaesthesia and intensive care units is a serious problem that should not be underestimated. Every nurse should learn techniques and skills in coping with stress, relaxation techniques, assertiveness and interpersonal communication. In this respect, it is important to organize psychological workshops to strengthen the weaknesses of the personality and to acquire skills in coping with crisis situations. It would therefore be appropriate to make changes to the working conditions of the workforce and to the quality of the information flow of contributors.
Źródło:
Współczesne Pielęgniarstwo i Ochrona Zdrowia; 2017, 4; 121-128
2084-4212
Pojawia się w:
Współczesne Pielęgniarstwo i Ochrona Zdrowia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zastosowanie Międzynarodowej Klasyfikacji Praktyki Pielęgniarskiej (ICNP®) w opiece nad pacjentem z wodogłowiem po wszczepieniu zbiornika Rickhama.
Application of International Classification for Nursing Practice (ICNP®) in the care of a hydrocephalus patient after implantation of Rickhams reservoir.
Autorzy:
Targos, Alicja
Rozensztrauch, Anna
Uchmanowicz, Izabella
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/470250.pdf
Data publikacji:
2017-09-21
Wydawca:
Europejskie Centrum Kształcenia Podyplomowego
Tematy:
wodogłowie, noworodek, zbiornik Rickhama, opieka pielęgniarska, Międzynarodowa Klasyfikacja Praktyki Pielęgniarskiej ICNP®
hydrocephalus, neonate, Rickham's reservoir, nursing care, International Classification for Nursing Practice ICNP®
Opis:
Wodogłowie jest stanem patologicznym, w wyniku którego dochodzi do poszerzenia śródczaszkowych przestrzeni płynowych, a szczególnie układu komorowego mózgu. Zaburzenie procesu krążenia płynu mózgowo-rdzeniowego prowadzi do wzmożonego wzrostu ciśnienia śródczaszkowego i jego następstw. W leczeniu chirurgicznym wodogłowia wykorzystuje się systemy zastawkowe odprowadzające płyn mózgowo-rdzeniowy. Celem pracy było przedstawienie procesu pielęgnowania dziecka po zabiegu implantacji zbiornika Rickhama na podstawie Międzynarodowej Klasyfikacji Praktyki Pielęgniarskiej (ICNP®).
Hydrocephalus is a pathological condition that results in the widening of intracranial fluid spaces, especially the ventricular system of the brain. Disorders of the cerebrospinal fluid circulation lead to increased intracranial pressure and its consequences. Ventricular drainage systems for cerebrospinal fluid are used in surgical treatment of hydrocephalus. The purpose of the study was to present the nursing process of implantation of Rickham's reservoir based on International Classification for Nursing Practice (ICNP®).
Źródło:
Współczesne Pielęgniarstwo i Ochrona Zdrowia; 2017, 3; 107-109
2084-4212
Pojawia się w:
Współczesne Pielęgniarstwo i Ochrona Zdrowia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wpływ występowania zespołu kruchości na jakość życia pacjentów hemodializowanych w podeszłym wieku.
The impact of the occurrence of frailty syndrome on the quality of life of hemodialized elderly patients.
Autorzy:
Guzenda, Natalia
Zachciał, Justyna
Uchmanowicz, Izabella
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/470093.pdf
Data publikacji:
2017-01-23
Wydawca:
Europejskie Centrum Kształcenia Podyplomowego
Tematy:
przewlekła niewydolność nerek, hemodializoterapia, zespół kruchości, osoby starsze, jakość życia
chronic kidney disease, haemodialysotherapy, frailty syndrome, elderly people, quality of life
Opis:
Wstęp. Przewlekła choroba nerek (chronic kidney disease – CKD) jest schorzeniem, w którym uszkodzenie nerek utrzymuje się powyżej 3 miesięcy i stwierdzona jest strukturalna lub czynnościowa nieprawidłowość nerek przy prawidłowej lub zmniejszonej filtracji kłębuszkowej (glomerular filtration rate – GFR). Hemodializa jako leczenie nerkozastępcze ma bardzo duży wpływ na jakość życia (quality of life – QoL,) osób chorujących na CKD. Dializa ma celu nie tylko przedłużyć życie, ale również poprawić jego jakość. QoL osób dializowanych nigdy nie będzie na poziomie osób zdrowych. Wiele chorób towarzyszących przewlekłej chorobie nerek również wpływa na QoL. Cel pracy. Zbadanie, a także uświadomienie, jak zespół kruchości (frailty syndrome – FS) wpływa na QoL osób dializowanych w podeszłym wieku. Zanalizowanie, jakie zmiany (socjodemograficzne oraz kliniczne) zawarte w ankiecie własnej mają wpływ na częstość występowania FS. Materiał i metody. Badania przeprowadzono w dwóch wojewódzkich placówkach Stacji Dializ na terenie dolnego śląska. W badaniu uczestniczyło łącznie 70 osób w przedziale wiekowym od 65 do 87 lat. Narzędziami wykorzystanymi do badań były trzy kwestionariusze ankietowe: ankieta własna, wskaźnik słabowitości Tilburga (Tilburg Frailty Indicator – TFI,) oraz skrócony kwestionariusz oceny jakości życia według Światowej Organizacja Zdrowia (World Health Organization Quality of Life Brief Version –WHOQoL–BREF). Wyniki. Z analizy przeprowadzonych badań stwierdzono występowanie FS u 68,57% badanych, zaobserwowano brak związku między płcią a częstością występowania FS. Występowanie FS było powiązane z częstszym występowaniem chorób współistniejących. QoL osób dializowanych ujętych w badaniu ukształtowała się na średnim poziomie. Wnioski. FS nie wpływa na QoL osób dializowanych. Jakkolwiek ograniczeniem pracy była mała liczba przebadanych osób. Dlatego też problem ten wymaga prowadzenia dalszych badań.
Background. Chronic kidney disease (CKD) is an illness, in which kidney damage remains for over three months and a structural or functional kidney abnormality with normal or lowered glomerular filtration rate (GFR) is found. Dialysis’ purpose is to not only extend the length of life but also improve its quality of life (QoL). The QoL of dialysed patients will never be on the same level as of healthy people. Many comorbidities of CKD also influence the QoL. Objectives. To explore and become aware, how frailty syndrome (FS) influences the QoL of dialysed patients in old age. Analysing what (sociodemographic and clinical) changes contained in a survey affect the frequency of FS. Material and methods. The study was conducted in two Dialysis Station institutions in the Lower Silesia region. The study included a total of 70 people between the ages of 65 to 87 years. Tools, used in the study were three survey questionnaires: own survey, Tilburg Frailty Indicator (TFI) and World Health Organization Quality of Life Brief Version (WHOQoL–BREF). Results. The analysis of the study showed FS in 68.57% of patients, there was no association between gender and the incidence of FS. FS was associated with a higher incidence of comorbidities. The QoL of dialysed patients included in the study was at an average level. Conclusions. FS affects the QoL of dialysed patients. Although the limitation of the study was the small number of surveyed people. Therefore, this issue requires further research.
Źródło:
Współczesne Pielęgniarstwo i Ochrona Zdrowia; 2017, 1; 9-14
2084-4212
Pojawia się w:
Współczesne Pielęgniarstwo i Ochrona Zdrowia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Quality of life of patients after pacemaker implantation
Autorzy:
Uchmanowicz, Izabella
Jankowska-Polańska, Beata
Pogodzińska, Hanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/552202.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Stowarzyszenie Przyjaciół Medycyny Rodzinnej i Lekarzy Rodzinnych
Tematy:
pacemaker implantation
quality of life
gender
Źródło:
Family Medicine & Primary Care Review; 2013, 1; 16-20
1734-3402
Pojawia się w:
Family Medicine & Primary Care Review
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Stan wiedzy pielęgniarek na temat zakażeń odcewnikowych
Nurses’ knowledge of catheter-related infections
Autorzy:
Izydorczyk, Renata
Uchmanowicz, Izabella
Jankowska-Polańska, Beata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/470095.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Europejskie Centrum Kształcenia Podyplomowego
Tematy:
zakażenia odcewnikowe
intensywna terapia
pielęgniarki
catheter-related infections
intensive care
nurses
Opis:
Wstęp. Na oddziały intensywnej terapii przyjmowani są chorzy w bardzo ciężkim stanie klinicznym. Życie ich jest najczęściej zagrożone i poddaje się wielokierunkowemu leczeniu, bez którego nie mają szansy na przeżycie. Założenie centralnego cewnika naczyniowego jest najczęściej wykonywaną procedurą na tych oddziałach. Cewniki naczyniowe stanowią jednak dodatkowe i poważne ryzyko powikłań w trakcie ich założenia, jak i użytkowania. Powikłania infekcyjne zwiększają śmiertelność, wydłużają czas pobytu chorego w szpitalu i zdecydowanie zwiększają koszty leczenia. Najbardziej niepokojące jest to, że ponad połowa z tych zakażeń spowodowana jest błędami personelu, których można byłoby uniknąć, gdyby wszyscy opiekujący się tymi pacjentami byli odpowiednio przeszkoleni. Cel pracy. Poznanie poziomu wiedzy pielęgniarek oddziałów intensywnej terapii na temat zakażeń odcewnikowych, ich profilaktyki i przerywania dróg transmisji drobnoustrojów. Istotnym elementem tej pracy jest także zbadanie, czy posiadana wiedza ma wpływ na postępowanie zgodnie z procedurami pielęgniarskimi. Materiał i metoda. Za pomocą przygotowanej ankiety przebadanych zostało 75 pielęgniarek pracujących w dwóch oddziałach intensywnej terapii dorosłych i w oddziale intensywnej terapii kardiologicznej. Wyniki i wnioski. Wiedza pielęgniarek intensywnej terapii na temat zakażeń odcewnikowych jest niewystarczająca. Szczególnie ważne jest wprowadzenie szkoleń personelu na temat mycia i dezynfekcji rąk oraz stosowania rękawiczek sterylnych w trakcie wymiany opatrunku na wkłuciu centralnym. Badania wykazały także konieczność edukacji personelu na temat zmiany oprzyrządowania cewnika centralnego (korki, dreny, płyny do rozpuszczania leków oraz układ do pomiaru ośrodkowego ciśnienia żylnego) oraz częstości zmiany opatrunków na wkłuciu. Znajomość i przestrzeganie wszystkich tych procedur na pewno przyczyniłoby się do zmniejszenia częstości występowania zakażeń odcewnikowych.
Background. Intensive care units admit critically ill patients. Most often they are in a life-threatening condition and so they are subject to multidirectional treatment, which is their only chance to survive. Placing central vascular catheter is the most common procedure in the said units. However, additional serious risk of complications connected with the vascular catheters may occur while inserting and using them. Infectious complications increase mortality, prolong time of being in a hospital and significantly increase costs of treatment. What is most alarming is that over half of the said infections are caused by medical staff mistakes which could have been avoided if all who care for those patients had been appropriately trained. Objectives. The purpose of the study is to obtain information about intensive care nurses’ knowledge of catheter-related infections, preventive treatment and interruption of routes of microbial transmission. Essential element of the study is also to investigate whether nurses’ knowledge influences following nursing procedures. Material and methods. 75 nurses working in two intensive care units for adults and intensive cardiology care unit took part in a survey, prepared for this purpose. Results and Conclusions. Nurses’ knowledge of catheter-related infections is insufficient. It is especially important to introduce training courses for personnel in washing and disinfecting hands and using sterile gloves while changing dressing on central venous catheter. The survey also showed the need to educate personnel on changing central venous catheter’s instrumentation (caps, drains, intravenous fluids and CVP measurement sets) and frequency of changing dressing on the insertion. The knowledge of all these procedures and their following would certainly lead to a decrease in the frequency of catheter-related infections.
Źródło:
Współczesne Pielęgniarstwo i Ochrona Zdrowia; 2012, 4; 70-75
2084-4212
Pojawia się w:
Współczesne Pielęgniarstwo i Ochrona Zdrowia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Factors affecting occupational burnout among school nurses in Poland
Czynniki wpływające na wypalenie zawodowe wśród pielęgniarek szkolnych w Polsce
Autorzy:
Zborowska, Agnieszka
Manulik, Stanisław
Rosińczuk, Joanna
Uchmanowicz, Izabella
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2117039.pdf
Data publikacji:
2020-03-25
Wydawca:
Europejskie Centrum Kształcenia Podyplomowego
Tematy:
school nurses
Polish nurses
occupational burnout
burnout syndrome
Maslach Burnout Inventory
evidence-based nursing practice
pielęgniarki szkolne
pielęgniarki polskie
wypalenie zawodowe
syndrom wypalenia
kwestionariusz wypalenia zawodowego Maslacha
praktyka pielęgniarska oparta na dowodach naukowych
Opis:
Background. Occupational burnout is a widespread phenomenon in nurses which manifests in emotional exhaustion, lack of motivation, and feelings of frustration. Objectives. This cross-sectional study aimed to assess factors affecting occupational burnout among 125 school nurses in Poland. Material and methods. Sociodemographic data were collected and the level of burnout was assessed with Maslach Burnout Inventory (MBI). Results. Nurses presented a low level of emotional exhaustion (2.5 pts) and depersonalization (1.5 pts) and a low level of personal achievements (3.8 points). Selected factors influencing the MBI domains were: need for systematic cooperation with a school pedagogue or psychologist (p = 0.001), perception of the nurse as an expert by the school community (p < 0.001), feeling of dissatisfaction with one’s work (p = 0.01), holding the title of a specialist (p = 0.016) and subjective assessment of one’s salary as “high” (p = 0.002). Conclusions. School nurses are at risk of occupational burnout syndrome due to their dissatisfaction with personal achievements at work.
Wstęp. Wypalenie zawodowe jest powszechnym zjawiskiem wśród pielęgniarek, które objawia się wyczerpaniem emocjonalnym, brakiem motywacji i uczuciem frustracji. Cel pracy. Ocena czynników wpływających na wypalenie zawodowe wśród 125 pielęgniarek szkolnych w Polsce. Materiał i metody. Badanie składało się z oceny parametrów socjodemograficznych, a poziom wypalenia oceniono za pomocą Kwestionariusza Maslacha (MBI). Wyniki. Pielęgniarki szkolne wykazały niski poziom wyczerpania emocjonalnego (2,5 pkt.) i depersonalizacji (1,5 pkt.) oraz niski poziom zadowolenia z osiągnięć osobistych (3,8 pkt.). Wybrane czynniki wpływające na poziom wypalenia zawodowego według kwestionariusza MBI to: potrzeba systematycznej współpracy z pedagogiem szkolnym lub psychologiem (p = 0,001), postrzeganie pielęgniarki jako eksperta przez środowisko szkolne (p < 0,001), poczucie niezadowolenia z pracy (p = 0,01), posiadanie tytułu specjalisty (p = 0,016) oraz subiektywna ocena własnego wynagrodzenia jako „wysokie” (p = 0,002). Wnioski. Pielęgniarki szkolne są narażone na syndrom wypalenia zawodowego między innymi z powodu niezadowolenia z osobistych osiągnięć w pracy.
Źródło:
Współczesne Pielęgniarstwo i Ochrona Zdrowia; 2020, 9, 1-4; 26-30
2084-4212
Pojawia się w:
Współczesne Pielęgniarstwo i Ochrona Zdrowia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zespół wypalenia zawodowego w pracy pielęgniarki
The professional burnout in nursing
Autorzy:
Sodomska, Agata
Lomper, Katarzyna
Rycombel, Anna
Uchmanowicz, Izabella
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/470157.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Europejskie Centrum Kształcenia Podyplomowego
Tematy:
wypalenie zawodowe
stres chroniczny
burnout
stress chronic
Opis:
Wstęp. Nieodzownym następstwem długotrwałego stresu jest wystąpienie syndromu wypalenia zawodowego. Wypalenie jest procesem, który rozwija się powoli. Pierwsze sygnały nie są dostrzegalne lub też są błędnie interpretowane. Szczególną grupą ryzyka narażoną na wypalenie są przedstawiciele zawodów pracujących dla ludzi i z ludźmi, a więc m.in. nauczyciele, policjanci, lekarze i pielęgniarki. Personel medyczny jest szczególnie narażony na wystąpienie syndromu wypalenia zawodowego, gdyż niejednokrotnie mimo ogromnego zaangażowania w pracę pacjent przegrywa w walce o zdrowie i życie. Cel pracy. Zbadanie poziomu wypalenia zawodowego wśród pielęgniarek/ pielęgniarzy. Materiał i metody. W badaniu wzięło udział 82 respondentów (80 kobiet i 2 mężczyzn). Badanie dotyczyło pielęgniarek/pielęgniarzy zatrudnionych w NZOZ Szpitala Powiatowego w Wieruszowie i zostało przeprowadzone w roku 2012. Do badania wykorzystano ankietę własnego autorstwa, która składała się z 22 pytań. Pytania ankiety zostały pogrupowane tematycznie: pierwsze cztery miały na celu zbadanie poziomu zmęczenia pracą, kolejnych pięć miało sprawdzić występowanie symptomów wypalenia zawodowego. Następne zagadnienia ankiety zdiagnozowały reakcję na stres chroniczny, empatię wobec pacjentów oraz stopień pozytywnego postrzegania pracy. Wyniki. Jednoznacznie o występowaniu wypalenia zawodowego mówi aż 40% pielęgniarek ze średnim stażem zatrudnienia, nieco mniej, bo 35% najmłodszych respondentów, również przyznaje, że mimo niezbyt długiego okresu pracy symptomy wypalenia są już u nich dostrzegalne. Natomiast najdłużej pracujące w zawodzie (tylko w 33%) mówią o wypaleniu zawodowym. Wnioski. Wypalenie zawodowe dosięga głównie pielęgniarki ze stażem pracy od 10 do 19 lat. Najlepiej zaprezentowały się pielęgniarki z najdłuższym stażem pracy. Zasadniczy wpływ na postawę, zaangażowanie i wystąpienie symptomów wypalenia zawodowego ma poczucie skuteczności i wrażenie, że w pracy nie osiągnęło się znaczących rezultatów.
Background. An essential consequence of prolonged stress is an instance of burnout syndrome. Burn-out is a process that develops slowly. The first signs are not visible or are misinterpreted. Special risk group exposed to burn are professionals working for and with people, and so teachers, police officers, doctors and nurses. Medical staff is particularly exposed to the instance of the burnout syndrome, because more often than not, despite a huge involvement in the work of the patient loss in the fight for health and life. Objectives. To examine the level of burnout among nurses. Material and methods. The study involved 82 respondents (80 women and 2 men). The study included nurses working in Hospital in Wieruszów it was carried out in 2012. We used a questionnaire that was developed by authors of this study, which consisted 22 questions. The survey questions have been grouped thematically, and so the first four questions were designed to examine the fatigue level of work, the following five questions were supposed to check the occurrence of symptoms of burnout. Another poll issues diagnosed the chronic stress, empathy to patients and the degree of positive perception of the work. Results. The occurrence of burnout was confirmed by 40% of nurses with the average length of employment, slightly less because 35% of the youngest respondents also confirm the burnout. Only 33% of nurses who are working for a long time in the profession confirm the professional burnout. Conclusions. Burnout reaches mainly nurses with experience lasting from 10 to 19 years. Impact on the attitude, commitment and an instance of the symptoms of burnout has a sense of efficacy and the impression that the work did not get significant results.
Źródło:
Współczesne Pielęgniarstwo i Ochrona Zdrowia; 2014, 2; 29-33
2084-4212
Pojawia się w:
Współczesne Pielęgniarstwo i Ochrona Zdrowia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zagrożenia czynnikami chemicznymi pracowników ochrony zdrowia
Medical institutions personel nad exposition to a chemical risk factors
Autorzy:
Jankowska-Polańska, Beata
Uchmanowicz, Izabella
Rosińczuk-Tonderys, Joanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/470244.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Europejskie Centrum Kształcenia Podyplomowego
Tematy:
czynniki chemiczne
narażenie
personel medyczny
chemical factors
exposure
medical personnel
Opis:
Personel placówek medycznych jest szczególnie narażony na niebezpieczne emisje różnych substancji. Czynniki zagrożeń są określane jako czynniki fizyczne, biologiczne i chemiczne. Czynnik chemiczny spowodowany jest obecnością różnych substancji w związku z anestezją stosowaną w oddziałach szpitalnych, gabinetach zabiegowych, salach operacyjnych i diagnostycznych oraz prowadzoną dekontaminacją wykorzystanego sprzętu medycznego. Celem tej pracy była analiza czynników chemicznych, na które narażony jest personel medyczny.
Personnel of medical institutions is particularly exposed to dangerous emissions of various substances. Risk factors are defined as physical, biological and chemical factors. Chemical factor is caused by presence of various substances in compound with anaesthesia used in hospital department, treatment rooms, operating & diagnostic rooms and conducted decontamination of used medical equipment. The goal of this work was analysis of chemical factors which medical personnel is exposed to.
Źródło:
Współczesne Pielęgniarstwo i Ochrona Zdrowia; 2012, 1; 13-18
2084-4212
Pojawia się w:
Współczesne Pielęgniarstwo i Ochrona Zdrowia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Proces pielęgnowania pacjenta po zatruciu propranololem w oddziale anestezjologii i intensywnej terapii
The nursing process in the case of a patient with propanolol poisoning hospitalized in the Anesthesiology and Intensive Care Unit
Autorzy:
Uchmanowicz, Izabella
Kurpaska, Marta
Kołtuniuk, Aleksandra
Rosińczuk, Joanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/470086.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Europejskie Centrum Kształcenia Podyplomowego
Tematy:
propranolol
zatrucie
proces pielęgnowania
poisoning
nursing process
Opis:
Ostre zatrucia związkami chemicznymi stanowią bardzo poważny problem społeczny. Według Światowej Organizacji Zdrowia, są one czwartą przyczyną zgonów na świecie. Natomiast po urazach są drugą przyczyną zgonów w populacji osób do pięćdziesiątego roku życia. Najczęściej do ostrych zatruć lekami dochodzi w wyniku podjęcia próby samobójczej. Zatrucia celowe dokonywane są zwłaszcza przez kobiety w wieku 15–25 lat i mężczyzn w wieku 30–49 lat. Propranolol jest związkiem chemicznym należącym do grupy leków nieselektywnych antagonistów receptorów β, które mają jednakowe powinowactwo zarówno do receptorów β-1, jak i β-2. Działa on stabilizująco na błonę komórkową, powoduje blokadę receptorów β-, hamuje wpływ katecholamin na wrażliwą tkankę, obniża ich stężenie i kardiotoksyczność. Blokada receptorów β adrenergicznych doprowadza do zwolnienia akcji serca, zmniejszenia kurczliwości i pobudliwości mięśnia sercowego. Opieka pielęgniarska w oparciu o proces pielęgnowania pozwala na indywidualne podejście pielęgniarki do pacjenta i jego potrzeb. Celem pracy jest przedstawienie procesu pielęgnowania pacjenta hospitalizowanego w oddziale anestezjologii i intensywnej terapii z powodu zatrucia propranololem.
Acute chemical poisonings constitute a very serious social problem. According to the World Health Organization, they are the fourth most common cause of death worldwide. In people aged 50 or more, they are the second most common cause of death, the top cause being trauma. Acute drug poisoning most often results from suicide attempts. Such intentional poisonings occur especially among women aged 15–25 and men aged 30–49. Propranolol is a nonselective β receptor antagonist, having equal affinity for β-1 and β-2 receptors. It exerts a membrane stabilizing effect, blocks β receptors, inhibits the action of catecholamines on target tissues, and reduces catecholamine concentration and cardiotoxicity. Blocking the β-adrenoreceptors slows heart rhythm, and reduces myocardial contractility and excitability. Nursing care based on the nursing process allows for an individual approach to each patient and their needs. The purpose of the paper is to describe the nursing process in the case of a patient with propanolol poisoning hospitalized in the Anesthesiology and Intensive Care Unit.
Źródło:
Współczesne Pielęgniarstwo i Ochrona Zdrowia; 2014, 4; 106-111
2084-4212
Pojawia się w:
Współczesne Pielęgniarstwo i Ochrona Zdrowia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Czynniki wpływające na opóźnienia hospitalizacji chorych z ostrym zespołem wieńcowym
Factors affecting delay of hospitalizations of patients with acute coronary syndrome
Autorzy:
Stępień, Beata
Lomper, Katarzyna
Uchmanowicz, Izabella
Jankowska-Polańska, Beata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/470161.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Europejskie Centrum Kształcenia Podyplomowego
Tematy:
OZW
hospitalizacja
determinanty
ACS
hospitalization
determinants
Opis:
Wstęp. Zawał serca, szczególnie z uniesieniem odcinka ST, to ostry stan kardiologiczny, który wymaga szybkiej interwencji medycznej. Jednym z priorytetów leczenia OZW jest szybkie objęcie pacjenta opieką medyczną. Większość zgonów z powodu zawału serca występuje w fazie przedszpitalnej w pierwszej godzinie od wystąpienia objawów, na skutek migotania komór i nagłego zatrzymania krążenia. Cel pracy. Ustalenie przyczyn opóźnień hospitalizacji wśród pacjentów z OZW. Materiał i metody. Do badania włączono 71 pacjentów (41 mężczyzn, 30 kobiet) Powiatowego Centrum Medycznego w Brzegu Dolnym, przyjmowanych w okresie od maja do września 2013 r., wcześniej hospitalizowanych na oddziałach kardiologicznych, zgłaszających się do badań kontrolnych po przebytym ostrym zespole wieńcowym. W badaniu wykorzystano kwestionariusz anonimowej ankiety. Do obliczeń oraz tworzenia wykresów wykorzystano program komputerowy STATISTICA v. 9.0. oraz arkusz kalkulacyjny EXCEL. Za różnicę znamiennie statystyczną przyjmowano wartość krytyczną poziomu istotności p < 0,05. Wyniki. Jako determinanty wpływające na opóźnienie hospitalizacji pacjentów z OZW wyróżnia się: wykształcenie, miejsce zamieszkania, wcześniejsze incydenty OZW, znajomość objawów OZW, przebytą edukację zdrowotną oraz znajomość postępowania w przypadku wystąpienia OZW. Wnioski. Edukacja prowadzona przez lekarzy i pielęgniarki istotnie wpływa na znajomość postępowania w OZW – pacjenci posiadający wiedzę wykazują szybszą reakcję w poszukiwaniu pomocy medycznej. Pacjenci znający postępowanie w OZW szybciej reagują i w krótszym czasie decydują się na leczenie szpitalne.
Background. Acute coronary syndrome (ACS), especially with the ST elevation, is acute cardiac condition that requires rapid medical intervention. One of the priorities of the treatment of ACS, is fast providing medical care. Most of the deaths from ACS occurs in the prehospital phase in the first hour of the onset of symptoms due to ventricular fibrillation and sudden cardiac arrest. Objectives. The aim of study is to determine the causes of the delays of hospitalizations among patients with ACS. Material and methods. The study included 71 patients (41 men, 30 women) of the District Medical Centre in Brzeg Dolny, Lower Silesia adopted from May to September 2013, who undergo medical treatment previously in cardiology wards, reporting to checkups following acute coronary syndrome. The study used an anonymous questionnaire. For the calculations and charting we used a computer program STATISTICA v. 9.0. and EXCEL spreadsheet. For statistical significant difference, assumed the critical level of significance of p < 0.05. Results. Determinants which causes the delay of hospitalization of patients with ACS are: education, place of residence, previous incidents ACS, knowledge of symptoms of ACS, previous health education and knowledge of the proceedings in the case of ACS. Conclusions. Education provided by doctors and nurses significantly affects the knowledge of the proceedings in ACS – patients with knowledge, have a faster response in seeking medical help. Patients who are familiar with the proceedings in ACS react faster and decide to go to the hospital much faster.
Źródło:
Współczesne Pielęgniarstwo i Ochrona Zdrowia; 2014, 3; 71-76
2084-4212
Pojawia się w:
Współczesne Pielęgniarstwo i Ochrona Zdrowia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zachowania zdrowotne personelu pielęgniarskiego w profilaktyce nadciśnienia tętniczego
Health behaviors of nurses in the prevention of hypertension
Autorzy:
Jankowska-Polańska, Beata
Wijacka, Krystyna
Lomper, Katarzyna
Uchmanowicz, Izabella
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/470144.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Europejskie Centrum Kształcenia Podyplomowego
Tematy:
nadciśnienie tętnicze
zachowania zdrowotne
profilaktyka
hypertension
health behaviors
prevention
Opis:
Wstęp. Następstwa nadciśnienia tętniczego są przyczyną przedwczesnych zgonów, zwiększonej zapadalności na inne choroby oraz inwalidztwa. Stanowi to ogromny problem ekonomiczny oraz społeczny w rozwiniętych cywilizacyjnie populacjach, gdzie ludzie prowadzą styl życia, który charakteryzuje się dużym zużyciem energii, sodu, tłuszczów, alkoholu, małym spożyciem potasu, siedzącym trybem życia, co w konsekwencji doprowadza do dodatniego bilansu energetycznego ze wszystkimi jego następstwami. W profilaktyce zachorowań na nadciśnienie tętnicze duże znaczenie mają zachowania zdrowotne, których autorytetem powinni być pracownicy ochrony zdrowia. Cel pracy. Ocena zachowań zdrowotnych pielęgniarek aktywnych zawodowo, mających wpływ na profilaktykę lub rozwój nadciśnienia tętniczego krwi. Materiał i metody. Badaniem objęto grupę 100 pielęgniarek aktywnych zawodowo. Wykorzystano kwestionariusz własnego autorstwa składający się z części socjodemograficznej oraz kwestionariusz Inwentarza Zachowań Zdrowotnych (IZZ). Analizę statystyczną uzyskanych wyników przeprowadzono za pomocą programu STATISTICA v. 9.0 oraz arkusza kalkulacyjnego EXCEL. Wyniki. Badana grupa nie uzyskała zadowalających wyników w zakresie zachowań zdrowotnych dotyczących nawyków żywieniowych, nałogów oraz aktywności fizycznej. Wnioski. Z przeprowadzonych badań wynika, że zwłaszcza młode pielęgniarki nie są w pełni przygotowane do propagowania zdrowego stylu życia oraz zachowań mających istotne znaczenie w profilaktyce nadciśnienia tętniczego krwi.
Background. Results of the arterial hypertension are causing premature deaths, the increased incidence of other illnesses and the disability. The economic and social enormous problem constitutes it in populations developed in terms of civilization, where people are leading a lifestyle which is characterized by a big power consumption, of sodium, fats, alcohol, small eating potassium, the sedentary lifestyle what in consequence is leading to the positive energy balance with all his results. In the prevention of falling ill with the arterial hypertension health behaviours are outweighing, of which employees of the health care should be an authority. Objectives. To asses health behaviours in the prevention or the development of the arterial hypertension in professionally active nurses. Material and methods. We provided a group of 100 professionally active nurses with using a questionnaire of the own authorship of the part of socialdemographics data and questionnaire of the Inwentarz Zachwań Zdrowotnych (IZZ). A statistical analysis of achieved results was conducted with the help of the STATISTICA v. 9.0 program and the spreadsheet EXCEL. Results. We didn’t get satistyficated results in health behaviours concerning eating habits, addictions and the physical activity of examinated group. Conclusions. From conducted examinations it results, that especially young nurses, fully aren’t prepared for propagating the healthier lifestyle and behaviours having material meaning in the prevention of the arterial hypertension of blood.
Źródło:
Współczesne Pielęgniarstwo i Ochrona Zdrowia; 2014, 3; 67-70
2084-4212
Pojawia się w:
Współczesne Pielęgniarstwo i Ochrona Zdrowia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies