Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Twardy, Jan" wg kryterium: Autor


Wyświetlanie 1-8 z 8
Tytuł:
Kazania w kulturze polskiej. Edycje kolekcji tematycznych. T. 1-3. Red. ks. Kazimierz Panuś. Kraków: Wydawnictwo UNUM 2014, ss. 658
Kazania w kulturze polskiej. Edycje kolekcji tematycznych [Sermons in the Polish Culture. Editions of Subject Collections]. T. 1-3. Ed. Rev. Kazimierz Panuś. Kraków: Wydawnictwo UNUM 2014, pp. 658
Autorzy:
Twardy, Jan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2040413.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2015, 62, 12; 246-252
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Proces przygotowania homilii
Homily Preparation Process
Autorzy:
Twardy, Jan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2040658.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
homilia
homiletyka
praca twórcza nad kazaniem
papież Franciszek
Evangelii gaudium
homily
homiletics
preachers’s creative work
pope Francis
Evangelii Gaudium
Opis:
Autor artykułu podkreśla najpierw, w świetle homiletyki, wielkie znaczenie bliższego przygotowania do głoszenia słowa Bożego, co szczególnie odnosi się do homilii jako priorytetowej formy kaznodziejstwa. Budzi więc radość fakt, że papież Franciszek w adhortacji apostolskiej Evangelii gaudium (EG) dużo miejsca poświęcił homilii i starannemu przygotowaniu do jej wy-głoszenia. U podstaw tej pracy twórczej głosiciela homilii leży „kult prawdy” (EG 146), który prowadzi do rzetelnego poznania i uwydatniania kerygmatu biblijnego. W tym celu kaznodzieja powinien najpierw sam być słuchaczem słowa Bożego, posłusznie poddać się mu i uczynić je swoim, co papież określa mianem „personalizacji Słowa” (EG 149). Temu procesowi interioryzacji służy Lectio divina (EG 152), czyli modlitewne, duchowe czytanie Pisma Świętego. Rozpoznając słowo Boże i wsłuchując się w nie, głosiciel homilii powinien również „słuchać ludu” (EG 154), aby mógł trafnie odpowiedzieć na problemy swoich słuchaczy. Wtedy jego homilia stanie się słowem dojrzałym i aktualnym dla człowieka znajdującego się w konkretnej sytuacji egzystencjalnej. Dlatego istotne jest wymaganie, aby kaznodzieja ciągle doskonalił swoje umiejętności fachowe i dążył do duchowej dojrzałości, a dzięki temu będzie głosił homilię jako autentyczny świadek Chrystusa i wierny zwiastun Jego Ewangelii.
The author of the article first of all stresses in the light of homiletics an important meaning of proper preparation to God’s word proclaiming—which especially concerns homily as a significant form of preaching. So it is worthy to say with joy that pope Francis in his exhortation Evangelii Gaudium (EG) has dedicated a lot of attention to homily and to all careful preparations that allow to preach it. The most important element of creative work of homily preacher is the “cult of truth” (EG 146) which leads to reliable knowledge and exposes the biblical kerygma. To pursue a defined goal the preacher should first of all be himself the listener of God’s word, he must unreservedly be devoted to it, hiding it in the bottom of his heart—which pope de-fines as “Word’s interiorisation” (EG 149). The process of interiorisation may be obtained by Lectio divina (EG 152)—the prayerful, spiritual Bible reading. Recognizing God’s word and listening to it the homily preacher should also “listen to people” (EG 154) to solve properly problems of his listeners. Then his homily will be the mature and actual word for the people being in a concrete existential situation. That is why it is necessary for the preacher to perfect all his skills—to reach the spiritual maturity allowing him to preach the homily as an authentic witness of Jesus and faithful herald of his Gospel.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2014, 61, 12; 73-87
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ks. Jerzy Jastrzębski. Paragraf w sercu. Kardynał Stefan Wyszyński o miłości i sprawiedliwości społecznej
Ks. Jerzy Jastrzębski. Paragraph in the Heart. Cardinal Stefan Wyszynski about Love and Social Justice
Autorzy:
Twardy, Jan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2040667.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2014, 61, 12; 198-203
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kazania w kulturze polskiej. Edycje kolekcji tematycznych, red. ks. Kazimierz Panuś [i in.]
Sermons in the Polish Culture. Editions of Subject Collections, Eds. Rev. Kazimierz Panuś [at. al.]
Autorzy:
Twardy, Jan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1686445.pdf
Data publikacji:
2021-01-29
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2021, 68, 1; 123-126
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Głoszenie słowa Bożego do mężczyzn
Proclamation of the Word of God to Men
Autorzy:
Twardy, Jan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1686447.pdf
Data publikacji:
2021-01-29
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
homiletyka
typologia kazań
kazania stanowe
mężczyźni
małżeństwo
homiletics
sermon
typology of sermon
separate sermons for men
men
marriage
Opis:
W XIX i XX w. o kazaniach do mężczyzn pisano ogólnie w ramach teorii misji i rekolekcji parafialnych. Szerzej ujęli ten problem ks. Szczepan Sobalkowski i ks. Ferdynand Machay. Homileci wskazywali na potrzebę akcentowania obowiązków stanowych mężczyzn, podkreślając ich cechy pozytywne i negatywne oraz metody oddziaływania kaznodziei na tych słuchaczy. Autor artykułu podkreśla, że mężczyzna jest powołany do życia chrześcijańskiego, powinien się modlić i dążyć do doskonałości. Omawiając jego powołanie do życia w małżeństwie i rodzinie, uwydatnił znaczenie miłości i troski o życie. Zaproponował wskazania dla mężczyzn samotnych i w podeszłym wieku. Zwrócił uwagę na takie okoliczności głoszenia słowa Bożego do mężczyzn, jak misje i rekolekcje, niedziele i święta, dni patronalne różnych zawodów czy pielgrzymki. Celowe jest m.in. rozwijanie refleksji na temat roli mężczyzny w rodzinie, narodzie i Kościele.
In 19th and 20th century sermons to men were generally mentioned within the theory of missions and parish retreat. The problem was widerly presented by Rev. Szczepan Sobalkowski and Rev. Ferdynand Machay. Those homilets pointed the need of showing men’s duties, stressing their positive and negative attributes – showing at the same time the methods the priests may use preaching to this group of listeners. The author of the article emphasizevs that man devoted to Chistian life should pray and strive for perfection. Then he presents man’s devotion to life in marriage and family – stressing the love significance and concern for life. Next, there are indications concerning elderly and alone men. In the end, such circumstances of proclamation of  the word of God as missions and retreat, Sundays and festivities, pastoral days of different professions, pilgrimages have been presented. It is advisable to develop reflection over man’s part in family, nation and in the Church.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2021, 68, 1; 85-105
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Czym homilia nie jest – błędy w jej głoszeniu
What the Homily is not – the Mistakes in its Preaching
Autorzy:
Twardy, Jan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2040392.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
homilia
homiletyka
Dyrektorium homiletyczne
kaznodziejstwo
homily
homiletics
Homiletic Directory
preaching
Opis:
Dyrektorium homiletyczne (DH) jest wyrazem szczególnej troski Kościoła o wysoki poziom głoszenia homilii. Autorzy dokumentu uwydatniają istotę, cele i funkcje homilii oraz zdecydowanie przeciwstawiają się niewłaściwemu pojmowaniu tej priorytetowej formy głoszenia słowa Bożego (DH 6). (1) Nie należy zatem utożsamiać homilii z konferencją lub lekcją, kazaniem tematycznym na jakiś abstrakcyjny temat oraz traktować homilię jako naukę katechetyczną. Te formy posługi słowa ze swej natury mają miejsce poza liturgią, nie wiążą się ściśle z celem i treścią sprawowanego misterium. Związek homilii z tekstami biblijnymi nie oznacza jednak, że homilista ma przeprowadzać na ambonie ćwiczenia z egzegezy i wprowadzać wiernych w jej tajniki naukowe. Chociaż głosiciel słowa ze swego powołania jest świadkiem wiary, to jego osobiste świadectwo nie powinno przesłaniać głoszonego kerygmatu. Należy jednak zauważyć, że aktualne zdobycze egzegezy, pouczenia doktrynalne i osobiste świadectwo homilisty mogą także „być skuteczne jako elementy dobrej homilii” (DH 7). (2) Na poziom głoszenia homilii negatywnie wpływa także: niedbałe jej przygotowanie, błędne odczytywanie sensu tekstu biblijnego, przekazywanie wiernym treści płytkich pod względem doktrynalnym i moralnym (DH 157, 21). Podobnie z krytyką autorów Dyrektorium spotyka się używanie w homiliach „specjalistycznego języka teologicznego, nieznanego ich słuchaczom” (DH 31). Przeciwstawiając się błędom związanym z pojęciem i głoszeniem homilii, autorzy wymienianego dokumentu czynią to przede wszystkim w trosce o wierne i owocne głoszenie słowa Bożego. Dlatego w aktualizacji kerygmatu homilista winien uwydatniać jego mistagogiczny związek ze sprawowaną liturgią, co należy do istoty homilii, nie zaś do innych form kaznodziejstwa.
The Homiletic Directory (HD) is the sign of the special care of the Church for the high level of the homily preaching. The authors of the document stress the nature, purpose and functions of homily and firmly stand against unproper grasping of this prioritary form of proclamation of the Word of God (HD 6). (1) That is why the homily shouldn’t be identified with a conference or lesson, a thematic sermon on some abstractive subject – and shouldn’t be treaten as the catechetical teaching. Those forms of word ministry as a rule take place outside liturgy and are not closely connected with the purpose and the content of celebrated mystery. The relation of homily with the Biblical texts doesn’t mean however that the homilist ought to practice the exegesis exercises given from the lecturn – and lead the faithful into its scientific secrets. Although the preacher of the Word of God from his devotion is the witness of faith, his personal testimony, however, shouldn’t veil the proclaimed kerygma. It should be stated however, that the actual exegesis achievements, doctrinal insructions and personal homilist’s testimony may also be efficient as the elements of good homily (HD 7). (2) The homily level may also be deteriorated by such factors as: its neglectful preparation, wrong reading of sense of Biblical text, offering the faithful the shallow content in its doctrinal and moral meaning (HD 157.21). Similarly, the authors of the Directory citisize “specialistic theological language unknown to the listeners” – which is used in homilies (HD 31). Being in opposition towards the mistakes regarding the notion and homily preaching, the authors do it first of all taking into consideration the concern for the reliable and fruitful proclamation of the Word of God. That is why in kerygma actualization the homilist should stress its mystagogical relation with the celebrated liturgy – which belongs to the nature of homily and not to the other forms of preaching.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2015, 62, 12; 47-62
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Głoszenie kazań odpustowych
Preaching the Parish Fair Sermons
Autorzy:
Twardy, Jan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2037083.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
homilia
kazanie tematyczne
homiletyka
odpust parafialny
homily
thematic sermon
homiletics
parish fair
Opis:
Refleksja na temat kazań i homilii odpustowych jest mało rozwinięta w polskiej homiletyce. Dostrzegając potrzebę w tej dziedzinie, autor wskazał najpierw na dotychczasową teorię tych kazań, a następnie uwydatnił ich doniosłość, treść i formę oraz podkreślił znaczenie starannego przygotowania każdej jednostki kaznodziejskiej. W głoszeniu kazań odpustowych pomocne będą także wskazania dotyczące przemówień kierowanych do licznie zgromadzonych słuchaczy, do rzesz lub tłumów. Kaznodzieje odpustowi powinni czerpać z homiletycznych wskazań na temat kazań o Bogu w Trójcy Jedynym, Chrystusie, Maryi, aniołach i świętych. Celowa jest także analiza drukowanych lub nagrywanych kazań odpustowych, aby można było poznawać kierunki przemian w tym rodzaju kościelnej posługi słowa.
As reflection on sermons and homilies during parish fair is not widely developed in Polish homiletics – that is why the author has indicated this problem bringing back the current theory of such sermons – emphasizing their significance, content and form. At the same time, he has stressed that each sermon of such type should be prepared very carefully. The examples concerning speeches addressed to gathered crowds may also be helpful while preaching the parish fair sermon. Those preaching the parish fair sermons should draw indications coming from sermons on Triune God, Christ, Mary, angels and saints. It would also be advisable to analyse the printed and recorded parish fair sermons – which may allow to know the changes that occure in such kind of Church word ministry.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2017, 64, 12; 161-174
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Gerard Siwek CSsR. Rekolekcje wczoraj i dziś. Kraków: Wyd. Homo Dei 2011 ss. 236. Seria: Redemptoris Missio XXX. ISBN: 978-83-62579-06-8.
Autorzy:
Twardy, Jan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/32062670.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Źródło:
Roczniki Liturgiczno-Homiletyczne; 2011, 2; 257-259
2082-8586
Pojawia się w:
Roczniki Liturgiczno-Homiletyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-8 z 8

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies