Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Tuszyńska, Krystyna" wg kryterium: Autor


Tytuł:
Wizerunek filozofa greckiego jako transkomunikatora zarządzającego zasobami językowymi i pozajęzykowymi
Autorzy:
Tuszyńska, Krystyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1048150.pdf
Data publikacji:
2018-07-09
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Opis:
Wizerunek filozofa greckiego jako transkomunikatora zarządzającego zasobamijęzykowymi i pozajęzykowymi
Źródło:
Scripta Neophilologica Posnaniensia; 2017, 17; 345-364
1509-4146
Pojawia się w:
Scripta Neophilologica Posnaniensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ethical and Political Qualities of Epideictic Rhetoric in Ancient Greece
Autorzy:
Tuszyńska, Krystyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1179648.pdf
Data publikacji:
2015-12-02
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
epideictic rhetoric
argumentation
ethical quality
political discour
retoryka epideiktyczna
argumentacja
wartości etyczne
dyskurs polityczny
Opis:
Zapożyczona z greki łacińska definicja mówcy brzmi: Vir bonus dicendi peritus, a samą retorykę określa się mianem ars bene dicendi. Terminy bonus i bene wymagają wyjaśnienia. Bonus (dobry, zdatny) odnosi się zarówno do osoby samego mówcy, co do jego znajomości arkanów arty-stycznej perswazji. Cel zaś występu retorycznego powiązany jest z pojęciem „wspólnego do-bra”, które jest wyznacznikiem zarówno życia publicznego, co wartości politycznych i etycznych, uznawanych w danej społeczności. Obowiązkiem nałożonym na mówcę jest, zakończone sukcesem, przekonanie audytorium. Mówca realizuje ten cel dzięki swojej inwencji, za sprawą użytych technik artystycznych, wreszcie przez wytworzenie u słuchaczy przekonania, że jest „dobrym mężem”, przy czym epitet „dobry” należy rozumieć zarówno w sensie etycznym, co estetycznym. Arystoteles w Retoryce kładzie nacisk na trzy elementy współtworzące występ oratora: (1) technikę argumentacji, (2) ethos mówcy, (3) pathos, zespół uczuć, które mówca wzbudza w słuchaczach. Dzięki temu, Arystoteles łączy retorykę z jednej strony z dialektyką, z drugiej ze studiami w zakresie etyki (1356 a 25). W Arystotelesowskim podziale retoryki na dorad-czą, sądową i epideiktyczną w tej ostatniej słuchacz jest tylko widzem (theoros) oraz sędzią (krites) talentu mówcy. W artykule zamierzam dowieść, że retoryka epideiktyczna, oceniana jako rodzaj pokazu czy teatralnego występu, była w istocie nośnikiem wartości etycznych i politycznych. Poddaję analizie cztery mowy starożytnych retorów: Gorgiasza, Izokratesa i Diona z Prusy, a także stawiam pytanie o charakter retoryki epideiktycznej, jej pojemność jako gatunku oraz jej początki. Wszystkie powyższe zagadnienia wymagają, moim zdaniem, solidnych badań i reinterpretacji.
Originating from the Greek source, a Latin definition of the orator is virbonus dicendi peritus and rhetoric itself is ars bene dicendi. This particularly calls for an explanation of the words bonus and bene. Bonus has as much reference to the person of the speaker as it has to the competence in artistic persuasion. In my article I will concentrate on the meaning of bene and bonus from the point of view of the use of the language as a means of communication. The scope of the usage of speech is connected with the common wealth according to which public life and its political and ethical conditions are moulded. The sense of purpose on the other hand lies in the duty of the orator to persuade the audience, to make them believe they have been persuaded successfully. All this becomes possible thanks to the orator’s use of invention and of artificial technique, and to him being perceived as a good man by the audience, where ‘good’ should be understood in both moral and aesthetic terms. Aristotle lays emphasis on three elements: (1) the technique in the arguments of the speech, (2) the ethos of the orator and (3) the pathos produced by the orator in the listeners. In this way Aristotle connects the art of persuasion and dialectics with ethical studies (1356 a 25). For the philosopher, the man is zoon politikon, and the art of rhetoric arises from the necessity of human agreement, the consensus. Because ethos is for Aristotle a vehicle for argumentation, the orator has to produce his ethos all the time during the speech. Aristotle divides rhetoric into three genres: deliberative, forensic and epideictic. In epideictic rhetoric the listener is only a spectator (theoros) and a judge (krites) of the orator’s talent. In my article I would like to prove that epideictic rhetoric, considered a kind of show or theatrical performance, was also a vehicle for many ethical and political qualities. I am going to analyze four speeches of three Ancient orators: Gorgias, Isocrates and Dio of Prusa and ask questions about the nature of epideictic rhetoric, about its capacity and origin. In my opinion thorough research and a rethinking of the term ‘epideictic genre’ are needed.
Źródło:
Porównania; 2015, 17; 5-21
1733-165X
Pojawia się w:
Porównania
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Późne utwory Kawafisa
Autorzy:
Tuszyńska, Krystyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2045909.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Źródło:
Scripta Neophilologica Posnaniensia; 2011, 11; 185-195
1509-4146
Pojawia się w:
Scripta Neophilologica Posnaniensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Journey with nostos or without it. Many faces of the Homeric hero, Odysseus
Autorzy:
Tuszyńska, Krystyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1047585.pdf
Data publikacji:
2020-11-15
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Odysseus
myth
Homer
Homeric hero
Opis:
Odysseus or in Latin, Ulysses, is kind of literary character who, by his special qualities and his adventures, gives writers many possibilities of variation in reworking the myth. The demand of the audience as well as the authors’ desire for originality provide the main motive of the myth to be presented in a new way. Thanks to it, every writer, who undertakes a piece of work, tries to produce a new portrait of the well-known mythical hero. The source of variation in the myth can also be the natural tendency of authors to assimilate the old material to contemporary fashions and customs1. Problems of morality must have also arisen in the development of the myth over the centuries. Another cause of change in the traditional material lies in the writer’s technical inventions. All of these factors are interesting enough to the present author in presenting the many faces of the Homeric hero, Odysseus, which have changed over the course of time.
Źródło:
Scripta Neophilologica Posnaniensia; 2020, 20; 273-282
1509-4146
Pojawia się w:
Scripta Neophilologica Posnaniensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
A few aspects of well-known Athenian ISONOMIA in Ancient Greece and its opposition to the profession of a logographer
Autorzy:
Tuszyńska, Krystyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1048329.pdf
Data publikacji:
2018-07-12
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Opis:
A few aspects of well-known Athenian ISONOMIA in Ancient Greece and its opposition to the profession of a logographer
Źródło:
Scripta Neophilologica Posnaniensia; 2016, 16; 207-218
1509-4146
Pojawia się w:
Scripta Neophilologica Posnaniensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Uwagi na temat ‘Inaugural Speech’ Joe Bidena jako aktu retorycznego w świetle klasycznej teorii retoryki
Comments on Joe Biden's 'Inaugural Speech' as a rhetorical act in the light of classical rhetoric theory
Autorzy:
Tuszyńska, Krystyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2044513.pdf
Data publikacji:
2021-12-15
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
display rhetoric and deliberative rhetoric
hybrid genre of rhetoric
Aristotelian ethos
rhetorical analysis
space of communication
inaugural speech as a spectacle
Opis:
The article performs an analysis of 46th USA President’s inaugural speech in the spirit of Neo-Aristotelian concepts. The article also contains an analysis of inaugural speech genre, matching Joe Biden’s case as a hybrid, and analyses elocutio and the way the speaker claims the space of communication. The article also refers to Aristotle’s concept of ethos.
Źródło:
Scripta Neophilologica Posnaniensia; 2021, 21; 335-356
1509-4146
Pojawia się w:
Scripta Neophilologica Posnaniensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Epitaphios logos – hybrydyczny gatunek retoryki ateńskiej
A Funeral Oration as a Hybrid Genre of Athenian Rhetoric
Autorzy:
Tuszyńska, Krystyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1806844.pdf
Data publikacji:
2021-10-12
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
epideictic rhetoric
political rhetoric
democracy actualization (evidentia)
Opis:
Athenian funeral oration (epitaphios logos) belongs to the epideictic rhetoric. But according to Aristotle the topics used in epideictic oratory could be applied in the deliberative kind, after some modification in the matters of language. In this article I consider the means proposed in the narrative part of the composition, which can be used instead of argumentation in epideictic oratory, i.e. amplification, metaphors and actualization (putting things before the eyes, gr. energeia, lat. evidentia). My purpose is to answer the question who was/is the recipient of Athenian funeral oration. In my opinion there are three kinds of primary recipients: the dead soldiers in the battle, the listeners present at the celebration (Athenians and foreigners) and the Idea of Democracy itself. I also try to find the so-called secondary recipient of Athenian funeral oration. I treat Athenian funeral oration as a hybrid genre of Greek rhetoric.
Źródło:
Symbolae Philologorum Posnaniensium Graecae et Latinae; 2021, 31, 1; 323-339
0302-7384
Pojawia się w:
Symbolae Philologorum Posnaniensium Graecae et Latinae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
RECENZJA KSIĄŻKI STRUKTURA POLSKICH, GRECKICH I CYPRYJSKICH AKTÓW NORMATYWNYCH. STUDIUM PORÓWNAWCZE W ASPEKCIE TRANSLATOLOGICZNYM AUTORSTWA KAROLINY GORTYCH-MICHALAK
REVIEW OF KAROLINA GORTYCH-MICHALAK’S BOOK STRUKTURA POLSKICH, GRECKICH I CYPRYJSKICH AKTÓW NORMATYWNYCH. STUDIUM PORÓWNAWCZE W ASPEKCIE TRANSLATOLOGICZNYM
Autorzy:
TUSZYŃSKA, Krystyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/920522.pdf
Data publikacji:
2014-01-19
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Źródło:
Comparative Legilinguistics; 2014, 17, 1; 187-190
2080-5926
2391-4491
Pojawia się w:
Comparative Legilinguistics
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kilka uwag o kolorystyce bazyliki norbertanek w strzelnie w XIII-XIV wieku
A few remarks about the colours of the norbertine basilica in strzelno in the 13th -14th c.
Autorzy:
Sulkowska-Tuszyńska, Krystyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1887343.pdf
Data publikacji:
2021-11-08
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Strzelno
colours in the medieval Holy Trinity church in Strzelno
status of research
reconstruction of the colours inside the Norbertine nuns convent in the 13th and 15th-16th centuries
examples of polychrome sacral architecture in Poland
symbolism of colours
Opis:
The article sums up the reflections on the relics of medieval plaster and layers of paint on the walls, columns and pillars of the Norbertine nuns convent in Strzelno completed around the 2nd-3rd quarter of the 13th century. The relics of the polychromies observed by numerous enthusiasts of the Romanesque Strzelno and discovered during archaeological excavations were topped with the results of conservation-restoration works which uncovered the first figural polychromies in the chancel’s apse. Following verification of the dating of the colours of the church’s interior, an indication was made that in the 13th century, the colour red prevailed; in the 15th-16th centuries, the figural scenes of the apse sported many colours while the remaining part of the sacrum was brightened up with three-colour, geometric patterns. To complete the range of colours, floor tiles were added. Examples have been provided of specialist painting analyses. The entire arrangement has been compared with selected colourful medieval structures. References have been made to the symbolism of the colours used in the Middle Ages and thecontemporary, erroneous perception of Romanesque architecture as rustic, devoid of plaster and colours.
Źródło:
Slavia Antiqua: rocznik poświęcony starożytnościom słowiańskim; 2021, 62; 347-374
0080-9993
Pojawia się w:
Slavia Antiqua: rocznik poświęcony starożytnościom słowiańskim
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Teoria Poezji Nieosobistej Thomasa Eliota a Kanon Konstandinosa Kawafisa. Porównanie poglądów i założeń dwóch klasycystów
Thomas Eliot’s Impersonal Theory of Poetry and the Canon of Constantine Cavafy. A Comparative Study of Ideas by the Two Classicists
Autorzy:
Tuszyńska, Krystyna
Trzaska, Nina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/911998.pdf
Data publikacji:
2019-12-15
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
modernism
Eliot’s essays
poetry of Cavafy
Ars Poetica
impersonal theory of poetry
modernizm
klasycyzm
eseje Eliota
poezja Kawafisa
Ars poetica
Teoria Poezji Nieosobistej
Opis:
Artykuł ma na celu ukazanie zbieżności poglądów dwóch przedstawicieli modernizmu, Thomasa S. Eliota i Konstandinosa P. Kawafisa. Studium porównawcze poprzedza krótka charakterystyka epoki, pozwalająca wysunąć tezę badawczą: Kawafis mógł wyprzedzić o kilkanaście lat postulaty literackie Eliota. Tekst skupia się na podobieństwie postaw literackich obu autorów, dlatego podstawę analiz stanowi wybrana twórczość eseistyczno-krytyczna Eliota oraz Kanon i pisma teoretyczne Kawafisa. Tekst koncentruje się na następujących aspektach: zestawienie świata przedstawionego Kawafisa z klasycystycznymi poglądami Eliota, omówienie głębszej warstwy założeń literackich obu autorów (porównanie Ars Poetica Kawafisa z Theory of Impersonal Poetry Eliota), spojrzenie na styl Aleksandryjczyka przez pryzmat sądów estetycznych Eliota oraz kwestie związane z procesem twórczym i cechami artysty (dojrzałość i miejsce poety w spektrum homo vates – homo faber).
The purpose of this article is to present concurrences in the poetic conceptions of two modernist poets, Thomas Stearns Eliot and Constantine Petru Cavafy. Thecomparative study is preceded by the brief characteristic of modernism which results in formulation of the following research thesis: Cavafy’s work seems to predate Eliot’s literary postulates by several years. As the article focuses on similarities in stances of the two authors, the base of the research material consists of selected critical essays by Eliot as well as Canon and theoretical work of Cavafy, known as Ars Poetica. The following issues are featured: analogies between Cavafy’s poetry and classicist ideas of Eliot; elaboration on literary premises of the two authors (comparison of Cavafy’s Ars Poetica and Eliot’s Theory of Impersonal Poetry); reading Cavafy’s poems through the perspective of Eliot’s aesthetics, work process and characteristic traits of the writer.
Źródło:
Porównania; 2019, 25, 2; 291-316
1733-165X
Pojawia się w:
Porównania
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Materiały do bibliografii regionu Grzybowa za lata 2008–2010
Bibliographical Materials for Grzybowo Area of 2008–2010
Autorzy:
Kuszczak, Piotr
Sulkowska-Tuszyńska, Krystyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/532171.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Muzeum Pierwszych Piastów na Lednicy
Źródło:
Studia Lednickie; 2012, 11; 325-328
0860-7893
2353-7906
Pojawia się w:
Studia Lednickie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Sztuka ascezy – Salvatores Dei – tworzenie Nowego Boga przez Nikosa Kazantzakisa
Autorzy:
Augustyniak, Danuta M.
Tuszyńska-Maciejewska, Krystyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2045961.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Źródło:
Scripta Neophilologica Posnaniensia; 2009, 10; 195-201
1509-4146
Pojawia się w:
Scripta Neophilologica Posnaniensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Średniowieczny dwór rycerski w Polsce. Wizerunek archeologiczny
Medieval Knight’s Manor House in Poland. Archaeological Image
Autorzy:
Marciniak-Kajzer, Anna
Sulkowska-Tuszyńska, Grażyna Krystyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/books/45847342.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Opis:
This chapter presented an attempt at comparison of the above outlined picture of knight`s manor house in the area of medieval Polish kingdom with information about similar abodes in neighbouring areas. The author also discusses view about supposed functions of “motte-andbailey” towers, inclining to a thesis that they are dwelling abodes, which were formal reductions of pan-European scheme of abodes of motte type. Another group of issues concerns research postulates in reference to excavations. The biggest amount of sites was excavated till the end of the 1980s. At that time, dating with physic-chemical methods or dendrochronological was extremely difficult to access in Poland. Hitherto presented in literature reconstructions of manorial buildings themselves seem to be too simplified and do not refer to a rich tradition of wooden architecture in Slavic lands. Another postulate is dedication of more attention to material culture of the investigated abodes, both by archaeologists and historians.
Książka przedstawia obraz obronnych dworów rycerskich, jaki rysuje się po trwających od pół wieku badaniach archeologicznych. Omówienie wyglądu zabudowań, wyposażenia wnętrz i przedmiotów używanych przez mieszkańców dworów, jakie rekonstruuje archeolog, uzupełnione zostało przekazami ze źródeł pisanych, co pozwala na lepsze poznanie realiów życia rodziny rycerskiej w średniowiecznej Polsce. Relikty dworów rycerskich to dzisiaj najczęściej tzw. grodziska stożkowate – anonimowe pagórki – kryjące w sobie ślady po najczęściej drewnianej, wyjątkowo murowanej zabudowie i liczne drobne zabytki, będące pozostałością dawnego wyposażenia. W odróżnieniu od zamków, rzadko są zwiedzane ale za to częściej niszczone.
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Książka

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies