Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Turzyński, Piotr" wg kryterium: Autor


Wyświetlanie 1-5 z 5
Tytuł:
Cierpienie jako droga w ujęciu św. Augustyna
La sofferenza quale via nel pensiero di sant’Agostino
Autorzy:
Turzyński, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/612125.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Augustyn
cierpienie
Agostino
sofferenza
Opis:
Agostino conosce bene le sofferenze dell’uomo. Le ha sperimentato sin da bambino. Riconosce le sofferenze del corpo e le sofferenze dell’anima. Nelle Confessioni egli descrive la sua conversione nella quale si cambia anche il suo sguardo sulla sofferenza. Prima si ribella contro il dolore e poi riconosce il suo valore salutare. Secondo il Vescovo d’Ippona la sofferenza è il risultato della complessità dell’essere umano e della sua creazione ex nihilo. Dio, creando uomo sulla sua immagine e somilianza, ha messo nel suo cuore il desiderio dell’amore, della verità e della felicità. Questi profondi desideri non possono essere appagati pienamente sulla terra, allora uomo prova la sofferenza. Nel paradiso questa condizione era arrichita dal dono speciale, perciò primi uomini non hanno sofferto. Con il peccato originale entra nella vita umana la sofferenza. Anche i peccati personali sono spesso la causa delle sofferenze. Agostino sottolinea tuttavia, che la Provvidenza Divina fa entrare la sofferenza nel piano della salvezza e il dolore diventa un stimolo alla conversione, una via verso le cose più grandi. Per i giusti la sofferenza diventa anche una prova e la purificazione. In Cristo, nella sua croce, la sofferenza acquista un valore particolare. La sofferenza e la morte di Cristo è la causa della nostra salvezza. Nel mistero del Cristo totale le sofferenze umane aggiungono il mondo divino e unite con Cristo Salvatore diventano via della salvezza. Secondo Agostino la sofferenza in Cristo, pur non perdendo la sua amarezza, aquista un valore positivo.
Źródło:
Vox Patrum; 2010, 55; 637-653
0860-9411
2719-3586
Pojawia się w:
Vox Patrum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Antropologia trychotomiczna Orygenesa
Origen’s trichotomic anthropology
Autorzy:
Turzyński, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/613265.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Orygenes
antropologia trychotomiczna
człowiek
obraz Boży
dusza
Origen
trichotomic anthropology
man
image of God
soul
Opis:
Origen was one of the greatest biblical scholars of the early Church, having written commentaries on most of the books of the Bible. He recognized great authority of the scripture. In anthropology he gave attention to the text of saint Paul: “May the God who gives us peace make you holy in every way and keep your whole being – spirit, soul, and body – free from every fault at the coming of our Lord Jesus Christ” (1Thess 5:23). According to this text Origen recognized in human being three elements. He tried to unite trichotomy with a concept of division of human being into two parts: interior and exterior man. Spirit in this concept is soul’s teacher and a special form of participation in the divine being. In a sense spirit is ontological image of God in man and for man it is impossible to lose it. Soul is the center of man in which he makes decisions. Soul was originally created in close proximity to God, with the intention that it should explore the divine mysteries in a state of endless contemplation. The body unites man with the whole created world and gives him material aspect. Origen’s anthropology is very complicated but more dynamic then static division on body and soul. If the soul is going to spirit, it become more spiritual, otherwise if the soul is close to the body, it become more materialistic. In this view without any doubt the human soul is posed between spirit and body and is able to acquiesce the desires of spirit but is able to let itself to be led by carnal desires, too. According to Origen man is body, because is creature, which dies, but through the body is able to communicate with material world. Man is soul because lives and is able to choose. Man is spirit because is open to God and is able to recognize and love God. Trichotomic anthropology shows that ontological and moral aspects of human being permeate each other and it demonstrates the interior drama and struggle, which always exists in man.
Źródło:
Vox Patrum; 2015, 63; 35-46
0860-9411
2719-3586
Pojawia się w:
Vox Patrum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Świadectwo dziewic w starożytności chrześcijańskiej
The Testimony of Virgins in Ancient Christianity
Autorzy:
Turzyński, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1621667.pdf
Data publikacji:
2015-12-14
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Kościół starożytny
starożytność chrześcijańska
dziewictwo
duchowość
życie konsekrowane
życie monastyczne
monastycyzm
Early Church
virginity
spirituality
consecrated life
monastic life
Opis:
Od początku istnienia Kościoła we wspólnotach chrześcijańskich pojawiają się kobiety, które darzą Chrystusa miłością oblubieńczą i ofiarują mu swoje życie. W ten sposób realizują błogosławieństwo skierowane do ludzi czystego i przez swoją bezżenność stają się świadkami Królestwa niebieskiego. Pierwotnie żyją one w domach rodzinnych i nie posiadają jakiejś szczególnej funkcji we wspólnocie. Jednak po ustaniu prześladowań dziewice zaczynają zajmować miejsce męczenników i wraz z mnichami stają się modelem i ideałem chrześcijańskiej doskonałości.Artykuł pokazuje krótką historię instytucji dziewic w pierwotnym Kościele, pokazując rozwój w podejściu do rozumienia misji dziewic i teologii dziewictwa. Ten rozwój prowadzi od dziewictwa ukrytego w rodzinnym domu do wspólnot i klasztorów żeńskich oraz rozkwitu refleksji teologicznej na temat dziewictwa w IV wieku. Istotne są motywy, dla których kobiety rezygnują z małżeństwa i ofiarowują życie samemu Bogu.  Być może w chrześcijańskim dziewictwie słyszany jest czasem argument z filozofii stoickiej mówiący o trudach życia małżeńskiego, jednak najistotniejsza jest fascynacja Chrystusem i miłość wyłączna do Niego oraz szukanie bliskości Boga. Ideałem monastycznym pociągającym ludzi zanurzonych w chaosie świata stał się również wewnętrzny pokój i harmonia przypominające rajski czas ludzkości i przynoszące przedsmak przyszłego wieku i bożych przeznaczeń. Nie bez znaczenia w wyborze dziewiczej drogi życia była także tęsknota za wolnością, która realizowała się w uwolnieniu od wszystkich uzależnień środowiskowych i społecznych tamtego czasu i prowadziła do oddania się tylko Bogu.Artykuł w ostatniej części chce pokazać owoce świadectwa dziewic. Ich sposób życia ukazuje piękno i moc Boga, który potrafi przemienić człowieka. Najgłębsze tęsknoty ludzkiego serca zostają w nich w pewnym stopniu zaspokojone, a patrzący na nie i czerpiący z ich świadectwa zaglądają do świata, który przyjdzie po powszechnym zmartwychwstaniu. Dziewice przez swoją świętość i mądrość stają się ikoną macierzyńskiej płodności Kościoła i mają moc przyciągania do Chrystusa. Ponieważ w większości przypadków nie posiadają żadnych funkcji w społeczeństwie, a żyją dla Boga i na Jego chwałę, dziewice przypominają również ostateczny sens życia człowieka. U wielu autorów chrześcijańskich porównywanie dziewictwa do mistycznego małżeństwa z Chrystusem decyduje o wartości obydwu stanów życia, i małżeńskiego, i dziewiczego, co pozostaje dziedzictwem chrześcijaństwa na wieki. 
From the very beginning, within the community of Christian believers, there have been men and women who decided to follow Christ in His celibate style of life.  Virginity and sexual renunciation in the early Church had distinct meanings and motives that differentiate it from similar practices within other religions and philosophies. For early Christians, the virginal ideal constituted a special way of life in which one was dedicated wholly and permanently, with love, to God and His kingdom (which truly was believed to be at hand). The Gospel message with its eschatological calling, and the new life in Christ with its transforming power, were the ultimate sources of this remarkable phenomenon. This article tries to present the topic in three steps: a brief account of the institution of virginity in the early Church; the motivations for this special form of devotion; and the meaning and the effects of virgins’ testimony. At the beginning virgins lived in their families without special tasks in the community. Gradually the importance of virginity increased. In III and IV century, virgins achieved almost the same status as martyrs had in the period of persecution. At that time virgins started to live together in monastic communities, and the great Fathers of the Church dedicated a considerable number of works to the subject. Early Christian ascetics looked backward, toward gaining a pre-Fall state of the heart, as well as forward to their resurrection. Through the renunciation of sexuality and gender, they condemned neither, but attempted to participate in the glory of the angels. The Fathers of the Church recognized that virgins were already being made a new creation. While on this earth we are still male and female, in the kingdom of heaven, they are already one in Christ. In the writings of early fathers, quite often the value of virginity was demonstrated in comparison with the value of marriage, not in contraposition but in a simple hierarchy of value: good and better.
Źródło:
Verbum Vitae; 2015, 28; 377-399
1644-8561
2451-280X
Pojawia się w:
Verbum Vitae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Istotne i charakterystyczne elementy duchowości Matek Pustyni
Important and characteristic elements of the spirituality of the Desert Mothers
Autorzy:
Turzyński, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/612169.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Ojcowie i Matki Pustyni
duchowość Matek Pustyni
Meterikon
apoftegmaty
The Desert Fathers and Mothers
Spirituality of the Desert Mothers
Apofthegmata Patrum
Opis:
The desert mothers lived between monks in the fourth and fifth centuries. In Apofthegmata Patrum we have preserved same sayings and stories related to Amma Sarah, Amma Syncletica and Amma Theodora. The subject of this article is Meterikon, the new book published quite recently in Poland, which includes some 600 texts attributed to the mothers of the desert or addressed to them. The author of the collection was Byzantine monk Isaiah, who worked on it at the beginning of 13th century, conscious that no one had compiled “such a feminine book”. A Russian bishop found the Meterikon in Jerusalem in the middle of 19th century, and had a translation made of this “absolute rarity”, which would later be published in Greek as well as Russian. We do have now Italian, German and Polish translation. Meterikon presents spirituality of the desert mothers, which is the same like spirituality of the desert fathers, but has its own special accents. Women on the desert consider themselves as brides of Jesus Christ, who is the centre, model and goal of their live. In the spiritual straggle, which is necessary on the desert, they tried to be brave as man and they showed that courage is not appropriate only for one gender. In the sayings of the desert mothers we so often find encouragement to the silence and meekness that we can tell about deep theology of silence in their thinking.
Źródło:
Vox Patrum; 2016, 66; 219-234
0860-9411
2719-3586
Pojawia się w:
Vox Patrum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Opieka nad chorymi jako droga do świętości według św. Doroteusza z Gazy
Care for the sick as the way to holiness according st. Dorotheus of Gaza
Autorzy:
Turzyński, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/613139.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Doroteusz z Gazy
Ojcowie Pustyni
historia szpitalnictwa
monastycyzm palestyński
Dorotheus of Gaza
Desert Fathers
history of the health care
Palestinian monasticism
Opis:
The article presents a part of spirituality of Saint Dorotheus of Gaza, the Palestinian monk and abbot from VI century. He wrote instructions and letters for monks in which one of the topics is also care for the sick. Dorotheus himself before became an Abba was educated in medicine and in monastery was responsible for infirmary. He underlines that after first step on the road of improvement which is purification man must fill his heart with good deeds. Care for the sick is one of them. Dorotheus is looking on disease in the light of Divine Providence. In this way the disease is a trial, but also body sickness could be medicine for the soul. If someone is looking after the sick he has an opportunity to learn humility and wisdom of life. Dorotheus invites monks to do this disinterestedly. By that means sickness becomes a way to holiness.
Źródło:
Vox Patrum; 2018, 70; 107-118
0860-9411
2719-3586
Pojawia się w:
Vox Patrum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-5 z 5

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies