Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Trybulec, Barbara" wg kryterium: Autor

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-8 z 8
    Tytuł:
    Virtue Epistemology as a Theory of Knowledge-How: Application of Individual Epistemology to the Debate over the Extended Subject of Knowledge
    Autorzy:
    Trybulec, Barbara
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/968732.pdf
    Data publikacji:
    2017-12-01
    Wydawca:
    Uniwersytet Warszawski. Wydział Filozofii
    Opis:
    Knowledge is often regarded as the main concern of epistemology. It has gained the status of the most valuable epistemic aim. However, it is not easily explained why this should be the case. In this paper, I evaluate an answer to this question offered by virtue epistemology and show that the latest analyses imply that virtue epistemology cannot explain the special value of knowledge-that. The definitions of knowledge proposed by virtue epistemologists either apply only to knowledge-how, or cannot address the value problem. The aim of this paper is to show how virtue epistemology can account for the high epistemic status of knowledge-how of both individual and extended cognitive systems. I argue that, among extended cognitive systems, only those composed of two or more people can be regarded as subjects of knowledge-how. As far as systems that consist of a single person and her cognitive enhancement are concerned, virtue epistemology is a reductive theory of knowledge-how, as it attributes knowledge-how only to that person.
    Źródło:
    Filozofia Nauki; 2017, 25, 4; 31-56
    1230-6894
    2657-5868
    Pojawia się w:
    Filozofia Nauki
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Grupa jako podmiot stanów intencjonalnych – indywidualizm a obiektywizm
    Group as a subject of intentional states – individualism and objectivism
    Autorzy:
    Trybulec, Barbara
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/577449.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
    Tematy:
    podmiot grupowy
    stan intencjonalny
    indywidualizm
    obiektywizm
    group subject
    intentional state
    individualism
    objectivism
    Opis:
    W artykule analizuję problem grupowych stanów intencjonalnych. Argumentuję, iż problem ten jest podejmowany z dwóch perspektyw – indywidualistycznej, reprezentowanej przez Margaret Gilbert, oraz obiektywistycznej, której przedstawicielką jest Deborath Tollefsen. W artykule wykazuję, że w ramach każdej z perspektyw podejmowane są różne problemy dotyczące grupowych stanów intencjonalnych. Obiektywizm lub indywidualizm w kwestii grupy jako podmiotu stanów intencjonalnych jest, w dużym stopniu, decyzją metodologiczną.
    The paper concentrates on the problem of group intentional states. I argue that the problem is undertaken from two different perspectives – individualistic, represented by Margaret Gilbert, and objective, represented by Deborath Tollefsen. Analyses conducted from different perspectives investigate different problems concerning group intentional states. Objectivism or individualism according to group intentional states is based signifi cantly on methodological decision.
    Źródło:
    Zagadnienia Naukoznawstwa; 2015, 51, 2(204); 147-156
    0044-1619
    Pojawia się w:
    Zagadnienia Naukoznawstwa
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Podmiot czy agent? Rozumienie podmiotowości w erze artefaktów poznawczych
    The subject or agent? Understanding subjectivity in the cognitive artefacts era
    Autorzy:
    Trybulec, Barbara
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/41304229.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Filozofii i Socjologii PAN
    Tematy:
    subject
    agent
    agency
    extended mind thesis
    extended cognitive system
    cognitive enhancement
    artificial cognitive system
    podmiot
    sprawczość
    teza umysłu rozszerzonego
    rozszerzony system poznawczy
    wzmocnienia poznawcze
    sztuczny system poznawczy
    Opis:
    Pokartezjańska tradycja filozoficzna określa podmiot działania jako istotę refleksyjną, z zasady świadomą swej podmiotowości, co czyni ją zdolną do podjęcia wolnej decyzji i wzięcia za nią odpowiedzialności. Tak rozumiana podmiotowość przypisywana jest, poza Bogiem i aniołami, wyłącznie ludziom, tylko ludzie bowiem rozumieją znaczenia języka pojęciowego, co stanowi konieczny warunek refleksyjności. Rozwój sztucznych wzmocnień poznawczych oraz coraz bardziej autonomicznej sztucznej inteligencji, który dokonał się w przeciągu ostatnich kilkudziesięciu lat, skłania jednak do refleksji, czy takie ujęcie podmiotu nie jest zbyt antropocentryczne. Na wątpliwość tą wskazują niektórzy zwolennicy rozszerzania procesów poznawczych i stanów mentalnych poza mózg, argumentując za potrzebą odpowiedniego rozszerzenia również ich podmiotu. Coraz częściej pojawiają się także propozycje nadawania podmiotowości samym artefaktom. W artykule oceniam próby nadawania podmiotowości zarówno rozszerzonym, jak i sztucznym systemom poznawczym podjęte przez Lambrosa Malafourisa, Richarda Menary’ego, Edwina Hutchinsa, Luciano Floridiego i J. W. Sandersa, oraz Samira Chopry i Laurence’a F. White’a. Ocenę tę wydaję z perspektywy dwóch koncepcji podmiotowości: podmiotu jako systemu refleksyjnego, oraz podmiotu jako przedmiotu nastawienia intencjonalnego. Reprezentantem pierwszego z tych ujęć czynię Donalda Davidsona, drugiego – Daniela Dennetta. Argument, którego bronię brzmi, że pojęcie podmiotu wypracowane w analitycznej filozofii działania nie może zostać zastosowane do rozszerzonych i sztucznych systemów poznawczych, a przyjęcie wobec nich strategii nastawienia intencjonalnego nie spełnia tej samej funkcji. Postuluję zatem, aby systemy rozszerzone i sztuczne określać za pomocą nazwy „agent” oznaczającej wszelki relatywnie autonomiczny system przetwarzający informacje w celu wykonania zadania poznawczego. Nazwę „podmiot działania” należy tymczasem zarezerwować dla systemów faktycznie spełniających odpowiednie kryteria.
    The philosophical tradition defines the subject as a reflective being, in principle aware of its agency which makes it capable of making free decisions and taking responsibility for them. Agency, understood in this way, is clearly attributed only to people. However, the technological development of artificial cognitive enhancements and of increasingly autonomous artificial intelligence, that has been taken place in last few decades, casts doubts whether such an approach is not too anthropocentric. This doubt is indicated by some proponents of extending cognitive processes beyond the human brain; they argue for the need of appropriate extension of the subject as well. Moreover, there is an increasing number of proposals attributing agency to artifacts. In the first part of the article, I refer to the two most commonly used philosophical criteria distinguishing the subject of cognition from all information processing systems: being a reflective system, and being the subject of intentional stance. Next, I assess, from such a perspective, the attempts to attribute agency to both one-person extended cognitive systems and artificial systems, such as relatively autonomous computer programs. I argue that the gap between conceptions of the extended subject and the artificial subject, and the standard approach incline toward the usage of the term “agent” designating this phenomenon. The term is already widely used in cognitive science to designate any relatively autonomous information processing system performing a cognitive task. The need of the clear distinction between “the subject” (“subjectivity”) and “the agent” (“agency”) is especially noticeable in Polish, where the difference in meanings of these concepts is not so evident as in English. The awareness of the applying in cognitive science these two different notions of agency prevents against a conceptual misuse which could lead to erroneous explanations and predictions.
    Źródło:
    Filozofia i Nauka; 2020, 8, 2; 89-113
    2300-4711
    2545-1936
    Pojawia się w:
    Filozofia i Nauka
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Fenomenologia a kognitywistyka – dwie metody analizy podmiotu poznania. Perspektywa współpracy i problemy
    Pheomenology and Cognitive Science – Two Methods of Analysis of the Cognitive Subject. A Perspective of Collaboration and Its Problems
    Autorzy:
    Trybulec, Barbara
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/31342338.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Filozofii i Socjologii PAN
    Tematy:
    podmiot poznania
    metoda redukcji fenomenologicznej
    kognitywistyka
    neurofenomenologia
    świadomość
    epistemic subject
    phenomenological reduction
    cognitive science
    neurophenomenology
    consciousness
    phenomenology
    Opis:
    Przedmiotem analizy w artykule są korzyści i trudności, które niesie ze sobą wykorzystywanie niektórych rozwiązań wypracowanych w ramach stanowiska fenomenologicznego w badaniach kognitywistycznych nad podmiotem poznania. Wskażę, jakie znaczenie można nadać pojęciu naturalizowania fenomenologii, oraz jakie związki zachodzą pomiędzy obiema dziedzinami badań nad poznaniem – fenomenologią i kognitywistyką. W artykule przywołam próbę uzasadnienia owocności nowej dziedziny badań nad podmiotem poznania – neurofenomenologii wyrosłej ze splotu różnych tradycji filozoficznych. Jej zwolennicy borykają się zwłaszcza z problemem uzgodnienia metodologii, która łączy w sobie pierwszoosobową metodę fenomenologii oraz trzecioosobową metodę nauk szczegółowych. W artykule pokażę, że naturalizowanie fenomenologii rozumianej jako stanowisko filozoficzne wobec podmiotu poznającego jest przedsięwzięciem niemożliwym do zrealizowania. Większa nadzieja leży w próbach wykorzystania pewnych elementów metody fenomenologicznej w badaniach kognitywistycznych. Celem sięgania po owe elementy jest uzyskanie opisu świadomego doświadczenia dużo bardziej bezpośredniego i przez to dokładniejszego od opisu introspekcyjnego. Zwolennicy takiego podejścia mają nadzieję na rozwój nauki o perspektywie pierwszoosobowej dalekiej od introspekcjonizmu i psychologii zdroworozsądkowej.
    The paper presents benefits and difficulties carried by the project of incorporating the method of phenomenology into cognitive science. I explain the consequences of naturalizing phenomenology and analyse relations between the two lines of reflection on cognition – phenomenology and cognitive science. I also present some difficulties associated with neurophenomenology introduced by Francisco Varela. Neurophenomenology grows out from four philosophical traditions founded on different or even incompatible assumptions on the cognitive subject. The main task for this discipline is to determine a consistent set of assumptions and methods which could constitute a theoretical ground composed of ontological, epistemological and methodological assumptions. In the paper I argue that naturalizing phenomenology is an illusion. The only hope for a joined reflection on cognition lies in researches which combine the method of phenomenological reduction with the neuroscientific method of picturing the activity of the brain. Revealing neural correlates of the firstperson experiences awakens hope for development of science about first-person perspective which is based neither on introspection nor on folk psychology, but on phenomenological reduction, and which together with cognitive science constitute the new value in the reflection on cognition.
    Źródło:
    Filozofia i Nauka; 2015, 3; 281-299
    2300-4711
    2545-1936
    Pojawia się w:
    Filozofia i Nauka
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Gdzie przebiegają procesy poznawcze? Teza umysłu rozszerzonego i jej internalistyczna krytyka
    Where Do Cognitive Processes Take Place? The Extended Mind Thesis and its Internalist Critique
    Autorzy:
    Trybulec, Barbara
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/967445.pdf
    Data publikacji:
    2015-09-01
    Wydawca:
    Uniwersytet Warszawski. Wydział Filozofii
    Opis:
    The idea that cognitive processes extend the boundaries of the cognizer’s body is fairly popular in contemporary philosophy of mind. However, some philosophers constantly accuse its followers of conceptual overuse and logical fallacies. In this paper I analyse the coupling–constitution fallacy, which is sometimes ascribed to the advocates of the extended mind thesis. My aim is to demonstrate that externalists are not able to defend their positions against this critique. Still, escaping the cou-pling–constitution fallacy leads to strongly unreasonable consequences that even internalist critics are not willing to accept. Under certain sound conditions, the expla-nation of cognitive processes cannot avoid this fallacy.
    Źródło:
    Filozofia Nauki; 2015, 23, 3; 5-19
    1230-6894
    2657-5868
    Pojawia się w:
    Filozofia Nauki
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Naturalizm bez normatywności? Głos w obronie epistemologii znaturalizowanej
    Naturalism without Normativity? - In Defence of Naturalised Epistemology
    Autorzy:
    Trybulec, Barbara
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/968137.pdf
    Data publikacji:
    2008-06-01
    Wydawca:
    Uniwersytet Warszawski. Wydział Filozofii
    Opis:
    The topic of the paper is to be the problem of normativity within naturalised epistemology. I pose a question whether naturalism can be conducted as a normative enterprise or whether it is merely descriptive as traditional epistemologists and some naturalists maintain. The article consists of two parts. The first one is an introduction to the main theses of naturalised epistemology, and the second one presents and disputes arguments against naturalised epistemology introduced in Jonathan Knowles’ book Norms, Naturalism and Normativity. In the first part of the paper I indicate main differences between traditional and naturalised epistemology, especially I analyse their answers to the most important epistemological questions: What is the source of epistemic norms? When are beliefs valuable and how to gain such beliefs? What are criteria of justified belief and knowledge? The reason of differences in solutions of these problems is rotted in a different attitude to the naturalistic fallacy taken by the two sides of the discussion. Naturalists treat this fallacy as something that cannot be avoided and this approach deeply influences their account of normativity. To justify this thesis I firstly recall the traditional meaning of “normativity” on the bases of Descartes’ epistemology, post-Cartesian internalists’ and neopositivits’ works. Secondly, I present how and why the meanings of “epistemic norm” and “justified belief” have changed within naturalism. In this part I refer to Quine’s and Goldman’s naturalism. The second part of the paper discuses Knowles’ argument that the task of delivering genuine epistemic norms by naturalism is misguided and unreachable, for norms which naturalists refer to are reducible to descriptive statements. Naturalism, therefore, cannot be normative and consequently it cannot be an epistemology. I do not agree with this statement and in the last part of the paper I present how naturalised epistemic norms could be understood as different from descriptive statements, what functions they could perform and why naturalised epistemology is not redundant.
    Źródło:
    Filozofia Nauki; 2008, 16, 2; 79-106
    1230-6894
    2657-5868
    Pojawia się w:
    Filozofia Nauki
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Umysł zakorzeniony czy rozszerzony? Napięcie w koncepcji poznania usytuowanego
    Mind: Embedded or Extended? The Tension in the Theory of the Situated Mind
    Autorzy:
    Trybulec, Barbara
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/31341717.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Filozofii i Socjologii PAN
    Tematy:
    umysł usytuowany
    umysł zakorzeniony
    umysł ucieleśniony
    procesy poznawcze
    situated mind
    embedded mind
    embodied mind
    cognitive processes
    Opis:
    Poznanie usytuowane jest często postrzegane jako idea prowadząca do zmiany paradygmatu w kognitywistyce. Jej zwolennicy pracują nad stworzeniem spójnego i owocnego międzydyscyplinarnego projektu mającego na celu analizę problemu poznania z nowej perspektywy. Zadanie to, jeśli możliwe, nie jest łatwe. W ramach koncepcji poznania usytuowanego można wyróżnić co najmniej trzy tezy dotyczące umysłu, o których trudno powiedzieć, aby razem prezentowały spójny jego obraz. Tezy te to: umysł ucieleśniony, umysł rozszerzony oraz umysł zakorzeniony. Zawarte w nich opisy umysłu ujawniają napięcie w ramach projektu poznania usytuowanego, które osłabia jego integralność. W artykule zbadam jak silne jest to napięcie. Innymi słowy, postaram się odpowiedzieć na pytanie, czy różne tezy w ramach koncepcji poznania usytuowanego są faktycznie ze sobą niezgodne, czy też istnieje nadzieja na zespolenie ich na gruncie spójnego stanowiska wobec umysłu. Będę argumentować, iż taki obraz umysłu nie może powstać z połączenia powyższych trzech idei i że jedna z nich prezentuje najbardziej użyteczne narzędzie opisu umysłu.
    The situated mind is a new stream in the philosophy of mind. By some, it is perceived as a revolution in the field, or even as a paradigm change. Philosophers working on this new perspective try to create a unified and fruitful interdisciplinary project, aimed to shed a new light on problems of cognition. This task, if possible, is not easy. The Situated Mind is composed of at least three notions that could hardly be thought to present a unified picture of the mind: Embodied Mind, Extended Mind and Embedded Mind. These notions indicate a tension within the project that weakens its integrity. In the paper, I will investigate how strong this tension is, and, specifically, whether the various approaches to Situated Mind are really competitive, or maybe there is a hope for a unified new picture of the mind. I will argue that such a picture cannot be created by combining this three ideas, and will show that one of them is the most useful and fruitful description of the mind.
    Źródło:
    Filozofia i Nauka; 2014, 2; 185-197
    2300-4711
    2545-1936
    Pojawia się w:
    Filozofia i Nauka
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    O czym myśli Microsoft? Kontrowersje wokół grupowego podmiotu poznania
    What Does Microsoft Think About? Some Controversies Over the Group Agency
    Autorzy:
    Trybulec, Barbara
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/31343089.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Filozofii i Socjologii PAN
    Tematy:
    podmiot grupowy
    stan mentalny
    emergencja
    redukcjonizm
    group agency
    mental state
    emergence
    reductionism
    Opis:
    Tezę umysłu rozszerzonego Andy’ego Clarka i Davida Chalmersa wykorzystuje się często w uzasadnianiu istnienia podmiotowości grupowej. Zwolennicy wyjaśniania zachowań niektórych grup w odwołaniu do ich stanów intencjonalnych argumentują, że system złożony z wielu jednostek może być podmiotem poznającym pod wieloma względami analogicznym do podmiotu indywidualnego. W artykule argumentuję, że wybór perspektywy indywidualistycznej lub holistycznej w wyjaśnianiu zachowań poznawczych grup jest zdeterminowany wyborem konkretnych problemów badawczych. Omawiając wybrane stanowiska wobec tak zwanych grupowych stanów intencjonalnych, oceniam na ile zasadne jest przeprowadzanie analogii pomiędzy podmiotem indywidualnym a grupowym.
    The extended mind thesis is sometimes used in the argumentation for the group agency. Those who are ready to explain the behavior of some groups in terms of their intentional states argue that the system composed of many individuals can constitute an agent which is in many respects analogous to the individual cognitive subject. In the paper I argue that the choice between the individualistic and holistic perspectives with regard to the explanation of group behavior is determined by the chosen research problems. By indicating selected positions towards group intentional states I evaluate how far we can draw an analogy between individual and group agency.
    Źródło:
    Filozofia i Nauka; 2016, 4; 141-157
    2300-4711
    2545-1936
    Pojawia się w:
    Filozofia i Nauka
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-8 z 8

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies