Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Tovkanets, Oksana" wg kryterium: Autor


Wyświetlanie 1-3 z 3
Tytuł:
Virtualization of the Educational Process in the Training of Future Primary School Teachers
Wirtualizacja procesu edukacyjnego w kształceniu przyszłych nauczycieli szkół podstawowych
Autorzy:
Tovkanets, Anna
Tovkanets, Oksana
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/33930670.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
distance education
applicant
institution of higher education
didactic principles
kształcenie na odległość
kandydat
uczelnia
zasady dydaktyczne
Opis:
The purpose of the article is to substantiate the peculiarities of the virtualization of the educational process in the training of future primary school teachers in Ukrainian higher education. The following methods of scientific research are used: questionnaires and analysis of statistical data – in order to clarify the understanding of the applicants of the virtual space and identify the advantages and contradictions of the use of distance education in professional pedagogical training; theoretical analysis – to determine the main theoretical approaches to distance education and its role in the educational process; generalization – to formulate conclusions on the virtualization of the educational process in the training of future primary school teachers. It is revealed that the use of distance technologies in the professional training of future teachers is active, and requires a variety of forms, methods and techniques of virtual support of professional and general cultural training. Emphasis is placed on traditional (principles of consciousness and activity of learning, regularity and consistency, accessibility of learning, expediency) and specific (principles of modular construction of the content of educational and cognitive activities, the transition from learning to self-education, collective nature of learning and taking into account the individual characteristics of students, the use of collective intelligence) principles of construction of distance education. The peculiarities of virtualization of the educational environment of the university in the professional training of future teachers are revealed: training on the basis of the project method; the use of social services and other social and information portals that help increase creative and intellectual potential on the basis of self-organization, the desire for knowledge, the ability to interact with modern computer technology; expanded opportunities to involve social partners and establish cooperation with the scientific world community during the implementation of a joint project or when creating an innovation and communication product; creating a communication system from the student to teacher, to the international scientific community, to partners, which helps to increase the level of general intellectual development in the implementation of innovative projects, as well as maintains interest in innovative, research, creative and independent activities.
Celem artykułu jest uzasadnienie cech wirtualizacji procesu edukacyjnego w kształceniu przyszłych nauczycieli szkół podstawowych w ukraińskim szkolnictwie wyższym. Wykorzystano następujące metody badań naukowych: kwestionariusze i analiza danych statystycznych – w celu wyjaśnienia rozumienia przez wnioskodawców przestrzeni wirtualnej oraz zidentyfikowania zalet i sprzeczności wykorzystania kształcenia na odległość w profesjonalnym kształceniu pedagogicznym; analiza teoretyczna – do określenia głównych podejść teoretycznych do kształcenia na odległość i roli takiego kształcenia w procesie edukacyjnym; uogólnienie – do sformułowania wniosków dotyczących wirtualizacji procesu edukacyjnego w kształceniu przyszłych nauczycieli szkół podstawowych. Okazało się, że wykorzystanie technologii w zdalnym kształceniu zawodowym przyszłych nauczycieli wymaga różnorodnych form, metod i technik wirtualnego wsparcia kształcenia zawodowego i ogólnokulturowego. Nacisk kładziony jest na tradycyjne (zasady świadomości i aktywności uczenia się, systematyczność i konsekwencja, dostępność uczenia się, celowość) i specyficzne (zasady modułowej konstrukcji treści działań edukacyjnych i poznawczych, przejście od uczenia się do samokształcenia, kolektywny charakter uczenia się i uwzględniania indywidualnych cech uczniów) zasady budowania kształcenia na odległość. Określono typy uczniów ze względu na charakter działalności edukacyjnej i odpowiadające im modele zachowań w warunkach kształcenia na odległość. Ujawniane są cechy wirtualizacji środowiska edukacyjnego uniwersytetu podczas szkolenia zawodowego przyszłych nauczycieli: szkolenie w oparciu o metodę projektów; korzystanie z serwisów społecznościowych i innych portali społecznościowych i informacyjnych, które pomagają zwiększać potencjał twórczy i intelektualny w oparciu o samoorganizację, pragnienie wiedzy, umiejętność interakcji z nowoczesną technologią komputerową; rozszerzone możliwości zaangażowania partnerów społecznych i nawiązania współpracy ze środowiskiem naukowym podczas realizacji wspólnego projektu lub przy tworzeniu innowacyjnego produktu komunikacyjnego; stworzenie systemu komunikacji od ucznia do nauczyciela, do międzynarodowego środowiska naukowego, do partnerów, pomagającego podnieść poziom ogólnego rozwoju intelektualnego w realizacji innowacyjnych projektów, a także podtrzymującego zainteresowanie innowacyjnymi, badawczymi, kreatywnymi, niezależnymi działaniami w zakresie tworzenia i realizacji projektów.
Źródło:
Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio J – Paedagogia-Psychologia; 2022, 35, 1; 59-69
0867-2040
Pojawia się w:
Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio J – Paedagogia-Psychologia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Development of Management Competences of an Educational Manager in the Effective Organization of the Educational Process
Rozwój kompetencji zarządczych menedżera oświaty w skutecznej organizacji procesu edukacyjnego
Autorzy:
Tovkanets, Oksana
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/33935565.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
education manager
development of managerial competencies
organization of educational process
menedżer oświaty
rozwój kompetencji zarządczych
organizacja procesu edukacyjnego
Opis:
The article substantiates the role of improving the managerial competence of the education manager in ensuring the effectiveness of the organization of the educational process. The purpose of the article is to determine the role and importance of managerial competence of the education manager in ensuring the effectiveness of the organization of the educational process. In the process of research, the following methods were used: theoretical analysis – to determine the main conceptual approaches to the development of managerial competence and its role in the organization of the educational process; structuring – in order to identify and characterize the components of management activities; generalization – to formulate conclusions on the pedagogical conditions for the development of managerial competence of the education manager. The managerial competence in the structure of professional activity of the manager of education as possession by the expert of scientifically substantiated means of the decision of administrative problems is defined, the main component of which is the possession of cultural means of identifying and solving organizational and managerial problems. Systematized universal functions (development and management decision making [planning], organization of certain tasks, adjustments, accounting and control) and components of managerial activity (diagnostic, prognostic, projective, organizational, communicative, motivational, emotional-volitional, comparative-evaluative) have been outlined. The pedagogical conditions for the development of managerial competence of education managers are identified: the relationship between the content of improving the management training of education managers with the peculiarities of the implementation of regional educational policy; remote support of the educational process aimed at the development of managerial competence, in which purposeful indirect or partially indirect interaction between the education manager and staff is carried out regardless of their location; building individual educational direction of students, which is carried out on the basis of personality-oriented approach, as well as taking into account professional difficulties and professional needs. 
Celem artykułu jest określenie roli i znaczenia kompetencji zarządczych menedżera oświaty w skutecznej organizacji procesu edukacyjnego. W procesie badawczym zastosowano następujące metody badań naukowych: analizę teoretyczną w celu określenia głównych podejść koncepcyjnych do rozwoju kompetencji menedżerskich i jej roli w organizacji procesu edukacyjnego; strukturyzację w celu zidentyfikowania i scharakteryzowania składowych działań zarządczych; uogólnienie, czyli formułowanie wniosków dotyczących pedagogicznych uwarunkowań rozwoju kompetencji zarządczych menedżera oświaty. Usystematyzowano funkcje uniwersalne (rozwój i podejmowanie decyzji/planowanie, organizacja określonych zadań, korekty, księgowość i kontrola) oraz komponenty zarządzania (diagnostyczne, prognostyczne, projekcyjne, organizacyjne, komunikacyjno-motywacyjne, emocjonalno-wolicjonalne, porównawczo-ewaluacyjne). Zidentyfikowano pedagogiczne uwarunkowania rozwoju kompetencji zarządczych menedżerów oświaty: związek między treścią doskonalenia szkolenia menedżerskiego kierowników oświaty a specyfiką realizacji regionalnej polityki edukacyjnej; zdalne wspomaganie procesu edukacyjnego nastawionego na rozwój kompetencji zarządczych, w którym dokonywana jest celowa pośrednia lub częściowo pośrednia interakcja między menedżerem oświaty a kadrą niezależnie od ich lokalizacji; budowanie indywidualnych trajektorii edukacyjnych uczniów, które realizowane są w oparciu o podejście osobowościowe, a także uwzględniające trudności i potrzeby zawodowe.
Źródło:
Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio J – Paedagogia-Psychologia; 2022, 35, 2; 197-207
0867-2040
Pojawia się w:
Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio J – Paedagogia-Psychologia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kształtowanie kultury zarządzania kierownika placówki oświatowej: technologie dialogowe oraz wzorce moralne
Autorzy:
Tovkanets, Oksana
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/606781.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
high school
dialogue technologies
moral guidelines
head of educational institution
management culture
szkoła wyższa, technologie dialogowe, wzorce moralne, kierownik placówki oświatowej, kultura zarządzania
Opis:
The article deals with the problem of the use of dialogue technologies in the formation of management culture of the head of an educational institution. It is noted that managerial culture as a component of the professional activity of the head of an educational institution is characterized by peculiarities of awareness of the behavior and activities of people in the organization and is an element of the culture of work, culture of professional activity. It is noted that in high school dialogue technologies that allow in a special way to demonstrate the moral meaning and the meaning of values and provide the basis for their deep consideration are actual. It was emphasized that the dialogue technology includes a sequence of stages that allow to realize the main tasks of the dialogue: a deep analysis of the problem, understanding of its value-semantic and moral content, development of dialogue culture. An intellectual dialogue (deep understanding of the essence of the problem, a high level of moral culture of dialogue interaction); intellectual-based dialogue (involves participants in the search for value meanings, in the process of identifying the system of individual value orientations), reflexive dialogue (allows you to evaluate your own potential and define lines of feedback participants – the leader), motivational dialogue (revealing of interest both to the problem and to the dialogue technology itself), self-actualizing dialogue (appointment – full presentation itself) and others have been marked out. The education of the head of the educational institution in the atmosphere of dialogue and cooperation is much more effective, since the dialogue provides equal conditions for all participants in the educational process, and spiritually-oriented communication contributes to the development of the individual and the realization of the potential of not only students, future leaders of educational institutions, but also of a teacher. It is concluded that the features of the dialogue lead to its definition as a technique of a deep and adequate understanding of the personality, assistance in solving psychological problems, stimulation of the desired changes. The dialogue technologies are aimed at creating conditions for the individual to learn the cultural experience, moral guidelines, social norms of the past and the present; for the formation and development of social qualities of the individual, which will promote professional development, for self-determination and self-actualization of the individual.
W artykule rozpatrzono problem wykorzystania technologii dialogowych przy kształtowaniu kultury zarządzania kierownika oświatowej placówki. Kulturę zarządzania jako część działalności zawodowej kierownika w placówce oświatowej charakteryzuje świadomość zachowania oraz działalność ludzi w organizacji. Ważny jest też element kultury pracy oraz element kultury działalności zawodowej. Zauważono, że w szkole wyższej aktualne są technologie dialogowe, które umożliwiają prezentację moralnego sensu i znaczenia walorów oraz tworzą podstawę ich głębokiej analizy. Podkreśla się, że technologia dialogowa przewiduje kolejność etapów, które umożliwiają zrealizowanie głównych zadań dialogu. Są to: głęboka analiza problemu, pojmowanie jego sensu i moralnej treści, rozwój dialogowej kultury. Wyodrębniono: dialog duchowy, dialog refleksywny, dialog motywujący oraz dialog samorealizujący. Sformułowano wniosek, iż cechy dialogu pozwalają na definiowanie go jako: cennej techniki poznawania i rozumienia drugiego człowieka; techniki udzielania pomocy przy rozwiązywaniu problemów psychologicznych oraz stymulowania chęci zmian. Technologie dialogowe są powołane do tego by stworzyć warunki niezbędne dla przyswojenia przez osobę kulturalnego doświadczenia, moralnych wzorców, społecznych norm przeszłości i teraźniejszości oraz dla stanowienia i rozwoju społecznych cech człowieka, które sprzyjają zawodowemu doskonaleniu, samostanowieniu i samorealizacji osobowości.
Źródło:
Lubelski Rocznik Pedagogiczny; 2018, 37, 2
0137-6136
Pojawia się w:
Lubelski Rocznik Pedagogiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-3 z 3

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies