Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Targoński, Z." wg kryterium: Autor

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 25
Tytuł:
The influence of bilberry fruit on memory and the expression of parvalbumin in the rat hippocampus
Autorzy:
Borowiec, K.
Matysek, M.
Szwajgier, D.
Biała, G.
Kruk-Słomka, M.
Szalak, R.
Ziętek, J.
Arciszewski, M.B.
Targoński, Z.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2087496.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
bilberry
calcium-binding proteins
hippocampus
memory
rat
Źródło:
Polish Journal of Veterinary Sciences; 2019, 3; 481-487
1505-1773
Pojawia się w:
Polish Journal of Veterinary Sciences
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Alergeny i alergie pokarmowe
Autorzy:
Czernecki, T
Targonski, Z.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/826187.pdf
Data publikacji:
2002
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Technologów Żywności
Tematy:
immunopatologia
alergeny pokarmowe
alergie pokarmowe
zywnosc hipoalergiczna
zywienie czlowieka
immunopathology
food allergen
food allergy
hypoallergenic food
human nutrition
Opis:
Częstotliwość występowania alergii pokarmowych w ostatnich kilku latach wzrasta. Zjawisko to zbiega się ze zmianami zachodzącymi w zwyczajach żywieniowych i środowisku. Immunopatologia alergii pokarmowych jest bardzo złożona. Jednakże większość alergii pokarmowych to immunologiczne reakcje na żywność przebiegające z udziałem przeciwciał IgE. W publikacji omówiono obecny stan wiedzy na temat alergii pokarmowych, zwłaszcza: podstawowe definicje i mechanizm alergii pokarmowych, alergeny/antygeny pokarmowe, alergie krzyżowe i popularne metody używane w produkcji żywności hypoalergicznej.
The incidence of food allergy is increasing especially during the last few years. This phenomenon coincides with the changes in the eating habits and in the environment. The immunopathology of food allergy is complex. However most food allergies are IgE-mediated immunological reactions to specific foods. This paper discusses generally the current knowledge of food allergy, especially: basic definitions, J mechanism of food allergy, food allergens/antigens, cross-allergenicity and common methods used to : produce of hypoallergenic foods.
Źródło:
Żywność Nauka Technologia Jakość; 2002, 09, 1; 19-33
1425-6959
Pojawia się w:
Żywność Nauka Technologia Jakość
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wplyw odzywiania na poziom potencjalu antyoksydacyjnego organizmu oraz na geneze chorob z nim zwiazanych
Autorzy:
Galek, A
Targonski, Z.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/827355.pdf
Data publikacji:
2003
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Technologów Żywności
Tematy:
flawonoidy
choroby czlowieka
witaminy
fizjologia czlowieka
enzymy
dieta
stres oksydacyjny
potencjal przeciwutleniajacy
sposob zywienia
karotenoidy
zywienie czlowieka
flavonoids
human disease
vitamin
human physiology
enzyme
diet
oxidative stress
antioxidant potential
nutritional model
carotenoid
human nutrition
Opis:
Systemy komórkowe stale podlegają stresowi oksydacyjnemu w wyniku działania reaktywnych form tlenu (RFT). RFT mogą powodować niekorzystne modyfikacje makrocząsteczek w tym lipidów, DNA i białek. Systemy komórkowe posiadają systemy anty oksydacyjne przeciwdziałające niekorzystnym zmianom wywołanym przez RFT. W organizmie człowieka występują enzymy, mające wpływ na równowagę prooksydant/antyoksydant i decydują o zmianach oksydacyjnych i ryzyku wystąpienia zwyrodnień chorobowych. Należą do nich m.in. peroksydaza glutationowa (GSHPX), dysmutaza ponadtlenkowa (SOD) oraz katalaza. Podobną rolę spełniają dostarczane w diecie witaminy C, E, karotenoidy oraz flawonoidy. Zdefiniowanie optymalnych dawek tych związków oraz składników odżywczych je zawierających jest wyzwaniem dla naukowców zajmujących się odżywianiem.
Cellular systems are always subject to oxidation stress owing to the reactive oxygen system effect (ROS). ROS can generate unfavourable modifications in such macromolecules as lipids, DNA, and proteins. Cellular systems have antioxidant systems to neutralize those unfavourable changes produced by ROS. In human organisms, there are enzymes that influence the equilibrium between pro-oxidant and antioxidant; they also decide oxidizable changes and the risky possibility of degenerative diseases to develop. The potential degeneration types involve glutathione peroxidase (GSHPX), superoxide dismutase (SOD), and catalase. Vitamins C and E, as well as carotenoids and flavonoids play a role similar to the role of enzymes as indicated above. Regarding the fact that they are usually supplied with food, it is an important task and a real challenge for scientists specialised in nutrition to determine optimal doses of both the compounds and nutritive components containing them.
Źródło:
Żywność Nauka Technologia Jakość; 2003, 10, 1; 5-13
1425-6959
Pojawia się w:
Żywność Nauka Technologia Jakość
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Biosynteza beta-glukanaz przez mutanty Trichoderma reesei podczas hodowli okresowych
Autorzy:
Janas, P
Targonski, Z.
Rudnicka-Pilat, T.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/826322.pdf
Data publikacji:
2002
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Technologów Żywności
Tematy:
hodowla mikroorganizmow
mutanty
biosynteza
Trichoderma reesei
mikroorganizmy
beta-glukanazy
microorganism culture
mutant
biosynthesis
microorganism
beta-glucan
Opis:
Cztery mutanty T. reesei były testowane pod kątem produkcji beta-glukanaz podczas hodowli okresowych w obecności różnych źródeł węgla. Nadproducent enzymów autolitycznych Trichoderma viride F- 19 został użyty jako mutant porównawczy. Najwyższe aktywności beta-glukanaz oznaczono w filtratach otrzymanych po hodowlach T. viride F-19 i T. reesei VTT-D-78085 na pożywkach zawierających 1% mieszaniny glukanu i chityny w stosunku 1:1. Stwierdzono wysokie aktywności proteolityczne filtratów podczas hodowli mutantów w obecności 1% glukanu, które były związane z zanieczyszczeniem tego substratu substancjami białkowymi, działającymi indukcyjnie na produkcję tych enzymów. Beta - gluka- nazy produkowane przez T. reesei M-7 były odporne na glukozową represję kataboliczną.
Four Trichoderma reesei mutants have been tested during batch cultivations for beta-glucanases production on the medium with different source of carbon. Trichoderma viride F-19 has been used as high-lytic enzyme-production reference strain. The highest activities of beta-glucanases have been estimated in culture filtrates obtained after cultivation of T. reesei VTT-D-78085 and T. viride F-19 on the medium with 1% mixture of chitin and glucan at the ratio 1:1. High proteolytic activities of culture filtrates obtained during cultivation in the presence of 1% of glucan were connected with high protein content in this substrate which acting as inducer of production of these enzymes. Beta-glucanases produced by T. reesei M-7 were resistant to glucose catabolite repression.
Źródło:
Żywność Nauka Technologia Jakość; 2002, 09, 2; 30-42
1425-6959
Pojawia się w:
Żywność Nauka Technologia Jakość
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Izolacja i wstepna charakterystyka niskoproteazowych mutantow Trichoderma reesei
Autorzy:
Janas, P
Fiedurek, J
Targonski, Z
Mleko, S
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/828717.pdf
Data publikacji:
2003
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Technologów Żywności
Tematy:
mutanty
aktywnosc proteolityczna
grzyby
aktywnosc enzymatyczna
Trichoderma reesei
enzymy celulolityczne
biomasa
serwatka
laktoza
mutant
proteolytic activity
fungi
enzyme activity
cellulolytic enzyme
biomass
whey
lactose
Opis:
Po mutagenizacji promieniowaniem UV i NTG szczepu Trichoderma reesei M-7 i selekcji na podłożu z dodatkiem żelatyny wyizolowano około 960 niskoproteazowych mutantów. Dziesięć z nich zostało przetestowanych podczas hodowli okresowych w zakresie produkcji celulaz, proteaz i beta-galaktozydazy w obecności serwatki i laktozy jako źródła węgla. Aktywności proteolityczne oznaczone po hodowlach 9 mutantów w obecności laktozy były niższe od szczepu wyjściowego. Zaobserwowano większy indukcyjny wpływ serwatki niż laktozy, na sekrecję proteaz przez wszystkie badane szczepy. Czysta laktoza okazała się bardziej efektywnym induktorem produkcji beta-galaktozydazy niż zawarta w serwatce. Plony biomasy większości mutantów po hodowlach na serwatce były tylko nieznacznie wyższe od oznaczonych po hodowlach na czystej laktozie. Było to prawdopodobnie związane z litycznym mechanizmem kompensującym proteaz, przejawiających wyższe aktywności w filtratach pochodzących z hodowli w obecności serwatki. Praca jest wstępem do dalszych badań nad zależnościami pomiędzy proteazami i innymi enzymami w filtratach pohodowlanych Trichoderma reesei.
It has been isolated 960 low-protease mutants after mutagenisation using UV radiation and NTG and selection on medium with addition of gellatine. Ten of them have been tested during batch cultivation for the production of cellulases, proteases and beta-galactosidase in the presence of whey and lactose as a source of carbon. Proteolytic activities estimated after cultivation of 9 mutants in the presence of lactose were lower then parental strain. It has been observed better inductive effect of whey then lactose on the secretion of proteases by all mutants tested. Pure lactose appeared to be more effective inducer of the production of beta-galactosidase then contains in whey. Biomass concentration of most mutants after cultivation on whey was only slightly higher then estimated after cultivation on pure lactose. It was probably connected with lytic compensatory mechanism of proteases exhibited higher activities in culture filtrates from cultivation in the presence of whey. This work is an introduction for future studies on correlation between proteases and other enzymes in culture filtrates of Trichoderma reesei.
Źródło:
Żywność Nauka Technologia Jakość; 2003, 10, 2; 17-26
1425-6959
Pojawia się w:
Żywność Nauka Technologia Jakość
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wplyw zrodla wegla i azotu na podukcje ksantanu i enzymow zewnatrzkomorkowych przez penicylinoopornego mutanta Xanthomonas campestris
The influence of carbon and nitrogen sources on the production of xanthan gum and extracellular enzymes by penicilineresistant mutant of Xanthomonas campestris
Autorzy:
Janas, P
Targonski, Z.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/826373.pdf
Data publikacji:
2007
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Technologów Żywności
Tematy:
zrodla wegla
mutanty
Xanthomonas campestris
enzymy zewnatrzkomorkowe
opornosc na penicyline
zrodla azotu
bakterie
guma ksantanowa
Opis:
Zbadano wpływ źródła węgla i azotu na produkcję ksantanu i enzymów zewnątrzkomórkowych przez penicylinoopornego mutanta Xanthomonas campestris. Dobrymi źródłami węgla do produkcji ksantanu były maltodekstryny, sacharoza, glukoza, celobioza, inulina i maltoza. Najwyższe stężenia ksantanu uzyskano po hodowlach w obecności 3% dodatku maltodekstryn i sacharozy. W hodowlach tych oznaczono też wysokie aktywności enzymów zewnątrzkomórkowych (inulinazy, inwertazy, α-amylazy). Najlepszym źródłami azotu do produkcji ksantanu przez X. campestris PPJ4 były: siarczan(VI) amonu i mocznik.
The influence of carbon and nitrogen sources on the production of xanthan gum and extracellular enzymes by penicilineresistant mutant of Xanthomonas campestris was investigated. The good carbon sources for xanthan production were maltodextrin, sucrose, glucose, celobiose, inulin and maltose. The highest xanthan concentration was obtained after cultivations in the presence of 3% addition of maltodextrin and sucrose. Also, the high activities of extracellular enzymes (inulinase, invertase, α – amylase) were estimated in the media. The best nitrogen sources for xanthan production by X. campestris were (NH4)2SO4 and urea.
Źródło:
Żywność Nauka Technologia Jakość; 2007, 14, 1; 161-172
1425-6959
Pojawia się w:
Żywność Nauka Technologia Jakość
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Protoplast fusion of Rhizopus oryzae and Rhizopus microsporus for enhanced fumaric acid production from glycerol
Autorzy:
Kordowska-Wiater, M.
Polak-Berecka, M.
Wasko, A.
Targonski, Z.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/80439.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
Rhizopus oryzae
Rhizopus microsporus
fumaric acid
biomass
protoplast fusion
genetic modification
glycerol
high performance liquid chromatography
Źródło:
BioTechnologia. Journal of Biotechnology Computational Biology and Bionanotechnology; 2012, 93, 4
0860-7796
Pojawia się w:
BioTechnologia. Journal of Biotechnology Computational Biology and Bionanotechnology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Selekcja szczepów grzybów z rodzaju Rhizopus zdolnych do produkcji kwasu fumarowego z glicerolu jako jedynego źródła węgla
Selection of Rhizopus strains with ability to produce fumaric acid from glycerol as a sole carbon source
Autorzy:
Kowalczyk, S.
Komon-Janczara, E.
Glibowska, A.
Targonski, Z.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/5439.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu
Tematy:
grzyby
Rhizopus
kwas fumarowy
biosynteza
glicerol
temperatura optymalna
pH
Opis:
Celem badań była ocena uzdolnień szczepów należących do rodzaju Rhizopus, pochodzących z kolekcji zagranicznych oraz izolatów ze środowisk naturalnych województwa lubelskiego, do biosyntezy kwasu fumarowego z glicerolu jako jedynego źródła węgla. Badania te są pierwszym skriningiem przeprowadzonym na tak licznej i zróżnicowanej grupie obiektów. Posłużyły one do wyodrębnienia tych szczepów grzybów Rhizopus, które znajdą zastosowanie w produkcji kwasu fumarowego w podłożach zawierających glicerol odpadowy. Ich zdolność do utylizacji glicerolu została przetestowana w różnych warunkach temperatury i pH podłoża. Umieszczone w artykule wstępne badania wykazały, iż badane szczepy różnią się optymalną temperaturą wzrostu. Szczepy pozyskane z zagranicznych kolekcji drobnoustrojów wykazywały najszybszy wzrost w zakresie wartości temperatur 35-38°C, podczas gdy zdecydowana większość izolatów charakteryzowała się najszybszym wzrostem w przedziale 25-30°C. Optymalne pH w fazie wzrostu grzybni dla zdecydowanej większości szczepów mieściło się w zakresie wartości pH 4,0-5,0. Obecność glicerolu i glukozy w podłożu hodowlanym sprzyjała szybszemu wzrostowi grzybni większości szczepów z rodzaju Rhizopus w porównaniu z szybkością wzrostu na pojedynczych źródłach węgla. Zdecydowana większość szczepów była zdolna do syntezy kwasu fumarowego, gdy jedynym źródłem węgla był glicerol, jednak po 7-dniowej hodowli stopień wykorzystania glicerolu był stosunkowo niski, a stężenie kwasu fumarowego wynosiło co najwyżej kilka gramów w 1L filtratu pohodowlanego.
The paper deals with the Rhizopus strains selection based on their ability to produce fumaric acid on glycerol-containing medium. Preliminary studies demonstrated significant differences in optimal growth temperature for two groups of fungi. Strains from foreign collections showed the fastest growth in the temperature range of 35 – 38°C, while the vast majority of environmental isolates have grown faster in the lower temperature scope, from 28 to 30°C. The presence of glycerol and glucose in the culture medium was conducive to the faster growth of the mycelium of most tested strains of the genus Rhizopus in comparison to the rate of growth in media containing each of these carbon sources separately. Most of the strains were able to produce fumaric acid in medium containing glycerol as a sole carbon source, however, the utilization of this substrate after 7-day shaking flasks culture was quite low and the concentration of produced fumaric acid was at most few grams per liter of filtered broth.
Źródło:
Nauki Inżynierskie i Technologie; 2015, 3(18)
2449-9773
2080-5985
Pojawia się w:
Nauki Inżynierskie i Technologie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Antymikrobiologiczne opakowania zywnosci
Antimicrobial food packagings
Autorzy:
Martyn, A
Targonski, Z.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/827490.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Technologów Żywności
Tematy:
zywnosc minimalnie przetworzona
bezpieczenstwo zywnosci
wymagania konsumenckie
trwalosc przechowalnicza
opakowania
opakowania aktywne
opakowania przeciwbakteryjne
kwas benzoesowy
kwas sorbowy
olejki eteryczne
Listeria monocytogenes
Salmonella typhimurium
Staphylococcus aureus
plesnie
Penicillium
Aspergillus niger
Opis:
Wzrastające wymagania konsumentów dotyczące bezpiecznej, minimalnie przetworzonej żywności oraz wydłużonego czasu jej przechowywania mobilizują przemysł spożywczy do wprowadzania m.in. aktywnych, w tym antymikrobiologicznych opakowań żywności. Głównymi antymikrobiologicznymi składnikami tych opakowań są: kwas benzoesowy, kwas sorbowy oraz ich sole, nizyna, lizozym, olejki eteryczne i inne. Składniki te, odpowiednio wkomponowane w matryce opakowania, zapobiegają lub ograniczają rozwój wielu drobnoustrojów, np.: Listeria monocytogenes, Salmonella typhimurium, Staphylococcus aureus oraz pleśni: Penicillium, Aspergillus niger. Skuteczność opakowania antymikrobiologicznego zależy od doboru składników antymikrobiologicznych do matrycy opakowania oraz rodzaju produktu spożywczego przeznaczonego do zapakowania. Problematyka ta jest przedmiotem niniejszego artykułu.
The increasing consumer demand for safety, healthy, minimally processed food and for its longer shelf- life forces the food industry to introduce, among other things, active packagings including antimicrobial food packagings. The major components of such packagings comprise: benzoic acid, sorbic acid, their salts, nisin, lysozyme, essential oils, and others. Those components, adequately incorporated into the matrices of packagings, protect against or reduce the development of many micro-organisms, such as: Listeria monocytogenes, Salmonella typhimurium, Staphylococcus aureus, or moulds: Penicillium and Aspergillus niger. The effectiveness of antimicrobial packagings depend on what antimicrobial components are selected for the packaging matrix, as well as on the kind of food product to be packed. Those issues constitute the subject of this paper.
Źródło:
Żywność Nauka Technologia Jakość; 2010, 17, 5; 33-44
1425-6959
Pojawia się w:
Żywność Nauka Technologia Jakość
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Produkcja kwasu mlekowego przez grzyby z rodzaju Rhizopus
Lactic acid production by fungi of Rhizopus genus
Autorzy:
Palys, M.
Targonski, Z.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/827297.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Technologów Żywności
Tematy:
grzyby
Rhizopus
kwas mlekowy
warunki hodowli
hodowla grzybow
bakterie kwasu mlekowego
Opis:
Kwas mlekowy jest beztlenowym produktem glikolizy prowadzonej przez homo- i heterofermentatywne bakterie fermentacji mlekowej. Próby wykorzystania pleśni z rodzaju Rhizopus do produkcji kwasu mlekowego wykazały nieopłacalność procesu. Pleśnie z rodzaju Rhizopus mają o wiele mniejsze wymagania pokarmowe niż bakterie fermentacji mlekowej. Ponadto wykorzystują jako źródło węgla tanie polimery, takie jak: skrobia, hemicelulozy i celuloza, a produktem fermentacji jest pożądany kwas L(+) mlekowy. W pracy przedstawiono biochemizm wytwarzania kwasów organicznych, w tym mlekowego, z glukozy i ksylozy przy udziale szczepów Rhizopus oryzae z uwzględnieniem czynników warunkujących efektywność tego procesu. Z literatury wynika, że szczepy z rodzaju Rhizopus w optymalnych warunkach hodowli, takich jak: rodzaj i stężenie substratu, odpowiednia temperatura a także pH i natlenienie podłoża hodowlanego wyraźnie zwiększają produkcję kwasu mlekowego. Forma morfologiczna i unieruchomienie grzybni Rhizopus znacznie podnoszą produktywność i wydajność kwasu mlekowego.
Lactic acid is a product of anaerobic glycolysis performed by homo- and heterofermentative lactic acid bacteria. Attempts to use moulds of the Rhizopus genus in the production of lactic acid proved that this process was not cost-effective. The moulds of the Rhizopus genus have much lower nutritional requirements than lactic acid bacteria. Additionally, they use inexpensive polymers as a carbon source, such as: starch, hemicellulose, and cellulose; and the fermentation product is a desirable L(+) lactic acid. The paper presents a biochemical profile of the production of organic acids, including lactic acid, from glucose and xylose with the participation of Rhizopus oryzae strains, and the factors to determine the efficiency of the process are incorporated therein. The reference literature confirms that strains of the Rhizopus genus increase, in large measure, the production of lactic acid under optimal culture conditions, such as type and concentration of the substrate, appropriate temperature, as well as pH and oxygenation of the culture medium. The morphological form and immobilization of Rhizopus mycelium significantly add to the productivity and yield of lactic acid.
Źródło:
Żywność Nauka Technologia Jakość; 2013, 20, 4
1425-6959
Pojawia się w:
Żywność Nauka Technologia Jakość
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Selekcja nowo wyizolowanych szczepów Rhizopus oryzae do wydajnej produkcji kwasu L(+) mlekowego
Selecting newly isolated Rhizopus oryzae strains for efficient production of L(+) lactic acid
Autorzy:
Palys, M.
Targonski, Z.
Komon-Janczara, E.
Glibowska, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/828315.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Technologów Żywności
Tematy:
Rhizopus oryzae
kwas mlekowy
fermentacja
sacharydy
grzyby
zrodla wegla
szczepy grzybow
lactic acid
fermentation
saccharide
fungi
carbon source
fungal strain
Opis:
Celem pracy była ocena zdolności nowo wyizolowanych szczepów z rodzaju Rhizopus do produkcji kwasu mlekowego. W przypadku 20 izolatów, spośród 40 przebadanych, w filtratach pohodowlanych stwierdzono znaczące stężenia kwasu mlekowego. Były to szczepy zaliczone do gatunku Rhizopus oryzae, podczas gdy pozostałe szczepy, w tym należące do gatunku Rhizopus stolonifer, tych uzdolnień nie przejawiały. Stężenia kwasu mlekowego w filtratach były zróżnicowane w zależności od użytego szczepu grzyba oraz rodzaju źródła węgla. Najwyższe stężenie kwasu mlekowego – 74,06 g/l oznaczono w filtracie pohodowlanym szczepu Rhizopus oryzae R-42, w podłożu zawierającym 100 g/l glukozy. Największą wydajność kwasu mlekowego wynoszącą 89,4 % oraz produktywność – blisko 0,5 g/l/h uzyskano również po hodowli szczepu R. oryzae R-42 na podłożu zawierającym 50 g/l glukozy. Nieznacznie niższe wartości stwierdzono, gdy jako źródło węgla użyto mannozy lub fruktozy. Zdecydowanie niższe wartości otrzymano natomiast, gdy źródłem węgla była ksyloza lub skrobia. Spośród badanych szczepów tylko 6 było zdolnych do wzrostu i produkcji kwasu mlekowego w podłożu z sacharozą, Najlepszy szczep R. oryzae R83 charakteryzował się dużą wydajnością produkcji kwasu mlekowego wynoszącą blisko 90 % na podłożu z dodatkiem 50 g/l sacharozy. Wszystkie badane szczepy wytwarzały kwas L(+) mlekowy.
The objective of the research study was to assess the ability of newly isolated Rhizopus oryzae strains to produce L (+) lactic acid. 40 isolates were tested and a significant lactic acid concentration was found in the post-culture filtrates of 20 isolates. Those strains were assigned to the Rhizopus oryzae species, whereas the rest of the strains, including species belonging to the Rhizopus stolonifer species, did not show these abilities. The lactic acid concentration levels in the filtrates varied depending on the used strain of the fungus and the type of carbon source. The highest lactic acid concentration, 74.06 g/L, was determined in a post-culture filtrate of R-42 Rhizopus oryzae strain, in a medium containing 100 g/L of glucose. The highest yield of lactic acid, 89.4 %, and a productivity close to 0.5 g/Lxh were also obtained after cultivation of R-42 R. oryzae strain in a medium containing 50 g/L of glucose. Slightly lower values were reported when mannose or fructose were used as a carbon source. Yet, significantly lower values were obtained when the carbon source was a xylose or a starch. Of all the strains tested only 5 were able to grow and produce lactic acid in a medium with sucrose. The best R-83 R. oryzae strain was characterized by a high yield production of lactic acid amounting to nearly 90 % in a medium supplemented with 50 g/L of sucrose. All the tested strains produced L(+) lactic acid.
Źródło:
Żywność Nauka Technologia Jakość; 2017, 24, 1
1425-6959
Pojawia się w:
Żywność Nauka Technologia Jakość
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Comparison of methods of determining pentoses and hexoses in lignocellulose raw material hydrolysates I.Determination of pentoses and hexoses in model systems
Porównanie metod oznaczania pentoz i heksoz w hydroliztach surowców lignocelulozowych I.Oznaczanie pentoz i heksoz w układach modelowych
Autorzy:
Podgórska, E.
Targoński, Z.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1401986.pdf
Data publikacji:
1990
Wydawca:
Instytut Rozrodu Zwierząt i Badań Żywności Polskiej Akademii Nauk w Olsztynie
Tematy:
pentoses
hexoses
model systems
orcinol
o-toluidine
Opis:
Determinations of glucose and xylose occurring side by side in various proportions were performed with three colorimetric methods: two methods involing orcinol, and one employing o-toluidine. The comparison of results revealed that the best method of determining xylose error not exceeding 9% was the orcinol method with Glick's reagent. The o-toluidine method was found to be particularly effective in determinations of glucose and xylose side by side, especially when the proportion of the measured component is greater than of the other one.
Porównano wyniki oznaczania glukozy obok ksylozy w roztworach modelowych przygotowanych przez zmieszanie w różnych proporcjach ww. cukrów za pomocą trzech metod kolorymetrycznych, dwóch z orcinolem i jednej z o-toluidyną. Wyniki obliczono metodą wyznaczników oraz poddano je analizie statystycznej. Oznaczając zawartość ksylozy za pomocą podanych wyżej metod stwierdzono, że najmniejszy błąd (-8,8 do +6,0%) popełniono stosując metodę orcinolową z odczynnikiem Glicka, większy przy drugiej metodzie z orcinolem (-8,5 do +15%) i wreszcie z o-toluidyną, gdzie błąd odzysku wynosił od -36% przy stosunku ksylozy do glukozy 1:9 do 9,6% przy proporcji odwrotnej. Glukozę natomiast oznaczyć można obok ksylozy z największą dokładnością metodą o-toluidynową, kiedy ilości ksylozy są mniejsze do glukozy lub tylko dwa razy większe (2,8 do 9%). Przy zastosowaniu metod orcinolowych błąd oznaczenia glukozy wzrastał; jedynie w przypadku proporcji ksylozy do glukozy od 1:4 do 1:9 można było oznaczyć heksozę metodą orcinolową II z błędem odzysku do 10%. W związku z tym do oznaczania glukozy i ksylozy obok siebie można polecić metodę o-toluidynową, zwłaszcza wówczas gdy stosunek oznaczanych składników wynosi 1:1, 1:2 i 2:1.
Źródło:
Acta Alimentaria Polonica; 1990, 16(40), 3-4; 109-117
0137-1495
Pojawia się w:
Acta Alimentaria Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Mikotoksyny w pszenżycie ozimym uprawianym w ekologicznym systemie produkcji
Mycotoxins in winter triticale cultivated in organic production system
Autorzy:
Solarska, E.
Kuzdraliński, A.
Wójcik, W.
Targoński, Z.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/334501.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Sieć Badawcza Łukasiewicz - Przemysłowy Instytut Maszyn Rolniczych
Tematy:
mikotoksyny
pszenżyto ozime
uprawa ekologiczna
mycotoxins
winter triticale
organic production
Opis:
Określano przyczynę fuzariozy kłosów ekologicznego pszenżyta chronionego biopreparatami oraz zanieczyszczenie ziarna tego zboża przez deoksyniwalenol, toksynę T-2, zearalenon, aflatoksynsy i ochratoksynę A. W badaniach wykorzystano Biochicol 020 PC i biopreparat sporządzony w laboratorium na bazie chitozanu i grzyba Fusarium culmorum. Zawartość mikotoksyn określano za pomocą immunoenzymatycznej metody ELISA. Główną przyczyną fuzariozy kłosów pszenżyta były grzyby Fusarium poae i Fusarium culmorum. Spośród 13 badanych odmian pszenżyta deoksyniwalenol wykrywano w kilku odmianach chronionych przy użyciu środka Biochicol 020 PC lub rosnących w obiektach kontrolnych. W niektórych odmianach Biochicol 020 PC stymulował akumulację mikotoksyn w ziarnie. DON nie był stwierdzany w ziarnie odmian chronionych z użyciem biopreparatu sporządzonego w laboratorium. Zearalenon, toksyna T-2, aflatoksyny i ochratoksyna A nie były identyfikowane w ziarnie ekologicznego pszenżyta.
Cause of Fusarium head blight (FHB) in organic triticale protected by biopreparations and contamination of the grain with the deoxynivalenol, T-2 toxin, zearalenone, aflatoxins and ochratoxin A were analysed. Biochicol 020 PC and biopreparation made in laboratory on the ground chitosane and Fusarium culmorum were used in field experiment. Content of mycotoxins was defined by enzyme-linked immunosorbent assay (ELISA). Main cause of triticale head blight were Fusarium poae and Fusarium culmorum. Among 13 of the examined cultivars of organic triticale deoxynivalenol was identified in some cultivars protected by Biochicol 020 PC or grown in control objects. Biochicol 020 PC stimulated accumulation of deoxynivalenol in grain of some cultivars. DON was not found in all object protected by biopreparation made in laboratory. The zearalenone, T-2 toxin, aflatoxins and ochratoxin A were not found in triticale grain.
Źródło:
Journal of Research and Applications in Agricultural Engineering; 2010, 55, 4; 102-107
1642-686X
2719-423X
Pojawia się w:
Journal of Research and Applications in Agricultural Engineering
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Metody wykrywania zafalszowan sokow z owocow jagodowych
Autorzy:
Stoj, A
Targonski, Z
Malik, A
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/826099.pdf
Data publikacji:
2001
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Technologów Żywności
Tematy:
metody enzymatyczne
analiza zywnosci
sklad chemiczny
chromatografia
owoce jagodowe
antocyjany
zafalszowania zywnosci
soki owocowe
identyfikacja
enzymatic method
food analysis
chemical compound
chromatography
berry fruit
anthocyanin
food adulteration
fruit juice
identification
Opis:
W artykule przedstawiono metody określania autentyczności soków z owoców jagodowych. Soki owocowe mają charakterystyczny skład chemiczny pozwalający na ich identyfikację. Do oznaczania składu chemicznego soków stosuje się metody chromatograficzne, enzymatyczne, SIRA-MS, SNIF-NMR. Podstawowym sposobem wykrywania zafałszowań soków jest porównywanie ich składu chemicznego z ustalonymi wartościami standardowymi.
Methods of analysis of authenticity juices from berry fruits were presented in the paper. Characteristic compounds present in fruit juices enable their identification. To assay chemical composition of fruit juices chromatographic, enzymatic, SIRA-MS, SNIF-NMR methods are employed. Comparison of chemical composition with determined standards is a basic way of detection adulterations of juices.
Źródło:
Żywność Nauka Technologia Jakość; 2001, 08, 1; 26-36
1425-6959
Pojawia się w:
Żywność Nauka Technologia Jakość
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Anticholinesterase and antioxidant activities of commercial preparations from Ginkgo biloba leaves
Zdolność do hamowania aktywności cholinoesteraz i aktywności przeciwutleniające handlowych preparatów z liści Ginkgo biloba
Autorzy:
Szwajgier, D.
Wydrych, M.
Więclaw, E.
Targoński, Z.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/11542667.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Uniwersytet Przyrodniczy w Lublinie. Wydawnictwo Uniwersytetu Przyrodniczego w Lublinie
Opis:
Ginkgo biloba preparations from leaves are widely used for the treatment of mild cognitive dysfunctions. This work compared thirteen commercial dietary supplements with fresh G. biloba leaves. Anticholinesterase activities and the levels of total phenolics were studied using corresponding spectrophotometric methods. Antioxidant activities were tested using ABTS and DPPH free radicals. Phenolic acids and quercetin contents were determined using HPLC-DAD. G. biloba preparations more effectively inhibited the activity of butyrylcholinesterase than acetylcholinesterase with significant (p < 0.05) differences between preparations. Selected preparations had both the highest content of total phenolics and the antioxidant activity (with ABTS and/or DPPH) whereas in the case of other samples, adverse results were obtained. Significant (p < 0.05) differences in the quercetin content were seen between individual preparations. Gallic, protocatechuic, syringic, 4-OH-benzoic, chlorogenic, caffeic, sinapic, ferulic, 4-OH-cinnamic and o-coumaric acids were detected in studied samples. The preliminary characterization of acetyl- and butyrylcholinesterase inhibitors from G. biloba with Sep-Pak C18 and polyvinylpolypyrrolidone revealed that these compounds are phenolics, although nonphenolics exhibiting the inhibitory activity were present in the leaves. The study aiming the purification of cholinesterase inhibitors from G. biloba is in progress.
Preparaty wytworzone z liści G. biloba są szeroko wykorzystywane do leczenia łagodnych zaburzeń pamięci. Praca miała na celu porównanie trzynastu preparatów, jak również świeżych liści G. biloba. Hamowanie acetylo- i butyrylocholinoesterazy i zawartość związków fenolowych określono odpowiednimi metodami spektrofotometrycznymi. Aktywności przeciwutleniające zbadano przy użyciu wolnych rodników ABTS i DPPH. Zawartości kwasów fenolowych i kwercetyny określono za pomocą HPLC-DAD. Preparaty z liści G. biloba efektywniej hamowały aktywność acetylo- i butyrylocholinoesterazy przy istotnych statystycznie (p < 0,05) różnicach między badanymi próbami. Niektóre preparaty wykazywały największą całkowitą zawartość związków fenolowych i jednocześnie największą aktywność przeciwutleniającą (z ABTS i/lub DPPH), podczas gdy w przypadku innych preparatów zaobserwowano wyniki odwrotne. Wykryto znaczące (p < 0,05) różnice w zawartości kwercetyny w preparatach. Badane próby zawierały szereg kwasów fenolowych: galusowy, protokatechowy, syryngowy, 4-OH -benzoesowy, chlorogenowy, kawowy, synapinowy, ferulowy, 4-OH-cynamonowy i okumarowy. Wstępna charakterystyka inhibitorów acetylo- i butyrylocholinoesterazy przeprowadzona przy użyciu złoża Sep-Pak C18 i przy użyciu poliwinylopolipirolidonu wskazuje, że inhibitorami cholinoesteraz mogą być związki fenolowe, jak i składniki nie należące do fenoli, obecne w liściach G. biloba. Obecnie trwają badania mające na celu wyizolowanie inhibitorów cholinoesteraz z liści G. biloba.
Źródło:
Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus; 2013, 12, 5; 111-125
1644-0692
Pojawia się w:
Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 25

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies