Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Szczepanik, Magdalena" wg kryterium: Autor


Wyświetlanie 1-11 z 11
Tytuł:
Olbrzymia przepuklina rozworu przełykowego z przemieszczeniem trzustki do klatki piersiowej u chorego na SARS-CoV-2
Giant hiatal hernia with transposition of the pancreas into the thoracic cavity in a patient with SARS-CoV-2 infection
Autorzy:
Zavatskyi, Ruslan
Józefiak, Anna
Szczepanik, Magdalena
Korneta, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1581101.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego
Tematy:
przepuklina rozworu przełykowego
metoda Nissena
SARS-CoV-2
hiatal hernia
Nissen procedure
Opis:
Przepuklina rozworu przełykowego charakteryzuje się przejściem narządów jamy brzusznej do klatki piersiowej przez rozszerzenie się kanału występującego fizjologicznie w przeponie. Przepuklina rozpoznana w wieku dorosłym może być bezobjawowa. U niektórych pacjentów występują objawy choroby refluksowej, takie jak: zgaga, odbijanie, ból zamostkowy. W przypadku wieloletniego utrzymania się dolegliwości może dojść do zwężenia przełyku, nadżerek śluzówki przełyku, a nawet do uwięźnięcia przepukliny stanowiącego bezpośrednie zagrożenie życia. Zawartość worka przepuklinowego mogą stanowić różne narządy jamy brzusznej. W pracy opisano przypadek 79-letniego chorego z olbrzymią przepukliną rozworu przełykowego z przemieszczeniem trzustki do klatki piersiowej i z aktywnym zakażeniem SARS-CoV-2.
Hiatal hernias are characterized by the passage of the abdominal organs into the thoracic cavity through the natural expansion of the diaphragm. A hernia diagnosed in adulthood may be asymptomatic. Some patients experience symptoms of acid reflux such as heartburn, belching, and retrosternal pain. If the symptoms persist for many years, the esophagus may be narrowed, including erosions resulting from reflux, and even hernia incarceration, with the development of life-threatening gastrointestinal obstruction. Extensive hiatal hernias can contain many abdominal organs. In this paper we present the clinical case of a 79-years old patient with a diagnosis of sliding hiatal hernia of the diaphragm with displacement of the pancreas to the chest and an active SARS-CoV-2 infection.
Źródło:
Państwo i Społeczeństwo; 2021, 1; 185-190
1643-8299
2451-0858
Pojawia się w:
Państwo i Społeczeństwo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Multistage treatment of a patient with developmental dysplasia of the hip: A case study
Autorzy:
Cyran-Grzebyk, Barbara
Szczepanik, Magdalena
Majewska, Joanna
Bazarnik-Mucha, Katarzyna
Snela, Sławomir
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/454696.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Rzeszowski. Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego
Tematy:
developmental dysplasia of the hip complications
gait assessment
pelvic osteotomy
Opis:
Introduction. Developmental dysplasia of the hip (DDH) concerns about 5 per cent of the newborn population, and congenital hip dislocation (1%) is considered a challenge in child orthopedics due to the risk of further complications.Recently, the occurrence of this illness has been decreasing due to early hip diagnostics in newborns and fast implementation of proper treatment. Aim. To describe multi-annual treatment and multiplicitous complications in a 15 years old patient diagnosed with DDH. Description of the case. Complications occurring, despite the treatment conducted in accordance with accepted standards, induced the necessity of surgical procedures. This paper describes applied surgical techniques, physiotherapy treatment, the functional status of patient during particular stages of treatment as well as current results of gait analyses. Conclusions. In spite of early diagnosis and treatment of DDH, surgical intervention does not always bring the expected result.
Źródło:
European Journal of Clinical and Experimental Medicine; 2018, 4; 376-383
2544-2406
2544-1361
Pojawia się w:
European Journal of Clinical and Experimental Medicine
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Assessment of spatio-temporal gait parameters in the group of 9 years old healthy children
Ocena parametrów czasowo-przestrzennych chodu w grupie zdrowych dzieci w wieku 9 lat
Autorzy:
Szymczyk, Daniel
Majewska, Joanna
Szczepanik, Magdalena
Bazarnik-Mucha, Katarzyna
Snela, Sławomir
Skrzypiec, Julian
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/437855.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Rzeszowski. Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego
Tematy:
gait
hild
eference values
chód
dzieci
wartości referencyjne
Opis:
Introduction: Gait analysis can be defined as a measurement, description and assessment of human locomotion. The development of quantitative gait analysis methods and their increasing application to pathological gait assessment in children has created an urgent need for establishing normative data. The spatio-temporal gait parameters must be compared with valid reference data for the appropriate interpretation. Objective: The aim of this study was the assessment of the spatio-temporal gait parameters of 9 years old healthy children, considering the subject’s gender and the potential difference between right and left lower limb. Additional purpose of our study was to develop own reference data for the gait analysis in this age group. Material and methods: 42 healthy, nine years old children (19 girls, 23 boys), participated in this study. 3D gait analysis was performed using the computerized optoelectronic system (BTS Smart, Italy). Basic spatio-temporal gait parameters (percentage share of the stance and swing phase, right and left lower limb step lenght, as well as step frequency and average gait speed, were anylysed. Results: Our research showed no statistically significant influence of gender, and no differences between the right and left lower limbs on most of the gait parameters in the study group.
Wprowadzenie: Analizę chodu można zdefiniować jako pomiar, opis i ocenę lokomocji człowieka. Rozwój ilościowych metod analizy chodu oraz ich rosnące zastosowanie w ocenie patologii chodu u dzieci spowodował pilną potrzebę stworzenia danych normatywnych. Najczęściej stosowane parametry czasowo- -przestrzenne chodu muszą być porównywane z wartościowymi danymi referencyjnymi w celu prawidłowej interpretacji. Cel: Celem badań była ocena parametrów czasowo-przestrzennych chodu w grupie zdrowych dzieci w wieku 9 lat, z uwzględnieniem płci badanych oraz ewentualnych różnic pomiędzy prawą i lewą kończyną dolną. Dodatkowym celem naszych badań było opracowanie własnych danych normatywnych dotyczących analizy chodu w grupie zdrowych dzieci w wieku 9 lat. Materiał i metoda: W badaniach udział wzięło 42 zdrowych dzieci (19 dziewczyn, 23 chłopców) w wieku 9 lat, spełnia jących przyjęte kryteria włączenia. Trójwymiarowa analiza chodu została wykonana przy użyciu komputerowego systemu optoelektonicznego BTS Smart (BTS Bioengineering, Włochy). Analizie poddano podstawowe parametry czasowo- -przestrzenne chodu, takie jak udział procentowy fazy podporu i wymachu oraz długość kroku dla prawej i lewej kończyny dolnej, częstość kroków i średnią prędkość chodu. Wyniki: Nasze badania wykazały brak istotnie statystycznego wpływu płci oraz brak różnic pomiędzy prawą i lewą kończyną dolną w odniesieniu do większości rozważanych parametrów chodu w badanej grupie.
Źródło:
Medical Review; 2016, 4; 376-381
2450-6761
Pojawia się w:
Medical Review
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Three-dimensional analysis of gait in children and adolescents with juvenile idiopathic arthritis
Autorzy:
Bazarnik-Mucha, Katarzyna
Snela, Sławomir
Szczepanik, Magdalena
Jarmuziewicz, Agnieszka
Guzik, Agnieszka
Wolińska, Olga
Drużbicki, Mariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/27324146.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Politechnika Wrocławska. Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej
Tematy:
rehabilitation
arthritis
juvenile
3D gait analysis
rehabilitacja
artretyzm
nieletni
analiza chodu 3D
Opis:
The paper aimed to assess the gait pattern in children and adolescents with juvenile idiopathic arthritis (JIA) treated at the rehabilitation center and to assess changes in this pattern after the end of treatment and 9 months later. Methods: 50 children with JIA were enrolled into the study. 35 healthy volunteers were enrolled into the study for a comparison. Spatiotemporal and kinematic gait parameters were obtained using a movement analysis system. The Gait Deviation Index (GDI) was calculated. The assessment was performed three times: on the day of admission to the rehabilitation center, after the end of a 4-week treatment period and 9 months later. Results: With regard to the majority of spatiotemporal and kinematic parameters, differences in their distribution were highly statistically significant between the study group and the control group ( p < 0.001). In two subsequent tests, differences were less significant when compared to the control group ( p < 0.01). In the study group, ranges of motion in the sagittal plane in the hip ( p < 0.01), knee ( p < 0.001) and ankle joints ( p < 0.01) increased significantly between tests 1 and 2, and 1 and 3. A significantly lower value of GDI was observed in the study group (right limb; p = 0.036). Conclusions: The gait pattern of children with JIA is significantly different from the one observed in healthy children. A rehabilitation program significantly improved gait in children with JIA, but differences compared to healthy children were still observed, and it indicates that the abnormal gait pattern became permanent in this group of subjects.
Źródło:
Acta of Bioengineering and Biomechanics; 2020, 22, 2; 35--45
1509-409X
2450-6303
Pojawia się w:
Acta of Bioengineering and Biomechanics
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ocena stanu funkcjonalnego pacjentów przed- i 6 miesięcy po wymianie stawu kolanowego
Functional assessment of patients before and 6 months after total knee replacement
Autorzy:
Majewska, Joanna
Szczepanik, Magdalena
Jabłoński, Jarosław
Snela, Sławomir
Jarmuziewicz, Agnieszka
Bazarnik-Mucha, Katarzyna
Szymczyk, Daniel
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/437617.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Rzeszowski. Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego
Tematy:
choroba zwyrodnieniowa stawu kolanowego
endoprotezoplastyka
ocena funkcjonalna
osteoarthritis of the knee
joint replacement
functional assessment
Opis:
Wstęp. Endoprotezoplastyka jest obecnie najbardziej rozpowszechnioną metodą leczenia zaawansowanych zmian zwyrodnieniowych stawów, w tym stawu kolanowego. Jej głównym celem jest przywrócenie funkcjonalnej niezależności pacjentów w czynnościach dnia codziennego poprzez zmniejszenie natężenia bólu i niepełnosprawności. Cel pracy. Ocena funkcjonalna pacjentów po całkowitej endoprotezoplastyce stawu kolanowego z uwzględnieniem płci, wieku, BMI oraz czasu trwania choroby. Materiał i metoda. W badaniu udział wzięło 70 pacjentów (59 kobiet, 11 mężczyzn), którzy zostali zakwalifikowani do zabiegu całkowitej endoprotezoplastyki stawu kolanowego w wyniku pierwotnych zmian zwyrodnieniowych. Średni wiek pacjentów w badanej grupie wynosił 66,5 roku. Do oceny funkcjonalnej pacjentów posłużono się skalą VAS, skalą Knee Injury and Osteoarthritis Outcome Score, Global Rating Scale, testem Up&Go, testem Five Time Sit to Stand oraz 10-metrowym testem chodu. Dodatkowo wykonano pomiary zakresów ruchu stawu kolanowego w kończynie operowanej i nieoperowanej. Badanie wykonano dwukrotnie; badanie I - tydzień przed zabiegiem operacyjnym i badanie II - 6 miesięcy po nim. Do prezentacji uzyskanych wyników badań posłużono się wartościami średniej, mediany, odchylenia standardowego oraz współczynnikiem korelacji rang Spearmana. W celu analizy statystycznej wykorzystano testy nieparametryczne Wilcoxona i Manna-Whitneya. Poziom istotności statystycznej został określony jako p < 0,05. Wyniki. W okresie 6 miesięcy po zabiegu endoprotezoplastyki stwierdzono poprawę we wszystkich testach i skalach oceny.
Introduction. Endoprosthetics is currently most common method of the treatment of advanced osteoarthritis, including knee joint osteoarthritis. Its main goal is to restore patients functional independence in activities of daily living through reducing pain and disability. Objective. The aim of this study was functional assessment of the patients after total knee replacement (TKR) considering subjects age and gender, BMI and mean duration of the disease. Material and methods. 70 patients (59 females and 11 males), qualified for total knee replacement surgery due to the primary knee osteoarthritis (KO), participated in this study. Mean age of the patients in the study group was 66,5 years. Visual Analogue Scale (VAS), Knee Injury and Osteoarthritis Outcome Score (KOOS), Global Rating Scale, Up&Go Test, Five Time Sit to Stand Test and 10-meters walking test were used for the functional assessment of the patients. Additionally, the measurement of the range of motion of the operated and non-operated knee joint were performed. The study was performed twice; the first study was conducted one week before the surgery and the second study-six months after. For the purpose of the presentation of the results of this study mean value, median, standard deviation and Spearman’s rank correlation coefficient were used. Non-parametric Wilcoxon and Mann-Whitney test were used for the statistical analysis. The level of statistical significance was assumed at α < 0.05. Results. Within six months after total knee replacement surgery (TKR) statistically significant improvement of the results of all functional tests and scales used in this study were observed.
Źródło:
Medical Review; 2016, 1; 61-74
2450-6761
Pojawia się w:
Medical Review
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Assessment of relation between gait and static balance in children with cerebral palsy
Autorzy:
Majewska, Joanna
Szczepanik, Magdalena
Drużbicki, Mariusz
Snela, Sławomir
Rusek, Wojciech
Sobota, Grzegorz
Nowak, Ewelina
Durmała, Jacek
Bonikowski, Marcin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/454993.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Rzeszowski. Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego
Tematy:
spatiotemporal gait parameters
postural stability
asymmetry
Opis:
Introduction. Cancer, after cardiovascular disease, is the second most common cause of death both in Poland anIntroduction. In children with cerebral palsy, gait and balance assessment allows for an objective gait pattern evaluation as well as for therapy planning and assessment. It was hypothesised that asymmetry of the lower limbs load in a standing position causes asymmetry of spatiotemporal gait parameters. Material and methods. 19 children with spastic diplegia and 20 healthy children participated in this study. 3D gait analysis was performed using the BTS Smart optoelectronic system. Stabilometric evaluation was performed using the Zebris Force Plate. Additionally, the Symmetry Index for selected gait and balance parameters was calculated. Results and conclusion. It was shown that symmetry of gait parameters and lower limb load in standing position differs significantly between the study and control groups. There was no correlation confirmed between lower limbs symmetry in standing position and symmetry of gait parameters. It was shown that 80% of children with cerebral palsy had asymmetrical gait patterns. It has also been shown that asymmetry of lower limbs load in a standing position correlates with an asymmetry of spatiotemporal gait parameters. The majority of children with spastic diplegia present asymmetrical gait patterns and asymmetrical balance parameters, but it has no influence on gait symmetry.
Źródło:
European Journal of Clinical and Experimental Medicine; 2017, 1; 24-31
2544-2406
2544-1361
Pojawia się w:
European Journal of Clinical and Experimental Medicine
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zobowiązanie do określonego postępowania w strukturze sądowych środków wychowawczych stosowanych wobec nieletnich. Analiza pedagogiczna.
Commitment to a Specific Conduct in Court Educational Measures for Minors; a Pedagogical Analysis.
Autorzy:
Jaros, Agnieszka
Staniaszek, Magdalena
Szczepanik, Renata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/498228.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydział Stosowanych Nauk Społecznych i Resocjalizacji. Instytut Profilaktyki Społecznej i Resocjalizacji
Tematy:
nieletni
środki wychowawcze stosowane przez sąd wobec nieletnich
prace społeczno-użyteczne
zobowiązanie nieletniego do określonego postępowania
sprawiedliwość naprawcza
demoralizacja nieletnich
nieletni sprawcy czynów karalnych
przestępczość nieletnich
mediacja
juveniles
court educational measures targeting minors
socially useful work
commitment of a minor to a specific conduct
restorative justice
demoralization of minors
juvenile offenders
juvenile delinquency
mediation
Opis:
Polski model zapobiegania demoralizacji i przestępczości nieletnich zorientowany jest przede wszystkim na osiąganie celów wychowawczych, a podstawową przesłanką prawno-społecznych form reakcji jest kierowanie się dobrem (i ochroną dóbr) dziecka. Ustawodawca daje sędziom szerokie możliwości i swobodę operowania oraz modyfikacji wymienionych w ustawie o postępowaniu w sprawach nieletnich środków, które stanowią formalno-prawny, acz nasycony przesłankami pedagogicznymi, rodzaj reakcji wobec przejawów demoralizacji dziecka. Celem artykułu jest pedagogiczna analiza środka wychowawczego wymienionego w ustawie pod nazwą zobowiązanie do określonego postępowania oraz ukazanie jego miejsca i charakteru, a przede wszystkim potencjałów, jakie w sobie mieści. Analiza wyników badań pozwoliła na sformułowanie podstawowego wniosku, że treści oraz charakter orzeczonych zobowiązań nie wykorzystują potencjału pedagogicznego tkwiącego w tym środku wychowawczym, a zakres i charakter jego stosowania w minimalny sposób wychodzi poza schematy paternalistycznego modelu taktowania nieletnich. Ponadto sądy wykazują niską inwencję oraz nie sięgają po możliwości korzystania z rzeczywiście pedagogicznych przesłanek sprawiedliwości naprawczej w postępowaniu z nieletnimi. W praktyce nie mamy do czynienia z funkcją kompensacyjną, ale co ważniejsze – także z istotnie wychowawczym (w znaczeniu psychopedagogicznym) charakterem oddziaływania środka wychowawczego, jakim jest zobowiązanie do określonego postępowania.
The Polish model of juvenile demoralization and delinquency is oriented, first of all, towards educational goals, with the well-being (and welfare protection) of the child as an overarching reason for any legal and social response. The legislator provides judges with a wide range of options, the margin of operation and the possibility to modify means which are set forth in the Act on handling minor-related cases and which are a formal and legal form of response to manifestations of child demoralization, yet imbued with some pedagogical premises. The aim of the paper is to analyze, in pedagogical perspective, one of the educational measures included in the Act, and labelled “commitment to a specific conduct”, and to discuss the place, the nature and, most of all, the potential of this measure. Based on the analysis of research results, we were able to draw our basic conclusion: contents and nature of commitments decided by court do not make use of the full potential of the said educational measure, while the scope and mode of its application only slightly go beyond the paternalistic approach to minors. In practice, the commitment to a specific conduct does not play its compensatory function, and what’s more, has no intended educational impact(in a psycho-pedagogical sense of the term).
Źródło:
Profilaktyka Społeczna i Resocjalizacja; 2015, 25; 79-109
2300-3952
Pojawia się w:
Profilaktyka Społeczna i Resocjalizacja
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ocena skuteczności rehabilitacji przedsionkowej u pacjentów z dysfunkcją błędnika
Effectiveness of vestibular rehabilitation in patients with vestibular dysfunction
Autorzy:
Rosiak, Oskar
Szczepanik, Marcin
Woszczak, Marek
Lucas-Grzelczyk, Weronika
Józefowicz-Korczyńska, Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2162705.pdf
Data publikacji:
2019-09-18
Wydawca:
Instytut Medycyny Pracy im. prof. dra Jerzego Nofera w Łodzi
Tematy:
rehabilitacja
zawroty głowy
posturografia
zaburzenia równowagi
wirtualna rzeczywistość
środek nacisku na podłoże
rehabilitation
vertigo
postural stability
loss of balance
virtual reality
center of pressure
Opis:
Wstęp Zawroty głowy i zaburzenia równowagi spowodowane dysfunkcją błędnika są częstą przyczyną absencji chorobowej o wyraźnej tendencji wzrastającej w ostatnich latach. Brak pełnej spontanicznej kompensacji uszkodzenia wymaga rehabilitacji przedsionkowej, której dostępność jest ograniczona. Dlatego poszukiwane są nowe, innowacyjne metody rehabilitacji, które mogłyby zwiększyć dostęp do tej terapii. Jedną z nich jest wirtualna rzeczywistość (WR), która staje się coraz popularniejszą metodą rehabilitacji, wykorzystywaną np. w leczeniu udarów lub schizofrenii. Celem pracy była ocena i porównanie 2 technik rehabilitacji u pacjentów z jednostronnym uszkodzeniem błędnika. Materiał i metody Badania dotyczyły 43 pacjentów z jednostronnym uszkodzeniem błędnika diagnozowanych w Zakładzie Układu Równowagi I Katedry Otorynolaryngologii Uniwersytetu Medycznego w Łodzi. Chorych przydzielono do 2 grup, które rehabilitowano w trakcie 10 sesji terapeutycznych za pomocą treningu z zastosowaniem WR (grupa 1, N = 22) lub treningu na platformie posturograficznej (grupa 2, N = 21). Pacjentów badano trzykrotnie: przed rozpoczęciem rehabilitacji oraz miesiąc i 3 miesiące po jej ukończeniu. Podczas każdego badania wykonano testy posturograficzne, a chorzy wypełniali kwestionariusze subiektywnej oceny zawrotów głowy. Wyniki W obu grupach badanych zaobserwowano zmniejszenie całkowitej długości środka ciężkości w kolejnych pomiarach czasowych oraz subiektywne zmniejszenie objawów związanych z zawrotami głowy wyrażone w punktacji i subiektywnej ocenie zawrotów głowy (Vertigo Syndrom Scale – short form − VSS-sf). W porównaniu metod nie wykazano przewagi żadnej formy treningu w poprawie parametrów posturograficznych, natomiast nieznacznie większą poprawę subiektywną stwierdzono w grupie 1. Uzyskana w trakcie rehabilitacji poprawa utrzymywała się w badaniu kontrolnym po 3 miesiącach. Wnioski Obie formy rehabilitacji są skuteczne w zwiększeniu stabilności posturalnej i redukcji objawów subiektywnych. Trening z zastosowaniem WR powoduje większą redukcję objawów subiektywnych. Med. Pr. 2019;70(5):545–553
Background Vertigo and instability due to vestibular dysfunction have been a frequent cause of work absence, with a clearly upward tendency observed in recent years. Uncompensated vestibular hypofunction requires vestibular rehabilitation, but access to this form of treatment remains limited. Therefore, innovative methods of rehabilitation utilizing new technologies, which could promote this therapy, are searched for. Virtual reality (VR) is becoming a popular method of rehabilitation used, for example, in the treatment of stroke or schizophrenia. The aim of this study was to compare and evaluate 2 methods of vestibular rehabilitation in patients with unilateral vestibular disorders. Material and Methods Forty-three patients with unilateral vestibular disorders diagnosed at the Balance Disorders Unit, 1st Otolaryngology Department of the Medical University of Lodz, were included in this study. The patients, divided into 2 groups, received 10 sessions of rehabilitation. Group 1 (N = 22) was rehabilitated using a VR unit consisting of a forceplate and a motion sensor, while Group 2 (N = 21) performed training on a static posturography platform under physiotherapist supervision. The patients were examined at the baseline, 1 month and 3 months after rehabilitation. During each assessment, posturography was performed which recorded the center of pressure (CoP) displacement. The patients also filled out a questionnaire to quantify vertigo symptoms. Results The CoP parameters decreased in both groups, with no superiority of either form of training. Analysis of the subjective symptoms reduction revealed a decrease in the Vertigo Syndrome Scale – short form (VSS-sf) score in the second evaluation in both groups, which was slightly greater in the VR group. The improvement remained stable 3 months after rehabilitation. Conclusions Both forms of rehabilitation are effective in increasing postural stability and reducing subjective symptoms. Virtual reality training achieves a slightly greater subjective improvement. Med Pr. 2019;70(5):545–53
Źródło:
Medycyna Pracy; 2019, 70, 5; 545-553
0465-5893
2353-1339
Pojawia się w:
Medycyna Pracy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rehabilitation in elderly patients with dizziness and balance unsteadiness
Autorzy:
Krajewski, Krzysztof
Rosiak, Oskar
Szczepanik, Marcin
Walak, Jarosław
Woszczak, Marek
Gawrońska, Anna
Józefowicz-Korczyńska, Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1398183.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
unsteadiness
dizziness
aging
Opis:
Introduction: In elderly patients the dizziness and balance disorders may be elicited by the central nervous system dysfunction on various levels, caused be aging process and the coexisting diseases. The aim of the study was to assess the efficiency of rehabilitation in elderly patients with dizziness and balance unsteadiness.Material and methods: Out of the 84 patients over 65 years, with central vestibular impairment diagnosed in videonystagmography VNG, 31 with dizziness and balance unsteadiness, were enrolled to the study. Otolaryngological examination, Tinetti test, Time and Go test (TUG) and Functional Reach (FR) tests were conducted in all patients. They were assessed twice before and after 2 weeks of vestibular rehabilitation (VR). Training sessions took place five times a week.Results: Statistically significant improvement in total DHI and 3 subscale were observed after therapy. As many as 70% of patients presented better outcome in the gait and stability tests - in Time and Go test (TUG) an average score of 15.3 seconds, in Tinetti test an average of 22 points (low chance to fall) and in the FR test 27 cm were observed.Conclusion: In elderly patients, vestibular rehabilitation is a method that significantly improves posture and gait stability. In ageing patients with dizziness and unsteadiness clinical, functional and objective tests could confirm diagnosis and monitor VR therapy.
Źródło:
Polish Journal of Otolaryngology; 2018, 72, 1; 5-10
0030-6657
2300-8423
Pojawia się w:
Polish Journal of Otolaryngology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rehabilitacja chorych w wieku podeszłym z zawrotami głowy i zaburzeniami równowagi
Autorzy:
Krajewski, Krzysztof
Rosiak, Oskar
Szczepanik, Marcin
Walak, Jarosław
Woszczak, Marek
Gawrońska, Anna
Józefowicz-Korczyńska, Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1398190.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
zaburzenia równowagi
zawroty głowy
wiek podeszły
Opis:
Wstęp: Zawroty głowy i zaburzenia równowagi w wieku podeszłym mogą być wywołane dysfunkcją ośrodkowego układu nerwowego na różnych poziomach, związaną zarówno procesem starzenia, jak i współistniejącymi chorobami ogólnoustrojowymi. Cel pracy: Ocena skuteczności rehabilitacji u pacjentów w wieku podeszłym z zawrotami głowy i zaburzeniami równowagi. Materiał i metody: Do badań włączono 31 osób z zawrotami głowy i zaburzeniami równowagi. Pacjentów wyłoniono z grupy 84 pacjentów w wieku powyżej 65. roku życia, u których rozpoznano uszkodzenie ośrodkowe w badaniu wideonystagmograficznym (VNG). U chorych przeprowadzono badanie otoneurologiczne z oceną równowagi i chodu wg skali Tinetti, test „Wstań i idź“ oraz test sięgania (FR). Badani wypełniali też kwestionariusz samooceny (DHI). Pacjentów badano dwukrotnie – na wstępie i po zakończeniu terapii. Sesje rehabilitacji przedsionkowej (VR) trwały 2 tygodnie, po 5 razy w tygodniu. Wyniki: Po terapii VR stwierdzono istotne statystycznie różnice w kwestionariuszu samooceny DHI w punktacji całkowitej jak i w 3 podskalach. U 70% pacjentów stwierdzono istotną poprawę w testach chodu i stabilności. W teście „Wstań i idź” średnio 15,3 sekund, w teście Tinetti średnio 22 punkty (mniejsze prawdopodobieństwo upadków), w teście sięgania 27 cm. Wnioski: U pacjentów w wieku podeszłym rehabilitacja przedsionkowa jest metodą znacznie poprawiającą stabilność postawy i chodu. U osób z zawrotami głowy i zaburzeniami równowagi w wieku podeszłym kliniczne badania funkcjonalne oraz dodatkowe mogą służyć nie tylko do potwierdzenia diagnozy, ale i do monitorowania postępów VR terapii.
Źródło:
Polish Journal of Otolaryngology; 2018, 72, 1; 5-10
0030-6657
2300-8423
Pojawia się w:
Polish Journal of Otolaryngology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-11 z 11

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies