Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Szczepanik, Jarosław" wg kryterium: Autor


Wyświetlanie 1-7 z 7
Tytuł:
Rehabilitacja chorych w wieku podeszłym z zawrotami głowy i zaburzeniami równowagi
Autorzy:
Krajewski, Krzysztof
Rosiak, Oskar
Szczepanik, Marcin
Walak, Jarosław
Woszczak, Marek
Gawrońska, Anna
Józefowicz-Korczyńska, Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1398190.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
zaburzenia równowagi
zawroty głowy
wiek podeszły
Opis:
Wstęp: Zawroty głowy i zaburzenia równowagi w wieku podeszłym mogą być wywołane dysfunkcją ośrodkowego układu nerwowego na różnych poziomach, związaną zarówno procesem starzenia, jak i współistniejącymi chorobami ogólnoustrojowymi. Cel pracy: Ocena skuteczności rehabilitacji u pacjentów w wieku podeszłym z zawrotami głowy i zaburzeniami równowagi. Materiał i metody: Do badań włączono 31 osób z zawrotami głowy i zaburzeniami równowagi. Pacjentów wyłoniono z grupy 84 pacjentów w wieku powyżej 65. roku życia, u których rozpoznano uszkodzenie ośrodkowe w badaniu wideonystagmograficznym (VNG). U chorych przeprowadzono badanie otoneurologiczne z oceną równowagi i chodu wg skali Tinetti, test „Wstań i idź“ oraz test sięgania (FR). Badani wypełniali też kwestionariusz samooceny (DHI). Pacjentów badano dwukrotnie – na wstępie i po zakończeniu terapii. Sesje rehabilitacji przedsionkowej (VR) trwały 2 tygodnie, po 5 razy w tygodniu. Wyniki: Po terapii VR stwierdzono istotne statystycznie różnice w kwestionariuszu samooceny DHI w punktacji całkowitej jak i w 3 podskalach. U 70% pacjentów stwierdzono istotną poprawę w testach chodu i stabilności. W teście „Wstań i idź” średnio 15,3 sekund, w teście Tinetti średnio 22 punkty (mniejsze prawdopodobieństwo upadków), w teście sięgania 27 cm. Wnioski: U pacjentów w wieku podeszłym rehabilitacja przedsionkowa jest metodą znacznie poprawiającą stabilność postawy i chodu. U osób z zawrotami głowy i zaburzeniami równowagi w wieku podeszłym kliniczne badania funkcjonalne oraz dodatkowe mogą służyć nie tylko do potwierdzenia diagnozy, ale i do monitorowania postępów VR terapii.
Źródło:
Polish Journal of Otolaryngology; 2018, 72, 1; 5-10
0030-6657
2300-8423
Pojawia się w:
Polish Journal of Otolaryngology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rehabilitation in elderly patients with dizziness and balance unsteadiness
Autorzy:
Krajewski, Krzysztof
Rosiak, Oskar
Szczepanik, Marcin
Walak, Jarosław
Woszczak, Marek
Gawrońska, Anna
Józefowicz-Korczyńska, Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1398183.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
unsteadiness
dizziness
aging
Opis:
Introduction: In elderly patients the dizziness and balance disorders may be elicited by the central nervous system dysfunction on various levels, caused be aging process and the coexisting diseases. The aim of the study was to assess the efficiency of rehabilitation in elderly patients with dizziness and balance unsteadiness.Material and methods: Out of the 84 patients over 65 years, with central vestibular impairment diagnosed in videonystagmography VNG, 31 with dizziness and balance unsteadiness, were enrolled to the study. Otolaryngological examination, Tinetti test, Time and Go test (TUG) and Functional Reach (FR) tests were conducted in all patients. They were assessed twice before and after 2 weeks of vestibular rehabilitation (VR). Training sessions took place five times a week.Results: Statistically significant improvement in total DHI and 3 subscale were observed after therapy. As many as 70% of patients presented better outcome in the gait and stability tests - in Time and Go test (TUG) an average score of 15.3 seconds, in Tinetti test an average of 22 points (low chance to fall) and in the FR test 27 cm were observed.Conclusion: In elderly patients, vestibular rehabilitation is a method that significantly improves posture and gait stability. In ageing patients with dizziness and unsteadiness clinical, functional and objective tests could confirm diagnosis and monitor VR therapy.
Źródło:
Polish Journal of Otolaryngology; 2018, 72, 1; 5-10
0030-6657
2300-8423
Pojawia się w:
Polish Journal of Otolaryngology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ocena stanu funkcjonalnego pacjentów przed- i 6 miesięcy po wymianie stawu kolanowego
Functional assessment of patients before and 6 months after total knee replacement
Autorzy:
Majewska, Joanna
Szczepanik, Magdalena
Jabłoński, Jarosław
Snela, Sławomir
Jarmuziewicz, Agnieszka
Bazarnik-Mucha, Katarzyna
Szymczyk, Daniel
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/437617.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Rzeszowski. Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego
Tematy:
choroba zwyrodnieniowa stawu kolanowego
endoprotezoplastyka
ocena funkcjonalna
osteoarthritis of the knee
joint replacement
functional assessment
Opis:
Wstęp. Endoprotezoplastyka jest obecnie najbardziej rozpowszechnioną metodą leczenia zaawansowanych zmian zwyrodnieniowych stawów, w tym stawu kolanowego. Jej głównym celem jest przywrócenie funkcjonalnej niezależności pacjentów w czynnościach dnia codziennego poprzez zmniejszenie natężenia bólu i niepełnosprawności. Cel pracy. Ocena funkcjonalna pacjentów po całkowitej endoprotezoplastyce stawu kolanowego z uwzględnieniem płci, wieku, BMI oraz czasu trwania choroby. Materiał i metoda. W badaniu udział wzięło 70 pacjentów (59 kobiet, 11 mężczyzn), którzy zostali zakwalifikowani do zabiegu całkowitej endoprotezoplastyki stawu kolanowego w wyniku pierwotnych zmian zwyrodnieniowych. Średni wiek pacjentów w badanej grupie wynosił 66,5 roku. Do oceny funkcjonalnej pacjentów posłużono się skalą VAS, skalą Knee Injury and Osteoarthritis Outcome Score, Global Rating Scale, testem Up&Go, testem Five Time Sit to Stand oraz 10-metrowym testem chodu. Dodatkowo wykonano pomiary zakresów ruchu stawu kolanowego w kończynie operowanej i nieoperowanej. Badanie wykonano dwukrotnie; badanie I - tydzień przed zabiegiem operacyjnym i badanie II - 6 miesięcy po nim. Do prezentacji uzyskanych wyników badań posłużono się wartościami średniej, mediany, odchylenia standardowego oraz współczynnikiem korelacji rang Spearmana. W celu analizy statystycznej wykorzystano testy nieparametryczne Wilcoxona i Manna-Whitneya. Poziom istotności statystycznej został określony jako p < 0,05. Wyniki. W okresie 6 miesięcy po zabiegu endoprotezoplastyki stwierdzono poprawę we wszystkich testach i skalach oceny.
Introduction. Endoprosthetics is currently most common method of the treatment of advanced osteoarthritis, including knee joint osteoarthritis. Its main goal is to restore patients functional independence in activities of daily living through reducing pain and disability. Objective. The aim of this study was functional assessment of the patients after total knee replacement (TKR) considering subjects age and gender, BMI and mean duration of the disease. Material and methods. 70 patients (59 females and 11 males), qualified for total knee replacement surgery due to the primary knee osteoarthritis (KO), participated in this study. Mean age of the patients in the study group was 66,5 years. Visual Analogue Scale (VAS), Knee Injury and Osteoarthritis Outcome Score (KOOS), Global Rating Scale, Up&Go Test, Five Time Sit to Stand Test and 10-meters walking test were used for the functional assessment of the patients. Additionally, the measurement of the range of motion of the operated and non-operated knee joint were performed. The study was performed twice; the first study was conducted one week before the surgery and the second study-six months after. For the purpose of the presentation of the results of this study mean value, median, standard deviation and Spearman’s rank correlation coefficient were used. Non-parametric Wilcoxon and Mann-Whitney test were used for the statistical analysis. The level of statistical significance was assumed at α < 0.05. Results. Within six months after total knee replacement surgery (TKR) statistically significant improvement of the results of all functional tests and scales used in this study were observed.
Źródło:
Medical Review; 2016, 1; 61-74
2450-6761
Pojawia się w:
Medical Review
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Transport dalekodystansowy u roślin: szlaki, mechanizmy, ewolucja
Long-distance transport in plants: paths, mechanisms, and evolution
Autorzy:
Sowiński, Paweł
Szczepanik, Jarosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1177475.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Przyrodników im. Kopernika
Tematy:
floem
kohezja
ksylem
przepływ masowy
ruchy cytoplazmy
Opis:
W artykule omówiono, w jaki sposób odbywa się wymiana różnego rodzaju związków między organami w roślinach. Na tle opisu szlaków transportowych przedstawiono mechanizmy odpowiedzialne za transport zwracając uwagę na wyjaśnienie przyczyn odmienności systemu transportu wody i jonów z korzeni do części nadziemnej oraz transportu produktów fotosyntezy z liści do innych organów. Przedyskutowano też rolę systemu przewodzącego w przesyłaniu sygnałów biochemicznych i biofizycznych w roślinie uwzględniając najnowsze informacje literaturowe o transporcie i roli sygnałowej związków wielkocząsteczkowych takich jak białka i kwasy nukleinowe (mRNA, siRNA i miRNA). Znaczną część artykułu poświęcono omówieniu ewolucji systemu przewodzącego i jego szczególnej roli podczas ekspansji roślin w środowisku lądowym.
The paper presents how solutes are transported along a plant, with the special attention paid to the structure of conducting system and mechanisms of solute transport from a root system to a shoot versus photosynthate transport from leaves to other plant organs. The role of conducting system in transduction of biochemical and biophysical signals was underlined including the novel data of high molecular weight molecules, as proteins and nucleic acids (mRNAs, siRNAs, and miRNAs). Significant part of the paper is related to the evolution of phloem and xylem, in particular during the plant expansion into land environment.
Źródło:
Kosmos; 2015, 64, 3; 457-469
0023-4249
Pojawia się w:
Kosmos
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Molekularne podłoże udomowienia kukurydzy
Molecular background of maize domestication
Autorzy:
Sobkowiak, Alicja
Szczepanik, Jarosław
Sowiński, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2198438.pdf
Data publikacji:
2013-03-31
Wydawca:
Instytut Hodowli i Aklimatyzacji Roślin
Tematy:
dobór sztuczny
genom
hodowla
kukurydza
selekcja
udomowienie
zmienność genetyczna
breeding
maze
genome
artificial selection
domestication
genetic variability
Opis:
Dobór sztuczny towarzyszący procesowi udomowienia kukurydzy opierał się głównie na selekcjonowaniu określonych fenotypów, w efekcie czego powstały populacje osobników jakościowo różnych od dzikiego przodka. Dalsze zmiany w genomach gatunków udomowionych zachodziły na etapie hodowli, podczas którego z odmian lokalnych otrzymywano, bazując na ich zmienności, linie wsobne (inbred lines) o pożądanych cechach. Powstało szereg hipotez mających wyjaśnić drogi ewolucji kukurydzy uprawnej i rozpoznać źródła jej zmienności. Dziś wiadomo, iż kukurydza udomowiona została tylko raz, w południowo-zachodnim Meksyku, w dolinie rzeki Balsas, około 9000 lat temu. W ciągu ostatniej dekady, na podstawie analizy populacji uzyskanej z krzyżowania teosinte z kukurydzą, zidentyfikowano cztery główne geny związane z cechą udomowienia: tb1, Barren stalk1, tga1, ramosa2. Wykazano, że wszystkie cztery, wyżej wymienione geny kodują czynniki transkrypcyjne. W artykule przedstawiono współczesny stan wiedzy odnośnie specyfiki genomu kukurydzy warunkującej ogromną zdolność adaptacyjną tego gatunku jako tło dla procesów związanych z jego udomowieniem.
Artificial selection during maize domestication was based mostly on selection of certain phenotypes. That resulted in creating populations differing in many aspects from teosinte — the wild progenitor of modern maize. Similar changes took place during breeding phase, when exploitation of natural variation of local landraces gave rise to several inbred lines bearing the desired features. The questions of maize origin and the sources of its variability were addressed by several authors. In accordance with the current paradigm, maize was domesticated only once, in southwestern Mexico, in the valley of Balsas river, about 9000 BP. During the last decade several genes associated with domestication were identified (tb1, Barren stalk1, tga1, ramosa2). It was shown that all four genes encode transcription factors. This article shows current understanding of unique features of maize genome. This uniqueness is discussed in the context of domestication and breeding processes of Zea mays.
Źródło:
Biuletyn Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin; 2013, 267; 41-55
0373-7837
2657-8913
Pojawia się w:
Biuletyn Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Molekularne podstawy adaptacji kukurydzy do różnych warunków klimatycznych
Molecular framework of maize adaptation to various climatic factors
Autorzy:
Sobkowiak, Alicja
Szczepanik, Jarosław
Sowiński, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2198435.pdf
Data publikacji:
2013-03-31
Wydawca:
Instytut Hodowli i Aklimatyzacji Roślin
Tematy:
adaptacja
chłód
dobór sztuczny
kukurydza
susza
zmiany klimatu
adaptation
artificial selection
chilling
climate change
drought
maize
Opis:
Znaczenie kukurydzy wzrasta w ostatnich latach, o czym decyduje głównie łatwość jej uprawy, wysokie plonowanie oraz wszechstronność zastosowań tego gatunku. Wiąże się to ze wzrostem areału upraw tej rośliny. Ze względu na pochodzenie, uprawa kukurydzy w strefie klimatu umiarkowanego wiąże się z uzyskaniem materiałów hodowlanych przystosowanych do szeregu czynników abiotycznych, takich jak odmienny fotoperiod, okresowe susze i niska temperatura. Molekularne podłoże adaptacji kukurydzy do omawianych czynników jest słabo poznane. Wypełnienie tej luki jest warunkiem dalszego postępu hodowlanego, szczególnie w obliczu przewidywanych zmian klimatu.
Maize becomes more and more important crop during the last decades, mainly due to high yield and economic versatility, and its crop acreage is growing continuously, expanding more to the north and south from its centre of domestication in the tropics. This results in the need for the cultivars adapted to several abiotic factors, such as different photoperiod, periodic droughts and low temperature. Molecular mechanisms of maize adaptation to those factors remain unknown. Filling this gap is essential for future breeding advance, which becomes important especially in the context of predicted climate change.
Źródło:
Biuletyn Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin; 2013, 267; 31-40
0373-7837
2657-8913
Pojawia się w:
Biuletyn Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-7 z 7

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies