Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Szczepańska, Sylwia" wg kryterium: Autor


Wyświetlanie 1-7 z 7
Tytuł:
Żółtaczka związana z karmieniem piersią
Breast milk jaundice
Autorzy:
Szczepańska, Katarzyna
Marciniak, Sylwia
Gazy, Patrycja
Sławska, Helena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1034361.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
bilirubina
karmienie naturalne
żółtaczka
Opis:
Jaundice is the most common clinical symptom in the neonatal period. Free serum bilirubin levels during the first days after birth are higher than at any point later in life. Breastfeeding is associated with both increased risk and severity of jaundice. Early-onset breastfeeding jaundice is primarily a result of insufficient caloric supply and resolves gradually with the normalisation of lactation. Late-onset type, i.e. breast milk jaundice, develops after 4–7 days of life in otherwise healthy neonates and is mainly associated with the presence of an unknown factor in breast milk, which increases the enterohepatic reabsorption of bilirubin. Breast milk (late-onset) jaundice is the most common cause of persistent jaundice due to increased unconjugated bilirubin. Elevated conjugated bilirubin always indicates a pathological process and requires urgent diagnosis extension. It was believed until recently that breast milk jaundice is a mild condition, which never leads to central nervous system damage. This, however, is not entirely certain in the light of currently available scientific research; therefore it is necessary to monitor bilirubin levels. Since breast milk jaundice is a diagnosis of exclusion, it is usually preceded by differential diagnosis. In the case of breast milk jaundice, serum bilirubin levels will return to normal by 12–14 weeks of life. In the case of newborns/infants in good condition, who develop properly and gain weight systematically, supporting parents in effective breastfeeding, monitoring and regular check-ups of the child are recommended. Breast milk jaundice is not a contraindication to prophylactic vaccination.
Żółtaczka to najczęstszy objaw kliniczny w okresie noworodkowym. W pierwszych dobach życia poziom bilirubiny niezwiązanej w surowicy krwi jest wyższy niż kiedykolwiek później. Z karmieniem piersią wiążą się zarówno większa częstość występowania żółtaczki, jak i jej większe nasilenie. Postać wczesna – żółtaczka dzieci karmionych piersią – wynika przede wszystkim z niedostatecznej podaży kalorii i ustępuje stopniowo wraz z normalizacją poziomu laktacji. Postać późna – żółtaczka pokarmu kobiecego – pojawia się po 4.–7. dniu życia u zdrowych noworodków i związana jest głównie z obecnością w mleku kobiecym nieznanego czynnika, który prowadzi do nasilonej reabsorbcji jelitowo-wątrobowej bilirubiny. Żółtaczka karmienia piersią, tzw. późna, stanowi najczęstszą przyczynę przedłużającej się żółtaczki wynikającej z podwyższonego poziomu bilirubiny niezwiązanej. Podwyższone stężenie bilirubiny związanej jest zawsze patologiczne i wymaga pilnego poszerzenia diagnostyki. Do niedawna uważano, że żółtaczka karmienia piersią to stan łagodny, który nigdy nie powoduje uszkodzeń ośrodkowego układu nerwowego. W świetle obecnie dostępnych badań naukowych nie jest to całkowicie pewne, stąd konieczność monitorowania poziomu bilirubiny. Żółtaczka pokarmu kobiecego stanowi rozpoznanie z wykluczenia, zatem w pierwszej kolejności należy przeprowadzić diagnostykę różnicową. W przypadku żółtaczki pokarmu kobiecego stężenie bilirubiny w surowicy krwi powróci do normy do 12.–14. tygodnia życia. Jeśli noworodek/niemowlę jest w stanie dobrym, prawidłowo się rozwija i systematycznie przybiera na wadze, zaleca się jedynie wspieranie rodziców w efektywnym karmieniu naturalnym, obserwację i systematyczną kontrolę pediatryczną. Żółtaczka karmienia piersią nie stanowi przeciwwskazania do szczepień ochronnych.
Źródło:
Pediatria i Medycyna Rodzinna; 2017, 13, 2; 175-179
1734-1531
2451-0742
Pojawia się w:
Pediatria i Medycyna Rodzinna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Trudności diagnostyczne w rozpoznaniu przyczyny zespołu hemolityczno-mocznicowego u dzieci
Diagnostic difficulties in establishing the cause of hemolytic uremic syndrome in children
Autorzy:
Szczepańska, Maria
Adamczyk, Piotr
Trembecka-Dubel, Elżbieta
Sulik-Gajda, Sylwia
Nowak, Dawid
Rączkowska, Paulina
Lipiec, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1195506.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Instytut Medycyny Wsi
Opis:
Wstęp. Zespół hemolityczno-mocznicowy (ZHM) pod względem etiologii jest heterogennym zespołem objawów, stanowiącym najczęstszą przyczynę ostrego uszkodzenia nerek (OUszN) u dzieci poniżej 4 r.ż. Choć istnieją proste kryteria diagnostyczne, to w praktyce klinicznej napotyka się jednak trudności, zwykle związane z ustaleniem przyczyny ZHM. Materiał i metodyka. W pracy przedstawiono przebieg diagnostyki i leczenia trojga dzieci ze wstępnie ustalonym klinicznym rozpoznaniem ZHM. Pierwszy pacjent został przyjęty do szpitala w wieku 5 miesięcy, kiedy ujawnił „klasyczne” objawy ZHM poprzedzone epizodem ostrej biegunki. Po skutecznym leczeniu pierwszego epizodu ZHM u chłopca w ciągu kolejnych 30 miesięcy obserwowano 6 nawrotów „aktywnej” fazy choroby, łączących cechy ZHM i zespołu nerczycowego. Wprowadzenie profilaktycznych infuzji osocza utrzymuje aktualnie u chłopca stan remisji. Drugie dziecko zostało skierowane do szpitala w wieku 3 miesięcy z powodu triady objawów typowych dla ZHM, a ostatecznym wyjaśnieniem obserwowanych zaburzeń okazała się rozległa malformacja naczyniowa przestrzeni zaotrzewnowej z wtórną aktywacją wykrzepiania wewnątrznaczyniowego. Trzeci pacjent w wieku 2,5 roku zamanifestował objawy ZHM o łagodnym nasileniu. Wywiad rodzinny był obciążony zgonem brata z powodu ZHM o skrajnie ciężkim, uporczywie nawracającym przebiegu. Pełną remisję objawów uzyskano w wyniku terapii osoczem. Wnioski. W przypadku współistnienia niedokrwistości hemolitycznej, małopłytkowości i OUszN trzeba brać pod uwagę także przyczyny inne niż ZHM. Zróżnicowanie mechanizmów prowadzących do rozwoju ZHM przekłada się na szeroki zakres działań terapeutycznych w tej grupie pacjentów. Właściwie dobrane formy terapii dają szansę na szybkie i wolne od trwałych następstw uzyskanie remisji.
Introduction. Hemolytic uremic syndrome (HUS) is a complex of symptoms with heterogeneous etiology, constituting the most common cause of acute kidney injury (AKI) in children below 4 years of age. Although there are simple diagnostic criteria, in clinical practice difficulties are observed, usually associated with the determination of HUS cause. Material and methods. The study presents the course of diagnosis and treatment of three children with pre-established clinical diagnosis of HUS. The first patient was admitted to hospital at the age of 5 months, when he presented the “classic” HUS symptoms preceded by an episode of acute diarrhea. After successful treatment of the first episode, in the next 30 months, 6 relapses of the “active” phase of HUS were observed, combining the features of HUS and nephrotic syndrome. The introduction of prophylactic plasma infusions currently enables maintaining the boy in the remission phase. The second child was sent to hospital at the age of 3 months because of a triad of symptoms typical of HUS. The ultimate explanation for the observed abnormalities proved extensive retroperitoneal vascular malformation with secondary activation of intravascular coagulation. The third patient was a 2.5-year-old boy, who manifested mild symptoms of HUS. Family history was remarkable (the death of his brother because of extremely severe HUS of persistent, relapsing course). A complete remission of the symptoms was obtained by repeated plasma infusions treatment. Conclusions. In the case of coexistence of hemolytic anemia, thrombocytopenia and AKI, it is necessary to take into account also the other causes than HUS. Differentiation of the mechanisms leading to the development of HUS translates into a wide range of treatment modalities in this group of patients. Properly selected therapies offer the opportunity for a quick remission free of severe complications.
Źródło:
Medycyna Ogólna i Nauki o Zdrowiu; 2016, 22(51), 1
2083-4543
Pojawia się w:
Medycyna Ogólna i Nauki o Zdrowiu
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The effectiveness of patent foramen ovale closure and antiplatelet or anticoagulant therapies for cryptogenic ischemic stroke
Autorzy:
Marciniec, Michał
Szczepańska-Szerej, Anna
Kulczyński, Marcin
Popek-Marciniec, Sylwia
Pasterczyk, Katarzyna
Rejdak, Konrad
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1177466.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Przedsiębiorstwo Wydawnictw Naukowych Darwin / Scientific Publishing House DARWIN
Tematy:
Anticoagulation Agents
Antiplatelet Agents
Cerebral Infarction
Cerebrovascular Stroke
Patent Foramen Ovale
Opis:
Patent foramen ovale (PFO) occurs in approximately 50% cryptogenic strokes cases. One of the most clinically important consequences of PFO is paradoxical embolization of venous thrombus resulting in recurrent stroke. The aim of this meta-analysis is to compare the efficacy and safety of PFO closure and antiplatelet or anticoagulant therapy alone (medical therapy, MT) in the secondary stroke prevention. Eligible studies for meta-analysis published from May 2008 to May 2018 were identified through a search of PubMed database and two clinical trial registries websites: ClinicalTrials.gov and EU Clinical Trials Register. A meta-analysis was conducted with the use of Statistica software version 13.1. Three studies comprising 2’307 patients were included. The main outcomes were: recurrent stroke occurrence during follow-up period, the frequency of serious adverse events (SAE) and the mortality rate. Statistical significance was found in the assessment of recurrent stroke occurrence when the comparison referred to PFO closure and antiplatelet therapy (RR 0,30, p < 0,05, 95% CI 0,11 – 0,85). There were no significant differences between PFO closure and MT in the frequency of SAE occurrence (RR 1,03, p = 0,73) and mortality rates (RR 0,69, p = 0,39). Current clinical data indicate that PFO closure devices applied to the carefully selected group of young and middle-aged patients with cryptogenic ischemic stroke may be as or more effective than antiplatelet therapy.
Źródło:
World Scientific News; 2018, 102; 47-58
2392-2192
Pojawia się w:
World Scientific News
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The comparison of tenecteplase and alteplase in acute stroke treatment: meta-analysis of 5 randomized clinical trials
Autorzy:
Marciniec, Michał
Szczepańska-Szerej, Anna
Kulczyński, Marcin
Popek-Marciniec, Sylwia
Wyjadłowska, Karolina
Rejdak, Konrad
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1177755.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Przedsiębiorstwo Wydawnictw Naukowych Darwin / Scientific Publishing House DARWIN
Tematy:
alteplase
cerebral infarction
ischemic stroke
rt-PA
tenecteplase
thrombolysis
Opis:
Thrombolysis with the use of intravenously administrated alteplase is the only approved thrombolytic treatment of acute ischemic stroke. Tenecteplase is a fibrinolytic protein bioengineered from human tissue plasminogen activator with higher fibrin specificity, enhanced affinity to fibrin-rich clots, faster clot lysis and prolonged plasma half-life. The aim of this study was to determine which thrombolytic therapy (tenecteplase versus alteplase) provides better efficacy and safety outcomes. Eligible studies for meta-analysis published from their inception to May 2018 were identified through a search of PubMed database and two clinical trial registries websites: ClinicalTrials.gov and EU Clinical Trials Register. A meta-analysis was conducted with the use of Statistica software version 13.1. Five studies comprising 1529 patients were included. Tenecteplase 0,25mg/kg administration resulted in significantly higher number of patients with excellent score (0-1) in modified Rankin Scale at 90 days compared to alteplase group (RR 1,30, p=0,0215, 95% CI 1,04–1,62). Additionally, more patients treated with tenecteplase 0,25 mg/kg tended to develop favorable score changes in NIHSS at 24 hours after stroke onset (>8 point improvement, scale quantifying stroke severity) compared to alteplase treatment (RR 1,60, p=0,0545, 95% CI 0,99–2,58). No above correlation were observed in higher dose of tenecteplase group (0,4 mg/kg). There were no significant differences in the frequency of symptomatic intracerebral hemorrhage (ICH) and the mortality rates within 90 days after stroke onset in comparison of tenecteplase and alteplase groups. Tenecteplase 0,25 mg/kg administration in acute ischemic stroke resulted in better functional outcome at 90 days after ischemic stroke onset and tended to restrict the severity of stroke at 24 hours in NIHSS compared to alteplase 0,9 mg/kg. The frequency of symptomatic ICH occurrence and mortality within 3 months between tenecteplase and alteplase were comparable.
Źródło:
World Scientific News; 2018, 100; 61-73
2392-2192
Pojawia się w:
World Scientific News
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The characterization of scaffolds based on dialdehyde chitosan/ hyaluronic acid
Autorzy:
Grabska-Zielińska, Sylwia
Sosik, Adrianna
Małkowska, Anna
Olewnik-Kruszkowska, Ewa
Stein-Brink, Kerstin
Kleszczyński, Konrad
Kaczmarek-Szczepańska, Beata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1844772.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie. Polskie Towarzystwo Biominerałów
Źródło:
Engineering of Biomaterials; 2021, 24, 163; 76
1429-7248
Pojawia się w:
Engineering of Biomaterials
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Prevention of seizures after ischemic stroke: association between statin use and the risk of seizures
Autorzy:
Marciniec, Michał
Popek-Marciniec, Sylwia
Kulczyński, Marcin
Pasterczyk, Katarzyna
Szczepańska-Szerej, Anna
Rejdak, Konrad
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1177817.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Przedsiębiorstwo Wydawnictw Naukowych Darwin / Scientific Publishing House DARWIN
Tematy:
HMG-CoA reductase inhibitor
Post-stroke seizure
epilepsy
ischemic stroke
rt-PA
statin
Opis:
More than 50 million people worldwide suffer from epilepsy. In approximately 50% cases of newly diagnosed patients over 60 years of age seizures are related to stroke. Post-stroke lesions in brain tissue may result in 7 fold increase risk of seizures compared to the general population. The most significant risk factors for post-stroke seizures (PSS) and post-stroke epilepsy (PSE) include stroke severity, intracerebral or subarachnoid hemorrhage and cortical involvement. Increased incidence of PSS was also observed in younger patients especially with previous early PSS occurrence. Statins (HMG-CoA reductase inhibitors) are a class of lipid-lowering medications characterized by neuroprotective and antiepileptic effects. The main result of the performed studies was significantly reduced risk of developing PSS associated with a post-stroke, but not pre-stroke statin use. Moderate to high doses of statin and early administration in acute phase of stroke potentiated the beneficial effects of the treatment. The evidences for the association between PSS prevention and statin treatment become more significant, however the most recent AHA/ASA recommendations do not include any medications in the PSS prophylaxis. This article summarizes the current knowledge about the prediction and prevention of PSS and PSE.
Źródło:
World Scientific News; 2018, 99; 181-192
2392-2192
Pojawia się w:
World Scientific News
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Czkawka 10H
Autorzy:
Szczepańska, Sylwia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2080427.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Nowa Energia
Tematy:
odnawialne źródła energii
turbina wiatrowa
energetyka wiatrowa
renewable energy sources
wind turbine
wind energy
Opis:
Od 2005 do 2016 r. energetyka wiatrowa na lądzie dynamicznie się rozwijała, notując stałe wzrosty zainstalowanej mocy. Jednakże w maju 2016 r. ustawą o inwestycjach w zakresie elektrowni wiatrowych wprowadzono tzw. zasadę 10H. Każda nowa turbina wiatrowa nie może znajdować się w odległości mniejszej niż 10-krotność swojej wysokości od najbliższych zabudowań mieszkalnych, wybranych form ochrony przyrody oraz leśnych kompleksów promocyjnych. Ograniczenia te wprowadzono także dla rozbudowy już istniejących turbin wiatrowych, które nie spełniają wymogu odległościowego. Konsekwencją wprowadzonych zmian ustawowych było zatrzymanie prowadzonych projektów inwestycyjnych.
Źródło:
Nowa Energia; 2021, 5/6; 45--47
1899-0886
Pojawia się w:
Nowa Energia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-7 z 7

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies