Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Svobodová, Diana" wg kryterium: Autor

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-3 z 3
    Tytuł:
    Assessment of Modern Loanwords by the Contemporary Czech Youth
    Autorzy:
    Svobodová, Diana
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/26178871.pdf
    Data publikacji:
    2013-06-30
    Wydawca:
    Wydawnictwo Adam Marszałek
    Tematy:
    language
    loanwords
    Anglicisms
    formal adaptation
    communication
    slang of the youth
    Opis:
    The article deals with specific symptoms of formal adaptation of modern loanwords within various spheres of language and their usage and assessment by the contemporary Czech pupils and students. It is based on the results of long-term research and extensive questionnaire search concentrated on the written forms of selected Anglicisms.
    Źródło:
    The New Educational Review; 2013, 32; 162-171
    1732-6729
    Pojawia się w:
    The New Educational Review
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Nie całkiem obce. Zapożyczenia wyrazowe w języku polskim i czeskim
    Not Completely Foreign. Loanwords in Polish and Czech
    Autorzy:
    Bańko, Mirosław
    Svobodová, Diana
    Rączaszek-Leonardi, Joanna
    Tatjewski, Marcin
    Balowski, Mieczysław
    Witaszek-Samborska, Małgorzata
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/books/30145385.pdf
    Data publikacji:
    2017-02-07
    Wydawca:
    Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
    Opis:
    Wyrazy zapożyczone uchodzą za zło konieczne, uważa się, że należy ich używać tylko wtedy, gdy nie jest dostępny rodzimy odpowiednik. Szczegółowe analizy pokazują jednak, że obce słowo w zasadzie nigdy nie jest równoważne swoim rodzimym synonimom, a jego swoiste cechy wynikają wprost z jego obcej formy, która ma inny potencjał znaczeniowy niż forma rodzima lub dawno przyswojona. Autorzy tej książki ujawniają swoistość wyrazów obcych na materiale zapożyczeń w języku polskim i czeskim, używając metod językoznawstwa kulturowego, językoznawstwa korpusowego i psycholingwistyki. Porównują też formalną adaptację zapożyczeń w obu językach, czyli stopień ich integracji. Swoje obserwacje osadzają na szerszym tle, obejmującym m.in. typologię zapożyczeń, mechanizmy zapożyczania i historię zapożyczeń w języku polskim i czeskim. Dzięki temu książka nie tylko informuje o najnowszych badaniach w zakresie adaptacji, percepcji i społecznej recepcji wyrazów zapożyczonych, ale też może stanowić wprowadzenie do badań nad zapożyczeniami i kontaktami językowymi. Książka traktuje o wyrazach zapożyczonych, dowodzących istnienia kontaktów kulturowych ponad granicami krajów i języków, czyli takich, które nie zostały odziedziczone przez dany język po jego ewolucyjnym przodku – np. przez język polski po prasłowiańskim – lecz zostały przejęte z innych języków w trakcie jego historycznego rozwoju. Analizuje zatem wyrazy, których obcy rodowód jest jeszcze widoczny dla niespecjalisty, nie zaś takie, jak burak, praca i zupa, które wskutek wielowiekowego użycia zatraciły cechy obcości i których obcego pochodzenia – odpowiednio: z łaciny, czeskiego i niemieckiego – przeciętny użytkownik polszczyzny sobie nie uświadamia. Książka łączy podejście językoznawcze z psycholingwistycznym, dzięki czemu dostarcza nowych odpowiedzi na stare pytania i nowych argumentów w dyskusji nad percepcją i adaptacją zapożyczeń. Wśród pytań tych są następujące: Jakie są powody zapożyczania wyrazów z języków obcych i jakie czynniki kształtują sposób przyswajania takich wyrazów? Dlaczego liczne zapożyczenia utrzymują się w języku mimo krytyki, z jaką się spotykają? Czy istnieją zapożyczenia niepotrzebne? Czy obce słowo zawsze można zastąpić jego rodzimym synonimem i czy pisownia takiego słowa jest obojętna dla jego znaczenia? Jak mierzyć podobieństwo semantyczne wyrazów obcych i ich rodzimych odpowiedników? Czy należy zwalczać zapożyczenia w trosce o czystość języka? Odpowiedzi, których udzielają autorzy, są oparte na wynikach projektu badawczego z lat 2012–2016, sfinansowanego przez Narodowe Centrum Nauki (nr DEC-2011/03/B/HS2/02279). W projekcie tym – noszącym akronimiczną, ale znaczącą nazwę APPROVAL (od Adaptation, Perception and Reception of Verbal Loans) – badacze zajmowali się adaptacją wyrazów obcych w języku polskim i czeskim.
    The publication is the result of the research project APPROVAL (Adaptation, Perception and Reception of Verbal Loans) on the adaptation of foreign words in Polish and Czech. It analyses loanwords proving that cultural contacts across the borders and languages existed and the languages took over words during their historical development and did not inherit them from their protolanguage. The book combines a linguistics and psycholinguistics approach and has two versions: Polish and Czech.
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Książka
    Tytuł:
    Nie całkiem obce. Zapożyczenia wyrazowe w języku polskim i czeskim
    Not Completely Foreign. Loanwords in Polish and Czech
    Autorzy:
    Bańko, Mirosław
    Svobodová, Diana
    Ràczaszek-Leonardi, Joanna
    Tatjewski, Marcin
    Balowski, Mieczysław
    Witaszek-Samborska, Małgorzata
    Szewczyk, Maria
    Stankiewicz, Anna
    Matuszak, Ruta
    Data publikacji:
    2016-06-01
    Wydawca:
    Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
    Opis:
    The publication is the result of the research project APPROVAL (Adaptation, Perception and Reception of Verbal Loans) on the adaptation of foreign words in Polish and Czech. It analyses loanwords proving that cultural contacts across the borders and languages existed and the languages took over words during their historical development and did not inherit them from their protolanguage. The book combines a linguistics and psycholinguistics approach and has two versions: Polish and Czech.
    Wyrazy zapożyczone uchodzą za zło konieczne, uważa się, że należy ich używać tylko wtedy, gdy nie jest dostępny rodzimy odpowiednik. Szczegółowe analizy pokazują jednak, że obce słowo w zasadzie nigdy nie jest równoważne swoim rodzimym synonimom, a jego swoiste cechy wynikają wprost z jego obcej formy, która ma inny potencjał znaczeniowy niż forma rodzima lub dawno przyswojona. Autorzy tej książki ujawniają swoistość wyrazów obcych na materiale zapożyczeń w języku polskim i czeskim, używając metod językoznawstwa kulturowego, językoznawstwa korpusowego i psycholingwistyki. Porównują też formalną adaptację zapożyczeń w obu językach, czyli stopień ich integracji. Swoje obserwacje osadzają na szerszym tle, obejmującym m.in. typologię zapożyczeń, mechanizmy zapożyczania i historię zapożyczeń w języku polskim i czeskim. Dzięki temu książka nie tylko informuje o najnowszych badaniach w zakresie adaptacji, percepcji i społecznej recepcji wyrazów zapożyczonych, ale też może stanowić wprowadzenie do badań nad zapożyczeniami i kontaktami językowymi. Książka traktuje o wyrazach zapożyczonych, dowodzących istnienia kontaktów kulturowych ponad granicami krajów i języków, czyli takich, które nie zostały odziedziczone przez dany język po jego ewolucyjnym przodku – np. przez język polski po prasłowiańskim – lecz zostały przejęte z innych języków w trakcie jego historycznego rozwoju. Analizuje zatem wyrazy, których obcy rodowód jest jeszcze widoczny dla niespecjalisty, nie zaś takie, jak burak, praca i zupa, które wskutek wielowiekowego użycia zatraciły cechy obcości i których obcego pochodzenia – odpowiednio: z łaciny, czeskiego i niemieckiego – przeciętny użytkownik polszczyzny sobie nie uświadamia. Książka łączy podejście językoznawcze z psycholingwistycznym, dzięki czemu dostarcza nowych odpowiedzi na stare pytania i nowych argumentów w dyskusji nad percepcją i adaptacją zapożyczeń. Wśród pytań tych są następujące: Jakie są powody zapożyczania wyrazów z języków obcych i jakie czynniki kształtują sposób przyswajania takich wyrazów? Dlaczego liczne zapożyczenia utrzymują się w języku mimo krytyki, z jaką się spotykają? Czy istnieją zapożyczenia niepotrzebne? Czy obce słowo zawsze można zastąpić jego rodzimym synonimem i czy pisownia takiego słowa jest obojętna dla jego znaczenia? Jak mierzyć podobieństwo semantyczne wyrazów obcych i ich rodzimych odpowiedników? Czy należy zwalczać zapożyczenia w trosce o czystość języka? Odpowiedzi, których udzielają autorzy, są oparte na wynikach projektu badawczego z lat 2012–2016, sfinansowanego przez Narodowe Centrum Nauki (nr DEC-2011/03/B/HS2/02279). W projekcie tym – noszącym akronimiczną, ale znaczącą nazwę APPROVAL (od Adaptation, Perception and Reception of Verbal Loans) – badacze zajmowali się adaptacją wyrazów obcych w języku polskim i czeskim.
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Książka
      Wyświetlanie 1-3 z 3

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies