Autor: Sudoł‑Szopińska, Iwona - Katalog OPAC zbiorów

Skocz do pozycji: 1.

Tytuł:: Badanie ultrasonograficzne w diagnostyce ręki reumatoidalnej
Usefulness of sonography in the diagnosis of rheumatoid hand
Autorzy:: Zaniewicz‑Kaniewska, Katarzyna
Sudoł‑Szopińska, Iwona
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1058731.pdf
Data publikacji:: 2013
Wydawca:: Medical Communications
Tematy:: bursitis
rheumatoid arthritis
rheumatoid hand
sonography
synovitis
tenosynovitis
reumatoidalne zapalenie stawów
ręka reumatoidalna
zapalenie błony maziowej jam stawu
zapalenie kaletki
zapalenie pochewki
badanie ultrasonograficzne
Opis:: Ultrasound examination is becoming more and more common in patients with rheumatoid diseases. Above all, it enables the assessment of articular soft tissues and constitutes a non-invasive examination. In a rheumatologist’s everyday practice, it is conducted at the stage of initial diagnosis as well as to monitor the treatment and to confirm the remission if the clinical picture is ambiguous. The first sign of arthritis (including rheumatoid arthritis) that is visible on ultrasound examination is the thickening of the synovial membrane of the joint cavities, tendon sheaths or bursae. It is frequently accompanied by the exudate in the joint, sheath or bursa. In a subsequent stage, in Doppler examination, enhanced vascularization of the synovial membrane is observed. Sometimes, the inflammatory process of the tendon sheaths also affects the tendons, which might lead to their damage. Moreover, ultrasound examination also reveals erosions and inflammatory cysts (geodes) which attest to the advancement of the disease. A dynamic ultrasound examination enables to diagnose the capsule-ligamentous contracture of the interphalangeal joints, which occurs due to the lack of rehabilitation that should begin at the moment of the commencement of the inflammation. The ultrasound image does not allow for the differentiation between various rheumatoid entities, including those encompassing the joints in the hand, wrist. The observed changes, i.e. thickening of the synovial membrane, hyperemia, effusions, erosions or tendon damage, may accompany various rheumatoid entities. The purpose of the ultrasound examination is to recognize these irregularities, determine their localization and advancement and, finally, to monitor the course of treatment. Furthermore, ultrasound scan enables to assess the joints and tendons in a dynamic examination in relation to local ailments of the patient as well as to monitor the biopsy, aspiration and medicine administration. Sonography is used for a US-guided administration of radioisotope substances for synoviorthesis.
Badanie ultrasonograficzne jest coraz powszechniej wykonywane u pacjentów z chorobami reumatycznymi. Umożliwia ocenę przede wszystkim tkanek miękkich stawów. Ma nieinwazyjny charakter. W codziennej praktyce reumatologa przeprowadza się je na etapie diagnozy, monitorowania leczenia oraz w celu potwierdzenia remisji, jeżeli obraz kliniczny nie jest jednoznaczny. Pierwszym objawem zapalenia stawów (w tym reumatoidalnego zapalenia stawów) widocznym w badaniu ultrasonograficznym jest pogrubienie błony maziowej jam stawów, pochewek lub kaletek. Często towarzyszy mu wysięk w stawie, pochewce lub w kaletce. W kolejnym etapie w badaniu dopplerowskim obserwowane jest wzmożone unaczynienie błony maziowej. Niekiedy proces zapalny pochewek ścięgnistych obejmuje także ścięgna, co może prowadzić do ich uszkodzenia. W badaniu ultrasonograficznym widoczne są ponadto nadżerki i geody, będące dowodem zaawansowania choroby. Dynamiczne badanie ultrasonograficzne pozwala na rozpoznanie przykurczu struktur torebkowo‑więzadłowych stawów międzypaliczkowych, najczęściej z powodu braku rehabilitacji, która powinna być rozpoczęta w momencie wystąpienia zapalenia stawu. Obraz ultrasonograficzny nie pozwala na różnicowanie poszczególnych jednostek reumatycznych, w tym obejmujących stawy ręki, także nadgarstka. Obserwowane zmiany, tj. pogrubienie błony maziowej, jej przekrwienie, wysięki, nadżerki, uszkodzenia ścięgien, towarzyszą wielu jednostkom reumatycznym. Celem badania ultrasonograficznego jest rozpoznanie tych nieprawidłowości, określenie ich lokalizacji i zaawansowania, wreszcie monitorowanie w trakcie leczenia. Badanie ultrasonograficzne umożliwia ponadto ocenę stawów i ścięgien w badaniu dynamicznym, w konfrontacji z dolegliwościami punktowymi pacjenta, monitorowanie biopsji, aspiracji, podawania leków. Pod kontrolą ultrasonografii podawane są do stawów radioizotopy w celu synowiortezy radioizotopowej.
Źródło:: Journal of Ultrasonography; 2013, 13, 54; 329-336
2451-070X
Pojawia się w:: Journal of Ultrasonography
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 2.

Tytuł:: Doppler imaging of orbital vessels in the assessment of the activity and severity of thyroid-associated orbitopathy
Przydatność ultrasonografii dopplerowskiej naczyń oczodołu w ocenie aktywności i ciężkości orbitopatii tarczycowej
Autorzy:: Walasik-Szemplińska, Dorota
Pauk-Domańska, Magdalena
Sanocka, Urszula
Sudoł-Szopińska, Iwona
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1052960.pdf
Data publikacji:: 2015
Wydawca:: Medical Communications
Tematy:: choroba gravesa
oftalmopatia gravesa
tętnica oczna
ultrasonografia dopplerowska kolorowa
color Doppler imaging
Opis:: Patients with symptoms of thyroid-associated orbitopathy are classified on the basis of the clinical activity score (CAS) proposed by Mourits in 1989. Despite its undoubted clinical usefulness, it has several limitations which can decide about the success or failure of the implemented treatment. Numerous reports mention the presence of hemodynamic changes in orbital and bulbar vessels in the course of an orbitopathy called Graves’ disease. The usage of Doppler sonography in the diagnosis of numerous ophthalmologic vascular diseases suggests that changes in thyroid-associated orbitopathy can correlate with the activity and severity of the disease. This paper presents the overview of the state-of-the-art concerning the usefulness of Doppler imaging in patient selection for the treatment of thyroid-associated orbitopathy. It has been shown that the velocity of blood flow in the superior ophthalmic vein, which is the most susceptible to changes in anatomical conditions in the enclosed orbital space, decreases in a statistically significant way. A decrease in blood flow velocity is closely associated with the active stage of the disease whereas reverse flow or its absence attest to severe orbitopathy and constitute a risk factor of ocular neuropathy. The activity of the inflammatory process in the eyeball is also confirmed by an increase in peak systolic velocity (PSV) in the ophthalmic artery and central retinal artery as well as end-diastolic velocity (EDV) in the ophthalmic artery. Resistance index values decrease in the ophthalmic artery and increase in the central retinal artery mainly in cases with considerable expansion of the extraocular muscles.
Podstawą kwalifikacji do leczenia pacjentów z objawami orbitopatii tarczycowej jest skala aktywności choroby (clinical activity score, CAS), zaproponowana przez Mouritsa w 1989 roku. Mimo jej niewątpliwej przydatności klinicznej cechuje ją kilka ograniczeń, które mogą stanowić o sukcesie lub porażce zastosowanego leczenia. W licznych doniesieniach wykazywano zmiany hemodynamiczne, do jakich dochodzi w naczyniach oczodołu i gałki ocznej w przebiegu orbitopatii związanej z chorobą Gravesa. Wykorzystanie ultrasonografii dopplerowskiej w diagnostyce wielu schorzeń okulistycznych o podłożu naczyniowym pozwala sądzić, że również w orbitopatii tarczycowej zmiany te mogą korelować z aktywnością i ciężkością choroby. W poniższym opracowaniu przedstawiamy przegląd aktualnej wiedzy dotyczącej przydatności ultrasonografii dopplerowskiej w kwalifikacji pacjentów do leczenia orbitopatii tarczycowej. Wykazano statystycznie znamienne obniżenie prędkości przepływu krwi w żyle ocznej górnej, która jest naczyniem najbardziej podatnym na zmianę warunków anatomicznych w zamkniętej przestrzeni oczodołu. Obniżenie prędkości było ściśle związane z aktywną fazą choroby, natomiast przepływ odwrócony lub brak przepływu świadczyły o ciężkiej postaci orbitopatii i stanowiły czynnik ryzyka wystąpienia neuropatii nerwu wzrokowego. Aktywność procesu zapalnego w oczodole potwierdzają również: wzrost prędkości skurczowej (PSV) w tętnicy ocznej i tętnicy środkowej siatkówki oraz prędkości końcoworozkurczowej (EDV) w tętnicy ocznej. Natomiast wartości wskaźnika oporu ulegają obniżeniu w tętnicy ocznej, a rosną w tętnicy środkowej siatkówki, głównie w tych przypadkach, w których dochodzi do znacznego powiększenia objętości mięśni gałkoruchowych.
Źródło:: Journal of Ultrasonography; 2015, 15, 63; 388-397
2451-070X
Pojawia się w:: Journal of Ultrasonography
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 3.

Tytuł:: Classifications and imaging of juvenile spondyloarthritis
Klasyfikacje i diagnostyka obrazowa młodzieńczych spondyloartropatii
Autorzy:: Sudoł-Szopińska, Iwona
Eshed, Iris
Jans, Lennart
Herregods, Nele
Teh, James
Vojinovic, Jelena
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1032329.pdf
Data publikacji:: 2018
Wydawca:: Medical Communications
Tematy:: enteropathic arthritis
enthesitis-related arthritis
juvenile ankylosing spondylitis
juvenile psoriatic arthritis
juvenile spondyloarthritis
Opis:: Juvenile spondyloarthritis may be present in at least 3 subtypes of juvenile idiopathic arthritis according to the classification of the International League of Associations for Rheumatology. By contrast with spondyloarthritis in adults, juvenile spondyloarthritis starts with inflammation of peripheral joints and entheses in the majority of children, whereas sacroiliitis and spondylitis may develop many years after the disease onset. Peripheral joint involvement makes it difficult to differentiate juvenile spondyloarthritis from other juvenile idiopathic arthritis subtypes. Sacroiliitis, and especially spondylitis, although infrequent in childhood, may manifest as low back pain. In clinical practice, radiographs of the sacroiliac joints or pelvis are performed in most of the cases even though magnetic resonance imaging offers more accurate diagnosis of sacroiliitis. Neither disease classification criteria nor imaging recommendations have taken this advantage into account in patients with juvenile spondyloarthritis. The use of magnetic resonance imaging in evaluation of children and adolescents with a clinical suspicion of sacroiliitis would improve early diagnosis, identification of inflammatory changes and treatment. In this paper, we present the imaging features of juvenile spondyloarthritis in juvenile ankylosing spondylitis, juvenile psoriatic arthritis, reactive arthritis with spondyloarthritis, and juvenile arthropathies associated with inflammatory bowel disease.
Zgodnie z klasyfikacją Międzynarodowej Ligi Stowarzyszeń Reumatologicznych (International League of Associations for Rheumatology) spondyloartropatie młodzieńcze uwzględnione są w co najmniej trzech podtypach młodzieńczego idiopatycznego zapalenia stawów. W przeciwieństwie do spondyloartropatii występujących u chorych dorosłych, u większości dzieci choroba rozpoczyna się zajęciem stawów obwodowych i entez, podczas gdy zapalenie stawów krzyżowo-biodrowych i kręgosłupa może ujawnić się dopiero po upływie wielu lat od wystąpienia pierwszych objawów choroby. Zajęcie stawów obwodowych sprawia, że odróżnienie młodzieńczych spondyloartropatii od innych podtypów młodzieńczego idiopatycznego zapalenia stawów jest trudne. Zapalenie stawów krzyżowo-biodrowych, a w szczególności zapalenie stawów kręgosłupa, nieczęste jednak u dzieci, może manifestować się bólem w dolnej części pleców. W takich przypadkach, u większości chorych zleca się zdjęcia radiograficzne stawów krzyżowo-biodrowych lub miednicy, mimo że bardziej dokładną metodą w diagnostyce zapalenia stawów krzyżowo-biodrowych jest badanie rezonansem magnetycznym. Faktu tego nie uwzględniono jednak ani w kryteriach klasyfikacyjnych, ani w rekomendacjach dotyczących diagnostyki obrazowej u pacjentów z młodzieńczymi spondyloartropatiami, podczas gdy zastosowanie rezonansu magnetycznego w diagnostyce dzieci i młodzieży z klinicznym podejrzeniem zapalenia stawów krzyżowo-biodrowych mogłoby poprawić wczesne wykrywanie choroby i wyniki leczenia. Niniejszy artykuł przedstawia obraz radiologicznych młodzieńczych spondyloartropatii, w tym: młodzieńczego zesztywniającego zapalenia stawów kręgosłupa, młodzieńczego łuszczycowego zapalenia stawów, reaktywnego zapalenia stawów oraz młodzieńczych spondyloartropatii występujących w przebiegu zapalnych chorób jelit.
Źródło:: Journal of Ultrasonography; 2018, 18, 74; 224-233
2451-070X
Pojawia się w:: Journal of Ultrasonography
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 4.

Tytuł:: Diagnostic imaging of psoriatic arthritis. Part I: etiopathogenesis, classifications and radiographic features
Diagnostyka obrazowa łuszczycowego zapalenia stawów. Część I: etiopatogeneza, klasyfikacje i rentgenodiagnostyka
Autorzy:: Sudoł-Szopińska, Iwona
Matuszewska, Genowefa
Kwiatkowska, Brygida
Pracoń, Grzegorz
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1052753.pdf
Data publikacji:: 2016
Wydawca:: Medical Communications
Tematy:: diagnostic imaging
enthesitis
plain radiography
psoriatic arthritis
spondyloarthritis
diagnostyka obrazowa
radiografia
zapalenie stawów kręgosłupa
łuszczycowe zapalenie stawów
Opis:: Psoriatic arthritis is one of the spondyloarthritis. It is a disease of clinical heterogenicity, which may affect peripheral joints, as well as axial spine, with presence of inflammatory lesions in soft tissue, in a form of dactylitis and enthesopathy. Plain radiography remains the basic imaging modality for PsA diagnosis, although early inflammatory changes affecting soft tissue and bone marrow cannot be detected with its use, or the image is indistinctive. Typical radiographic features of PsA occur in an advanced disease, mainly within the synovial joints, but also in fibrocartilaginous joints, such as sacroiliac joints, and additionally in entheses of tendons and ligaments. Moll and Wright classified PsA into 5 subtypes: asymmetric oligoarthritis, symmetric polyarthritis, arthritis mutilans, distal interphalangeal arthritis of the hands and feet and spinal column involvement. In this part of the paper we discuss radiographic features of the disease. The next one will address magnetic resonance imaging and ultrasonography.
Łuszczycowe zapalenie stawów jest jednostką należącą do grupy zapaleń kręgosłupa z towarzyszącym zapaleniem stawów obwodowych (spondyloarthritis, SpA). Choroba ma różne manifestacje kliniczne – może przebiegać z zajęciem stawów obwodowych, jak również kręgosłupa osiowego oraz z obecnością zmian zapalnych tkanek miękkich, w postaci zapalenia palca (dactylitis) bądź entezopatii. Klasyczna radiografia stanowi metodę z wyboru używaną w diagnostyce łuszczycowego zapalenia stawów, jednak nie uwidacznia ona wczesnych zmian zapalnych tkanek miękkich i szpiku kostnego lub obraz radiograficzny nie jest charakterystyczny. Typowe zmiany radiograficzne ujawniają się w zaawansowanych stadiach choroby; dotyczą głównie stawów maziówkowych, lecz także chrzęstno-włóknistych, takich jak stawy krzyżowo-biodrowe, oraz entez ścięgien i więzadeł. Moll i Wright sklasyfikowali łuszczycowe zapalenie stawów, wyróżniając pięć podtypów choroby: asymetryczne zapalenie nielicznostawowe, symetryczne zapalenie wielostawowe, postać nadżerkową arthritis mutilans, postać zajmującą stawy międzypaliczkowe dalsze palców rąk i stóp oraz zajęcie kręgosłupa osiowego. W pierwszej części artykułu przedstawiono radiograficzne manifestacje choroby. W części drugiej zostaną omówione zmiany widoczne w badaniu metodą rezonansu magnetycznego i w ultrasonografii.
Źródło:: Journal of Ultrasonography; 2016, 16, 64; 65-77
2451-070X
Pojawia się w:: Journal of Ultrasonography
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 5.

Tytuł:: Diagnostic imaging of psoriatic arthritis. Part II: magnetic resonance imaging and ultrasonography
Diagnostyka obrazowa łuszczycowego zapalenia stawów. Część II: rezonans magnetyczny i ultrasonografia
Autorzy:: Sudoł-Szopińska, Iwona
Pracoń, Grzegorz
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1052454.pdf
Data publikacji:: 2016
Wydawca:: Medical Communications
Tematy:: łuszczycowe zapalenie stawów
Opis:: Plain radiography reveals specific, yet late changes of advanced psoriatic arthritis. Early inflammatory changes are seen both on magnetic resonance imaging and ultrasound within peripheral joints (arthritis, synovitis), tendons sheaths (tenosynovitis, tendovaginitis) and entheses (enthesitis, enthesopathy). In addition, magnetic resonance imaging enables the assessment of inflammatory features in the sacroiliac joints (sacroiliitis), and the spine (spondylitis). In this article, we review current opinions on the diagnostics of some selective, and distinctive features of psoriatic arthritis concerning magnetic resonance imaging and ultrasound and present some hypotheses on psoriatic arthritis etiopathogenesis, which have been studied with the use of magnetic resonance imaging. The following elements of the psoriatic arthritis are discussed: enthesitis, extracapsular inflammation, dactylitis, distal interphalangeal joint and nail disease, and the ability of magnetic resonance imaging to differentiate undifferentiated arthritis, the value of whole-body magnetic resonance imaging and dynamic contrast-enhanced magnetic resonance imaging.
Radiografia klasyczna pozwala na uwidocznienie szeregu charakterystycznych zmian w przebiegu łuszczycowego zapalenia stawów. Ujawniają się one jednak na radiogramach dopiero w zaawansowanym etapie choroby. Wczesne zmiany zapalne w obrębie stawów obwodowych, pochewek ścięgien i entez widoczne są w badaniu metodą rezonansu magnetycznego oraz w ultrasonografii. Ponadto rezonans magnetyczny umożliwia ocenę zmian zapalnych stawów krzyżowo-biodrowych oraz kręgosłupa. W tej części artykułu przedstawiono aktualne doniesienia dotyczące diagnostyki łuszczycowego zapalenia stawów w badaniu metodą rezonansu magnetycznego i ultrasonografii, charakterystyczne obrazy tej choroby oraz hipotezy związane z jej etiopatogenezą. Omówiono następujące elementy łuszczycowego zapalenia stawów: patologie entez, zapalenie tkanek miękkich przystawowych, zapalenie palca, spektrum zmian na poziomie stawu międzypaliczkowego dalszego i paznokcia. Ponadto przedstawiono przydatność badania metodą rezonansu magnetycznego w diagnostyce różnicowej niezróżnicowanych zapaleń stawów, w tym badania całego ciała oraz badania dynamicznego metodą rezonansu magnetycznego.
Źródło:: Journal of Ultrasonography; 2016, 16, 65; 163-174
2451-070X
Pojawia się w:: Journal of Ultrasonography
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 6.

Tytuł:: Entezopatie i zapalenie entez. Część I. Etiopatogeneza
Enthesopathies and enthesitis. Part 1. Etiopathogenesis
Autorzy:: Sudoł-Szopińska, Iwona
Kwiatkowska, Brygida
Prochorec-Sobieszek, Monika
Maśliński, Włodzimierz
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1053658.pdf
Data publikacji:: 2015
Wydawca:: Medical Communications
Tematy:: enthesitis
enthesopathy
etiopathogenesis
rheumatic diseases
spondyloarthropathies
choroby reumatyczne
entezopatie
etiopatogeneza
spondyloartropatie
Opis:: The pathologies of tendon and ligament attachments are called enthesopathies. One of its types is enthesitis which is a characteristic sign of peripheral spondyloarthropathy. Clinical diagnosis of enthesitis is based on rather non-specific clinical signs and results of laboratory tests. Imaging examinations are highly promising. Numerous publications prove that enthesitis can be differentiated from other enthesopathic processes in an ultrasound examination or magnetic resonance imaging. However, some reports indicate the lack of histological criteria, specific immunological changes and features in imaging examinations that would allow the clinical diagnosis of enthesitis to be confirmed. The first part of the publication presents theories on the etiopathogenesis of enthesopathies: inflammatory, mechanical, autoimmune, genetic and associated with the synovio-entheseal complex, as well as theories on the formation of enthesophytes: inflammatory, molecular and mechanical. The second part of the paper is a review of the state-of-the-art on the ability of imaging examinations to diagnose enthesitis. It indicates that none of the criteria of inflammation used in imaging medicine is specific for this pathology. As enthesitis may be the only symptom of early spondyloarthropathy (particularly in patients with absent HLA-B27 receptor), the lack of its unambiguous picture in ultrasound and magnetic resonance scans prompts the search for other signs characteristic of this disease and more specific markers in imaging in order to establish diagnosis as early as possible.
Patologie przyczepów ścięgien i więzadeł są określane mianem entezopatii. Jednym z rodzajów entezopatii jest zapalenie (enthesitis), które stanowi charakterystyczny objaw spondyloartropatii obwodowych. Enthesitis jest rozpoznawane przez klinicystów na podstawie mało specyficznych objawów klinicznych i wyników badań laboratoryjnych. Duże nadzieje wiązane są z badaniami obrazowymi. Wiele prac naukowych dowodzi możliwości różnicowania zapalenia entez z innymi procesami entezopatycznymi w badaniach ultrasonograficznych albo metodą rezonansu magnetycznego. W sprzeczności pozostają doniesienia wskazujące na brak kryteriów histologicznych, specyficznych zmian immunologicznych oraz cech w badaniach obrazowych pozwalających na potwierdzenie klinicznego rozpoznania zapalenia. W pierwszej części publikacji przedstawiono teorie etiopatogenezy entezopatii: zapalną, mechaniczną, kompleksu entezy, autoimmunologiczną i genetyczną oraz koncepcje powstawania entezofitów: zapalną, molekularną i mechaniczną. Druga część pracy stanowi przegląd aktualnej wiedzy na temat możliwości badań obrazowych w rozpoznawaniu enthesitis. Wskazuje on, że żadne ze stosowanych w badaniach obrazowych kryteriów zapalenia nie jest specyficzne dla tej patologii. Ze względu na fakt, że może być ono jedynym objawem spondyloartropatii w początkowym ich okresie (zwłaszcza u chorych z nieobecnym antygenem HLA-B27), brak jednoznacznego obrazu enthesitis w badaniach ultrasonograficznych i rezonansu magnetycznego wymaga poszukiwania innych objawów charakterystycznych dla tych chorób oraz bardziej specyficznych markerów w badaniach obrazowych w celu jak najszybszego ustalenia rozpoznania.
Źródło:: Journal of Ultrasonography; 2015, 15, 60; 72-84
2451-070X
Pojawia się w:: Journal of Ultrasonography
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 7.

Tytuł:: Entezopatie i zapalenie entez. Część II. Diagnostyka obrazowa
Enthesopathies and enthesitis. Part 2: Imaging studies
Autorzy:: Sudoł-Szopińska, Iwona
Kwiatkowska, Brygida
Prochorec-Sobieszek, Monika
Pracoń, Grzegorz
Walentowska-Janowicz, Marta
Maśliński, Włodzimierz
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1053481.pdf
Data publikacji:: 2015
Wydawca:: Medical Communications
Tematy:: enthesitis
enthesopathy
imaging
rheumatic diseases
spondyloarthritis
badania obrazowe
choroby reumatyczne
entezopatie
spondyloartropatie
Opis:: The pathologies of tendon and ligament attachments are called enthesopathies. Enthesitis is one of enthesopathies and it is considered a characteristic sign of rheumatic diseases from the spondyloarthritis group, including peripheral spondyloarthritis. Therefore, enthesitis has been included in a number of clinical classifications for diagnosing these diseases. Clinical diagnosis of enthesitis is based on rather non-specific clinical signs and results of laboratory tests. It is believed that imaging examinations might improve diagnosis, particularly because numerous papers prove that differentiating enthesitis from other enthesopathic processes is possible. On the other hand, a number of authors report the lack of specific signs in imaging as well as typical histological and immunological features that would enable confirmation of clinical diagnosis of enthesitis. The first part of the publication presented theories on the etiopathogenesis of enthesitis (inflammatory, mechanical, autoimmune and associated with the synovio-entheseal complex) as well as on the formation of enthesophytes (inflammatory, molecular and mechanical). This paper – the second part of the article, is a review of the state-of-the-art on the ability of imaging examinations to diagnose enthesitis. It turns out that none of the enthesitis criteria used in imaging examinations is specific for inflammation. As enthesitis may be the only symptom of early spondyloarthritis (particularly in patients with absent HLA-B27 antigen), the lack of its unambiguous picture in ultrasound and magnetic resonance imaging prompts the search for other signs characteristic of spondyloarthritis and more specific features in imaging in order to make a diagnosis as early as possible.
Patologie przyczepów ścięgien i więzadeł są określane mianem entezopatii. Jednym z rodzajów entezopatii jest zapalenie (enthesitis). Uznaje się je za charakterystyczny objaw chorób reumatycznych z grupy spondyloartropatii (spondyloarthritis), w tym głównie spondyloartropatii obwodowych. Z tego powodu enthesitis włączono do szeregu klasyfikacji klinicznych, służących m.in. do rozpoznawania tych chorób. Klinicyści diagnozują enthesitis na podstawie mało specyficznych objawów oraz wyników badań laboratoryjnych. Duże nadzieje na poprawę możliwości diagnostycznych są wiązane z badaniami obrazowymi. Niektóre prace naukowe dowodzą możliwości różnicowania zapalenia entez z innymi procesami entezopatycznymi. Z drugiej strony szereg doniesień wskazuje na brak specyficznych zmian w badaniach obrazowych oraz typowych cech histologicznych i immunologicznych pozwalających na potwierdzenie klinicznego rozpoznania enthesitis. W pierwszej części publikacji przedstawiono teorie etiopatogenezy entezopatii (teorię zapalną, mechaniczną, kompleksu entezy i autoimmunologiczną) oraz koncepcje powstawania entezofitów (zapalną, molekularną i mechaniczną). W niniejszej, drugiej części zaprezentowano zaś przegląd wiedzy na temat możliwości badań obrazowych w rozpoznawaniu enthesitis. Jak się okazuje, żadne z kryteriów enthesitis stosowanych w badaniach obrazowych nie jest specyficzne dla zapalenia. Zważywszy na to, że enthesitis bywa jedynym objawem spondyloartropatii w początkowym okresie (zwłaszcza u chorych z nieobecnym antygenem HLA-B27), brak jednoznacznego obrazu w badaniach ultrasonograficznych i rezonansu magnetycznego wymaga poszukiwania innych objawów charakterystycznych dla spondyloartropatii i bardziej specyficznych markerów w badaniach obrazowych w celu jak najszybszego ustalenia rozpoznania.
Źródło:: Journal of Ultrasonography; 2015, 15, 61; 196-207
2451-070X
Pojawia się w:: Journal of Ultrasonography
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 8.

Tytuł:: Imaging of juvenile idiopathic arthritis. Part I: Clinical classifications and radiographs
Diagnostyka obrazowa młodzieńczego idiopatycznego zapalenia stawów. Część I: Klasyfikacje kliniczne i radiogramy
Autorzy:: Sudoł-Szopińska, Iwona
Matuszewska, Genowefa
Gietka, Piotr
Płaza, Mateusz
Walentowska-Janowicz, Marta
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1052504.pdf
Data publikacji:: 2016
Wydawca:: Medical Communications
Tematy:: młodzieńcze idiopatyczne zapalenie stawów
Opis:: Juvenile idiopathic arthritis is the most common autoimmune systemic disease of the connective tissue affecting individuals at the developmental age. Radiography is the primary modality employed in the diagnostic imaging in order to identify changes typical of this disease entity and rule out other bone-related pathologies, such as neoplasms, posttraumatic changes, developmental defects and other forms of arthritis. The standard procedure involves the performance of comparative joint radiographs in two planes. Radiographic changes in juvenile idiopathic arthritis are detected in later stages of the disease. Bone structures are assessed in the first place. Radiographs can also indirectly indicate the presence of soft tissue inflammation (i.e. in joint cavities, sheaths and bursae) based on swelling and increased density of the soft tissue as well as dislocation of fat folds. Signs of articular cartilage defects are also seen in radiographs indirectly – based on joint space width changes. The first part of the publication presents the classification of juvenile idiopathic arthritis and discusses its radiographic images. The authors list the affected joints as well as explain the spectrum and specificity of radiographic signs resulting from inflammatory changes overlapping with those caused by the maturation of the skeletal system. Moreover, certain dilemmas associated with the monitoring of the disease are reviewed. The second part of the publication will explain issues associated with ultrasonography and magnetic resonance imaging, which are more and more commonly applied in juvenile idiopathic arthritis for early detection of pathological features as well as the disease complications.
Młodzieńcze idiopatyczne zapalenie stawów to najczęstsza przewlekła choroba układowa tkanki łącznej wieku rozwojowego o podłożu immunologicznym. Badanie radiograficzne jest pierwszą metodą, od której rozpoczyna się diagnostykę obrazową w celu rozpoznania zmian chorobowych typowych dla tej jednostki, jak również wykluczenia innych patologii kostnych, tj. nowotworu, zmian pourazowych, wad rozwojowych, innych zapaleń stawów. Standardowo wykonywane są zdjęcia porównawcze stawów w dwóch projekcjach. Zmiany na radiogramach w przebiegu młodzieńczego idiopatycznego zapalenia stawów są obserwowane w późniejszym okresie choroby. Ocenie podlegają przede wszystkim struktury kostne. Pośrednio zdjęcie radiograficzne wskazuje na obecność zmian zapalnych także w tkankach miękkich (tj. w jamach stawów, pochewkach i kaletkach) na podstawie poszerzenia i zwiększonego wysycenia cienia tkanek miękkich i przemieszczenia fałdów tłuszczowych. W sposób pośredni – na podstawie zmiany szerokości szpary stawowej – na radiogramach są stwierdzane cechy uszkodzenia chrząstki stawowej. W pierwszej części publikacji omówiono klasyfikację młodzieńczego idiopatycznego zapalenia stawów oraz przedstawiono obraz radiograficzny tej jednostki chorobowej, wskazując na rodzaj zajętych stawów, spektrum oraz specyfikę zmian radiograficznych wynikającą z nakładania się zmian zapalnych na zmiany spowodowane dojrzewaniem układu kostnego. Przedstawiono dylematy związane z monitorowaniem choroby. W drugiej części pracy zostaną omówione badanie ultrasonograficzne i rezonans magnetyczny, które u dzieci i młodzieży są wykonywane coraz częściej w celu wczesnego rozpoznania zmian chorobowych oraz powikłań młodzieńczego idiopatycznego zapalenia stawów.
Źródło:: Journal of Ultrasonography; 2016, 16, 66; 225-236
2451-070X
Pojawia się w:: Journal of Ultrasonography
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 9.

Tytuł:: Imaging of juvenile idiopathic arthritis. Part II: Ultrasonography and MRI
Diagnostyka obrazowa młodzieńczego idiopatycznego zapalenia stawów. Część II: Ultrasonografia i rezonans magnetyczny
Autorzy:: Sudoł-Szopińska, Iwona
Grochowska, Elżbieta
Gietka, Piotr
Płaza, Mateusz
Pracoń, Grzegorz
Saied, Fadhil
Walentowska-Janowicz, Marta
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1052506.pdf
Data publikacji:: 2016
Wydawca:: Medical Communications
Tematy:: młodzieńcze idiopatyczne zapalenie stawów
Opis:: Juvenile idiopathic arthritis is the most common autoimmune systemic disease of the connective tissue affecting individuals in the developmental age. Radiography, which was described in the first part of this publication, is the standard modality in the assessment of this condition. Ultrasound and magnetic resonance imaging enable early detection of the disease which affects soft tissues, as well as bones. Ultrasound assessment involves: joint cavities, tendon sheaths and bursae for the presence of synovitis, intraand extraarticular fat tissue to visualize signs of inflammation, hyaline cartilage, cartilaginous epiphysis and subchondral bone to detect cysts and erosions, and ligaments, tendons and their entheses for signs of enthesopathies and tendinopathies. Magnetic resonance imaging is indicated in children with juvenile idiopathic arthritis for assessment of inflammation in peripheral joints, tendon sheaths and bursae, bone marrow involvement and identification of inflammatory lesions in whole-body MRI, particularly when the clinical picture is unclear. Also, MRI of the spine and spinal cord is used in order to diagnose synovial joint inflammation, bone marrow edema and spondylodiscitis as well as to assess their activity, location, and complications (spinal canal stenosis, subluxation, e.g. in the atlantoaxial region). This article discusses typical pathological changes seen on ultrasound and magnetic resonance imaging. The role of these two methods for disease monitoring, its identification in the pre-clinical stage and establishing its remission are also highlighted.
Młodzieńcze idiopatyczne zapalenie stawów jest najczęstszą przewlekłą układową chorobą tkanki łącznej wieku rozwojowego o podłożu immunologicznym. Standardem w ocenie zapaleń stawów w tym schorzeniu są zdjęcia radiograficzne, które omówiono w pierwszej części tej publikacji. Badanie ultrasonograficzne i rezonans magnetyczny umożliwiają wczesne rozpoznanie choroby, która obejmuje tkanki miękkie: błonę maziową jam stawów, kaletek i pochewek, tkankę kostną i tłuszczową. W badaniu ultrasonograficznym ocenia się: jamy stawów, pochewki i kaletki – w celu uwidocznienia cech zapalenia błony maziowej, tkankę tłuszczową śródstawową i pozastawową – w celu uwidocznienia cech jej zapalenia, chrząstkę szklistą, chrzęstną nasadę u dzieci, tkankę kostną podchrzęstną – pod kątem obecności uszkodzeń, wreszcie więzadła, ścięgna oraz ich entezy – pod kątem obecności zmian zapalnych i uszkodzeń. Wskazania do rezonansu magnetycznego u dzieci z młodzieńczym idiopatycznym zapaleniem stawów obejmują: ocenę zmian zapalnych w jamach stawów obwodowych oraz pochewkach ścięgnistych i ścięgnach, zmian zapalnych w szpiku kostnym, poszukiwanie ognisk zapalnych w badaniu rezonansem magnetycznym całego ciała, szczególnie przy niejasnym obrazie klinicznym, ocenę kręgosłupa i rdzenia kręgowego w celu diagnostyki zmian zapalnych, w tym zapalenia błony maziowej, obrzęku szpiku, spondylodiscitis, ocenę ich aktywności, lokalizacji i zaawansowania (m.in. okolica szczytowo-obrotowa) oraz powikłań (m.in. stenoza kanału kręgowego, podwichnięcia szczytowo-obrotowe). W publikacji omówiono charakterystyczne zmiany chorobowe w badaniu ultrasonograficznym i rezonansie magnetycznym, a także poruszono zagadnienia dotyczące monitorowania choroby za pomocą tych dwóch metod oraz rozpoznawania choroby w stadium przedklinicznym i ustalania jej remisji.
Źródło:: Journal of Ultrasonography; 2016, 16, 66; 237-251
2451-070X
Pojawia się w:: Journal of Ultrasonography
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 10.

Tytuł:: Imaging of juvenile spondyloarthritis. Part I: Classifications and radiographs
Diagnostyka obrazowa młodzieńczych spondyloartropatii. Część I: Klasyfikacje i radiogramy
Autorzy:: Sudoł-Szopińska, Iwona
Gietka, Piotr
Znajdek, Michał
Matuszewska, Genowefa
Bogucevska, Magdalena
Damjanovska-Krstikj, Ljubinka
Ivanoski, Slavcho
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1033386.pdf
Data publikacji:: 2017
Wydawca:: Medical Communications
Tematy:: juvenile psoriatic arthritis
Opis:: Juvenile spondyloarthropathies are manifested mainly by symptoms of peripheral arthritis and enthesitis. By contrast with adults, children rarely present with sacroiliitis and spondylitis. Imaging and laboratory tests allow early diagnosis and treatment. Conventional radiographs visualize late inflammatory lesions and post-inflammatory complications. Early diagnosis is possible with the use of ultrasonography and magnetic resonance imaging. The first part of the article presents classifications of juvenile spondyloarthropathies and discusses their radiographic presentation. Typical radiographic features of individual types of juvenile spondyloarthritis are listed (including ankylosing spondylitis, juvenile psoriatic arthritis, reactive arthritis and arthritis in the course of inflammatory bowel diseases). The second part will describe changes visible on ultrasonography and magnetic resonance imaging. In patients with juvenile spondyloarthropathies, these examinations are conducted to diagnose inflammatory lesions in peripheral joints, tendon sheaths, tendons and bursae. Moreover, magnetic resonance imaging also visualizes early inflammatory changes in the axial skeleton and subchondral bone marrow edema, which is considered an early sign of inflammation.
Młodzieńcze spondyloartropatie manifestują się przede wszystkim objawami zapalenia stawów obwodowych i entez. W przeciwieństwie do chorych dorosłych u dzieci wyjątkowo rzadko dochodzi do zajęcia stawów krzyżowo-biodrowych i kręgosłupa. Wykonanie badań radiologicznych i laboratoryjnych pozwala na wczesne rozpoznanie i włączenie leczenia. Tradycyjne radiogramy obrazują późne zmiany zapalne oraz powikłania procesu zapalnego. Wczesne rozpoznanie jest możliwe w badaniu ultrasonograficznym i rezonansie magnetycznym. W pierwszej części artykułu przedstawiono klasyfikacje młodzieńczych spondyloartropatii oraz omówiono ich obraz radiograficzny. Wymieniono charakterystyczne cechy poszczególnych młodzieńczych spondyloartropatii, w tym młodzieńczego zesztywniającego zapalenia stawów kręgosłupa, młodzieńczego łuszczycowego zapalenia stawów, reaktywnego zapalenia stawów oraz zapalenia w przebiegu nieswoistych zapaleń jelit. W drugiej części zostaną omówione zmiany w badaniu ultrasonograficznym i rezonansie magnetycznym. U pacjentów z młodzieńczymi spondyloartropatiami badania te są wykonywane w diagnostyce zmian zapalnych stawów obwodowych, pochewek ścięgnistych i ścięgien oraz kaletek. W rezonansie widoczne są ponadto wczesne zmiany zapalne w kręgosłupie osiowym oraz obrzęk szpiku, uznawany za wczesny objaw zapalenia. Artykuł w wersji polskojęzycznej jest dostępny na stronie http://jultrason.pl/index.php/wydawnictwa/volume-17-no-70
Źródło:: Journal of Ultrasonography; 2017, 17, 70; 167-175
2451-070X
Pojawia się w:: Journal of Ultrasonography
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 11.

Tytuł:: Imaging of juvenile spondyloarthritis. Part II: Ultrasonography and magnetic resonance imaging
Diagnostyka obrazowa młodzieńczych spondyloartropatii. Część II: Ultrasonografia i rezonans magnetyczny
Autorzy:: Sudoł-Szopińska, Iwona
Znajdek, Michał
Gietka, Piotr
Vasilevska-Nikodinovska, Violeta
Patrovic, Lukas
Salapura, Vladka
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1033388.pdf
Data publikacji:: 2017
Wydawca:: Medical Communications
Tematy:: magnetic resonance imaging
Opis:: Juvenile spondyloarthropathies are mainly manifested by symptoms of peripheral arthritis and enthesitis. Early involvement of sacroiliac joints and spine is exceptionally rare in children; this usually happens in adulthood. Conventional radiographs visualize late inflammatory lesions. Early diagnosis is possible with the use of ultrasonography and magnetic resonance imaging. The first part of the article presented classifications and radiographic presentation of juvenile spondyloarthropathies. This part discusses changes seen on ultrasonography and magnetic resonance imaging. In patients with juvenile spondyloarthropathies, these examinations are conducted to diagnose inflammatory lesions in peripheral joints, tendon sheaths, tendons and bursae. Moreover, magnetic resonance also shows subchondral bone marrow edema, which is considered an early sign of inflammation. Ultrasonography and magnetic resonance imaging do not show specific lesions for any rheumatic disease. Nevertheless, they are conducted for early diagnosis, treatment monitoring and identifying complications. This article presents a spectrum of inflammatory changes and discusses the diagnostic value of ultrasonography and magnetic resonance imaging.
Młodzieńcze spondyloartropatie manifestują się głównie objawami zapalenia stawów obwodowych i entez. Wyjątkowo rzadko u dzieci dochodzi do wczesnego zajęcia stawów krzyżowo-biodrowych i kręgosłupa; z reguły następuje to po osiągnięciu wieku dorosłego. Tradycyjne radiogramy obrazują późne zmiany zapalne. Wczesne rozpoznanie jest możliwe w badaniu ultrasonograficznym i rezonansem magnetycznym. W pierwszej części artykułu przedstawiono klasyfikacje oraz obraz radiograficzny młodzieńczych spondyloartropatii. W tej części omawiamy zmiany w badaniu ultrasonograficznym i rezonansie magnetycznym. U pacjentów z młodzieńczymi spondyloartropatiami badania te są wykonywane w diagnostyce zmian zapalnych stawów obwodowych, pochewek ścięgnistych i ścięgien oraz kaletek. W rezonansie widoczny jest ponadto obrzęk szpiku w warstwie podchrzęstnej, uznawany za wczesny objaw zapalenia. Zmiany widoczne w ultrasonografii i rezonansie nie są specyficzne dla konkretnych chorób reumatycznych. Badanie te są wykonywane na etapie wczesnej diagnostyki, monitorowania leczenia oraz rozpoznawania powikłań. W artykule przedstawiamy spektrum zmian zapalnych oraz dyskusje na temat wartości diagnostycznej ultrasonografii i rezonansu magnetycznego. Artykuł w wersji polskojęzycznej jest dostępny na stronie http://jultrason.pl/index.php/wydawnictwa/volume-17-no-70
Źródło:: Journal of Ultrasonography; 2017, 17, 70; 176-181
2451-070X
Pojawia się w:: Journal of Ultrasonography
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 12.

Tytuł:: Musculoskeletal extraintestinal manifestations during the course of non-specific bowel diseases
Autorzy:: Sudoł-Szopińska, Iwona
Kwiatkowska, Brygida
Kołodziejczak, Małgorzata
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1396479.pdf
Data publikacji:: 2013-11-01
Wydawca:: Index Copernicus International
Źródło:: Polish Journal of Surgery; 2013, 85, 11; 669-675
0032-373X
2299-2847
Pojawia się w:: Polish Journal of Surgery
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 13.

Tytuł:: Patogeneza reumatoidalnego zapalenia stawów w badaniach radiologicznych. Część I: Powstawanie nacieków zapalnych w błonie maziowej
The pathogenesis of rheumatoid arthritis in radiological studies. Part I: Formation of inflammatory infiltrates within the synovial membrane
Autorzy:: Sudoł‑Szopińska, Iwona
Kontny, Ewa
Maśliński, Włodzimierz
Prochorec‑Sobieszek, Monika
Kwiatkowska, Brygida
Zaniewicz‑Kaniewska, Katarzyna
Warczyńska, Agnieszka
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1061661.pdf
Data publikacji:: 2012
Wydawca:: Medical Communications
Tematy:: bone marrow edema
magnetic resonance imaging
pathogenesis
radiographs
rheumatoid arthritis
ultrasonography
badanie radiologiczne
obrzęk szpiku
patogeneza
reumatoidalne zapalenie stawów
rezonans magnetyczny
ultrasonografia
Opis:: Rheumatoid arthritis is a chronic inflammatory disease with a multifactorial etiology and varied course, which in the majority of patients leads to partial disability or to permanent handicap. Its characteristic trait is a persistent inflammation of the synovial membrane and the formation of an invasive synovial tissue, called the pannus, which in time leads to destruction of the cartilage, subchondral bone tissue, and the soft tissue of the affected joint(s). The pathogenesis of rheumatoid arthritis is complex and involves cells of both innate and adaptive immunity, a network of various cytokines and an immunoregulatory dysfunction. An important role in the discovery of rheumatoid arthritis pathogenesis was played by magnetic resonance imaging, which showed the disease process to extend beyond the synovium into the bone marrow. Many studies have shown a strict correlation between the vascularity of the synovium (assessed through the power Doppler ultrasound and magnetic resonance examinations), bone marrow edema and the clinical, laboratory and histopathological parameters of rheumatoid arthritis. From the current understanding of rheumatoid arthritis, bone erosions could occur from two directions: from the joint cavity and from the bone marrow. With power Doppler ultrasound, as well as in magnetic resonance imaging, it is possible to visualize the well-vascularized pannus and its destructive effects on joint structures and ligaments. In addition, the magnetic resonance study shows inflammatory and destructive changes within the bone marrow (bone marrow edema, inflammatory cysts, and erosions). Bone marrow edema occurs in 68–75% of patients with early rheumatoid arthritis and is considered to be a predictor of rapid disease progression.
Reumatoidalne zapalenie stawów jest przewlekłą chorobą zapalną o wieloczynnikowej patogenezie i zróżnicowanym przebiegu, która u większości chorych prowadzi do częściowej niepełnosprawności lub trwałego kalectwa. Jej cechą charakterystyczną jest przetrwałe zapalenie błony maziowej (synovitis) i tworzenie inwazyjnej tkanki synowialnej, zwanej łuszczką, która z różną szybkością prowadzi do destrukcji chrząstki i tkanki kostnej podchrzęstnej oraz tkanek miękkich stawów. Patogeneza reumatoidalnego zapalenia stawów jest poznana w niewielkim zakresie. W procesie chorobowym uczestniczą komórki układu odporności wrodzonej i nabytej, zaburzenia immunoregulacji i sieć cytokin. W poznaniu patogenezy choroby duże znaczenie miało wprowadzenie badań rezonansu magnetycznego, które ujawniły kolejną, obok błony maziowej, lokalizację choroby w szpiku kostnym. Wiele badań wykazało ponadto ścisłą korelację między unaczynieniem błony maziowej, ocenianym w badaniu ultrasonograficznym power Doppler i w badaniu rezonansem magnetycznym, oraz obrzękiem szpiku a wskaźnikami klinicznymi, laboratoryjnymi i histopatologicznymi reumatoidalnego zapalenia stawów. Według aktualnej wiedzy erozja tkanki kostnej może zachodzić dwoma drogami: od strony jamy stawowej oraz od strony jamy szpikowej. W badaniu ultrasonograficznym z opcją dopplerowską power Doppler oraz w rezonansie magnetycznym można obserwować unaczynioną łuszczkę i efekty jej destrukcyjnej działalności w stawach i ścięgnach. Zmiany zapalne i destrukcyjne w szpiku kostnym (obrzęk szpiku kostnego, geody – inaczej torbiele zapalne oraz nadżerki) można obserwować w badaniu rezonansem magnetycznym. Obrzęk szpiku występuje u 68–75% chorych we wczesnej fazie reumatoidalnego zapalenia stawów i jest uznawany za predykator szybkiego rozwoju choroby.
Źródło:: Journal of Ultrasonography; 2012, 12, 49; 202-213
2451-070X
Pojawia się w:: Journal of Ultrasonography
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 14.

Tytuł:: Patogeneza reumatoidalnego zapalenia stawów w badaniach radiologicznych. Część II: Badania obrazowe w reumatoidalnym zapaleniu stawów
The pathogenesis of rheumatoid arthritis in radiological studies. Part II: Imaging studies in rheumatoid arthritis
Autorzy:: Sudoł‑Szopińska, Iwona
Zaniewicz‑Kaniewska, Katarzyna
Warczyńska, Agnieszka
Matuszewska, Genowefa
Saied, Fadhil
Kunisz, Wojciech
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1061425.pdf
Data publikacji:: 2012
Wydawca:: Medical Communications
Tematy:: badanie radiologiczne
obrzęk szpiku
patogeneza
reumatoidalne zapalenie stawów
rezonans magnetyczny
ultrasonografia
magnetic resonance imaging
Opis:: Early diagnosis of rheumatoid arthritis followed by early initiation of treatment, prevent the destruction of joints and progression to disability in the majority of patients. A traditional X‑ray fails to capture early inflammatory changes, while late changes (e.g. erosions) appear after a significant delay, once 20–30% of bone mass has been lost. Sonography and magnetic resonance imaging studies have shown that erosions are seen in the first 3 months from the appearance of symptoms in 10–26% of patients, while in 75% they are seen in the first 2 years of the disease. Power Doppler ultrasound and dynamic magnetic resonance studies allow for qualitative, semiquantitative and quantitative monitoring of the vascularization of the synovium. In addition, magnetic resonance enables assessment of the bone marrow. The ultrasonographic examination using a state‑of‑the‑art apparatus with a high‑frequency probe allows for images with great spatial resolution and for the visualization of soft tissues and bone surfaces. However, the changes seen in ultrasonography (synovial pathologies, the presence of exudate, tendons changes, cartilage and bone lesions, pathologies of tendon attachments and ligaments – enthesopathies) are not only specific for rheumatoid arthritis and occur in other rheumatic diseases. Qualitative methods are sufficient for diagnosing the disease through ultrasound or magnetic resonance imaging. Whereas semiquantitative and quantitative scales serve to monitor the disease course – efficacy of conservative treatment and qualification for radioisotope synovectomy or surgical synovectomy – and to assess treatment efficacy.
Wczesne rozpoznanie reumatoidalnego zapalenia stawów i wczesne wdrożenie leczenia zapobiega u większości pacjentów destrukcji stawów i niepełnosprawności. Tradycyjne zdjęcie radiologiczne nie uwidacznia wczesnych zmian zapalnych, zaś zmiany zaawansowane, m.in. nadżerki, są widoczne dopiero wówczas, gdy dojdzie do zniszczenia 20–30% masy kostnej. Jak wykazały badania ultrasonograficzne i rezonans magnetyczny, u 10–26% pacjentów nadżerki pojawiają się już w pierwszych 3 miesiącach od wystąpienia objawów, a u 75% pacjentów są widoczne w pierwszych 2 latach trwania choroby. Oba te badania w sposób jakościowy, półilościowy i ilościowy umożliwiają monitorowanie unaczynienia błony maziowej, a rezonans dodatkowo ocenę szpiku kostnego w trakcie leczenia. Rozwój ultrasonograficznych badań dopplerowskich i dynamicznych badań rezonansu wnosi istotny element w poznawanie patogenezy RZS, między innymi związku między zapaleniem błony maziowej i obrzękiem szpiku a tworzeniem się nadżerek. Badanie ultrasonograficzne wykonane na wysokiej klasy aparacie z głowicą o wysokiej częstotliwości wykazuje doskonałą rozdzielczość przestrzenną, obrazując tkanki miękkie oraz powierzchnie kostne. Zmiany widoczne w ultrasonografii nie są jednak swoiste wyłącznie dla reumatoidalnego zapalenia stawów i występują w innych chorobach reumatycznych. Należą do nich: patologie błony maziowej, wysięk, zmiany w ścięgnach, zmiany chrzęstno‑kostne, patologie przyczepów ścięgien i więzadeł (entezopatie). O ile metody jakościowe w badaniu ultrasonograficznym i rezonansie magnetycznym są wystarczające do rozpoznania choroby, o tyle skale półilościowe i ilościowe służą do monitorowania jej przebiegu, w tym skuteczności leczenia zachowawczego i kwalifikacji do synowektomii radioizotopowej czy chirurgicznej i oceny ich skuteczności.
Źródło:: Journal of Ultrasonography; 2012, 12, 50; 319-328
2451-070X
Pojawia się w:: Journal of Ultrasonography
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 15.

Tytuł:: Porównanie badania endosonograficznego i rezonansu magnetycznego w diagnostyce wysokich przetok odbytu
Endosonography and magnetic resonance imaging in the diagnosis of high anal fistulae – a comparison
Autorzy:: Sudoł-Szopińska, Iwona
Kucharczyk, Agnieszka
Kołodziejczak, Małgorzata
Warczyńska, Agnieszka
Pracoń, Grzegorz
Wiączek, Anna
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1057981.pdf
Data publikacji:: 2014
Wydawca:: Medical Communications
Tematy:: nietrzymanie stolca i gazów rectal fistula
przetoka odbytnicza
przetoka odbytu
rezonans magnetyczny
nietrzymanie stolca i gazów rectal fistula
Opis:: Anal fistula is a benign inflammatory disease with unclear etiology which develops in approximately 10 in 100 000 adult patients. Surgical treatment of fistulae is associated with a risk of damaging anal sphincters. This usually happens in treating high fistulae, branched fistulae, and anterior ones in females. In preoperative diagnosis of anal fistulae, endosonography and magnetic resonance imaging play a significant role in planning the surgical technique. The majority of fistulae are diagnosed in endosonography, but magnetic resonance is performed when the presence of high fistulae, particularly branched ones, and recurrent is suspected. The aim of this paper was to compare the roles of the two examinations in preoperative assessment of high anal fistulae. Material and methods: The results of endosonographic and magnetic resonance examinations performed in 2011–2012 in 14 patients (4 women and 10 men) with high anal fistulae diagnosed intraoperatively were subject to a retrospective analysis. The patients were aged from 23 to 66 (mean 47). The endosonographic examinations were performed with the use of a BK Medical Pro Focus system with endorectal 3D transducers with the frequency of 16 MHz. The magnetic resonance scans were performed using a Siemens Avanto 1.5 T scanner with a surface coil in T1, T1FS, FLAIR, T2 sequences and in T1 following contrast medium administration. The sensitivity and specificity of endosonography and magnetic resonance imaging were analyzed. A surgical treatment served as a method for verification. The agreement of each method with the surgery and the agreement of endosonography and magnetic resonance imaging were compared in terms of the assessment of the fistula type, localization of its internal opening and branches. The agreement level was determined based on the percentage of consistent assessments and Cohen’s coefficient of agreement, . The integrity of the anal sphincters was assessed in each case. Results: In determining the fistula type, magnetic resonance imaging agreed with intraoperative assessment in 79% of cases, and endosonography in 64% of cases. Endosonography agreed with magnetic resonance in 57% of cases. In the assessment of internal opening, the agreement between endosonography and intraoperative assessment was 65%, between magnetic resonance and intraoperative assessment – 41% and between endosonography and magnetic resonance – 53%. In the assessment of fistula branches, endosonography agreed with intraoperative assessment in 67% of cases, magnetic resonance in 87% of cases, and the agreement between the two methods tested was 67%. Conclusions: Magnetic resonance is a more accurate method than endosonography in determining the type of high fistulae and the presence of branches. In assessing the internal opening, endosonography proved more accurate. The agreement between the two methods ranges from 53–67%; the highest level of agreement was noted for the assessment of branching.
Przetoka odbytu jest łagodną chorobą zapalną o niejasnej etiologii, która występuje u około 10 na 100 000 osób populacji dorosłej. Leczenie operacyjne przetoki odbytu wiąże się z ryzykiem uszkodzenia zwieraczy odbytu. Najczęściej dochodzi do tego w przypadku leczenia przetok wysokich, rozgałęzionych oraz przetok przednich u kobiet. W przedoperacyjnej diagnostyce przetok odbytu ważne miejsce, pod kątem planowania techniki zabiegu operacyjnego, zajmują endosonografia oraz rezonans magnetyczny. Większość przetok diagnozowana jest w endosonografii, zaś rezonans wykonuje się w przypadku klinicznego podejrzenia przetoki wysokiej, zwłaszcza rozgałęzionej i nawrotowej. Celem pracy było porównanie obydwu badań w przedoperacyjnej ocenie wysokich przetok odbytu. Materiał i metoda: Retrospektywnie przeanalizowano wyniki badań endosonograficznych i rezonansu magnetycznego wykonanych w latach 2011–2012 u 14 pacjentów (4 kobiety, 10 mężczyzn) w wieku 23–66 lat (średnia 47) ze śródoperacyjnym rozpoznaniem wysokiej przetoki odbytu. Badania endosonograficzne wykonano aparatem BK Medical Pro Focus, głowicą endorektalną 3D o częstotliwości 16 MHz. Badania rezonansu przeprowadzono z wykorzystaniem aparatu Siemens Avanto 1,5 T z cewką powierzchniową, przed podaniem środka kontrastowego w sekwencjach T1, T1FS, FLAIR, T2 i po podaniu. Oceniono czułość i swoistość endosonografii oraz rezonansu magnetycznego. Metodą weryfikującą był zabieg operacyjny. Porównano zgodność każdej metody z operacją oraz zgodność endosonografii i rezonansu magnetycznego w zakresie oceny typu przetoki, lokalizacji ujścia wewnętrznego oraz rozgałęzień. Poziom zgodności określano na podstawie odsetka ocen zgodnych oraz współczynnika zgodności Cohena. W każdym przypadku oceniano ciągłość zwieraczy odbytu. Wyniki: W określaniu typu przetoki zgodność badania rezonansu magnetycznego z oceną śródoperacyjną stwierdzono w 79% przypadków, endosonografii z oceną śródoperacyjną w 64% przypadków, a endosonografii z rezonansem w 57%. W ocenie ujścia wewnętrznego zgodność endosonografii z oceną śródoperacyjną wyniosła 65%, rezonansu z oceną śródoperacyjną 41%, a endosonografii z rezonansem 53%. W ocenie rozgałęzień przetoki zgodność endosonografii z oceną śródoperacyjną wyniosła 67%, rezonansu z oceną śródoperacyjną 87%, a zgodność pomiędzy obiema metodami 67%. Wnioski: Rezonans magnetyczny dokładniej niż endosonografia określa typ przetoki wysokiej i obecność rozgałęzień. W ocenie ujścia wewnętrznego metodą dokładniejszą jest endosonografia. Zgodność między metodami waha się w zakresie 53–67%; najwyższa jest w ocenie rozgałęzień.
Źródło:: Journal of Ultrasonography; 2014, 14, 57; 142-151
2451-070X
Pojawia się w:: Journal of Ultrasonography
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Informacja

Wyszukujesz frazę "Sudoł‑Szopińska, Iwona" wg kryterium: Autor

Źródło danych

Dostawca treści

Kolekcja

Rok wydania

Wydawca

Temat

Autor

Typ dokumentu

Język