Autor: Sudoł‑Szopińska, Iwona - Katalog OPAC zbiorów

Skocz do pozycji: 1.

Tytuł:: Radiosynowektomia w chorobach reumatycznych
Radiosynovectomy in rheumatic diseases
Autorzy:: Ćwikła, Jarosław B.
Żbikowski, Piotr
Kwiatkowska, Brygida
Buscombe, John R.
Sudoł-Szopińska, Iwona
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1057870.pdf
Data publikacji:: 2014
Wydawca:: Medical Communications
Tematy:: arthritis
osteoarthritis
radiosynovectomy
reumatoidalne zapalenie stawu
rheumatoid arthritis
synovitis
choroba zwyrodnieniowa
radiosynowektomia
zapalenie błony maziowej
zapalenie stawu
Opis:: Radiosynovectomy is a safe and repeatable treatment method of chronic synovitis with synovial overgrowth and refractory chronic or acute inflammatory joint effusion. It consist in the intraarticular administration of a radioactive isotope in the form of a colloid causing the extinguishing of active synovitis. The radiocolloid causes permanent irradiation of the synovium with beta ray electron beams, which ultimately leads to its fibrosis and extinguishes the inflammatory process destroying the joint. The main indications for radiosynovectomy include chronic and acute arthritis in the course of systemic diseases, intraarticular bleeding in hemorrhagic diatheses (hemophilia), selected cases of osteoarthritis, recurrent effusions following surgery, e.g. arthroplasty, or other iatrogenic post-surgery complications causing arthritis. Radiosynovectomy is also performed in pigmented villonodular synovitis and crystal synovitis. The most common method used to determine the eligibility for radiosynovectomy is an ultrasound, which shows the location and activity of the thickened synovium. The administration of a radiocolloid into the joint, sheath or bursa should also be performed under the control of the ultrasound image, as this ensures a precise location of the puncture needle and full control of the isotope administration process. Clinical efficacy of radiosynovectomy depends on the proper qualification of patients for the procedure. The success rate of radiosynovectomy in common indications is 65–80%. It is confirmed by the visualization of avascular (fibrotic) synovium in follow-up ultrasound tests. The aim of this article is to present techniques and indications for the radiosynovectomy treatment.
Radiosynowektomia jest bezpiecznym i powtarzalnym zabiegiem, polegającym na podaniu do jamy stawu lub pochewki ścięgnistej preparatu zawierającego izotop promieniotwórczy w formie radiokoloidu, powodujący wygaszenie aktywnego zapalenia błony maziowej. W następstwie trwałej inkorporacji radiokoloidu dochodzi do ciągłego napromieniowania błony maziowej strumieniami elektronów promieniowania beta, co w końcowym efekcie terapeutycznym prowadzi do jej zwłóknienia i tym samym zatrzymania procesu zapalnego, który jest przyczyną niszczenia stawu. Głównymi wskazaniami do radiosynowektomii są przewlekłe i ostre zapalenia stawów w przebiegu chorób układowych, krwawienia dostawowe w skazach krwotocznych, niektóre przypadki choroby zwyrodnieniowej stawów, nawracające wysięki po zabiegach operacyjnych, m.in. alloplastyce stawów, czy inne jatrogenne powikłania zabiegów operacyjnych powodujące zapalenie stawu. Radiosynowektomię wykonuje się także w przypadku barwnikowego kosmkowo-guzkowego zapalenia błony maziowej i zapaleń stawu wywołanych kryształami. Z reguły metodą kwalifikującą do radiosynowektomii jest ultrasonografia, obrazująca lokalizację i aktywność pogrubiałej błony maziowej. Również podawanie radiokoloidu do stawu, pochewki lub kaletki powinno być wykonywane pod kontrolą obrazu ultrasonograficznego, zapewnia to bowiem dokładną lokalizację igły punkcyjnej i pełną kontrolę procesu podawania izotopu. Skuteczność kliniczna radiosynowektomii zależy od właściwej kwalifikacji pacjentów do zabiegu; w typowych wskazaniach metoda ta umożliwia osiągnięcie znacznej poprawy u 65–80% chorych. Jej potwierdzeniem jest uwidocznienie w kontrolnym badaniu ultrasonograficznym nieunaczynionej (zwłókniałej) błony maziowej. Artykuł ma na celu przybliżenie czytelnikom techniki oraz wskazań do leczenia za pomocą radiosynowektomii.
Źródło:: Journal of Ultrasonography; 2014, 14, 58; 241-251
2451-070X
Pojawia się w:: Journal of Ultrasonography
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 2.

Tytuł:: Diabetic foot syndrome: Charcot arthropathy or osteomyelitis? Part I: Clinical picture and radiography
Zespół stopy cukrzycowej – neuroosteoartropatia Charcota czy zapalenie kości? Część I: Obraz kliniczny i radiogramy
Autorzy:: Konarzewska, Aleksandra
Korzon-Burakowska, Anna
Rzepecka-Wejs, Ludomira
Sudoł-Szopińska, Iwona
Szurowska, Edyta
Studniarek, Michał
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1033272.pdf
Data publikacji:: 2018
Wydawca:: Medical Communications
Tematy:: neurogenic arthropathy
Opis:: One of significant challenges faced by diabetologists, surgeons and orthopedists who care for patients with diabetic foot syndrome is early diagnosis and differentiation of bone structure abnormalities typical of these patients, i.e. osteitis and Charcot arthropathy. In addition to clinical examination, the patient’s medical history and laboratory tests, imaging plays a significant role. The evaluation usually begins with conventional radiographs. In the case of osteomyelitis, radiography shows osteopenia, lytic lesions, cortical destruction, periosteal reactions as well as, in the chronic phase, osteosclerosis and sequestra. Neurogenic arthropathy, however, presents an image resembling rapidly progressing osteoarthritis combined with aseptic necrosis or inflammation. The image includes: bone destruction with subluxations and dislocations as well as pathological fractures that lead to the presence of bone debris, osteopenia and, in the later phase, osteosclerosis, joint space narrowing, periosteal reactions, grotesque osteophytes and bone ankylosis. In the case of an unfavorable course of the disease and improper or delayed treatment, progression of these changes may lead to significant foot deformity that might resemble a “bag of bones”. Unfortunately, radiography is non-specific and frequently does not warrant an unambiguous diagnosis, particularly in the initial phase preceding bone destruction. For these reasons, alternative imaging methods, such as magnetic resonance tomography, scintigraphy, computed tomography and ultrasonography, are also indicated.
Jednym z istotnych problemów, z jakimi borykają się diabetolodzy, chirurdzy i ortopedzi zajmujący się leczeniem pacjentów z zespołem stopy cukrzycowej, jest możliwie wczesne rozpoznanie oraz zróżnicowanie zmian w strukturach kostnych typowych dla tej grupy chorych – zapalenia kości i neuroosteoartropatii Charcota. W procesie diagnostycznym obok badania podmiotowego, przedmiotowego i wyników badań laboratoryjnych istotną rolę odgrywa diagnostyka obrazowa. Metodą pierwszego rzutu jest klasyczna radiografia. W przypadku zapalenia kości na radiogramach można stwierdzić: obszary rozrzedzenia struktury kostnej, przerwanie zarysów warstwy korowej, odczyny okostnowe, a w fazie przewlekłej również zagęszczenie utkania kostnego i obecność martwaków. W przebiegu neuroosteoartropatii Charcota rozwija się natomiast obraz przypominający szybko postępujące zmiany zwyrodnieniowe, połączone z martwicą aseptyczną lub zmianami zapalnymi, na który składają się: destrukcja kostna z podwichnięciami i zwichnięciami oraz patologicznymi złamaniami prowadzącymi do pojawienia się licznych fragmentów kostnych, rozrzedzenie struktury kostnej, a w fazie późniejszej sklerotyzacja, zwężenie szpar stawowych oraz powstawanie odczynów okostnowych, groteskowych osteofitów, jak również ankyloza kostna. Przy niekorzystnym przebiegu i niewłaściwym leczeniu progresja zmian może doprowadzić do nasilonego zniekształcenia stopy i powstania tzw. rumowiska kostnego. Niestety obraz radiologiczny bywa nieswoisty i niejednokrotnie nie pozwala na postawienie jednoznacznego rozpoznania, zwłaszcza w fazie początkowej, zanim dojdzie do destrukcji kostnej. Z tego względu w niejednoznacznych przypadkach wskazane jest wykorzystanie również innych metod diagnostyki obrazowej, takich jak tomografia rezonansu magnetycznego, badania scyntygraficzne, tomografia komputerowa i ultrasonografia. Artykuł w wersji polskojęzycznej jest dostępny na stronie http://jultrason.pl/index.php/issues/volume-18-no-72
Źródło:: Journal of Ultrasonography; 2018, 18, 72; 42-49
2451-070X
Pojawia się w:: Journal of Ultrasonography
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 3.

Tytuł:: Anatomia prawidłowa i ultrasonograficzna wybranych nerwów obwodowych. Część I: Sonohistologia oraz ogólne zasady badania na przykładzie nerwu pośrodkowego
Normal and sonographic anatomy of selected peripheral nerves. Part I: Sonohistology and general principles of examination, following the example of the median nerve
Autorzy:: Kowalska, Berta
Sudoł-Szopińska, Iwona
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1061539.pdf
Data publikacji:: 2012
Wydawca:: Medical Communications
Tematy:: median nerve
peripheral nerves
proper anatomy
ultrasonographic anatomy
ultrasonography
anatomia prawidłowa
anatomia ultrasonograficzna
nerw pośrodkowy
nerwy obwodowe
ultrasonografia
Opis:: Ultrasonography is an established method for imaging peripheral nerves. It serves to supplement the physical examination, electromyography, and magnetic resonance imaging. It enables the identification of post-traumatic changes of nerves, neuropathies secondary to compression syndromes, inflammatory or neoplastic nerve lesions as well as the evaluation of postoperative complications. In certain situations, this technique is the imaging method of choice. It is increasingly used in anesthesiology for regional anesthesia. As in the case of other ultrasound imaging studies, the examination of peripheral nerves is non-invasive, well-tolerated by patients, and relatively inexpensive. This article presents the histological structure of peripheral nerves and their appearance in ultrasonography. It also presents the examination technique, following the example of the median nerve, and includes a series of diagrams and ultrasound images. The interpretation of the shape, echogenicity, thickness and vascularity of nerves is described, as well as their relation to the surrounding tissues. The “elevator technique”, which consists of locating a set nerve at a characteristic anatomic point, and following it proximally or distally, has been explained. The undisputed benefits of the ultrasound examination have been presented, including its advantages over other diagnostic methods. These advantages include the dynamic component of the ultrasound examination and the possibility of correlating the patient’s symptoms with the ultrasound images. As an example, the proper anatomy and the ultrasonographic appearance of the median nerve were described. This nerve’s course is presented, its divisions, and characteristic reference points, so as to facilitate its location and identification, and enable subsequent use of the aforementioned “elevator technique”. This article opens a series of publications concerning anatomy, technique of examination and pathologies of peripheral nerves.
Ultrasonografia jest uznaną metodą obrazowania nerwów obwodowych, stanowiącą uzupełnienie badania klinicznego, elektromiografii oraz badania metodą rezonansu magnetycznego. Pozwala na rozpoznanie neuropatii na tle zespołów uciskowych, zmian pourazowych nerwów, zmian nowotworowych i zapalnych nerwów oraz na ocenę powikłań pooperacyjnych. W niektórych sytuacjach staje się metodą z wyboru. Coraz częściej jest wykorzystywana w anestezjologii celem prowadzenia znieczuleń regionalnych. Podobnie jak w przypadku innych rodzajów badań ultrasonograficznych, diagnostyka nerwów obwodowych ma nieinwazyjny charakter, jest dobrze tolerowana przez pacjentów i względnie tania. W artykule przedstawiono budowę histologiczną nerwów obwodowych w korelacji z obrazem ultrasonograficznym oraz technikę badania na przykładzie nerwu pośrodkowego, załączając szereg schematów i zdjęć ultrasonograficznych. Opisano sposób interpretacji kształtu, echogeniczności, grubości, unaczynienia nerwu, a także jego stosunku do otaczających tkanek. Wyjaśniono „technikę windy”, polegającą na odnalezieniu nerwu w charakterystycznym punkcie anatomicznym i śledzeniu go w kierunku obwodowym bądź dogłowowym. Zwrócono uwagę na niekwestionowane zalety badania ultrasonograficznego i tym samym jego przewagę nad innymi metodami diagnostycznymi, jakimi są badanie dynamiczne i możliwość jednoczasowej konfrontacji dolegliwości pacjenta z obrazem ultrasonograficznym. Przedstawiono szczegółową anatomię prawidłową i ultrasonograficzną nerwu pośrodkowego. Opisano przebieg nerwu, jego podziały i charakterystyczne punkty referencyjne, ułatwiające jego odnalezienie i identyfikację, a następnie śledzenie wspomnianą „techniką windy”. Artykuł otwiera cykl prac dotyczących anatomii, techniki badania oraz patologii nerwów obwodowych.
Źródło:: Journal of Ultrasonography; 2012, 12, 49; 120-130
2451-070X
Pojawia się w:: Journal of Ultrasonography
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 4.

Tytuł:: Anatomia prawidłowa i ultrasonograficzna wybranych nerwów obwodowych. Część II: Wybrane nerwy obwodowe kończyny górnej
Normal and sonographic anatomy of selected peripheral nerves. Part II: Peripheral nerves of the upper limb
Autorzy:: Kowalska, Berta
Sudoł-Szopińska, Iwona
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1061559.pdf
Data publikacji:: 2012
Wydawca:: Medical Communications
Tematy:: examination technique
peripheral nerves of the upper extremity
proper anatomy
ultrasonographic anatomy
ultrasonography
anatomia prawidłowa
anatomia ultrasonograficzna
nerwy obwodowe kończyny górnej
technika badania
ultrasonografia
Opis:: The ultrasonographic examination is frequently used for imaging peripheral nerves. It serves to supplement the physical examination, electromyography, and magnetic resonance imaging. As in the case of other USG imaging studies, the examination of peripheral nerves is non-invasive, well-tolerated by patients, and relatively inexpensive. Part I of this article series described in detail the characteristic USG picture of peripheral nerves and the proper examination technique, following the example of the median nerve. This nerve is among the most often examined peripheral nerves of the upper limb. This part presents describes the normal anatomy and ultrasound picture of the remaining large nerve branches in the upper extremity and neck – the spinal accessory nerve, the brachial plexus, the suprascapular, axillary, musculocutaneous, radial and ulnar nerves. Their normal anatomy and ultrasonographic appearance have been described, including the division into individual branches. For each of them, specific reference points have been presented, to facilitate the location of the set trunk and its further monitoring. Sites for the application of the ultrasonographic probe at each reference point have been indicated. In the case of the ulnar nerve, the dynamic component of the examination was emphasized. The text is illustrated with images of probe positioning, diagrams of the normal course of the nerves as well as a series of ultrasonographic pictures of normal nerves of the upper limb. This article aims to serve as a guide in the ultrasound examination of the peripheral nerves of the upper extremity. It should be remembered that a thorough knowledge of the area’s topographic anatomy is required for this type of examination.
Badanie ultrasonograficzne jest obecnie powszechnie stosowaną metodą obrazowania nerwów obwodowych. Metoda ta stanowi uzupełnienie badania klinicznego, elektromiografii oraz badania metodą rezonansu magnetycznego. Podobnie jak w przypadku innych rodzajów badań ultrasonograficznych, diagnostyka nerwów obwodowych jest nieinwazyjna, dobrze tolerowana przez pacjentów i względnie tania. Charakterystyczny obraz ultrasonograficzny nerwów obwodowych oraz technika badania ultrasonograficznego zostały szczegółowo omówione w pierwszej części pracy na przykładzie nerwu pośrodkowego. Nerw ten należy do najczęściej ocenianych w badaniu ultrasonograficznym nerwów obwodowych kończyny górnej. Drugą część artykułu poświęcono anatomii prawidłowej i ultrasonograficznej pozostałych dużych pni nerwowych kończyny górnej i szyi, tj. nerwu dodatkowego, splotu barkowego, nerwu nadłopatkowego, pachowego, mięśniowo-skórnego, promieniowego oraz łokciowego. Omówiono anatomię prawidłową i ultrasonograficzną pni oraz podziały nerwów na poszczególne gałęzie. Wyszczególniono dla każdego z nich punkty referencyjne, pomagające w lokalizacji pnia oraz dalszym jego śledzeniu. Przedstawiono miejsca przyłożenia głowicy ultrasonograficznej w każdym punkcie referencyjnym. W przypadku nerwu łokciowego zwrócono uwagę na element oceny dynamicznej. Załączono dokumentację zdjęciową przyłożeń głowicy, schematy anatomiczne przebiegu nerwów oraz szereg obrazów ultrasonograficznych prawidłowych nerwów kończyny górnej. Artykuł został napisany z myślą o stworzeniu swego rodzaju przewodnika nt. techniki badania nerwów prawidłowych kończyny górnej. Nie należy jednak zapominać, iż warunkiem przeprowadzenia takiego badania jest znajomość anatomii topograficznej.
Źródło:: Journal of Ultrasonography; 2012, 12, 49; 131-147
2451-070X
Pojawia się w:: Journal of Ultrasonography
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 5.

Tytuł:: Anatomia prawidłowa i ultrasonograficzna wybranych nerwów obwodowych. Część III: Nerwy obwodowe kończyny dolnej
Normal and sonographic anatomy of selected peripheral nerves. Part III: Peripheral nerves of the lower limb
Autorzy:: Kowalska, Berta
Sudoł-Szopińska, Iwona
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1061591.pdf
Data publikacji:: 2012
Wydawca:: Medical Communications
Tematy:: examination technique
proper anatomy
technika badania peripheral nerves of the lower extremity
ultrasonographic anatomy
ultrasonography
anatomia prawidłowa
anatomia ultrasonograficzna
nerwy obwodowe kończyny dolnej
ultrasonografia
Opis:: The ultrasonographic examination is currently increasingly used in imaging peripheral nerves, serving to supplement the physical examination, electromyography and magnetic resonance imaging. As in the case of other USG imaging studies, the examination of peripheral nerves is non-invasive and well-tolerated by patients. The typical ultrasonographic picture of peripheral nerves as well as the examination technique have been discussed in part I of this article series, following the example of the median nerve. Part II of the series presented the normal anatomy and the technique for examining the peripheral nerves of the upper limb. This part of the article series focuses on the anatomy and technique for examining twelve normal peripheral nerves of the lower extremity: the iliohypogastric and ilioinguinal nerves, the lateral cutaneous nerve of the thigh, the pudendal, sciatic, tibial, sural, medial plantar, lateral plantar, common peroneal, deep peroneal and superficial peroneal nerves. It includes diagrams showing the proper positioning of the sonographic probe, plus USG images of the successively discussed nerves and their surrounding structures. The ultrasonographic appearance of the peripheral nerves in the lower limb is identical to the nerves in the upper limb. However, when imaging the lower extremity, convex probes are more often utilized, to capture deeply-seated nerves. The examination technique, similarly to that used in visualizing the nerves of upper extremity, consists of locating the nerve at a characteristic anatomic reference point and tracking it using the “elevator technique”. All 3 parts of the article series should serve as an introduction to a discussion of peripheral nerve pathologies, which will be presented in subsequent issues of the “Journal of Ultrasonography”.
Badanie ultrasonograficzne jest obecnie coraz chętniej stosowaną metodą obrazowania nerwów obwodowych, gdyż stanowi doskonałe uzupełnienie badania klinicznego, elektromiografii czy badania metodą rezonansu magnetycznego. Podobnie jak w przypadku innych rodzajów badań ultrasonograficznych, diagnostyka nerwów obwodowych jest nieinwazyjna i dobrze tolerowana przez pacjentów. Charakterystyczny obraz ultrasonograficzny nerwów obwodowych oraz technika badania ultrasonograficznego zostały omówione w pierwszej części pracy na przykładzie nerwu pośrodkowego. W drugiej części przedstawiono anatomię i technikę badania nerwów obwodowych kończyny górnej. W trzeciej zostanie omówiona anatomia i technika badania ultrasonograficznego dwunastu prawidłowych nerwów obwodowych kończyny dolnej: nerwu biodrowo-podbrzusznego, biodrowo-pachwinowego, skórnego bocznego uda, sromowego, kulszowego, piszczelowego, łydkowego, podeszwowego przyśrodkowego, podeszwowego bocznego, strzałkowego wspólnego, strzałkowego głębokiego, strzałkowego powierzchownego. Na załączonych schematach przedstawiono sposoby przyłożenia głowicy, skany z aparatu ultrasonograficznego obrazujące kolejno omawiane nerwy wraz z otaczającymi je strukturami. Obraz ultrasonograficzny nerwów obwodowych w kończynie dolnej jest identyczny jak w kończynie górnej. Częściej niż w kończynie górnej istnieje potrzeba wykorzystania głowic konweksowych, umożliwiających obrazowanie nerwów zlokalizowanych głęboko. Technika badania jest analogiczna jak w kończynie górnej i polega na odnalezieniu nerwu w charakterystycznym punkcie referencyjnym i śledzeniu go „techniką windy”. Niniejsze trzy części artykułu są wstępem do omówienia patologii nerwów obwodowych, która zostanie przedstawiona w kolejnych numerach „Journal of Ultrasonography”.
Źródło:: Journal of Ultrasonography; 2012, 12, 49; 148-163
2451-070X
Pojawia się w:: Journal of Ultrasonography
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 6.

Tytuł:: Ocena ultrasonograficzna wybranych patologii nerwów obwodowych. Część I: Neuropatie uciskowe kończyny górnej – z wyłączeniem zespołu cieśni kanału nadgarstka
Ultrasound assessment on selected peripheral nerve pathologies. Part I: Entrapment neuropathies of the upper limb – excluding carpal tunnel syndrome
Autorzy:: Kowalska, Berta
Sudoł‑Szopińska, Iwona
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1061420.pdf
Data publikacji:: 2012
Wydawca:: Medical Communications
Tematy:: Guyon’s canal syndrome
Kiloh-Nevin syndrome
Wartenberg’s disease
entrapment neuropathies
pronator teres muscle syndrome
supinator muscle syndrome
thoracic outlet syndrome
ultrasound
choroba wartenberga
neuropatie uciskowe
ultrasonografia
zespół kiloha‑nevina
zespół górnego otworu klatki piersiowej
zespół kanału guyona
zespół mięśnia nawrotnego obłego
zespół mięśnia odwracacza
Opis:: Ultrasound (US) is one of the methods for imaging entrapment neuropathies, post-traumatic changes to nerves, nerve tumors and postoperative complications to nerves. This type of examination is becoming more and more popular, not only for economic reasons, but also due to its value in making accurate diagnosis. It provides a very precise assessment of peripheral nerve trunk pathology – both in terms of morphology and localization. During examination there are several options available to the specialist: the making of a dynamic assessment, observation of pain radiation through the application of precise palpation and the comparison of resultant images with the contra lateral limb. Entrapment neuropathies of the upper limb are discussed in this study, with the omission of median nerve neuropathy at the level of the carpal canal, as extensive literature on this subject exists. The following pathologies are presented: pronator teres muscle syndrome, anterior interosseus nerve neuropathy, ulnar nerve groove syndrome and cubital tunnel syndrome, Guyon’s canal syndrome, radial nerve neuropathy, posterior interosseous nerve neuropathy, Wartenberg’s disease, suprascapular nerve neuropathy and thoracic outlet syndrome. Peripheral nerve examination technique has been presented in previous articles presenting information about peripheral nerve anatomy [Journal of Ultrasonography 2012; 12 (49): 120–163 – Normal and sonographic anatomy of selected peripheral nerves. Part I: Sonohistology and general principles of examination, following the example of the median nerve; Part II: Peripheral nerves of the upper limb; Part III: Peripheral nerves of the lower limb]. In this article potential compression sites of particular nerves are discussed, taking into account pathomechanisms of damage, including predisposing anatomical variants (accessory muscles). The parameters of ultrasound assessment have been established – echogenicity and echostructure, thickness (edema and related increase in the cross sectional area of the nerve trunk), vascularization and the reciprocal relationship with adjacent tissue.
Badanie ultrasonograficzne jest jedną z metod dodatkowych wykorzystywanych w diagnostyce neuropatii uciskowych, urazów i guzów nerwów, a także w celu oceny powikłań pooperacyjnych dotyczących nerwów. W ostatnim czasie badanie to zyskało na popularności ze względów nie tylko ekonomicznych, ale przede wszystkim ze względu na wartość diagnostyczną. Pozwala na bardzo precyzyjną ocenę patologii pnia nerwu obwodowego – zarówno morfologii, jak i lokalizacji. W czasie badania istnieje możliwość oceny dynamicznej, wypromieniowania bólu poprzez precyzyjną palpację oraz porównania obrazu z kończyną kontrlateralną. W pracy omówiono zespoły uciskowe nerwów obwodowych kończyny górnej, z pominięciem najczęstszej, tym samym szeroko prezentowanej w literaturze medycznej, neuropatii nerwu pośrodkowego na poziomie kanału nadgarstka. Przedstawiono zespół mięśnia nawrotnego obłego, neuropatię nerwu międzykostnego przedniego, zespół rowka nerwu łokciowego i zespół kanału łokciowego, zespół kanału Guyona, neuropatię nerwu promieniowego, neuropatię nerwu międzykostnego tylnego, chorobę Wartenberga, neuropatię nerwu nadłopatkowego oraz zespół górnego otworu klatki piersiowej. Technika badania nerwów obwodowych została przedstawiona w poprzednich artykułach, prezentujących anatomię prawidłową nerwów obwodowych [Journal of Ultrasonography 2012; 12 (49): 120–163 – Anatomia prawidłowa i ultrasonograficzna wybranych nerwów obwodowych. Część I: Sonohistologia oraz ogólne zasady badania na przykładzie nerwu pośrodkowego; Część II: Wybrane nerwy obwodowe kończyny górnej; Część III: Nerwy obwodowe kończyny dolnej]. W niniejszym artykule omówiono potencjalne miejsca ucisku poszczególnych nerwów, biorąc pod uwagę patomechanizmy uszkodzenia, w tym predysponujące warianty anatomiczne (mięśnie dodatkowe). Określono parametry oceny ultrasonograficznej – echogeniczność i echostrukturę, grubość (obrzęk i wiążący się z tym wzrost pola powierzchni przekroju poprzecznego pnia nerwu), unaczynienie oraz wzajemne relacje z przylegającymi tkankami.
Źródło:: Journal of Ultrasonography; 2012, 12, 50; 307-318
2451-070X
Pojawia się w:: Journal of Ultrasonography
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 7.

Tytuł:: Ocena ultrasonograficzna wybranych patologii nerwów obwodowych. Część II: Neuropatie uciskowe kończyny dolnej
Ultrasound assessment of selected peripheral nerves pathologies. Part II: Entrapment neuropathies of the lower limb
Autorzy:: Kowalska, Berta
Sudoł‑Szopińska, Iwona
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1061170.pdf
Data publikacji:: 2012
Wydawca:: Medical Communications
Tematy:: entrapment syndromes
lower extremity neuropathies
nerve compression syndromes
peripheral nerves
ultrasound
nerwy obwodowe
neuropatie kończyny dolnej
ultrasonografia
zespoły uciskowe nerwów
zespoły usidlenia
Opis:: Similarly to entrapment neuropathies of upper extremities, the ultrasound constitutes a valuable supplementation of diagnostic examinations performed in patients with suspicions of nerve entrapment syndromes of the lower limb. For many years, it was claimed that such pathologies were rare. This probably resulted from the lack of proper diagnostic tools (including high frequency ultrasound transducers) as well as the lack of sufficient knowledge in this area. In relation to the above, the symptoms of compression neuropathies were frequently interpreted as a manifestation of pathologies of the lumbar part of the spine or a other orthopedic disease (degenerative or overuse one). Consequently, many patients were treated ineffectively for many months and even, years which led to irreparable neurological changes and changes in the motor organ. Apart from a clinical examination, the diagnostics of entrapment neuropathies of lower limb is currently based on imaging tests (ultrasound, magnetic resonance) as well as functional assessments (electromyography). Magnetic resonance imaging is characterized by a relatively low resolution (as compared to ultrasound) which results in limited possibilities of morphological evaluation of the visualized pathology. Electromyography allows for the assessment of nerve function, but does not precisely determine the type and degree of change. This article presents examples of the most common entrapment neuropathies of the lower limb concerning the following nerves: sciatic, femoral, lateral femoral cutaneous, obturator, fibular and its branches, tibial and its branches as well as sural. The pathomorphological basis of the neuropathies as well as corresponding ultrasound images are presented in this paper. Attention has been drawn to echogenicity, degree of vascularization and bundle presentation of the trunk of a pathological peripheral nerve.
Podobnie jak w przypadku neuropatii uciskowych kończyny górnej badanie ultrasonograficzne jest cennym uzupełnieniem badań diagnostycznych przeprowadzanych u pacjentów z podejrzeniem zespołów uciskowych nerwów kończyny dolnej. Przez wiele lat uważano, że tego rodzaju patologie występują rzadko. Prawdopodobnie było to efektem braku odpowiednich narzędzi diagnostycznych (w tym głowic ultradźwiękowych o wysokich częstotliwościach), jak również braku dostatecznej wiedzy na ten temat. Wobec powyższego objawy neuropatii uciskowych często interpretowano jako wyraz patologii odcinka lędźwiowego kręgosłupa lub innej choroby ortopedycznej (o podłożu zwyrodnieniowym czy przeciążeniowym). W rezultacie niejednokrotnie pacjenci byli nieskutecznie leczeni przez wiele miesięcy, a nawet lat, co prowadziło do nieodwracalnych zmian neurologicznych oraz zmian w narządzie ruchu. Diagnostyka neuropatii uciskowych kończyny dolnej opiera się obecnie, poza badaniem klinicznym, na badaniach obrazowych (badanie ultrasonograficzne i rezonans magnetyczny) oraz czynnościowych (elektromiografia). Rezonans magnetyczny cechuje relatywnie niska (w porównaniu z ultrasonografią) rozdzielczość, co skutkuje ograniczonymi możliwościami oceny morfologicznej uwidocznionej patologii. Elektromiografia pozwala na ocenę funkcji nerwu, jednak bez dokładnego określenia typu i poziomu zmian. W pracy omówiono przykłady najczęstszych neuropatii uciskowych kończyny dolnej, dotyczących nerwu kulszowego, udowego, skórnego bocznego uda, zasłonowego, nerwu strzałkowego i jego gałęzi, nerwu piszczelowego i jego gałęzi oraz nerwu łydkowego. Przedstawiono podłoże patomorfologiczne neuropatii oraz odpowiadające im obrazy ultrasonograficzne. Zwrócono uwagę na echogeniczność, stopień unaczynienia oraz rysunek pęczkowy objętego patologią pnia nerwu obwodowego.
Źródło:: Journal of Ultrasonography; 2012, 12, 51; 463-471
2451-070X
Pojawia się w:: Journal of Ultrasonography
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 8.

Tytuł:: Ocena ultrasonograficzna wybranych patologii nerwów obwodowych. Część III: Urazy i ocena pooperacyjna
Ultrasound assessment of selected peripheral nerve pathologies. Part III: Injuries and postoperative evaluation
Autorzy:: Kowalska, Berta
Sudoł-Szopińska, Iwona
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1059293.pdf
Data publikacji:: 2013
Wydawca:: Medical Communications
Tematy:: nerve injuries
peripheral neuropathies
postoperative complications
posttraumatic lesions
secondary neuropathies
ultrasound
neuropatie obwodowe
powikłania pooperacyjne
ultrasonografia
urazy nerwów
wtórne neuropatie
zmiany pourazowe
Opis:: The previous articles of the series devoted to ultrasound diagnostics of peripheral nerves concerned the most common nerve pathologies, i.e. entrapment neuropathies. The aim of the last part of the series is to present ultrasound possibilities in the postoperative control of the peripheral nerves as well as in the diagnostics of the second most common neuropathies of peripheral nerves, i.e. posttraumatic lesions. Early diagnostics of posttraumatic changes is of fundamental importance for the course of treatment and its long-term effects. It aids surgeons in making treatment decisions (whether surgical or conservative). When surgical treatment is necessary, the surgeon, based on US findings, is able to plan a given type of operative method. In certain cases, may even abandon the corrective or reconstructive surgery of the nerve trunk (when there are extensive defects of the nerve trunks) and instead, proceed with muscle transfers. Medical literature proposes a range of divisions of the kinds of peripheral nerve injuries depending on, among others, the mechanism or degree of damage. However, the most important issue in the surgeon-diagnostician communication is a detailed description of stumps of the nerve trunks, their distance and location. In the postoperative period, ultrasound is used for monitoring the operative or conservative treatment effects including the determination of the causes of a persistent or recurrent neuropathy. It facilitates decision-making concerning a repeated surgical procedure or assuming a wait-and-see attitude. It is a difficult task for a diagnostician and it requires experience, close cooperation with a clinician and knowledge concerning surgical techniques. Apart from a static assessment, a dynamic assessment of possible adhesions constitutes a crucial element of postoperative examination. This feature distinguishes ultrasound scanning from other methods used in the diagnostics of peripheral neuropathies.
W poprzednich dwóch artykułach z serii poświęconej diagnostyce ultrasonograficznej nerwów obwodowych zostały przedstawione najczęstsze patologie, jakimi są neuropatie uciskowe. Celem kończącej cykl III części jest przedstawienie możliwości ultrasonografii w ocenie drugich co do częstości neuropatii obwodowych, tj. zmian pourazowych, oraz w kontroli pooperacyjnej nerwów obwodowych. Wczesna diagnostyka zmian pourazowych ma fundamentalne znaczenie dla przebiegu leczenia oraz jego odległych wyników. Ułatwia chirurgowi podjęcie decyzji o rodzaju postępowania (operacyjnym bądź zachowawczym). W przypadku konieczności leczenia operacyjnego chirurg w oparciu o wynik badania ultrasonograficznego może zaplanować rodzaj metody operacyjnej. W niektórych sytuacjach może nawet odstąpić od zabiegu naprawczego czy rekonstrukcyjnego (przy rozległych ubytkach pni nerwowych) na rzecz transferów mięśniowych. Literatura medyczna proponuje szereg podziałów uszkodzeń nerwów obwodowych, między innymi w zależności od mechanizmu czy stopnia uszkodzenia. Najważniejszy w komunikacji pomiędzy chirurgiem a diagnostą jest jednak szczegółowy opis obrazu kikutów pni nerwowych, ich odległości oraz miejsca położenia. W okresie pooperacyjnym diagnostyka ultrasonograficzna jest wykorzystywana w celu monitorowania efektów leczenia operacyjnego bądź zachowawczego, w tym do określenia przyczyn utrzymującej się bądź nawrotowej neuropatii. Pozwala na podjęcie decyzji o ponownym zabiegu operacyjnym lub przyjęciu postawy wyczekującej. Jest to dla diagnosty trudne zadanie, wymagające doświadczenia, ścisłej współpracy z klinicystą oraz znajomości technik operacyjnych. W ocenie pooperacyjnej bardzo ważny element badania, poza oceną statyczną, stanowi ocena dynamiczna pod kątem ewentualnych zrostów; jest to cecha wyróżniająca badanie ultrasonograficzne spośród innych metod diagnostyki neuropatii obwodowych.
Źródło:: Journal of Ultrasonography; 2013, 13, 52; 82-92
2451-070X
Pojawia się w:: Journal of Ultrasonography
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 9.

Tytuł:: Charcot arthropathy in ultrasound examination – a case report
Artropatia Charcota w obrazie ultrasonograficznym – opis przypadku
Autorzy:: Płaza, Mateusz
Nowakowska-Płaza, Anna
Walentowska-Janowicz, Marta
Chojnowski, Marek
Sudoł-Szopińska, Iwona
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1052474.pdf
Data publikacji:: 2016
Wydawca:: Medical Communications
Tematy:: cukrzyca
osteoartropatia neurogenna
polineuropatia
ultrasonografia
artropatia charcota
neurogenic osteoarthropathy
Opis:: This article presents a patient with a long history of type 1 diabetes mellitus complicated with neuropathy and Charcot disease. The most common cause of neuropathic osteoarthropathy, called Charcot osteoarthropathy, is poorly controlled diabetes. The clinical picture is characterized by considerable edema, redness and increased skin temperature with relatively slight pain due to injury to nerve fibers responsible for pain sensation. The differential diagnosis should include bacterial or autoimmune arthritis, arthritis associated with gout as well as venous thrombosis and injury. The contribution of a local inflammatory reaction and abnormal bone turnover with excessive osteoclast activity might play a role in the etiopathogenesis of this disease. As a result, osseous and articular destruction progresses rapidly leading to irreversible deformity of the foot. Avoiding weight-bearing and resting the foot in a specially selected plaster cast is the most important part of treatment. Patients with the aforementioned complaints are referred to radiologists for imaging examinations. An ultrasonographer should pay attention to changes typical of Charcot arthropathy, such as: inflammatory and destructive changes in joints of the foot, uneven contour of bones with thickening and periosteal hyperemia as well as soft tissue swelling.
Przedstawiamy opis przypadku pacjenta chorującego od wielu lat na cukrzycę typu 1 powikłaną neuropatią i artropatią Charcota. Najczęstszą przyczyną osteoartropatii neurogennej, zwanej osteoartropatią Charcota, jest źle wyrównana cukrzyca. W obrazie klinicznym zwraca uwagę znaczny obrzęk, zaczerwienienie oraz wzmożone ucieplenie stopy przy stosunkowo niewielkich dolegliwościach bólowych na skutek uszkodzenia włókien nerwowych przewodzących czucie bólu. W diagnostyce różnicowej należy uwzględnić zapalenie stawów o etiologii bakteryjnej, dnawej, autoimmunologicznej oraz zakrzepicę żylną i uraz. W etiopatogenezie choroby rozważa się udział miejscowej reakcji zapalnej i nieprawidłowy obrót kostny z nadmierną aktywacją osteoklastów. W efekcie dochodzi do szybko postępującej destrukcji struktur kostnych i stawowych oraz nieodwracalnych deformacji stopy. W leczeniu najważniejsze jest odciążenie stopy we wczesnej fazie choroby w specjalnie dobranym opatrunku gipsowym. Pacjenci z opisanymi wyżej dolegliwościami kierowani są na badania obrazowe. Ultrasonografista powinien zwracać uwagę na zmiany typowe dla artropatii Charcota, tj. zapalno-destrukcyjne w stawach stóp, a także nierówny zarys kości z obecnością pogrubienia i przekrwienia okostnej oraz obrzęk tkanek miękkich.
Źródło:: Journal of Ultrasonography; 2016, 16, 65; 210-215
2451-070X
Pojawia się w:: Journal of Ultrasonography
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 10.

Tytuł:: Role of ultrasonography in the diagnosis of rheumatic diseases in light of ACR/EULAR guidelines
Rola ultrasonografii w diagnostyce chorób reumatycznych w świetle wytycznych ACR/EULAR
Autorzy:: Płaza, Mateusz
Nowakowska-Płaza, Anna
Pracoń, Grzegorz
Sudoł-Szopińska, Iwona
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1052739.pdf
Data publikacji:: 2016
Wydawca:: Medical Communications
Tematy:: choroby reumatyczne
polimialgia reumatyczna
reumatoidalne zapalenie stawów
spondyloartropatie
ultrasonografia
polymyalgia rheumatica
Opis:: In the past years, ultrasound imaging has become an integral element of the diagnostic process in rheumatic diseases. It enables the identification of a range of inflammatory changes in joint cavities, sheaths and bursae, and allows their activity to be assessed. In 2012, experts of the European Society of Musculoskeletal Radiology prepared recommendations concerning the role of ultrasonography in the diagnosis of musculoskeletal diseases. Ultrasound was considered the method of choice in imaging peripheral synovitis. Moreover, ultrasound imaging has been popularized thanks to the new classification criteria for rheumatoid arthritis issued by the American College of Rheumatology and European League Against Rheumatism in 2010. They underline the role of ultrasound imaging in the detection of articular inflammatory changes that are difficult to assess unambiguously in the clinical examination. These criteria have become the basis for recommendations prepared by experts from the European League Against Rheumatism concerning medical imaging in rheumatoid arthritis. Nine of ten recommendations concern ultrasonography which is relevant in detecting diseases, predicting their progression and treatment response, monitoring disease activity and identifying remission. In the new criteria concerning polymyalgia rheumatica from 2012, an ultrasound scan of the shoulder and pelvic girdle was considered an alternative to clinical assessment. Moreover, the relevance of ultrasonography in the diagnosis and monitoring of peripheral spondyloarthropathies was widely discussed in 2014 during the meeting of the European League Against Rheumatism in Paris.
Badanie ultrasonograficzne stało się w ostatnich latach integralnym elementem diagnostyki chorób reumatycznych. Umożliwia rozpoznanie spektrum zmian zapalnych w jamach stawów, pochewkach i kaletkach wraz z oceną ich aktywności. W 2012 roku eksperci Europejskiego Towarzystwa Radiologii Mięśniowo-Szkieletowej opracowali rekomendacje dotyczące roli badań ultrasonograficznych w diagnostyce chorób układu mięśniowo-szkieletowego. Ultrasonografię uznano za metodę z wyboru w obrazowaniu zapalenia błony maziowej stawów obwodowych. Do upowszechnienia badania ultrasonograficznego przyczyniło się ponadto ustanowienie w 2010 roku nowych kryteriów klasyfikowania reumatoidalnego zapalenia stawów według Amerykańskiego Kolegium Reumatologicznego i Europejskiej Ligi do Walki z Reumatyzmem, w których podkreślono rolę ultrasonografii w identyfikacji zmian zapalnych w stawach trudnych do jednoznacznej oceny klinicznej. Kryteria te stały się podstawą do sformułowania przez ekspertów Europejskiej Ligi do Walki z Reumatyzmem zaleceń dotyczących wykorzystania badań obrazowych w reumatoidalnym zapaleniu stawów. Dziewięć z dziesięciu rekomendacji dotyczy ultrasonografii, która ma znaczenie w rozpoznawaniu chorób, przewidywaniu ich progresji i odpowiedzi na leczenie, monitorowaniu aktywności choroby oraz określeniu remisji. W nowych kryteriach polimialgii reumatycznej z 2012 roku ujęto badanie ultrasonograficzne stawów obręczy barkowej i biodrowej jako alternatywę oceny klinicznej. Podkreśla się również znaczenie ultrasonografii w diagnostyce i monitorowaniu aktywności spondyloartropatii obwodowej, co szeroko dyskutowano na zjeździe Europejskiej Ligi do Walki z Reumatyzmem w Paryżu w 2014 roku.
Źródło:: Journal of Ultrasonography; 2016, 16, 64; 55-64
2451-070X
Pojawia się w:: Journal of Ultrasonography
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 11.

Tytuł:: The value of ultrasound in the diagnosis of limited scleroderma – a case report
Wartość badania ultrasonograficznego w diagnostyce twardziny ograniczonej – opis przypadku klinicznego
Autorzy:: Pracoń, Grzegorz
Płaza, Mateusz
Walentowska-Janowicz, Marta
Sudoł-Szopińska, Iwona
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1053255.pdf
Data publikacji:: 2015
Wydawca:: Medical Communications
Tematy:: artefakt migotania
twardzina ograniczona
twardzina układowa
ultrasonografia
wapnienie
colour twinkling artifact
Opis:: Systemic sclerosis, popularly referred to as scleroderma, is a chronic connective tissue disease with present autoantibodies against platelet-derived growth factor receptor. These antibodies activate directly fibroblasts causing the dermis and internal organs’ fibrosis and vascular damage. Additionally, calcific collections, including hydroxyapatite crystals, may develop in subcutaneous tissue and juxta-articular soft tissue. Herein, we report a case of a 72-year-old woman, referred by a rheumatologist for plain radiography and ultrasound examination of hands due to pain and swelling of the fourth finger of the left hand. Dermal induration affecting hands, especially fourth finger on the left side and the Raynaud phenomenon were observed on physical examination. Furthermore, the patient had noticed periodic discharge with a toothpaste consistency from a tiny fistula localised in the vicinity of the fourth finger alterations. The paper emphasises a possible application of the twinkling artefact and MicroPure option on ultrasound examination in differential diagnosis of soft tissue calcifications. Making the correct diagnosis can attribute to precise planning of surgical treatment.
Twardzina układowa (systemic sclerosis, SSc), potocznie zwana sklerodermą, jest przewlekłą układową chorobą tkanki łącznej, w której występują autoprzeciwciała skierowane przeciwko receptorom płytkowego czynnika wzrostu, odpowiedzialne za bezpośrednią aktywację fibroblastów, a co za tym idzie – postępujące włóknienie skóry i narządów wewnętrznych oraz uszkodzenie naczyń krwionośnych. Oprócz tego w tkance podskórnej i tkankach miękkich okołostawowych mogą odkładać się sole wapnia, w tym kryształy hydroksyapatytów. Przedstawiamy przypadek 72-letniej kobiety skierowanej na badanie radiograficzne i ultrasonograficzne rąk przez reumatologa z powodu bólu i obrzęku palca czwartego ręki lewej. W badaniu fizykalnym stwierdzono pogrubienie skóry palców rąk, zwłaszcza palca czwartego ręki lewej, oraz objaw Raynauda. Ponadto chora zgłaszała obecność periodycznie pojawiającej się przetoki na wysokości zmian zlokalizowanych w tym palcu, z której obserwowała okresowy wyciek gęstej treści o konsystencji pasty do zębów. Praca podkreśla przydatność nadal mało znanego zjawiska artefaktu migotania oraz opcji MicroPure w badaniu ultrasonograficznym w diagnostyce różnicowej zwapnień w tkankach miękkich na przykładzie twardziny ograniczonej. Dokładna diagnostyka zmian pozwala na precyzyjne zaplanowanie zabiegu operacyjnego.
Źródło:: Journal of Ultrasonography; 2015, 15, 62; 326-331
2451-070X
Pojawia się w:: Journal of Ultrasonography
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 12.

Tytuł:: Złamanie promieniowej trzeszczki stawu śródnadgarstkowo-paliczkowego drugiego palca – opis przypadku klinicznego
Radial sesamoid fracture of the second MCP joint – a case report
Autorzy:: Pracoń, Grzegorz
Walentowska-Janowicz, Marta
Nowicki, Paweł
Płaza, Mateusz
Sudoł-Szopińska, Iwona
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1053676.pdf
Data publikacji:: 2015
Wydawca:: Medical Communications
Tematy:: bone fracture
diagnostic imaging
hand
sesamoid bones
ultrasonography
diagnostyka obrazowa
ręka
trzeszczki
ultrasonografia
złamanie kości
Opis:: A fracture of the sesamoid bone of the hand is rarely seen. In most cases, it is strictly associated with the trauma. The patient complains of a long-lasting, due to unclear diagnosis, painful swelling of the joint with an inability to flex the affected finger. Limited blood supply makes the untreated fracture prone to avascular necrosis. Thus, it is extremely important to make a proper diagnosis early. Bilateral comparing the affected areas with ultrasonography seems to be the method of choice. The treatment is conservative or surgical when needed. We present a case of a radial sesamoid fracture of the second metacarpophalangeal joint without a history of trauma.
Złamanie trzeszczki dłoniowej jest rzadką patologią, występującą zazwyczaj w mechanizmie urazu. Chory skarży się na bolesny obrzęk okolicznego stawu z ograniczeniem zgięcia, często o długim czasie trwania ze względu na trudności w postawieniu diagnozy. Nieleczone złamanie, z uwagi na ograniczone unaczynienie trzeszczek, może prowadzić do martwicy aseptycznej. Dlatego bardzo ważne jest wykrycie patologii przed wystąpieniem powikłań. Badanie ultrasonograficzne stanowi metodę z wyboru w diagnostyce tego złamania. W przypadku niepowodzenia leczenia zachowawczego stosuje się wycięcie chirurgiczne objętej procesem chorobowym trzeszczki. W opisanym przypadku klinicznym złamanie trzeszczki promieniowej stawu śródnadgarstkowo-paliczkowego palca wskazującego nie było poprzedzone urazem.
Źródło:: Journal of Ultrasonography; 2015, 15, 60; 96-101
2451-070X
Pojawia się w:: Journal of Ultrasonography
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 13.

Tytuł:: Przydatność ultrasonografii w diagnostyce zespołu Sjögrena
The usefulness of ultrasound in the diagnostics of Sjögren’s syndrome
Autorzy:: Saied, Fadhil
Włodkowska‑Korytkowska, Monika
Maślińska, Maria
Kwiatkowska, Brygida
Kunisz, Wojciech
Smorawińska, Patrycja
Sudoł‑Szopińska, Iwona
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1059021.pdf
Data publikacji:: 2013
Wydawca:: Medical Communications
Tematy:: Sjögren’s syndrome
parotid gland
submandibular gland
ultrasound
ultrasound examination of the main salivary glands
ultrasonografia
ultrasonografia głównych gruczołów ślinowych
zespół sjögrena
ślinianka podżuchwowa
ślinianka przyuszna
Opis:: Sjögren’s syndrome is an autoimmune exocrinopathy which manifests itself with dryness of the eyes and the oral cavity. These symptoms comprise a so-called sicca syndrome (xerostomia and xerophthalmia). Two forms of this disease may be distinguished: primary Sjögren’s syndrome which affects salivary glands and secondary Sjögren’s syndrome with other autoimmune diseases present such as rheumatoid arthritis, systemic lupus erythematosus or systemic scleroderma. The diagnosis is based on the classification criteria established in 2002 by a group of American and European scientists (American-European Consensus Group), which involve the interview and physical examination as well as serological, histopathological and radiological tests. Most of these examinations show some limitations such as invasiveness, expensiveness or limited accessibility. The latest research suggests that ultrasound examination may appear promising in the diagnostics of the main salivary glands: submandibular and parotid glands. It is an accessible and relatively cheap examination with high sensitivity and specificity values which are comparable to those obtained via conventional means used in the diagnostics of this disease, i.e. biopsy of the minor salivary glands, sialography and scintigraphy, as well as superior to those obtained in sialometry and Schirmer’s test. Additionally, ultrasonography correlates with the results of magnetic resonance imaging. Therefore, a number of authors claim that US examination should be included in the classification criteria of Sjögren’s syndrome. The aim of this article is to present the diagnostic capacity of the US examination in Sjögren’s syndrome using the current ultrasound classification systems based on the grey-scale, Doppler and contrast-enhanced examinations. The latest research confirms that the most valuable diagnostic criterion in Sjögren’s syndrome is the heterogeneity of the glandular parenchyma. The outcome of the examination greatly depends on the examiner’s experience.
Zespół Sjögrena jest autoimmunologiczną egzokrynopatią, manifestującą się objawami suchości oka i jamy ustnej, składającymi się na tzw. zespół suchości (kserostomia i kseroftalmia). Można wyróżnić dwie postaci choroby: pierwotny zespół Sjögrena, zajmujący głównie gruczoły ślinowe, oraz wtórny zespół Sjögrena, z towarzyszącymi innymi chorobami autoimmunologicznymi, tj. reumatoidalnym zapaleniem stawów, toczniem układowym rumieniowym czy twardziną układową. Rozpoznanie choroby opiera się na kryteriach klasyfikacyjnych opracowanych w 2002 roku przez grupę naukowców z Ameryki i Europy (American‑European Consensus Group), które bazują na badaniach przedmiotowych i podmiotowych, serologicznych, histopatologicznych i radiologicznych. Większość tych badań wykazuje pewne ograniczenia, takie jak inwazyjność, wysoki koszt czy mała dostępność. Ostatnie prace wskazują, że obiecującą metodą w diagnostyce choroby jest badanie ultrasonograficzne głównych gruczołów ślinowych: ślinianek podżuchwowych i przyusznych. Jest to badanie dostępne, stosunkowo niedrogie, wykazujące wysoką czułość i swoistość, na poziomie porównywalnym do konwencjonalnych metod stosowanych w rozpoznawaniu tej choroby, tj. biopsji gruczołów ślinowych mniejszych, sialografii i scyntygrafii, i przewyższającym sialometrię i test Schirmera. Dodatkowo koreluje z wynikami rezonansu magnetycznego. Wielu autorów postuluje zatem włączenie badania ultrasonograficznego do kryteriów klasyfikacyjnych zespołu Sjögrena. Celem pracy jest przedstawienie możliwości diagnostycznych badania ultrasonograficznego w rozpoznawaniu zespołu Sjögrena, z uwzględnieniem dotychczas stosowanych ultrasonograficznych systemów klasyfikacyjnych, opierających się na badaniu w skali szarości, w opcji dopplerowskiej oraz z zastosowaniem środków kontrastujących. Najnowsze badania potwierdzają, że najcenniejszym diagnostycznie kryterium w rozpoznawaniu zespołu Sjögrena jest niejednorodność miąższu gruczołów. Wynik badania w dużej mierze zależy od doświadczenia badającego.
Źródło:: Journal of Ultrasonography; 2013, 13, 53; 202-211
2451-070X
Pojawia się w:: Journal of Ultrasonography
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 14.

Tytuł:: Classifications and imaging of juvenile spondyloarthritis
Klasyfikacje i diagnostyka obrazowa młodzieńczych spondyloartropatii
Autorzy:: Sudoł-Szopińska, Iwona
Eshed, Iris
Jans, Lennart
Herregods, Nele
Teh, James
Vojinovic, Jelena
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1032329.pdf
Data publikacji:: 2018
Wydawca:: Medical Communications
Tematy:: enteropathic arthritis
enthesitis-related arthritis
juvenile ankylosing spondylitis
juvenile psoriatic arthritis
juvenile spondyloarthritis
Opis:: Juvenile spondyloarthritis may be present in at least 3 subtypes of juvenile idiopathic arthritis according to the classification of the International League of Associations for Rheumatology. By contrast with spondyloarthritis in adults, juvenile spondyloarthritis starts with inflammation of peripheral joints and entheses in the majority of children, whereas sacroiliitis and spondylitis may develop many years after the disease onset. Peripheral joint involvement makes it difficult to differentiate juvenile spondyloarthritis from other juvenile idiopathic arthritis subtypes. Sacroiliitis, and especially spondylitis, although infrequent in childhood, may manifest as low back pain. In clinical practice, radiographs of the sacroiliac joints or pelvis are performed in most of the cases even though magnetic resonance imaging offers more accurate diagnosis of sacroiliitis. Neither disease classification criteria nor imaging recommendations have taken this advantage into account in patients with juvenile spondyloarthritis. The use of magnetic resonance imaging in evaluation of children and adolescents with a clinical suspicion of sacroiliitis would improve early diagnosis, identification of inflammatory changes and treatment. In this paper, we present the imaging features of juvenile spondyloarthritis in juvenile ankylosing spondylitis, juvenile psoriatic arthritis, reactive arthritis with spondyloarthritis, and juvenile arthropathies associated with inflammatory bowel disease.
Zgodnie z klasyfikacją Międzynarodowej Ligi Stowarzyszeń Reumatologicznych (International League of Associations for Rheumatology) spondyloartropatie młodzieńcze uwzględnione są w co najmniej trzech podtypach młodzieńczego idiopatycznego zapalenia stawów. W przeciwieństwie do spondyloartropatii występujących u chorych dorosłych, u większości dzieci choroba rozpoczyna się zajęciem stawów obwodowych i entez, podczas gdy zapalenie stawów krzyżowo-biodrowych i kręgosłupa może ujawnić się dopiero po upływie wielu lat od wystąpienia pierwszych objawów choroby. Zajęcie stawów obwodowych sprawia, że odróżnienie młodzieńczych spondyloartropatii od innych podtypów młodzieńczego idiopatycznego zapalenia stawów jest trudne. Zapalenie stawów krzyżowo-biodrowych, a w szczególności zapalenie stawów kręgosłupa, nieczęste jednak u dzieci, może manifestować się bólem w dolnej części pleców. W takich przypadkach, u większości chorych zleca się zdjęcia radiograficzne stawów krzyżowo-biodrowych lub miednicy, mimo że bardziej dokładną metodą w diagnostyce zapalenia stawów krzyżowo-biodrowych jest badanie rezonansem magnetycznym. Faktu tego nie uwzględniono jednak ani w kryteriach klasyfikacyjnych, ani w rekomendacjach dotyczących diagnostyki obrazowej u pacjentów z młodzieńczymi spondyloartropatiami, podczas gdy zastosowanie rezonansu magnetycznego w diagnostyce dzieci i młodzieży z klinicznym podejrzeniem zapalenia stawów krzyżowo-biodrowych mogłoby poprawić wczesne wykrywanie choroby i wyniki leczenia. Niniejszy artykuł przedstawia obraz radiologicznych młodzieńczych spondyloartropatii, w tym: młodzieńczego zesztywniającego zapalenia stawów kręgosłupa, młodzieńczego łuszczycowego zapalenia stawów, reaktywnego zapalenia stawów oraz młodzieńczych spondyloartropatii występujących w przebiegu zapalnych chorób jelit.
Źródło:: Journal of Ultrasonography; 2018, 18, 74; 224-233
2451-070X
Pojawia się w:: Journal of Ultrasonography
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 15.

Tytuł:: Diagnostic imaging of psoriatic arthritis. Part I: etiopathogenesis, classifications and radiographic features
Diagnostyka obrazowa łuszczycowego zapalenia stawów. Część I: etiopatogeneza, klasyfikacje i rentgenodiagnostyka
Autorzy:: Sudoł-Szopińska, Iwona
Matuszewska, Genowefa
Kwiatkowska, Brygida
Pracoń, Grzegorz
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1052753.pdf
Data publikacji:: 2016
Wydawca:: Medical Communications
Tematy:: diagnostic imaging
enthesitis
plain radiography
psoriatic arthritis
spondyloarthritis
diagnostyka obrazowa
radiografia
zapalenie stawów kręgosłupa
łuszczycowe zapalenie stawów
Opis:: Psoriatic arthritis is one of the spondyloarthritis. It is a disease of clinical heterogenicity, which may affect peripheral joints, as well as axial spine, with presence of inflammatory lesions in soft tissue, in a form of dactylitis and enthesopathy. Plain radiography remains the basic imaging modality for PsA diagnosis, although early inflammatory changes affecting soft tissue and bone marrow cannot be detected with its use, or the image is indistinctive. Typical radiographic features of PsA occur in an advanced disease, mainly within the synovial joints, but also in fibrocartilaginous joints, such as sacroiliac joints, and additionally in entheses of tendons and ligaments. Moll and Wright classified PsA into 5 subtypes: asymmetric oligoarthritis, symmetric polyarthritis, arthritis mutilans, distal interphalangeal arthritis of the hands and feet and spinal column involvement. In this part of the paper we discuss radiographic features of the disease. The next one will address magnetic resonance imaging and ultrasonography.
Łuszczycowe zapalenie stawów jest jednostką należącą do grupy zapaleń kręgosłupa z towarzyszącym zapaleniem stawów obwodowych (spondyloarthritis, SpA). Choroba ma różne manifestacje kliniczne – może przebiegać z zajęciem stawów obwodowych, jak również kręgosłupa osiowego oraz z obecnością zmian zapalnych tkanek miękkich, w postaci zapalenia palca (dactylitis) bądź entezopatii. Klasyczna radiografia stanowi metodę z wyboru używaną w diagnostyce łuszczycowego zapalenia stawów, jednak nie uwidacznia ona wczesnych zmian zapalnych tkanek miękkich i szpiku kostnego lub obraz radiograficzny nie jest charakterystyczny. Typowe zmiany radiograficzne ujawniają się w zaawansowanych stadiach choroby; dotyczą głównie stawów maziówkowych, lecz także chrzęstno-włóknistych, takich jak stawy krzyżowo-biodrowe, oraz entez ścięgien i więzadeł. Moll i Wright sklasyfikowali łuszczycowe zapalenie stawów, wyróżniając pięć podtypów choroby: asymetryczne zapalenie nielicznostawowe, symetryczne zapalenie wielostawowe, postać nadżerkową arthritis mutilans, postać zajmującą stawy międzypaliczkowe dalsze palców rąk i stóp oraz zajęcie kręgosłupa osiowego. W pierwszej części artykułu przedstawiono radiograficzne manifestacje choroby. W części drugiej zostaną omówione zmiany widoczne w badaniu metodą rezonansu magnetycznego i w ultrasonografii.
Źródło:: Journal of Ultrasonography; 2016, 16, 64; 65-77
2451-070X
Pojawia się w:: Journal of Ultrasonography
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Informacja

Wyszukujesz frazę "Sudoł‑Szopińska, Iwona" wg kryterium: Autor

Źródło danych

Dostawca treści

Kolekcja

Rok wydania

Wydawca

Temat

Autor

Typ dokumentu

Język