Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Sudoł‑Szopińska, Iwona" wg kryterium: Autor

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-31 z 31
    Tytuł:
    Ocena ultrasonograficzna wybranych patologii nerwów obwodowych. Część II: Neuropatie uciskowe kończyny dolnej
    Ultrasound assessment of selected peripheral nerves pathologies. Part II: Entrapment neuropathies of the lower limb
    Autorzy:
    Kowalska, Berta
    Sudoł‑Szopińska, Iwona
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1061170.pdf
    Data publikacji:
    2012
    Wydawca:
    Medical Communications
    Tematy:
    entrapment syndromes
    lower extremity neuropathies
    nerve compression syndromes
    peripheral nerves
    ultrasound
    nerwy obwodowe
    neuropatie kończyny dolnej
    ultrasonografia
    zespoły uciskowe nerwów
    zespoły usidlenia
    Opis:
    Similarly to entrapment neuropathies of upper extremities, the ultrasound constitutes a valuable supplementation of diagnostic examinations performed in patients with suspicions of nerve entrapment syndromes of the lower limb. For many years, it was claimed that such pathologies were rare. This probably resulted from the lack of proper diagnostic tools (including high frequency ultrasound transducers) as well as the lack of sufficient knowledge in this area. In relation to the above, the symptoms of compression neuropathies were frequently interpreted as a manifestation of pathologies of the lumbar part of the spine or a other orthopedic disease (degenerative or overuse one). Consequently, many patients were treated ineffectively for many months and even, years which led to irreparable neurological changes and changes in the motor organ. Apart from a clinical examination, the diagnostics of entrapment neuropathies of lower limb is currently based on imaging tests (ultrasound, magnetic resonance) as well as functional assessments (electromyography). Magnetic resonance imaging is characterized by a relatively low resolution (as compared to ultrasound) which results in limited possibilities of morphological evaluation of the visualized pathology. Electromyography allows for the assessment of nerve function, but does not precisely determine the type and degree of change. This article presents examples of the most common entrapment neuropathies of the lower limb concerning the following nerves: sciatic, femoral, lateral femoral cutaneous, obturator, fibular and its branches, tibial and its branches as well as sural. The pathomorphological basis of the neuropathies as well as corresponding ultrasound images are presented in this paper. Attention has been drawn to echogenicity, degree of vascularization and bundle presentation of the trunk of a pathological peripheral nerve.
    Podobnie jak w przypadku neuropatii uciskowych kończyny górnej badanie ultrasonograficzne jest cennym uzupełnieniem badań diagnostycznych przeprowadzanych u pacjentów z podejrzeniem zespołów uciskowych nerwów kończyny dolnej. Przez wiele lat uważano, że tego rodzaju patologie występują rzadko. Prawdopodobnie było to efektem braku odpowiednich narzędzi diagnostycznych (w tym głowic ultradźwiękowych o wysokich częstotliwościach), jak również braku dostatecznej wiedzy na ten temat. Wobec powyższego objawy neuropatii uciskowych często interpretowano jako wyraz patologii odcinka lędźwiowego kręgosłupa lub innej choroby ortopedycznej (o podłożu zwyrodnieniowym czy przeciążeniowym). W rezultacie niejednokrotnie pacjenci byli nieskutecznie leczeni przez wiele miesięcy, a nawet lat, co prowadziło do nieodwracalnych zmian neurologicznych oraz zmian w narządzie ruchu. Diagnostyka neuropatii uciskowych kończyny dolnej opiera się obecnie, poza badaniem klinicznym, na badaniach obrazowych (badanie ultrasonograficzne i rezonans magnetyczny) oraz czynnościowych (elektromiografia). Rezonans magnetyczny cechuje relatywnie niska (w porównaniu z ultrasonografią) rozdzielczość, co skutkuje ograniczonymi możliwościami oceny morfologicznej uwidocznionej patologii. Elektromiografia pozwala na ocenę funkcji nerwu, jednak bez dokładnego określenia typu i poziomu zmian. W pracy omówiono przykłady najczęstszych neuropatii uciskowych kończyny dolnej, dotyczących nerwu kulszowego, udowego, skórnego bocznego uda, zasłonowego, nerwu strzałkowego i jego gałęzi, nerwu piszczelowego i jego gałęzi oraz nerwu łydkowego. Przedstawiono podłoże patomorfologiczne neuropatii oraz odpowiadające im obrazy ultrasonograficzne. Zwrócono uwagę na echogeniczność, stopień unaczynienia oraz rysunek pęczkowy objętego patologią pnia nerwu obwodowego.
    Źródło:
    Journal of Ultrasonography; 2012, 12, 51; 463-471
    2451-070X
    Pojawia się w:
    Journal of Ultrasonography
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Ocena ultrasonograficzna wybranych patologii nerwów obwodowych. Część I: Neuropatie uciskowe kończyny górnej – z wyłączeniem zespołu cieśni kanału nadgarstka
    Ultrasound assessment on selected peripheral nerve pathologies. Part I: Entrapment neuropathies of the upper limb – excluding carpal tunnel syndrome
    Autorzy:
    Kowalska, Berta
    Sudoł‑Szopińska, Iwona
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1061420.pdf
    Data publikacji:
    2012
    Wydawca:
    Medical Communications
    Tematy:
    Guyon’s canal syndrome
    Kiloh-Nevin syndrome
    Wartenberg’s disease
    entrapment neuropathies
    pronator teres muscle syndrome
    supinator muscle syndrome
    thoracic outlet syndrome
    ultrasound
    choroba wartenberga
    neuropatie uciskowe
    ultrasonografia
    zespół kiloha‑nevina
    zespół górnego otworu klatki piersiowej
    zespół kanału guyona
    zespół mięśnia nawrotnego obłego
    zespół mięśnia odwracacza
    Opis:
    Ultrasound (US) is one of the methods for imaging entrapment neuropathies, post-traumatic changes to nerves, nerve tumors and postoperative complications to nerves. This type of examination is becoming more and more popular, not only for economic reasons, but also due to its value in making accurate diagnosis. It provides a very precise assessment of peripheral nerve trunk pathology – both in terms of morphology and localization. During examination there are several options available to the specialist: the making of a dynamic assessment, observation of pain radiation through the application of precise palpation and the comparison of resultant images with the contra lateral limb. Entrapment neuropathies of the upper limb are discussed in this study, with the omission of median nerve neuropathy at the level of the carpal canal, as extensive literature on this subject exists. The following pathologies are presented: pronator teres muscle syndrome, anterior interosseus nerve neuropathy, ulnar nerve groove syndrome and cubital tunnel syndrome, Guyon’s canal syndrome, radial nerve neuropathy, posterior interosseous nerve neuropathy, Wartenberg’s disease, suprascapular nerve neuropathy and thoracic outlet syndrome. Peripheral nerve examination technique has been presented in previous articles presenting information about peripheral nerve anatomy [Journal of Ultrasonography 2012; 12 (49): 120–163 – Normal and sonographic anatomy of selected peripheral nerves. Part I: Sonohistology and general principles of examination, following the example of the median nerve; Part II: Peripheral nerves of the upper limb; Part III: Peripheral nerves of the lower limb]. In this article potential compression sites of particular nerves are discussed, taking into account pathomechanisms of damage, including predisposing anatomical variants (accessory muscles). The parameters of ultrasound assessment have been established – echogenicity and echostructure, thickness (edema and related increase in the cross sectional area of the nerve trunk), vascularization and the reciprocal relationship with adjacent tissue.
    Badanie ultrasonograficzne jest jedną z metod dodatkowych wykorzystywanych w diagnostyce neuropatii uciskowych, urazów i guzów nerwów, a także w celu oceny powikłań pooperacyjnych dotyczących nerwów. W ostatnim czasie badanie to zyskało na popularności ze względów nie tylko ekonomicznych, ale przede wszystkim ze względu na wartość diagnostyczną. Pozwala na bardzo precyzyjną ocenę patologii pnia nerwu obwodowego – zarówno morfologii, jak i lokalizacji. W czasie badania istnieje możliwość oceny dynamicznej, wypromieniowania bólu poprzez precyzyjną palpację oraz porównania obrazu z kończyną kontrlateralną. W pracy omówiono zespoły uciskowe nerwów obwodowych kończyny górnej, z pominięciem najczęstszej, tym samym szeroko prezentowanej w literaturze medycznej, neuropatii nerwu pośrodkowego na poziomie kanału nadgarstka. Przedstawiono zespół mięśnia nawrotnego obłego, neuropatię nerwu międzykostnego przedniego, zespół rowka nerwu łokciowego i zespół kanału łokciowego, zespół kanału Guyona, neuropatię nerwu promieniowego, neuropatię nerwu międzykostnego tylnego, chorobę Wartenberga, neuropatię nerwu nadłopatkowego oraz zespół górnego otworu klatki piersiowej. Technika badania nerwów obwodowych została przedstawiona w poprzednich artykułach, prezentujących anatomię prawidłową nerwów obwodowych [Journal of Ultrasonography 2012; 12 (49): 120–163 – Anatomia prawidłowa i ultrasonograficzna wybranych nerwów obwodowych. Część I: Sonohistologia oraz ogólne zasady badania na przykładzie nerwu pośrodkowego; Część II: Wybrane nerwy obwodowe kończyny górnej; Część III: Nerwy obwodowe kończyny dolnej]. W niniejszym artykule omówiono potencjalne miejsca ucisku poszczególnych nerwów, biorąc pod uwagę patomechanizmy uszkodzenia, w tym predysponujące warianty anatomiczne (mięśnie dodatkowe). Określono parametry oceny ultrasonograficznej – echogeniczność i echostrukturę, grubość (obrzęk i wiążący się z tym wzrost pola powierzchni przekroju poprzecznego pnia nerwu), unaczynienie oraz wzajemne relacje z przylegającymi tkankami.
    Źródło:
    Journal of Ultrasonography; 2012, 12, 50; 307-318
    2451-070X
    Pojawia się w:
    Journal of Ultrasonography
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Diagnostic imaging of psoriatic arthritis. Part II: magnetic resonance imaging and ultrasonography
    Diagnostyka obrazowa łuszczycowego zapalenia stawów. Część II: rezonans magnetyczny i ultrasonografia
    Autorzy:
    Sudoł-Szopińska, Iwona
    Pracoń, Grzegorz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1052454.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Medical Communications
    Tematy:
    łuszczycowe zapalenie stawów
    Opis:
    Plain radiography reveals specific, yet late changes of advanced psoriatic arthritis. Early inflammatory changes are seen both on magnetic resonance imaging and ultrasound within peripheral joints (arthritis, synovitis), tendons sheaths (tenosynovitis, tendovaginitis) and entheses (enthesitis, enthesopathy). In addition, magnetic resonance imaging enables the assessment of inflammatory features in the sacroiliac joints (sacroiliitis), and the spine (spondylitis). In this article, we review current opinions on the diagnostics of some selective, and distinctive features of psoriatic arthritis concerning magnetic resonance imaging and ultrasound and present some hypotheses on psoriatic arthritis etiopathogenesis, which have been studied with the use of magnetic resonance imaging. The following elements of the psoriatic arthritis are discussed: enthesitis, extracapsular inflammation, dactylitis, distal interphalangeal joint and nail disease, and the ability of magnetic resonance imaging to differentiate undifferentiated arthritis, the value of whole-body magnetic resonance imaging and dynamic contrast-enhanced magnetic resonance imaging.
    Radiografia klasyczna pozwala na uwidocznienie szeregu charakterystycznych zmian w przebiegu łuszczycowego zapalenia stawów. Ujawniają się one jednak na radiogramach dopiero w zaawansowanym etapie choroby. Wczesne zmiany zapalne w obrębie stawów obwodowych, pochewek ścięgien i entez widoczne są w badaniu metodą rezonansu magnetycznego oraz w ultrasonografii. Ponadto rezonans magnetyczny umożliwia ocenę zmian zapalnych stawów krzyżowo-biodrowych oraz kręgosłupa. W tej części artykułu przedstawiono aktualne doniesienia dotyczące diagnostyki łuszczycowego zapalenia stawów w badaniu metodą rezonansu magnetycznego i ultrasonografii, charakterystyczne obrazy tej choroby oraz hipotezy związane z jej etiopatogenezą. Omówiono następujące elementy łuszczycowego zapalenia stawów: patologie entez, zapalenie tkanek miękkich przystawowych, zapalenie palca, spektrum zmian na poziomie stawu międzypaliczkowego dalszego i paznokcia. Ponadto przedstawiono przydatność badania metodą rezonansu magnetycznego w diagnostyce różnicowej niezróżnicowanych zapaleń stawów, w tym badania całego ciała oraz badania dynamicznego metodą rezonansu magnetycznego.
    Źródło:
    Journal of Ultrasonography; 2016, 16, 65; 163-174
    2451-070X
    Pojawia się w:
    Journal of Ultrasonography
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Ocena ultrasonograficzna wybranych patologii nerwów obwodowych. Część III: Urazy i ocena pooperacyjna
    Ultrasound assessment of selected peripheral nerve pathologies. Part III: Injuries and postoperative evaluation
    Autorzy:
    Kowalska, Berta
    Sudoł-Szopińska, Iwona
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1059293.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Medical Communications
    Tematy:
    nerve injuries
    peripheral neuropathies
    postoperative complications
    posttraumatic lesions
    secondary neuropathies
    ultrasound
    neuropatie obwodowe
    powikłania pooperacyjne
    ultrasonografia
    urazy nerwów
    wtórne neuropatie
    zmiany pourazowe
    Opis:
    The previous articles of the series devoted to ultrasound diagnostics of peripheral nerves concerned the most common nerve pathologies, i.e. entrapment neuropathies. The aim of the last part of the series is to present ultrasound possibilities in the postoperative control of the peripheral nerves as well as in the diagnostics of the second most common neuropathies of peripheral nerves, i.e. posttraumatic lesions. Early diagnostics of posttraumatic changes is of fundamental importance for the course of treatment and its long-term effects. It aids surgeons in making treatment decisions (whether surgical or conservative). When surgical treatment is necessary, the surgeon, based on US findings, is able to plan a given type of operative method. In certain cases, may even abandon the corrective or reconstructive surgery of the nerve trunk (when there are extensive defects of the nerve trunks) and instead, proceed with muscle transfers. Medical literature proposes a range of divisions of the kinds of peripheral nerve injuries depending on, among others, the mechanism or degree of damage. However, the most important issue in the surgeon-diagnostician communication is a detailed description of stumps of the nerve trunks, their distance and location. In the postoperative period, ultrasound is used for monitoring the operative or conservative treatment effects including the determination of the causes of a persistent or recurrent neuropathy. It facilitates decision-making concerning a repeated surgical procedure or assuming a wait-and-see attitude. It is a difficult task for a diagnostician and it requires experience, close cooperation with a clinician and knowledge concerning surgical techniques. Apart from a static assessment, a dynamic assessment of possible adhesions constitutes a crucial element of postoperative examination. This feature distinguishes ultrasound scanning from other methods used in the diagnostics of peripheral neuropathies.
    W poprzednich dwóch artykułach z serii poświęconej diagnostyce ultrasonograficznej nerwów obwodowych zostały przedstawione najczęstsze patologie, jakimi są neuropatie uciskowe. Celem kończącej cykl III części jest przedstawienie możliwości ultrasonografii w ocenie drugich co do częstości neuropatii obwodowych, tj. zmian pourazowych, oraz w kontroli pooperacyjnej nerwów obwodowych. Wczesna diagnostyka zmian pourazowych ma fundamentalne znaczenie dla przebiegu leczenia oraz jego odległych wyników. Ułatwia chirurgowi podjęcie decyzji o rodzaju postępowania (operacyjnym bądź zachowawczym). W przypadku konieczności leczenia operacyjnego chirurg w oparciu o wynik badania ultrasonograficznego może zaplanować rodzaj metody operacyjnej. W niektórych sytuacjach może nawet odstąpić od zabiegu naprawczego czy rekonstrukcyjnego (przy rozległych ubytkach pni nerwowych) na rzecz transferów mięśniowych. Literatura medyczna proponuje szereg podziałów uszkodzeń nerwów obwodowych, między innymi w zależności od mechanizmu czy stopnia uszkodzenia. Najważniejszy w komunikacji pomiędzy chirurgiem a diagnostą jest jednak szczegółowy opis obrazu kikutów pni nerwowych, ich odległości oraz miejsca położenia. W okresie pooperacyjnym diagnostyka ultrasonograficzna jest wykorzystywana w celu monitorowania efektów leczenia operacyjnego bądź zachowawczego, w tym do określenia przyczyn utrzymującej się bądź nawrotowej neuropatii. Pozwala na podjęcie decyzji o ponownym zabiegu operacyjnym lub przyjęciu postawy wyczekującej. Jest to dla diagnosty trudne zadanie, wymagające doświadczenia, ścisłej współpracy z klinicystą oraz znajomości technik operacyjnych. W ocenie pooperacyjnej bardzo ważny element badania, poza oceną statyczną, stanowi ocena dynamiczna pod kątem ewentualnych zrostów; jest to cecha wyróżniająca badanie ultrasonograficzne spośród innych metod diagnostyki neuropatii obwodowych.
    Źródło:
    Journal of Ultrasonography; 2013, 13, 52; 82-92
    2451-070X
    Pojawia się w:
    Journal of Ultrasonography
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Anatomia prawidłowa i ultrasonograficzna wybranych nerwów obwodowych. Część I: Sonohistologia oraz ogólne zasady badania na przykładzie nerwu pośrodkowego
    Normal and sonographic anatomy of selected peripheral nerves. Part I: Sonohistology and general principles of examination, following the example of the median nerve
    Autorzy:
    Kowalska, Berta
    Sudoł-Szopińska, Iwona
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1061539.pdf
    Data publikacji:
    2012
    Wydawca:
    Medical Communications
    Tematy:
    median nerve
    peripheral nerves
    proper anatomy
    ultrasonographic anatomy
    ultrasonography
    anatomia prawidłowa
    anatomia ultrasonograficzna
    nerw pośrodkowy
    nerwy obwodowe
    ultrasonografia
    Opis:
    Ultrasonography is an established method for imaging peripheral nerves. It serves to supplement the physical examination, electromyography, and magnetic resonance imaging. It enables the identification of post-traumatic changes of nerves, neuropathies secondary to compression syndromes, inflammatory or neoplastic nerve lesions as well as the evaluation of postoperative complications. In certain situations, this technique is the imaging method of choice. It is increasingly used in anesthesiology for regional anesthesia. As in the case of other ultrasound imaging studies, the examination of peripheral nerves is non-invasive, well-tolerated by patients, and relatively inexpensive. This article presents the histological structure of peripheral nerves and their appearance in ultrasonography. It also presents the examination technique, following the example of the median nerve, and includes a series of diagrams and ultrasound images. The interpretation of the shape, echogenicity, thickness and vascularity of nerves is described, as well as their relation to the surrounding tissues. The “elevator technique”, which consists of locating a set nerve at a characteristic anatomic point, and following it proximally or distally, has been explained. The undisputed benefits of the ultrasound examination have been presented, including its advantages over other diagnostic methods. These advantages include the dynamic component of the ultrasound examination and the possibility of correlating the patient’s symptoms with the ultrasound images. As an example, the proper anatomy and the ultrasonographic appearance of the median nerve were described. This nerve’s course is presented, its divisions, and characteristic reference points, so as to facilitate its location and identification, and enable subsequent use of the aforementioned “elevator technique”. This article opens a series of publications concerning anatomy, technique of examination and pathologies of peripheral nerves.
    Ultrasonografia jest uznaną metodą obrazowania nerwów obwodowych, stanowiącą uzupełnienie badania klinicznego, elektromiografii oraz badania metodą rezonansu magnetycznego. Pozwala na rozpoznanie neuropatii na tle zespołów uciskowych, zmian pourazowych nerwów, zmian nowotworowych i zapalnych nerwów oraz na ocenę powikłań pooperacyjnych. W niektórych sytuacjach staje się metodą z wyboru. Coraz częściej jest wykorzystywana w anestezjologii celem prowadzenia znieczuleń regionalnych. Podobnie jak w przypadku innych rodzajów badań ultrasonograficznych, diagnostyka nerwów obwodowych ma nieinwazyjny charakter, jest dobrze tolerowana przez pacjentów i względnie tania. W artykule przedstawiono budowę histologiczną nerwów obwodowych w korelacji z obrazem ultrasonograficznym oraz technikę badania na przykładzie nerwu pośrodkowego, załączając szereg schematów i zdjęć ultrasonograficznych. Opisano sposób interpretacji kształtu, echogeniczności, grubości, unaczynienia nerwu, a także jego stosunku do otaczających tkanek. Wyjaśniono „technikę windy”, polegającą na odnalezieniu nerwu w charakterystycznym punkcie anatomicznym i śledzeniu go w kierunku obwodowym bądź dogłowowym. Zwrócono uwagę na niekwestionowane zalety badania ultrasonograficznego i tym samym jego przewagę nad innymi metodami diagnostycznymi, jakimi są badanie dynamiczne i możliwość jednoczasowej konfrontacji dolegliwości pacjenta z obrazem ultrasonograficznym. Przedstawiono szczegółową anatomię prawidłową i ultrasonograficzną nerwu pośrodkowego. Opisano przebieg nerwu, jego podziały i charakterystyczne punkty referencyjne, ułatwiające jego odnalezienie i identyfikację, a następnie śledzenie wspomnianą „techniką windy”. Artykuł otwiera cykl prac dotyczących anatomii, techniki badania oraz patologii nerwów obwodowych.
    Źródło:
    Journal of Ultrasonography; 2012, 12, 49; 120-130
    2451-070X
    Pojawia się w:
    Journal of Ultrasonography
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Anatomia prawidłowa i ultrasonograficzna wybranych nerwów obwodowych. Część II: Wybrane nerwy obwodowe kończyny górnej
    Normal and sonographic anatomy of selected peripheral nerves. Part II: Peripheral nerves of the upper limb
    Autorzy:
    Kowalska, Berta
    Sudoł-Szopińska, Iwona
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1061559.pdf
    Data publikacji:
    2012
    Wydawca:
    Medical Communications
    Tematy:
    examination technique
    peripheral nerves of the upper extremity
    proper anatomy
    ultrasonographic anatomy
    ultrasonography
    anatomia prawidłowa
    anatomia ultrasonograficzna
    nerwy obwodowe kończyny górnej
    technika badania
    ultrasonografia
    Opis:
    The ultrasonographic examination is frequently used for imaging peripheral nerves. It serves to supplement the physical examination, electromyography, and magnetic resonance imaging. As in the case of other USG imaging studies, the examination of peripheral nerves is non-invasive, well-tolerated by patients, and relatively inexpensive. Part I of this article series described in detail the characteristic USG picture of peripheral nerves and the proper examination technique, following the example of the median nerve. This nerve is among the most often examined peripheral nerves of the upper limb. This part presents describes the normal anatomy and ultrasound picture of the remaining large nerve branches in the upper extremity and neck – the spinal accessory nerve, the brachial plexus, the suprascapular, axillary, musculocutaneous, radial and ulnar nerves. Their normal anatomy and ultrasonographic appearance have been described, including the division into individual branches. For each of them, specific reference points have been presented, to facilitate the location of the set trunk and its further monitoring. Sites for the application of the ultrasonographic probe at each reference point have been indicated. In the case of the ulnar nerve, the dynamic component of the examination was emphasized. The text is illustrated with images of probe positioning, diagrams of the normal course of the nerves as well as a series of ultrasonographic pictures of normal nerves of the upper limb. This article aims to serve as a guide in the ultrasound examination of the peripheral nerves of the upper extremity. It should be remembered that a thorough knowledge of the area’s topographic anatomy is required for this type of examination.
    Badanie ultrasonograficzne jest obecnie powszechnie stosowaną metodą obrazowania nerwów obwodowych. Metoda ta stanowi uzupełnienie badania klinicznego, elektromiografii oraz badania metodą rezonansu magnetycznego. Podobnie jak w przypadku innych rodzajów badań ultrasonograficznych, diagnostyka nerwów obwodowych jest nieinwazyjna, dobrze tolerowana przez pacjentów i względnie tania. Charakterystyczny obraz ultrasonograficzny nerwów obwodowych oraz technika badania ultrasonograficznego zostały szczegółowo omówione w pierwszej części pracy na przykładzie nerwu pośrodkowego. Nerw ten należy do najczęściej ocenianych w badaniu ultrasonograficznym nerwów obwodowych kończyny górnej. Drugą część artykułu poświęcono anatomii prawidłowej i ultrasonograficznej pozostałych dużych pni nerwowych kończyny górnej i szyi, tj. nerwu dodatkowego, splotu barkowego, nerwu nadłopatkowego, pachowego, mięśniowo-skórnego, promieniowego oraz łokciowego. Omówiono anatomię prawidłową i ultrasonograficzną pni oraz podziały nerwów na poszczególne gałęzie. Wyszczególniono dla każdego z nich punkty referencyjne, pomagające w lokalizacji pnia oraz dalszym jego śledzeniu. Przedstawiono miejsca przyłożenia głowicy ultrasonograficznej w każdym punkcie referencyjnym. W przypadku nerwu łokciowego zwrócono uwagę na element oceny dynamicznej. Załączono dokumentację zdjęciową przyłożeń głowicy, schematy anatomiczne przebiegu nerwów oraz szereg obrazów ultrasonograficznych prawidłowych nerwów kończyny górnej. Artykuł został napisany z myślą o stworzeniu swego rodzaju przewodnika nt. techniki badania nerwów prawidłowych kończyny górnej. Nie należy jednak zapominać, iż warunkiem przeprowadzenia takiego badania jest znajomość anatomii topograficznej.
    Źródło:
    Journal of Ultrasonography; 2012, 12, 49; 131-147
    2451-070X
    Pojawia się w:
    Journal of Ultrasonography
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Anatomia prawidłowa i ultrasonograficzna wybranych nerwów obwodowych. Część III: Nerwy obwodowe kończyny dolnej
    Normal and sonographic anatomy of selected peripheral nerves. Part III: Peripheral nerves of the lower limb
    Autorzy:
    Kowalska, Berta
    Sudoł-Szopińska, Iwona
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1061591.pdf
    Data publikacji:
    2012
    Wydawca:
    Medical Communications
    Tematy:
    examination technique
    proper anatomy
    technika badania peripheral nerves of the lower extremity
    ultrasonographic anatomy
    ultrasonography
    anatomia prawidłowa
    anatomia ultrasonograficzna
    nerwy obwodowe kończyny dolnej
    ultrasonografia
    Opis:
    The ultrasonographic examination is currently increasingly used in imaging peripheral nerves, serving to supplement the physical examination, electromyography and magnetic resonance imaging. As in the case of other USG imaging studies, the examination of peripheral nerves is non-invasive and well-tolerated by patients. The typical ultrasonographic picture of peripheral nerves as well as the examination technique have been discussed in part I of this article series, following the example of the median nerve. Part II of the series presented the normal anatomy and the technique for examining the peripheral nerves of the upper limb. This part of the article series focuses on the anatomy and technique for examining twelve normal peripheral nerves of the lower extremity: the iliohypogastric and ilioinguinal nerves, the lateral cutaneous nerve of the thigh, the pudendal, sciatic, tibial, sural, medial plantar, lateral plantar, common peroneal, deep peroneal and superficial peroneal nerves. It includes diagrams showing the proper positioning of the sonographic probe, plus USG images of the successively discussed nerves and their surrounding structures. The ultrasonographic appearance of the peripheral nerves in the lower limb is identical to the nerves in the upper limb. However, when imaging the lower extremity, convex probes are more often utilized, to capture deeply-seated nerves. The examination technique, similarly to that used in visualizing the nerves of upper extremity, consists of locating the nerve at a characteristic anatomic reference point and tracking it using the “elevator technique”. All 3 parts of the article series should serve as an introduction to a discussion of peripheral nerve pathologies, which will be presented in subsequent issues of the “Journal of Ultrasonography”.
    Badanie ultrasonograficzne jest obecnie coraz chętniej stosowaną metodą obrazowania nerwów obwodowych, gdyż stanowi doskonałe uzupełnienie badania klinicznego, elektromiografii czy badania metodą rezonansu magnetycznego. Podobnie jak w przypadku innych rodzajów badań ultrasonograficznych, diagnostyka nerwów obwodowych jest nieinwazyjna i dobrze tolerowana przez pacjentów. Charakterystyczny obraz ultrasonograficzny nerwów obwodowych oraz technika badania ultrasonograficznego zostały omówione w pierwszej części pracy na przykładzie nerwu pośrodkowego. W drugiej części przedstawiono anatomię i technikę badania nerwów obwodowych kończyny górnej. W trzeciej zostanie omówiona anatomia i technika badania ultrasonograficznego dwunastu prawidłowych nerwów obwodowych kończyny dolnej: nerwu biodrowo-podbrzusznego, biodrowo-pachwinowego, skórnego bocznego uda, sromowego, kulszowego, piszczelowego, łydkowego, podeszwowego przyśrodkowego, podeszwowego bocznego, strzałkowego wspólnego, strzałkowego głębokiego, strzałkowego powierzchownego. Na załączonych schematach przedstawiono sposoby przyłożenia głowicy, skany z aparatu ultrasonograficznego obrazujące kolejno omawiane nerwy wraz z otaczającymi je strukturami. Obraz ultrasonograficzny nerwów obwodowych w kończynie dolnej jest identyczny jak w kończynie górnej. Częściej niż w kończynie górnej istnieje potrzeba wykorzystania głowic konweksowych, umożliwiających obrazowanie nerwów zlokalizowanych głęboko. Technika badania jest analogiczna jak w kończynie górnej i polega na odnalezieniu nerwu w charakterystycznym punkcie referencyjnym i śledzeniu go „techniką windy”. Niniejsze trzy części artykułu są wstępem do omówienia patologii nerwów obwodowych, która zostanie przedstawiona w kolejnych numerach „Journal of Ultrasonography”.
    Źródło:
    Journal of Ultrasonography; 2012, 12, 49; 148-163
    2451-070X
    Pojawia się w:
    Journal of Ultrasonography
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Badanie ultrasonograficzne w diagnostyce ręki reumatoidalnej
    Usefulness of sonography in the diagnosis of rheumatoid hand
    Autorzy:
    Zaniewicz‑Kaniewska, Katarzyna
    Sudoł‑Szopińska, Iwona
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1058731.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Medical Communications
    Tematy:
    bursitis
    rheumatoid arthritis
    rheumatoid hand
    sonography
    synovitis
    tenosynovitis
    reumatoidalne zapalenie stawów
    ręka reumatoidalna
    zapalenie błony maziowej jam stawu
    zapalenie kaletki
    zapalenie pochewki
    badanie ultrasonograficzne
    Opis:
    Ultrasound examination is becoming more and more common in patients with rheumatoid diseases. Above all, it enables the assessment of articular soft tissues and constitutes a non-invasive examination. In a rheumatologist’s everyday practice, it is conducted at the stage of initial diagnosis as well as to monitor the treatment and to confirm the remission if the clinical picture is ambiguous. The first sign of arthritis (including rheumatoid arthritis) that is visible on ultrasound examination is the thickening of the synovial membrane of the joint cavities, tendon sheaths or bursae. It is frequently accompanied by the exudate in the joint, sheath or bursa. In a subsequent stage, in Doppler examination, enhanced vascularization of the synovial membrane is observed. Sometimes, the inflammatory process of the tendon sheaths also affects the tendons, which might lead to their damage. Moreover, ultrasound examination also reveals erosions and inflammatory cysts (geodes) which attest to the advancement of the disease. A dynamic ultrasound examination enables to diagnose the capsule-ligamentous contracture of the interphalangeal joints, which occurs due to the lack of rehabilitation that should begin at the moment of the commencement of the inflammation. The ultrasound image does not allow for the differentiation between various rheumatoid entities, including those encompassing the joints in the hand, wrist. The observed changes, i.e. thickening of the synovial membrane, hyperemia, effusions, erosions or tendon damage, may accompany various rheumatoid entities. The purpose of the ultrasound examination is to recognize these irregularities, determine their localization and advancement and, finally, to monitor the course of treatment. Furthermore, ultrasound scan enables to assess the joints and tendons in a dynamic examination in relation to local ailments of the patient as well as to monitor the biopsy, aspiration and medicine administration. Sonography is used for a US-guided administration of radioisotope substances for synoviorthesis.
    Badanie ultrasonograficzne jest coraz powszechniej wykonywane u pacjentów z chorobami reumatycznymi. Umożliwia ocenę przede wszystkim tkanek miękkich stawów. Ma nieinwazyjny charakter. W codziennej praktyce reumatologa przeprowadza się je na etapie diagnozy, monitorowania leczenia oraz w celu potwierdzenia remisji, jeżeli obraz kliniczny nie jest jednoznaczny. Pierwszym objawem zapalenia stawów (w tym reumatoidalnego zapalenia stawów) widocznym w badaniu ultrasonograficznym jest pogrubienie błony maziowej jam stawów, pochewek lub kaletek. Często towarzyszy mu wysięk w stawie, pochewce lub w kaletce. W kolejnym etapie w badaniu dopplerowskim obserwowane jest wzmożone unaczynienie błony maziowej. Niekiedy proces zapalny pochewek ścięgnistych obejmuje także ścięgna, co może prowadzić do ich uszkodzenia. W badaniu ultrasonograficznym widoczne są ponadto nadżerki i geody, będące dowodem zaawansowania choroby. Dynamiczne badanie ultrasonograficzne pozwala na rozpoznanie przykurczu struktur torebkowo‑więzadłowych stawów międzypaliczkowych, najczęściej z powodu braku rehabilitacji, która powinna być rozpoczęta w momencie wystąpienia zapalenia stawu. Obraz ultrasonograficzny nie pozwala na różnicowanie poszczególnych jednostek reumatycznych, w tym obejmujących stawy ręki, także nadgarstka. Obserwowane zmiany, tj. pogrubienie błony maziowej, jej przekrwienie, wysięki, nadżerki, uszkodzenia ścięgien, towarzyszą wielu jednostkom reumatycznym. Celem badania ultrasonograficznego jest rozpoznanie tych nieprawidłowości, określenie ich lokalizacji i zaawansowania, wreszcie monitorowanie w trakcie leczenia. Badanie ultrasonograficzne umożliwia ponadto ocenę stawów i ścięgien w badaniu dynamicznym, w konfrontacji z dolegliwościami punktowymi pacjenta, monitorowanie biopsji, aspiracji, podawania leków. Pod kontrolą ultrasonografii podawane są do stawów radioizotopy w celu synowiortezy radioizotopowej.
    Źródło:
    Journal of Ultrasonography; 2013, 13, 54; 329-336
    2451-070X
    Pojawia się w:
    Journal of Ultrasonography
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Rheumatoid arthritis: what do MRI and ultrasound show
    Reumatoidalne zapalenie stawów w badaniu MR i ultrasonografii
    Autorzy:
    Sudoł-Szopińska, Iwona
    Jans, Lennart
    Teh, James
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1033222.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Medical Communications
    Tematy:
    magnetic resonance imaging
    Opis:
    Rheumatoid arthritis is the most common inflammatory arthritis, affecting approximately 1% of the world’s population. Its pathogenesis has not been completely understood. However, there is evidence that the disease may involve synovial joints, subchondral bone marrow as well as intra- and extraarticular fat tissue, and may lead to progressive joint destruction and disability. Over the last two decades, significant improvement in its prognosis has been achieved owing to new strategies for disease management, the emergence of new biologic therapies and better utilization of conventional disease-modifying antirheumatic drugs. Prompt diagnosis and appropriate therapy have been recognized as essential for improving clinical outcomes in patients with early rheumatoid arthritis. Despite the potential of ultrasonography and magnetic resonance imaging to visualize all tissues typically involved in the pathogenesis of rheumatoid arthritis, the diagnosis of early disease remains difficult due to limited specificity of findings. This paper summarizes the pathogenesis phenomena of rheumatoid arthritis and describes rheumatoid arthritis-related features of the disease within the synovium, subchondral bone marrow and articular fat tissue on MRI and ultrasound. Moreover, the paper aims to illustrate the significance of MRI and ultrasound findings in rheumatoid arthritis in the diagnosis of subclinical and early inflammation, and the importance of MRI and US in the follow-up and establishing remission. Finally, we also discuss MRI of the spine in rheumatoid arthritis, which may help assess the presence of active inflammation and complications.
    Reumatoidalne zapalenie stawów (RZS) jest najczęstszą chorobą zapalną stawów, występującą u ok. 1% populacji światowej(1). Charakteryzuje się zapaleniem błony maziowej oraz zapaleniem kości, które prowadzą do powstania nadżerek kostnych, niszczenia chrząstki stawowej, destrukcji stawu, a co za tym idzie – trwałej niepełnosprawności(2). W ciągu ostatnich 20 lat znacznie poprawiło się rokowanie u chorych na reumatoidalne zapalenie stawów dzięki wprowadzeniu nowych strategii leczenia, zastosowaniu terapii biologicznej i lepszemu wykorzystaniu konwencjonalnych leków modyfikujących przebieg choroby(1). Szybka diagnoza i wdrożenie odpowiedniego leczenia stały się kluczowe dla uzyskania dobrego wyniku leczenia u chorych z wczesnym RZS(1). Artykuł w wersji polskojęzycznej jest dostępny na stronie http://jultrason.pl/wydawnictwa/volume-17-no-68
    Źródło:
    Journal of Ultrasonography; 2017, 17, 68; 5-16
    2451-070X
    Pojawia się w:
    Journal of Ultrasonography
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Musculoskeletal extraintestinal manifestations during the course of non-specific bowel diseases
    Autorzy:
    Sudoł-Szopińska, Iwona
    Kwiatkowska, Brygida
    Kołodziejczak, Małgorzata
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1396479.pdf
    Data publikacji:
    2013-11-01
    Wydawca:
    Index Copernicus International
    Źródło:
    Polish Journal of Surgery; 2013, 85, 11; 669-675
    0032-373X
    2299-2847
    Pojawia się w:
    Polish Journal of Surgery
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Rola czynników zapalnych i tkanki tłuszczowej w patogenezie reumatoidalnego zapalenia stawów i choroby zwyrodnieniowej stawów. Część II: Zapalne tło choroby zwyrodnieniowej stawów
    Role of inflammatory factors and adipose tissue in pathogenesis of rheumatoid arthritis and osteoarthritis. Part II: Inflammatory background of osteoarthritis
    Autorzy:
    Sudoł-Szopińska, Iwona
    Hrycaj, Paweł
    Prohorec-Sobieszek, Monika
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1058721.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Medical Communications
    Tematy:
    adipocytokines
    adipose tissue
    osteoarthritis
    rheumatoid arthritis
    synovitis
    adipocytokiny
    choroba zwyrodnieniowa stawów
    reumatoidalne zapalenie stawów
    tkanka tłuszczowa
    zapalenie błony maziowej
    Opis:
    Osteoarthritis is the most common rheumatoid disease. It may develop as a primary disease of the motor organ or as a secondary one in the course of other inflammatory joint diseases. Similarly to the majority of rheumatoid conditions, the pathogenesis of osteoarthritis has not been fully explained. The fact that its development is determined by adipocytokines, which are inflammatory mediators produced in the adipose tissue, has been known for several years. Additionally, inflammatory processes taking place in the adipose tissue that lead to degenerative changes are the main subject of studies conducted by various immunological laboratories. Degenerative changes in patients with osteoarthritis are frequently accompanied by secondary inflammation with cellular infiltrations in the synovial membrane. In numerous cases, the intensification of inflammatory lesions resembles changes seen in arthritis, particularly in rheumatoid arthritis, which inhibits the differential diagnosis by means of imaging examinations. This may have significant clinical implications, e.g. with respect to sonography, which is the basic imaging examination in diagnosing rheumatoid arthritis, monitoring the efficacy of implemented treatment or confirming remission. This article discusses the pathogenesis of three elements of osteoarthritis, i.e. synovitis (due to the difficulties in differentiation of synovitis in the course of osteoarthritis and in rheumatoid arthritis) as well as osteophytes and subchondral sclerosis (due to the significance of the inflammatory factor in their development).
    Choroba zwyrodnieniowa stawów jest najczęstszą chorobą reumatyczną. Może się rozwijać jako pierwotne schorzenie narządu ruchu lub wtórnie w przebiegu innych zapalnych chorób stawów. Podobnie jak w przypadku większości chorób reumatycznych patogeneza choroby zwyrodnieniowej stawów nie została w pełni wyjaśniona. O tym, że istotną rolę w jej rozwoju odgrywają adipocytokiny, czyli mediatory zapalne produkowane w tkance tłuszczowej, wiadomo od kilku lat, a procesy zapalne zachodzące w tkance tłuszczowej, prowadzące do rozwoju zmian zwyrodnieniowych, są wiodącym tematem badań wielu laboratoriów immunologicznych. Zmianom degeneracyjnym u chorych na chorobę zwyrodnieniową często towarzyszy wtórny proces zapalny z obecnością nacieków komórkowych w błonie maziowej. W wielu przypadkach duże nasilenie zmian zapalnych jest podobne jak w innych jednostkach chorobowych, zwłaszcza w reumatoidalnym zapaleniu stawów, co utrudnia różnicowanie przy użyciu badań obrazowych. Może to mieć znaczące implikacje kliniczne, np. w odniesieniu do ultrasonografii, która jest podstawowym badaniem obrazowym w diagnostyce, monitorowaniu skuteczności leczenia czy w potwierdzaniu remisji u chorych na reumatoidalne zapalenie stawów. W niniejszym artykule omówiono patogenezę trzech elementów obrazu chorobowego choroby zwyrodnieniowej stawów, tj. zapalenia błony maziowej, z uwagi na trudności różnicowania synovitis w przebiegu tej choroby i reumatoidalnego zapalenia stawów, oraz osteofitów i podchrzęstnej sklerotyzacji, ze względu na istotne znaczenie czynnika zapalnego w ich powstawaniu.
    Źródło:
    Journal of Ultrasonography; 2013, 13, 54; 319-328
    2451-070X
    Pojawia się w:
    Journal of Ultrasonography
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Diagnostic imaging of psoriatic arthritis. Part I: etiopathogenesis, classifications and radiographic features
    Diagnostyka obrazowa łuszczycowego zapalenia stawów. Część I: etiopatogeneza, klasyfikacje i rentgenodiagnostyka
    Autorzy:
    Sudoł-Szopińska, Iwona
    Matuszewska, Genowefa
    Kwiatkowska, Brygida
    Pracoń, Grzegorz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1052753.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Medical Communications
    Tematy:
    diagnostic imaging
    enthesitis
    plain radiography
    psoriatic arthritis
    spondyloarthritis
    diagnostyka obrazowa
    radiografia
    zapalenie stawów kręgosłupa
    łuszczycowe zapalenie stawów
    Opis:
    Psoriatic arthritis is one of the spondyloarthritis. It is a disease of clinical heterogenicity, which may affect peripheral joints, as well as axial spine, with presence of inflammatory lesions in soft tissue, in a form of dactylitis and enthesopathy. Plain radiography remains the basic imaging modality for PsA diagnosis, although early inflammatory changes affecting soft tissue and bone marrow cannot be detected with its use, or the image is indistinctive. Typical radiographic features of PsA occur in an advanced disease, mainly within the synovial joints, but also in fibrocartilaginous joints, such as sacroiliac joints, and additionally in entheses of tendons and ligaments. Moll and Wright classified PsA into 5 subtypes: asymmetric oligoarthritis, symmetric polyarthritis, arthritis mutilans, distal interphalangeal arthritis of the hands and feet and spinal column involvement. In this part of the paper we discuss radiographic features of the disease. The next one will address magnetic resonance imaging and ultrasonography.
    Łuszczycowe zapalenie stawów jest jednostką należącą do grupy zapaleń kręgosłupa z towarzyszącym zapaleniem stawów obwodowych (spondyloarthritis, SpA). Choroba ma różne manifestacje kliniczne – może przebiegać z zajęciem stawów obwodowych, jak również kręgosłupa osiowego oraz z obecnością zmian zapalnych tkanek miękkich, w postaci zapalenia palca (dactylitis) bądź entezopatii. Klasyczna radiografia stanowi metodę z wyboru używaną w diagnostyce łuszczycowego zapalenia stawów, jednak nie uwidacznia ona wczesnych zmian zapalnych tkanek miękkich i szpiku kostnego lub obraz radiograficzny nie jest charakterystyczny. Typowe zmiany radiograficzne ujawniają się w zaawansowanych stadiach choroby; dotyczą głównie stawów maziówkowych, lecz także chrzęstno-włóknistych, takich jak stawy krzyżowo-biodrowe, oraz entez ścięgien i więzadeł. Moll i Wright sklasyfikowali łuszczycowe zapalenie stawów, wyróżniając pięć podtypów choroby: asymetryczne zapalenie nielicznostawowe, symetryczne zapalenie wielostawowe, postać nadżerkową arthritis mutilans, postać zajmującą stawy międzypaliczkowe dalsze palców rąk i stóp oraz zajęcie kręgosłupa osiowego. W pierwszej części artykułu przedstawiono radiograficzne manifestacje choroby. W części drugiej zostaną omówione zmiany widoczne w badaniu metodą rezonansu magnetycznego i w ultrasonografii.
    Źródło:
    Journal of Ultrasonography; 2016, 16, 64; 65-77
    2451-070X
    Pojawia się w:
    Journal of Ultrasonography
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Role of ultrasonography in the diagnosis of rheumatic diseases in light of ACR/EULAR guidelines
    Rola ultrasonografii w diagnostyce chorób reumatycznych w świetle wytycznych ACR/EULAR
    Autorzy:
    Płaza, Mateusz
    Nowakowska-Płaza, Anna
    Pracoń, Grzegorz
    Sudoł-Szopińska, Iwona
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1052739.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Medical Communications
    Tematy:
    choroby reumatyczne
    polimialgia reumatyczna
    reumatoidalne zapalenie stawów
    spondyloartropatie
    ultrasonografia
    polymyalgia rheumatica
    Opis:
    In the past years, ultrasound imaging has become an integral element of the diagnostic process in rheumatic diseases. It enables the identification of a range of inflammatory changes in joint cavities, sheaths and bursae, and allows their activity to be assessed. In 2012, experts of the European Society of Musculoskeletal Radiology prepared recommendations concerning the role of ultrasonography in the diagnosis of musculoskeletal diseases. Ultrasound was considered the method of choice in imaging peripheral synovitis. Moreover, ultrasound imaging has been popularized thanks to the new classification criteria for rheumatoid arthritis issued by the American College of Rheumatology and European League Against Rheumatism in 2010. They underline the role of ultrasound imaging in the detection of articular inflammatory changes that are difficult to assess unambiguously in the clinical examination. These criteria have become the basis for recommendations prepared by experts from the European League Against Rheumatism concerning medical imaging in rheumatoid arthritis. Nine of ten recommendations concern ultrasonography which is relevant in detecting diseases, predicting their progression and treatment response, monitoring disease activity and identifying remission. In the new criteria concerning polymyalgia rheumatica from 2012, an ultrasound scan of the shoulder and pelvic girdle was considered an alternative to clinical assessment. Moreover, the relevance of ultrasonography in the diagnosis and monitoring of peripheral spondyloarthropathies was widely discussed in 2014 during the meeting of the European League Against Rheumatism in Paris.
    Badanie ultrasonograficzne stało się w ostatnich latach integralnym elementem diagnostyki chorób reumatycznych. Umożliwia rozpoznanie spektrum zmian zapalnych w jamach stawów, pochewkach i kaletkach wraz z oceną ich aktywności. W 2012 roku eksperci Europejskiego Towarzystwa Radiologii Mięśniowo-Szkieletowej opracowali rekomendacje dotyczące roli badań ultrasonograficznych w diagnostyce chorób układu mięśniowo-szkieletowego. Ultrasonografię uznano za metodę z wyboru w obrazowaniu zapalenia błony maziowej stawów obwodowych. Do upowszechnienia badania ultrasonograficznego przyczyniło się ponadto ustanowienie w 2010 roku nowych kryteriów klasyfikowania reumatoidalnego zapalenia stawów według Amerykańskiego Kolegium Reumatologicznego i Europejskiej Ligi do Walki z Reumatyzmem, w których podkreślono rolę ultrasonografii w identyfikacji zmian zapalnych w stawach trudnych do jednoznacznej oceny klinicznej. Kryteria te stały się podstawą do sformułowania przez ekspertów Europejskiej Ligi do Walki z Reumatyzmem zaleceń dotyczących wykorzystania badań obrazowych w reumatoidalnym zapaleniu stawów. Dziewięć z dziesięciu rekomendacji dotyczy ultrasonografii, która ma znaczenie w rozpoznawaniu chorób, przewidywaniu ich progresji i odpowiedzi na leczenie, monitorowaniu aktywności choroby oraz określeniu remisji. W nowych kryteriach polimialgii reumatycznej z 2012 roku ujęto badanie ultrasonograficzne stawów obręczy barkowej i biodrowej jako alternatywę oceny klinicznej. Podkreśla się również znaczenie ultrasonografii w diagnostyce i monitorowaniu aktywności spondyloartropatii obwodowej, co szeroko dyskutowano na zjeździe Europejskiej Ligi do Walki z Reumatyzmem w Paryżu w 2014 roku.
    Źródło:
    Journal of Ultrasonography; 2016, 16, 64; 55-64
    2451-070X
    Pojawia się w:
    Journal of Ultrasonography
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The value of ultrasound in the diagnosis of limited scleroderma – a case report
    Wartość badania ultrasonograficznego w diagnostyce twardziny ograniczonej – opis przypadku klinicznego
    Autorzy:
    Pracoń, Grzegorz
    Płaza, Mateusz
    Walentowska-Janowicz, Marta
    Sudoł-Szopińska, Iwona
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1053255.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Medical Communications
    Tematy:
    artefakt migotania
    twardzina ograniczona
    twardzina układowa
    ultrasonografia
    wapnienie
    colour twinkling artifact
    Opis:
    Systemic sclerosis, popularly referred to as scleroderma, is a chronic connective tissue disease with present autoantibodies against platelet-derived growth factor receptor. These antibodies activate directly fibroblasts causing the dermis and internal organs’ fibrosis and vascular damage. Additionally, calcific collections, including hydroxyapatite crystals, may develop in subcutaneous tissue and juxta-articular soft tissue. Herein, we report a case of a 72-year-old woman, referred by a rheumatologist for plain radiography and ultrasound examination of hands due to pain and swelling of the fourth finger of the left hand. Dermal induration affecting hands, especially fourth finger on the left side and the Raynaud phenomenon were observed on physical examination. Furthermore, the patient had noticed periodic discharge with a toothpaste consistency from a tiny fistula localised in the vicinity of the fourth finger alterations. The paper emphasises a possible application of the twinkling artefact and MicroPure option on ultrasound examination in differential diagnosis of soft tissue calcifications. Making the correct diagnosis can attribute to precise planning of surgical treatment.
    Twardzina układowa (systemic sclerosis, SSc), potocznie zwana sklerodermą, jest przewlekłą układową chorobą tkanki łącznej, w której występują autoprzeciwciała skierowane przeciwko receptorom płytkowego czynnika wzrostu, odpowiedzialne za bezpośrednią aktywację fibroblastów, a co za tym idzie – postępujące włóknienie skóry i narządów wewnętrznych oraz uszkodzenie naczyń krwionośnych. Oprócz tego w tkance podskórnej i tkankach miękkich okołostawowych mogą odkładać się sole wapnia, w tym kryształy hydroksyapatytów. Przedstawiamy przypadek 72-letniej kobiety skierowanej na badanie radiograficzne i ultrasonograficzne rąk przez reumatologa z powodu bólu i obrzęku palca czwartego ręki lewej. W badaniu fizykalnym stwierdzono pogrubienie skóry palców rąk, zwłaszcza palca czwartego ręki lewej, oraz objaw Raynauda. Ponadto chora zgłaszała obecność periodycznie pojawiającej się przetoki na wysokości zmian zlokalizowanych w tym palcu, z której obserwowała okresowy wyciek gęstej treści o konsystencji pasty do zębów. Praca podkreśla przydatność nadal mało znanego zjawiska artefaktu migotania oraz opcji MicroPure w badaniu ultrasonograficznym w diagnostyce różnicowej zwapnień w tkankach miękkich na przykładzie twardziny ograniczonej. Dokładna diagnostyka zmian pozwala na precyzyjne zaplanowanie zabiegu operacyjnego.
    Źródło:
    Journal of Ultrasonography; 2015, 15, 62; 326-331
    2451-070X
    Pojawia się w:
    Journal of Ultrasonography
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Entezopatie i zapalenie entez. Część I. Etiopatogeneza
    Enthesopathies and enthesitis. Part 1. Etiopathogenesis
    Autorzy:
    Sudoł-Szopińska, Iwona
    Kwiatkowska, Brygida
    Prochorec-Sobieszek, Monika
    Maśliński, Włodzimierz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1053658.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Medical Communications
    Tematy:
    enthesitis
    enthesopathy
    etiopathogenesis
    rheumatic diseases
    spondyloarthropathies
    choroby reumatyczne
    entezopatie
    etiopatogeneza
    spondyloartropatie
    Opis:
    The pathologies of tendon and ligament attachments are called enthesopathies. One of its types is enthesitis which is a characteristic sign of peripheral spondyloarthropathy. Clinical diagnosis of enthesitis is based on rather non-specific clinical signs and results of laboratory tests. Imaging examinations are highly promising. Numerous publications prove that enthesitis can be differentiated from other enthesopathic processes in an ultrasound examination or magnetic resonance imaging. However, some reports indicate the lack of histological criteria, specific immunological changes and features in imaging examinations that would allow the clinical diagnosis of enthesitis to be confirmed. The first part of the publication presents theories on the etiopathogenesis of enthesopathies: inflammatory, mechanical, autoimmune, genetic and associated with the synovio-entheseal complex, as well as theories on the formation of enthesophytes: inflammatory, molecular and mechanical. The second part of the paper is a review of the state-of-the-art on the ability of imaging examinations to diagnose enthesitis. It indicates that none of the criteria of inflammation used in imaging medicine is specific for this pathology. As enthesitis may be the only symptom of early spondyloarthropathy (particularly in patients with absent HLA-B27 receptor), the lack of its unambiguous picture in ultrasound and magnetic resonance scans prompts the search for other signs characteristic of this disease and more specific markers in imaging in order to establish diagnosis as early as possible.
    Patologie przyczepów ścięgien i więzadeł są określane mianem entezopatii. Jednym z rodzajów entezopatii jest zapalenie (enthesitis), które stanowi charakterystyczny objaw spondyloartropatii obwodowych. Enthesitis jest rozpoznawane przez klinicystów na podstawie mało specyficznych objawów klinicznych i wyników badań laboratoryjnych. Duże nadzieje wiązane są z badaniami obrazowymi. Wiele prac naukowych dowodzi możliwości różnicowania zapalenia entez z innymi procesami entezopatycznymi w badaniach ultrasonograficznych albo metodą rezonansu magnetycznego. W sprzeczności pozostają doniesienia wskazujące na brak kryteriów histologicznych, specyficznych zmian immunologicznych oraz cech w badaniach obrazowych pozwalających na potwierdzenie klinicznego rozpoznania zapalenia. W pierwszej części publikacji przedstawiono teorie etiopatogenezy entezopatii: zapalną, mechaniczną, kompleksu entezy, autoimmunologiczną i genetyczną oraz koncepcje powstawania entezofitów: zapalną, molekularną i mechaniczną. Druga część pracy stanowi przegląd aktualnej wiedzy na temat możliwości badań obrazowych w rozpoznawaniu enthesitis. Wskazuje on, że żadne ze stosowanych w badaniach obrazowych kryteriów zapalenia nie jest specyficzne dla tej patologii. Ze względu na fakt, że może być ono jedynym objawem spondyloartropatii w początkowym ich okresie (zwłaszcza u chorych z nieobecnym antygenem HLA-B27), brak jednoznacznego obrazu enthesitis w badaniach ultrasonograficznych i rezonansu magnetycznego wymaga poszukiwania innych objawów charakterystycznych dla tych chorób oraz bardziej specyficznych markerów w badaniach obrazowych w celu jak najszybszego ustalenia rozpoznania.
    Źródło:
    Journal of Ultrasonography; 2015, 15, 60; 72-84
    2451-070X
    Pojawia się w:
    Journal of Ultrasonography
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Doppler imaging of orbital vessels in the assessment of the activity and severity of thyroid-associated orbitopathy
    Przydatność ultrasonografii dopplerowskiej naczyń oczodołu w ocenie aktywności i ciężkości orbitopatii tarczycowej
    Autorzy:
    Walasik-Szemplińska, Dorota
    Pauk-Domańska, Magdalena
    Sanocka, Urszula
    Sudoł-Szopińska, Iwona
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1052960.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Medical Communications
    Tematy:
    choroba gravesa
    oftalmopatia gravesa
    tętnica oczna
    ultrasonografia dopplerowska kolorowa
    color Doppler imaging
    Opis:
    Patients with symptoms of thyroid-associated orbitopathy are classified on the basis of the clinical activity score (CAS) proposed by Mourits in 1989. Despite its undoubted clinical usefulness, it has several limitations which can decide about the success or failure of the implemented treatment. Numerous reports mention the presence of hemodynamic changes in orbital and bulbar vessels in the course of an orbitopathy called Graves’ disease. The usage of Doppler sonography in the diagnosis of numerous ophthalmologic vascular diseases suggests that changes in thyroid-associated orbitopathy can correlate with the activity and severity of the disease. This paper presents the overview of the state-of-the-art concerning the usefulness of Doppler imaging in patient selection for the treatment of thyroid-associated orbitopathy. It has been shown that the velocity of blood flow in the superior ophthalmic vein, which is the most susceptible to changes in anatomical conditions in the enclosed orbital space, decreases in a statistically significant way. A decrease in blood flow velocity is closely associated with the active stage of the disease whereas reverse flow or its absence attest to severe orbitopathy and constitute a risk factor of ocular neuropathy. The activity of the inflammatory process in the eyeball is also confirmed by an increase in peak systolic velocity (PSV) in the ophthalmic artery and central retinal artery as well as end-diastolic velocity (EDV) in the ophthalmic artery. Resistance index values decrease in the ophthalmic artery and increase in the central retinal artery mainly in cases with considerable expansion of the extraocular muscles.
    Podstawą kwalifikacji do leczenia pacjentów z objawami orbitopatii tarczycowej jest skala aktywności choroby (clinical activity score, CAS), zaproponowana przez Mouritsa w 1989 roku. Mimo jej niewątpliwej przydatności klinicznej cechuje ją kilka ograniczeń, które mogą stanowić o sukcesie lub porażce zastosowanego leczenia. W licznych doniesieniach wykazywano zmiany hemodynamiczne, do jakich dochodzi w naczyniach oczodołu i gałki ocznej w przebiegu orbitopatii związanej z chorobą Gravesa. Wykorzystanie ultrasonografii dopplerowskiej w diagnostyce wielu schorzeń okulistycznych o podłożu naczyniowym pozwala sądzić, że również w orbitopatii tarczycowej zmiany te mogą korelować z aktywnością i ciężkością choroby. W poniższym opracowaniu przedstawiamy przegląd aktualnej wiedzy dotyczącej przydatności ultrasonografii dopplerowskiej w kwalifikacji pacjentów do leczenia orbitopatii tarczycowej. Wykazano statystycznie znamienne obniżenie prędkości przepływu krwi w żyle ocznej górnej, która jest naczyniem najbardziej podatnym na zmianę warunków anatomicznych w zamkniętej przestrzeni oczodołu. Obniżenie prędkości było ściśle związane z aktywną fazą choroby, natomiast przepływ odwrócony lub brak przepływu świadczyły o ciężkiej postaci orbitopatii i stanowiły czynnik ryzyka wystąpienia neuropatii nerwu wzrokowego. Aktywność procesu zapalnego w oczodole potwierdzają również: wzrost prędkości skurczowej (PSV) w tętnicy ocznej i tętnicy środkowej siatkówki oraz prędkości końcoworozkurczowej (EDV) w tętnicy ocznej. Natomiast wartości wskaźnika oporu ulegają obniżeniu w tętnicy ocznej, a rosną w tętnicy środkowej siatkówki, głównie w tych przypadkach, w których dochodzi do znacznego powiększenia objętości mięśni gałkoruchowych.
    Źródło:
    Journal of Ultrasonography; 2015, 15, 63; 388-397
    2451-070X
    Pojawia się w:
    Journal of Ultrasonography
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Imaging of juvenile idiopathic arthritis. Part I: Clinical classifications and radiographs
    Diagnostyka obrazowa młodzieńczego idiopatycznego zapalenia stawów. Część I: Klasyfikacje kliniczne i radiogramy
    Autorzy:
    Sudoł-Szopińska, Iwona
    Matuszewska, Genowefa
    Gietka, Piotr
    Płaza, Mateusz
    Walentowska-Janowicz, Marta
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1052504.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Medical Communications
    Tematy:
    młodzieńcze idiopatyczne zapalenie stawów
    Opis:
    Juvenile idiopathic arthritis is the most common autoimmune systemic disease of the connective tissue affecting individuals at the developmental age. Radiography is the primary modality employed in the diagnostic imaging in order to identify changes typical of this disease entity and rule out other bone-related pathologies, such as neoplasms, posttraumatic changes, developmental defects and other forms of arthritis. The standard procedure involves the performance of comparative joint radiographs in two planes. Radiographic changes in juvenile idiopathic arthritis are detected in later stages of the disease. Bone structures are assessed in the first place. Radiographs can also indirectly indicate the presence of soft tissue inflammation (i.e. in joint cavities, sheaths and bursae) based on swelling and increased density of the soft tissue as well as dislocation of fat folds. Signs of articular cartilage defects are also seen in radiographs indirectly – based on joint space width changes. The first part of the publication presents the classification of juvenile idiopathic arthritis and discusses its radiographic images. The authors list the affected joints as well as explain the spectrum and specificity of radiographic signs resulting from inflammatory changes overlapping with those caused by the maturation of the skeletal system. Moreover, certain dilemmas associated with the monitoring of the disease are reviewed. The second part of the publication will explain issues associated with ultrasonography and magnetic resonance imaging, which are more and more commonly applied in juvenile idiopathic arthritis for early detection of pathological features as well as the disease complications.
    Młodzieńcze idiopatyczne zapalenie stawów to najczęstsza przewlekła choroba układowa tkanki łącznej wieku rozwojowego o podłożu immunologicznym. Badanie radiograficzne jest pierwszą metodą, od której rozpoczyna się diagnostykę obrazową w celu rozpoznania zmian chorobowych typowych dla tej jednostki, jak również wykluczenia innych patologii kostnych, tj. nowotworu, zmian pourazowych, wad rozwojowych, innych zapaleń stawów. Standardowo wykonywane są zdjęcia porównawcze stawów w dwóch projekcjach. Zmiany na radiogramach w przebiegu młodzieńczego idiopatycznego zapalenia stawów są obserwowane w późniejszym okresie choroby. Ocenie podlegają przede wszystkim struktury kostne. Pośrednio zdjęcie radiograficzne wskazuje na obecność zmian zapalnych także w tkankach miękkich (tj. w jamach stawów, pochewkach i kaletkach) na podstawie poszerzenia i zwiększonego wysycenia cienia tkanek miękkich i przemieszczenia fałdów tłuszczowych. W sposób pośredni – na podstawie zmiany szerokości szpary stawowej – na radiogramach są stwierdzane cechy uszkodzenia chrząstki stawowej. W pierwszej części publikacji omówiono klasyfikację młodzieńczego idiopatycznego zapalenia stawów oraz przedstawiono obraz radiograficzny tej jednostki chorobowej, wskazując na rodzaj zajętych stawów, spektrum oraz specyfikę zmian radiograficznych wynikającą z nakładania się zmian zapalnych na zmiany spowodowane dojrzewaniem układu kostnego. Przedstawiono dylematy związane z monitorowaniem choroby. W drugiej części pracy zostaną omówione badanie ultrasonograficzne i rezonans magnetyczny, które u dzieci i młodzieży są wykonywane coraz częściej w celu wczesnego rozpoznania zmian chorobowych oraz powikłań młodzieńczego idiopatycznego zapalenia stawów.
    Źródło:
    Journal of Ultrasonography; 2016, 16, 66; 225-236
    2451-070X
    Pojawia się w:
    Journal of Ultrasonography
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Złamanie promieniowej trzeszczki stawu śródnadgarstkowo-paliczkowego drugiego palca – opis przypadku klinicznego
    Radial sesamoid fracture of the second MCP joint – a case report
    Autorzy:
    Pracoń, Grzegorz
    Walentowska-Janowicz, Marta
    Nowicki, Paweł
    Płaza, Mateusz
    Sudoł-Szopińska, Iwona
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1053676.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Medical Communications
    Tematy:
    bone fracture
    diagnostic imaging
    hand
    sesamoid bones
    ultrasonography
    diagnostyka obrazowa
    ręka
    trzeszczki
    ultrasonografia
    złamanie kości
    Opis:
    A fracture of the sesamoid bone of the hand is rarely seen. In most cases, it is strictly associated with the trauma. The patient complains of a long-lasting, due to unclear diagnosis, painful swelling of the joint with an inability to flex the affected finger. Limited blood supply makes the untreated fracture prone to avascular necrosis. Thus, it is extremely important to make a proper diagnosis early. Bilateral comparing the affected areas with ultrasonography seems to be the method of choice. The treatment is conservative or surgical when needed. We present a case of a radial sesamoid fracture of the second metacarpophalangeal joint without a history of trauma.
    Złamanie trzeszczki dłoniowej jest rzadką patologią, występującą zazwyczaj w mechanizmie urazu. Chory skarży się na bolesny obrzęk okolicznego stawu z ograniczeniem zgięcia, często o długim czasie trwania ze względu na trudności w postawieniu diagnozy. Nieleczone złamanie, z uwagi na ograniczone unaczynienie trzeszczek, może prowadzić do martwicy aseptycznej. Dlatego bardzo ważne jest wykrycie patologii przed wystąpieniem powikłań. Badanie ultrasonograficzne stanowi metodę z wyboru w diagnostyce tego złamania. W przypadku niepowodzenia leczenia zachowawczego stosuje się wycięcie chirurgiczne objętej procesem chorobowym trzeszczki. W opisanym przypadku klinicznym złamanie trzeszczki promieniowej stawu śródnadgarstkowo-paliczkowego palca wskazującego nie było poprzedzone urazem.
    Źródło:
    Journal of Ultrasonography; 2015, 15, 60; 96-101
    2451-070X
    Pojawia się w:
    Journal of Ultrasonography
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Classifications and imaging of juvenile spondyloarthritis
    Klasyfikacje i diagnostyka obrazowa młodzieńczych spondyloartropatii
    Autorzy:
    Sudoł-Szopińska, Iwona
    Eshed, Iris
    Jans, Lennart
    Herregods, Nele
    Teh, James
    Vojinovic, Jelena
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1032329.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Medical Communications
    Tematy:
    enteropathic arthritis
    enthesitis-related arthritis
    juvenile ankylosing spondylitis
    juvenile psoriatic arthritis
    juvenile spondyloarthritis
    Opis:
    Juvenile spondyloarthritis may be present in at least 3 subtypes of juvenile idiopathic arthritis according to the classification of the International League of Associations for Rheumatology. By contrast with spondyloarthritis in adults, juvenile spondyloarthritis starts with inflammation of peripheral joints and entheses in the majority of children, whereas sacroiliitis and spondylitis may develop many years after the disease onset. Peripheral joint involvement makes it difficult to differentiate juvenile spondyloarthritis from other juvenile idiopathic arthritis subtypes. Sacroiliitis, and especially spondylitis, although infrequent in childhood, may manifest as low back pain. In clinical practice, radiographs of the sacroiliac joints or pelvis are performed in most of the cases even though magnetic resonance imaging offers more accurate diagnosis of sacroiliitis. Neither disease classification criteria nor imaging recommendations have taken this advantage into account in patients with juvenile spondyloarthritis. The use of magnetic resonance imaging in evaluation of children and adolescents with a clinical suspicion of sacroiliitis would improve early diagnosis, identification of inflammatory changes and treatment. In this paper, we present the imaging features of juvenile spondyloarthritis in juvenile ankylosing spondylitis, juvenile psoriatic arthritis, reactive arthritis with spondyloarthritis, and juvenile arthropathies associated with inflammatory bowel disease.
    Zgodnie z klasyfikacją Międzynarodowej Ligi Stowarzyszeń Reumatologicznych (International League of Associations for Rheumatology) spondyloartropatie młodzieńcze uwzględnione są w co najmniej trzech podtypach młodzieńczego idiopatycznego zapalenia stawów. W przeciwieństwie do spondyloartropatii występujących u chorych dorosłych, u większości dzieci choroba rozpoczyna się zajęciem stawów obwodowych i entez, podczas gdy zapalenie stawów krzyżowo-biodrowych i kręgosłupa może ujawnić się dopiero po upływie wielu lat od wystąpienia pierwszych objawów choroby. Zajęcie stawów obwodowych sprawia, że odróżnienie młodzieńczych spondyloartropatii od innych podtypów młodzieńczego idiopatycznego zapalenia stawów jest trudne. Zapalenie stawów krzyżowo-biodrowych, a w szczególności zapalenie stawów kręgosłupa, nieczęste jednak u dzieci, może manifestować się bólem w dolnej części pleców. W takich przypadkach, u większości chorych zleca się zdjęcia radiograficzne stawów krzyżowo-biodrowych lub miednicy, mimo że bardziej dokładną metodą w diagnostyce zapalenia stawów krzyżowo-biodrowych jest badanie rezonansem magnetycznym. Faktu tego nie uwzględniono jednak ani w kryteriach klasyfikacyjnych, ani w rekomendacjach dotyczących diagnostyki obrazowej u pacjentów z młodzieńczymi spondyloartropatiami, podczas gdy zastosowanie rezonansu magnetycznego w diagnostyce dzieci i młodzieży z klinicznym podejrzeniem zapalenia stawów krzyżowo-biodrowych mogłoby poprawić wczesne wykrywanie choroby i wyniki leczenia. Niniejszy artykuł przedstawia obraz radiologicznych młodzieńczych spondyloartropatii, w tym: młodzieńczego zesztywniającego zapalenia stawów kręgosłupa, młodzieńczego łuszczycowego zapalenia stawów, reaktywnego zapalenia stawów oraz młodzieńczych spondyloartropatii występujących w przebiegu zapalnych chorób jelit.
    Źródło:
    Journal of Ultrasonography; 2018, 18, 74; 224-233
    2451-070X
    Pojawia się w:
    Journal of Ultrasonography
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Radiosynowektomia w chorobach reumatycznych
    Radiosynovectomy in rheumatic diseases
    Autorzy:
    Ćwikła, Jarosław B.
    Żbikowski, Piotr
    Kwiatkowska, Brygida
    Buscombe, John R.
    Sudoł-Szopińska, Iwona
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1057870.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Medical Communications
    Tematy:
    arthritis
    osteoarthritis
    radiosynovectomy
    reumatoidalne zapalenie stawu
    rheumatoid arthritis
    synovitis
    choroba zwyrodnieniowa
    radiosynowektomia
    zapalenie błony maziowej
    zapalenie stawu
    Opis:
    Radiosynovectomy is a safe and repeatable treatment method of chronic synovitis with synovial overgrowth and refractory chronic or acute inflammatory joint effusion. It consist in the intraarticular administration of a radioactive isotope in the form of a colloid causing the extinguishing of active synovitis. The radiocolloid causes permanent irradiation of the synovium with beta ray electron beams, which ultimately leads to its fibrosis and extinguishes the inflammatory process destroying the joint. The main indications for radiosynovectomy include chronic and acute arthritis in the course of systemic diseases, intraarticular bleeding in hemorrhagic diatheses (hemophilia), selected cases of osteoarthritis, recurrent effusions following surgery, e.g. arthroplasty, or other iatrogenic post-surgery complications causing arthritis. Radiosynovectomy is also performed in pigmented villonodular synovitis and crystal synovitis. The most common method used to determine the eligibility for radiosynovectomy is an ultrasound, which shows the location and activity of the thickened synovium. The administration of a radiocolloid into the joint, sheath or bursa should also be performed under the control of the ultrasound image, as this ensures a precise location of the puncture needle and full control of the isotope administration process. Clinical efficacy of radiosynovectomy depends on the proper qualification of patients for the procedure. The success rate of radiosynovectomy in common indications is 65–80%. It is confirmed by the visualization of avascular (fibrotic) synovium in follow-up ultrasound tests. The aim of this article is to present techniques and indications for the radiosynovectomy treatment.
    Radiosynowektomia jest bezpiecznym i powtarzalnym zabiegiem, polegającym na podaniu do jamy stawu lub pochewki ścięgnistej preparatu zawierającego izotop promieniotwórczy w formie radiokoloidu, powodujący wygaszenie aktywnego zapalenia błony maziowej. W następstwie trwałej inkorporacji radiokoloidu dochodzi do ciągłego napromieniowania błony maziowej strumieniami elektronów promieniowania beta, co w końcowym efekcie terapeutycznym prowadzi do jej zwłóknienia i tym samym zatrzymania procesu zapalnego, który jest przyczyną niszczenia stawu. Głównymi wskazaniami do radiosynowektomii są przewlekłe i ostre zapalenia stawów w przebiegu chorób układowych, krwawienia dostawowe w skazach krwotocznych, niektóre przypadki choroby zwyrodnieniowej stawów, nawracające wysięki po zabiegach operacyjnych, m.in. alloplastyce stawów, czy inne jatrogenne powikłania zabiegów operacyjnych powodujące zapalenie stawu. Radiosynowektomię wykonuje się także w przypadku barwnikowego kosmkowo-guzkowego zapalenia błony maziowej i zapaleń stawu wywołanych kryształami. Z reguły metodą kwalifikującą do radiosynowektomii jest ultrasonografia, obrazująca lokalizację i aktywność pogrubiałej błony maziowej. Również podawanie radiokoloidu do stawu, pochewki lub kaletki powinno być wykonywane pod kontrolą obrazu ultrasonograficznego, zapewnia to bowiem dokładną lokalizację igły punkcyjnej i pełną kontrolę procesu podawania izotopu. Skuteczność kliniczna radiosynowektomii zależy od właściwej kwalifikacji pacjentów do zabiegu; w typowych wskazaniach metoda ta umożliwia osiągnięcie znacznej poprawy u 65–80% chorych. Jej potwierdzeniem jest uwidocznienie w kontrolnym badaniu ultrasonograficznym nieunaczynionej (zwłókniałej) błony maziowej. Artykuł ma na celu przybliżenie czytelnikom techniki oraz wskazań do leczenia za pomocą radiosynowektomii.
    Źródło:
    Journal of Ultrasonography; 2014, 14, 58; 241-251
    2451-070X
    Pojawia się w:
    Journal of Ultrasonography
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Porównanie badania endosonograficznego i rezonansu magnetycznego w diagnostyce wysokich przetok odbytu
    Endosonography and magnetic resonance imaging in the diagnosis of high anal fistulae – a comparison
    Autorzy:
    Sudoł-Szopińska, Iwona
    Kucharczyk, Agnieszka
    Kołodziejczak, Małgorzata
    Warczyńska, Agnieszka
    Pracoń, Grzegorz
    Wiączek, Anna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1057981.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Medical Communications
    Tematy:
    nietrzymanie stolca i gazów rectal fistula
    przetoka odbytnicza
    przetoka odbytu
    rezonans magnetyczny
    nietrzymanie stolca i gazów rectal fistula
    Opis:
    Anal fistula is a benign inflammatory disease with unclear etiology which develops in approximately 10 in 100 000 adult patients. Surgical treatment of fistulae is associated with a risk of damaging anal sphincters. This usually happens in treating high fistulae, branched fistulae, and anterior ones in females. In preoperative diagnosis of anal fistulae, endosonography and magnetic resonance imaging play a significant role in planning the surgical technique. The majority of fistulae are diagnosed in endosonography, but magnetic resonance is performed when the presence of high fistulae, particularly branched ones, and recurrent is suspected. The aim of this paper was to compare the roles of the two examinations in preoperative assessment of high anal fistulae. Material and methods: The results of endosonographic and magnetic resonance examinations performed in 2011–2012 in 14 patients (4 women and 10 men) with high anal fistulae diagnosed intraoperatively were subject to a retrospective analysis. The patients were aged from 23 to 66 (mean 47). The endosonographic examinations were performed with the use of a BK Medical Pro Focus system with endorectal 3D transducers with the frequency of 16 MHz. The magnetic resonance scans were performed using a Siemens Avanto 1.5 T scanner with a surface coil in T1, T1FS, FLAIR, T2 sequences and in T1 following contrast medium administration. The sensitivity and specificity of endosonography and magnetic resonance imaging were analyzed. A surgical treatment served as a method for verification. The agreement of each method with the surgery and the agreement of endosonography and magnetic resonance imaging were compared in terms of the assessment of the fistula type, localization of its internal opening and branches. The agreement level was determined based on the percentage of consistent assessments and Cohen’s coefficient of agreement, . The integrity of the anal sphincters was assessed in each case. Results: In determining the fistula type, magnetic resonance imaging agreed with intraoperative assessment in 79% of cases, and endosonography in 64% of cases. Endosonography agreed with magnetic resonance in 57% of cases. In the assessment of internal opening, the agreement between endosonography and intraoperative assessment was 65%, between magnetic resonance and intraoperative assessment – 41% and between endosonography and magnetic resonance – 53%. In the assessment of fistula branches, endosonography agreed with intraoperative assessment in 67% of cases, magnetic resonance in 87% of cases, and the agreement between the two methods tested was 67%. Conclusions: Magnetic resonance is a more accurate method than endosonography in determining the type of high fistulae and the presence of branches. In assessing the internal opening, endosonography proved more accurate. The agreement between the two methods ranges from 53–67%; the highest level of agreement was noted for the assessment of branching.
    Przetoka odbytu jest łagodną chorobą zapalną o niejasnej etiologii, która występuje u około 10 na 100 000 osób populacji dorosłej. Leczenie operacyjne przetoki odbytu wiąże się z ryzykiem uszkodzenia zwieraczy odbytu. Najczęściej dochodzi do tego w przypadku leczenia przetok wysokich, rozgałęzionych oraz przetok przednich u kobiet. W przedoperacyjnej diagnostyce przetok odbytu ważne miejsce, pod kątem planowania techniki zabiegu operacyjnego, zajmują endosonografia oraz rezonans magnetyczny. Większość przetok diagnozowana jest w endosonografii, zaś rezonans wykonuje się w przypadku klinicznego podejrzenia przetoki wysokiej, zwłaszcza rozgałęzionej i nawrotowej. Celem pracy było porównanie obydwu badań w przedoperacyjnej ocenie wysokich przetok odbytu. Materiał i metoda: Retrospektywnie przeanalizowano wyniki badań endosonograficznych i rezonansu magnetycznego wykonanych w latach 2011–2012 u 14 pacjentów (4 kobiety, 10 mężczyzn) w wieku 23–66 lat (średnia 47) ze śródoperacyjnym rozpoznaniem wysokiej przetoki odbytu. Badania endosonograficzne wykonano aparatem BK Medical Pro Focus, głowicą endorektalną 3D o częstotliwości 16 MHz. Badania rezonansu przeprowadzono z wykorzystaniem aparatu Siemens Avanto 1,5 T z cewką powierzchniową, przed podaniem środka kontrastowego w sekwencjach T1, T1FS, FLAIR, T2 i po podaniu. Oceniono czułość i swoistość endosonografii oraz rezonansu magnetycznego. Metodą weryfikującą był zabieg operacyjny. Porównano zgodność każdej metody z operacją oraz zgodność endosonografii i rezonansu magnetycznego w zakresie oceny typu przetoki, lokalizacji ujścia wewnętrznego oraz rozgałęzień. Poziom zgodności określano na podstawie odsetka ocen zgodnych oraz współczynnika zgodności Cohena. W każdym przypadku oceniano ciągłość zwieraczy odbytu. Wyniki: W określaniu typu przetoki zgodność badania rezonansu magnetycznego z oceną śródoperacyjną stwierdzono w 79% przypadków, endosonografii z oceną śródoperacyjną w 64% przypadków, a endosonografii z rezonansem w 57%. W ocenie ujścia wewnętrznego zgodność endosonografii z oceną śródoperacyjną wyniosła 65%, rezonansu z oceną śródoperacyjną 41%, a endosonografii z rezonansem 53%. W ocenie rozgałęzień przetoki zgodność endosonografii z oceną śródoperacyjną wyniosła 67%, rezonansu z oceną śródoperacyjną 87%, a zgodność pomiędzy obiema metodami 67%. Wnioski: Rezonans magnetyczny dokładniej niż endosonografia określa typ przetoki wysokiej i obecność rozgałęzień. W ocenie ujścia wewnętrznego metodą dokładniejszą jest endosonografia. Zgodność między metodami waha się w zakresie 53–67%; najwyższa jest w ocenie rozgałęzień.
    Źródło:
    Journal of Ultrasonography; 2014, 14, 57; 142-151
    2451-070X
    Pojawia się w:
    Journal of Ultrasonography
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Charcot arthropathy in ultrasound examination – a case report
    Artropatia Charcota w obrazie ultrasonograficznym – opis przypadku
    Autorzy:
    Płaza, Mateusz
    Nowakowska-Płaza, Anna
    Walentowska-Janowicz, Marta
    Chojnowski, Marek
    Sudoł-Szopińska, Iwona
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1052474.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Medical Communications
    Tematy:
    cukrzyca
    osteoartropatia neurogenna
    polineuropatia
    ultrasonografia
    artropatia charcota
    neurogenic osteoarthropathy
    Opis:
    This article presents a patient with a long history of type 1 diabetes mellitus complicated with neuropathy and Charcot disease. The most common cause of neuropathic osteoarthropathy, called Charcot osteoarthropathy, is poorly controlled diabetes. The clinical picture is characterized by considerable edema, redness and increased skin temperature with relatively slight pain due to injury to nerve fibers responsible for pain sensation. The differential diagnosis should include bacterial or autoimmune arthritis, arthritis associated with gout as well as venous thrombosis and injury. The contribution of a local inflammatory reaction and abnormal bone turnover with excessive osteoclast activity might play a role in the etiopathogenesis of this disease. As a result, osseous and articular destruction progresses rapidly leading to irreversible deformity of the foot. Avoiding weight-bearing and resting the foot in a specially selected plaster cast is the most important part of treatment. Patients with the aforementioned complaints are referred to radiologists for imaging examinations. An ultrasonographer should pay attention to changes typical of Charcot arthropathy, such as: inflammatory and destructive changes in joints of the foot, uneven contour of bones with thickening and periosteal hyperemia as well as soft tissue swelling.
    Przedstawiamy opis przypadku pacjenta chorującego od wielu lat na cukrzycę typu 1 powikłaną neuropatią i artropatią Charcota. Najczęstszą przyczyną osteoartropatii neurogennej, zwanej osteoartropatią Charcota, jest źle wyrównana cukrzyca. W obrazie klinicznym zwraca uwagę znaczny obrzęk, zaczerwienienie oraz wzmożone ucieplenie stopy przy stosunkowo niewielkich dolegliwościach bólowych na skutek uszkodzenia włókien nerwowych przewodzących czucie bólu. W diagnostyce różnicowej należy uwzględnić zapalenie stawów o etiologii bakteryjnej, dnawej, autoimmunologicznej oraz zakrzepicę żylną i uraz. W etiopatogenezie choroby rozważa się udział miejscowej reakcji zapalnej i nieprawidłowy obrót kostny z nadmierną aktywacją osteoklastów. W efekcie dochodzi do szybko postępującej destrukcji struktur kostnych i stawowych oraz nieodwracalnych deformacji stopy. W leczeniu najważniejsze jest odciążenie stopy we wczesnej fazie choroby w specjalnie dobranym opatrunku gipsowym. Pacjenci z opisanymi wyżej dolegliwościami kierowani są na badania obrazowe. Ultrasonografista powinien zwracać uwagę na zmiany typowe dla artropatii Charcota, tj. zapalno-destrukcyjne w stawach stóp, a także nierówny zarys kości z obecnością pogrubienia i przekrwienia okostnej oraz obrzęk tkanek miękkich.
    Źródło:
    Journal of Ultrasonography; 2016, 16, 65; 210-215
    2451-070X
    Pojawia się w:
    Journal of Ultrasonography
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Patogeneza reumatoidalnego zapalenia stawów w badaniach radiologicznych. Część II: Badania obrazowe w reumatoidalnym zapaleniu stawów
    The pathogenesis of rheumatoid arthritis in radiological studies. Part II: Imaging studies in rheumatoid arthritis
    Autorzy:
    Sudoł‑Szopińska, Iwona
    Zaniewicz‑Kaniewska, Katarzyna
    Warczyńska, Agnieszka
    Matuszewska, Genowefa
    Saied, Fadhil
    Kunisz, Wojciech
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1061425.pdf
    Data publikacji:
    2012
    Wydawca:
    Medical Communications
    Tematy:
    badanie radiologiczne
    obrzęk szpiku
    patogeneza
    reumatoidalne zapalenie stawów
    rezonans magnetyczny
    ultrasonografia
    magnetic resonance imaging
    Opis:
    Early diagnosis of rheumatoid arthritis followed by early initiation of treatment, prevent the destruction of joints and progression to disability in the majority of patients. A traditional X‑ray fails to capture early inflammatory changes, while late changes (e.g. erosions) appear after a significant delay, once 20–30% of bone mass has been lost. Sonography and magnetic resonance imaging studies have shown that erosions are seen in the first 3 months from the appearance of symptoms in 10–26% of patients, while in 75% they are seen in the first 2 years of the disease. Power Doppler ultrasound and dynamic magnetic resonance studies allow for qualitative, semiquantitative and quantitative monitoring of the vascularization of the synovium. In addition, magnetic resonance enables assessment of the bone marrow. The ultrasonographic examination using a state‑of‑the‑art apparatus with a high‑frequency probe allows for images with great spatial resolution and for the visualization of soft tissues and bone surfaces. However, the changes seen in ultrasonography (synovial pathologies, the presence of exudate, tendons changes, cartilage and bone lesions, pathologies of tendon attachments and ligaments – enthesopathies) are not only specific for rheumatoid arthritis and occur in other rheumatic diseases. Qualitative methods are sufficient for diagnosing the disease through ultrasound or magnetic resonance imaging. Whereas semiquantitative and quantitative scales serve to monitor the disease course – efficacy of conservative treatment and qualification for radioisotope synovectomy or surgical synovectomy – and to assess treatment efficacy.
    Wczesne rozpoznanie reumatoidalnego zapalenia stawów i wczesne wdrożenie leczenia zapobiega u większości pacjentów destrukcji stawów i niepełnosprawności. Tradycyjne zdjęcie radiologiczne nie uwidacznia wczesnych zmian zapalnych, zaś zmiany zaawansowane, m.in. nadżerki, są widoczne dopiero wówczas, gdy dojdzie do zniszczenia 20–30% masy kostnej. Jak wykazały badania ultrasonograficzne i rezonans magnetyczny, u 10–26% pacjentów nadżerki pojawiają się już w pierwszych 3 miesiącach od wystąpienia objawów, a u 75% pacjentów są widoczne w pierwszych 2 latach trwania choroby. Oba te badania w sposób jakościowy, półilościowy i ilościowy umożliwiają monitorowanie unaczynienia błony maziowej, a rezonans dodatkowo ocenę szpiku kostnego w trakcie leczenia. Rozwój ultrasonograficznych badań dopplerowskich i dynamicznych badań rezonansu wnosi istotny element w poznawanie patogenezy RZS, między innymi związku między zapaleniem błony maziowej i obrzękiem szpiku a tworzeniem się nadżerek. Badanie ultrasonograficzne wykonane na wysokiej klasy aparacie z głowicą o wysokiej częstotliwości wykazuje doskonałą rozdzielczość przestrzenną, obrazując tkanki miękkie oraz powierzchnie kostne. Zmiany widoczne w ultrasonografii nie są jednak swoiste wyłącznie dla reumatoidalnego zapalenia stawów i występują w innych chorobach reumatycznych. Należą do nich: patologie błony maziowej, wysięk, zmiany w ścięgnach, zmiany chrzęstno‑kostne, patologie przyczepów ścięgien i więzadeł (entezopatie). O ile metody jakościowe w badaniu ultrasonograficznym i rezonansie magnetycznym są wystarczające do rozpoznania choroby, o tyle skale półilościowe i ilościowe służą do monitorowania jej przebiegu, w tym skuteczności leczenia zachowawczego i kwalifikacji do synowektomii radioizotopowej czy chirurgicznej i oceny ich skuteczności.
    Źródło:
    Journal of Ultrasonography; 2012, 12, 50; 319-328
    2451-070X
    Pojawia się w:
    Journal of Ultrasonography
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Imaging of juvenile spondyloarthritis. Part II: Ultrasonography and magnetic resonance imaging
    Diagnostyka obrazowa młodzieńczych spondyloartropatii. Część II: Ultrasonografia i rezonans magnetyczny
    Autorzy:
    Sudoł-Szopińska, Iwona
    Znajdek, Michał
    Gietka, Piotr
    Vasilevska-Nikodinovska, Violeta
    Patrovic, Lukas
    Salapura, Vladka
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1033388.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Medical Communications
    Tematy:
    magnetic resonance imaging
    Opis:
    Juvenile spondyloarthropathies are mainly manifested by symptoms of peripheral arthritis and enthesitis. Early involvement of sacroiliac joints and spine is exceptionally rare in children; this usually happens in adulthood. Conventional radiographs visualize late inflammatory lesions. Early diagnosis is possible with the use of ultrasonography and magnetic resonance imaging. The first part of the article presented classifications and radiographic presentation of juvenile spondyloarthropathies. This part discusses changes seen on ultrasonography and magnetic resonance imaging. In patients with juvenile spondyloarthropathies, these examinations are conducted to diagnose inflammatory lesions in peripheral joints, tendon sheaths, tendons and bursae. Moreover, magnetic resonance also shows subchondral bone marrow edema, which is considered an early sign of inflammation. Ultrasonography and magnetic resonance imaging do not show specific lesions for any rheumatic disease. Nevertheless, they are conducted for early diagnosis, treatment monitoring and identifying complications. This article presents a spectrum of inflammatory changes and discusses the diagnostic value of ultrasonography and magnetic resonance imaging.
    Młodzieńcze spondyloartropatie manifestują się głównie objawami zapalenia stawów obwodowych i entez. Wyjątkowo rzadko u dzieci dochodzi do wczesnego zajęcia stawów krzyżowo-biodrowych i kręgosłupa; z reguły następuje to po osiągnięciu wieku dorosłego. Tradycyjne radiogramy obrazują późne zmiany zapalne. Wczesne rozpoznanie jest możliwe w badaniu ultrasonograficznym i rezonansem magnetycznym. W pierwszej części artykułu przedstawiono klasyfikacje oraz obraz radiograficzny młodzieńczych spondyloartropatii. W tej części omawiamy zmiany w badaniu ultrasonograficznym i rezonansie magnetycznym. U pacjentów z młodzieńczymi spondyloartropatiami badania te są wykonywane w diagnostyce zmian zapalnych stawów obwodowych, pochewek ścięgnistych i ścięgien oraz kaletek. W rezonansie widoczny jest ponadto obrzęk szpiku w warstwie podchrzęstnej, uznawany za wczesny objaw zapalenia. Zmiany widoczne w ultrasonografii i rezonansie nie są specyficzne dla konkretnych chorób reumatycznych. Badanie te są wykonywane na etapie wczesnej diagnostyki, monitorowania leczenia oraz rozpoznawania powikłań. W artykule przedstawiamy spektrum zmian zapalnych oraz dyskusje na temat wartości diagnostycznej ultrasonografii i rezonansu magnetycznego. Artykuł w wersji polskojęzycznej jest dostępny na stronie http://jultrason.pl/index.php/wydawnictwa/volume-17-no-70
    Źródło:
    Journal of Ultrasonography; 2017, 17, 70; 176-181
    2451-070X
    Pojawia się w:
    Journal of Ultrasonography
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Rola czynników zapalnych i tkanki tłuszczowej w patogenezie reumatoidalnego zapalenia stawów i choroby zwyrodnieniowej stawów. Część I: Reumatoidalna tkanka tłuszczowa
    Role of inflammatory factors and adipose tissue in pathogenesis of rheumatoid arthritis and osteoarthritis. Part I: Rheumatoid adipose tissue
    Autorzy:
    Sudoł‑Szopińska, Iwona
    Kontny, Ewa
    Zaniewicz‑Kaniewska, Katarzyna
    Prohorec‑Sobieszek, Monika
    Saied, Fadhil
    Maśliński, Włodzimierz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1059011.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Medical Communications
    Tematy:
    adipose tissue
    inflammation of the adipose tissue
    pathogenesis
    rheumatoid arthritis
    ultrasound examination
    badanie ultrasonograficzne
    patogeneza
    reumatoidalne zapalenie stawów
    tkanka tłuszczowa
    zapalenie tkanki tłuszczowej
    Opis:
    For many years, it was thought that synovial cells and chondrocytes are the only sources of proinflammatory cytokines and growth factors found in the synovial fluid in patients suffering from osteoarthritis and rheumatoid arthritis. Currently, it is more and more frequently indicated that adipose tissue plays a significant role in the pathogenesis of these diseases as well as that a range of pathological processes that take place in the adipose tissue, synovial membrane and cartilage are interconnected. The adipose tissue is considered a specialized form of the connective tissue containing various types of cells which produce numerous biologically active factors. The latest studies reveal that, similarly to the synovial membrane, articular adipose tissue may take part in the local inflammatory response and affect the metabolism of the cartilage and subchondral osseous tissue. In in vitro conditions, the explants of this tissue obtained from patients suffering from osteoarthritis and rheumatoid arthritis produce similar pro- and anti-inflammatory cytokines to the explants of the synovial membrane. At this stage already, knowledge translates into imaging diagnostics. In radiological images, the shadowing of the periarticular soft tissues may not only reflect synovial membrane pathologies or joint effusion, but may also suggest inflammatory edema of the adipose tissue. On ultrasound examinations, abnormal presentation of the adipose tissue, i.e. increased echogenicity and hyperemia, may indicate its inflammation. Such images have frequently been obtained during ultrasound scanning and have been interpreted as inflammation, edema, hypertrophy or fibrosis of the adipose tissue. At present, when the knowledge concerning pathogenic mechanisms is taken into account, abnormal echogenicity and hyperemia of the adipose tissue may be considered as a proof of its inflammation. In the authors’ own practice, the inflammation of the adipose tissue usually accompanies synovitis. However, we also diagnose cases in which the inflammatory process in the joint is no longer active, but abnormal vascularity still persists in the adipose tissue. There are also cases where abnormal adipose tissue is the only sign of inflammation. Therefore, ultrasound examination confirms the existence of the additional site of inflammation, i.e. the adipose tissue which should be evaluated at the stage of initial diagnosis and during follow-up, also in terms
    Przez wiele lat uznawano, że jedynym źródłem prozapalnych cytokin i czynników wzrostu stwierdzanych w płynie stawowym u pacjentów z chorobą zwyrodnieniową stawów i reumatoidalnym zapaleniem stawów są komórki błony maziowej i chondrocyty. Obecnie coraz więcej dowodów wskazuje na istotną rolę tkanki tłuszczowej w patogenezie tych chorób oraz obecność szeregu powiązań między procesami patologicznymi zachodzącymi w tkance tłuszczowej, błonie maziowej oraz w chrząstce. Tkanka tłuszczowa jest uznawana za wyspecjalizowaną formę tkanki łącznej, zawierającą różne typy komórek, które wytwarzają wiele aktywnych biologicznie czynników. Najnowsze badania wskazują, że stawowa tkanka tłuszczowa może, podobnie jak błona maziowa, brać udział w lokalnej odpowiedzi zapalnej i wpływać na metabolizm chrząstki i tkanki kostnej podchrzęstnej. W warunkach in vitro eksplanty tej tkanki od chorych na chorobę zwyrodnieniową stawów i reumatoidalne zapalenie stawów wydzielają podobne cytokiny pro‑ i przeciwzapalne jak eksplanty błony maziowej. Wiedza już na tym etapie przekłada się na diagnostykę obrazową. Na zdjęciach radiologicznych zacienienie tkanek miękkich okołostawowych/przystawowych może nie tylko świadczyć o patologii błony maziowej czy o wysięku w jamie stawu, ale także wskazywać na obrzęk zapalny tkanki tłuszczowej. W badaniach ultrasonograficznych nieprawidłowy obraz tkanki tłuszczowej, tj. podwyższenie echogeniczności i przekrwienie, może wskazywać na jej zapalenie. Takie obrazy często były obserwowane w badaniach ultrasonograficznych, co interpretowano jako zapalenie, obrzęk, przerost czy włóknienie tkanki tłuszczowej. Obecnie, dysponując wiedzą na temat mechanizmów patogenetycznych, nieprawidłową echogeniczność i przekrwienie tkanki tłuszczowej możemy prawdopodobnie uznać za dowód jej zapalenia. W praktyce własnej zapalenie tkanki tłuszczowej najczęściej towarzyszy synovitis. Stwierdzamy jednak także przypadki, w których proces zapalny w stawie nie jest już aktywny, natomiast nieprawidłowe unaczynienie utrzymuje się w tkance tłuszczowej. Badamy wręcz przypadki, w których nieprawidłowa tkanka tłuszczowa jest jedynym wykładnikiem zapalenia. Badanie ultrasonograficzne dostarcza zatem dowodów na obecność dodatkowego miejsca zapalnego, jakim jest tkanka tłuszczowa, która powinna być oceniana na etapie wstępnej diagnostyki i monitorowania pacjentów, w tym także pod kątem remisji.
    Źródło:
    Journal of Ultrasonography; 2013, 13, 53; 192-201
    2451-070X
    Pojawia się w:
    Journal of Ultrasonography
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Entezopatie i zapalenie entez. Część II. Diagnostyka obrazowa
    Enthesopathies and enthesitis. Part 2: Imaging studies
    Autorzy:
    Sudoł-Szopińska, Iwona
    Kwiatkowska, Brygida
    Prochorec-Sobieszek, Monika
    Pracoń, Grzegorz
    Walentowska-Janowicz, Marta
    Maśliński, Włodzimierz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1053481.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Medical Communications
    Tematy:
    enthesitis
    enthesopathy
    imaging
    rheumatic diseases
    spondyloarthritis
    badania obrazowe
    choroby reumatyczne
    entezopatie
    spondyloartropatie
    Opis:
    The pathologies of tendon and ligament attachments are called enthesopathies. Enthesitis is one of enthesopathies and it is considered a characteristic sign of rheumatic diseases from the spondyloarthritis group, including peripheral spondyloarthritis. Therefore, enthesitis has been included in a number of clinical classifications for diagnosing these diseases. Clinical diagnosis of enthesitis is based on rather non-specific clinical signs and results of laboratory tests. It is believed that imaging examinations might improve diagnosis, particularly because numerous papers prove that differentiating enthesitis from other enthesopathic processes is possible. On the other hand, a number of authors report the lack of specific signs in imaging as well as typical histological and immunological features that would enable confirmation of clinical diagnosis of enthesitis. The first part of the publication presented theories on the etiopathogenesis of enthesitis (inflammatory, mechanical, autoimmune and associated with the synovio-entheseal complex) as well as on the formation of enthesophytes (inflammatory, molecular and mechanical). This paper – the second part of the article, is a review of the state-of-the-art on the ability of imaging examinations to diagnose enthesitis. It turns out that none of the enthesitis criteria used in imaging examinations is specific for inflammation. As enthesitis may be the only symptom of early spondyloarthritis (particularly in patients with absent HLA-B27 antigen), the lack of its unambiguous picture in ultrasound and magnetic resonance imaging prompts the search for other signs characteristic of spondyloarthritis and more specific features in imaging in order to make a diagnosis as early as possible.
    Patologie przyczepów ścięgien i więzadeł są określane mianem entezopatii. Jednym z rodzajów entezopatii jest zapalenie (enthesitis). Uznaje się je za charakterystyczny objaw chorób reumatycznych z grupy spondyloartropatii (spondyloarthritis), w tym głównie spondyloartropatii obwodowych. Z tego powodu enthesitis włączono do szeregu klasyfikacji klinicznych, służących m.in. do rozpoznawania tych chorób. Klinicyści diagnozują enthesitis na podstawie mało specyficznych objawów oraz wyników badań laboratoryjnych. Duże nadzieje na poprawę możliwości diagnostycznych są wiązane z badaniami obrazowymi. Niektóre prace naukowe dowodzą możliwości różnicowania zapalenia entez z innymi procesami entezopatycznymi. Z drugiej strony szereg doniesień wskazuje na brak specyficznych zmian w badaniach obrazowych oraz typowych cech histologicznych i immunologicznych pozwalających na potwierdzenie klinicznego rozpoznania enthesitis. W pierwszej części publikacji przedstawiono teorie etiopatogenezy entezopatii (teorię zapalną, mechaniczną, kompleksu entezy i autoimmunologiczną) oraz koncepcje powstawania entezofitów (zapalną, molekularną i mechaniczną). W niniejszej, drugiej części zaprezentowano zaś przegląd wiedzy na temat możliwości badań obrazowych w rozpoznawaniu enthesitis. Jak się okazuje, żadne z kryteriów enthesitis stosowanych w badaniach obrazowych nie jest specyficzne dla zapalenia. Zważywszy na to, że enthesitis bywa jedynym objawem spondyloartropatii w początkowym okresie (zwłaszcza u chorych z nieobecnym antygenem HLA-B27), brak jednoznacznego obrazu w badaniach ultrasonograficznych i rezonansu magnetycznego wymaga poszukiwania innych objawów charakterystycznych dla spondyloartropatii i bardziej specyficznych markerów w badaniach obrazowych w celu jak najszybszego ustalenia rozpoznania.
    Źródło:
    Journal of Ultrasonography; 2015, 15, 61; 196-207
    2451-070X
    Pojawia się w:
    Journal of Ultrasonography
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Diabetic foot syndrome: Charcot arthropathy or osteomyelitis? Part I: Clinical picture and radiography
    Zespół stopy cukrzycowej – neuroosteoartropatia Charcota czy zapalenie kości? Część I: Obraz kliniczny i radiogramy
    Autorzy:
    Konarzewska, Aleksandra
    Korzon-Burakowska, Anna
    Rzepecka-Wejs, Ludomira
    Sudoł-Szopińska, Iwona
    Szurowska, Edyta
    Studniarek, Michał
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1033272.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Medical Communications
    Tematy:
    neurogenic arthropathy
    Opis:
    One of significant challenges faced by diabetologists, surgeons and orthopedists who care for patients with diabetic foot syndrome is early diagnosis and differentiation of bone structure abnormalities typical of these patients, i.e. osteitis and Charcot arthropathy. In addition to clinical examination, the patient’s medical history and laboratory tests, imaging plays a significant role. The evaluation usually begins with conventional radiographs. In the case of osteomyelitis, radiography shows osteopenia, lytic lesions, cortical destruction, periosteal reactions as well as, in the chronic phase, osteosclerosis and sequestra. Neurogenic arthropathy, however, presents an image resembling rapidly progressing osteoarthritis combined with aseptic necrosis or inflammation. The image includes: bone destruction with subluxations and dislocations as well as pathological fractures that lead to the presence of bone debris, osteopenia and, in the later phase, osteosclerosis, joint space narrowing, periosteal reactions, grotesque osteophytes and bone ankylosis. In the case of an unfavorable course of the disease and improper or delayed treatment, progression of these changes may lead to significant foot deformity that might resemble a “bag of bones”. Unfortunately, radiography is non-specific and frequently does not warrant an unambiguous diagnosis, particularly in the initial phase preceding bone destruction. For these reasons, alternative imaging methods, such as magnetic resonance tomography, scintigraphy, computed tomography and ultrasonography, are also indicated.
    Jednym z istotnych problemów, z jakimi borykają się diabetolodzy, chirurdzy i ortopedzi zajmujący się leczeniem pacjentów z zespołem stopy cukrzycowej, jest możliwie wczesne rozpoznanie oraz zróżnicowanie zmian w strukturach kostnych typowych dla tej grupy chorych – zapalenia kości i neuroosteoartropatii Charcota. W procesie diagnostycznym obok badania podmiotowego, przedmiotowego i wyników badań laboratoryjnych istotną rolę odgrywa diagnostyka obrazowa. Metodą pierwszego rzutu jest klasyczna radiografia. W przypadku zapalenia kości na radiogramach można stwierdzić: obszary rozrzedzenia struktury kostnej, przerwanie zarysów warstwy korowej, odczyny okostnowe, a w fazie przewlekłej również zagęszczenie utkania kostnego i obecność martwaków. W przebiegu neuroosteoartropatii Charcota rozwija się natomiast obraz przypominający szybko postępujące zmiany zwyrodnieniowe, połączone z martwicą aseptyczną lub zmianami zapalnymi, na który składają się: destrukcja kostna z podwichnięciami i zwichnięciami oraz patologicznymi złamaniami prowadzącymi do pojawienia się licznych fragmentów kostnych, rozrzedzenie struktury kostnej, a w fazie późniejszej sklerotyzacja, zwężenie szpar stawowych oraz powstawanie odczynów okostnowych, groteskowych osteofitów, jak również ankyloza kostna. Przy niekorzystnym przebiegu i niewłaściwym leczeniu progresja zmian może doprowadzić do nasilonego zniekształcenia stopy i powstania tzw. rumowiska kostnego. Niestety obraz radiologiczny bywa nieswoisty i niejednokrotnie nie pozwala na postawienie jednoznacznego rozpoznania, zwłaszcza w fazie początkowej, zanim dojdzie do destrukcji kostnej. Z tego względu w niejednoznacznych przypadkach wskazane jest wykorzystanie również innych metod diagnostyki obrazowej, takich jak tomografia rezonansu magnetycznego, badania scyntygraficzne, tomografia komputerowa i ultrasonografia. Artykuł w wersji polskojęzycznej jest dostępny na stronie http://jultrason.pl/index.php/issues/volume-18-no-72
    Źródło:
    Journal of Ultrasonography; 2018, 18, 72; 42-49
    2451-070X
    Pojawia się w:
    Journal of Ultrasonography
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Imaging of juvenile idiopathic arthritis. Part II: Ultrasonography and MRI
    Diagnostyka obrazowa młodzieńczego idiopatycznego zapalenia stawów. Część II: Ultrasonografia i rezonans magnetyczny
    Autorzy:
    Sudoł-Szopińska, Iwona
    Grochowska, Elżbieta
    Gietka, Piotr
    Płaza, Mateusz
    Pracoń, Grzegorz
    Saied, Fadhil
    Walentowska-Janowicz, Marta
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1052506.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Medical Communications
    Tematy:
    młodzieńcze idiopatyczne zapalenie stawów
    Opis:
    Juvenile idiopathic arthritis is the most common autoimmune systemic disease of the connective tissue affecting individuals in the developmental age. Radiography, which was described in the first part of this publication, is the standard modality in the assessment of this condition. Ultrasound and magnetic resonance imaging enable early detection of the disease which affects soft tissues, as well as bones. Ultrasound assessment involves: joint cavities, tendon sheaths and bursae for the presence of synovitis, intraand extraarticular fat tissue to visualize signs of inflammation, hyaline cartilage, cartilaginous epiphysis and subchondral bone to detect cysts and erosions, and ligaments, tendons and their entheses for signs of enthesopathies and tendinopathies. Magnetic resonance imaging is indicated in children with juvenile idiopathic arthritis for assessment of inflammation in peripheral joints, tendon sheaths and bursae, bone marrow involvement and identification of inflammatory lesions in whole-body MRI, particularly when the clinical picture is unclear. Also, MRI of the spine and spinal cord is used in order to diagnose synovial joint inflammation, bone marrow edema and spondylodiscitis as well as to assess their activity, location, and complications (spinal canal stenosis, subluxation, e.g. in the atlantoaxial region). This article discusses typical pathological changes seen on ultrasound and magnetic resonance imaging. The role of these two methods for disease monitoring, its identification in the pre-clinical stage and establishing its remission are also highlighted.
    Młodzieńcze idiopatyczne zapalenie stawów jest najczęstszą przewlekłą układową chorobą tkanki łącznej wieku rozwojowego o podłożu immunologicznym. Standardem w ocenie zapaleń stawów w tym schorzeniu są zdjęcia radiograficzne, które omówiono w pierwszej części tej publikacji. Badanie ultrasonograficzne i rezonans magnetyczny umożliwiają wczesne rozpoznanie choroby, która obejmuje tkanki miękkie: błonę maziową jam stawów, kaletek i pochewek, tkankę kostną i tłuszczową. W badaniu ultrasonograficznym ocenia się: jamy stawów, pochewki i kaletki – w celu uwidocznienia cech zapalenia błony maziowej, tkankę tłuszczową śródstawową i pozastawową – w celu uwidocznienia cech jej zapalenia, chrząstkę szklistą, chrzęstną nasadę u dzieci, tkankę kostną podchrzęstną – pod kątem obecności uszkodzeń, wreszcie więzadła, ścięgna oraz ich entezy – pod kątem obecności zmian zapalnych i uszkodzeń. Wskazania do rezonansu magnetycznego u dzieci z młodzieńczym idiopatycznym zapaleniem stawów obejmują: ocenę zmian zapalnych w jamach stawów obwodowych oraz pochewkach ścięgnistych i ścięgnach, zmian zapalnych w szpiku kostnym, poszukiwanie ognisk zapalnych w badaniu rezonansem magnetycznym całego ciała, szczególnie przy niejasnym obrazie klinicznym, ocenę kręgosłupa i rdzenia kręgowego w celu diagnostyki zmian zapalnych, w tym zapalenia błony maziowej, obrzęku szpiku, spondylodiscitis, ocenę ich aktywności, lokalizacji i zaawansowania (m.in. okolica szczytowo-obrotowa) oraz powikłań (m.in. stenoza kanału kręgowego, podwichnięcia szczytowo-obrotowe). W publikacji omówiono charakterystyczne zmiany chorobowe w badaniu ultrasonograficznym i rezonansie magnetycznym, a także poruszono zagadnienia dotyczące monitorowania choroby za pomocą tych dwóch metod oraz rozpoznawania choroby w stadium przedklinicznym i ustalania jej remisji.
    Źródło:
    Journal of Ultrasonography; 2016, 16, 66; 237-251
    2451-070X
    Pojawia się w:
    Journal of Ultrasonography
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Imaging of juvenile spondyloarthritis. Part I: Classifications and radiographs
    Diagnostyka obrazowa młodzieńczych spondyloartropatii. Część I: Klasyfikacje i radiogramy
    Autorzy:
    Sudoł-Szopińska, Iwona
    Gietka, Piotr
    Znajdek, Michał
    Matuszewska, Genowefa
    Bogucevska, Magdalena
    Damjanovska-Krstikj, Ljubinka
    Ivanoski, Slavcho
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1033386.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Medical Communications
    Tematy:
    juvenile psoriatic arthritis
    Opis:
    Juvenile spondyloarthropathies are manifested mainly by symptoms of peripheral arthritis and enthesitis. By contrast with adults, children rarely present with sacroiliitis and spondylitis. Imaging and laboratory tests allow early diagnosis and treatment. Conventional radiographs visualize late inflammatory lesions and post-inflammatory complications. Early diagnosis is possible with the use of ultrasonography and magnetic resonance imaging. The first part of the article presents classifications of juvenile spondyloarthropathies and discusses their radiographic presentation. Typical radiographic features of individual types of juvenile spondyloarthritis are listed (including ankylosing spondylitis, juvenile psoriatic arthritis, reactive arthritis and arthritis in the course of inflammatory bowel diseases). The second part will describe changes visible on ultrasonography and magnetic resonance imaging. In patients with juvenile spondyloarthropathies, these examinations are conducted to diagnose inflammatory lesions in peripheral joints, tendon sheaths, tendons and bursae. Moreover, magnetic resonance imaging also visualizes early inflammatory changes in the axial skeleton and subchondral bone marrow edema, which is considered an early sign of inflammation.
    Młodzieńcze spondyloartropatie manifestują się przede wszystkim objawami zapalenia stawów obwodowych i entez. W przeciwieństwie do chorych dorosłych u dzieci wyjątkowo rzadko dochodzi do zajęcia stawów krzyżowo-biodrowych i kręgosłupa. Wykonanie badań radiologicznych i laboratoryjnych pozwala na wczesne rozpoznanie i włączenie leczenia. Tradycyjne radiogramy obrazują późne zmiany zapalne oraz powikłania procesu zapalnego. Wczesne rozpoznanie jest możliwe w badaniu ultrasonograficznym i rezonansie magnetycznym. W pierwszej części artykułu przedstawiono klasyfikacje młodzieńczych spondyloartropatii oraz omówiono ich obraz radiograficzny. Wymieniono charakterystyczne cechy poszczególnych młodzieńczych spondyloartropatii, w tym młodzieńczego zesztywniającego zapalenia stawów kręgosłupa, młodzieńczego łuszczycowego zapalenia stawów, reaktywnego zapalenia stawów oraz zapalenia w przebiegu nieswoistych zapaleń jelit. W drugiej części zostaną omówione zmiany w badaniu ultrasonograficznym i rezonansie magnetycznym. U pacjentów z młodzieńczymi spondyloartropatiami badania te są wykonywane w diagnostyce zmian zapalnych stawów obwodowych, pochewek ścięgnistych i ścięgien oraz kaletek. W rezonansie widoczne są ponadto wczesne zmiany zapalne w kręgosłupie osiowym oraz obrzęk szpiku, uznawany za wczesny objaw zapalenia. Artykuł w wersji polskojęzycznej jest dostępny na stronie http://jultrason.pl/index.php/wydawnictwa/volume-17-no-70
    Źródło:
    Journal of Ultrasonography; 2017, 17, 70; 167-175
    2451-070X
    Pojawia się w:
    Journal of Ultrasonography
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Przydatność ultrasonografii w diagnostyce zespołu Sjögrena
    The usefulness of ultrasound in the diagnostics of Sjögren’s syndrome
    Autorzy:
    Saied, Fadhil
    Włodkowska‑Korytkowska, Monika
    Maślińska, Maria
    Kwiatkowska, Brygida
    Kunisz, Wojciech
    Smorawińska, Patrycja
    Sudoł‑Szopińska, Iwona
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1059021.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Medical Communications
    Tematy:
    Sjögren’s syndrome
    parotid gland
    submandibular gland
    ultrasound
    ultrasound examination of the main salivary glands
    ultrasonografia
    ultrasonografia głównych gruczołów ślinowych
    zespół sjögrena
    ślinianka podżuchwowa
    ślinianka przyuszna
    Opis:
    Sjögren’s syndrome is an autoimmune exocrinopathy which manifests itself with dryness of the eyes and the oral cavity. These symptoms comprise a so-called sicca syndrome (xerostomia and xerophthalmia). Two forms of this disease may be distinguished: primary Sjögren’s syndrome which affects salivary glands and secondary Sjögren’s syndrome with other autoimmune diseases present such as rheumatoid arthritis, systemic lupus erythematosus or systemic scleroderma. The diagnosis is based on the classification criteria established in 2002 by a group of American and European scientists (American-European Consensus Group), which involve the interview and physical examination as well as serological, histopathological and radiological tests. Most of these examinations show some limitations such as invasiveness, expensiveness or limited accessibility. The latest research suggests that ultrasound examination may appear promising in the diagnostics of the main salivary glands: submandibular and parotid glands. It is an accessible and relatively cheap examination with high sensitivity and specificity values which are comparable to those obtained via conventional means used in the diagnostics of this disease, i.e. biopsy of the minor salivary glands, sialography and scintigraphy, as well as superior to those obtained in sialometry and Schirmer’s test. Additionally, ultrasonography correlates with the results of magnetic resonance imaging. Therefore, a number of authors claim that US examination should be included in the classification criteria of Sjögren’s syndrome. The aim of this article is to present the diagnostic capacity of the US examination in Sjögren’s syndrome using the current ultrasound classification systems based on the grey-scale, Doppler and contrast-enhanced examinations. The latest research confirms that the most valuable diagnostic criterion in Sjögren’s syndrome is the heterogeneity of the glandular parenchyma. The outcome of the examination greatly depends on the examiner’s experience.
    Zespół Sjögrena jest autoimmunologiczną egzokrynopatią, manifestującą się objawami suchości oka i jamy ustnej, składającymi się na tzw. zespół suchości (kserostomia i kseroftalmia). Można wyróżnić dwie postaci choroby: pierwotny zespół Sjögrena, zajmujący głównie gruczoły ślinowe, oraz wtórny zespół Sjögrena, z towarzyszącymi innymi chorobami autoimmunologicznymi, tj. reumatoidalnym zapaleniem stawów, toczniem układowym rumieniowym czy twardziną układową. Rozpoznanie choroby opiera się na kryteriach klasyfikacyjnych opracowanych w 2002 roku przez grupę naukowców z Ameryki i Europy (American‑European Consensus Group), które bazują na badaniach przedmiotowych i podmiotowych, serologicznych, histopatologicznych i radiologicznych. Większość tych badań wykazuje pewne ograniczenia, takie jak inwazyjność, wysoki koszt czy mała dostępność. Ostatnie prace wskazują, że obiecującą metodą w diagnostyce choroby jest badanie ultrasonograficzne głównych gruczołów ślinowych: ślinianek podżuchwowych i przyusznych. Jest to badanie dostępne, stosunkowo niedrogie, wykazujące wysoką czułość i swoistość, na poziomie porównywalnym do konwencjonalnych metod stosowanych w rozpoznawaniu tej choroby, tj. biopsji gruczołów ślinowych mniejszych, sialografii i scyntygrafii, i przewyższającym sialometrię i test Schirmera. Dodatkowo koreluje z wynikami rezonansu magnetycznego. Wielu autorów postuluje zatem włączenie badania ultrasonograficznego do kryteriów klasyfikacyjnych zespołu Sjögrena. Celem pracy jest przedstawienie możliwości diagnostycznych badania ultrasonograficznego w rozpoznawaniu zespołu Sjögrena, z uwzględnieniem dotychczas stosowanych ultrasonograficznych systemów klasyfikacyjnych, opierających się na badaniu w skali szarości, w opcji dopplerowskiej oraz z zastosowaniem środków kontrastujących. Najnowsze badania potwierdzają, że najcenniejszym diagnostycznie kryterium w rozpoznawaniu zespołu Sjögrena jest niejednorodność miąższu gruczołów. Wynik badania w dużej mierze zależy od doświadczenia badającego.
    Źródło:
    Journal of Ultrasonography; 2013, 13, 53; 202-211
    2451-070X
    Pojawia się w:
    Journal of Ultrasonography
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Patogeneza reumatoidalnego zapalenia stawów w badaniach radiologicznych. Część I: Powstawanie nacieków zapalnych w błonie maziowej
    The pathogenesis of rheumatoid arthritis in radiological studies. Part I: Formation of inflammatory infiltrates within the synovial membrane
    Autorzy:
    Sudoł‑Szopińska, Iwona
    Kontny, Ewa
    Maśliński, Włodzimierz
    Prochorec‑Sobieszek, Monika
    Kwiatkowska, Brygida
    Zaniewicz‑Kaniewska, Katarzyna
    Warczyńska, Agnieszka
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1061661.pdf
    Data publikacji:
    2012
    Wydawca:
    Medical Communications
    Tematy:
    bone marrow edema
    magnetic resonance imaging
    pathogenesis
    radiographs
    rheumatoid arthritis
    ultrasonography
    badanie radiologiczne
    obrzęk szpiku
    patogeneza
    reumatoidalne zapalenie stawów
    rezonans magnetyczny
    ultrasonografia
    Opis:
    Rheumatoid arthritis is a chronic inflammatory disease with a multifactorial etiology and varied course, which in the majority of patients leads to partial disability or to permanent handicap. Its characteristic trait is a persistent inflammation of the synovial membrane and the formation of an invasive synovial tissue, called the pannus, which in time leads to destruction of the cartilage, subchondral bone tissue, and the soft tissue of the affected joint(s). The pathogenesis of rheumatoid arthritis is complex and involves cells of both innate and adaptive immunity, a network of various cytokines and an immunoregulatory dysfunction. An important role in the discovery of rheumatoid arthritis pathogenesis was played by magnetic resonance imaging, which showed the disease process to extend beyond the synovium into the bone marrow. Many studies have shown a strict correlation between the vascularity of the synovium (assessed through the power Doppler ultrasound and magnetic resonance examinations), bone marrow edema and the clinical, laboratory and histopathological parameters of rheumatoid arthritis. From the current understanding of rheumatoid arthritis, bone erosions could occur from two directions: from the joint cavity and from the bone marrow. With power Doppler ultrasound, as well as in magnetic resonance imaging, it is possible to visualize the well-vascularized pannus and its destructive effects on joint structures and ligaments. In addition, the magnetic resonance study shows inflammatory and destructive changes within the bone marrow (bone marrow edema, inflammatory cysts, and erosions). Bone marrow edema occurs in 68–75% of patients with early rheumatoid arthritis and is considered to be a predictor of rapid disease progression.
    Reumatoidalne zapalenie stawów jest przewlekłą chorobą zapalną o wieloczynnikowej patogenezie i zróżnicowanym przebiegu, która u większości chorych prowadzi do częściowej niepełnosprawności lub trwałego kalectwa. Jej cechą charakterystyczną jest przetrwałe zapalenie błony maziowej (synovitis) i tworzenie inwazyjnej tkanki synowialnej, zwanej łuszczką, która z różną szybkością prowadzi do destrukcji chrząstki i tkanki kostnej podchrzęstnej oraz tkanek miękkich stawów. Patogeneza reumatoidalnego zapalenia stawów jest poznana w niewielkim zakresie. W procesie chorobowym uczestniczą komórki układu odporności wrodzonej i nabytej, zaburzenia immunoregulacji i sieć cytokin. W poznaniu patogenezy choroby duże znaczenie miało wprowadzenie badań rezonansu magnetycznego, które ujawniły kolejną, obok błony maziowej, lokalizację choroby w szpiku kostnym. Wiele badań wykazało ponadto ścisłą korelację między unaczynieniem błony maziowej, ocenianym w badaniu ultrasonograficznym power Doppler i w badaniu rezonansem magnetycznym, oraz obrzękiem szpiku a wskaźnikami klinicznymi, laboratoryjnymi i histopatologicznymi reumatoidalnego zapalenia stawów. Według aktualnej wiedzy erozja tkanki kostnej może zachodzić dwoma drogami: od strony jamy stawowej oraz od strony jamy szpikowej. W badaniu ultrasonograficznym z opcją dopplerowską power Doppler oraz w rezonansie magnetycznym można obserwować unaczynioną łuszczkę i efekty jej destrukcyjnej działalności w stawach i ścięgnach. Zmiany zapalne i destrukcyjne w szpiku kostnym (obrzęk szpiku kostnego, geody – inaczej torbiele zapalne oraz nadżerki) można obserwować w badaniu rezonansem magnetycznym. Obrzęk szpiku występuje u 68–75% chorych we wczesnej fazie reumatoidalnego zapalenia stawów i jest uznawany za predykator szybkiego rozwoju choroby.
    Źródło:
    Journal of Ultrasonography; 2012, 12, 49; 202-213
    2451-070X
    Pojawia się w:
    Journal of Ultrasonography
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-31 z 31

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies