Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Stefanowska, Lidia" wg kryterium: Autor


Wyświetlanie 1-4 z 4
Tytuł:
Pisarz poza ojczyzną: sylwetka Jurija Szewelowa
Autorzy:
Stefanowska, Lidia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1789990.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
Tematy:
Displaced Person’s camps
Ukrainian literature of the 20th century
Ukrainian emigration
literary revival
Opis:
In the second half of the 1940s, Ukrainian literature outside of Soviet Ukraine experienced an unusually intensive period of development in the Displaced Person’s camps in western Germany and Austria. Thrown together from various regions of Ukraine, writers managed to develop an amazing literary activity. A key role in this period was played by one of the most important Ukrainian émigré scholar, literary critic and essayist – Yuryii Shevelov (born on 17 December 1908 in Kharkiv, died 12 April 2002 in New York.) Having emigrated to Germany in 1944, he taught at the Ukrainian Free University in Münich (1946–9) and obtained a doctorate there (1949). He was also a vice-president of the MUR literary association (1945–8) and edited a monthly journal Arka. Shevelov is the author of some 500 articles, reviews, and books on Slavic philology and linguistics and the history of literature. He was one of the organizers of émigré literary life in Germany after the Second World War. In the postwar period Yurii Shevelov (pseud: Yu. Sherekh) has been the most infl uential literary critic within the Ukrainian émigré community in the West. In his articles in the journal Arka (1947–8) he formulated the principles of a ‘national-organic style’ and stimulated a lively discussion that continued for some time. Another émigré critic, Volodymyr Derzhavyn, produced articles that combined the Neoclassicist and modernist approaches. They both began a discussion that contributed to a revival of postwar Ukrainian literature. The principal intellectual discord between them was an understanding of what “national” means and what kind of tradition should serve as a “source of revival” for Ukrainian culture in exile. His numerous articles in the fi eld of literature and literary criticism were collected in Ne dlia ditei (Not for Children, 1964), Druha cherha: literatura, teatr, ideolohiï (The Second Round: Literature, Theater, Ideologies, 1978), and Tretia storozha (The Third Watch, 1991). Most of these essays were reprinted in Kharkiv in 1998 in a two-volume edition Porohy i zaporizhzhia (The Rapids and zaporizhzhia).
Źródło:
Studia Ucrainica Varsoviensia; 2017, 5; 262-277
2299-7237
Pojawia się w:
Studia Ucrainica Varsoviensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Антитези і парадокси у поезії. До 110 роковин з дня народження Б. І. Антонича
Autorzy:
Stefanowska, Lidia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1789221.pdf
Data publikacji:
2019-12-04
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
Tematy:
metaphysical poetry
eternity and art
language of antithesis and paradoxes
Opis:
Bohdan Ihor Antonych was one of the most remarkable modernist Ukrainian poets of the twentieth century. He left an extraordinary lite rary legacy with just a handful of books of published poetry despite his premature death at the age of twenty-eight in 1937. He was a poet, literary critic, translator, and journalist. From the outset of his literary career, in the context of western Ukrainian literature, his poetry had a diff erent sound and texture to it. Antonych’s literary interests were unconventional for his milieu: he concerned himself with the metaphysical, philosophical, and metapoetic issues. The power of his accomplishment is that he restored the human need, suppressed by centuries of colonization, for metaphysical, non-political meditation on the meaning of life, eternity and art, rather than -- as it was in a previous Ukrainian literary canon -- in the name of national interests, where literature had to play a didactic role designed to amplify the patriotic feelings of a reader. Antonych mastered the poetic language of antithesis and paradoxes, and by using it he rises from the level of personal experience to that of a universal archetype.
Źródło:
Studia Ucrainica Varsoviensia; 2019, 7; 137-147
2299-7237
Pojawia się w:
Studia Ucrainica Varsoviensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Stracone pokolenie” i kryzys tożsamości ukraińskich dipisów w powieści Enej ta žyttia inšyh Jurija Kosača
„Lost generation” and crisis of identity among Ukrianian displaced persons in the novel Enej ta žyttia inšyh by Yurii Kosach
Autorzy:
Stefanowska, Lidia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31343715.pdf
Data publikacji:
2021-12-31
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
Tematy:
emigracja
ukrińscy dipisi
kryzys tożsamości
Emigration
Ukrainian Displaced Persons
crisis of identity
Opis:
Powieść Jurija Kosača "Enej ta žyttia inšyh" to jeden z najciekawszych tekstów, jakie pojawiły się na emigracji tuż po II wojnie światowej. Utwór wywołał burzliwe polemiki wśród ukraińskich dipisów, ponieważ stanowi pogłębione studium życia powojennej emigracji ukraińskiej i rozrachunek z tzw. pokoleniem „Vistnyka”, które Jurij Šereh nazwał „straconym pokoleniem”. Kluczowym problemem stały się głębokie sprzeczności, wynikające z wymogu, by literatura walczyła o niepodległość Ukrainy, co przeczyło idei wolności i ekspresji artystycznej. Istniała zatem fundamentalna sprzeczność z jednej strony między postulatem literatury zaangażowanej politycznie, z drugiej zaś – ideą swobody artystycznej. Czołowi pisarze emigracyjni tamtego okresu, do jakich zaliczał się Jurij Kosač, apelowali o rewizję dotychczasowego sposobu myślenia o literaturze i obowiązkach artystów, które reprezentowało „stracone pokolenie”.
Yurii Kosach Poet, writer, and dramatist; nephew of Lesia Ukrainka; grandson of Olena Pchilka. After graduating from the Academic Gymnasium of Lviv, Kosach studied law at Warsaw University. He began publishing short stories in student newspapers in 1927. Between 1928 and 1929 he published most of his works in the nationalist journal Literaturno-naukovyi vistnyk edited by Dmytro Dontsov after he had broken off his relations with Dontsov in 1929. After the war he lived in displaced persons camps in Germany and was an active member of the writers’ organization MUR. In 1949 he immigrated to the United States. By far the largest and most interesting body of work is Kosach’s prose, written prior to his emigration to the United States and then in the last decade of his life, first of all "Enei ta zhyttia inshykh" ("Aeneas and the Lives of Others", 1947) where he argued the issues of new Ukrainian culture with so called “lost generation”.
Źródło:
Studia Ucrainica Varsoviensia; 2021, 9; 163-175
2299-7237
Pojawia się w:
Studia Ucrainica Varsoviensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Paweł Stefanowski: łemkowski poeta i etnograf
Paweł Stefanowski: Lemko poet and ethnographer
Autorzy:
Stefanowska, Lidia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/32365784.pdf
Data publikacji:
2023-12-28
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
Tematy:
łemkowski poeta
odrodzenie kultury
wysiedlenie Łemków
akcja "Wisła"
Lemko poet
cultural revival
deportation of the Lemkos
Vistula action
Opis:
Paweł Stefanowski: poeta, autor pieśni, etnograf i działacz społeczny. Stworzył podwaliny odrodzenia ruchu kulturalno-oświatowego na Łemkowszczyźnie po wysiedleniu Łemków (tzw. akcja „Wisła”). Z powołania był poetą. Wiersze zaczął pisać po łemkowsku w latach 50. XX wieku. Do wielu z nich skomponował muzykę. Pisał po łemkowsku, po ukraińsku i po polsku. Wydał kilka zbiorów poetyckich. Od 1964 roku prowadził w Bielance muzeum, gdzie eksponował własne zbiory, w tym największą ilość łemkowskich strojów ludowych w Polsce. Zajmował się również fotografią i już w latach 60. wykonał setki zdjęć m.in. materialnej kultury Łemków (cerkwie, kapliczki, zabudowania), z czego wiele obiektów już nie istnieje. Nakręcił wiele filmów dokumentalnych, m.in. film z pogrzebu Nikifora w 1968 roku.
Paweł Stefanowski: Lemko poet, song writer, ethnographer, and cultural activist. He laid the foundations for the revival of the cultural and educational movement in the Lemko region after the deportation of the Lemkos from their homeland (so called „Vistula action”). He was a poet by vocation. Poetry began to write in the 50s and composed music for many of them. He wrote in Lemko, Ukrainian and Polish and published several poetry collections. From 1964, he ran a museum in Bielanka, where he exhibited his own collections, including the largest number of Lemko folk costumes in Poland. He also dealt with photography and already in the 1960s he took hundreds of photos, e.g. material culture of the Lemkos (churches, chapels, buildings), many of which no longer exist. He has made many documentaries, including a film from Nikifor's funeral in 1968.
Źródło:
Studia Ucrainica Varsoviensia; 2023, 11; 227-237
2299-7237
Pojawia się w:
Studia Ucrainica Varsoviensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-4 z 4

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies