Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Stec, Mateusz" wg kryterium: Autor


Wyświetlanie 1-3 z 3
Tytuł:
Limitations of electrocardiographic criteria of left ventricular hypertrophy in differentiation between hypertrophic cardiomyopathy, cardiac amyloidosis and Fabry disease
Ograniczenia elektrokardiograficznych kryteriów przerostu lewej komory serca w różnicowaniu kardiomiopatii przerostowej, amyloidozy serca oraz choroby Fabry’ego
Autorzy:
Tometczak, Mateusz
Znamirowska, Judyta
Topa, Justyna
Pastor, Patrycja
Waksmundzki, Damian
Grzebinoga, Adam
Mizia-Stec, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/40706939.pdf
Data publikacji:
2024-07-01
Wydawca:
Śląski Uniwersytet Medyczny w Katowicach
Tematy:
LVH ECG criteria
hypertrophic cardiomyopathy
amyloidosis
Fabry disease
kryteria LVH w ECG
kardiomiopatia przerostowa
amyloidoza
choroba Fabry’ego
Opis:
INTRODUCTION: Left ventricular hypertrophy (LVH) is a common pathology and should be differentiated using non-invasive and invasive methods. Electrocardiography (ECG) is the first choice method for the clinical evaluation of patients with LVH. MATERIAL AND METHODS: A retrospective analysis of 77 patients (pts; age: 54.1 ± 16.3; 50.6% men) with features of cardiac hypertrophy in an echocardiographic examination was performed. The population was divided into three subgroups: 60 pts with hypertrophic cardiomyopathy (HCM), 11 pts with cardiac amyloidosis (CA) and 6 pts with Fabry disease (FD). Multiple ECG records were evaluated and the presence and frequency of eight different LVH criteria were verified. RESULTS: Among the study population LVH criteria were present in 67.6% pts with HCM, 53.8% pts with CA and 57.1% pts with FD. Analysis of the number of LVH ECG criteria revealed: none of LVH ECG criteria: in 32.4% pts of HCM, in 46.2% pts with CA, in 42.9% pts with FD; 1 LVH ECG criterion in 21.1% pts with HCM, 46.2% pts with CA and 14.3% pts with FD; 2–4 criteria in 33.8% pts with HCM, 7.7% pts with CA and 42.9% pts with FD; 5–7 criteria in 12.7% pts with HCM and no pts with CA or FD. No patient fulfilled the eight LVH ECG criteria. CONCLUSIONS: Electrocardiographic LVH criteria are not sensitive indicators of LVH. The mismatch between transthoracic echocardiography (TTE) and ECG findings is characteristic for CA and FD that may raise the suspicion of these diseases. The lack of LVH ECG criteria do not exclude these diagnoses.
WSTĘP: Przerost lewej komory (left ventricular hypertrophy – LVH) jest powszechną patologią i powinien być rozróżniany za pomocą metod inwazyjnych i nieinwazyjnych. Elektrokardiografia (electrocardiography – ECG) jest metodą pierwszego wyboru w klinicznej ocenie pacjentów z LVH. MATERIAŁ I METODY: Przeprowadzono retrospektywną analizę 77 pacjentów (wiek: 54.1 ± 16.3; 50,6% mężczyzn) z cechami przerostu serca w badaniu echokardiograficznym. Populację podzielono na trzy podgrupy: 60 pacjentów z kardiomiopatią przerostową (hypertrophic cardiomyopathy – HCM), 11 z amyloidozą serca (cardiac amyloidosis – CA) i 6 z chorobą Fabry’ego (Fabry disease – FD). Oceniono zapisy ECG oraz zweryfikowano obecność i częstość występowania ośmiu kryteriów LVH. WYNIKI: W badanej populacji kryteria LVH ECG były spełnione u 67,6% pacjentów z HCM, 53,8% z CA i 57,1% z FD. Analiza liczby kryteriów LVH ujawniła: żadnego kryterium nie spełniało 32,4% pacjentów z HCM, 46,2% z CA oraz 42,9% z FD; 1 kryterium spełniało 21,1% pacjentów z HCM, 46,2% z CA oraz 14,3% z FD; 2–4 kryteria stwierdzono u 33,8% pacjentów z HCM, 7,7% z CA oraz 42,9% z FD; 5–7 kryteriów występowało u 12,7% pacjentów z HCM i u żadnego pacjenta z CA i FD. Żaden pacjent nie spełniał ośmiu kryteriów. WNIOSKI: Elektrokardiograficzne kryteria LVH nie są swoistymi wykładnikami LVH. Różnice pomiędzy echokardiografią przezklatkową (transthoracic echocardiography – TTE) oraz zmianami elektrokardiograficznymi są charakterystyczne dla CA oraz FD, co może budzić podejrzenie wystąpienia tych chorób. Brak spełnionych kryteriów LVH w ECG nie wyklucza tych diagnoz.
Źródło:
Annales Academiae Medicae Silesiensis; 2024, 78; 173-178
1734-025X
Pojawia się w:
Annales Academiae Medicae Silesiensis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wiedza polskiego środowiska fizjoterapeutycznego dotycząca regulacji prawnych w świetle ustawy o zawodzie fizjoterapeuty
The Polish physiotherapists’ state of knowledge about the act on the profession of physiotherapist
Autorzy:
Kulesa-Mrowiecka, Małgorzata
Piech, Joanna
Dańko, Maciej J.
Stec, Mateusz
Bryłowska, Dominika
Kowalska-Bobko, Iwona
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2081862.pdf
Data publikacji:
2021-08-31
Wydawca:
Instytut Medycyny Pracy im. prof. dra Jerzego Nofera w Łodzi
Tematy:
zawód fizjoterapeuty
aspekty prawne
ustawa o zawodzie fizjoterapeuty
fizjoterapia w Polsce
staż zawodowy
Krajowy Rejestr Fizjoterapeutów
the profession of physiotherapist
legal regulations
Act on the Profession of Physiotherapist
Polish physiotherapy
seniority
National Register of Physiotherapists
Opis:
WstępPrace nad ustawą o zawodzie fizjoterapeuty trwały od lat 90. XX w. Uregulowanie prawne tego zawodu nastąpiło jednak dopiero 27 października 2015 r. Fizjoterapeuci uzyskali wtedy samodzielność zawodową i stali się zawodem zaufania publicznego. Celem niniejszej pracy jest ocena czynników wpływających na znajomość regulacji prawnych dotyczących wykonywanego zawodu w środowisku fizjoterapeutów.Materiał i metodyW badaniu wzięło udział 399 fizjoterapeutów i studentów fizjoterapii (wiek: 28,8±5,9 roku), którzy wypełnili kwestionariusz anonimowej ankiety w formie testu wiedzy składającego się z 24 pytań dotyczących ogólnych aspektów ustawy.WynikiWśród badanych 30,3% wykazało się znaczącą wiedzą na temat praw i obowiązków wynikających z ustawy. Fizjoterapeuci, którzy uzyskali wpis do Krajowego Rejestru Fizjoterapeutów (KRF) (średnio o 2,6 razy), oraz mieszkańcy dużych miast (średnio o 1,8 razy) mieli większą wiedzę na temat ustawy o zawodzie fizjoterapeuty. Zauważono korelacje między stażem pracy i płcią a znajomością regulacji prawnych.WnioskiWiedza na temat przepisów ustawy o zawodzie fizjoterapeuty wydaje się niska, a głównymi czynnikami wpływającymi na stan wiedzy o ustawie okazały się wpis do KRF, miejsce zamieszkania i staż pracy. Świadczy to o lepszej dostępności do aktualnych informacji w miastach oraz większym zainteresowaniu ustawą osób, które same zadeklarowały wcześniejszą chęć podporządkowania się jej wytycznym. Med. Pr. 2021;72(4):407–414
BackgroundWork on the Act on the Profession of Physiotherapist had been conducted since the 1990s. However, it was not until October 2015 that the legal regulations were eventually introduced, following which physiotherapists gained professional independence and became a profession of public trust. The aim of the study was to assess the factors influencing the knowledge of these legal regulations among physiotherapists.Material and MethodsThe study involved 399 physiotherapists and physiotherapy students (28.8±5.9 years old) who completed an anonymous questionnaire, in the form of a knowledge test, consisting of 24 questions on the general aspects of the reference Act.ResultsOverall, 30.3% of the respondents proved to have a significant knowledge about the rights and obligations resulting from the Act. The physiotherapists who were entered into the National Register of Physiotherapists (2.6 times) and residents of large cities (1.8 times) had a greater knowledge of the Act. There was a correlation between seniority and gender, and the knowledge of legal regulations.ConclusionsThe main factors influencing the state of knowledge about the Act are the entry to the National Register of Physiotherapists, the place of residence and seniority. This proves better access to up-to-date information in cities and a greater interest in the Act among those people who have obtained the right to practice their profession. Med Pr. 2021;72(4):407–14
Źródło:
Medycyna Pracy; 2021, 72, 4; 407-414
0465-5893
2353-1339
Pojawia się w:
Medycyna Pracy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rozpoznanie zespołu Alporta i nefropatii cienkich błon podstawnych w wieku dziecięcym
Diagnosis of Alport syndrome and thin basement membrane nephropathy in childhood
Autorzy:
Moczulska, Anna
Walkosz, Joanna
Zarębska, Estera
Mleczko, Mateusz
Zachwieja, Katarzyna
Wierzchowska-Słowiaczek, Ewa
Ogarek, Iwona
Wilkosz, Katarzyna
Kwinta-Rybicka, Joanna
Stec, Zofia
Szczęsny-Choruz, Elżbieta
Miklaszewska, Monika
Drożdż, Dorota
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1036232.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Śląski Uniwersytet Medyczny w Katowicach
Tematy:
biopsja nerki
zespół alporta
nefropatia cienkich błon podstawnych
kidney biopsy
alport syndrome
thin basement membrane nephropathy
Opis:
WSTĘP: Zespół Alporta (ZA) i choroba cienkich błon podstawnych (TBMN), jako genetycznie uwarunkowane glomerulopatie, są w wieku dziecięcym trudne do różnicowania i brak jest czynników prognostycznych odległych powikłań. Celem opracowania była analiza porównawcza przebiegu klinicznego i zmian histopatologicznych w biopsji nerki u dzieci z rozpoznanym ZA lub TBMN. MATERIAŁ I METODY: Grupę badaną stanowiło 53 dzieci (27 dziewczynek) w wieku 9,5 roku, leczonych w Uniwersyteckim Szpitalu Dziecięcym w Krakowie w latach 1988–2015 z powodu ZA (n = 25) lub TBMN (n = 28). Wynik biopsji nerki skorelowano w grupach z danymi klinicznymi z wykorzystaniem Statistica12(StatSoft). WYNIKI: Krwinkomocz rozpoznano u dzieci w wieku od 1 do 17 lat (mediana 6 lat), białkomocz u 14 dzieci z ZA (56%). Czas obserwacji przed wykonaniem biopsji był istotnie dłuższy w TBMN: 38 vs. 11 miesięcy w ZA (p = 0,01). U 11(39%) pacjentów z TBMN stwierdzono w biopsji przyrost mezangium. W ZA u 4(16%) pacjentów nie wykazano zmian morfologicznych. W analizie regresji wieloczynnikowej najsilniejszym parametrem patomorfologicznym, warunkującym występowanie białkomoczu, była nieregularna grubość błon podstawnych (R2 = 0,56, p = 0,011). W leczeniu stosowano ACEI u 14 dzieci z białkomoczem, prednizon u 8, cyklosporynę A u 8, pulsy methylprednizolonu u 2. U dwóch chłopców rozwinęła się schyłkowa niewydolność nerek przed 18 r.ż. U 2 pacjentów z rozpoznaniem wstępnym TBMN wystąpił w dalszym przebiegu choroby białkomocz. WNIOSKI: U dzieci z ZA i TBMN czynnikami złej prognozy są białkomocz z nieregularnością błon podstawnych kłębuszka. Obecność izolowanego krwinkomoczu i ścieńczenia błon podstawnych nie wyklucza złego rokowania. Wczesne wykonywanie biopsji nerki u młodych pacjentów z izolowanym krwinkomoczem nie jest miarodajne. Rekomenduje się zatem wprowadzenie do diagnostyki badań genetycznych umożliwiających wczesne rozpoznanie.
INTRODUCTION: The Alport syndrome (AS) and thin basement membrane nephropathy (TBMN) are glomerulopathies of genetic origin difficult to differentiate, with no predictors of a long term outcome. The aim of the study was to analyze clinical data regarding kidney histopathology in children with AS and TBMN. MATERIAL I METHODS: The study group consisted of 53 children (27 girls) aged 9.5 years, treated for AS (n = 25) or TBMN (n = 28) at University Children's Hospital of Cracow between 1988–2015. The kidney biopsy result was correlated with clinical data in both groups using Statistica12 (Statsoft). RESULTS: Hematuria was diagnosed in all the children at the age of 1–17 (median 6 years) and proteinuria in 14 patients with AS (56%). The follow-up time before biopsy was longer in TBMN – 38 vs. 11 months (p = 0.01). In 11 (39%) TBMN patients mesangial proliferation was observed. Among the AS patients in 4 cases (16%) no kidney pathology was found. Multiple regression analysis indicated an irregular basement membrane structure as the most significant predictor for proteinuria (R2 = 0.56, p = 0.011). Therapy with ACEI was introduced in 14 patients with proteinuria, prednisone in 8 patients, cyclosporine A in 8 and methylprednisolone pulses in 2. Two boys progressed to end stage renal failure before the age of 18 years. Two patients with TBMN developed proteinuria in later follow-ups. CONCLUSIONS: Proteinuria and irregularity of basement membrane in children with AS and TBMN are predictors of poor prognosis. Hematuria and thinning of basal membrane do not ensure benign follow-up. Early kidney biopsy in young children with isolated hematuria seems to be not useful. Intorduction of genetical testing is needed for early diagnosig instead.
Źródło:
Annales Academiae Medicae Silesiensis; 2017, 71; 73-81
1734-025X
Pojawia się w:
Annales Academiae Medicae Silesiensis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-3 z 3

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies