Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Stępień, Urszula" wg kryterium: Autor


Wyświetlanie 1-6 z 6
Tytuł:
Building a collection by rev. Jan Wiśniewski, a great donor of the Diocesan Museum In Sandomierz
Działalność kolekcjonerska ks. Jana Wiśniewskiego, wielkiego darczyńcy Muzeum Diecezjalnego W Sandomierzu
Autorzy:
Stępień, Urszula
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/432869.pdf
Data publikacji:
2018-08-01
Wydawca:
Krajowy Ośrodek Badań i Dokumentacji Zabytków
Tematy:
Rev. Jan Wiśniewski
Rev. Józef Rokoszny
collector
national memorabilia
House of Długosz
Diocesan Museum in Sandomierz
ks. Jan Wiśniewski
ks. Józef Rokoszny
kolekcjoner
pamiątki patriotyczno-narodowe
Dom Długosza
Muzeum Diecezjalne w Sandomierzu
Opis:
The article is an attempt to show collecting achievements of Rev. Jan Wiśniewski (1876–1943), who after building an unusual, astonishingly vast and versatile collection of art and national memorabilia, donated it to the Diocesan Museum in Sandomierz. His collecting was rooted in the 19th century, in the spirit of growing patriotic awareness and interests in the history of one’s own country, resulted from the lack of independence. Apart from collecting, Rev. Wiśniewski conducted comprehensive research. As an amateur historian, he edited and published at his own cost 15 volumes of the Monografia dekanatów and Historyczne opisy kościołów. He started his collection in Radom, then continued accumulating items in Borkowice where he became a parish priest. It was there, in the parsonage, that he arranged the Museum of National Memorabilia. His exhibits were often displayed as loans outside his museum. As confirmed in written sources, Rev. Jan Wiśniewski had many contacts among collectors, antiquarians, art dealers and bibliophiles, some of them of great renown. His collection became a cornerstone of the Diocesan Museum in Sandomierz, which seems to be his intention from the start, as much as saving from demolition the historic elements of churches’ interiors. He was building his collection in order to make it public and pass on to the following generations.
Przedmiotem artykułu jest próba ukazania kolekcjonerstwa ks. Jana Wiśniewskiego (1876–1943), który ofiarował do Muzeum Diecezjalnego w Sandomierzu niezwykłe zbiory o charakterze artystycznym oraz patriotyczno- narodowym, zadziwiające bogactwem i różnorodnością. Jego kolekcjonerstwo miało korzenie w XIX w., w atmosferze dojrzewania myśli patriotycznych oraz zainteresowania historią własnego kraju, które budziło się w okresie niewoli narodowej. Oprócz działalności kolekcjonerskiej ks. Wiśniewski prowadził szeroko zakrojone badania. Jako historyk amator, opracował i wydał własnym nakładem 15 tomów Monografii dekanatów i Historycznych opisów kościołów. Gromadził swoje zbiory początkowo w Radomiu, a następnie w Borkowicach, gdzie na plebanii kościoła, w którym został proboszczem, urządził Muzeum Pamiątek Narodowych. Zbiory wypożyczał na liczne wystawy. Materiały źródłowe informują o szerokich kontaktach ks. Jana Wiśniewskiego z kolekcjonerami, antykwariuszami, marszandami i bibliofilami, nie brak wśród nich postaci wybitnych. Kolekcja ks. Jana Wiśniewskiego legła u podstaw Muzeum Diecezjalnego w Sandomierzu, można więc stwierdzić, że muzeum to oprócz zachowania od zniszczenia zabytkowych elementów wnętrz kościołów, jest również muzeum intencyjnym. Powstało bazując na prywatnych zbiorach kolekcjonera, którego zamysłem od początku gromadzenia zbiorów było ich upowszechnienie i przekazanie następnym pokoleniom.
Źródło:
Muzealnictwo; 2018, 59; 132-139
0464-1086
Pojawia się w:
Muzealnictwo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Działalność kolekcjonerska ks. Jana Wiśniewskiego, na tle zainteresowań przeszłością sandomierskiego środowiska duchownego przełomu XIX i XX wieku
Rev. Jan Wiśniewski’s collecting activity compared to the interest in the past expressed by the cleric environment of Sandomierz at the turn of the 19th and 20th centuries
Autorzy:
Stępień, Urszula
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1022555.pdf
Data publikacji:
2015-12-16
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
ks. Jan Wiśniewski
ks. Józef Rokoszny
Borkowice
Dom Długosza
Sandomierz
Seminarium Duchowne
Muzeum Diecezjalne
kolekcjonerstwo
Rev. Jan Wiśniewski
Rev. Józef Rokoszny
Długosz House
Theological Seminary
the Diocesan Museum
collecting
Opis:
The article attempts to show the collections of Rev. Jan Wiśniewski (1876-1943). Rev. Wiśniewski was strongly influenced by a spiritual atmosphere of Sandomierz - the place of his seminary studies and the ecclesiastical environment interested in the past and souvenirs of the past. The first teachers at the seminary were role models and support for him. Rev. Wiśniewski donated  the Diocesan Museum in Sandomierz  remarkable artistic and patriotic collections, astonishing in terms of richness and diversity. His collecting interests were  rooted in the nineteenth century, in the atmosphere of developing patriotic thoughts and awaking interest in the history of his own country, which was in captivity. In addition to the collector’s activities, Rev. Wiśniewski was involved in extensive research activities. As an amateur historian, he edited and published 15 volumes of Monografia dekanatów (A monograph of deaneries) and Historyczne opisy kościołów (Historical descriptions of churches). Initially, Rev. Wiśniewski amassed his collections in Radom, and then in Borkowice. At the presbytery in Borkowice he arranged a "museum of national remembrance." He lent his collections on numerous exhibitions. The preserved source materials indicate the extensive contacts of Rev. Jan Wiśniewski with collectors, antiquarians, art dealers and bibliophiles, among them were many outstanding figures. Rev. Jan Wiśniewski’s collection gave rise to the foundation of the Diocesan Museum. It was created on the basis on his private collection, as his personal idea was, from the beginning, to make the collection available to the next generations.  
Źródło:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne; 2015, 104; 269-295
0518-3766
2545-3491
Pojawia się w:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Geo3D – wersja beta przeglądarki przestrzennych modeli geologicznych na stronie Państwowego Instytutu Geologicznego – Państwowego Instytutu Badawczego
Geo3D – beta version of geomodel viewer in the Polish Geological Institute – National Research Institute webpage
Autorzy:
Małolepszy, Zbigniew
Pawlos, Rafael
Wróbel, Krzysztof
Chełmiński, Jacek
Nowacki, Łukasz
Stępień, Urszula
Szynkaruk, Ewa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2192035.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Polskie Stowarzyszenie Górnictwa Solnego
Tematy:
Geo3D
rzeglądarka modelu geologicznego 3D
Państwowy Instytut Geologiczny
geomodel viewer
Polish Geological Institute
Opis:
Znaczny postęp technologiczny związany z wizualizacją przestrzenną spowodował, że w jednostkach naukowych, badawczych i komercyjnych nastąpił intensywny wzrost zainteresowania tworzeniem modeli 3D wgłębnej budowy geologicznej badanych obszarów. Pojawiła się potrzeba intuicyjnej prezentacji powstających modeli – w celu ich dalszej analizy, ale również dla ich wykorzystania w procesie edukacyjnym i jako narzędzie popularyzujące geologię i wiedzę geologiczną. Dotychczasowe rozwiązania, stosowane m.in. w służbach geologicznych na świecie, w większości wypadków polegają na adaptacji przeglądarek CAD, mających zastosowanie w projektach inżynierskich, ale także na wykorzystaniu wizualizacji typu pdf3D. Mają one jednak znaczne ograniczenia, dość istotne w przypadku prezentacji i analizy struktur geologicznych. Do pełnej funkcjonalności niezbędna jest możliwość szybkiego generowania przekrojów wzdłuż dowolnej, niekiedy łamanej linii oraz tworzenie wirtualnych profili wierceń. Kluczowe są tu także parametry wydajnościowe, czyli jak najmniejsze obciążenie serwera i komputera odbiorcy, a także przejrzysty i intuicyjny interfejs przeglądarki. Technologie informatyczne przeglądarek internetowych ewaluowały przez ostatnie 15 lat do obecnego systemu wizualizacji WebGL, w którym najbardziej popularną metodą wyświetlania obiektów 3D jest stosowanie otwartego systemu three js. Odpowiedzią na powyższe zapotrzebowania w dziedzinie geologii, a nawet szerzej w naukach o Ziemi jest opracowana przez PIG-PIB, przy współpracy firmą Wolfgraf Design i Uniwersytetem Śląskim, przeglądarka Geo3D, dostępna w wersji internetowej i desktopowej. W poniższym artykule przedstawiamy wersję beta przeglądarki, z prośbą o uwagi i komentarze.
Recent advances in spatial visualization techniques allowed scientific, research and commercial actors to focus on building 3D geological models. That in turn spurred a need to present models in an intuitive and accessible way – to aid their further analysis but also to employ them within educational process and as a tool to promote geological sciences. Existing solutions, employed in e.g. various geological surveys, often rely on adapting CAD viewers designed for engineering sciences or on use of pdf3D-like tools. Those, however, have various limitations when it comes to displaying geological models correctly. Truly exploring a geological 3D model needs various functionalities such as a possibility to construct a free polyline cross-section or profiling the model (making virtual borehole) on the fly. Performance is also a key, in order to optimize server and end-user computational load, as well as an intuitive and self-explanatory interface of the viewer. Technological evolution of the Internet browsers in the last 15 years brought WebGL within which the most popular visualization method is the three.js open system. A response to the above stated needs is the Geo3D geomodel viewer developed by the Polish Geological Institute – National Research Institute (PGI-NRI), Wolfgraf Design and University of Silesia, available in web and desktop versions. Hereby a beta version of the viewer, with an aim to encourage comments that would allow authors to fine tune its functionalities is presented.
Źródło:
Przegląd Solny; 2020, 15; 5--13
2300-9349
Pojawia się w:
Przegląd Solny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Heart Like a Bell. Voice Alarm Control and Indicating Equipment
Serce jak dzwon. Centrale dźwiękowych systemów ostrzegawczych
Autorzy:
Garlińska, Urszula
Śliwiński, Robert
Stępień, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/35007021.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Centrum Naukowo-Badawcze Ochrony Przeciwpożarowej im. Józefa Tuliszkowskiego
Tematy:
evacuation of buildings
voice alarm system
VACIE
ewakuacja obiektów budowlanych
system ostrzegawczy dźwiękowy
CDSO
Opis:
Aim: The aim of this article is to make an overview of selected features of the voice alarm control and indicating equipment (VACIE) confirmed in the process of assessment and verification of constancy of performance. Information presented by the authors play a crucial role during the process of design and use of voice alarm systems as well as in the context of providing the safety of buildings. Introduction: Control and indicating equipment (CIE) is extremely important for the safety of buildings, affecting both the safety of the occupants and the property stored there. Given such an important role, special emphasis is placed on the reliability of the system’s operation, whose task is both to detect the fire danger early enough but also to transmit information to its various components. An important role in ensuring the safety of construction objects is the transmission of information about the threat detected by the system to the occupants of the facility. This information can be communicated through the use of, among other things, automatic visual signalling implemented by VAS. The main component of VAS is the voice alarm control and indicating equipment, which, as the heart of the system, receives and transmits information to individual elements (loudspeakers), and is responsible for their operation – powering and monitoring them. Methodology: An overview of selected features that are confirmed in the process of assessment and verification of constancy of performance, Introduction to the testing process of selected features, which is an integral part of the conformity assessment of construction products. The article was supplemented with issues related to the design and maintenance of fire alarm systems. Conclusion: Voice alarm control and indicating equipment, in addition to control and indicating equipment, not only determine the safety of the buildings themselves, but also affect the safety of their occupants, who, as a result of various circumstances, may have to be forced to quickly and efficiently leave their place of residence. Nevertheless, the awareness of owners and managers of construction objects equipped with VAS should be important, since their special attention should be directed to maintaining all components of the system in such a condition that will enable the complete installation to fulfil its functions. An important element is the continuous education of service personnel and users of the facility (e.g. step-by-step evacuation drills), in order to maintain knowledge at the highest possible level about how to act in an emergency situation, not only related to fire, but also in the face of other local threats.
Cel: Celem pracy jest przegląd wybranych cech central dźwiękowych systemów ostrzegawczych (DSO), które potwierdzane są w procesie oceny i weryfikacji stałości właściwości użytkowych. Zaprezentowane przez autorów informacje odgrywają istotną rolę w procesach projektowania i eksploatacji dźwiękowych systemów ostrzegawczych oraz zapewnianiu bezpieczeństwa w obiektach budowlanych. Wprowadzenie: Systemy sygnalizacji pożarowej mają niezwykle istotne znaczenie dla bezpieczeństwa obiektów budowlanych. Wywierają wpływ na bezpieczeństwo zarówno przebywających tam osób, jak i przechowywanego tam mienia. Z uwagi na powyższe szczególny nacisk kładzie się na niezawodność pracy systemu, którego zadaniem jest nie tylko odpowiednio wczesne wykrycie zagrożenia pożarowego, ale również przekazanie informacji do poszczególnych jego elementów. Ważną rolę w zapewnieniu bezpieczeństwa obiektów budowlanych ma przekazanie informacji o wykrytym przez system zagrożeniu do osób przebywających w obiekcie. Alarmowanie może być realizowane m.in. poprzez automatyczną sygnalizację akustyczną DSO. Głównym elementem DSO jest centrala, która stanowi serce systemu – odbiera i przekazuje informacje do poszczególnych elementów wykonawczych (głośników) oraz odpowiada za ich pracę – zasila je i monitoruje. Metodologia: Przegląd wybranych cech potwierdzanych w procesie oceny i weryfikacji stałości właściwości użytkowych. Przedstawienie procesu badawczego wybranych parametrów – nieodłącznego elementu oceny zgodności wyrobów budowlanych. Artykuł wzbogacono o zagadnienia związane z projektowaniem i konserwacją systemów sygnalizacji pożarowej. Wnioski: Centrale DSO – obok central sygnalizacji pożarowej – stanowią nie tylko o bezpieczeństwie samych obiektów budowlanych, ale również o bezpieczeństwie ich użytkowników, którzy na skutek różnych okoliczności mogą być zmuszeni do jak najszybszego, sprawnego opuszczenia miejsca swojego pobytu. Nie mniej istotna jest świadomość właścicieli i zarządców obiektów budowlanych wyposażonych w DSO. Ich szczególna uwaga powinna być skierowana na utrzymanie wszystkich podzespołów systemu w stanie, który będzie umożliwiał spełnienie przez kompletną instalację swoich funkcji. Ważnym elementem jest ciągła edukacja personelu obsługi oraz użytkowników obiektu (np. ćwiczenia stopniowej ewakuacji), aby na jak najwyższym poziomie utrzymywać wiedzę o sposobach postępowania w sytuacji zagrożenia, nie tylko związanego z pożarem, ale również wobec innych miejscowych zagrożeń.
Źródło:
Safety and Fire Technology; 2022, 60, 2; 146-162
2657-8808
2658-0810
Pojawia się w:
Safety and Fire Technology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Porphyreon. Hellenistic and Roman pottery production in the Sidon hinterland. PAM Monograph Series 7
Porphyreon. Produkcja ceramiki hellenistycznej i rzymskiej na terenie Sydonu. Seria monografii PAM 7
Autorzy:
Wicenciak, Urszula
Majcherek, Grzegorz
Stępień, Miłosława
Zych, Iwona
Reynolds, Paul
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/books/2143161.pdf
Data publikacji:
2021-05-11
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
Opis:
Warsztat ceramiczny w starożytnym mieście Porphyreon na wybrzeżu fenickim (współcześnie Jiyeh w Libanie) był badany podczas prac ratunkowych w 2004 roku przez misję CAŚ UW pracującą na stanowiskach Jiyeh i Chhîm. Warsztat ten działał na skalę lokalną, produkując przede wszystkim amfory i naczynia kuchenne. Stanowił on ważny element lokalnej gospodarki od połowy II wieku p.n.e. do VII wieku n.e. Zebrany tam materiał ceramiczny – naczynia i odrzuty produkcyjne – posłużył do przeprowadzenia studiów nad repertuarem form wyrabianych tam naczyń oraz do analiz masy glinianej używanej w tym celu. Te badania pozwoliły poznać drugi na wybrzeżu libańskim, po Berytusie, ośrodek produkcji naczyń ceramicznych działający w okresach hellenistycznym i rzymskim. Monografia prezentująca lokalną produkcję, przedstawia typologiczną i chronologiczną klasyfikację naczyń, a następnie omawia ją w kontekście trendów i zjawisk typowych dla fenickiej produkcji ceramicznej w omawianych okresach. Ogląd produkcji lokalnych warsztatów pozwala wysnuwać nowe wnioski na temat historii starożytnego handlu i rzemiosła w środkowej Fenicji.
The pottery workshop in the town of Porphyreon on the Phoenician coast (modern Jiyeh in Lebanon), a site midway between Beirut and Sidon (modern Saida), operated on a local scale, producing mainly amphorae and kitchen vessels. It was an important cog in the wheels of the region’s economy from the middle of the 2nd century BC to the 7th century AD. A Polish–Lebanese rescue project in 2004 probed a Hellenistic and Roman pottery production zone in the town. The assemblage of ceramic vessels and wasters that was recorded supported an extensive study of the local repertory of vessels produced, as well as the clay of which the were made. Porphyreon, thus, became the second, after Berytus, Hellenistic and Roman pottery production site to be excavated on the Lebanese coast, whereas laboratory analyses of the chemical composition of the clay have supplied a key criterion for distinguishing locally made vessels from other ceramic production in Phoenicia. The study presents the ceramic assemblage from Jiyeh, including a typological and chronological classification of the vessels, and discusses the finds in relation to trends and phenomena typical of Phoenician pottery production in the periods in question. The overall picture of local workshop output contributes important insights into the history of ancient trade and craftsmanship in central Phoenicia. A formal examination of the ceramic material, combined with a review of ancient sources, written and other, sheds light on the administrative status of the settlement in the Hellenistic and Roman periods, placing it convincingly in the hinterland of Sidon rather than Berytus. Moreover, it has added a unique small-town perspective to the study of the economy of ancient Phoenicia, based so far chiefly on data from the large urban centres like Sidon, Tyre and Berytus.
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Książka
    Wyświetlanie 1-6 z 6

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies