Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Stępień, Stanisław" wg kryterium: Autor

  Lista filtrów

Dostawca treści

Podbaza

Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-42 z 42
    Tytuł:
    Uparty spadochroniarz
    Autorzy:
    Stępień, Stanisław.
    Powiązania:
    Dziennik Polski (Londyn) 2006, nr 234, s. 9
    Data publikacji:
    2006
    Tematy:
    Sosabowski, Stanisław (1892-1967)
    Wojciechowski, Józef
    Polskie Siły Zbrojne. Pierwsza (1) Samodzielna Brygada Spadochronowa PSZ
    Opis:
    Józef Wojciechowski będąc delegatem na przyjęciu u księcia Walii Karola poruszył sprawę rehabilitacji pamięci gen. Sosabowskiego.
    Fot.
    Dostawca treści:
    Bibliografia CBW
    Artykuł
    Tytuł:
    Mychajło Petriw (1965-2019)
    Mykhailo Petriv (1965-2019)
    Autorzy:
    Redzik, Adam
    Stępień, Stanisław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/498847.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Fundacja im. Aliny i Leszka Allerhandów
    Opis:
    Z początkiem ostatniego majowego tygodnia 2019 r. dotarła do nas bardzo smutna informacja o śmierci cenionego ukraińskiego adwokata i mecenasa sztuki Mychajły Petriwa, który angażował się też od lat we współpracę ukraińsko-polską w zakresie wspólnej historii kultury, nauki, prawa, a nade wszystko adwokatury. Rodzinne miasto, Kołomyja, zawdzięcza Mu wiele inicjatyw, w tym wyremontowanie i upamiętnienie przeszłości miasta. Polacy pamiętają liczne przedsięwzięcia, w tym odnowienie tablicy ks. Piotra Skargi na froncie kościoła rzymsko-katolickiego w Kołomyi.
    Obituary of late attorney Mykhailo Petriv, who died tragically in May 2019. He was a social activist, researcher of the history of the Ukrainian and Polish Bar, patron of the arts, and an engaged contributor to the Polish-Ukrainian cooperation. Recollections of Stanisław Stępień and Adam Redzik.
    Źródło:
    Głos Prawa. Przegląd Prawniczy Allerhanda; 2019, 2, 1(3); 237-242
    2657-7984
    2657-800X
    Pojawia się w:
    Głos Prawa. Przegląd Prawniczy Allerhanda
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Ideologiczny fundament ukraińskiego Towarzystwa „Sokił” (1894-1914) cz. II: Ewolucja sokilskiego munduru.
    Ideological foundation of Ukrainian Association Sokił (1894–1914), part 2: Evolution of the Sokił uniform.
    Autorzy:
    Śmiechowski, Krzysztof
    Stępień, Stanisław
    Pisuliński, Jan
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2232980.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Archiwum Państwowe w Rzeszowie
    Tematy:
    Ukraińskie towarzystwo gimnastyczno-pożarnicze „Sokił”
    Sokił
    ukraińskie towarzystwo
    sportowe
    ideologiczny fundament ukraińskiego towarzystwa „Sokił”
    sokilskie
    mundury
    sokilskie odznaki
    sokilskie wyróżniki
    strój organizacyjny ukraińskiego
    Sokoła
    ukraińskie mundury sokole
    Ukrainian sports and firefighting association "Sokił”
    Ukrainian sport association
    ideological foundation of Ukrainian association "Sokił”
    Sokił uniforms
    Sokił emblems
    Sokił distinctions
    organization uniform of Ukrainian Sokił
    Ukrainian Sokił
    uniforms
    Opis:
    Od chwili powstania, w roku 1894, ukraińskie towarzystwo gimnastyczne „Sokił” starało się realizować główny cel statutowy, jakim było propagowanie kultury fizycznej, zdrowego stylu życia, wyrabianie tężyzny fizycznej i wartości moralnych. Prowadząc przy tym szeroko zakrojoną, wielokierunkową działalność manifestującą patriotyzm i promocję rodzimych tradycji, nie zapominano w nim również o ukrytych głębiej celach niepodległościowych. Jednocząc własne filie wokół ukraińskiej idei narodowej, „Sokił” z czasem, w sposób autonomiczny, stał się „strażnikiem” procesu narodowo-wychowawczego. Umacnianiu narodowej świadomości miał służyć między innymi, opracowany z dbałością, fundament ustrojowy towarzystwa, na który składały się: statut, prawa, obowiązki członków, ceremoniał, regulaminy, ale również i sztandar, hymn, odznaczenia, hierarchiczne wyróżniki, a nade wszystko jeden z najbardziej rzucających się w oczy atrybutów, mający w sposób jednoznaczny kojarzyć się zarówno z ruchem sokolim jak i z samym towarzystwem – organizacyjny strój. Strojowi, wyznaczono nie tylko rolę wizytówki towarzystwa, mającej podkreślać przynależność do jednej formacji, ale swego rodzaju pomostu, łączącego i zrównującego wszystkie warstwy narodu, świadome słusznej pracy i walki za podstawowe idee sokolstwa. Pełniąc funkcję estetyczną i propagandową mundur stał się wyznacznikiem organizacyjnej solidarności, a jego posiadanie zaliczano w zakres obowiązków członków towarzystwa. Ale zanim sokilski mundur zyskał swój ostateczny wygląd, przeszedł szereg zmian, o czym stanowi niniejsze opracowanie. Jest ono jedną z części poświęconych mało znanemu i pomijanemu w piśmiennictwie, fragmentowi działalności towarzystwa - wspomnianemu ideologicznemu fundamentowi, którego strój był istotnym elementem.
    Ever since its founding in 1894, the Ukrainian sport association Sokił tried to propagate physical fitness, healthy lifestyle, gaining muscles and upholding moral principles in accordance with its statutory goal. While the association promoted patriotism and national traditions, it did not forget about its deeply rooted independence goals. By unifying its branches around the Ukrainian nationalism, Sokił, in due course, became the guardian responsible for the nation’s education process. To strengthen the nationalistic awareness, the association used its statute, laws, member duties, ceremonials, bylaws but also the banner, anthem, emblems, hierarchical emblems and distinctions, and above all, the Sokił uniform. Aside from being eye-catching, the uniform was supposed to symbolize the movement and the association itself. It was the flagship that emphasized belonging to the organization and a bridge that connected all social spheres of society which followed the Sokił spirit of honest labor and fighting for its ideals. By serving an esthetic and propagandist function, the uniform became the indicator of organizational solidarity and as such its ownership became part of the member duties.
    Źródło:
    Prace Historyczno-Archiwalne; 2022, Tom XXXIV; 62-77
    1231-3335
    Pojawia się w:
    Prace Historyczno-Archiwalne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Ideologiczny fundament ukraińskiego Towarzystwa „Sokił” (1894–1914) cz. I: Cel, obowiązki, „przykazania”
    Ideological Foundation of the Ukrainian Society “Sokił”(1894–1914), part I Purpose, Duties, Commandments
    Autorzy:
    Śmiechowski, Krzysztof
    Stępień, Stanisław
    Pisuliński, Jan
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2233599.pdf
    Data publikacji:
    2021
    Wydawca:
    Archiwum Państwowe w Rzeszowie
    Tematy:
    Sokił
    Sicz
    sokilskie normy
    sokilskie przykazania
    ukraińskie towarzystwo gimnastyczno-pożarnicze "Sokił"
    ukraińskie towarzystwo sportowe
    ideologiczny fundament ukraińskiego towarzystwa "Sokił"
    Ukrainian gymnastic and firefighting organization „Falcon”
    „Sokil”
    Ukrainian
    Sport Association
    Sportywno-Ruchankowe Towarystwo Sokil u Lwowi
    Opis:
    Powstałe w roku 1894 Ukraińskie Towarzystwo Gimnastyczno-Pożarnicze „Sokił” [Sokół] nie od razu zdobyło taką popularność, na jakiej zależało liderom organizacji. Początkowo zyskało uznanie jedynie w kręgach akademickich. Dopiero wtedy, gdy w pierwszej dekadzie XX w. rozwój organizacyjny nabrał szczególnej dynamiki, obejmując swoim zasięgiem znaczne obszary Galicji i pokonując przy tym wyboistą drogę wewnętrznego kształtowania – udało się trafić z przesłaniem do najniższych warstw społeczeństwa, budując oczekiwany autorytet. Czas pokazał, że popularność „Sokiła” wynikała nie tyle z faktu, że była to organizacja gimnastyczno-pożarnicza, ale przede wszystkim z tego, że Towarzystwo wyrosło na prężną instytucję ukraińskiego życia narodowego. Pod szyldem gimnastyki i pożarnictwa ukraiński „Sokił” rozpoczął szeroko zakrojoną, wielokierunkową działalność manifestującą patriotyzm i tradycje narodowe oraz skrywającą ukryte głębiej cele niepodległościowe. Z założenia, od chwili powstania, „Sokił” miał być organizacją hołdującą zasadom demokratycznym, Towarzystwem opartym na statucie, z Walnym Zgromadzeniem jako władzą najwyższą. O ile jednak statutowi, który w trakcie rozwoju organizacyjnego ulegał kilkakrotnym modyfikacjom, poświęcono należne miejsce w publikacjach dotyczących powstania i rozwoju Towarzystwa, to we wszelkich dotychczasowych opracowaniach dotyczących „Sokiła” w sposób marginalny traktowano aspekt ustrojowy i ideologiczny, w którym mieszczą się służące doktrynalnemu umacnianiu organizacji i wypracowane na jej użytek: prawa, normy, regulaminy, obowiązki, zasady członkowskie, ceremoniały, sokilskie umundurowanie, sztandar, hymn, hierarchiczne wyróżniki, organizacyjne odznaki czy hasła propagandowe. Wraz z rozwojem organizacji i powstawaniem jej kolejnych filii, lwowska centrala „Sokił-Bat’ko” opracowywała szereg tego rodzaju wzorcowych dokumentów, tak by były one wspólne i typowe dla nowych ogniw Towarzystwa, gwarantując jednocześnie wszystkim gniazdom, rozsianym po całej Galicji, jednolity ustrój wewnętrzny. Ich redagowanie powierzono specjalnym komisjom. I choć sokilskie filie różniły się stopniem rozbudowania struktury organizacyjnej, to – dzięki wypracowanym teoretycznym podstawom – ustrojowo wykazywały jednorodność i integralność. Dlatego w prezentacji cyklu artykułów dotyczących historii tego ukraińskiego Towarzystwa za stosowne uznano wyeksponowanie tego, mało znanego i pomijanego, aspektu jego działalności, co niewątpliwie stanowić może dopełnienie opracowanego tematu. Jednakże, ze względu na obfitość materiału, przedstawienie go w jednym artykule przekraczałoby wyznaczone periodykiem ramy objętościowe, stąd naturalnym był jego podział na kilka części, a pierwsza z nich to: Cel, obowiązki, „przykazania”.
    Founded in 1894, the Ukrainian Gymnastic-Firefighting Society “Sokił” [Falcon]did not immediately gain the popularity that the organization’s leaders wanted. Initially, the society gained recognition only in the academic circles. Only when the organizational development gained particular momentum in the first decade of the 20thcentury, covering large areas of Galicia and overcoming the bumpy road of internal formation – was it possible to reach the lowest strata of society with its message, and thus gaining the expected authority. The time has shown that the popularity of Sokił resulted not so much from the fact that it was a gymnastics and firefighting organization, but primarily because it grew into a thriving institution of Ukrainian national life. Under the banner of gymnastics and firefighting, the Ukrainian Sokił began a wide-ranging, multidirectiona lactivity that manifested patriotism and national traditions and concealed deeper goals of national independence.From the very beginning, the Ukrainian Gymnastic Society Sokił was supposed to be a democratic organization. It was based on a statute, with the general assembly as the highest authority. However, while the statute, which underwent several modifications in the course of organizational development, was given its due place in the publications on the founding and development of the society, all the studies on Sokił, so far, have not devoted their full attention to the systemic and ideological aspect of the society. These aspects served as a doctrinal strengthening of the developed: laws,norms, regulations, duties, membership rules, ceremonials, Sokił uniform, banner,anthem, hierarchical distinctions, organizational badges and propaganda slogans. As the organization developed and subsequent branches emerged, the Lviv headquarters of Sokił-Batko developed a number of template documents, so that their values would be the same and could be shared with the new societies, which also guaranteed a uniform internal structure to all nests scattered throughout Galicia. The drafting of the documents was entrusted to special committees. And although the Sokił branches differed in the degree to which their organizational structure was developed, thanks to the same theoretical foundations, from a structural point of view they showed homogeneity and integrity.Therefore, in the presentation of a series of articles on the history of this Ukrainian society, it was deemed appropriate to highlight this little-known and overlooked fragment of the society’s activity, which undoubtedly, in some way, complements the overall research subject. However, due to the abundance of material, presenting itin one part would have exceeded the periodical’s set volume, so it was only natural to divide it and present it in several parts, and the part: Purpose, Duties, Commandments is the first of them.
    Źródło:
    Prace Historyczno-Archiwalne; 2021, Tom XXX; 171-182
    1231-3335
    Pojawia się w:
    Prace Historyczno-Archiwalne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Artur Seelieb (1878-1958) jako publicysta i popularyzator ukraińskiej kultury
    Artur Seelieb (1878–1958) as a publicist and popularizer of Ukrainian culture
    Autorzy:
    Kulesza, Nadija
    Stępień, Stanisław
    Pisuliński, Jan
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1573590.pdf
    Data publikacji:
    2020-12
    Wydawca:
    Archiwum Państwowe w Rzeszowie
    Tematy:
    Galicja
    ukraińska prasa obcojęzyczna
    Artur Seelieb
    Galicia
    Ukrainian foreign-language press
    Opis:
    Artykuł ma na celu uzupełnienie biografii Artura Seelieba - polskiego pedagoga, tłumacza, redaktora i działacza społecznego - o fakty z jego działalności w prasie ukraińskiej. Urodzony w Galicji Wschodniej, przepojony miłością do swojej ojczyzny i narodu ukraińskiego, wśród którego dorastał, Artur Seelieb część swojego życia poświęcił propagowaniu kwestii ukraińskiej w Europie, zwłaszcza w krajach niemieckojęzycznych i francuskojęzycznych. W latach studenckich Seelieb był wydawcą i redaktorem ukraińskich socjalistycznych gazet młodzieżowych w Galicji. Podczas pobytu w Szwajcarii włączył się w tłumaczenie i publikację w języku niemieckim dzieł Tarasa Szewczenki oraz zaznajomienie Polonii szwajcarskiej z twórczością Iwana Franki. Jego nieocenionym wkładem w prasę ukraińską był magazyn „La Revue Ukrainienne”, który redagował w 1915 r. W celu promocji kwestii ukraińskiej w krajach Ententy w czasopiśmie zamieszczano artykuły o tematyce społeczno-politycznej, krajoznawczej, literackiej i naukowej, a także analityczne recenzje publikacji z prasy europejskiej, materiałów bibliograficznych, zapowiedzi czasopism ukraińskich i książek w językach obcych. Po raz pierwszy opublikowano na jego łamach w języku francuskim opowiadanie Wasyla Stefanyka Weczirnia hodyna (przetłumaczona przez A. Seelieba).
    The purpose of this article is to complement the biography of Artur Seelieb – Polish educator, translator, editor and social activist – by adding facts about his activities in the Ukrainian press. Born in Eastern Galicia, full of love for his country and the Ukrainian people whom he grew up with, Artur Seelieb spent a part of his life propagating the Ukrainian issues in Europe, especially in German- and French-speaking countries. In his university years A. Seelieb was an editor of the Ukrainian socialist newspapers for adolescents in Galicia. During his stay in Switzerland, he took part in translating and publishing the works of Taras Szewczenko in German and introducing the Polish people living in Switzerland to the works of Iwan Franko. His invaluable contribution to the Ukrainian press was the magazine ‘La Revue Ukrainienne’, which he edited in 1915. In order to promote the Ukrainian issues in the countries comprising Entente, the magazine published articles of the socio-political nature, local history, literary and scientific criticism, as well as analytical reviews of publications in the European press, bibliographical materials and announcements of Ukrainian magazines and books in foreign languages. The first story published in the magazine was a short story of Wasyl Stefanyk ‘Godzina wieczorna’, published in French (translated by A. Seelieb).
    Źródło:
    Prace Historyczno-Archiwalne; 2020, 32; 179-191
    1231-3335
    Pojawia się w:
    Prace Historyczno-Archiwalne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Z „Sokiłem” w tle. Powstanie i rozwój ukraińskich organizacji gimnastyczno-pożarniczych „Sicz” (1900-1914)
    With ‘Sokil’ in the background. The founding and the development of the Ukrainian gymnastic and firefighting organization ‘Sicz’ (1900–1914)
    Autorzy:
    Śmiechowski, Krzysztof
    Pisuliński, Jan
    Stępien, Stanisław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1573989.pdf
    Data publikacji:
    2020-12
    Wydawca:
    Archiwum Państwowe w Rzeszowie
    Tematy:
    ukraińskie towarzystwo gimnastyczno-pożarnicze „sicz”
    sicz
    sokił
    ukraińskie
    towarzystwo sportowe
    trylowski
    główny komitet siczowy
    ukraiński związek
    siczowy
    ukrainian gymnastic and firefighting organization ‘sicz’
    sokil
    ukrainian sport
    association
    central sicz committee
    ukrainian sicz union
    Opis:
    Z końcem lat siedemdziesiątych XIX w., wraz z autonomią Galicji i uzyskaniem przez mniejszości narodowe szeregu ustępstw ze strony monarchii austriackiej, nastąpił wyraźny wzrost ich narodowej świadomości. Możliwym wówczas stało się zakładanie organizacji i towarzystw. Skorzystali z tego także i galicyjscy Ukraińcy, którzy zaczęli – głównie z inicjatywy „Proswity” – zakładać własne oświatowe, kulturalne i gospodarcze instytucje, a także towarzystwa sportowe, czego doskonałym przykładem był „Sokił”. Jednakże trzy lata od jego powstania tarcia wewnętrzne w tym towarzystwie spowodowały zastój jego działalności i groźbę rozwiązania. Ten chwilowy paraliż i powstałą w tym obszarze lukę sprawnie wypełniła organizacja założona przez radykała Kyryła Trylowśkiego. Było nią Towarzystwo Gimnastyczno-Pożarnicze „Sicz”, które w stosunkowo krótkim czasie, z pojedynczej komórki, rozwinęło się w sprawnie działający związek, zrzeszający do wybuchu wojny, na terenie Galicji, ponad 800 filii. „Sicz” zaczęła opanowywać przestrzeń powstałą po niepewnym i niestabilnym w tamtym czasie „Sokile”, stając się tym samym alternatywą dla tych, którzy w rozwój „Sokiła” zdążyli już zwątpić. Tym, co miało przyciągać w szeregi młodej organizacji zwolenników i odróżniać nowo powstałą inicjatywę od opartego na specyfice słowiańskiej „Sokiła”, był stricte narodowy fundament „Siczy” i jej ukierunkowanie na wiejskie masy z zamiarem ich połączenia pod szyldem jednej, wielkiej, gimnastyczno- przeciwpożarowej organizacji. Jak czas pokazał, popularność „Siczy” wynika nie z tego, że była ona zrzeszeniem pożarniczo-gimnastycznym, lecz przede wszystkim – prężną instytucją krzewiącą historię, kulturę i tradycje narodowe. Zarówno ruch sokilski, jak i siczowy, działając obok siebie przez kilkanaście lat, z niewielkich, pojedynczych towarzystw rozrosły się w sprawne i szeroko rozgałęzione organizacje, stanowiąc na początku XX w. dwa najpotężniejsze ogniska ukraińskiego ruchu gimnastycznego i przeciwpożarowego. Obie centrale, choć niechętne wzajemnie, przez całe lata przenikały się dość wyraźnie, popularyzując sprawę tożsamości i odrodzenia narodowego i kształtując we właściwy sobie sposób ukraińskie społeczeństwo. Rywalizując, każda z nich aspirowała do tego, by na gruncie fizycznego odrodzenia zostać przewodnią siłą narodu. Kiedy obie organizacje stanowiły już liczącą się siłę, a ich idea została dostatecznie wypromowana, „sokilsko-siczowemu dziełu” brakowało jedynie konsolidacji, gdyż obu centralom wróżono świetlaną przyszłość, ale pod jednym sztandarem. Jednakże z powodu zbyt dużych różnic: politycznych, kulturowo-historycznych, metodycznych, religijnych czy nawet kwestii ambicjonalnych dzielących oba stowarzyszenia – do takowej konsolidacji nigdy nie doszło.
    With the end of the 1970s, Galicia region was granted an autonomy. At the same time, the Austro-Hungarian monarchy granted the national minorities several concessions which allowed them to become more aware of their national identity. These concessions made the founding of organizations and associations possible. Ukrainians living in Galicia used this opportunity – thanks mainly to the initiative of ‘Proswita’ – to found their own educational, cultural and economic institutions, as well as sport associations, an example of which is ‘Sokił’. Frictions in the ‘Sokił’ association, only three years after its founding, halted its development and put the association in danger of dissolution. This temporary paralysis and loophole in the area was filled by an organization founded by a radical Kirył Trylowski. It was: Gymnastic and Firefighting Association ‘Sicz’, which in a relatively short time grew from its singular association into a finely functioning union gathering under its banner until the outbreak of war, in Galicia region, 800 branches. ‘Sicz’ took over the space left after the unstable and unreliable ‘Sokił’, at the same time becoming an alternative for those who did not trust in the future development of ‘Sokił’. The one thing that attracted followers into the newly-founded ‘Sicz’ and distinguishing it from ‘Sokił’ which prided itself in Slavonic specifics, was the strictly national foundation of ‘Sicz’ and its focus on gathering the people from villages under one banner of gymnastic and firefighting organization. As the passage of time showed, the popularity of ‘Sicz’ was not due to it being a gymnastic and firefighting association, but due to the history, culture and national traditions that it firmly promoted. Both the ‘Sokił’ and ‘Sicz’ movements which functioned alongside each other for a dozen of years, grew from the small, singular associations into finely functioning sprawling organizations that at the beginning od the 20th century were the two most important gatherings of the Ukrainian gymnastic and firefighting movement. Both headquarters, although quite reluctant towards each other, intertwined, popularizing the national identity and national rebirth, and at the same time moulding the Ukrainian society into what they wanted. Although they rivaled, both organizations aspired to become, on the grounds of physical rebirth, the leading force of the nation. When both organizations became quite numerous and their idea sufficiently promoted, the Sokił-Sicz cause lacked only the consolidation, because both headquarters had been foretold to have stellar futures if only they unite under one banner. However, due to differences too large to overcome: political, culturalhistorical, methodical, religious and even differing ambitions of the two associations – such a consolidation did not happen.
    Źródło:
    Prace Historyczno-Archiwalne; 2020, 32; 75-95
    1231-3335
    Pojawia się w:
    Prace Historyczno-Archiwalne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Stronnictwo Ludowe w powiecie łańcuckim
    People’s Party in Łańcut county in the years 1931–1939
    Autorzy:
    Półćwiartek, Dariusz
    Kamińska-Kwak, Jolanta
    Stępień, Stanisław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2233049.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Archiwum Państwowe w Rzeszowie
    Tematy:
    Stronnictwo Ludowe
    Wincenty Witos w Rakszawie
    Maciej Rataj w Wierzawicach
    wybory parlamentarne w 1935 i 1938 roku
    Święto Czynu Chłopskiego
    strajk chłopski w 1937 roku
    Józef Burda
    Antoni Dec
    Jan Tepper
    Stefan Kozakiewicz
    Powiat łańcucki
    Łańcut county
    People’s Party
    Wincenty Witos in Rakszawa
    Maciej Rataj in Wierzawice
    parliamentary elections in 1935 and in 1938
    Czynu Chłopskiego holiday
    Great
    Peasant Uprising in 1937
    Józef Burda
    Stefan Kozakiewicz__
    Opis:
    Stronnictwo Ludowe w powiecie łańcuckim w latach 1931-1939 było główną siłą polityczną. Jego przywódcy: Antoni Dec, Józef Burda, Jan Tepper i Stefan Kozakiewicz należeli do czołowych działaczy ruchu ludowego nie tylko w powiecie, ale także w strukturach okręgowych i centralnych. Powiat łańcucki był odwiedzany przez liderów Stronnictwa. W Rakszawie w 1933 roku ludowcy zorganizowali Wincentemu Witosowi jubileusz 25-lecia pracy politycznej i parlamentarnej. Rok później do Wierzawic na poświęcenie sztandaru koła SL przyjechał czołowy działacz Stronnictwa, były marszałek Sejmu Maciej Rataj. W czerwcu 1933 roku w powiecie łańcuckim doszło do tragicznych zajść w Grodzisku Dolnym, których skutkiem była śmierć dwóch policjantów i sześciu osób cywilnych. W 1938 roku struktury Stronnictwa Ludowego w powiecie łańcuckim należały do najlepiej zorganizowanych w kraju. Według źródeł policyjnych, SL posiadało tu 56 kół i był to szósty wynik na 22 powiaty województwa lwowskiego. Natomiast pod względem liczby członków powiat łańcucki znajdował się na trzecim miejscu.
    People’s Party in Łańcut county was the main political party in the years 1931– 1939. Its leaders: Antoni Dec, Józef Burda, Jan Tepper and Stefan Kozakiewicz were not only the leading members in the county, but also among the district and even in the headquarters. The leaders of People’s Party visited Łańcut. In 1933 in Rakszawa the party members from Łańcut county organized a 25-years jubilee for Wincenty Witos for his time spent in politics and parliament. A year after, Maciej Rataj, a former Marshall of the Seym and a leading member of People’s Party, came to commemorate the consecration of the Party’s banner in Wierzawice. A tragedy occured in June 1933 in Grodzisko Dolne in Łańcut county. Two intervening policemen and five civilians died, while another civilian with severe wounds died in the hospital. People’s Party in Łańcut county was one of the best when it came to organization in 1938. According to police sources, the party had 56 associations in the district in Lviv province, and it was the 6th result out of 22 districts. When it came to the number of members, the district took third place.
    Źródło:
    Prace Historyczno-Archiwalne; 2022, Tom XXXIV; 113-146
    1231-3335
    Pojawia się w:
    Prace Historyczno-Archiwalne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Антін Гапяк – управитель маєтку «Просвіти» в Угерцях Винявських... (1 квітня 1920 р. – 31 березня 1932 р.) Стрещення
    Antin Gapiak – the Head of the Mansion of „Prosvita” in Uhertsi Vyniavski (April 1st 1920 – March 31st 1932)
    Antin Gapiak – zarządca majątku „Proswity” w Uhercach Wieniawskich (1 kwietnia 1920 – 31 marca 1932)
    Autorzy:
    Лучаківська, Іванна Лучаківська
    Зуляк, Іван
    Кліш, Андрій
    Stępień, Stanisław
    Sukhyy, Oleksiy
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1574205.pdf
    Data publikacji:
    2020-12
    Wydawca:
    Archiwum Państwowe w Rzeszowie
    Tematy:
    антін гапяк
    управитель маєтку
    «просвіта»
    головний виділ
    ревізійна комісія
    економічна діяльність
    рентабельність
    угерці винявські
    Antin Gapiak
    the head of the mansion
    „Prosvita”
    the Main Department
    inspection
    economic activity
    profitability
    Uhertsi Vyniavski
    zarządca majątku
    „Proswita”
    Zarząd Główny
    Komisja Rewizyjna
    działalność gospodarcza
    rentowność
    Uherce Wieniawskie
    Opis:
    У статті розкрито особливості взаємин Головного виділу «Просвіти» з упра- вителем маєтку товариства в Угерцях Винявських А. Гапяком у міжвоєнний пе- ріод, визначено їхню значимість і роль у контексті фінансово-господарського становища інституції, простежено стан маєтку, розкрито причини непорозумінь між А. Гапяком й ревізійною комісією, керівництвом «Просвіти». Для відбудови маєтку в Угерцях Винявських його орендував управитель А. Гапяк. Відсутність коштів на його утримання призвела до того, що він ви- користовував для потреб маєтку лісові насадження, що й стало основною при- чиною непорозумінь, ускладнило стосунки між ним і Головним виділом та ревізійною комісією, призвело до ліквідації контракту на оренду маєтку. Госпо- дарсько-економічне становище маєтку було надзвичайно складним й залежало від прибутків економічної діяльності, що були незначними й обмеженими, не змогли забезпечити йому рентабельності й повноцінного поступу.
    This article reveals the specifics of the relations between the Management Board of ‘Prosvita’ and the head of the mansion in Uhertsi Vyniavski, A. Gapiak, in the interwar period. It determines their importance and role in the context of the financial and economic situation of the institution, records the condition of the estate and reveals the disagreements between A. Gapiak, the Audit Committee, and the Management Board of ‘Prosvita’. In order to rebuild the estate in Uhertsi Vyniavski it was leased to A. Gapiak. Due to a lack of funds to maintain the estate, he used the forests on the estate grounds for additional income, which became the cause of isagreements and complicated his relations with the Audit Committee and the Management Board of ‘Prosvita’, ultimately causing the termination of the contract for the lease of the estate. The economic situation of the estate was incredibly disadvantageous and depended on the income from its economic activities, which were meager and limited, all in all unable to make profit, not to mention developing the estate.
    Artykuł ukazuje specyfikę stosunków między Zarządem Głównym „Proswity” a zarządcą majątku w Uhercach Wieniawskich A. Gapiakiem w okresie międzywojennym, określa ich znaczenie i rolę w kontekście sytuacji finansowo-gospodarczej instytucji, śledzi stan majątku, ujawnia nieporozumienia między A. Gapiakiem a Komisją Rewizyjną, zarządem „Proswity”. W celu odbudowy majątku w Uhercach Wieniawskich dzierżawił go zarządca A. Gapiak. Brak środków na utrzymanie majątku doprowadził do tego, że wykorzystywał on lasy na potrzeby majątku, co stało się główną przyczyną nieporozumień, skomplikowało relacje między nim a Zarządem Głównym i Komisją Rewizyjną, doprowadziło do rozwiązania umowy na dzierżawę majątku. Sytuacja ekonomiczna majątku była niezwykle trudna i zależała od zysków z działalności gospodarczej, które były nieznaczne i ograniczone, nie mogły zapewnić rentowności i pełnego rozwoju.
    Źródło:
    Prace Historyczno-Archiwalne; 2020, 32; 111-124
    1231-3335
    Pojawia się w:
    Prace Historyczno-Archiwalne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Polacy na Ukrainie : zbiór dokumentów. Cz. 1, t. 2, Lata 1917-1939
    Współwytwórcy:
    Stępień, Stanisław. Redakcja
    Data publikacji:
    1999
    Wydawca:
    Przemyśl : PWIN
    Tematy:
    Mniejszości narodowe Ukraina 1917-1941 r. źródła
    Polityka narodowościowa ZSRR 1917-1941 r. źródła
    Opis:
    Tyt. równol.: Poljaki v Ukraïnì : zbìrnik dokumentìv. Č. 2 t. 2, 1917-1939 r.
    Teksty dokumentów częśc. tł. z ros., ukr.
    Dostawca treści:
    Bibliografia CBW
    Książka
    Tytuł:
    Wojsko Polskie we Francji w 1940 roku
    Autorzy:
    Korabiowski, Józef J.
    Powiązania:
    Dziennik Polski (Londyn) 2005, nr 134, s. 8
    Współwytwórcy:
    Stępień, Stanisław. Sprostowanie
    Data publikacji:
    2005
    Tematy:
    Polskie Siły Zbrojne Wojsko Polskie we Francji Druga (2) Dywizja Strzelców Pieszych PSZ działania bojowe 1940 r.
    Bitwy
    II wojna światowa (1939-1945)
    Polacy
    Opis:
    Sprost.:; Samodzielna Brygada; St. Stępień; Dziennik Polski (Londyn); 2005; nr 145; s. 4.
    Dostawca treści:
    Bibliografia CBW
    Artykuł
    Tytuł:
    The Risk of Surgical Treatment in Patients Aged 85+, with Special Consideration of Colorectal Cancer
    Autorzy:
    Stępień, Renata
    Głuszek, Stanisław
    Kozieł, Dorota
    Kaczmarczyk, Małgorzata
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1395734.pdf
    Data publikacji:
    2014-03-01
    Wydawca:
    Index Copernicus International
    Tematy:
    operative risk
    age 85+
    colorectal cancer
    Opis:
    The increase in prevalence of chronic diseases in old age is concomitant with increasing risk of neoplasms requiring surgical treatment. The aim of the study was to assess the indications, treatment outcomes, complications and mortality associated with surgical treatment of patients aged 85 or more, with special consideration of colorectal cancer. Material and methods. The retrospective analysis involved a group of 94 patents (x = 88.9) aged 85 or more and treated surgically in the years 2006-2011. The results were compared with a randomly selected control group of 91 patients aged 45-75 (x = 56,4) and treated surgically in the same period. Results. Neoplastic diseases in the study group (85 ≥), compared with the control group (< 75), were a significantly more frequent indication for surgical treatment (p < 0.01). In the group of patients aged 85 or more, the most frequent indications for elective surgery were neoplasms of the skin and subcutaneous tissue (26.4%) and gastrointestinal neoplasms, mainly colorectal cancer (23.5%). Postoperative complications were significantly more frequent (p < 0.01) among patients aged 85 or more (n = 27; 34.8%) than in the younger group (n = 17; 18.7%). Postoperative mortality among patients undergoing emergency surgery was significantly higher (p < 0.05) in the senior group than in the group of younger patients. Conclusions. Surgical procedures in patients aged 85 or more are most frequently performed in the emergency setting, and their most common cause are neoplastic diseases. Emergency surgical treatment in patients aged 85 or more is associated with a significantly higher risk, compared with younger age groups, of developing multi-organ postoperative complications, usually leading to death. Elective surgical treatment in patients aged 85+ after appropriate preoperative preparation and in the group of younger patients shows similar early outcomes.
    Źródło:
    Polish Journal of Surgery; 2014, 86, 3; 132-140
    0032-373X
    2299-2847
    Pojawia się w:
    Polish Journal of Surgery
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    A novel restriction endonuclease UnbI, a neoschizomer of Sau96I from an unidentified psychrofilic bacterium from Antarctica is inhibited by phosphate ions
    Autorzy:
    Kawalec, Magdalena
    Borsuk, Piotr
    Piechula, Stanisław
    Stępień, Piotr
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1044913.pdf
    Data publikacji:
    1997
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Biochemiczne
    Źródło:
    Acta Biochimica Polonica; 1997, 44, 4; 849-852
    0001-527X
    Pojawia się w:
    Acta Biochimica Polonica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Can urea breath test (UBT) replace rapid urea test (RUT)?
    Autorzy:
    Nawacki, Łukasz
    Czyż, Agata
    Bryk, Piotr
    Kozieł, Dorota
    Stępień, Renata
    Głuszek, Stanisław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1392890.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Index Copernicus International
    Tematy:
    Helicobacter pylori
    urea breath test
    rapid urea test
    gastric cancer
    Opis:
    Background: Helicobacter pylori (Hp) is classified by the International Agency for Research on Cancer (IARC) as a Group 1 carcinogen. Its influence on the carcinogenesis of gastric cancer has been confirmed in many research studies. The conclusion is obvious - early detection and eradication of Hp can prevent the development of the disease. Methods: The objective of the study was to analyze the clinical and practical value of Carbon-13 urea breath test (UBT) in patients hospitalized due to pain complaints in the upper abdomen and dyspeptic symptoms. Fifty patients were enrolled in the study. Each patient underwent urea breath test according to the instruction included by the producer. Thereafter, each patient included in the study group was subjected to endoscopy of the upper gastrointestinal tract with the biopsy of the mucosa to determine the urease activity with rapid urease test (RUT). Results: In the study group, 14 patients (28%) achieved a positive urease test result which was confirmed in RUT. Four (8%) patients, despite a positive breath test, did not have a positive result in urease activity test from gastric mucosa. In 2 cases (4%) despite negative result of UBT, urease activity was confirmed in gastroscopic sections. The remaining 30 patients (60%) had a negative result in both studies. Conclusions: The limited availability of the gold standard for diagnostics of upper gastrointestinal tract diseases (gastroscopy) is the basis for the search for new methods of detection of Helicobacter pylori infections. The urea breath test is a method of high sensitivity and specificity. The positive result of urea breath test may be the basis for inclusion of eradication therapy.
    Źródło:
    Polish Journal of Surgery; 2018, 90, 5; 44-48
    0032-373X
    2299-2847
    Pojawia się w:
    Polish Journal of Surgery
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Czy ureazowy test oddechowy (UBT) może zastąpić szybki test ureazowy (RUT)?
    Autorzy:
    Nawacki, Łukasz
    Czyż, Agata
    Bryk, Piotr
    Kozieł, Dorota
    Stępień, Renata
    Głuszek, Stanisław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1392903.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Index Copernicus International
    Tematy:
    Helicobacter pylori
    ureazowy test oddechowy
    szybki test ureazowy
    rak żołądka
    Opis:
    Wstęp: Helicobacter pylori (Hp) jest zaliczany przez International Agency for Research on Cancer (IARC) do pierwszej grupy karcynogenów. Wpływ bakterii na rozwój raka żołądka został potwierdzony w wielu badaniach. Wniosek jest oczywisty:...
    Źródło:
    Polish Journal of Surgery; 2018, 90, 5; 44-48
    0032-373X
    2299-2847
    Pojawia się w:
    Polish Journal of Surgery
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Polacy na Ukrainie : zbiór dokumentów. Cz. 1, T. 7
    Polâki v Ukraïnì : zbìrnik dokumentìv
    Współwytwórcy:
    Stępień, Stanisław (historia). Redakcja
    Kozłowski, Krzysztof. Tłumaczenie
    Kozłowska, Ludmiła. Tłumaczenie
    Południowo-Wschodni Instytut Naukowy (Przemyśl). pbl
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Przemyśl : Południowo-Wschodni Instytut Naukowy
    Tematy:
    Polacy za granicą
    Źródła historyczne
    Opis:
    Indeksy.
    Dostawca treści:
    Bibliografia CBW
    Książka
    Tytuł:
    Dziennik z oblężonego Przemyśla (1914-1915)
    Tagebuch aus dem belagerten Przemyśl (1914-1915)
    Autorzy:
    Jabłońska, Helena (1864-1936).
    Współwytwórcy:
    Stępień, Stanisław (historia). Wstęp Przypisy Opracowanie
    Południowo-Wschodni Instytut Naukowy (Przemyśl). Wydawca
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Przemyśl : Południowo-Wschodni Instytut Naukowy
    Tematy:
    Jabłońska, Helena (1864-1936)
    I wojna światowa (1914-1918)
    Pamiętniki i wspomnienia
    Opis:
    Tytuł równoległy: Tagebuch aus dem belagerten Przemyśl.
    Indeksy.
    Dostawca treści:
    Bibliografia CBW
    Książka
      Wyświetlanie 1-42 z 42

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies