Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Sroka, Katarzyna" wg kryterium: Autor

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-6 z 6
    Tytuł:
    Increase of Organic Carbon Pool in Reclaimed Soils under Forest Stand
    Przyrost puli węgla organicznego w glebach we wczesnej fazie leśnego zagospodarowania nieużytków pogórniczych
    Autorzy:
    Gruszczyński, Stanisław
    Sroka, Katarzyna
    Wojtanowicz, Piotr
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/386048.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie. Wydawnictwo AGH
    Tematy:
    rekultywacja
    tereny bezglebowe
    sekwestracja C
    obrót węglem glebowych
    reclamation
    soilless areas
    sequestration of C
    soil carbon turnover
    Opis:
    Praca zawiera wyniki badań zawartości węgla organicznego w inicjalnych glebach powstających z utworów bezglebowych rekultywowanych w celu ich leśnego zagospodarowania. Uzyskane dane pozwoliły na określenie zasobów węgla w warstwie organicznej i przypowierzchniowych poziomach mineralnych, a także na zbudowanie modeli umożliwiających wytypowanie głównych czynników wpływających na tempo jego przyrostu. Najsilniejszy wpływ na sekwestrację węgla w trakcie leśnej rekultywacji utworów bezglebowych ma ich litologia (uziarnienie), skład gatunkowy wprowadzonych nasadzeń (korzystniejsze drzewostany jesionowo-olchowe i olchowe), mniejsze znaczenie ma wpływ czasu, usytuowanie na skłonie czy powierzchni poziomej. Obliczone roczne przyrosty węgla wskazują, że okres potrzebny do nagromadzenia węgla w glebach rekultywowanych, w ilości zbliżonej do zasobów w naturalnych glebach leśnych, wynosi ponad 100 lat.
    This paper contains the results of the studies on the content of organic carbon in the initial soils formed from soilless formations reclaimed for forest management. The obtained data allowed for the assessment of the carbon resources in the organic layer and in the mineral layers close to the surface. It also allowed us to make models that enabled us to determine the main factors influencing the rate of the increase. The strongest influence on the carbon sequestration during the forest reclamation of soilless formations has their lithology (granulation) and species composition of the planted trees. The time and situation (on a slope or a horizontal surface) are less important. The calculated annual increase of carbon indicates that the period necessary to store carbon in reclaimed soils in the quantities similar to the ones occurring in the soils of a natural forest is more than 100 years.
    Źródło:
    Geomatics and Environmental Engineering; 2019, 13, 3; 29-45
    1898-1135
    Pojawia się w:
    Geomatics and Environmental Engineering
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Zaburzenia stanu odżywiania u pensjonariuszy Domu Pomocy Społecznej
    Impaired nutritional status in social welfare home residents
    Autorzy:
    Sroka, Zofia
    Kozieł, Paweł
    Walkiewicz, Katarzyna
    Gętek, Monika
    Fatyga, Edyta
    Fizia, Katarzyna
    Nowakowska-Zajdel, Ewa
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1036626.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Śląski Uniwersytet Medyczny w Katowicach
    Tematy:
    niedożywienie
    wiek podeszły
    wielochorobowość
    dom pomocy społecznej
    malnutrition
    eldery
    multidisease
    social welfare home
    Opis:
    INTRODUCTION: Aging is a significant problem, arising from the current demographics. The health aspects of aging are described as major geriatric problems, but an important issue is also malnutrition, especially among social welfare home residents. Malnutrition is conditioned by many factors, inter alia by multidiseases. The aim of the study was to analyze the nutritional status of SWH residents depending on comorbidities, age and sex. MATERIALS AND METHODS: The analysis included 107 patients (72 women, 35 men) aged 65–99 years, residing permanently in an SWH. To assess their nutritional status, the Mini Nutritional Assessment and biometric indicators were used. Information about chronic diseases was also collected. The results were analyzed in the Statistica 10.0 program. RESULTS: Based on the data, it was found that only 22.4% of the group had a normal nutritional status, while as many as 33.7% suffered from malnutrition, and the results follow the same regardless of gender. The problem depends proportionally on the number of comorbidities and medication (p < 0.0001), whereas there was no association between poorer nutritional status and age of the patients (p > 0.05). CONCLUSIONS: This analysis show that malnutrition is result of multidiseases and medicines taken, and will also have a negative impact on the process of treatment of many chronic diseases.
    WSTĘP: Starzenie jest naglącym problemem wynikającym z aktualnej demografii. Aspekty zdrowotne starzenia opisywane są jako tzw. wielkie problemy geriatrii, ale ważnym zagadnieniem dotyczącym zwłaszcza pensjonariuszy domów pomocy społecznej (DPS) jest problem niedożywienia. Jest ono uwarunkowane wieloczynnikowo, a jednym z ważnych czynników jego jest wielochorobowość. Celem pracy jest analiza stanu odżywienia pensjonariuszy DPS w zależności od chorób współistniejących, wieku i płci. MATERIAŁ I METODY: Analizą objęto 107 badanych (72 kobiety, 35 mężczyzn) w wieku 65–99 lat, przebywających na stałe pod opieką DPS. Do oceny stanu odżywienia wykorzystano kwestionariusz Mini Nutritional Assesment oraz wskaźniki biometryczne. Zebrano także wywiad dotyczący chorób przewlekłych. Wyniki analizowano w programie Statistica 10.0. WYNIKI: Prawidłowy stan odżywienia charakteryzował tylko 22,4% zbadanej populacji, natomiast aż u 33,7% stwierdzono niedożywienie. Wyniki kształtują się podobnie, niezależnie od płci. Niedożywienie zależało od liczby chorób współwystępujących i przyjmowanych leków (p < 0,0001), natomiast nie było zależności między gorszym stanem odżywienia a wiekiem badanych chorych (p > 0,05). WNIOSKI: Przeprowadzona analiza wskazuje, że niedożywienie jest skutkiem wielochorobowości i stosowanych leków oraz może mieć negatywny wpływ na proces leczenia schorzeń przewlekłych.
    Źródło:
    Annales Academiae Medicae Silesiensis; 2016, 70; 24-32
    1734-025X
    Pojawia się w:
    Annales Academiae Medicae Silesiensis
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Przydatność określania stężenia tlenku azotu w wydychanym powietrzu w ocenie stopnia ciężkości astmy u dzieci
    Usefulness of determining exhaled nitric oxide levels for the assessment of asthma severity in children
    Autorzy:
    Mierzejewska, Anna
    Jodłowska, Maria
    Kućko, Anna
    Rybak, Katarzyna
    Sołtysiak, Malwina
    Sroka, Sylwia
    Kalicki, Bolesław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1030540.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Medical Communications
    Tematy:
    asthma
    nitric oxide
    spirometry
    diagnostics
    children
    astma
    tlenek azotu
    spirometria
    diagnostyka
    dzieci
    Opis:
    Asthma is a common disease, occurring increasingly among both children and adults. It is defined as a chronic inflammatory disease, characterized by hyperresponsiveness and reversible bronchial obstruction. The diagnosis of asthma in children is currently based mainly on clinical and spirometric evaluation as well as on the assessment of response to anti-inflammatory treatment. Currently there are ongoing discussions on the choice of optimal diagnostic and staging methods. Therefore, the measurement of the levels of exhaled nitric oxide (FeNO) is being seen as a viable option. The results of the measurement are obtained easily and non-invasively. High variability in the levels depending on both environmental factors and patient cooperation is a disadvantage of the test. The aim of this study was to determine the relationship between the levels of exhaled nitric oxide and the severity of asthma based on spirometric outcomes. A total of 141 children aged 5–17 years, including 35 patients diagnosed with asthma, among whom eight were in the stage of exacerbation, were qualified for the study. The control group consisted of 106 children admitted to the hospital for other reasons, with the exception of respiratory diseases. Spirometry and FeNO measurements were performed. No statistically significant differences were found between FeNO levels in patients with asthma or asthma exacerbations and the control group. The highest variation of FeNO levels was observed in the control group, indicating intersubject and factor variability of FeNO levels in exhaled gases. Although the utility of FeNO levels as an indicator of the severity of airway inflammation has been demonstrated in numerous studies, this study questions the usefulness of this parameter as a marker of asthma severity. This is probably due to the large intersubject variations in the concentration of exhaled NO, depending on patient cooperation and clinical status (and thus the accuracy of spirometry) and the fact that FeNO is affected by multiple other factors, such as diet rich in nitrogen compounds, hyperventilation, viral infections, tobacco smoke, airway pH. Only some of these factors can be eliminated, which renders the interpretation of FeNO concentration much more difficult and almost excludes its use in the diagnostics and monitoring of asthma on a large scale.
    Astma jest powszechnym, coraz częstszym schorzeniem, występującym zarówno u dzieci, jak i u dorosłych. Definiuje się ją jako przewlekłą chorobę zapalną, cechującą się nadreaktywnością i odwracalną obturacją oskrzeli. Rozpoznanie astmy u dzieci opiera się obecnie przede wszystkim na ocenie klinicznej i spirometrycznej, a także na ocenie odpowiedzi na zastosowane leczenie przeciwzapalne. Nadal trwają dyskusje nad wyborem optymalnych metod diagnostyki i oceny zaawansowania schorzenia – w tym kontekście rozważa się pomiar stężenia tlenku azotu w wydychanym powietrzu (FeNO). Stężenie tlenku azotu, jako regulatora czynności układu oddechowego i związku biorącego udział w patogenezie astmy, koreluje z poziomem innych markerów stanu zapalnego. Wynik pomiaru uzyskuje się w sposób łatwy i nieinwazyjny. Wadą badania jest duża zmienność stężenia w zależności od czynników środowiskowych i współpracy pacjenta. Celem pracy była ocena zależności między stężeniem tlenku azotu w wydychanym powietrzu a stopniem ciężkości astmy określanym na podstawie wyniku badania spirometrycznego. Do badania zakwalifikowano 141 dzieci w wieku 5–17 lat, wśród nich 35 pacjentów z rozpoznaniem astmy, w tym ośmiu w stadium zaostrzenia choroby. Grupę kontrolną tworzyło 106 dzieci przyjętych do Kliniki z innych przyczyn, z wyłączeniem chorób układu oddechowego. Wykonywano badanie spirometryczne i pomiar FeNO. Nie stwierdzono istotnej statystycznie różnicy między FeNO w astmie i jej zaostrzeniu a wynikami pomiarów w grupie kontrolnej. Zróżnicowanie rezultatów okazało się największe w grupie kontrolnej, co wskazuje na osobniczą i czynnikową zmienność zawartości tlenku azotu w gazach wydychanych. Choć liczne badania wykazały użyteczność pomiaru FeNO jako wskaźnika nasilenia procesu zapalnego dróg oddechowych, niniejsze badanie podaje w wątpliwość przydatność omawianego parametru jako markera stopnia zaawansowania astmy. Wynika to zapewne z dużej zmienności osobniczej stężenia NO w powietrzu wydychanym w zależności od stopnia współpracy pacjenta i jego stanu klinicznego (a co za tym idzie stopnia poprawności wykonania badania spirometrycznego) oraz z tego, że na FeNO wpływa wiele czynników: dieta bogata w związki azotu, hiperwentylacja, infekcje wirusowe, dym tytoniowy, pH w drogach oddechowych. Jedynie część tych czynników można wyeliminować, co znacznie utrudnia interpretację wyników pomiarów FeNO i niemal wyklucza ich zastosowanie w diagnostyce czy monitorowaniu na szeroką skalę.
    Źródło:
    Pediatria i Medycyna Rodzinna; 2015, 11, 2; 186-196
    1734-1531
    2451-0742
    Pojawia się w:
    Pediatria i Medycyna Rodzinna
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Social councils and committees as (not quite) present in local decision-making processes
    Społeczne rady i komisje jako (nie)obecny uczestnik lokalnego procesu decyzyjnego
    Autorzy:
    Pawłowska, Agnieszka
    Kmieciak, Robert
    Kołomycew, Anna
    Radzik-Maruszak, Katarzyna
    Antkowiak, Paweł
    Wójcik, Bartosz
    Sroka, Jacek
    Wojnicki, Jacek
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/books/19233495.pdf
    Data publikacji:
    2021
    Wydawca:
    Wydawnictwo Naukowe Scholar
    Opis:
    Social councils and committees (SCs), the topic of this volume, cannot yet be called a well-researched matter, and – whether in Poland or internationally – very few analyses have focused on them, or have done so in a more than fragmentary fashion. Although they constitute a challenging subject, among other things due to their sometimes non-obligatory character, term limits, the availability of members, and diversity, we believe they deserve academic interest as well as the attention of the public and the third sector. SCs have the potential to become an important actor of the local decision-making process. This thread was the crucial element of our research, whose aim was primarily to define the impact of SCs on decision-making, as well as to describe the character of these entities, which in our view show features of participatory and deliberative solutions. Another major objective of our research was to identify the advantages of the participation of these bodies in the local decision-making process as well as to indicate the factors that hinder or prevent their potential as the participants of this process. From the Introduction
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Książka
    Tytuł:
    Prevalence of infections and co-infections with 6 pathogens in Dermacentor reticulatus ticks collected in eastern Poland
    Autorzy:
    Zając, Violetta
    Wójcik-Fatla, Angelina
    Sawczyn, Anna
    Cisak, Ewa
    Sroka, Jacek
    Kloc, Anna
    Zając, Zbigniew
    Buczek, Alicja
    Dutkiewicz, Jacek
    Bartosik, Katarzyna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/989947.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Instytut Medycyny Wsi
    Tematy:
    dermacentor reticulatus
    co-infections
    tbe virus
    anaplasma phagocytophilum
    rickettsia raoultii
    borrelia burgdorferi sensu
    lato
    babesia spp.
    toxoplasma gondii
    Opis:
    Occurrence of co-infections with various pathogens in ixodid ticks creates a risk of increased severity of tick-borne diseases in humans and animals exposed to bite of the ticks carrying multiple pathogens. Accordingly, co-infections in ticks were subject of numerous analyses, but almost exclusively with regard to Ixodes ricinus complex whereas potential tick vectors belonging to other genera were much less studied. Taking into consideration the role of Dermacentor reticulatus in the transmission of various pathogens, we carried out for the first time the comprehensive statistical analysis of co-infections occurring in this tick species. An attempt was made to determine the significance of the associations between 6 different pathogens occurring in D. reticulatus (Tick-borne encephalitis virus = TBEV, Anaplasma phagocytophilum, Rickettsia raoultii, Borrelia burgdorferi s. l., Babesia spp., Toxoplasma gondii), using 2 statistical methods: determination of Odds Ratios (ORs) and the Fisher’s exact test. 634 questing Dermacentor reticulatus ticks (370 females and 264 males) were collected in 2011–2013 by flagging the lower vegetation in 3 localities in the area of Łęczyńsko-Włodawskie Lakeland, situated in the Lublin region of eastern Poland. The presence of individual pathogens was detected by PCR. Ticks were infected most often with Rickettsia raoultii (43.8%), less with TBEV (8.5%), and much less with Babesia spp., Toxoplasma gondii, Borrelia burgdorferi s.l., and Anaplasma phagocytophilum (2.5%, 2.1%, 1.6% and 1.1%, respectively). The locality-dependent variability proved to be significant for TBEV (c2=11.063; P=0.004) and Toxoplasma gondii (c2=11.298; P=0.0035), but not for other pathogens. Two hundred seventy (42.6%) of the examined ticks were infected only with a single pathogen, and 54 (8.5%) showed the presence of dual co-infections, each with 2 pathogens. The most common were dual infections with participation of Rickettsia raoultii (7.41%); next, those with participation of the TBEV (5.21%), Toxoplasma gondii (1.58%), Borrelia burgdorferi s.l. (1.26%), Anaplasma phagocytophilum (0.95%), and Babesia spp. (0.63%). On the total number of 15 possible associations, in 9 cases co-infections occurred whereas in 6 cases they were not detected. The most noteworthy were positive co-infections with the participation of TBEV, which proved to be weakly significant (0.05
    Źródło:
    Annals of Agricultural and Environmental Medicine; 2017, 24, 1
    1232-1966
    Pojawia się w:
    Annals of Agricultural and Environmental Medicine
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-6 z 6

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies