Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Sribnyak, Ihor" wg kryterium: Autor


Wyświetlanie 1-6 z 6
Tytuł:
Діяльність освітніх закладів у таборі інтернованих вояків Армії УНР Каліш (1921-1924 рр.)
Activities of educational institutions in the internment camp Army of the Ukrainian People’s Republic Kalisz (1921-1924)
Autorzy:
Sribnyak, Ihor
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1193218.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Akademia Zamojska
Tematy:
camp
education
interned Ukrainian soldiers
Army of the Ukrainian People’s Republic,
Kalisz
Polska
obóz
edukacja
internowani ukraińscy żołnierze Armia Ukraińskiej Republiki Ludowej
Polska
Opis:
Artykuł jest poświęcony badaniu specyfiki działalności placówek oświatowych w obozie internowanych oddziałów Ukraińskiej Republiki Ludowej Kalisz (Polska) w latach 1921-1924. Dzięki pomocy dowództwa grupy internowanych w oboze powstały szkoły czytania i pisania dla niepiśmiennych Kozaków; rozpoczął swoją pracę obozowe gimnazjum im T. Szewczenko, dzięki czemu dla znacznej liczby obozowiczów stało się możliwe przygotować się lub kontynuować naukę na poziomie średnim. W dużej mierze trzyletnia praca gimnazjum (1921–1923) stała się możliwa dzięki znacznej pomocy humanitarnej, dostarczonej przez Amerykańską Organizację Charytatywną YMCA, Ukraiński Komitet Centralny, organizacje pozarządowe i indywidualnych filantropów. Wiedza zdobyta przez internowanych ułatwiła ich dalsze dostosowanie do nowych warunków egzystencji emigranta już w Polsce na zasadach cywilnych, a także proces ich zatrudnienia w innych krajach europejskich.
The article considers the peculiarities of the activities of educational institutions in the camp of interned troops of the Ukrainian People’s Republic Kalisz (Poland) in 1921-1924. Thanks to the assistance of the headquarters of the group of internees, literacy schools were established for illiterate Cossacks; the camp Gymnasium named after T. Shevchenko, thanks to which a significant number of campers were able to prepare for or continue secondary education. To a large extent, the three-year work of the Gymnasium (1921-1923) became possible thanks to significant humanitarian aid, provided by the American Charitable Organization YMCA, the Ukrainian Central Committee, Ukrainian Central Committee and individual philanthropists. The knowledge acquired by the internees facilitated their further adaptation to the new conditions of emigrant existence already on a civilian basis in Poland, as well as the process of their employment in other European countries.
Źródło:
Facta Simonidis; 2020, 13; 143-162
1899-3109
Pojawia się w:
Facta Simonidis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Internowani żołnierze Armii URL w Wadowicach (pierwsza połowa 1921 r.): szczegóły pobytu i stosunki z polskim dowództwem obozu (w świetle źródeł ukraińskich)
Autorzy:
Sribnyak, Ihor
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/458204.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Wadowickie Centrum Kultury im. Marcina Wadowity
Tematy:
camp
interned
Wadowice
nutrition
commandant’s office
Opis:
The article analyses the conditions of stay and moral attitude of the interned Ukrainian soldiers in Wadowice camp (Poland). It was proved that Ukrainian interned soldiers’ everyday life was connected with a lot of difficulties that were caused by the overpopulation of the camp and quite rough regime of the interns’ stay. Furthermore, indisposed, malevolent and even hostile attitude towards the Ukrainian interned soldiers took place, particularly from the officials at the camp. Consequently, it caused the demoralization of the Ukrainian warriors who did not have national patriotic feelings. These conditions led to the necessity of strengthening the moral spirit of camp dwellers. Cultural and educational departments of the division, camp theatre and other cultural and art centers were responsible for this mission along with the humanitarian aid from the camp affiliate YMCA.
Źródło:
Wadoviana. Przegląd historyczno-kulturalny; 2017, 20; 87-99
1505-0181
Pojawia się w:
Wadoviana. Przegląd historyczno-kulturalny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Na rozdrożu europejskiej dyplomacji: Rumunia między Blokiem Centralnym a Ententą (1914–1918)
Autorzy:
Popenko, Yaroslav
Sribnyak, Ihor
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2053901.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
diplomacy
Central Bloc
the Entente
Bucharest peace
dyplomacja
Blok Centralny
Entanta
bukaresztańska umowa pokojowa
дипломатия
Центральный блок
Антанта
Бухарестский мир
Opis:
В статье проанализированы основные тенденции переговорного процесса между правительством Королевства Румынии и дипломатическими представителями стран Центрального блока и Антанты во время первой мировой войны. Оказавшись между двумя военно-политическими блоками Бухарест, тем не менее, сумел в период войны воспользоваться преимуществами своего дипломатического балансирования. Благодаря своей внешнеполитической стратегии, правительство Румынии сохранило своё суверенное право на наработку и принятие важнейших решений, в т.ч. и касающихся отстаивания национальных интересов государства. Более того, Румынии удалось существенно расширить свои границы, что стало возможным благодаря кризису и деструкции, которые переживали Австро-Венгрия и Российская империя в течение 1917-1918 гг. В контексте внешнеполитической стратегии королевства в период мировой войны был частично освещен «бессарабский вопрос», а также его роль в реализации Бухарестом проекта создания «Великой Румынии». Кроме того, определены причины подписания, охарактеризовано содержание и последствия Бухарестского мирного договора 1918 г. для расстановки сил в центрально-европейском регионе на завершающем этапе войны. В конечном итоге дипломатическое балансирование румынского политического руководства в период мировой войны дало ему возможность увеличить территорию  Румынии путем присоединения сопредельных территорий (Трансильвании, Бессарабии, Буковины и часть Баната). Постоянно колеблясь в своих «симпатиях» между Антантой и Центральным блоком, Румыния в итоге смогла принять непосредственное участие в создании новой карты Европы на Парижской мирной конференции 1919 г. Воспользовавшись ситуацией, Румыния, с помощью Антанты, стала считать себя своеобразным «хранителем» Европы от проникновения большевистской идеологии дальше на запад.
The main tendencies of the development of the Kingdom of Romania during the First World War were analysed in this article. The stages of the diplomatic negotiations of the Romanian government with the countries of the Central Bloc and the Entente during 1914–1918 years are considered. Bucharest managed to take advantage of its own diplomatic balancing during the war, which wassqueezed between the two military-political blocs. Thanks to its foreign policy strategy, the Romanian government had retained its sovereign right to the development and the acceptance of the most important decisions, and those which were touched of the upholding of the national interests of the state. Moreover, Romania managed to significantly expand its borders, which was possible due to the crisis and the destruction that was passed through Austria-Hungary and the Russian Empire during 1917-1918 years. In the context of the foreign policy strategy of the kingdom during the World War, the «Bessarabian question» is partially covered and which role it played in the realization of the project of the creation of «Great Romania» by Bucharest. In addition, the certain reasons of the signing, the content and the consequences of the Bucharest peace treaty of 1918 year for the alignment of the forces in the Central European region at the final stage of the war were characterized. Ultimately, the authors state that the diplomatic balancing of the Romanian political leadership during the World War gave it the opportunity to gradually but steadily realize the project of the expansion of the state borders at the expense of the contiguous territories.
Artykuł analizuje główne tendencje w procesie negocjacyjnym między rządem Królestwa Rumunii a przedstawicielami dyplomatycznymi krajów Bloku Centralnego i Ententy w czasie I wojny światowej. Znajdując się między dwoma blokami militarno-politycznymi, Bukareszt zdołał jednakw ykorzystać swoje dyplomatyczne balansowanie w czasie wojny. Dzięki strategii polityki zagranicznej rumuński rząd zachował suwerenne prawo do rozwoju i podejmowania ważnych decyzji, m.in.dotyczące obrony interesów narodowych państwa. Ponadto Rumunii udało się znacznie rozszerzyć swoje granice, co stało się możliwe dzięki kryzysowi i zniszczeniom, które objęły Austro-Węgry i Imperium Rosyjskie w latach 1917–1918. W kontekście strategii polityki zagranicznej królestwa w czasie I wojny światowej częściowo podkreślono „kwestię besarabską” oraz jej rolę w realizacji przez Bukareszt projektu stworzenia „Wielkiej Rumunii”. Ponadto określono przyczyny podpisania, scharakteryzowano treść i konsekwencje bukareszckiego traktatu pokojowego w 1918 r. dla układu sił w regionie środkowoeuropejskim w końcowej fazie wojny. Ostatecznie wyrównanie dyplomatyczne rumuńskiego przywództwa politycznego w czasie I wojny światowej dało mu możliwość powiększenia terytorium Rumunii przez aneksję sąsiednich terytoriów (Siedmiogród, Besarabia, Bukowina i część Banatu). Wahając się nieustannie w swoich „sympatiach” między Ententą a Blokiem Centralnym, Rumunia w końcumogła wziąć bezpośredni udział w tworzeniu nowej mapy Europy na konferencji pokojowej w Paryżu w 1919 roku. Korzystając z sytuacji, Rumunia z pomocą Ententy zaczęła uważać się za swego rodzaju „strażnika” Europy przed przenikaniem ideologii bolszewickiej dalej na zachód.
Źródło:
Wschód Europy. Studia humanistyczno-społeczne; 2021, 7, 1; 143-162
2450-4866
Pojawia się w:
Wschód Europy. Studia humanistyczno-społeczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Громадсько-політичний та національний активізм полонених вояків-українців у таборі Вецляр, Німеччина, 1917 р.: зміст і форми (за матеріалами часопису «Громадська Думка»)
Social, Political and National Activism of Captured Ukrainian Soldiers in the Wetzlar Camp, Germany, 1917: Content and Forms (Based on the Materials of the “Public Opinion” Magazine)
Autorzy:
Kudryachenko, Andriy
Sribnyak, Ihor
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/22676870.pdf
Data publikacji:
2023-11-20
Wydawca:
National Academy of Sciences of Ukraine. The Institute of History of Ukraine
Tematy:
полонені українці
активізм
часопис «Громадська Думка»
Союз визволення України
табір Вецляр
Німеччина
captured Ukrainians
activism
“Public Opinion” magazine
Union for the Liberation of Ukraine
Wetzlar camp
Germany
Opis:
Метою статті є проведення аналізу різних проявів громадсько-політичного та національного активізму полонених вояків-українців у таборі Вецляр протягом 1917 р., коли українська таборова громада справляла визначальний вплив на всі сторони життя таборян та найефективніше виконувала свою головну місію – формування в полонених українців виробленого національного світогляду. Методологія дослідження передбачала використання проблемно-хронологічного, конкретно-історичного та порівняльно-ретроспективного методів, поєднання яких і дозволило розкрити зазначену проблему. Наукова новизна полягає у висвітленні різних аспектів активізму полонених українців на основі використання матеріалів таборової преси. Полонені табору Вецляр у 1917 р. мали можливість виявляти свій активізм у багатьох сферах таборового життя, зокрема – беручи участь у вічах і виборах до представницьких органів української громади в таборі Вецляр, вступаючи до лав політично заангажованих товариств («Воля», «Самостійна Україна», «Січ» або допомагаючи розбудові українського шкільництва на волинських землях шляхом своїх пожертв. Це своєю чергою впливало на зміну світоглядних орієнтирів полонених, яких переставали влаштовувати культурницько-автономістські гасла для України, натомість вони заявляли про свою відданість самостійницьким ідеалам. Особливо яскраво це проявило себе в ініціативі вручення О. Скоропису-Йолтуховському додаткового «мандату» із жаданням доручити вирішення долі України не російським, а національним (українським) установчим зборам. Регулярне прочитання матеріалів таборового часопису «Громадська думка» теж було одним із способів формування активної проукраїнської громадянської позиції – завдяки зосередженості видання на подіях громадсько-політичного життя в Україні та Росії. Водночас газета намагалася висвітлювати всі значущі новини з обширу життєдіяльності української громади у Вецлярі, що створювало в таборян відчуття приналежності до таборового простору. Завдяки тому, що газета регулярно публікувала повідомлення про заплановані в таборі національні, політичні, благодійні акції, а також інформувала про зміст на наслідки роботи виборних органів таборової громади, полонені українці відчували себе невід’ємною частиною українського соціуму, здатного розбудувати власне національне життя навіть у непростих умовах полону.
The purpose of the article is to analyze various manifestations of social, political and national activism of captured Ukrainian soldiers in the Wetzlar camp during 1917, when the Ukrainian camp community exerted a decisive influence on all aspects of the lives of camp residents and most effectively fulfilled its main mission – the formation of a developed national worldview among Ukrainian prisoners. The research methodology involved the use of problem-chronological, concrete-historical, and comparative-retrospective research methods, the combination of which made it possible to reveal the investigated problem. The scientific novelty consists in highlighting various aspects of the activism of captured Ukrainians based on the use of materials from the camp press. The prisoners of the Wetzlar camp in 1917 had the opportunity to show their activism in many spheres of camp life, in particular, by participating in meetings and elections to the representative bodies of the Ukrainian community in the Wetzlar camp, joining the ranks of politically engaged societies (“Volya”, “Independent Ukraine”, “Sich”), or helping the development of Ukrainian schooling in the Volyn lands through their donations. This, in turn, influenced the change in the worldview of the prisoners, who stopped using cultural and autonomist slogans for Ukraine, instead they declared their devotion to ideals of independence. This was especially evident in the initiative to hand O. Skoropis-Yoltukhovsky an additional “mandate” with the desire to entrust the decision of the fate of Ukraine not to the Russian, but to the national (Ukrainian) constituent assembly. Regular reading of the materials of the camp magazine “Public Opinion” (“Hromadska dumka”) was also one of the ways of forming an active pro-Ukrainian civic position – thanks to the publication's focus on the events of social and political life in Ukraine and Russia. At the same time, the newspaper tried to cover all significant news from the scope of life activities of the Ukrainian community in Wetzlar, which created a sense of belonging to the camp space among the campers. Due to the fact that the newspaper regularly published messages about national, political, and charitable actions planned in the camp, as well as informed about the content and consequences of the work of the elected bodies of the camp community, the captive Ukrainians felt that they were an integral part of Ukrainian society, capable of building their own national life even in difficult conditions of captivity.
Źródło:
The International Relations of Ukraine: Scientific Searches and Findings; 2023, 32; 138-154
2411-345X
2415-7198
Pojawia się w:
The International Relations of Ukraine: Scientific Searches and Findings
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
«Союз українок» у таборах інтернованих вояків Армії УНР в Польщі (1921-1922 рр.): основні напрями діяльності
The Union of Ukrainian Women in the Internment Camps for the UPR Army Soldiers in Poland (1921-1922): Main Activities
Autorzy:
Sribnyak, Ihor
Paliienko, Maryna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2117434.pdf
Data publikacji:
2021-12-31
Wydawca:
Akademia Zamojska
Tematy:
the Union of Ukrainian Women
camp
Ukrainian interned soldiers
women
benefactors
Polska
Związek Ukrainek
obóz
internowani żołnierze ukraińscy
kobiety
darczyńcy
Polska
Opis:
The article discusses the main activities of the units of the Union of Ukrainian Women in the internment camps for the UPR Army soldiers in Poland in the years 1921-1922. Most importantly, the members of the union nursed sick and disabled Ukrainian soldiers, as well as women and children. Thanks to their efforts, the living conditions of the most vulnerable camp residents (in particular, children, including infants and toddlers) were improved. For example, the Union of Ukrainian Women ensured a minimum nutrition supply for that group along with daycare in special institutions established by the union. All of this was possible thanks to the support of charity organizations, which spared no expense, always coming to the aid of women and children who permanently resided in the camps.
Artykuł przedstawia główne kierunki pracy obozowych oddziałów „Związku Ukrainek” (grupy kobiece) w obozach internowanych ukraińskich żołnierzy Armii Ukraińskiej Republiki Ludowej w Polsce w latach 1921-1922. Ich członkowie opiekowali się przede wszystkim chorymi i niepełnosprawnymi żołnierzami a także kobietami i dziećmi. Dzięki wysiłkom organizacji kobiecych możliwe stało się złagodzenie sytuacji najsłabszych grup internowanych, a w szczególności – dzieci (niemowlęta i małe dzieci), którym zorganizowano minimalnie akceptowalne dla ich wieku wyżywienie, a także zapewniono całodzienną opiekę w wyspecjalizowanych placówkach utworzonych przez „Związek Ukraińskich Kobiet”. Wszystko to stało się możliwe dzięki pomocy organizacji charytatywnych, które nie szczędziły wydatków na cele charytatywne, każdorazowo niosąc pomoc kobietom i dzieciom przebywającym na stałe w obozach.
Źródło:
Facta Simonidis; 2021, 14, 1; 251-268
1899-3109
Pojawia się w:
Facta Simonidis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Process of Transition of the UPR Army Soldiers Interned in Poland to Civil Status and their Emigration to Czechoslovakia and France, the 1920s
Proces demobilizacji internowanych w Polsce żołnierzy Armii URL i ich emigracja do Czechosłowacji i Francji, lata dwudzieste XX wieku
Autorzy:
Sribnyak, Ihor
Yakovenko, Natalia`
Matviyenko, Victor
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2230829.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Instytut Pamięci Narodowej, Komisja Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu
Tematy:
internowani żołnierze ukraińscy
obóz
emigracja
kombatanci
Armia URL
Polska
Czechosłowacja
Francja
interned Ukrainian soldiers
camp
emigration
combatants
the UPR Army
Polska
Czechoslovakia
France
Opis:
The article reveals the peculiarities of the Process of Transition of the UPR Army soldiers interned in Poland, to civil status and their departure to Czechoslovakia and France during the 1920s. Because of the numerical reduction of internment camps, Ukrainian combatants faced the need to adapt to living conditions in their civil status and further socialise. Most of the UPR Army junior officers were well aware of the need to continue their studies, and in particular to obtain higher education in European universities, which enabled them to have a certain status in their host countries. In an effort to prepare to enter the higher schools of European countries, this category of the former military united into camp student communities. During 1922–1923, many of their members managed to enter Polish universities or go to study in Czechoslovakia, which opened up prospects for acquiring new professions and thus finding their place in life, getting well-paid jobs. Some Ukrainian public and charitable organisations functioning in Poland and Czechoslovakia rendered them significant assistance. The process of the camps’ termination in Kalisz and Szczypiorno was quite long, which afforded Ukrainian veterans an opportunity to develop adaptation mechanisms and adapt to independent life as political emigrants in Poland. In the new environment, the former internees did not stop communicating among themselves, forming public and combatant organisations. At the same time, a significant part of the former internees did not see further prospects while staying in Poland and preferred to relocate themselves in other European countries. Meeting their wishes, the Ukrainian Central Committee in Poland took care of organising their departure to France, which was used by a large part of the former internees.
Źródło:
Pamięć i Sprawiedliwość; 2022, 39, 1; 138-159
1427-7476
Pojawia się w:
Pamięć i Sprawiedliwość
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-6 z 6

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies