Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Solecki, Wojciech" wg kryterium: Autor


Wyświetlanie 1-5 z 5
Tytuł:
Optogenetic methods in the service of neuroscience and medicine
Metody optogenetyczne w służbie neuronauki i medycyny
Autorzy:
Gralec, Katarzyna
Kuś, Natalia
Solecki, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/766819.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Międzynarodowe Towarzystwo Badań nad Bólem
Tematy:
Depression
Parkinson’s disease
addiction
channelrhodopsin
halorhodopsin
Opis:
Optogenetics is a novel approach in neuroscience studies that enables to demonstrate a relation between an activity of particular neuronal circuits and a behavior. The discussed method is based on recent findings in genetic engineering and optical techniques allowing the introduction of light-sensitive membrane ion channels into neurons. A pulse of light opens the channel resulting in an ion flow, change of membrane potential and consequently, activation or inhibition of certain neuron. The main advantage of optogenetics is its application in vivo, which allows to control the activity of individual neurons in real-time, even in freely-moving animals during complex behavioral tasks. Our goal was to describe experimental protocols using optogenetic tools along with their advantages and review experimental studies which use optogenetics to examine neuronal bases of addiction, depression, anxiety and Parkinson’s disease. The selection of papers was made b y Pubmed search by keywords: optogenetics, channelrhodopsin and halorhodopsin. The synthesis of results allowed to wirupoint to the role of optogenetics in demonstrating causative relation between particular behavioral phenomena (e.g. reward) and (i) activity (e.g. phasic but not tonic) of defined neural population (e.g. dopaminergic neurons of the lateral ventral tegmental area), (ii) their projections (e.g. fibers projecting to the lateral shell of nucleus accumbens), and (iii) inputs (e.g. from the laterodorsal tegmentum). In summary, the results of optogenetic studies have revealed the role of specific neural systems and the dynamic of their activity in the modulation of the behavior that can be seen both in norma l conditions and in psychiatric disorders.
Optogenetyka jest młodą techniką badawczą, która znajduje obecnie szerokie zastosowanie w neuronaukach. Dzięki innowacyjnemu podejściu możliwe jest ukazanie związków pomiędzy aktywnością określonych układów neuronalnych a zachowaniem. Omawiana metoda badawcza wykorzystuje najnowsze osiągnięcia inżynierii genetycznej i technik optycznych. Polega na wprowadzeniu do komórki nerwowej egzogennych kanałów jonowych, które następnie ulegają wbudowaniu w błonę neuronu i reagują otwarciem na bodziec świetlny. Efektem tego jest przepływ jonów, a w konsekwencji aktywacja bądź inhibicja neuronu. Największą zaletą optogenetyki jest fakt, że można ją stosować in vivo, dzięki czemu uzyskano możliwość kontroli w czasie rzeczywistym aktywności zdefiniowanych populacji komórek nerwowych u zwierząt swobodnie poruszających się i wykonujących złożone testy behawioralne. Celem niniejszej pracy było (i) przybliżenie schematów eksperymentalnych wykorzystujących narzędzia optogenetyczne oraz (ii) przegląd prac badawczych z zakresu uzależnień, depresji, lęku oraz choroby Parkinsona, w których posłużono się optogenetyką. Wyboru prac dokonano na podstawie wyników wyszukiwania w bazie Pubmed haseł takich jak optogenetics, channelrhodopsin i halorhodopsin. Syntetyczne zestawienie wyników badań analizowanych prac wskazuje na rolę optogenetyki w odkrywaniu relacji przyczynowo skutkowych pomiędzy badanym zjawiskiem (np. efekt nagradzający) a (i) aktywnością (np. fazowa ale nie toniczna) poszczególnych populacji neuronów (np. neuronów dopaminergicznych w polu brzusznym nakrywki), (ii) ich specyficznych projekcji (np. do bocznej części skorupy jądra półleżącego), oraz (iii) włókien wstępujących tworzących z danymi neuronami funkcjonalne synapsy (np. z bocznogrzbietowej nakrywki). Podsumowując, wyniki badań z zastosowaniem optogenetyki wykazały rolę specyficznych systemów neuronalnych oraz dynamikę ich aktywności w modulowaniu zachowania charakterystycznego zarówno dla normy jak i zaburzeń psychiatrycznych.
Źródło:
Ból; 2014, 15, 1; 36-45
1640-324X
Pojawia się w:
Ból
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Artroskopowa operacja Latarjet: wyniki kliniczne leczenia 156 pacjentów z minimum 2-letnim okresem obserwacji
Arthroscopic Latarjet Procedure with 2-Screw Stabilization: Results of Treatment of 156 Cases with a Minimum of 2-Year Follow-Up. Multicenter Study
Autorzy:
Brzóska, Roman
Błasiak, Adrian
Solecki, Wojciech
Laprus, Hubert
Kiciński, Maciej
Grzegorzewski, Andrzej
Kordasiewicz, Bartłomiej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28409208.pdf
Data publikacji:
2022-09-20
Wydawca:
Fundacja Edukacji Medycznej, Promocji Zdrowia, Sztuki i Kultury Ars Medica
Tematy:
artroskopia
niestabilność stawów
staw ramienny
wyniki
arthroscopic treatment
joint instability
shoulder joint
outcomes
Opis:
Wstęp. Artroskopowe leczenie operacyjne niestabilności stawu ramiennego wiąże się z dużym odsetkiem opisywanych nawrotów- od 10,8% do 21,1%. Nawroty występują najczęściej u młodych mężczyzn uprawiających sporty kontaktowe. Ubytki kostne głowy kości ramiennej i panewki, predysponują do kolejnych zwichnięć i do niepowodzenia leczenia chirurgicznego. Jest to grupa, w której zabiegi „kostne”, takie jak artroskopowa procedura Latarjet a priori, mogą zminimalizować ryzyko nawrotu niestabilności. Materiał i metody. Do badania włączono pacjentów z urazową, jednokierunkową niestabilnością przednią stawu ramiennego, leczonych od 2009 do 2016 roku w dwóch ośrodkach artroskopową metodą Latarjet. Oceniono wyniki kliniczne, w tym zakres ruchu, Subiektywną Ocenę Stawu Ramiennego i punktację w skali Walch-Duplay. Odnotowano powikłania pooperacyjne. Wyniki. Ocenie poddano 156 pacjentów w okresie co najmniej 2 lata po operacji. Średni czas obserwacji wyniósł 43±18 miesięcy. Średni wiek pacjentów w momencie operacji wynosił 27,9 (16-53) lat. Odnotowano 8 (5%) przypadków nawrotu niestabilności, w tym 6 zwichnięć i dwa przypadki nawracającego podwichnięcia operowanego stawu. Średnia punktacja Walch-Duplay wzrosła z 30±19 przed operacją do 83±16 (p<0,05). Średnia utratę rotacji zewnętrznej wynosiła 11,8⁰ (0-70) (p<0,05) w porównaniu ze stawem ramiennym po stronie przeciwnej. Średnia Subiektywna Ocena Stawu Ramiennego wyniosła 92,8±9,4%. Dwudziestu pięciu (15,8%) pacjentów zgłaszało subiektywną obawę przed powrotem do sportu. Jedenastu (7%) pacjentów odczuwało ból przedniego przedziału operowanego barku. Liczba operacji rewizyjnych wyniosła 14 (8,9%). Wnioski. 1. Artroskopowa procedura Latarjet zapewnia zadowalające wyniki kliniczne w leczeniu niestabilności przedniej stawu ramiennego. 2. Częstość powikłań i nawrotów nie wzrasta z czasem i jest porównywalna z wynikami opisanymi w piśmiennictwie.
Background. Various arthroscopic stabilization procedures are associated with recurrence rates ranging from 10.8% to 21.1%. Recurrences occur especially in young male patients participating in contact sport activities. Bony defects of the humeral head and the glenoid predispose not only to subsequent dislocations but also to failure of surgical treatment. This is the group where "bony" procedures such as arthroscopic Latarjet are recommended to provide better stability as the primary treatment. Material and methods. Patients with traumatic unidirectional anterior shoulder instability treated from 2009 to 2016 with an arthroscopic Latarjet procedure operated on in two centres. Clinical results, including range of motion, Subjective Shoulder Value and Walch-Duplay score, and postpoperative complications were evaluated. Results. 158 patients were available for follow-up at a minimum of 2 years after surgery. The mean follow-up was 43±18 months. Mean age at the time of surgery was 27.9 (16-53) years. At final follow-up, 8 cases of recurrent instability were identified, including 6 cases of recurrent dislocation and two cases of recurrent subluxation. Mean Walch-Duplay score increased from 30±19 preoperatively to 83±16 (p<0.05) at the last follow-up. An average loss of external rotation of 11.8⁰ (0-70) (p<0.05) when compared with the contralateral shoulder was observed at the last follow-up. Mean Subjective Shoulder Value score was 92.8±9.4%. 8 (5%) patients presented with loss of shoulder stability. 25 (15.8%) patients reported subjective return to sport anxiety. Eleven (7%) patients complained of anterior compartment pain. The total number of revision surgeries was 14 (8.9%). Conclusions. 1. The arthroscopic Latarjet procedure can achieve satisfactory clinical outcomes for the treatment of anterior shoulder instability 2. The rate of complications and recurrence does not increase with time and is comparable at a minimum of 2 years’ follow-up to early results described in literature.
Źródło:
Ortopedia Traumatologia Rehabilitacja; 2022, 24(4); 223-237
1509-3492
2084-4336
Pojawia się w:
Ortopedia Traumatologia Rehabilitacja
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Primary Adenocarcinoma of the Appendix – A Case Report
Autorzy:
Pasternak, Artur
Pach, Radosław
Szura, Mirosław
Solecki, Rafał
Tomaszewski, Krzysztof A.
Szczepański, Wojciech
Matyja, Andrzej
Kulig, Jan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1395798.pdf
Data publikacji:
2014-07-01
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
adenocarcinoma
appendix
laparoscopic appendectomy
right hemicolectomy
Opis:
Primary adenocarcinoma of the vermiform appendix is a rare clinical condition. It usually presents as an acute abdominal process or as a mass in the right lower quadrant. The gross pathologic and microscopic characteristics of this disease are the same as for colon carcinoma and carry a serious prognosis. We report a case of a 64-year old male patient presenting symptoms of acute appendicitis. The patient underwent laparoscopic appendectomy that revealed a severely inflamed appendix. Histopathological examination has shown that it was a poorly differentiated, high grade adenocarcinoma invading the periappendicular fat. According to the histopathological findings, a right hemicolectomy was further advised and performed. Right hemicolectomy is the generally recommended method of treatment for invasive adenocarcinoma of the appendix
Źródło:
Polish Journal of Surgery; 2014, 86, 7; 333-336
0032-373X
2299-2847
Pojawia się w:
Polish Journal of Surgery
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Guidelines for the management of surgical departments in non-uniform hospitals during the COVID-19 pandemic
Autorzy:
Mitura, Kryspin
Myśliwiec, Piotr
Rogula, Wojciech
Solecki, Michał
Furtak, Jarosław Piotr
Kazanowski, Michał
Kłęk, Stanisław
Nowakowski, Michał
Pędziwiatr, Michał
Zawadzki, Marek
Wallner, Grzegorz
Sobocki, Jacek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1391784.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
COVID-19
SARS-CoV-2
pandemic
epidemic
surgical care
personal protective equipment
FFP3 masks
surgery
hospital
virus
guidelines
recommendations
Opis:
In the last several weeks we have been witnessing the exponentially progressing pandemic SARS-CoV-2 coronavirus. As the number of people infected with SARS-CoV2 escalates, the problem of surgical management of patients requiring urgent surgery is increasing. Patients infected with SARS-CoV2 virus but with negative test results will appear in general hospitals and may pose a risk to other patients and hospital staff. Health care workers constitutes nearly 17% of infected population in Poland, therefore early identification of infected people becomes a priority to protect human resources and to ensure continuity of the access to a surgical care. Both surgical operations, and endoscopic procedures are considered as interventions with an increased risk of infection. Therefore, determining the algorithm becomes crucial for qualifying patients for surgical treatment, but also to stratify the risk of personnel being infected during surgery and to adequately protect staff. Each hospital should be logistically prepared for the need to perform urgent surgery on a patient with suspected or confirmed infection, including personal protective equipment. Limited availability of the equipment, working under pressure and staff shortages in addition to a highly contagious pathogen necessitate a pragmatic management of human resources in health care. Instant synchronized action is needed, and clear uniform guidelines are essential for the healthcare system to provide citizens with the necessary surgical care while protecting both patients, and staff. This document presents current recommendations regarding surgery during the COVID-19 pandemic in Poland.
Źródło:
Polish Journal of Surgery; 2020, 92, 2; 42-53
0032-373X
2299-2847
Pojawia się w:
Polish Journal of Surgery
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wytyczne postępowania w oddziałach zabiegowych szpitali niejednoimiennych podczas pandemii COVID-19
Autorzy:
Mitura, Kryspin
Myśliwiec, Piotr
Rogula, Wojciech
Solecki, Michał
Furtak, Jarosław Piotr
Kazanowski, Michał
Kłęk, Stanisław
Nowakowski, Michał
Pędziwiatr, Michał
Zawadzki, Marek
Wallner, Grzegorz
Sobocki, Jacek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1391796.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
COVID-19
epidemia
maski FFP3
operacja
pandemia
postępowanie chirurgiczne
SARS-CoV-2
szpital
środki ochrony indywidualnej
wirus
wytyczne
zalecenia
Opis:
Od kilku tygodni jesteśmy uczestnikami wykładniczo postępującej pandemii koronawirusem SARS-CoV-2. Wraz z przyrostem liczby osób zakażonych SARS-CoV-2, narasta problem postępowania chirurgicznego z pacjentami wymagającymi pilnej operacji. W szpitalach innych niż jednoimienne będą pojawiać się osoby zakażone wirusem SARS-CoV-2 z ujemnymi wynikami badań, które mogą stanowić zagrożenie dla innych pacjentów oraz personelu szpitali. Pracownicy ochrony zdrowia stanowią niemal 17% zakażonych Polaków, zatem priorytetem staje się wczesne wychwytywanie osób zakażonych, celem ochrony zasobów ludzkich i zapewnienia ciągłości dostępu do opieki chirurgicznej. Zarówno operacje chirurgiczne, jak i badania oraz zabiegi endoskopowe, są procedurami o podwyższonym ryzyku zakażenia. Zatem kluczowe staje się nie tylko określenie algorytmu kwalifikacji pacjentów do leczenia chirurgicznego, ale także stratyfikacja ryzyka zakażenia personelu podczas operacji i adekwatna ochrona personelu. Każdy szpital powinien być przygotowany organizacyjnie i logistycznie na konieczność przeprowadzenia pilnej operacji u chorego z podejrzeniem lub potwierdzonym zakażeniem, łącznie z zabezpieczeniem środków ochrony indywidualnej. Ograniczona dostępność sprzętu, praca pod presją i braki kadrowe w sytuacji zagrożenia wysoce zakaźnym patogenem zmuszają do pragmatycznego gospodarowania zasobami ludzkimi w ochronie zdrowia. Konieczne są: natychmiastowe, skoordynowane działanie i jasne, jednolite wytyczne, aby system opieki zdrowotnej mógł zapewnić obywatelom niezbędną opiekę chirurgiczną, jednocześnie chroniąc pacjentów i personel. W niniejszym dokumencie przedstawiono aktualne zalecenia dotyczące postępowania chirurgicznego w czasie pandemii COVID-19 w Polsce.
Źródło:
Polish Journal of Surgery; 2020, 92, 2; 42-53
0032-373X
2299-2847
Pojawia się w:
Polish Journal of Surgery
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-5 z 5

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies