Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Smoktunowicz, Ewelina" wg kryterium: Autor


Wyświetlanie 1-2 z 2
Tytuł:
How job and family demands impact change in perceived stress: A dyadic study
Autorzy:
Smoktunowicz, Ewelina
Cieślak, Roman
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2161787.pdf
Data publikacji:
2017-11-03
Wydawca:
Instytut Medycyny Pracy im. prof. dra Jerzego Nofera w Łodzi
Tematy:
job demands
self-efficacy
family demands
spillover–crossover
dyads
interrole conflict
Opis:
Objectives: The aim of this two-wave study has been to test the spillover and crossover of job and family demands on changes in perceived stress at work and in the family. Specifically, we proposed that demands from one domain (work or family) spilled over to another domain through interrrole conflict (work–family/family–work conflict) and context-specific self-efficacy. Additionally, we hypothesized that changes in perceived stress were impacted not only by a person’s own demands through interrole conflict but also by the demands of one’s significant other, in the process of crossover. Material and Methods: The study was of dyadic design and it was conducted online, among 130 heterosexual couples, at 2 time points separated by 3 months interval. Hypotheses were verified by means of the path analysis. Results: No support was found for the spillover of job and family demands on changes in perceived stress through interrole conflict and self-efficacy, neither for women nor for men. With regard to the crossover, no support was found for the actor effects, i.e., a person’s demands did not impact changes in one’s own work- and family-related perceived stress but partial support was found for the partner effects, i.e., women’s job demands were associated with men’s changes in work and family-related stress through women’s work–family conflict, and men’s family demands were associated with women’s change in family-related perceived stress through men’s family–work conflict. Conclusions: The study is a longitudinal test of the Spillover–Crossover model and Work–Home Resources model demonstrating that job and family demands are transmitted across domains and across partners in the intimate relationships through the interrole conflict but the nature of this crossover is different for men and women. Int J Occup Med Environ Health 2018;31(2)199–215
Źródło:
International Journal of Occupational Medicine and Environmental Health; 2018, 31, 2; 199-215
1232-1087
1896-494X
Pojawia się w:
International Journal of Occupational Medicine and Environmental Health
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Stres pomagających – efektywność interwencji internetowej dla osób pracujących z ofiarami traumy w obniżaniu wypalenia zawodowego i wzmacnianiu zaangażowania w pracę
The helpers’ stress: Effectiveness of a web-based intervention for professionals working with trauma survivors in reducing job burnout and improving work engagement
Autorzy:
Rogala, Anna
Smoktunowicz, Ewelina
Żukowska, Katarzyna
Kowalska, Martyna
Cieślak, Roman
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2164411.pdf
Data publikacji:
2016-04-28
Wydawca:
Instytut Medycyny Pracy im. prof. dra Jerzego Nofera w Łodzi
Tematy:
wypalenie zawodowe
zaangażowanie w pracę
interwencja internetowa
pośrednia ekspozycja na traumę
przekonania o własnej skuteczności
psychologia zdrowia w pracy
job burnout
work engagement
web-based intervention
indirect exposure to trauma
self-efficacy
occupational health psychology
Opis:
Wstęp Celem badania było sprawdzenie efektywności interwencji internetowej „Stres Pomagających” w obniżaniu wypalenia zawodowego i wzmacnianiu zaangażowania w pracę u osób pracujących zawodowo z ofiarami traumy. Materiał i metody Osoby badane były losowo przypisywane do jednego z 3 modułów interwencji: 1 – wzmacniającego przekonania o własnej skuteczności (N = 87), 2 – wzmacniającego spostrzegane wsparcie społeczne (N = 85) i 3 – edukacyjnego (grupa porównawcza, N = 81). Badani wypełniali internetowe kwestionariusze – przed interwencją (T1), tuż po interwencji (T2) i 4 tygodnie po zakończeniu interwencji (T3). Wyniki Z uwagi na wysoki odsetek osób, które nie wypełniły kwestionariuszy w T2 i T3 (tzw. drop-out) w module wzmacniającym spostrzegane wsparcie społeczne, z analiz wykluczono pochodzące od nich dane. U osób przypisanych do modułu wzmacniającego przekonania o własnej skuteczności stwierdzono wyższy poziom przekonań o własnej skuteczności w porównaniu z osobami przypisanymi do modułu edukacyjnego zaraz po zakończeniu interwencji (T2) i 4 tygodnie później (T3). Wśród uczestników obu wspomnianych modułów wypalenie zawodowe zmalało istotnie między T1 a T2 oraz między T2 a T3, a zaangażowanie w pracę wzrosło istotnie między T1 a T2 oraz między T1 a T3. Przekonania o własnej skuteczności (T2) pełniły funkcję mediatora między rodzajem modułu interwencyjnego (edukacyjny vs wzmacniający przekonania o własnej skuteczności) a odpowiednio: wypaleniem zawodowym (T3) i zaangażowaniem w pracę (T3). Wnioski Wyniki badania wskazują na mediacyjną rolę przekonań o własnej skuteczności w zmniejszaniu wypalenia zawodowego i wzmacnianiu zaangażowania w pracę. Med. Pr. 2016;67(2):223–237
Background The study aimed at evaluating effectiveness of the web-based intervention, “The Helpers’ Stress,” in reducing job burnout and enhancing work engagement among professionals working with trauma survivors. Material and Methods Participants were randomly allocated to 1 of the 3 intervention modules: 1 – the self-efficacy enhancement (N = 87), 2 – the social support enhancement (N = 85), or to 3 – the educational module (comparison group, N = 81). Participants completed the online questionnaires before the intervention (T1), immediately after (T2), and 4 weeks after the intervention (T3). Results Due to high drop-out rate at T2 and T3 in social support enhancement module, we excluded from analysis participants assigned to this condition. Participants assigned to the self-efficacy enhancement module presented higher levels of self-efficacy (at T2 and T3), compared to those assigned to the educational module. Job burnout decreased significantly between T1 and T2, and between T2 and T3, and work engagement increased significantly between T1 and T2, and between T1 and T3, among participants assigned to both modules mentioned above. Self-efficacy (T2) mediated the relationship between the group assignment (educational module vs. self-efficacy enhancement module) and respectively job burnout (T3) or work engagement (T3). Conclusions The results of our study highlight the role of self-efficacy in reducing job burnout and increasing work engagement. Med Pr 2016;67(2):223–237
Źródło:
Medycyna Pracy; 2016, 67, 2; 223-237
0465-5893
2353-1339
Pojawia się w:
Medycyna Pracy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-2 z 2

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies