Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Smigielska, H" wg kryterium: Autor

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-4 z 4
    Tytuł:
    Wpływ skrobi opornej typu RS4 na barwę i właściwości reologiczne keczupu
    Effect of type 4 resistant starch on colour and rheological properties of tomato ketchup
    Autorzy:
    Smigielska, H.
    Lewandowicz, J.
    Le Thanh-Blicharz, J.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/825718.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Technologów Żywności
    Opis:
    Celem pracy była ocena przydatności technologicznej skrobi opornej typu RS4, różnego pochodzenia botanicznego, jako zagęstnika do sosów typu keczup. Materiał do badań stanowiły naturalne skrobie: ziemniaczana, kukurydziana oraz kukurydziana woskowa, modyfikowane za pomocą czynnika sieciującego, zawierającego bezwodnik adypinowy i octowy. Wykonano badania: reologiczne, tekstury, barwy oraz kwasowości gotowego wyrobu. Stwierdzono, że wszystkie sosy pod względem reologicznym stanowiły płyny pseudoplastyczne z granicą płynięcia. Największą lepkością pozorną cechował się keczup z dodatkiem skrobi kukurydzianej woskowej, następnie: ze skrobią ziemniaczaną oraz kukurydzianą. Parametry profilu tekstury badanych sosów różniły się nieznacznie od parametrów keczupów handlowych, a największe różnice wystąpiły w zakresie twardości i adhezyjności. Zastosowanie preparatów skrobi opornej do produkcji sosów wpłynęło pozytywnie na ich barwę. Pochodzenie botaniczne skrobi nie miało wpływu na pH badanych produktów. Stwierdzono przydatność skrobi opornej typu RS4, zwłaszcza ziemniaczanej i kukurydzianej woskowej, do zagęszczania sosów typu keczup.
    The objective of the research study was to asses the usefulness of a technological RS4 type resistant starch of different botanical origin used as a thickener in ketchup sauces. The research material consisted of natural starches: potato starch, maize starch, and waxy maize starch, which were modified by the use of a cross-linking agent containing an adipic and acetic anhydride. The following research was performed: rheological analysis, texture analysis, colour and acidity analysis of the end product. It was found that, from the rheological point of view, all the sauces were pseudo-plastic fluids with a yield point. The highest apparent viscosity was recorded for the ketchup with the addition of the waxy maize, then, for the ketchup with the potato starch added, and with the maize starch added. The parameters of the texture profile of the ketchups analyzed slightly differed from the parameters of commercial ketchups, and the largest differences appeared in the range of hardness and adhesiveness. The application of the resistant starch preparations as a thickening agent to the production of the ketchup sauces has a positive effect on their colour. The botanical origin did not have any effect on the pH level of the analyzed products. The usefulness was confirmed of the RS34 type resistant starch, in particular of the potato and waxy maize starch, when applied as a thickener in ketchup type sauces.
    Źródło:
    Żywność Nauka Technologia Jakość; 2013, 20, 2
    1425-6959
    Pojawia się w:
    Żywność Nauka Technologia Jakość
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wlasciwosci funkcjonalne skrobi modyfikowanych wzbogaconych jonami miedzi
    Functional properties of the modified starches fortified by copper ions
    Autorzy:
    Smigielska, H
    Lewandowicz, G.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/828701.pdf
    Data publikacji:
    2007
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Technologów Żywności
    Tematy:
    skrobia modyfikowana
    skrobia utleniona
    skrobia acetylowana
    skrobia sieciowana
    miedz
    jony miedzi
    wzbogacanie zywnosci
    wlasciwosci funkcjonalne
    Opis:
    Celem pracy była ocena przydatności najpopularniejszych, handlowych spożywczych skrobi modyfikowanych jako nośników składników mineralnych. Badaniom poddano spożywcze skrobie modyfikowane różniące się zarówno sposobem modyfikacji, jak i stopniem podstawienia. Proces adsorpcji jonów miedziowych prowadzony był z roztworu soli w zawiesinie skrobiowej poniżej temperatury kleikowania. W badanych skrobiach oznaczano zawartość miedzi metodą AAS, określano przebieg kleikowania przy użyciu wiskografu Brabendera, a także zmiany barwy poprzez jej pomiar w systemach CIE Yxy oraz L*a*b*. Badano strukturę krystaliczną metodą dyfrakcji promieni Roentgena oraz określano sposób wiązania jonów miedziowych metodą EPR. Stwierdzono, że skrobie modyfikowane efektywnie adsorbują jony miedzi i mogą być stosowane jako nośniki składników mineralnych w procesach wzbogacania żywności, przy czym: hydrofilowy bądź hydrofobowy charakter grup modyfikujących wpływa na proces adsorpcji; obecność polarnych grup karboksylowych poprawia efektywność adsorpcji, natomiast wprowadzenie niepolarnych grup acetylowych zmniejsza jej wydajność. Jony miedzi są rozproszone równomiernie w całej próbie i nie występują pozostałości soli użytej do adsorpcji. Obecność zaadsorbowanych jonów miedziowych nie wpływa na typ struktury krystalicznej skrobi modyfikowanych. Wzbogacanie jonami miedzi nieznacznie zmienia barwę powstałych preparatów oraz modyfikuje w niewielkim stopniu ich właściwości reologiczne. Niewielkie zmiany we właściwościach użytkowych pozwalają na rekomendację wszystkich badanych preparatów jako nośników składników mineralnych w żywności.
    The objective of the paper was to estimate the usefulness of the most common, commercial starches modified as carriers of mineral components. Diverse food starches modified were investigated, differing in both the applied method of their modification and their substitution degree. The adsorption process of copper ions was carried out from the salt solution in the starch slurry below the pasting temperature. The following was determined: content of copper in starch samples investigated - using an AAS method; the course of the pasting process - using a Brabender method); changes in the colour - by measuring the colour using the systems of CIE, Yxy, and L*a*b*. The crystal structure was analyzed by an X-ray diffractometry method, and the mechanism of binding the CuII ions was determined using an EPR method. It was found that all the starches investigated effectively adsorbed copper ions, and could be applied as carriers of minerals in the food fortification processes, and, in addition, the hydrophilic or hydrophobic character of modifying groups impacted the adsorption process. The presence of polar carboxyl groups increased the effectiveness of adsorption whereas the presence of non-polar acetyl groups decreased its efficiency. The copper ions were evenly distributed within the whole sample and no residues of salt used in the adsorption were found. The presence of adsorbed copper ions did not impact the type of crystal structure of modified starches. When copper ions were used to fortify starches, the colour of the preparations obtained slightly changed, and their rheological properties were modified to a small extent. Minor changes in the usable properties permit to recommend all the preparations investigated as carriers of mineral components in foodstuffs.
    Źródło:
    Żywność Nauka Technologia Jakość; 2007, 14, 6
    1425-6959
    Pojawia się w:
    Żywność Nauka Technologia Jakość
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Charakterystyka odcieku po koagulacji bialka pozyskiwanego w toku kampanii krochmalniczej
    Autorzy:
    Lubiewski, Z
    Smigielska, H
    Lewandowicz, G
    Balcerek, W
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/801181.pdf
    Data publikacji:
    2006
    Wydawca:
    Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Wydawnictwo Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie
    Tematy:
    sklad fizykochemiczny
    przemysl ziemniaczany
    bialka roslinne
    koagulacja
    odcieki
    physicochemical composition
    potato industry
    plant protein
    coagulation
    effluent
    Opis:
    In potato industry there are generated huge amounts of wastewater which due to high concentration of organic and biodegradable components as well as periodic production are especially difficult to utilization. Heat-coagulation of potato protein is applied to recovering valuable organic substances from these wastes. However, the effectiveness of this process achieves only up to 50%. The samples of supernatant liquid from heat-coagulation of potato protein were taken from Potato Processing Company WPPZ S.A. Luboń during potato processing period of 2005 year. Experimental material samples were examined for pH and the contents of dry matter, ash, protein and selected metal ions. Molecular size distributions of protein fractions were determined as well. The supernatants resulted from heat-coagulation of potato protein revealed rather constant physicochemical characteristics during the period of potato processing period. The contents of dry matter ranged within 3.2-4.3%, protein within 1.3-1.4%, ash within 1.1-1.3%; pH varied from 4.5 to 5.3. Very high level of heavy metals excludes the use of supernatant as a raw material for food production. Relatively low molecular mass of the protein fraction could reduce the effectiveness of classical membrane separation process. Application of modern technologies such as the micellar enhanced ultrafiltration seems to be most promising.
    Przemysł ziemniaczany wytwarza ogromne ilości ścieków, które ze względu na swoje obciążenie substancjami organicznymi i biogennymi oraz okresowość występowania są wyjątkowo trudne do zagospodarowania. Oczyszczanie ścieków przemysłu ziemniaczanego realizuje się poprzez koagulację białka ziemniaczanego, jednak proces ten pozwala na usunięcie jedynie 50% substancji azotowych. Badaniom poddano próbki odcieku po koagulacji białka ziemniaczanego pobierane w Wielkopolskim Przedsiębiorstwie Przemysłu Ziemniaczanego w Luboniu k. Poznania w toku kampanii 2005 roku. W pobranych próbach oznaczano pH, zawartość suchej substancji, popiołu, białka oraz wybranych jonów metali. Oznaczono także rozkład mas cząsteczkowych substancji białkowych metodą GPC. Stwierdzono, że odcieki po koagulacji białka ziemniaczanego charakteryzowały się relatywnie niewielkimi zmianami składu w toku trwania kampanii. Zawartość suchej substancji wahała się w granicach 3,2-4,3%, białka 1,3-1,4%, popiołu 1,1-1,3% oraz pH 4,5-5,0. Znaczna degradacja masy cząsteczkowej frakcji białkowej odcieku może utrudniać jej separację w klasycznych procesach membranowych, natomiast zbyt wysoka zawartość metali ciężkich przewyższająca znacznie dopuszczalne ilości ograniczone w Rozporządzeniem Ministra Zdrowia wyklucza bezpośrednie zastosowanie tego odpadu jako surowca do produkcji żywności. Najbardziej obiecującymi technologiami możliwymi do zastosowania w procesach zagospodarowywania lub utylizacji odcieku po koagulacji białka ziemniaczanego wydają się być techniki membranowe, takie jak np. ultrafiltracji wspomagana z układów micelarnych.
    Źródło:
    Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych; 2006, 511, 2; 617-626
    0084-5477
    Pojawia się w:
    Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Binding of the Trace Elements: Cu(II) and Fe(III) to the Native and Modified Nutritive Potato Starches Studied by EPR
    Autorzy:
    Śmigielska, H.
    Lewandowicz, G.
    Goslar, J.
    Hoffmann, S. K.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2043599.pdf
    Data publikacji:
    2005-08
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Fizyki PAN
    Tematy:
    76.30.-v
    87.15.-v
    Opis:
    The Cu(II) and Fe(III) ions have been adsorbed by four potato starches of different degrees of oxidation (different numbers of COOH groups replacing host CH$\text{}_{2}$OH groups): native (no oxidized), white (pudding) with oxidation degree of 0.04%, gelating (0.1%), and LUBOX starch (0.5%). Concentration of the ions in starches was determined from atomic absorption and EPR spectrum intensity. For small concentration of the adsorbed ions (below 4 mg/g) nearly all ions are adsorbed from the solution. EPR shows that adsorbed copper(II) ions are chemically bonded to the starch molecules (preferably) at COOH sites and uniformly dispersed in the starch structure. The complexes are typical of octahedral or square-quadratic coordination with spin-Hamiltonian parameters g$\text{}_{ǁ}$=2.373, g$\text{}_{⊥}$= 2.080, A$\text{}_{ǁ}$=12.1 mT, A$\text{}_{⊥}$=1.0 mT. For higher concentrations the Cu(II) displays a tendency to clustering. Iron(III) ions are introduced into starch in a form of clusters mainly, even for the smallest concentration. The highest concentrations of both Cu(II) and Fe(III) were observed in LUBOX starch having the highest degree of oxidation.
    Źródło:
    Acta Physica Polonica A; 2005, 108, 2; 303-310
    0587-4246
    1898-794X
    Pojawia się w:
    Acta Physica Polonica A
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-4 z 4

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies