Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Skonieczny, Piotr" wg kryterium: Autor

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 27
Tytuł:
Grzech przeciwko VI przykazaniu Dekalogu popełniony z małoletnimi – aktualne wyzwanie kanonicznego prawa karnego Uwagi de lege ferenda w związku ze spotkaniem na szczycie w Watykanie w dniach 21–24 lutego 2019 roku*
Autorzy:
Skonieczny, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/554751.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
paedophilia
delicts against the Sixth Commandment of the Decalogue
delicta graviora
2010 Sacramentorum sanctitatis tutela
art. 6 SST/2010
Opis:
The author analyzes the binding canon law in relation to the offenses against the Sixth Commandment of the Decalogue with minors or to the detriment of minors (article 6 of the SST/2010). He points out the problems with the application of these provisions. Then he proposes some changes in Penal Canon Law in this area.
Autor dokonuje analizy obowiązującego prawa kanonicznego w odniesieniu do przestępstw przeciwko VI przykazaniu Dekalogu z małoletnimi lub na szkodę małoletnich (art. 6 SST/2010). Wskazuje na problemy, które rodzą te przepisy. Następnie postuluje szereg zmian w kanonicznym prawie karnym w tym zakresie.
Źródło:
Annales Canonici; 2019, 15, 1
1895-0620
Pojawia się w:
Annales Canonici
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kanon 1311 § 2 kodeksu prawa kanonicznego jako program odnowionego prawa karnego kanonicznego. Pierwsze uwagi
Canon 1311 § 2 of the Code of Canon Law as a programme for a renewed canonical penal law. First remarks
Autorzy:
Skonieczny, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28761996.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
prawo karne kanoniczne
nowelizacja z 2021 r.
kan. 1311 § 2 CIC/21
Canon penal law
2021 amendment
can. 1311 § 2 CIC/21
Opis:
Artykuł jest komentarzem systematycznym do nowego kan. 1311 § 2 CIC/21. Autor odczytuje ten przepis jako program odnowionej księgi VI CIC/21. Program ten streszcza w trzech wymiarach (i częściach tego artykułu): I. roli przełożonego kościelnego w wykonywaniu przez Kościół jego prawa karania wiernych; II. metazasad prawa karnego w Kościele: III. funkcji prawa karnego kanonicznego i kary kanonicznej. Zdaniem autora komentowany przepis ma charakter duszpasterski i powinien być stosowany przez każdego przełożonego kościelnego, nie tylko ordynariusza (I.1.). Podążając za teologią św. Tomasza z Akwinu, uznaje, że przedmiotem ochrony prawa karnego w Kościele jest dobro wspólne (bonum communitatis), a stąd zbędny jest dodatek singulorumque christifidelium (I.2.2.2.). Autor wskazuje, że nowe prawo karne kanoniczne rozszerza obowiązek prawny wszczynania procesu karnego na wszystkie sprawy karne (I.2.3.1.) i ubolewa, że reformie nie towarzyszy nowelizacja procedury karnej (I.2.3.2.). Zgodnie z tradycją kanoniczną wyjaśnia potrójną rolę przełożonego kościelnego w sprawach karnych: jako pasterza, ojca i sędziego (I.3.), ale z karą kanoniczną jako ultima ratio (I.3.3.). Wskazuje, że kan. 1311 § 2 CIC/21 wprowadza zasadę miłości duszpasterskiej (caritas pastoralis), podkreśla kanoniczne rozumienie zasady praworządności (cum aequitate canonica) oraz zasady Nulla poena sine processu (II.). Odnośnie do funkcji prawa karnego kanonicznego autor odrzuca naukę prawa świeckiego w tym zakresie i wskazuje na trzy w znowelizowanej księdze VI CIC/21, wymienione in fine kan. 1311 § 2 CIC/21 (III.1.), które następnie analizuje, odwołując się często do nauki św. Tomasza z Akwinu (III.3.). Dla autora nowy kan. 1311 § 2 CIC/21 jest bramą (ianua) nowego prawa karnego Kościoła łacińskiego.
The article is a systematic commentary on the new can. 1311 § 2 CIC/21. The Author reads this provision as a programme of the renewed Book VI of CIC/21. He summarizes this programme in three dimensions (and parts of this article): I. the role of the ecclesiastical superior in the Church’s exercise of her right to punish the faithful; II. the meta-principles of penal law in the Church: III. the functions of canonical penal law and canonical punishment. According to the Author, the commented provision has a pastoral character and should be applied by every ecclesiastical superior, not only the Ordinary (I.1.). Following the theology of St. Thomas Aquinas, he acknowledges that the object of penal law protection in the Church is the common good (bonum communitatis), and hence the addition singulorumque christifidelium is unnecessary (I.2.2.). The Author points out that the new canon penal law extends the legal obligation to initiate a criminal trial to all criminal cases (I.2.3.1.) and regrets that the reform is not accompanied by an amendment of the criminal procedure (I.2.3.2.). In line with the canonical tradition, he explains the threefold role of the ecclesiastical superior in criminal matters: as shepherd, father and judge (I.3.), but with the canonical penalty as ultima ratio (I.3.3.). The Author points out that can. 1311 § 2 CIC/21 introduces the principle of pastoral charity (caritas pastoralis), emphasises the canonical understanding of the rule of law (cum aequitate canonica) and the principle Nulla poena sine processu (II.). As regards the functions of canonical penal law, the Author rejects the teaching of secular criminal law in this respect and points to three in the revised Book VI CIC/21, mentioned in fine can. 1311 § 2 CIC/21 (III.1.), which he then analyses, often referring to the teaching of St. Thomas Aquinas (III.3.). For the Author the new can. 1311 § 2 CIC/21 is the gateway (ianua) of the new penal law of the Latin Church.
Źródło:
Annales Canonici; 2021, 17, 2; 101-142
1895-0620
Pojawia się w:
Annales Canonici
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kanoniczna koncepcja czynności prawnej. Wprowadzenie dla prawników świeckich
The canonical concept of the juridical act. An introduction for civil lawyers
Autorzy:
Skonieczny, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/685676.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
czynność prawna
prawo kanoniczne
kan. 124–127 CIC
kan. 931–934 CCEO
juridical act
canon law
canons 124–127 CIC
canons 931–934 CCEO
Opis:
The author gives a general presentation of the canonical concept of the juridical act (cf. canons 124–127 CIC). He indicates its theological and anthropological basis (the person and the actus humanus) as well as its sources in the European juridical tradition. According to the author, in the canonical system the juridical act is a human act (actus humanus) that is a conventional act (a formal act), and it results in certain specific and desired legal effects. The canonical concept of the juridical act is regulated by three rules: the rule of personalism (the emphasis on its personal character), the rule of universality (the extented scope of the application of this term also to public acts), and the rule of permanence (the continuance of the juridical act).
Autor przedstawia ogólnie koncepcję kanoniczną czynności prawnej (por. kan. 124–127 CIC). Wskazuje na jej teologiczny i antropologiczny fundament (osoba i actus humanus) oraz korzenie w europejskiej tradycji prawnej. Według autora czynność kanonicznoprawna to taki czyn ludzki (actus humanus), który jest czynnością konwencjonalną (aktem formalnym) oraz wywołuje określone i chciane skutki prawne. Koncepcją kanonicznej czynności prawnej rządzą trzy zasady: personalizmu (podkreślenie osobowego charakteru), uniwersalizmu (szeroki zakres zastosowania pojęcia, również na czynności o charakterze publicznym) i trwałości (zachowania czynności prawnej).
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Iuridica; 2017, 81
0208-6069
2450-2782
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Iuridica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kim jest proboszcz zakonny? O relacji między przełożonym zakonnym a proboszczem w parafii powierzonej instytutowi zakonnemu
Who is a religious pastor? Concerning the relationship between the religious superior and the pastor in a parish entrusted to a religious institute
Autorzy:
Skonieczny, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/554680.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
religious pastor
religious parish
local Superior
canon law
parish
Opis:
This article presents the problematic concerning the relationship between the local Superior and the religious pastor in a parish entrusted to a religious institute, when these offices are not held by the same person. The Author presents briefly a historical evaluation of the concept of the religious parish, i.e. the movement from the beneficium to the communitas. According to the Author there are 3 principles organising this commitment: the salvation of souls, the work (opus) of the institute, and the principle of conserving religious identity. Following these principles, the Author expresses his opinion regarding the limitation of the religious pastor as “pastor proprius paroeciae”, and emphasises the fact that the religious pastor is first of all a religious, without any special rights in the religious community. Lastly, according to the Author, it would be better for religious life to use the canonical office of moderator rather than that of the pastor (cf can. 517, 1983 CIC).
Źródło:
Annales Canonici; 2014, 10; 57-78
1895-0620
Pojawia się w:
Annales Canonici
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Koncepcja przedawnienia kanonicznego. Uwagi prawnoporównawcze i teoretycznoprawne do kan. 197 KPK (kan. 1540 KKKW), ze szczególnym uwzględnieniem kanonizowanej ustawy polskiej
The Concept of the Canonical Prescription. Legal Comparison and Theoretical Observations on can. 197 CIC/83 (can. 1540 CCEO), with Particular Consideration of the Polish Canonized Law
Autorzy:
Skonieczny, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1372339.pdf
Data publikacji:
2013-03-02
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Opis:
The author studies the concept of the canonical prescription in relation to Polish civil law. He notes straightaway that the term “praescriptio” found in the title of Book I, Title X and in canons 198 and 199 of the 1983 Code of Canon Law does not have the same meaning as we find in canon 197, because the latter confines itself to what is in civil law (to the so-called “dawność” in Polish). He therefore intends not to translate it into Polish or to add the adjective “canonical” to the word “prescription”. He then analyses the various models of prescription to be found in civil law systems, and he criticises the term “iuris subiectivi” as the object of prescription as stated in canon 197 of the 1983 Code. According to the author, the transfer of canon 197 of the 1983 Code from Book V is a mistake.
Źródło:
Prawo Kanoniczne; 2013, 56, 1; 3-30
2353-8104
Pojawia się w:
Prawo Kanoniczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pojęcie dobrego imienia (bona fama) w Kodeksie Prawa Kanonicznego z 1983 r. Jana Pawła II na podstawie kan. 220
Autorzy:
Skonieczny, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/660987.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Opis:
Der Begriff des guten Rufes (bona fama) wird besonders im ersten Teil des can. 220 CIC behandelt. Aber auch die anderen Canones CIC (z.B. 378 § 1 n. 2, 483 § 2, 1029, 1048, 1352 § 2, 1361 § 3, 1390 § 2, 1420 § 4, 1421 § 3, 1435, 1455 § 3, 1483, 1548 § 2 n. 2, 1717 § 2 und 1741 n. 3, in sensu largo: 51, 699 § 1, 1611 n. 3, 1742 § 1, 1745; 700, 1727 § 1; 697 n. 2, 695 § 2, 1720 n. 2) betreffen auch den Schutz des guten Rufes. Die Worte, die in diesen Vorschriften verwendet werden, um den guten Ruf zu benennen, sind: bona fama, bona exsistimatio und infamia. Aus der Geschichte des can. 220 folgt, dass verba legis keine Bedeutung für die Auslegung des Begriffes des guten Rufes haben. Dagegen ist die Vorschrift des can. 220 der Rechtsgrundsatz, auf den sich alle den guten Ruf betreffenden Vorschriften des CIC beziehen. Nach der Durchführung einer Analyse der nichtkirchlichen Gesetzgebungen und bei extensiver Interpretation ist der Begriff bona fama im can. 220 so auszulegen, dass er “Würde” bedeutet, sowohl in ihrer äußeren (der gute Ruf), als auch in ihrer inneren (die Ehre) Dimension.
Źródło:
Prawo Kanoniczne; 2009, 52, 1-2; 59-84
2353-8104
Pojawia się w:
Prawo Kanoniczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pojęcie zamieszkania w obowiązującym prawie kanonicznym
Autorzy:
Skonieczny, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/554755.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
domicile (domicilium)
can. 100
102–107 CIC/1983
physical person
zamieszkanie (domicilium)
kan. 100
102–107 CIC/83
osoba fizyczna
Opis:
This article presents the notion of domicile in the Latin and Eastern canon law from a canonical point of view. The Author claims that in the current canon law there is no legal definition of domicile. A definition has to be deduced from other norms, especially concerning its acquisition and loss, based on the legal-theoretical and historical principles of this institution (1.1.). Describing domicile’s traditional elements (corpus and animus), the Author notes some inflexibility in the notion of domicile (2.1.3.). Then, basing himself on the criterion of the will, he indicates three theories regarding domicile in canonical doctrine (3.1.). The Author favours the mixed theory or the two-part modified theory, and so he distinguishes proper domicile (and there exist a voluntary and a factual domicile) from improper domicile (that is, the necessary or legal domicile) (3.1.3.).
Artykuł przedstawia pojęcie zamieszkania w prawie kanonicznym łacińskim i wschodnim z punktu widzenia doktryny kanonistycznej. Autor twierdzi, że w obowiązującym prawie kanonicznym brak definicji legalnej zamieszkania. Należy ją zatem wyprowadzić z innych przepisów, głównie o jego nabywaniu i utracie, wychodząc przed wszystkim z założeń teoretyczno- i historyczno-prawnych tej instytucji (1.1.). Opisując tradycyjne elementy zamieszkania (corpus i animus), autor zauważa pewną nieelastyczność pojęcia domicylu (2.1.3.). Posługując się zaś kryterium woli, wskazuje trzy teorie koncepcji domicylu w kanonistyce (3.1.). Opowiada się za teorią mieszaną lub dwudzielną zmienioną i wyróżnia zamieszkanie właściwe (a w nim: zamieszkanie swobodne oraz zamieszkanie faktyczne) i niewłaściwe (czyli ustawowe; 3.1.3.).
Źródło:
Annales Canonici; 2019, 15, 1
1895-0620
Pojawia się w:
Annales Canonici
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Potestas sacra według Klausa Mörsdorfa – założenia teologiczne, struktura, sposób przekazywania i charakter
Autorzy:
Skonieczny, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/554697.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
Klaus Mörsdorf
potestas sacra
sacred power
the Second Vatican Council
canon law
Opis:
This article is a short presentation of the theory of the ecclesial power (called Kirchengewalt in German) as found in the Second Vatican Council according to Klaus Mörsdorf, i.e. its theological principles, structure, mode of transmission and nature. The description of the potestas sacra is an opportunity for the Author to reread the concept of the „sacred power” in the Second Vatican Council. The Author himself agrees with Mörsdorf ’s views, even if not all the positions of the Munich Professor were applied in the present canon law.
This article is a short presentation of the theory of the ecclesial power (called Kirchengewalt in German) as found in the Second Vatican Council according to Klaus Mörsdorf, i.e. its theological principles, structure, mode of transmission and nature. The description of the potestas sacra is an opportunity for the Author to reread the concept of the „sacred power” in the Second Vatican Council. The Author himself agrees with Mörsdorf ’s views, even if not all the positions of the Munich Professor were applied in the present canon law.
Źródło:
Annales Canonici; 2013, 9
1895-0620
Pojawia się w:
Annales Canonici
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Przesłanki przedawnienia kanonicznego, ze szczególnym uwzględnieniem kanonizowanej ustawy cywilnej polskiej
The elements of canonical prescription with particular consideration of Polish canonized civil law
Autorzy:
Skonieczny, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1372363.pdf
Data publikacji:
2014-06-07
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
przedawnienie
prescription
Opis:
The author presents systematically all the elements of “civil” canonical prescription, i.e. not penal, referring them to the canonized Polish civil law. In his commentary he recalls not only the canonical doctrine, but also the civil, presenting in addition the relevant Rotal jurisprudence. He distinguishes, then, the canonical elements of canonical prescription and the canonico-civil elements. He considers to be canonical elements: the object of prescription, title and good faith. He holds to be canonico-civil elements: possession, time, and the way time is calculated. As for this last element, he makes particular reference to the Polish civil code as canonized law. According to the author, the canonical elements correct the undesirable effects that result from the application of the canonico-civil elements. In his opinion, the structure of the elements of canonical prescription is a consequence of the ecclesiological presuppositions of the canonical order.
Źródło:
Prawo Kanoniczne; 2014, 57, 2; 91-128
2353-8104
Pojawia się w:
Prawo Kanoniczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Przestępstwa contra mores a misja Kościoła w sytuacji zgorszenia
The delicts contra mores and the mission of the Church faced with scandals
Autorzy:
Skonieczny, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/554130.pdf
Data publikacji:
2016-12-31
Wydawca:
Wyższe Seminarium Misyjne Księży Sercanów
Tematy:
Suprema sanctitatis tutela 2010 art. 6
delicta graviora
przestępstwa kanoniczne nadużyć seksualnych wobec małoletnich i pornografii dziecięcej
art. 6 of the 2010 Suprema sanctitatis tutela
canonical delicts of sexual abuse of minors and child-pornography
Opis:
Artykuł przedstawia problematykę przestępstw kanonicznych contra mores, uregulowanych w art. 6 Suprema sanctitatis tutela z 2010 r. Autor komentuje dwa przestępstwa – przeciwko szóstemu przykazaniu Dekalogu popełnionego przez duchownego z małoletnim (art. 6 § 1, 1°) oraz tzw. pedo-pornografię (art. 6 § 1, 2°). Porządek komentarza przebiega według znamion każdego przestępstwa kanonicznego: najpierw znamiona przedmiotowe (sprawca przestępstwa i jego czyn), podmiotowe (dolus) i w końcu legalne (sankcja kanoniczna). Przestępstwa są ukazane w świetle polskiego kodeksu karnego, jeśli to konieczne, oraz wytycznych Konferencji Episkopatu Polski z 2014 r. Ta metoda pozwala na przedstawienie niektórych trudności w obowiązującym prawie kościelnym, które powinny być rozwiązane.
This article deals with questions concerning the delicts contra mores governed by Art. 6 of Suprema Sanctitatis Tutela of 2010. The Author comments on two delicts: that against the Sixth Commandment of the Decalogue committed by a cleric with a minor (Art. 6 § 1, 1°), and the delict of so-called pedo-pornography (Art. 6 § 1, 1°). The order followed in this comment corresponds to that of the elements of every canonical delict: first, the objective ones (the author of the delict and his act); then the subjective ones (the dolus); and finally the legal one (the canonical sanction). The delicts are presented in the light of the Polish criminal Code, when necessary, and the 2014 norms of the Polish Conference of Bishops. This method makes possible the presentation of some difficulties to be resolved in the existing ecclesial law.
Źródło:
Sympozjum; 2016, 2(31); 73-96
2543-5442
Pojawia się w:
Sympozjum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Przestępstwa przeciwko Najświętszej Eucharystii : komentarz do art. 2 "Norm" Kongregacji Nauki Wiary "De gravioribus delictis" z 2001 r.
Autorzy:
Skonieczny, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/661248.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Opis:
L’Articolo offre un commento esegetico riguardo ai disposti dell’art. 2 delle Norme della Congregazione per la Dottrina della fede De gravioribus delictis del 2001. L’Autore tratta diversi problemi particolari. Alcuni, in occasione dell’attentata azione liturgica del sacrificio eucaristico o la simulazione della medesima (art. 2 § 1, 2°): la sistemazione sbagliata (i due diversi tipi dei delitti – l’attentatio e la simulatio – nella stessa prescrizione); l’azione delle donne (il problema nel C.I.C. con la descrizione del delitto con i molti disposti); i „concelebranti” dell’attentato come i coautori (il concorso accidentale: il can. 1329 § 2 C.I.C. non può essere il titolo della loro responsabilità penale); „l’identificazione del momento della commissione del reato” (secondo l’Autore: qualsiasi azione liturgica della Santa Messa e non solo dopo la consacrazione; eppure questo è una richiesta de lege ferenda). Il reato della simulazione del sacrificio eucaristico può essere commesso soltanto da un sacerdote; finora questo peccato non era punibile. De lege ferenda bisogna avanzare la richiesta di cambiamento del can. 1044 § 1, 3° C.I.C.; esso deve riguardare anche il delitto di simulazione. I problemi scelti della concelebrazione vietata del sacrificio eucaristico assieme a ministri di comunità ecclesiali, che non hanno la successione apostolica ne riconoscono la dignità sacramentale dell’ordinazione sacerdotale (art. 2 § 1, 3°): la formulazione errata del disposto (la soggettivazione dell’elemento nec agnoscunt ordinationis sacerdotalis sacramentalem dignitatem, che è stato relattivizzato dal ministro acattolico!); una proposta della correzione de lege ferenda: una cum ministris communitatum ecclesialium, qui successionem apostolicam non habent aut quorum communitates ecclesiales non agnoscunt ordinationis sacerdotalis sacramentalem dignitatem. Comunque le Norme del 2001 appaiono come un „Rinascimento” del diritto penale nella Chiesa.
Źródło:
Prawo Kanoniczne; 2011, 54, 3-4; 247-285
2353-8104
Pojawia się w:
Prawo Kanoniczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Przestępstwo cięższe pornografii dziecięcej. Komentarz do art. 6 § 1 n. 2 Sacramentorum sanctitatis tutela z 2010 r.
The more grave delict of child pornography. A commentary on Art. 6 § 1 n. 2 of the 2010 Sacramentorum sanctitatis tutela
Autorzy:
SKONIECZNY, PIOTR
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/662633.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
pornografia dziecięca
delicta graviora
Sacramentorum sanctitatis tutela z 2010 r. art. 6 § 1 n. 2 SST/2010
child pornography
2010 Sacramentorum sanctitatis tutela art. 6 § 1 n. 2 SST/2010
Opis:
The Author comments on the constitutive elements (objective, subjective and legal) of the offence specified in Art. 6 § 1 n. 2 SST/2010. He calls for the extension of the term 'child pornography' to include the so-called pseudo child pornography according to international law. He criticises the wording of the norm (e.g. the 'turpe' element), and the limitation of child pornography to minors under the age of fourteen. He calls for a return to the punishment of child pornography on the basis of Art. 6 § 1 n. 1 SST/2010, changing the norm as follows: “delictum contra sextum Decalogi praeceptum cum minore vel in fraudem minoris infra aetatem duodeviginti annorum a clerico commissum”.
Autor komentuje poszczególne znamiona – przedmiotowe, podmiotowe i legalne – przestępstwa z art. 6 § 1 n. 2 SST/2010. Postuluje rozszerzenie pojęcia pornografii dziecięcej również na tzw. pornografię wirtualną w myśl postanowień prawa międzynarodowego. Krytykuje sformułowanie przepisu (np. znamię turpe) i ograniczenie pornografii dziecięcej do małoletnich do 14 lat. Proponuje powrót do karania pornografii dziecięcej na podstawie art. 6 § 1 n. 1 SST/2010, zmieniając ten przepis: “delictum contra sextum Decalogi praeceptum cum minore vel in fraudem minori"
Źródło:
Prawo Kanoniczne; 2017, 60, 2; 109-138
2353-8104
Pojawia się w:
Prawo Kanoniczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Przestępstwo cięższe przeciwko szóstemu przykazaniu Dekalogu z małoletnim – uwagi de lege lata i de lege ferenda
The more grave delict against the Sixth Commandment of the Decalogue with a minor: some observations de lege lata and de lege ferenda
Autorzy:
SKONIECZNY, PIOTR
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/661361.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
pedofilia
przestępstwo przeciwko szóstemu przykazaniu Dekalogu
delicta graviora
Sacramentorum sanctitatis tutela z 2010 r.
art. 6 § 1 n. 1 oraz § 2 SST/2010
paedophilia
delict against the Sixth Commandment of the Decalogue
2010 Sacramentorum sanctitatis tutela
art. 6 § 1 n. 1 and § 2 SST/2010
Opis:
The Author comments on the constituent elements (objective, subjective and legal) of the offence specified in Art. 6 § 1 n. 1 SST/2010. He indicates the change in the aim of penal protection: from the celibate’s duty in can. 1395 § 2 CIC to mores in Art. 6 SST/2010. Following the canonical tradition, he calls for the extension to the lay Christian faithful of the element concerning the agent. He approves of the extended and theological meaning of the offence (‘the commission of the delict against the Sixth Commandment of the Decalogue’). The ecclesiastical legislator, however, has needlessly specified that a minor is someone below the age of eighteen years. In fact, this definition accords with the legal definition of a minor specified in can. 97 § 1 CIC. On the other hand, it would be a good idea to distinguish a paedophile sensu stricto from an ephebophile, and to determine the punishment accordingly. Moreover, according to the Author the habitu element is not justified in the case of the delict’s other kind of victim (‘habitually lacks the use of reason’). With reference to the subjective element, the Author notes the difference between the Latin code (the delict is only cum dolo) and the Eastern one (the delict can also be cum culpa), and the secular criminal codes with their so-called ‘eventual intention’ (dolus eventualis, e.g. the Polish criminal code). With regard to penal sanctions, the Author calls for a penalty latae sententiae, an impediment to ordination in the case of the paedophile sensu stricto, and the adaptation of can. 695 CIC to Art. 6 SST/2010. Finally, he suggests the abandonment of derogation from prescription, and the application of imprescriptibility to delicta graviora.
Autor komentuje poszczególne znamiona – przedmiotowe, podmiotowe i legalne – przestępstwa z art. 6 § 1 n. 1 SST/2010. Wskazuje na zmianę przedmiotu ochrony: od obowiązku celibatu w kan. 1395 § 2 CIC do mores w art. 6 SST/2010. Postuluje, zgodnie zresztą z tradycją kanoniczną, rozszerzenie znamiona sprawcy na na świeckich. Pochwala szerokie i teologiczne rozumienie znamienia czasownikowego („popełnienie przestępstwa przeciwko szóstemu przykazaniu Dekalogu”). Ustawodawca kościelny jednak niepotrzebnie precyzował, że chodzi o małoletniego do 18. roku życia, gdyż jest to zgodne z definicją legalną małoletniego w kan. 97 § 1 CIC. Z drugiej strony należy rozważyć rozróżnienie pedofilii w sensie ścisłym od efebofilii i od tego uzależnić karę. Ponadto zdaniem Autora nie ma uzasadnienia znamię trwałości co do innej ofiary przestępstwa, tj. osoby trwale ograniczonej w używaniu rozumu. Co do znamienia podmiotowego Autor zauważa różnicę między kodeksem łacińskim (przestępstwo tylko cum dolo) a wschodnim (także cum culpa) i kodeksami karnymi świeckimi, znającymi zamiar ewentualny (dolus eventualis, jak np. kodeks polski). Odnośnie do sankcji karnych Autor postuluje karę latae sententiae i przeszkodę do święceń za pedofilię sensu stricto oraz dostosowanie kan. 695 CIC do regulacji art. 6 SST/2010. W końcu proponuje rezygnację z instytucji derogacji terminów przedawnienia na rzecz instytycji nieprzedawnialności delicta graviora.
Źródło:
Prawo Kanoniczne; 2017, 60, 1; 135-175
2353-8104
Pojawia się w:
Prawo Kanoniczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 27

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies