- Tytuł:
-
Zachowanie w sytuacjach trudnych – przetrwanie emocjonalne
Behaviour in difficult situations – emotional survival - Autorzy:
- Skłodowski, Henryk
- Powiązania:
- https://bibliotekanauki.pl/articles/944756.pdf
- Data publikacji:
- 2011
- Wydawca:
- Medical Communications
- Tematy:
-
crisis
crisis intervention
emotions
psychologist
survival
emocje
interwencja kryzysowa
kryzys
przetrwanie
psycholog - Opis:
-
Crisis is a fact of life. It commonly means difficulties but it is also perceived as a breakthrough, beginning of changes. In order to fight against crisis one must be aware of danger. The more we know about a potential threat, the easier it is to get prepared for struggle. Knowledge lets us control the situation. Crisis intervention should mean a fast situation diagnosis (identification of the crisis causes), identification of the situation of the person in crisis and the ability to cope with problems, ability to cooperate and get help. A major part is played by a clinical psychologist or a psychologist representing holistic approaches. Prevention of specialized atomisation of medicine is often discussed and measures are taken against hindering of patients complex treatment. Health is perceived in the context of psychosocial factors, as every disease is accompanied by strong emotions dependent on many factors. Due to appropriate support, motivation and energy to fight against it can be released. The issue of crisis and struggle against it was not appreciated in the past, although crisis as a phenomenon present in the sphere of human activity is an inevitable consequence of the reality one lives in. Many factors determine how one fights against it, such as: individual reactions, environment, circumstances. The author would like the mentioned issues to be treated as a contribution to the discussion on the “humanization of the world”, which cannot be achieved without the participation of us, psychologists who are humanists.
Kryzys to element życia. Potocznie oznacza trudności, ale postrzega się go także jako stan przełomu, początek zmian. Aby walczyć z kryzysem, trzeba mieć świadomość zagrożenia. Im więcej wiemy o potencjalnym zagrożeniu, tym łatwiej przygotować się do walki. Wiedza pozwala na kontrolowanie sytuacji. Interwencja kryzysowa powinna polegać na szybkim zdiagnozowaniu sytuacji (identyfikacji przyczyn kryzysu), określeniu sytuacji osoby w kryzysie i jej umiejętności poradzenia sobie z problemami, możliwości współdziałania, a także udzieleniu pomocy. Istotną rolę odgrywa tu psycholog lub psycholog kliniczny, reprezentujący holistyczne podejście. Coraz częściej mówi się o zapobieganiu specjalistycznej atomizacji medycyny i podejmuje kroki zapobiegające hamowaniu kompleksowego leczenia pacjenta. Zdrowie postrzega się w kontekście czynników psychospołecznych, gdyż wiadomo, że z każdą chorobą wiążą się silne emocje, zależne od wielu czynników. Odpowiednie wsparcie może wyzwolić motywację i energię do walki z chorobą. Problemu kryzysu i walki z nim nie doceniano w przeszłości, chociaż kryzys – jako zjawisko rozpatrywane w sferze funkcjonowania człowieka – jest nieuchronną konsekwencją rzeczywistości, w jakiej się znajdujemy. O sposobie walki z kryzysem decyduje wiele czynników: indywidualne reakcje, otoczenie, okoliczności. Autor chciałby, aby zasygnalizowane problemy stały się przyczynkiem do dyskusji nad próbą „humanizacji świata”, której nie uda się osiągnąć bez udziału nas, psychologów, a więc humanistów. - Źródło:
-
Psychiatria i Psychologia Kliniczna; 2011, 11, 3; 183-188
1644-6313
2451-0645 - Pojawia się w:
- Psychiatria i Psychologia Kliniczna
- Dostawca treści:
- Biblioteka Nauki
Artykuł