Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Siwek, Andrzej" wg kryterium: Autor

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-10 z 29
Tytuł:
Historical ruins – between conservation doctrine and social acceptance
Historyczne ruiny – między doktryną konserwatorską, a społeczną akceptacją
Autorzy:
Siwek, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2063930.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Politechnika Lubelska. Polski Komitet Narodowy Międzynarodowej Rady Ochrony Zabytków
Tematy:
historical ruins
conservation doctrine
monument protection
castles
social value of a monument
ruiny historyczne
doktryna konserwatorska
ochrona zabytków
zamki
społeczna wartość zabytku
Opis:
From the doctrinal take, ruin is perceived as a full-fledged historical monument representing autonomous values. Highly polemic against the doctrine and theory is the practice expressed in concrete interventions in the substance and surroundings of a historical monument. It can thus be stated that the entire post-war period was one of affirmation and praise of the Rebuilding/Reconstruction/Restoration project. The Rebuild slogan has taken root as a positive and creative idea. In order to implement the doctrinal concept of the protection of ruins, there is a purpose behind restoring the social skill of perceiving the beauty of historical ruins as signs in the landscape. And, there is a purpose in educating the community in terms of to what extent ruins, without a useful function of their own, may be useful or useable anyway – as a regional attraction, a imagination-inspiring magnet attracting tourists. This poses a considerable challenge to experts in cultural goods protection: not only should they demonstrate an in-depth recognition of restoration/conservation doctrines but also render themselves acquainted with information, educational, and negotiation techniques – in order to contribute to the decisions regarding the lot of historical monuments, historical ruins in particular.
W ujęciu doktrynalnym ruina jest postrzegana jako pełnoprawny zabytek, o autonomicznych wartościach. Natomiast charakter wysoce polemiczny z doktryną i teorią ma praktyka wyrażająca się w konkretnych ingerencjach w substancję zabytkową i otoczenie zabytku. Można powiedzieć, że cały okres powojenny, to okres afirmacji, pochwały odbudowy. Hasło odbudowy zakorzeniło się, jako pozytywne i twórcze. Dla realizacji koncepcji doktrynalnej ochrony ruin celowe jest przywrócenie społecznej umiejętności postrzegania piękna ruin historycznych, jako znaków w krajobrazie. Celowe jest edukowanie społeczności na ile ruiny bez własnej funkcji użytkowej mogą być jednak użyteczne, jako atrakcja regionalna, magnes przyciągający turystów i budzący wyobraźnię. To duże wyzwanie dla specjalistów z zakresu ochrony dóbr kultury, którzy nie tylko powinni dogłębnie poznawać doktryny konserwatorskie, rozumieć istotę zabytku, ale także zaznajamiać się z technikami informacyjnymi, edukacyjnymi i negocjacyjnymi, by móc mieć wpływ na podejmowane decyzje o losach kolejnych zabytków, w tym szczególnie ruin historycznych.
Źródło:
Ochrona Dziedzictwa Kulturowego; 2020, Nr 10; 101--114
2543-6422
Pojawia się w:
Ochrona Dziedzictwa Kulturowego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Programy ochrony i opieki nad zabytkami – niedoceniony element polskiego systemu ochrony zabytków
Programs for the protection and care of monuments - an underestimated element of the Polish system of monument protection
Autorzy:
Siwek, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/113900.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Politechnika Lubelska. Polski Komitet Narodowy Międzynarodowej Rady Ochrony Zabytków
Tematy:
ochrona zabytków i miejsc
dbałość o zabytki i miejsca historyczne
opieka nad zabytkami i miejscami
zarządzanie dziedzictwem
samorząd
dokumenty strategiczne
protection of historic monuments and sites
care for historic monuments and sites
guardianship of monuments and sites
heritage management
local government
strategic documents
Opis:
Under the Act of 23 July 2003 on the Protection and Guardianship of Monuments, a coherent model for caring for historic monuments and sites on both central and local levels was introduced. This concept is intertwined with monitoring and flow of information. The system of managing documents is aimed at optimising actions pertaining to the protection of cultural heritage. As there is a clear hierarchy of these documents, which can also correlate with each other, there are sound reasons behind establishing a coherent protection policy – from municipal/communal level to the central one. National, regional, district, and municipal/communal programmes pertaining to care for historic monuments and sites are strategic tools which shape policy, direct actions towards specific aims, and reflect the will. In a number of cases, however, no programmes have ever been developed. Administrative and legal supervision is still the predominant model in the protection of monuments and sites. The period of 2003 - 2016 was the time to „become familiar” with the new tool applied in heritage protection and management. One should learn from these experiences and promote the idea of devising a coherent strategy aimed at protecting historic monuments and sites by implementing programmes on all administrative levels.
Źródło:
Ochrona Dziedzictwa Kulturowego; 2016, 1; 107-115
2543-6422
Pojawia się w:
Ochrona Dziedzictwa Kulturowego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pomniki Historii, a doświadczenia Światowego Dziedzictwa - rozważania na przykładzie drewnianej architektury sakralnej
Monuments of History and the experience of World Heritage - reflections on the example of wooden sacral architecture
Autorzy:
Siwek, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1204843.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Politechnika Lubelska. Polski Komitet Narodowy Międzynarodowej Rady Ochrony Zabytków
Tematy:
pomnik historii
Lista Światowego Dziedzictwa UNESCO
zarządzanie dziedzictwem
ochrona dóbr kultury
sakralna architektura drewniana
monument of history
UNESCO World Heritage List
heritage management
protection of cultural heritage
sacred wooden architecture
Opis:
Sukces i dynamiczny rozwój Listy Światowego Dziedzictwa ukazuje nośność koncepcji wskazania elitarnej grupy dóbr istotnych dla globalnej społeczności ze względu na wartość. Jednocześnie ewolucja listy ujawnia zagrożenia rozmywania się przekazu i dewaluacji wartości wpisów, po przekroczeniu ilościowej masy krytycznej. Na gruncie polskim można dostrzec analogiczne procesy i zagrożenia w stosunku do grupy dóbr najcenniejszych – Pomników Historii. Skłania to do pytań o analogie i różnice obu zbiorów dóbr szczególnych oraz o możliwość polskiej recepcji światowych koncepcji ochrony. Doskonałą grupą referencyjną ukazującą niespójności systemowe są polskie zabytki drewnianej architektury sakralnej. Na tym przykładzie omawiana jest koncepcja „Seryjnych pomników historii”. Związanie owej koncepcji z obowiązkiem opracowywania planów zarządzania, jako wyrazu aktywnej postawy ochronnej, może przyczynić się do optymalizacji systemu ochrony dóbr o najwyższej wartości. Jednocześnie zawarte w metodyce planów zarządzania analizy porównawcze mogą stać się narzędziem racjonalizowania nowych uznań za pomnik historii, określenia granic reprezentacji zjawiska. Odwoływanie się do grupy zabytków, a nie do pojedynczego, autorytatywnie wskazanego reprezentanta ma znaczenie zarówno dla stanowienia ochrony, jak i edukacji o dziedzictwie oraz prezentacji dziedzictwa kulturowego kraju. Nie ulega wątpliwości, że zbiór pomników historii i podzbiór dóbr światowego dziedzictwa powinny w polskim systemie ochrony zabytków wyróżniać się, jako dobra najcenniejsze, zarówno pod względem prestiżowym, jak i ze względu na skuteczność oraz standardy ochrony precyzowane w planach zarządzania.
The success and dynamic development of the World Heritage List shows the carrying capacity of the concept of identifying an elite group of goods important to the global community in terms of value. At the same time, the evolution of the list reveals threats of blurring of the message and compromising the value of entries after exceeding the critical quantitative mass. In the Polish context, one can see analogous processes and threats in relation to the group of the most valuable property - the Monuments of History. This raises questions about analogies and differences between the two sets of special assets and about the possibility of the Polish reception of the world's concepts of protection. An excellent reference group showing system inconsistencies are Polish monuments of wooden sacral architecture. It is on this example that the concept of "Serial monuments of history" is being discussed. The connection of this concept with the obligation to develop management plans as an expression of an active protective attitude may contribute to the optimization of the system of protection of the property of the highest value. At the same time, comparative analyses included in the management plan methodology may become a tool for rationalizing new recognitions of monument of history, determining the limits of the phenomenon's representation. Referring to a group of monuments, and not to a single, authoritatively appointed representative, is important both for the establishment of protection and education about heritage, as well as for the presentation of the cultural heritage of the country. There is no doubt that the collection of historical monuments and the subset of world heritage in the Polish system of monument protection should stand out as the most valuable assets, both in terms of prestige and due to the effectiveness and standards of protection specified in the management plans.
Źródło:
Ochrona Dziedzictwa Kulturowego; 2019, 7; 167-179
2543-6422
Pojawia się w:
Ochrona Dziedzictwa Kulturowego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Szanowni Czytelnicy!
Autorzy:
Siwek, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2107154.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Narodowy Instytut Dziedzictwa
Źródło:
Ochrona Zabytków; 2020, 2; 3-8
0029-8247
Pojawia się w:
Ochrona Zabytków
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Szanowni Czytelnicy!
Dear Readers!
Autorzy:
Siwek, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2107157.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Narodowy Instytut Dziedzictwa
Źródło:
Ochrona Zabytków; 2020, 1; 3-12
0029-8247
Pojawia się w:
Ochrona Zabytków
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
WNĘTRZA DWORU Z DROGINI – UTRACONE I ODZYSKANE
INTERIOR OF THE MANOR HOUSE IN DROGINIA - LOST AND RECOVERED
Autorzy:
Hauduch, Henryka
Siwek, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/537671.pdf
Data publikacji:
2007
Wydawca:
Narodowy Instytut Dziedzictwa
Tematy:
INTERIOR OF THE MANOR HOUSE IN DROGINIA
dwór w Drogini
dwór polski
zabudowania dworskie
siedziby ziemiaństwa
drewniany kościół w Drogini
rekonstrukcja dworu w Drogini
funkcja muzealna dworu
funkcje dworu
wyposażenie wnętrz dworskich
Opis:
The manor house in Droginia, a village located near Myślenice, is a typical example of a residence of medium wealthy landowners from the nineteenth century and the first half of the twentieth century. The turbulent post-war history of the building, and the struggle for saving and recreating it in the Vistula Ethnographic Park in Wygiełzow illustrate the complicated conservation of this category of residences. The manor house was connected with four families – the Jordans, the Brzechwas, the Dąbskis and the Bzowskis. There is no information about the Jordan residence in the sixteenth-seventeenth century. The Brzechwa manor house from the second half of the seventeenth century is documented as partly devastated already at the beginning of the eighteenth century. The wooden Baroque manor house of Adam Jordan, erected in 1730, survived within its walls to the twentieth century. The nineteenth and twentieth century, when the Droginia landed estate belonged to the Dąbski (after 1760-ca. 1866) and Bzowski (ca. 1866-1945) families, coincided with an expansion and modernisation of the residence, accomplished in stages. The post-war years denoted careless exploitation and failed attempts at adapting the building. The manor house ceased to exist in 1985, when it was pulled down in connection with the construction of the Dobczyce water reservoir. The construction elements and outfitting details were temporarily secured. In 1996 the Museum in Chrzanow purchased the Droginia manor house to reconstruct it in the Vistula Ethnographic Park in Wygiełzow. The recreation of the manor house was conducted in 1999-2006, and followed by the organisation of an exposition of interiors. The authors of the arrangement resorted to sparse iconographic sources – photographs from the early twentieth century. The interiors were reconstructed by preserving the fundamental feature of the original: an enfilade configuration. At dining room and music room with catering facilities are located in a part of the manor house adapted to new tasks created by the commercial exploitation of the building. The museum part includes five rooms with a faithfully reconstructed division of the interior. The museum exposition is limited to a presentation of the most important functions fulfilled by the manor house as a residence of a multi-generational family and an administration centre of a landed estate. The display includes the living room, the study of the master of the house, the room of the lady of the house, the room of a live-in relative, and the bedroom of the parents and small children. Due to the lack of authentic outfitting, the designers referred to analogies with other identical interiors from the period. The living room is designed in the Biedermeier style, the room of the lady of the house – in the Louis Philippe style, the study of the master of the house – in a style characterstic for the interwar period, while all the remaining interiors display an eclectic style. A valuable element of the outfitting are four tile stoves, three of which were built out of painted tiles from the Droginia manor house and originate from the early twentieth century. Plans for the future foresee arranging the surrounding of the manor house – a park and a farmstead complex. Little Poland has thus regained another historical monument documenting the culture of the Polish manor house. The exposition, created in accordance with the model-structural method and featuring typical outfitting from the epochs of concrete interiors, is an important supplement of the historical cultural panorama of Little Poland. References to the history of the owner’s family endow it with an individual character. This is a noteworthy museum undertaking in view of the fact that during the post-war period we lost many more historical manor house interiors than managed to regain.
Źródło:
Ochrona Zabytków; 2007, 2; 67-79
0029-8247
Pojawia się w:
Ochrona Zabytków
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Hammershus - dobre praktyki i zarządzanie trwałą ruiną
Hammershus Castle - "Good Practices" and Managing Permanentl Ruin
Autorzy:
Siwek, Andrzej
Trafas-Wołoszyn, Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/113830.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Politechnika Lubelska. Polski Komitet Narodowy Międzynarodowej Rady Ochrony Zabytków
Tematy:
ruina historyczna
ochrona krajobrazu
zarządzanie dziedzictwem
konserwacja
zamek Hammershus
historical ruins
landscape protection
heritage management
conservation
Hammershus castle
Opis:
Zamek Hammershus, to średniowieczna, duńska warownia na wyspie Bornholm. W ruinie od połowy XVIII w. Dewastację powstrzymano w 1822, gdy ruinę zamku uznano za zabytek. Zamek, dominujący w widokach północnego wybrzeża wyspy stał się celem wędrówek romantycznych turystów. Decydujące prace konserwatorskie przeprowadził Peter Hauberg w latach 1885 – 1928, programowo powstrzymując się od rekonstrukcji. Funkcje recepcyjne pomieszczono w zabudowaniach opodal ruin. Polityka ochronna prowadzona od 1907 r. wiązała się z wykupem terenów wokół zamku i systematycznym usuwaniem okolicznych budowli. W 1969r. koncepcję centrum informacyjnego, ukrytego w krajobrazie stworzył Jørn Utzon. W 2013 podjęto realizację jego koncepcji. Projekt opracował duński zespół Arkitema, we współpracy z Buro Happold, i Ch. Harlangiem. Nowoczesne centrum interpretacji zabytku oddane do użytku w 2018 r. jest odsunięte od ruin i ukryte w formach terenu. Ochrona zamku Hammershus jest podporządkowana zachowaniu jego historycznej formy – trwałej ruiny. Jest również prowadzona w sferze krajobrazowej. Nowe centrum recepcyjne zlokalizowano i zaprojektowano tak, by nie konkurowało z formą historyczną i krajobrazem. Model zarządzania zamku Hammershus to przykład dobrej praktyki w ochronie dziedzictwa kulturowego i zabytkowych ruin. Istotą jest wykorzystanie atrakcyjności ruiny historycznej, jako obiektu przyciągającego odwiedzających oraz oddalenie współczesnych funkcji komercyjnych od zabytku wraz ze stworzeniem nowych możliwości kontemplacji zabytku oraz rygorystyczną ochroną krajobrazu.
Hammershus is a medieval Danish castle on the Bornholm island. In 1743 Hammershus was finally abandoned as a stronghold. The fortress was partially demolished around 1750. The ruins were put on the national historic register in 1822. From 1885, until his death in 1928, P. C. Hauberg was in charge of the extensive restoration work. After that, the castle remained a picturesque ruin. The conservation policy, which was taken from 1907, includes the purchase of land around the castle and systematic removal of the surrounding buildings. In 1969 Jørn Utzon created the concept of the information center hidden in the landscape. In 2013, his concept was implemented. The project was developed by the Danish team Arkitema, in cooperation with Buro Happold, and Ch. Harlang. The modern information center put into use in 2018. Building is removed from the ruins and hidden in the nearby slope. The protection of Hammershus Castle is subordinated to preserving its historical form - a permanent ruin. It is also conducted in the landscape sphere. The new reception center was located and designed so as to not compete with the historical ruin and landscape. The Hammershus castle management model is an example of good practice in protecting cultural heritage and historic ruins. The main point is to use the attractiveness of the historical ruins, as an object that attracts visitors.The remoteness of modern commercial functions from the monument create new possibilities for contemplating the castle ruins and contributes to strict landscape protection.
Źródło:
Ochrona Dziedzictwa Kulturowego; 2018, 6; 163-176
2543-6422
Pojawia się w:
Ochrona Dziedzictwa Kulturowego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-10 z 29

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies