Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Siwecki, Leon" wg kryterium: Autor

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-15 z 15
    Tytuł:
    Prospettiva cristocentrica della creazione nel Nuovo Testamento
    The Christocentric Perspective of Creation in the New Testament
    Autorzy:
    Siwecki, Leon
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/19944792.pdf
    Data publikacji:
    2021
    Wydawca:
    Wydawnictwo Diecezjalne i Drukarnia w Sandomierzu
    Tematy:
    Jezus Chrystus
    Nowy Testament
    teologia stworzenia
    Jesus Christ
    New Testament
    theology of creation
    Opis:
    Nauczanie Nowego Testamentu w zakresie teologii stworzenia koncentruje się na wydarzeniu Jezusa Chrystusa. Pisma Nowego Testamentu ukazują „Boga, który ożywia umarłych i powołuje do istnienia to, czego jeszcze nie ma” (Rz 4,17). Przesłanie Nowego Testamentu przedstawia zbawcze działanie Boga w Jezusie Chrystusie, także w kontekście teologii stworzenia. Wzajemna korelacja stworzenia i historii zbawienia jest niezbędna dla zrozumienia przesłania teologii stworzenia, które w rzeczywistości osadza się na zapowiedzi odkupienia dokonanego przez Jezusa Chrystusa. Innymi słowy, refleksja nad stworzeniem wypływa z refleksji nad zbawieniem, które jest nierozerwalnie związane z wydarzeniem Chrystusa. Uznanie Chrystusa za jedyny „początek i koniec” wszystkich rzeczy, kieruje nasze spojrzenie w kierunku obietnicy odkupienia stworzenia od wszelkich przejawów zła, które dotyka je obecnie. Jest jednocześnie zaproszeniem do odrzucenia wszelkiego dualizmu. Nie można zatem „odrywać” od siebie porządku „natury” oraz „łaski i prawdy”, z drugiej zaś strony, nie oznacza to wszystko prostej identyfikacji tych dwóch porządków.
    New Testament teaching on the theology of creation underlines the event of Jesus Christ. The New Testament Scriptures describe "God who gives life to the dead and calls into being things that were not" (Rom 4:17). The New Testament message presents God's saving action in Jesus Christ, also in the context of the theology of creation. The inter-correlation of creation and salvation history is essential to understanding the message of creation theology, which is actually based on the announcement of the redemption accomplished by Jesus Christ. In other words, reflection on creation flows from reflection on salvation, which is inseparable from the Christ event. Recognizing Christ as the only "beginning and end" of all things directs our gaze toward the promise to redeem creation from all dimensions of evil that affects it today. It is at the same time an invitation to reject all duality. Therefore, one cannot "separate" the order of "nature" and "grace and truth" from each other, however, this does not mean a simple identification of these two orders.
    Źródło:
    Studia Sandomierskie. Teologia-Filozofia-Historia; 2021, 28; 159-176
    0208-7626
    Pojawia się w:
    Studia Sandomierskie. Teologia-Filozofia-Historia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Trinity and Church in the Light of Vatican IIs Constitution Lumen Gentium
    Trójca i Kościół W świetle konstytucji Lumen Gentium Soboru Watykańskiego II
    Autorzy:
    Siwecki, Leon
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2040621.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    Trójca Święta
    Ojciec
    Syn
    Duch Święty
    Kościół
    eklezjologia
    Vaticanum II
    Lumen Gentium
    Trinity
    Father
    Son
    Holy Spirit
    Church
    ecclesiology
    Opis:
    Konstytucja dogmatyczna o Kościele Lumen gentium przyczyniła się do pogłębienia analizy trynitarnego charakteru Kościoła. Relacja owa dotyka nie tylko natury początku Kościoła, ale odnosi się również do jego permanentnej struktury, zgodnie z twierdzeniem patrystycznym Ecclesia de Trinitate. Jego struktura jest de unitate Patris et Filii et Spiritus Sancti plebs adunata (LG 4). Ecclesia de Trinitate wskazuje nie tylko na fakt, że Kościół rodzi się z tajemnicy trynitarnej Boga, lecz także przypomina, że jego natura jest przeniknięta Trójcą. Życie oraz posłannictwo Kościoła można ująć, w sposób analogiczny, w perspektywie życia wewnątrztrynitarnego. Tym samym Kościół stanowi owoc Boskiego planu zbawienia. Bierze początek z odwiecznej i szczodrobliwej miłości Ojca (LG 2). Owa miłość objawiła się i zrealizowała poprzez wcielenie, śmierć i zmartwychwstanie Syna (LG 3) oraz poprzez nieustanną i ożywiającą obecność Ducha Świętego (LG 4). Należy jednak rozważnie wyrażać owe istotne relacje, unikając „nieuzasadnionych” i wymuszonych odniesień struktury Kościoła do natury Boga Trójjedynego. Warto bowiem pamiętać, jak przypomniał Kard. Ratzinger (OR 8.11.2000), o ostrożności wobec rozprzestrzeniającej się tendencji, która bezpośrednio transponuje tajemnicę trynitarną na strukturę Kościoła.
    The whole itinerary of the Vatican II's dogmatic constitution Lumen Gentium on the Church is permeated with a trinitarian outlook. The Church has her origin in the Father's eternal plan of salvation. She not only is the result of his paternal love but also finds in the beatific communion with the Father her destiny and goal (LG 2). The universal project of Father's salvation is realized by the Son who enjoys unconditional primacy within that plan (LG 3). Originating in the mystery of Father's eternal plan of love and born of the paschal mystery of Jesus Christ's death and resurrection, the Church cannot live without the life given to her by the mission of the Holy Spirit. Therefore, the Church, whose origin is in the Father's love which comes into effect through the paschal mystery of the Son, is vivified and renewed by the Spirit (LG 4). The Church is thus the work of the Trinity. This is the fundamental understanding of the Church in Lumen Gentium. The Church of Vatican II is the “Ecclesia de Trinitate”. The Church is “a people made one with the unity of the Father, the Son and the Holy Spirit”.
    Źródło:
    Roczniki Teologiczne; 2015, 62, 2; 153-173
    2353-7272
    Pojawia się w:
    Roczniki Teologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    O doktorze łaski syntetycznie
    About the Doctor of Grace Synthetically
    Autorzy:
    Siwecki, Leon
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2040632.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Źródło:
    Roczniki Teologiczne; 2015, 62, 2; 266-271
    2353-7272
    Pojawia się w:
    Roczniki Teologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Linguaggio Teologico su Dio incomprensibile e ineffabile
    Theological Language on the Incomprehensible and Ineffable God
    Język teologiczny o Bogu niepojętym i niewysłowionym
    Autorzy:
    Siwecki, Leon
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2034984.pdf
    Data publikacji:
    2022-02-24
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    tajemnica
    język teologiczny
    analogia
    mystery
    theological language
    analogy
    Opis:
    L’articolo sviluppa alcune riflessioni circa la conoscenza «teologica» di Dio, le sue condizioni di possibilità, la sua natura, i suoi strumenti e i suoi limiti. La conoscenza teologica di Dio è quella che scaturisce dalla sua libera autocomunicazione, ed è dunque distinta, senza esserne separata, dalla conoscenza «naturale». In primo luogo l’articolo presenta il concetto teologico di Mistero poi riflette i limiti e i modelli del linguaggio teologico su Dio; alla fine approfondisce l’idea dell’analogia, come regola cristiana del linguaggio su Dio. La conoscienza cristiana di Dio non è soltanto conoscenza dell’Essere assoluto, ma anche e propriamente dell’Essere personale e interpersonale in dialogo con noi. La conoscenza personale ha certo un momento concettuale, in quanto si tratta di conoscenza propriamente umana, ma anche e soprattutto una profondità a‑concettuale, in quanto si basa sulla simpatia o più profondamente sulla «connaturalità» (connaturalitas, per usare il termine di San Tommaso), che indica un momento di libera scelta (tendenzialmente reciproca), e sulla presenza del «Tu» come realtà della nostra vita. Ogni linguaggio teologico suppone un’esperienza religiosa come incontro personale col Dio della fede, incomprensibile e ineffabile.
    Artykuł prezentuje refleksje na temat „teologicznego” poznania Boga, jego założeń i możliwości, jego natury, narzędzi i limitów. Teologiczne poznanie Boga jest tym, co wypływa z Jego swobodnego komunikowania się. Autor przedstawia w pierwszej kolejności teologiczną koncepcję Tajemnicy, a następnie odzwierciedla ograniczenia i modele języka teologicznego na temat Boga; na koniec pogłębia ideę analogii, jako chrześcijańskiej reguły językowej mówienia o Bogu. Chrześcijańskie poznanie Boga to nie tylko, na miarę ludzkich możliwości, poznanie Bytu absolutnego, ale także i przede wszystkim poznanie bytu osobowego i międzyosobowego w dialogu z nami. Wiedza osobista posiada moment pojęciowy, gdyż jest wiedzą ściśle ludzką, ale także i przede wszystkim głębię a-pojęciową, gdyż opiera się na relacji, na „współodczuwaniu” (connaturalitas, używając terminu św. Tomasza), które wskazują na moment wolnego wyboru i na obecność „Ty”, jako rzeczywistości naszego życia. Każdy język teologiczny zakłada przeżycie religijne, jako osobiste spotkanie z Bogiem wiary, niepojętym i niewysłowionym.
    The article develops some reflections on the “theological” knowledge of God, conditions of its possibility, its nature, its tools, and its limits. The theological knowledge of God is that which springs from his free self-communication, and is therefore distinct, without being separated from it, from «natural» knowledge. In the first place, the article presents the theological concept of Mystery and then reflects the limits and models of the theological language on God; at the end he deepens the idea of analogy, as a Christian rule of language on God. The Christian conscience of God is not only knowledge of absolute Being, but also and properly of personal and interpersonal Being in dialogue with us. Personal knowledge certainly has a conceptual moment, as it is a strictly human knowledge, but also and above all an a-conceptual depth, as it is based on sympathy or more deeply on “connaturality” (Latin connaturalitas, to use the term of St. Thomas), which indicates a moment of free choice (basically reciprocal), and on the presence of the “You” as the reality of our life. Every theological language presupposes a religious experience as a personal encounter with the God of faith, incomprehensible and ineffable.
    Źródło:
    Roczniki Teologiczne; 2022, 69, 2; 37-55
    2353-7272
    Pojawia się w:
    Roczniki Teologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The Kingdom of God in Jezus Message
    Królestwo Boże w przesłaniu Jezusa
    Autorzy:
    Siwecki, Leon
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2035242.pdf
    Data publikacji:
    2019-12-10
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    Królestwo Boże
    Jezus Chrystus
    Kościół
    Kingdom of God
    Jesus Christ
    Church
    Opis:
    Pojęcie „Królestwo Boże” nie zostało odkryte przez Chrystusa czy Kościół pierwotny. Posiada ono głębokie korzenie w teologii i w historii Izraela. Nadejście Królestwa Bożego stanowi klucz do odczytania zbawczej misji Jezusa Chrystusa. Sam Chrystus nigdy nie zdefiniował rzeczywistości Królestwa Bożego. Rzeczywistość tę przybliżał słuchaczom poprzez przypowieści i obrazy. Najbardziej wyrazisty biblijny opis Królestwa Bożego znajdujemy w liście św. Pawła do Rzymian 14,17: „Bo królestwo Boże – to nie sprawa tego, co się je i pije, ale to sprawiedliwość, pokój i radość w Duchu Świętym”. W Jezusie Chrystusie realizuje się odwieczne przymierze Boga z człowiekiem. Chrystus Pan jest wcielonym objawieniem Boga, który jest bogaty w miłosierdzie. Miłość Boża została nam dana w Jezusie przez Ducha Świętego. Chrystus, inaugurując Królestwo Boże na ziemi, zrealizował odwieczną wolę Boga Ojca. To Jezus Chrystus jest Królestwem Bożym i dlatego w Jego Osobie realizuje się w pełni istota Królestwa. Królestwo Boże stanowi poprzez miłość akt komunii Boga z człowiekiem.
    In Jesus the Father wanted to establish the covenant definitely. Christ is the incarnate revelation of God who is “rich in mercy.” The Father’s love is freely given in Jesus through the Spirit. Jesus perceived this as being the Kingdom of God that was to come through him into the world as God's unconditional love which knows no limits in fulfilling the age old promise of salvation for every person and the whole of creation. “To carry out the will of the Father Christ inaugurated the Kingdom of heaven on earth” (LG 3).
    Źródło:
    Roczniki Teologiczne; 2019, 66, 2; 119-134
    2353-7272
    Pojawia się w:
    Roczniki Teologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Relationship between the Universal Church and the Local Churches
    Relacja między Kościołem powszechnym a Kościołami lokalnymi
    Autorzy:
    Siwecki, Leon
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2036842.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    Kościół powszechny
    Kościół lokalny
    in quibus et ex quibus
    eklezjologia
    Communionis notio
    universal Church
    local Church
    ecclesiology
    Opis:
    W relacji między Kościołem powszechnym a Kościołami lokalnymi zasadniczo wykluczone są dwie fałszywe opcje. Pierwsza podkreśla, że Kościół powszechny jest prostym rezultatem federacji już istniejących Kościołów lokalnych. Druga wskazuje, że Kościół lokalny jest po prostu jednostką administracyjną lub częścią Kościoła powszechnego. Chociaż Kościół powszechny ma pierwszeństwo ontologiczne przed Kościołem lokalnym, jak wskazuje list Communionis notio, to jednak Kościół lokalny jest konkretną manifestacją Kościoła powszechnego w określonym czasie i przestrzeni, ponieważ Kościół powszechny konstytuuje się z Kościołów lokalnych oraz jest w nich obecny. Terminy w formule in quibus et ex quibus są równie istotne, jak i ich wzajemne odniesienia.
    In the relationship between the universal Church and the local Churches, two false options are generally excluded. The first underlines that the universal Church is the simple result of a federation of already existing local Churches. The second emphasizes that the local Church is simply an administrative subdivision or part of the universal Church. Though the universal Church is ontologically prior to the local Church, as the letter Communionis notio claims, yet the local Church is the concrete manifestation of the universal Church in a determined time and space, as the universal Church exists “in and from” the local Churches. The terms in the formula in quibus et ex quibus are equally essential as is the relationship between them.
    Źródło:
    Roczniki Teologiczne; 2018, 65, 2; 101-117
    2353-7272
    Pojawia się w:
    Roczniki Teologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Lo sviluppo del dogma secondo Edouard Dhanis
    Le dévelopement des dogmes selon Edouard Dhanis
    Rozwój dogmatów według Edwarda Dhanisa
    Autorzy:
    Siwecki, Leon
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/956338.pdf
    Data publikacji:
    2004
    Wydawca:
    Wyższe Seminarium Duchowne w Łodzi
    Opis:
    Belgijski teolog Edward Dhanis, omawiając zagadnienie rozwoju dogmatów, precyzuje trzy fundamentalne zasady, które winny wyjaśnić jego istotę. Po pierwsze: prawdy, które stają się wyraźnym przedmiotem wiary, muszą być zawarte przynajmniej implicite w doktrynie apostołów w taki sposób, aby mogły stanowić wierną wykładnię wiary; po drugie: prawdy, które stają się poprzez rozwój dogmatów przedmiotem wiary w sposób explicite, powinny być zawarte w objawionym depozycie przynajmniej w taki sposób, aby Magisterium mogło je odkryć jako prawdy do wierzenia, bez konieczności nowego objawienia; po trzecie: prawdy, które poprzez rozwój dogmatów stają się wyraźnym przedmiotem wiary, powinny być zawarte w depozycie objawionym przynajmniej w sposób implicite, jako przedmiot formalnego świadectwa ze strony Boga (l’objet d’un témoignage formel de Dieu). Koncepcja Edwarda Dhanisa dąży do ukazania komplementarności drogi intelektualnej i vitalnej rozwoju dogmatów. Nie jest bowiem wystarczające stwierdzenie, że rozwój dogmatów dokonuje się na płaszczyźnie intelektualnej i konceptualnej przy asystencji „negatywnej” Ducha Świętego, którego rola sprowadzałaby się do „ochrony” przed ostatecznymi błędami logicznego poznania ludzkiego. Progresywny rozwój objawionego depozytu wiary dokonuje się także poprzez pozytywny wpływ wiary całego Kościoła.
    Źródło:
    Łódzkie Studia Teologiczne; 2004, 13; 153-172
    1231-1634
    Pojawia się w:
    Łódzkie Studia Teologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Lo Spirito Santo co-istituisce la Chiesa. La concezione di Francesco Lambiasi
    Holy Spirit Co-Institutes the Church. Francesco Lambiasis Conception
    Autorzy:
    Siwecki, Leon
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1601468.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    Spirito Santo
    Chiesa
    pneumatologia
    ecclesiologia
    Holy Spirit
    Church
    pneumatology
    ecclesiology
    Opis:
    Lo Spirito Santo è tra gli artefici principali della Chiesa. Insieme a Gesù Cristo, lo Spirito Santo è l’artefice co-istituente della Chiesa, del suo essere originario e di tutto il suo sviluppo ulteriore. Lo Spirito Santo è principale perché la Chiesa è per definizione “communio sanctorum”, comunità dei santificati dalla grazia di Cristo per opera dello Spirito Santo. Tutto ciò che concerne la grazia, sebbene sia frutto dell’azione comune della Trinità, per appropriazione spetta allo Spirito Santo.
    Pneumatological dimension of salvation is seen as essential in the perspective of ecclesiology. The Church is the community of the redeemed because they received the Spirit of the crucified and risen Lord. It was in the Spirit, and only in Him, the Church appears as an authentic community of salvation, which is open to every man. Moreover, only in the Spirit is possible appropriate understanding of the mystery of the Church in its various stages of existence. In this context it is useful to present the concept of an Italian theologian Francesco Lambiasi.
    Źródło:
    Teologia w Polsce; 2015, 9, 1; 17-37
    1732-4572
    Pojawia się w:
    Teologia w Polsce
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Kościół jako Corpus Mysticum Christi według Emila Merscha
    The Church as the Corpus Mysticum Christi according to Emile Mersch
    Autorzy:
    Siwecki, Leon
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2037800.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    Jezus Chrystus
    Kościół
    Mistyczne Ciało Chrystusa
    chrystologia
    eklezjologia
    Emile Mersch
    Jesus Christ
    Church
    Mystical Body of Christ
    Christology
    Ecclesiology
    Opis:
    Trójjedyny Bóg staje się celem człowieka, zaś Kościół jawi się jako historyczne przedłużenie odkupieńczego aktu Chrystusa. Perspektywa Kościoła, jako Mistycznego Ciała, została ukazana przez Emila Merscha w kluczu Jezusa Chrystusa. Właściwie rozumiana eklezjologia znajduje swoje uzasadnienie w chrystologii. Życie i działanie Kościoła winny upodabniać się do życia i działania Jezusa Chrystusa. Autor artykułu prezentuje powyższe zagadnienia w czterech blokach tematycznych: 1. Tożsamość Kościoła w Jezusie Chrystusie; 2. Eklezjologia odczytywana w kluczu chrystologii; 3. Widzialny i duchowy porządek Mistycznego Ciała; 4. Mistyczne Ciało miejscem przebóstwienia człowieka.
    The Triune God becomes the sense of the man, while the Church appears as a historical extension of the redemptive act of Christ. The perspective of the Church as the Mystical Body has been shown by Emile Mersch in the key of Jesus Christ. Ecclesiology properly understood is justified in christology. The life and activity of the Church must be conformed to life and work of Jesus Christ. The article presents the above questions in four thematic blocks: 1. Identity of the Church in Jesus Christ; 2. Ecclesiology read in the key of christology; 3. Visible and spiritual order of the Mystical Body; 4. Mystical Body as the place of man's deification.
    Źródło:
    Roczniki Teologiczne; 2017, 64, 2; 153-166
    2353-7272
    Pojawia się w:
    Roczniki Teologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    La storicità della dottrina cristiana alla luce del Concilio Vaticano II
    Historyczność doktryny chrześcijańskiej w świetle Soboru Watykańskiego II
    Autorzy:
    Siwecki, Leon
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/502822.pdf
    Data publikacji:
    2005
    Wydawca:
    Wyższe Seminarium Duchowne w Łodzi
    Opis:
    W nauczaniu soborowym, przede wszystkim w trzech konstytucjach: Lumen Gentium, Dei Verbum oraz Gaudium et Spes poruszana jest problematyka historyczności formuł i definicji dogmatycznych, spotkania dogmatu z historią. Rozwój dogmatów dokonuje się w płaszczyźnie dziejów Ludu Bożego, gdzie obok Urzędu Nauczycielskiego Kościoła znajduje swoje miejsce sensus fidei ogółu wierzących, namaszczonych Duchem Świętym. W poszczególnych dokumentach Vaticanum II znajdują się różnorako rozłożone akcenty dotyczące historyczności doktryny chrześcijańskiej oraz rozwoju dogmatów. Relacja zachodząca pomiędzy absolutnym i historycznym wymiarem prawdy objawionej nie ma nic wspólnego z relatywizmem. Z nauczania Soboru Watykańskiego II wynika, że nie należy mieszać historyczności przepowiadania doktrynalnego (dla którego żadna formuła nie może być wyczerpująca w swej treści) z historycyzmem relatywistycznym (dla którego żadna prawda nie może być ujęta w formułę lingwistyczną).
    Źródło:
    Łódzkie Studia Teologiczne; 2005, 14; 75-94
    1231-1634
    Pojawia się w:
    Łódzkie Studia Teologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    John Paul II’s Idea of Trinitarian Ecclesiology
    Jana Pawła II idea eklezjologii trynitarnej
    Autorzy:
    Siwecki, Leon
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/502846.pdf
    Data publikacji:
    2005
    Wydawca:
    Wyższe Seminarium Duchowne w Łodzi
    Opis:
    Poprzez ukazanie natury Kościoła w relacji do Trójcy Świętej oraz przywołanie odniesienia communio eklezjalnej do communio trynitarnej, Konstytucja dogmatyczna o Kościele Lumen gentium przyczyniła się do pogłębienia analizy trynitarnego charakteru Kościoła. Relacja owa dotyka nie tylko natury początku Kościoła, ale odnosi się również do jego permanentnej struktury, zgodnie z twierdzeniem patrystycznym Ecclesia de Trinitate. Oznacza to, że Kościół nie tylko rodzi się z tajemnicy trynitarnej, lecz również jest przeniknięty Trójcą; jego struktura jest de unitate Patris et Filii et Spiritus Sancti plebs adunata. Nauczanie Jana Pawła II wskazuje, że Kościół odbija w sobie communio trynitarną, kroczy w kierunku Trójcy. Jest miejscem spotkania historii trynitarnej Boga z historią człowieka. Kościół stanowi obecność Trójcy Świętej w czasie.
    Źródło:
    Łódzkie Studia Teologiczne; 2005, 14; 59-74
    1231-1634
    Pojawia się w:
    Łódzkie Studia Teologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Refleksje o Kościele w perspektywie communio według Severino Dianicha
    Reflections on the Church in the Perspective of communio According to Severino Dianich
    Autorzy:
    Siwecki, Leon
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/560675.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Wydawnictwo Diecezjalne i Drukarnia w Sandomierzu
    Tematy:
    Jezus Chrystus
    Kościół
    komunia
    przepowiadanie
    Severino Dianich
    Jesus Christ
    Church
    communion
    preaching
    Opis:
    Włoski teolog Severino Dianich poświęcił zagadnieniom eklezjologicznym wiele pu-blikacji. Znaczna część dotyczy komunijnego wymiaru Kościoła w kluczu przepowiadania. Przepowiadanie stanowi wydarzenie, które daje chronologiczny początek Kościołowi i jednocześnie dynamizuje jego rozwój. Dianich proponuje formułę: „Kościół urzeczywistnia przepowiadanie i przepowiadanie tworzy Kościół”. Kościół jako komunia może odpowiedzieć na jedno z zasadniczych pytań człowieka dotyczących możliwości poznania i zjednoczenia z Bogiem. Wcielenie Syna Bożego pozwala pokonać dysonans między Bogiem a człowiekiem i jednocześnie wypełnić lukę w koncepcji komunii z Bogiem według Starego Testamentu. Autor artykułu prezentuje powyższe zagadnienia w czterech punktach: istotne uściślenia; primum principium; perspektywa communio, ku podsumowaniu.
    Italian theologian Severino Dianich devoted many publications to the ecclesiological question. A significant part concerns the Communion of the Church in the key dimension of the preaching. Preaching is an event that gives a chronological beginning of the Church and at the same time a more dynamic development. Dianich proposes a formula”: “The Church realizes preaching and preaching makes the Church”. The Church as communion can answer on the one of the fundamental human questions regarding the possibility of cognition and union with God. The Incarnation of the Son of God overcomes the dissonance between God and man. At the same time it helps to fill a loophole in the concept of communion with God according to the Old Testament. The author of the article presents the above questions in four points: significant clarifications; primum principium; perspective of communio; toward the summary.
    Źródło:
    Studia Sandomierskie. Teologia-Filozofia-Historia; 2017, 24; 153-161
    0208-7626
    Pojawia się w:
    Studia Sandomierskie. Teologia-Filozofia-Historia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Trinitarian Images of the Church according to Bruno Forte
    Autorzy:
    Siwecki, Leon
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2134405.pdf
    Data publikacji:
    2022-09-30
    Wydawca:
    Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
    Tematy:
    Kościół
    Trójca Święta
    Lud Boży
    Ciało Chrystusa
    Świątynia Ducha
    Bruno Forte
    Church
    Holy Trinity
    People of God
    Body of Christ
    Temple of the Spirit
    Opis:
    The Vatican II Council was very much concerned about presenting us an idea of the Church which could serve as a reference point concerning her identity and mission in the world today. It wanted to express a vision of the Church which could elicit new enthusiasm among the faithful and offer a new alternative to the way the world perceived reality. In concretizing this vision, the Council chose trinitarian images and symbols of the Church, regarding them as basic for our time: the Church as the New People of God; the Church as the Body of Christ; and the Church as the Temple of the Holy Spirit. The article elucidates these images in the light of the thoughts of the Italian theologian Bruno Forte. For him, the Church can best be understood from a trinitarian point of view. The Church is an icon of the Holy Trinity, and her communion is structured in the image and likeness of the trinitarian communion.
    Sobór Watykański II był bardzo zatroskany o przybliżenie wizji Kościoła, która mogłaby służyć jako konkretna pomoc w uchwyceniu jego tożsamości i misji w dzisiejszym świecie; chciał przedstawić obraz Kościoła, który mógłby wzbudzić nowy entuzjazm wśród wiernych i zaproponować nową alternatywę dla postrzegania rzeczywistości przez świat. Konkretyzując tę wizję, Sobór wybrał spośród obrazów i symboli Kościoła idee o charakterze trynitarnym i uznał je za podstawowe dla naszych czasów: Kościół jako Nowy Lud Boży; Kościół jako Ciało Chrystusa; Kościół jako Świątynia Ducha Świętego. Artykuł wyjaśnia te obrazy w świetle myśli Brunona Fortego, włoskiego teologa, który podkreśla, że Kościół może być najlepiej zrozumiany z trynitarnego punktu widzenia. Kościół jest ikoną Trójcy Świętej, a jego komunia jest zbudowana na obraz i podobieństwo komunii trynitarnej.
    Źródło:
    Collectanea Theologica; 2022, 92, 3; 149-171
    0137-6985
    2720-1481
    Pojawia się w:
    Collectanea Theologica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Chrystologia pneumatologiczna w ujęciu Franciszka Lambiasiego
    Cristologia pneumatologica secondo Francesco Lambiasi
    Autorzy:
    Siwecki, Leon
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/31233906.pdf
    Data publikacji:
    2011
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    Jezus Chrystus
    Duch Święty
    chrystologia
    pneumatologia
    ekonomia zbawienia
    Wcielenie
    chrzest
    pascha
    Gesù Cristo
    Spirito Santo
    cristologia
    economia della salvezza
    incarnazione
    battesimo
    pasqua
    Opis:
    Come non si può separare l'economia del Cristo da quella dello Spirito, così, secondo Lambiasi, non si può isolare la cristologia dalla pneumatologia. Se si dovrà evitare ogni separazione tra cristologia e pneumatologia, bisognerà guardarsi ugualmente anche da ogni confusione, perché in fondo il Figlio e lo Spirito non si identificano, ma restano Persone distinte. Perciò, né la cristologia si può ridurre a funzione della pneumatologia, né la pneumatologia a funzione della cristologia. Per Lambiasi nei tre grandi eventi salvifici la filiazione di Cristo, il suo essere Figlio di Dio, anche come uomo, appare strettamente legato al fatto che in lui è presente in modo unico e si fa di volta in volta sempre più presente, Lo Spirito Santo: lo Spirito ci dà Gesù come Cristo e il Cristo ci dà lo Spirito. Per lo Spirito il Verbo „diviene” Gesù (incarnazione); nello Spirito Gesù „diviene” il Cristo (battesimo); nello Spirito il Cristo „diviene” Spirito vivificante (pasqua).
    Źródło:
    Roczniki Teologii Dogmatycznej; 2011, 3; 23-43
    2080-6345
    Pojawia się w:
    Roczniki Teologii Dogmatycznej
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Ks. Sylwester Jaśkiewicz, Eschatologiczny charakter Kościoła pielgrzymującego w posoborowej eklezjologii włoskiej, Radom 2013, ss. 463.
    Autorzy:
    Siwecki, Leon
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1601164.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Opis:
    Recenzja książki: Ks. Sylwester Jaśkiewicz, Eschatologiczny charakter Kościoła pielgrzymującego w posoborowej eklezjologii włoskiej, Radom 2013, ss. 463.
    Źródło:
    Teologia w Polsce; 2015, 9, 1; 228-235
    1732-4572
    Pojawia się w:
    Teologia w Polsce
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-15 z 15

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies