Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Sieroń, Aleksander" wg kryterium: Autor


Wyświetlanie 1-14 z 14
Tytuł:
Mutations in the COL1A1 and COL1A2 genes associated with osteogenesis imperfecta (OI) types I or III
Autorzy:
Augusciak-Duma, Aleksandra
Witecka, Joanna
Sieron, Aleksander
Janeczko, Magdalena
Pietrzyk, Jacek
Ochman, Karolina
Galicka, Anna
Borszewska-Kornacka, Maria
Pilch, Jacek
Jakubowska-Pietkiewicz, Elzbieta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1038526.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Biochemiczne
Tematy:
osteogenesis imperfecta
COL1A1
COL1A2
mutation
polymorphism
Opis:
Although over 85% of osteogenesis imperfecta (OI) cases are associated with mutations in the procollagen type I genes (COL1A1 or COL1A2), no hot spots for the mutations were associated with particular clinical phenotypes. Eight patients that were studied here, diagnosed with OI by clinical standards, are from the Polish population with no ethnic background indicated. Previously unpublished mutations were found in six out of those eight patients. Genotypes for polymorphisms (Sp1 - rs1800012 and PvuII - rs412777), linked to bone formation and metabolism were determined. Mutations were found in exons 2, 22, 50 and in introns 13 and 51 of the COL1A1 gene. In COL1A2, one mutation was identified in exon 22. Deletion type mutations in COL1A1 that resulted in OI type I had no effect on collagen type I secretion, nor on its intracellular accumulation. Also, a single base substitution in I13 (c.904-9 G>T) was associated with the OI type I. The OI type III was associated with a single base change in I51 of COL1A1, possibly causing an exon skipping. Also, a missense mutation in COL1A2 changing Gly→Cys in the central part of the triple helical domain of the collagen type I molecule caused OI type III. It affected secretion of the heterotrimeric form of procollagen type I. However, no intracellular accumulation of procollagen chains could be detected. Mutation in COL1A2 affected its incorporation into procollagen type I. The results obtained shall help in genetic counseling of OI patients and provide a rational support for making informed, life important decisions by them and their families.
Źródło:
Acta Biochimica Polonica; 2018, 65, 1; 79-86
0001-527X
Pojawia się w:
Acta Biochimica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Literature Review Concerning Cell and Skin Substitute Cultures Obtained by Means of Tissue Engineering used in the Treatment of Burns
Autorzy:
Cichowski, Andrzej
Kawecki, Marek
Glik, Justyna
Klama-Baryła, Agnieszka
Łabuś, Wojciech
Maj, Mariusz
Nowak, Mariusz
Dworak, Andrzej
Sieroń, Aleksander L.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1395744.pdf
Data publikacji:
2014-04-01
Wydawca:
Index Copernicus International
Źródło:
Polish Journal of Surgery; 2014, 86, 4; 202-210
0032-373X
2299-2847
Pojawia się w:
Polish Journal of Surgery
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Primary antiphospholipid syndrome – case report
Pierwotny zespół antyfosfolipidowy – opis przypadku
Autorzy:
Kawczyk-Krupka, Aleksandra
Cieślar, Grzegorz
Dubik, Kamila
Dubik, Andrzej
Sieroń, Aleksander
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1034720.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Śląski Uniwersytet Medyczny w Katowicach
Tematy:
antiphospholipid syndrome
recurrent thrombosis
anticardiolipin antibodies
anticoagulant therapy
zespół antyfosfolipidowy
nawracająca zakrzepica
przeciwciała antykardiolipinowe
leczenie przeciwkrzepliwe
Opis:
INTRODUCTION Antiphospholipid syndrome (APS) is one of the most common thrombocytophilias; unfortunately, it is not recognized often enough. 2–5% of the population suffering from APS syndrome has an increased level of antiphospholipid antibodies and in 30–50% of those persons, the symptoms of APS may occur. The lack of proper prevention in undiagnosed patients causes severe complications and the most frequent reasons for mortality in those patients include cerebral stroke, intracerebral haemorrhage, encephalopathies, acute coronary syndromes and infections. CASE HISTORY A 27 year-old woman with hypercoagulability of the blood, who presented recurrent incidents of venous-arterial thrombosis including a left-side pulmonary embolism is described. One year before an actual hospitalization, the patient suffered from venous thrombosis of the left lower limb, complicated by left-sided pneumonia with accompanying exudative pleurisy and subsequent constant dyspnea. Based on an updated diagnostic algorithm she was diagnosed as having primary APS and was successfully treated. CONCLUSIONS The present case suggests that APS should be considered in every case of hypercoagulability of the blood with recurrent thrombosis at an atypical localization or of an atypical etiology. The initial diagnosis could be confirmed by determination of anticardiolipin antibodies classes IgM and IgG, with verification after 3 months. Constant anticoagulant treatment maintaining the International Normalized Ratio (INR) in the range of 2.0–3.0 not only enables the subsidence of symptoms without any time-limit, but also in the case of serious complications such as a pulmonary embolism, but also prevents recurrent incidents of venousarterial thrombosis in the future.
WSTĘP Zespół antyfosfolipidowy (APS) będący jedną z najczęstszych trombocytofilii, nie jest, niestety, rozpoznawany dostatecznie często. Podwyższony poziom przeciwciał antyfosfolipidowych w surowicy ma 2–5% populacji pacjentów z zespołem APS, a u 30–50% z nich mogą wystąpić objawy tego zespołu. Brak właściwej prewencji u pacjentów niezdiagnozowanych może prowadzić do poważnych powikłań. Najczęstszymi przyczynami śmiertelności u tych chorych są: udar mózgowy, krwotok śródczaszkowy, encefalopatie, ostre zespoły wieńcowe oraz infekcje. OPIS PRZYPADKU W pracy opisano 27-letnią pacjentkę z nadkrzepliwością krwi i nawracającymi epizodami zakrzepicy żylno-tętniczej, w tym zatorowością lewego płuca. Rok przed obecną hospitalizacją u pacjentki wystąpiła zakrzepica żylna lewej kończyny dolnej, powikłana przez lewostronne zapalenie płuca z towarzyszącym odczynem opłucnowym i następczą trwałą dusznością. Opierając się na aktualnym algorytmie diagnostycznym, rozpoznano u pacjentki pierwotny zespół antyfosfolipidowy, który poddano skutecznemu leczeniu. WNIOSKI Przedstawiony przypadek sugeruje, że pierwotny zespół antyfosfolipidowy powinien być rozważany w każdym przypadku nadkrzepliwości krwi z nawracającymi epizodami zakrzepicy o nietypowej lokalizacji i etiologii. Wstępne rozpoznanie może być potwierdzone poprzez oznaczenie stężenia przeciwciał antykardiolipinowych klas IgM i IgG, z weryfikacją po 3 miesiącach. Przewlekłe leczenie przeciwkrzepliwe utrzymujące wartość wskaźnika INR w zakresie 2,0–3,0 zapewnia nie tylko nieograniczone czasowo ustąpienie objawów klinicznych, również w przypadku poważnych powikłań jak zatorowość płucna, ale także zapobiega występowaniu nawracających epizodów zakrzepicy żylno-tętniczej w przyszłości.
Źródło:
Annales Academiae Medicae Silesiensis; 2013, 67, 1; 78-83
1734-025X
Pojawia się w:
Annales Academiae Medicae Silesiensis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Specific inhibition of procollagen C-endopeptidase activity by synthetic peptide with conservative sequence found in chordin
Autorzy:
Lesiak, Marta
Augusciak-Duma, Aleksandra
Szydlo, Anna
Pruszczynska, Ksymena
Sieron, Aleksander
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1040742.pdf
Data publikacji:
2008
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Biochemiczne
Tematy:
procollagen C-endopeptidase
N-endopeptidase
chordin
Opis:
Procollagen C-endopeptidase (BMP-1) and N-endopeptidase (ADAMTS-2) are key enzymes for correct and efficient conversion of fibrillar procollagens to their self assembling monomers. Thus, they have an essential role in building and controlling the quality of extracellular matrices (ECMs). Here, we tested inhibition of activity of the largest variant of BMP-1, a recombinant mammalian tolloid (mTld), in vitro by three synthetic peptides with conservative amino-acid sequences found in chordin using procollagen type I as a substrate. We also verified the specific action of best inhibitory 16 amino-acid peptide in the procollagen type I cleavage assay with the use of ADAMTS-2 (procollagen N-endopeptidase). Subsequently, we determined the critical residues and minimal sequence of six amino acids in the original 16 amino-acid peptide required to maintain the inhibitory potential. Studies on the interactions of 6 and 16 amino acid long peptides with the enzyme revealed their binding to non-catalytic, regulatory domains of mTld; the inhibitory activity was not due to the competition of peptides with the substrate for the enzyme active center, because mTld did not cleave the peptides. However, in the presence of mTld both peptides underwent cyclization by disulfide bond formation. Concluding, we have shown that procollagen C-endopeptidase may be specifically blocked via its non-catalytic domains by synthetic peptide consisting of 6 amino acids in the sequence found in highly conservative region of chordin. Thus, we hypothesize that the 6 amino-acid peptide could be a good candidate for anti-fibrotic drug development.
Źródło:
Acta Biochimica Polonica; 2008, 55, 2; 297-305
0001-527X
Pojawia się w:
Acta Biochimica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Polimorfizmy w genach naprawy DNA – ocena częstości występowania i wpływ na poziom uszkodzeń oksydacyjnych w DNA indukowanych przez ołów
Polymorphisms in DNA repair genes – assessment of frequencies and effect on the level of DNA oxidative damage caused by lead
Autorzy:
Olewińska, Elżbieta
Kozłowska, Agnieszka
Pawlas, Natalia
Sieroń, Aleksander L.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1177657.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Instytut Medycyny Wsi
Tematy:
8-OH-dG
naprawa DNA
ołów
polimorfizmy genetyczne
uszkodzenia DNA
Opis:
Introduction. The aim of this study was to evaluate the effect of polymorphisms in DNA repair genes: APE1, hOGG1, XRCC1, XPA on the level of oxidative damage to DNA as well as an assessment of the frequencies of genetic polymorphisms in the adult population of Caucasians from southern Poland. Material and methods. We examined a group of 115 men occupationally exposed to lead and 58 men with no history of occupational exposure to lead. The concentrations of lead in blood, zinc protoporphyrin in blood and 8-hydroxy-2-deoxyguanosine in urine were measured. The identification of SNP polymorphisms in genes encoding enzymes involved in DNA repair (APEX1, hOGG1, XPA, XRCC1) was performed using real-time PCR with TaqMan probes. We analyzed polymorphisms: APEX1 (rs1130409, Asp148Glu), hOGG1 (rs1052133, Ser326Cys), XPA (rs1800975, -4A/G) and XRCC1 (rs25487, Gln399Arg). Results. The mean blood lead level in the exposed group was 33,48 μg/dl and was significantly higher compared to 5.35 μg/dl (p=0.000). in the control group. The frequencies of studied polymorphisms were comparable in both groups, with the exception of -4A/G (rs1800975) in the gene XPA (p<0.0001). Conclusions. Differences were observed between genotypes in -4A/G (rs1800975) polymorphism in relations to the level of lead in blood (p=0.006) and Ser326Cys (rs1052133) polymorphism in relations to 8-hydroxy-2- deoxyguanosine in urine (p=0.01).
Wstęp. Celem pracy była ocena wpływu polimorfizmów w genach naprawy DNA: APE1, hOGG1, XRCC1, XPA na poziom uszkodzeń oksydacyjnych w DNA oraz ocena częstości ich występowania w populacji dorosłych osób rasy kaukaskiej pochodzących z południowej Polski. Materiał i metody. Przebadano grupę 115 mężczyzn narażonych zawodowo na ołów oraz 58 mężczyzn bez narażenia na ołów w wywiadzie, którzy stanowili grupę kontrolną. U wszystkich osób oznaczono poziom ołowiu we krwi, cynkoprotoporfiryny, oraz stężenie 8-hydroksy- 2-deoksyguanozyny w moczu. Identyfikację polimorfizmów typu SNP w genach kodujących enzymy biorące udział w naprawie DNA (APEX1, hOGG1, XPA, XRCC1) przeprowadzono z wykorzystaniem metody real-time PCR z sondami TaqMan. Analizie poddano polimorfizmy w genach APEX1 (rs1130409, Asp148Glu), hOGG1 (rs1052133, Ser326Cys), XPA (rs1800975, -4A/G) oraz XRCC1 (rs25487, Gln399Arg). Wyniki. Średni poziom ołowiu we krwi w grupie badanej wynosił 33,48 μg/dl i był istotnie statystycznie wyższy niż w grupie kontrolnej, gdzie wynosił 5,35 μg/dl (p=0,000). Częstość występowania poszczególnych genotypów badanych polimorfizmów była porównywalna w obu grupach, z wyjątkiem polimorfizmu -4A/G (rs1800975) w genie XPA (p<0,0001). Wnioski. Zaobserwowano różnice pomiędzy poszczególnymi genotypami w polimorfizmie -4A/G (rs1800975) w odniesieniu do poziomu ołowiu we krwi (p=0,006) oraz w polimorfizmie Ser326Cys (rs1052133) w odniesieniu do poziomu 8-hydroksy-2-deoksyguanozyny w moczu (p=0,01).
Źródło:
Medycyna Środowiskowa - Environmental Medicine; 2014, 17, 4; 29-37
1505-7054
2084-6312
Pojawia się w:
Medycyna Środowiskowa - Environmental Medicine
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Aktualne spojrzenie na rehabilitację w chorobie Parkinsona – wybrane zagadnienia
The contemporary look on physiotherapy in Parkinson’s disease – some chosen questions
Autorzy:
Pasek, Jarosław
Opara, Józef
Pasek, Tomasz
Kwiatek, Sebastian
Sieroń, Aleksander
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1058014.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
choroba parkinsona
leczenie usprawniające
rehabilitacja
fizykoterapia
jakość życia
morbus parkinsoni
therapeutic treatment
rehabilitation
physiotherapy
quality of life
Opis:
Morbus Parkinsoni (Parkinson’s disease, PD) is the neurodegeneration illness of the central nervous system, which characterizes tricky beginning and slow progress of the symptoms, meanwhile pathomorphology – the degeneration of the cells of part compact black matter including the dye neuromelanin. Clinical symptoms appear after destruction about 50% cells of the black matter and the fall down of production dopamine. This disease belong to the extrapyramidal system diseases, in which applies symptomatological treatment (pharmacotherapy, rehabilitation) what permits lengthen and bear current efficiency and physical condition. In the treatment comply also the operating treatment – neurosurgical, which the aim is the improvement patient’s quality of life. Complex rehabilitation should be initiate on every stage of the disease and hold in continuous way, not just in hospital term, as well as ambulatory too. The use of the different possibilities and the therapeutic methods in significant modus accelerate return to optimum functional patient’s efficiency in dependence from the degree of advanced disease, and this is the succession of improving. Rehabilitation in neurological diseases state very important and wide question. At that time it is the most important elements in the treatment of those patients. In this review article the authors introduced some chosen forms and methods of motor exercises, physical procedures and some conduct physiotherapy principles patients with Parkinson’s disease, which should be realized as a main part of comprehensive treatment.
Choroba Parkinsona (Parkinson’s disease, PD) jest schorzeniem neurodegeneracyjnym ośrodkowego układu nerwowego, które charakteryzuje się klinicznie podstępnym początkiem i powolnym postępem objawów, zaś patomorfologicznie – zwyrodnieniem komórek części zbitej istoty czarnej zawierających barwnik neuromelaninę. Klinicznie objawy pojawiają się po zniszczeniu około 50% komórek istoty czarnej i spadku produkcji dopaminy. Choroba ta należy do chorób układu pozapiramidowego, w których stosuje się leczenie objawowe (farmakoterapia, rehabilitacja), co pozwala wydłużyć i utrzymać aktualną kondycję fizyczną. Stosuje się także leczenie operacyjne – neurochirurgiczne, którego celem jest poprawa jakości życia pacjentów (quality of life). Kompleksowa rehabilitacja powinna być wdrażana na każdym etapie choroby i prowadzona w sposób ciągły, nie tylko w warunkach szpitalnych, ale także ambulatoryjnie. Wykorzystanie różnych możliwości i metod terapeutycznych w znaczący sposób przyspiesza powrót pacjenta do optymalnej sprawności funkcjonalnej w zależności od stopnia zaawansowania choroby, a to z kolei jest podstawą sukcesu usprawniania. Rehabilitacja w chorobach neurologicznych stanowi bardzo ważne i szerokie zagadnienie. Jednocześnie jest jednym z najważniejszych elementów w procesie leczenia tych chorych. Autorzy w pracy przeglądowej przedstawili wybrane formy i metody ćwiczeń ruchowych, zabiegów fizykalnych oraz niektóre zasady postępowania rehabilitacyjnego pacjentów z chorobą Parkinsona, które powinny być realizowane w ramach kompleksowego leczenia.
Źródło:
Aktualności Neurologiczne; 2010, 10, 2; 94-99
1641-9227
2451-0696
Pojawia się w:
Aktualności Neurologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Łączne stosowanie zmiennego pola magnetycznego i światła niskoenergetycznego – nowe możliwości leczenia schorzeń dermatologicznych? Demonstracja przypadków
Simultaneous use of variable magnetic fi eld and low-energy light – new possibilities of treatment of dermatological diseases? Case report
Autorzy:
Pasek, Jarosław
Cieślar, Grzegorz
Pasek, Tomasz
Manierak, Agnieszka
Sieroń-Stołtny, Karolina
Sieroń, Aleksander
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1035139.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Śląski Uniwersytet Medyczny w Katowicach
Tematy:
zmienne pole magnetyczne
światło niskoenergetyczne
magnetolaseroterapia
magnetoledoterapia
łuszczyca krostkowa
odleżyny
variable magnetic fi eld
low-energy light
magnetolasertherapy
magnetoledtherapy
dermatological diseases
pustular psiorasis
pressure ulcers
Opis:
Physical methods using variable magnetic field and low-energy light show high efficacy in the treatment of various skin diseases, and that is why testing clinical application of simultaneous, synergistic use of both these physical factors in the treatment of dermatological diseases, especially resistant to conventional therapy, seem to be purposeful. In the paper therapeutic possibilities of simultaneous use of variable magnetic field with low induction values and low-energy light applied in form of magnetolasertherapy and magnetoledtherapy in the treatment of respectively: pustular psoriasis of skin in heel region in 65-year old female patient resistant to conventional pharmacotherapy, as well as pressure ulcer in sacral region in 97-year old female patient after unsuccessful local, symptomatic treatment were presented. High therapeutic efficacy in both presented cases, lack of substantial side effects and good tolerance of procedures indicate potential usefulness of magnetolasertherapy and magnetoledtherapy as valuable supplement of conventional, symptomatic treatment of pustular psoriasis and pressure ulcers. The obtained initial results could motivate for continuation of further randomized clinical trials in this domain.
Metody fizykalne wykorzystujące zmienne pole magnetyczne oraz światło niskoenergetyczne wykazują dużą skuteczność w leczeniu licznych chorób skóry, stąd też celowym wydają się próby klinicznego wykorzystania jednoczesnego, synergistycznego oddziaływania obu tych czynników fizycznych w leczeniu schorzeń dermatologicznych nie poddających się konwencjonalnej farmakoterapii. W artykule przedstawiono możliwości terapeutyczne łącznego wykorzystania zmiennego pola magnetycznego o niskich wartościach indukcji oraz niskoenergetycznego promieniowania świetlnego stosowanych w formie magnetolaseroterapii oraz magnetoledoterapii w leczeniu odpowiednio: opornej na terapię farmakologiczną łuszczycy krostkowej skóry w okolicy pięty u 65-letniej kobiety oraz odleżyny okolicy krzyżowej u 97-letniej pacjentki po nieskutecznym, miejscowym leczeniu objawowym. Wysoka skuteczność terapeutyczna w obu przedstawionych przypadkach, przy braku istotnych działań ubocznych i dobrej tolerancji zabiegów, wskazują na potencjalną przydatność magnetolaseroterapii i magnetoledoterapii jako cennego uzupełnienia konwencjonalnych metod objawowego leczenia łuszczycy oraz odleżyn. Uzyskane wstępne wyniki stanowić mogą uzasadnienie do prowadzenia dalszych randomizowanych badań klinicznych w tym zakresie.
Źródło:
Annales Academiae Medicae Silesiensis; 2009, 63, 3; 75-81
1734-025X
Pojawia się w:
Annales Academiae Medicae Silesiensis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rehabilitacja szpitalna u pacjentów po operacji guza mózgu
Hospital rehabilitation in patients after brain tumor operation
Autorzy:
Pasek, Jarosław
Pasek, Tomasz
Ładziński, Piotr
Sieroń, Aleksander
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1038051.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Śląski Uniwersytet Medyczny w Katowicach
Tematy:
guz mózgu
leczenie
rehabilitacja
brain tumor
treatment
rehabilitation
Opis:
Brain tumors are a significant cause of dysfunction of the central nervous system. In most cases, the treatment includes surgery. The neoplastic process along with surgical trauma can cause profound neurological disorders. The reversibility of these disorders, in addition to the nature of damage to the nervous system depends on the effectiveness of rehabilitation. The aim of the paper is to show the current state of knowledge about such treatment. Factors that determine the outcome of the implemented therapy were determined. General assumptions about patient rehabilitation after brain tumor surgery and treatment in the early postoperative phase were discussed. The bases of physiotherapy and methods of its implementation were presented. The importance of occupational therapy and psychotherapy was also shown.
Guzy mózgu stanowią istotną przyczynę zaburzeń funkcji ośrodkowego układu nerwowego. W większości przypadków ich leczenie obejmuje zabieg operacyjny. Toczący się proces nowotworowy i nakładający się na niego uraz operacyjny mogą wywołać głębokie zaburzenia neurologiczne. Odwracalność tych zaburzeń, poza charakterem uszkodzenia struktur układu nerwowego zależy od skuteczności leczenia rehabilitacyjnego. Celem pracy jest ukazanie aktualnego stanu wiedzy na temat takiego leczenia. Wyodrębniono czynniki wpływające na wynik wdrożonej terapii. Omówiono ogólne założenia rehabilitacji chorego po operacji guza mózgu oraz postępowanie we wczesnej fazie pooperacyjnej. Przedstawiono podstawy kinezyterapii oraz metody jej realizacji. Ukazano też znaczenie terapii zajęciowej oraz psychoterapii.
Źródło:
Annales Academiae Medicae Silesiensis; 2013, 67, 2; 142-149
1734-025X
Pojawia się w:
Annales Academiae Medicae Silesiensis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rehabilitacja w stwardnieniu rozsianym – wyzwanie współczesnej medycyny
Rehabilitation in multiple sclerosis – the challenge in present medicine
Autorzy:
Pasek, Jarosław
Opara, Józef
Pasek, Tomasz
Manierak-Pasek, Agnieszka
Sieroń, Aleksander
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1058512.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
aktywność fizyczna
jakość życia
leczenie
rehabilitacja
stwardnienie rozsiane
physical activity
quality of life
treatment
rehabilitation
sclerosis multiplex
Opis:
The specific of sclerosis multiplex (SM) – young patient’s age, heterogeneity of symptoms, not prediction of disease course – inflict that the rehabilitation of persons with SM is one of the most difficult questions of neurological rehabilitation. So the wide spectrum of symptoms in sclerosis multiplex caused that this is chronic disease, which we struggle every day. Sclerosis multiplex is chronic disease of the central nervous system, which occurrence with 30-100 frequency incidents on 100 000 occupants. However, the possession knowledge about this disease, and the possible therapeutic forms can in many cases soften stepping symptoms and have positive effects in many parameters. In last years growth of number scientific reports documenting the effectiveness rehabilitation in sclerosis multiplex was observed. The rehabilitation in multiple sclerosis remains the symptomatic treatment and deals with all the range of motor disturbances caused by this illness (form vegetative to smooth coordination problems). The management of the therapeutic process effectively reduce the disease effects, helping the same pharmacological treatment. Independently of the diagnosis form, the results of SM is self-independently and the lowering quality of life, what make difficult gradually independence, self-service and degree of moving in every conditions. The stabilisation by physiotherapist defects of function and the qualification of proceeding aims, gives the possibility reducing the sizes of occurrence symptoms in measure of disease progress. In this work the authors presents the chosen forms of motive exercises, physical procedures, and some principles of procedures during rehabilitation activities in patient’s with SM.
Specyfika stwardnienia rozsianego (łac. sclerosis multiplex, SM) – młody wiek chorych, różnorodność objawów, nieprzewidywalność przebiegu choroby – sprawia, że rehabilitacja osób z SM jest jednym z najtrudniejszych zagadnień rehabilitacji neurologicznej. Szerokie spektrum objawów stwardnienia rozsianego wiąże się w oczywisty sposób z jego uciążliwością, a jest to schorzenie, z którym trzeba zmagać się każdego dnia. Stwardnienie rozsiane to przewlekła choroba ośrodkowego układu nerwowego, która występuje z częstością 30-100 zachorowań na 100 000 mieszkańców. Niemniej jednak posiadanie wiedzy na temat SM oraz możliwych form leczniczych może łagodzić występujące objawy i wpływać na poprawę wielu parametrów. W ostatnich latach obserwuje się wzrost liczby doniesień naukowych dokumentujących skuteczność rehabilitacji w stwardnieniu rozsianym. Rehabilitacja w przypadku SM jest leczeniem objawowym i obejmuje wszystkie zaburzenia motoryczne dotyczące tej jednostki chorobowej – od problemów wegetatywnych do subtelnych deficytów w koordynacji ruchu. Prowadzony proces terapeutyczny skutecznie zmniejsza skutki choroby, wspomagając tym samym leczenie farmakologiczne. Niezależnie od rozpoznanej postaci skutkiem SM jest niepełnosprawność oraz obniżenie jakości życia, co utrudnia samodzielność, samoobsługę i swobodę poruszania się w każdych warunkach. Ustalenie przez fizjoterapeutę ubytków funkcji i określenie celu postępowania daje możliwość zmniejszania rozmiarów występujących objawów w miarę postępu choroby. Praca przedstawia wybrane formy ćwiczeń ruchowych, zabiegów fizykalnych oraz niektóre zasady postępowania podczas prowadzenia zajęć rehabilitacyjnych u pacjentów z SM.
Źródło:
Aktualności Neurologiczne; 2009, 9, 4; 272-276
1641-9227
2451-0696
Pojawia się w:
Aktualności Neurologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Światło spolaryzowane w leczeniu bliznowca po zabiegu operacyjnym przepukliny pachwinowej – opis przypadku
Polarized light in treatment of keloid after surgical treatment of inguinal hernia – case study
Autorzy:
Pasek, Jarosław
Sieroń, Aleksander
Pasek, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1037666.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Śląski Uniwersytet Medyczny w Katowicach
Tematy:
bliznowiec
leczenie fizykalne
medycyna fizykalna
światło spolaryzowane
keliod
physical treatment
physical medicine
polarized light
Opis:
The consequence of every operating intervention is a scar. Some surgical scars do not heal correctly. This leads to their excess and gives rise to keloids. A keloid is usually hard, unsightly and goes beyond the original condition of skin damage. The treatment of scar tissue formations is not limited to one standard and it requires from a physician wide knowledge of a range of applied healing methods. In recent years intensive development of phototherapy methods has been observed, which in many cases support basic treatment and showing great therapeutic effects. In this work, the results of keloid treatment in a 63-year old patient after surgical operation of an inguinal hernia are presented. In the treatment, polarized light interventions were applied, with positive effects. The use of a physical factor – light – with healing parameters permitted easing of the feeling of constant pressure and tension of the keloid as well as its considerable fading. The obtained preliminary results form the basis for conducting further clinical research on a larger group.
Następstwem każdego zabiegu operacyjnego jest blizna. Niektóre blizny pooperacyjne nie ulegają prawidłowemu gojeniu. Prowadzi to do ich przerostu i powstania keloidu (bliznowca). Bliznowiec jest zazwyczaj twardy, szpecący i przechodzi poza pierwotny stan uszkodzenia skóry. Leczenie tkanek bliznowatych nie ogranicza się do jednego standardu i wymaga od lekarzy szerokiej wiedzy z zakresu stosowanych metod leczniczych. W ostatnich latach obser-wuje się intensywny rozwój metod z zakresu światłolecznictwa, które w wielu przypadkach wspomagają leczenie podstawowe, wykazując dużą skuteczność terapeutyczną. W pracy przedstawiono wynik leczenia bliznowca u 63-letniego pacjenta po zabiegu chirurgicznym przepukliny pachwinowej. W leczeniu z dobrym efektem zastosowano zabiegi światła spolaryzowanego. Zastosowanie czynnika fizycznego – światła – o parametrach leczniczych pozwoliło na złagodzenie uczucia stałego ucisku i napięcia bliznowca oraz znaczne jego zblednięcie. Uzyskane wyniki stanowią podstawę do prowadzenia dalszych badań klinicznych w tym zakresie.
Źródło:
Annales Academiae Medicae Silesiensis; 2015, 69; 81-84
1734-025X
Pojawia się w:
Annales Academiae Medicae Silesiensis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Treatment of a forearm cut wound using localised hyperbaric oxygen therapy – a case report
Leczenie rany ciętej przedramienia przy użyciu miejscowej hiperbarycznej terapii tlenowej – opis przypadku
Autorzy:
Pasek, Jarosław
Majda, Dariusz
Cieślar, Grzegorz
Pasek, Tomasz
Sieroń, Aleksander
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1035887.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Śląski Uniwersytet Medyczny w Katowicach
Tematy:
localized hyperbaric oxygen therapy
cut injury to forearm
postoperative wound
miejscowa hiperbaryczna terapia tlenowa
uraz cięty przedramienia
rana pooperacyjna
Opis:
The treatment of hard-to-heal wounds is still a serious interdisciplinary medical problem. In recent years, modern methods of physical medicine have been increasingly and successfully used to treat diseases and traumas of locomotor organs, soft tissues and chronic wounds. The paper presents the beneficial effect of the treatment of a postoperative wound in a 7-year-old patient with a cut injury to the right forearm using localised hyperbaric oxygen therapy. A series of 10 daily treatments led to complete healing of the wound after the performed surgery, provided pain relief, and improved the quality of life of the patient resulting from the recovery of unaided existence.
Leczenie trudno gojących się ran stanowi nadal poważny, interdyscyplinarny problem medyczny. W ostatnich latach w leczeniu schorzeń i urazów narządu ruchu, tkanek miękkich, a także przewlekłych ran coraz częściej z powodzeniem wykorzystywane są nowoczesne metody medycyny fizykalnej. W artykule przedstawiono korzystny efekt leczenia rany pooperacyjnej u 7-letniego pacjenta po urazie ciętym przedramienia prawego, po użyciu miejscowej hiperbarycznej terapii tlenowej. Po serii 10 codziennych zabiegów uzyskano całkowite wygojenie się rany po prze-prowadzonym zabiegu operacyjnym, ustąpienie dolegliwości bólowych, a także poprawę jakości życia pacjenta wynikającą z odzyskania samodzielnej egzystencji.
Źródło:
Annales Academiae Medicae Silesiensis; 2017, 71; 246-251
1734-025X
Pojawia się w:
Annales Academiae Medicae Silesiensis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wulwodynia jako zespół bólowy spowodowany dysfunkcją mięśni dna miednicy
Vulvodynia as a pain syndrome associated with the pelvic floor muscles dysfunction
Autorzy:
Pasek, Jarosław
Baszak-Radomańska, Ewa
Nowosad, Marta
Błaziak, Liliana
Sieroń, Aleksander
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1037658.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Śląski Uniwersytet Medyczny w Katowicach
Tematy:
wulwodynia
ból sromu
dysfunkcja mięśni dna miednicy
vulvodynia
vulva pain
dysfunction of the pelvic floor muscles
Opis:
Vulvodynia is a chronic pain syndrome occurring in 5–13% of women. It persists at least 3–6 months. The symptoms may affect the vulva, vagina, anus and even the buttocks, of different intensification and location. The pain can also be continuous or intermittent, poorly localized by the patient (unprovoked vulvodynia), can occur in response to touching (provoked vulvodynia) and may be associated with sexual activity (dyspareunia). Vulvodynia is a rarely diagnosed condition because of the low knowledge of health care providers, unexplained etiology and the difficulties in distin-guishing it from other vulvovaginal pathologies. There are many factors producing vulvar symptoms, but in 80% of vulvodynia women, pelvic floor muscle instability or hyperactivity are found primarily or secondarily (Overactive Pelvic Floor Muscle Dysfunction). These are two potential mechanisms of sensitization and pain caused by pelvic floor muscle overactivity: hypoxia and trigger points in muscle, fascia and ligament tissue. The exclusion of vulvovag-inal diseases (e.g. sexually transmitted diseses), dermatological, neurological disorders, orthopedic and rheumatologic or oncologic conditions, even allergic reactions, is crucial for diagnosis because vulvodynia is diagnosed from exclusion. In this work the etiology, classification and the most common vulvodynia method treatment were introduced.
Wulwodynia (łac. vulva – srom) to przewlekły zespół bólowy, występujący u 5–13% kobiet, trwający minimum 3–6 miesięcy. Dolegliwości mogą obejmować srom, pochwę, odbyt, a nawet pośladki. Ból bywa różnie nasilony i miewa różną, czasem niedokładnie określoną lokalizację (wulwodynia nieprowokowana). Jeśli dolegliwości pojawiają się w odpowiedzi na dotyk, określane są jako wulwodynia prowokowana i zazwyczaj związane są z aktywnością seksualną (dyspareunia). Wulwodynia jest rzadko rozpoznawana z powodu niewielkiej wiedzy na jej temat, niejasnej etiologii oraz trudności w różnicowaniu z innymi chorobami obejmującymi pochwę i srom. Istnieje wiele czynników mogących powodować dolegliwości, jednak u 80% kobiet pierwotnie lub wtórnie występują niestabilność i wzmożone napięcie mięśni dna miednicy. Istnieją dwa potencjalne mechanizmy, przez które nadmierna aktywacja mięśni powoduje sensytyzację (nadmierną wrażliwość na bodziec) i ból. Jest to niedotlenienie mięśni i obecność punktów spustowych (trigger points) w tkance mięśniowej, podwięziach i więzadłach. Ważnym elementem diagnozy jest wyeliminowanie chorób sromu i pochwy, np. przenoszonych drogą płciową, chorób skóry, chorób neurologicznych, ortopedycznych i reumatologicznych, nowotworów czy reakcji alergicznych. Wulwodynia jest chorobą z wykluczenia innych przyczyn powodujących ból sromu. W pracy przedstawiono etiologię, klasyfikację oraz najczęstsze metody leczenia wulvodynii.
Źródło:
Annales Academiae Medicae Silesiensis; 2015, 69; 49-53
1734-025X
Pojawia się w:
Annales Academiae Medicae Silesiensis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zastosowanie pola magnetycznego oraz promieniowania optycznego w leczeniu zespołów bólowych kręgosłupa, w szczególności rwy kulszowej
Application of magnetic field and visible light in the treatment of low back pain and sciatic neuralgia
Autorzy:
Pasek, Jarosław
Kwiatek, Patrycja
Pasek, Tomasz
Szajkowski, Sebastian
Szewc, Adam
Sieroń, Aleksander
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1057802.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
magnetic fields
physical medicine
physiotherapy
sciatic neuralgia
treatment
fizykoterapia
leczenie
medycyna fizykalna
pole magnetyczne
rwa kulszowa
Opis:
Background and aim of the study: Sciatic neuralgia, ischialgia (Latin: ischias) is the syndrome of signs resulting from compression on spinal radices L4, L5 or S1, which form the sciatic nerve. Therapeutic approach in the treatment of these condition changes considerably and selected physiotherapeutic techniques are used increasingly often. Recently, we see an increasing number of publications concerning application of low frequency magnetic fields in medicine. Wide range of indications and possible practical uses provides a promising framework for their clinical applications. Material and method: Forty-seven patients with a diagnosis of sciatic neuralgia caused by degeneration of intervertebral disc were included in the study. Patients were divided into 3 groups treated by magnetotherapy, magnetostimulation or magnetoledtherapy in order to compare their efficacy. Subjective assessment of severity of pain was performed using the VAS scale. Additionally, a questionnaire was used, assessing frequency of analgesic medication. Quality of life was evaluated using the EuroQoL scale. Each patient underwent the Lasègue test during his/her physical examination. Results: Our results revealed a significant reduction of pain as expressed by VAS scale (p<0.01), considerably reduced consumptionof analgesic medication and improved quality of life as expressed by EuroQoL score (p<0.01) after application of low frequency magnetic fields. Conclusions: Treatment with magnetic fields, independent of implemented technique of delivery, resulted in reduction of pain, improved quality of life and reduced demand for analgesic medication. No significant advantage of any one of the methods analysed in relation to results obtained has been observed.
Wstęp: Rwa kulszowa, ischialgia (łac. ischias) to zespół objawów związanych z uciskiem na przebiegu nerwów rdzeniowych L4, L5 lub S1 tworzących nerw kulszowy. Wiedza na temat leczenia zmienia się radykalnie i coraz częściej w leczeniu stosuje się wybrane metody fizykoterapeutyczne. W ostatnich latach ukazuje się coraz więcej publikacji dotyczących praktycznego wykorzystania w medycynie pól magnetycznych niskiej częstotliwości. Duża różnorodność wskazań oraz zastosowań w praktyce przynosi szerokie spektrum możliwości leczniczych. Materiał i metoda: Badaniami objęto grupę 47 pacjentów z rozpoznaniem rwy kulszowej spowodowanej zmianami zwyrodnieniowymi krążka międzykręgowego. Pacjentów podzielono na 3 grupy badawcze i poddano odpowiednio zabiegom magnetoterapii, magnetostymulacji i magnetoledoterapii w celu porównania przeprowadzonej terapii. Dokonano subiektywnej oceny odczuwanych dolegliwości bólowych w skali VAS. Dodatkowo posłużono się ankietą, w której oceniono częstość zażywania leków przeciwbólowych. Do oceny jakości życia wykorzystano skalę EuroQol. U każdego pacjenta podczas badania fizykalnego wykonano test Lasègue’a. Wyniki: Wykazano statystyczne zmniejszenie nasilenia odczuwanych dolegliwości bólowych w skali VAS badanych pacjentów (p<0,01), znaczną redukcję zażywanych leków przeciwbólowych oraz poprawę jakości życia ocenianej w skali EuroQol (p<0,01) po zastosowaniu zabiegów pola magnetycznego niskiej częstotliwości. Wnioski: Terapia polem magnetycznym bez względu na zastosowaną metodę zmniejsza odczuwane dolegliwości bólowe, co wpływa na poprawę jakości życia leczonych chorych. Zastosowana terapia przyczynia się również do ograniczenia przyjmowania leków przeciwbólowych. W badaniu nie stwierdzono znaczącej przewagi którejś z analizowanych metod w odniesieniu do otrzymanych wyników leczenia.
Źródło:
Aktualności Neurologiczne; 2012, 12, 1; 65-68
1641-9227
2451-0696
Pojawia się w:
Aktualności Neurologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Współczesna krioterapia ogólnoustrojowa w odnowie biologicznej
Contemporary whole-body cryotherapy in wellness
Autorzy:
Stanek, Agata
Sieroń, Aleksander
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1038824.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Śląski Uniwersytet Medyczny w Katowicach
Tematy:
krioterapia ogólnoustrojowa
kriostymulacja ogólnoustrojowa
kriokomora
odnowa biologiczna
osoby zdrowe
whole-body cryotherapy
whole-body cryostimulation
cryochamber
wellness
healthy individuals
Opis:
One of the methods of physical medicine which is used more and more frequently in wellness is whole-body cryotherapy (whole-body cryostimulation). It consists in stimulating the whole body surface by applying cryogenic temperatures (below -100°C) for a short time of 1–3 minutes. The effect of cryogenic temperatures on the whole body evokes in the human organism several, beneficial physiological reactions such as analgesic, neuro-muscular, antiodematous and anti-inflammatory effects as well as circulatory, hormonal and immunological reactions. Whole-body cryostimulation procedures also have a beneficial influence on the human psyche through the action of relaxing and decreasing the level of anxiety.
Jedną z metod medycyny fizykalnej, coraz częściej znajdującą zastosowanie w odnowie biologicznej, jest krioterapia (kriostymulacja) ogólnoustrojowa. Polega ona krótkotrwałym, bodźcowym stosowaniu temperatur kriogenicznych (poniżej -100°C), w krótkim czasie 1–3 minut na całą powierzchnię ciała pacjenta. Działanie temperatur kriogenicznych stosowanych ogólnoustrojowo wywołuje w organizmie człowieka wiele korzystnych reakcji fizjologicznych, takich jak: efekt przeciwbólowy, nerwowo- mięśniowy, przeciwobrzękowy, przeciwzapalny oraz krążeniowy, hormonalny i immunologiczny. Zabiegi kriostymulacji ogólnoustrojowej wykazują także korzystny wpływ na psychikę człowieka poprzez działanie relaksujące i obniżenie poziomu lęku.
Źródło:
Annales Academiae Medicae Silesiensis; 2012, 66, 4; 64-70
1734-025X
Pojawia się w:
Annales Academiae Medicae Silesiensis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-14 z 14

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies