Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Shyichuk, O." wg kryterium: Autor


Wyświetlanie 1-2 z 2
Tytuł:
Właściwości alkalizujące wybranych odpadów z produkcji sody metodą Solvaya
Alkalization properties of selected wastes from soda production by Solvay method
Autorzy:
Jeleński, T.
Shyichuk, O.
Ziółkowska, D.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/357615.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Politechnika Śląska
Tematy:
przemysł sodowy
odpady przemysłowe
metoda Solvaya
właściwości alkalizujące
soda industry
industrial waste
Solvay method
alkalization properties
Opis:
Określono skład chemiczny oraz właściwości alkalizujące wybranych odpadów produkcyjnych przemysłu sodowego tj. przepału kamienia wapiennego oraz wapna posodowego. Próbki tych materiałów badano metodami: dyfrakcji promieni rentgenowskich, miareczkową oraz pH-metryczną. Stwierdzono, iż podstawowym składnikiem przepału kamienia wapiennego jest Ca(OH)2, lecz z upływem czasu materiał ten ulega uwęglanowieniu. Głównym składnikiem wapna posodowego jest CaCO3 a próbki przechowywane przez dłuższy czas nie różnią się od świeżych. Przepał kamienia wapiennego zawiera więcej aktywnego tlenku wapnia (7,7 %) niż wapno posodowe (4,6 %), dlatego w nieco większym stopniu alkalizuje roztwory wodne. Zarówno przepał kamienia wapiennego jak i wapno posodowe zwiększają pH zawiesin wodnych do poziomu 11-12, przy czym zdolność alkalizowania roztworów przez badane odpady maleje na skutek ich przechowywania.
The composition and alkalization properties of selected wastes from soda industry, i.e. killed lime and Solvay distillery waste have been studied. Samples of these materials were examined by X-ray diffraction, titration and pH-metric method. The killed lime has been found to contain mainly Ca(OH)2 however this material was carbonatized over time. The main component of Solvay distillery waste is CaCO3 and stored samples have the same composition as the fresh ones. Killed lime contains more available calcium oxide (7,7%) than Solvay distillery waste (4,6%) and therefore it alkalizes aqueous solutions to a greater extent. Both killed lime and Solvay distillery waste increase the pH value of aqueous suspensions up to 11-12 whereby the alkalization ability of the tested wastes is lowered due to storage.
Źródło:
Archiwum Gospodarki Odpadami i Ochrony Środowiska; 2011, 13, 3; 21-28
1733-4381
Pojawia się w:
Archiwum Gospodarki Odpadami i Ochrony Środowiska
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
A study on thermal stability of glycidylsiloxane resins cured with aliphatic amines
Badanie stabilności termicznej żywic glicydylosiloksanowych utwardzanych za pomocą amin alifatycznych
Autorzy:
Makarewicz, E.
Shyychuk, I.
Maciejewski, H.
Shyichuk, O.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/947481.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Sieć Badawcza Łukasiewicz - Instytut Chemii Przemysłowej
Tematy:
glycidylsiloxane resins
curing
thermal oxidative destruction
żywica glicydylosiloksanowa
utwardzanie
rozkład termooksydacyjny
Opis:
Oligomeric glycidylsiloxanes are promising components of hybrid amino-epoxy-siloxane coatings with improved properties. The thermal stability of amine-cured glycidylsiloxane resins were studied by means of thermogravimetric analysis. Four samples of glycidylsiloxane resin, with 18 to 30 glycidyl groups per molecule and molar masses from 5 to 10.5 kg/mol, were cured at 140 °C with triethylenetetramine (TETA), isophorone diamine (IDA) and a polyamide (PF). The onset temperatures of degradation, residual masses and heat effects were measured. Maximal degradation rates were registered at temperatures above 400 °C. Infrared spectra of the residues indicate that the least stable bonds are Si-C, C-H and C-N. A second degradation step takes place above 700 °C resulting in disperse silica.
Zbadano proces termicznego rozkładu powłok z żywic glicydylosiloksanowych utwardzonych przy użyciu trietylenotetraminy (TETA), izoforonodiaminy (IDA) oraz poliamidu (PF). Wytworzone powłoki lakierowe wykazywały odporność na działanie temperatury do 300 °C. W celu doboru optymalnego składu żywicy ocenie poddano próbki o różnej zawartości grup glicydylowych, różnym ciężarze cząsteczkowym i różnym udziale grup siloksanowych. Metodą termograwimetrii wyznaczono temperaturę rozkładu (początkową, maksymalną i końcową), efekty cieplne i całkowitą zmianę masy. Metodą spektrometrii w podczerwieni zidentyfikowano rodzaj produktów powstających w wyniku termodestrukcji.
Źródło:
Polimery; 2015, 60, 7-8; 448-456
0032-2725
Pojawia się w:
Polimery
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-2 z 2

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies