Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Shkurgan, Oksana" wg kryterium: Autor

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-4 z 4
    Tytuł:
    Pieśni o. Tymoteusza Szczurowskiego w „Śpiewniku kościelnym” ks. Michała Marcina Mioduszewskiego
    Songs by Father Tymoteusz Szczurowski in 'Śpiewnik kościelny' [Church Songbook] by Father Michał Marcin Mioduszewski
    Autorzy:
    Shkurgan, Oksana
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/28409435.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
    Tematy:
    Zgromadzenie Księży Misjonarzy
    pieśni kościelne
    bazylianie
    śpiewnik unicki
    pieśni unickie
    misja bazyliańska
    Congregation of Missionary Fathers
    church songs
    basilian convent
    uniate songbook
    uniate songs
    basilian mission
    Opis:
    Ks. Michał Marcin Mioduszewski CM (1787–1868) wydał Śpiewnik kościelny (Kraków 1838), w którym zamieścił ujednolicone wersje tekstów pieśni z polskiego repertuaru rzymskokatolickiego wraz z ich jednogłosowymi melodiami. Ten drukowany zbiór był wynikiem zapoczątkowanej przez jego autora w 1830 roku kilkuletniej akcji zbierania i gromadzenia pieśni kościelnych, kontynuowanej także po wydaniu śpiewnika. W opublikowanym następnie Dodatku do Śpiewnika kościelnego (Kraków 1842) obok repertuaru rzymskokatolickiego, po pieśniach za umarłych i przed zapisami śpiewów mszalnych, Mioduszewski zamieścił blok poetyckich i muzyczno-poetyckich anonimowych przekazów polskojęzycznych utworów opatrzony tytułem „Pieśni w cerkwiach dyecezyi chełmskiej obrządku grecko-katolickiego używane”, podając w słowie wstępnym do dodatku informację, że pieśni unickie pochodzą z pracy pt. Misja Bialska [Supraśl 1792 – O.S.] o. Tymoteusza Szczurowskiego. Pieśni cerkiewne usystematyzowano w śpiewniku tematycznie (pieśni Pańskie, o Najświętszej Maryi Pannie, o świętych, przygodne). Jak ustalono, w sumie w Śpiewniku kościelnym (we wzmiankowanym Dodatku oraz w kolejnych, wydanych w Lipsku drukach: Dodatku II (1849) i Dodatku III (1853)) Mioduszewski opublikował 44 pieśni bazyliańskiego misjonarza o. Tymoteusza Szczurowskiego (1740–1812), z których 27 zostało wydanych wraz z melodiami, a pozostałe wyłącznie w postaci tekstów. Wobec braku wcześniejszych źródeł nutowych pieśni Szczurowskiego, szczególnego znaczenia nabierają ich muzyczno-poetyckie przekazy opublikowane w dziewiętnastowiecznym Śpiewniku kościelnym. Drukowany nutowy zbiór niewątpliwie przyczynił się do popularyzacji w XIX wieku pieśni tego unickiego misjonarza. Dzięki dokonaniom ks. Michała Marcina Mioduszewskiego pieśni bazylianina o. Tymoteusza Szczurowskiego zostały uchronione od zapomnienia.
    Father Michał Marcin Mioduszewski CM (1787–1868) published his Śpiewnik kościelny [Church Songbook] (Kraków 1838), including Polish songs from the Catholic repertoire with standardized texts and melodies for a solo voice. The printed volume was a result of the author’s search for sacred songs, which he had collected for several years since 1830 and continued after the publication. In a later publication, Dodatek do Śpiewnika kościelnego [A Supplement to the Church Songbook] (Kraków 1842), in addition to the Roman Catholic repertoire, funeral songs and scores of mass chants, Mioduszewski included a set of poetic and musical-poetic anonymous compositions in Polish with the title “Songs performed in the Greek Catholic churches of the Chełm diocese”. In the foreword to the songs, he informed the readers that the Greek Catholic repertoire was borrowed from a work titled The Biała Mission [Supraśl 1792 – O.S.] by Father Tymoteusz Szczurowski. The songs were categorized according to subject (divine, about the Holy Virgin, about the saints and daily prayers). It has been determined that in his Śpiewnik kościelny (including the above-mentioned Supplement and its subsequent continuations printed in Leipzig: Supplement II (1849) and Supplement III (1853)) Mioduszewski published a total number of 44 songs written by a Basilian missionary, Father Tymoteusz Szczurowski (1740–1812), 27 of which were published with their melodies, while the remainder were included only in textual form. In the absence of earlier sources containing scores of Szczurowski’s songs, their musical-poetic versions published in the nineteenth-century church songbook are of particular significance. There can be no doubt that this printed collection contributed to the popularization of the legacy of this Greek Catholic missionary in the nineteenth century. The published results of Father Michał Marcin Mioduszewski’s efforts saved the songs written by Basilian monk Tymoteusz Szczurowski from oblivion.
    Źródło:
    Muzyka; 2018, 63, 3; 117-136
    0027-5344
    2720-7021
    Pojawia się w:
    Muzyka
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Pieśni ihumena krystynopolskiego o. Kornela Sroczyńskiego w nowo odnalezionym druku „Chwała Boga cudownego w świętym Onufrym” (Lwów 1773)
    Songs by Father Kornel Sroczyński, Hegumen of the Basilian Monastery in Krystynopol, in the recently discovered print 'Chwała Boga Cudownego w Świętym Onufrym' [The glory of God the Miracle Worker in Saint Onuphrius] (Lviv 1773)
    Autorzy:
    Shkurgan, Oksana
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/47201172.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
    Opis:
    W zbiorach Biblioteki Prowincji oo. Bernardynów w Krakowie zachował się unikatowo wydany w tysiącu egzemplarzy druk Chwała Boga Cudownego w Świętym Onufrym (Lwów 1773). Wydawnictwo przygotowane przez bazylianina, misjonarza i ihumena krystynopolskiego o. Kornela Sroczyńskiego (1731–1790) do publikacji w oficynie lwowskich oo. franciszkanów, zadedykowane Stanisławowi Szczęsnemu Potockiemu (1752–1805), powstało na potrzeby introdukcji bractwa św. Onufrego do cerkwi bazyliańskiej w Krystynopolu. Zawiera ono przekazy pieśni nabożnych, których teksty dotąd nie były przedmiotem badań. W piśmiennictwie, poczynając od prac historyka Zakonu Św. Bazylego Wielkiego o. Romana Łukania (1907–1943), druk ten jest określany jako „książeczka o św. Onufrym”. Dzięki odnalezieniu przez autorkę artykułu egzemplarza druku Chwała Boga Cudownego w Świętym Onufrym (Lwów 1773) obecnie jest możliwe stwierdzenie, że wydawnictwo zawiera przekazy poetyckich tekstów (bez zapisów nutowych) siedmiu pieśni nabożnych – pięć utworów opublikowano w języku polskim (pieśń do św. Onufrego O, Ojczyzno niespokojna! Głód, powietrze, ogień, wojna, dwie pieśni poświęcone obrazowi Pana Jezusa ukrzyżowanego znajdującemu się w cerkwi bazyliańskiej w Krystynopolu – O, Jezu umęczony oraz Zalewaj się łzami, jedną pieśń do Matki Bożej Bolesnej Pękaj się serce na te wieści, a także jedną pieśń ku czci obrazu św. Mikołaja znajdującego się w cerkwi bazyliańskiej w Krystynopolu W Patarześ zrodzon i tam wychowany) i dwa w języku ukraińskim (pieśń do św. Onufrego Pomoszcznyka kto yszczeszy oraz pieśń poświęcona św. Bazylemu Wielkiemu Soberyte sia z wsełennyia, wsia piwcew łyki) w transliteracji alfabetem łacińskim. Z informacji podanej w rękopiśmiennej kronice „Dziejopis monasteru krystynopolskiego Zakonu S. Bazylego Wielkiego, od R.P. 1766” sporządzonej przez Sroczyńskiego wynika, że był on autorem tylko sześciu pieśni opublikowanych w omawianym lwowskim wydaniu, natomiast pieśń Pomoszcznyka kto yszczeszy, określił on jako „dawnieyszą”. Pieśni poświęcone świętym (św. Onufremu, św. Bazylemu Wielkiemu, św. Mikołajowi) zostały opatrzone w edycji adnotacją „Nowa”, co świadczy o tym, że Sroczyński ułożył je specjalnie na potrzeby tej publikacji. Natomiast pozostałe trzy utwory (dwie pieśni do Pana Jezusa ukrzyżowanego i jedną pieśń do Matki Bożej Bolesnej) Sroczyński mógł napisać wcześniej, aczkolwiek ani w tym druku, ani w innych sporządzonych przez niego pracach nie ma informacji o czasie ich powstania (być może utwory w momencie ich publikacji już funkcjonowały w środowisku bazylianów krystynopolskich). Szczególne znaczenie miała rozpoczynająca blok pieśniowy w wydaniu Chwała Boga Cudownego w Świętym Onufrym (Lwów 1773) polskojęzyczna pieśń do św. Onufrego O, Ojczyzno niespokojna! Głód, powietrze, ogień, wojna. Już sam jej początek wyraźnie nawiązuje do niedawnego (pierwszego) rozbioru Rzeczypospolitej (1772), która wiele ucierpiała z powodu pożarów, morowego powietrza, najazdu obcych wojsk (rosyjskich i austriackich). Zakończenie tego utworu cechuje silne zabarwienie patriotyczne. Do dwóch pieśni zalecono „tony”, na jakie należało je wykonywać. Do polskojęzycznej pieśni O, Jezu umęczony Sroczyński zaproponował wykorzystać „ton” ukraińskojęzycznej maryjnej pieśni O Wsepitaia Maty! Hdy na sud każut staty!, wykonywanej przez wiernych Kościoła greckokatolickiego w czasie misji bazyliańskich, a z kolei w przypadku polskojęzycznej pieśni do św. Mikołaja W Patarześ zrodzon i tam wychowany autor zalecił śpiewać ją na melodię pieśni poświęconej św. Franciszkowi Ksaweremu Wielki podziemnych krajów Apostole z polskiego repertuaru rzymskokatolickiego. Opublikowane pieśni z tekstem w języku polskim autorstwa Sroczyńskiego potwierdzają fakt tworzenia przez oo. bazylianów polskojęzycznych pieśni nabożnych, a w szczególności świadczą o powstaniu nowych utworów przy wykorzystaniu melodii znanych pieśni zarówno z repertuaru Kościoła greckokatolickiego, jak i rzymskokatolickiego. Wykonywane ówcześnie w świątyni bazyliańskiej w Krystynopolu pieśni nabożne miały z pewnością bardzo ważną rolę w duszpasterskiej działalności superiora i misjonarza o. Sroczyńskiego. Zachowane w odnalezionym druku franciszkańskim pieśni w języku polskim i ukraińskim świadczą o ich wykonywaniu w trakcie wspomnianych uroczystości introdukcyjnych, na których obok szlachty obecne było duchowieństwo oraz licznie zgromadzeni wierni wyznania unickiego i rzymskokatolickiego. Wspólny śpiew pieśni poświęconych miejscowym obrazom otaczanym szczególną czcią przez wiernych integrował społeczności obu obrządków oraz ludzi wszelkich stanów społecznych. Ułożony i wydany przez o. Sroczyńskiego tekst pieśni do św. Bazylego Wielkiego Soberyte sia z wsełennyia, wsia piwcew łyki został następnie, po niemal dwudziestu latach, anonimowo przedrukowany przez poczajowskich oo. bazylianów w obszernym nutowych zbiorze pt. Bohohłasnyk (1790–1791). W związku z tym nazwisko bazylianina o. Kornela Sroczyńskiego można dołączyć do grona znanych dziś twórców pieśni religijnych opublikowanych w Bohohłasnyku.
    The Provincial Archive of the Bernardine Order in Cracow is in possession of a unique copy of a print published in one thousand copies, titled Chwała Boga Cudownego w Świętym Onufrym [The glory of God the Miracle Worker in Saint Onuphrius] (Lviv 1773). The edition was prepared by the Basilian monk and missionary Father Kornel Sroczyński (1731–90), Hegumen of Krystynopol (now Chervonohrad), and published by the Franciscans of Lviv with a dedication to Stanisław Szczęsny Potocki (1752–1805). The volume was published to add splendour to the introduction of the Brotherhood of Saint Onuphrius into the Basilian Orthodox church in Krystynopol. It contains sources of sacred songs with texts that have never been studied to date. In the subject literature, which begins with the writings of Fr Roman Łukań (1907–43), a historian of the Order of Saint Basil the Great, the print is referred to as ‘a little book on Saint Onuphrius’. Thanks to the discovery of a copy of Chwała Boga Cudownego w Świętym Onufrym by the author of this article, we can state that the volume contains the sources of the poetic texts (without music) of seven sacred songs: five of them were published in Polish (a song to Saint Onuphrius titled ‘O, Ojczyzno niespokojna! Głód, powietrze, ogień, wojna’ [Oh, my troubled Fatherland! Famine, pestilence, fire and war], two hymns to the effigy of the Crucified Jesus in the Basilian Orthodox church in Krystynopol, titled ‘O, Jezu umęczony’ [Oh, tormented Christ] and ‘Zalewaj się łzami’ [Let your tears flow], a hymn to Our Lady of Sorrows, ‘Pękaj się serce na te wieści’ [Break, my heart, at the news], and a song written in veneration of the effigy of Saint Nicholas in the Basilian Orthodox church in Krystynopol, titled ‘W Patarześ zrodzon i tam wychowany’ [In Patara you were born and raised]); two are in Ukrainian (one to Saint Onuphrius, titled ‘Pomoszcznyka kto yszczeszy’ [Who seeks a helper], the other to Saint Basil the Great, ‘Soberyte sia z wsełennyia, wsia piwcew łyki’ [Come from all the universe his praises for to sing]) transliterated into Latin script. The manuscript chronicle titled Dziejopis monasteru krystynopolskiego Zakonu S. Bazylego Wielkiego, od R.P. 1766 [A history of the Krystynopol monastery of Saint Basil the Great, from 1766 onwards], written by Sroczyński, suggests that he composed only six of the songs in the Lviv edition under discussion, whilst he described ‘Pomoszcznyka kto yszczeszy’ as an ‘older’ composition. The songs devoted to saints (Saint Onuphrius, Saint Basil the Great and Saint Nicholas) were marked as ‘New’ in the edition, which indicates that Sroczyński wrote them especially for this publication. The remaining three songs (two hymns to the Crucified jesus and one to Our Lady of Sorrows) may have been written by Sroczyński earlier, although their dates are not given in either the print under discussion or in his other writings (it is possible that at the time of publication the compositions already functioned among the Basilians of Krystynopol). Of special significance was the Polish song ‘O, Ojczyzno niespokojna!’ which opens the songs section in Chwała Boga Cudownego. The very beginning of the song alludes to the recent (first) partition of Poland (in 1772) and the blows suffered by the country as a result of fires, plague and invading armies (Russian and Austrian). The ending of the composition has strong patriotic overtones. Two songs are supplemented with the ‘tones’ to be used in performance. For the Polish song ‘O, Jezu umęczony’, Sroczyński recommended the ‘tone’ of the Ukrainian Marian song ‘O Wsepitaia Maty! Hdy na sud każut staty!’ [O Mother Glorified! When the Final judgment comes], sung by the congregations of the Greek Catholic Church during Basilian missions, whereas the Polish song to Saint Nicholas, ‘W Patarześ zrodzon i tam wychowany’, was best sung to the melody of a song to Saint Francis Xavier, titled ‘Wielki podziemnych krajów Apostole’ [Great Apostle of southern lands], from the Polish Roman Catholic repertoire. The published songs with texts in Polish written by Sroczyński are evidence that Basilian monks wrote sacred songs in Polish; in particular, they prove that melodies known from both Greek Catholic and Roman Catholic repertoires were employed in their new compositions. The sacred songs performed in the Basilian church in Krystynopol certainly played a very important role in the priestly activities of Father Sroczyński, who was both head of the monastery and also a missionary. The Polish and Ukrainian songs preserved in the Franciscan print must have been performed during the celebrations accompanying the above- mentioned introduction. Apart from the nobility, the participants included clergymen and a large congregation of Greek Catholics and Roman Catholics. The joint singing of hymns to sacred effigies worshipped by local believers helped to integrate the communities of both denominations and people of all social strata. Almost twenty years later, the text of the song to Saint Basil the Great, ‘Soberyte sia z wsełennyia, wsia piwcew łyki’, composed and published by Father Sroczyński, was reprinted anonymously by Basilian monks in Poczajów, in an extensive music collection titled Bohohłasnyk (1790–91). Hence the name of the Basilian composer Father Kornel Sroczyński can be listed among the known composers of religious songs who contributed to Bohohłasnyk.
    Źródło:
    Muzyka; 2017, 62, 1; 90-126
    0027-5344
    2720-7021
    Pojawia się w:
    Muzyka
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Recepcja pieśni o. Tymoteusza Szczurowskiego w środowiskach katolickich dziewiętnastowiecznej Warszawy
    The reception of songs by Father Tymoteusz Szczurowski in the catholic environments of 19th-century Warsaw
    Autorzy:
    Shkurgan, Oksana
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/28015410.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
    Tematy:
    Zgromadzenie Księży Misjonarzy
    bazylianie
    Śpiewnik kościelny
    pieśni religijne
    klasztor oo. bazylianów w Warszawie
    Congregation of the Mission
    Basilian monks
    The Church Songbook
    religious songs
    monastery of the Basilian Fathers in Warsaw
    Opis:
    W zasobach Archiwum Zgromadzenia Księży Misjonarzy na Stradomiu w Krakowie pod sygnaturą Muzyka 15 dostępne są dwa arkusze rękopisu nutowego z XIX w. zawierającego unicki repertuar pieśniowy. Źródło to pochodzi prawdopodobnie ze zbiorów domu Zgromadzenia Księży Misjonarzy przy Kościele św. Krzyża w Warszawie, przekazanych ze stolicy do krakowskich misjonarskich archiwaliów zapewne po kasacji tej wspólnoty zakonnej w Królestwie Polskim, która nastąpiła w roku 1864. W omawianym rękopisie nutowym zachowały się wpisane anonimowo przekazy melodii oraz teksty w języku polskim pierwszych zwrotek 7 pieśni religijnych (utwory maryjne, ku czci świętych, przygodne) bazyliańskiego misjonarza o. Tymoteusza Szczurowskiego (1740–1812). Dzięki zachowanym w źródle inskrypcjom wiadomo, że pieśni Szczurowskiego były wykonywane na przełomie lat trzydziestych i czterdziestych XIX w. przez warszawskich bazylianów, a także przez unickiego duchownego o. Pawła Szymańskiego (1782–1852), gdy w latach 1837–41 był profesorem Rzymskokatolickiej Akademii Duchownej w Warszawie. Linie melodyczne siedmiu pieśni Szczurowskiego pochodzące z rękopiśmiennych nutowych arkuszy Muzyka 15 pokrywają się z melodiami ich drukowanych przekazów opublikowanymi przez ks. Michała Marcina Mioduszewskiego CM (1787–1868) w Dodatku do Śpiewnika kościelnego (Kraków 1842) i Dodatku III do Śpiewnika kościelnego (Lipsk 1853). Omawiany w artykule rękopis zawierający nutowe przekazy polskojęzycznych pieśni z repertuaru unickiego z dużym prawdopodobieństwem mógł być sporządzony w środowisku warszawskich misjonarzy. Ocalały misjonarski rękopis Muzyka 15 umożliwia obecnie stwierdzenie faktu recepcji utworów unickiego autora, o. Szczurowskiego w środowiskach rzymskokatolickich dziewiętnastowiecznej Warszawy, a także przynosi nowe informacje na temat ówczesnych wykonawców jego pieśni w stolicy Królestwa Polskiego.
    Held in the Archive of the Congregation of the Mission, in Kraków’s Stradom district (shelf-mark Muzyka 15) are two sheets of a nineteenth-century music manuscript containing Uniate (Eastern Catholic) songs. The source probably originates from the collection belonging to the house of the Congregation of the Mission at the Church of the Holy Cross in Warsaw, which was sent from the capital to the Kraków missionaries’ archive most likely following the dissolution of this congregation in the Kingdom of Poland, which took place in 1864. Inscribed anonymously in this source are the melodies and Polish-language texts of the first stanzas of seven religious songs (Marian songs, songs to the cult of saints, and przygodne songs for the Ordinary Time in the liturgical year) composed by the Basilian missionary Father Tymoteusz Szczurowski (1740–1812). Thanks to inscriptions preserved in the source, we know that Szczurowski’s songs were performed in the late 1830s and early 1840s by Warsaw’s Basilian monks as well as by the Uniate clergyman Father Paweł Szymański (1782–1852), when he was a professor of the Imperial Roman Catholic Theological Academy in Warsaw (1837–41). The melodic lines of Szczurowski’s seven songs from the handwritten sheets of Muzyka 15 are the same as those printed by Father Michał Marcin Mioduszewski, CM (1787–1868) in Dodatek do Śpiewnika kościelnego [Supplement to the church songbook] (Kraków 1842) and Dodatek III do Śpiewnika kościelnego [Third supplement to the church songbook] (Leipzig 1853). The manuscript discussed in this paper, containing the music and words of Polish-language songs from the Uniate repertoire, is very likely to have been compiled in the environment of the Warsaw Congregation of the Mission. The surviving missionary manuscript Muzyka 15 enables us to confirm the reception of the Uniate Father Szczurowski’s output in the Roman Catholic environments of nineteenth-century Warsaw. It also provides us with new information concerning the performers of Szczurowski’s songs in the then capital of the (Congress) Kingdom of Poland.
    Źródło:
    Muzyka; 2020, 65, 1; 57-76
    0027-5344
    2720-7021
    Pojawia się w:
    Muzyka
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Pieśni nabożne wydane przez o. Tymoteusza Szczurowskiego w kontekście repertuaru wykonywanego w środowiskach rzymskokatolickich i unickich w Rzeczypospolitej Obojga Narodów
    Autorzy:
    Shkurgan, Oksana
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/690157.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
    Tematy:
    sacred songs
    Greek Catholic Church
    Basilian missions
    Uniate Hymnals
    Roman Catholic Songbooks
    pieśni nabożne
    Kościół greckokatolicki
    misje bazyliańskie
    śpiewniki unickie
    kancjonały rzymskokatolickie
    Opis:
    The article is devoted to sacred songs issued by Tymoteusz (Tomasz Jozef) Szczurowski, (1740–1812), Basilian monk, a religious writer, a doctor of theology and canonical law, protonotary of the Holy See, a missionary acting in Polish-Lithuanian Commonwealth. The most of songs Szczurowski published in the period of being an monk in a Basilian monastery in Biała, owned by Radziwiłłs, and while he was in charge of a missions in Brześć parish. I compared them with sacred songs from the Roman Catholic and Uniate repertoire preserved in handwritten and printed sources, among others published in printing house of The Grand Dutchy of Lithuania. In religious works Wzór doskonałości panieńskiej [The model of virgins’ perfection], Głos wzbudzający serca chrześcijańskie [The voice inspiring christian hearts] and Misja Bialska [Mission of Biała] Szczurowski printed many sacred songs in Polish and Ukrainian (transliterated in Latin alphabet) without notation of music for the needs of Greek Catholic Church. These works mentioned in the sources of the subject, sometimes attributed to Szczurowski’s authorship, deserve deeper exploration. On the basis of preserved printed works Szczurowski might be considered the creator of Polish and Ukrainian language sacred songs – the common heritage of Poland and Ukraine. As the result of the research conducted by myself such opinion should be disclaimed at least when it refers to songs Straszliwego majestatu Panie [The Lord of the terrifying majesty] and Boże w dobroci nigdy nie przebrany [Lord of never exhausted goodness], which were in circulation among Polish speaking Roman Catholic communities of Polish-Lithuanian Commonwealth already in times close to Szczurowski’s birthday. Songs from the Catholic repertoire published in Misja Bialska issue of 1792 not only confirm their popularity among the followers of the Greek Roman rite, but they also bear testimony of the meaning and role of the sacred songs in Szczurowski’s mission activity.
    W artykule omówiono pieśni nabożne wydane przez o. Tymoteusza (Tomasza Józefa) Szczurowskiego (1740–1812), bazylianina, pisarza religijnego, kaznodzieję, doktora teologii i prawa kanonicznego, protonotariusza Stolicy Apostolskiej, misjonarza działającego w Rzeczypospolitej Obojga Narodów. Najwięcej pieśni Szczurowski opublikował w okresie, kiedy był ihumenem klasztoru bazyliańskiego w należącej do Radziwiłłów Białej i prowadził misje w parafiach diecezji brzeskiej. Zostały one porównane z pieśniami z repertuaru wykonywanego w środowiskach rzymskokatolickich i unickich, zachowanymi w źródłach rękopiśmiennych i drukowanych, w tym wydanych w oficynach Wielkiego Księstwa Litewskiego. W pracach religijnych Wzór doskonałości panieńskiej, Głos wzbudzający serca chrześcijańskie i Misja Bialska Szczurowski wydał wiele pieśni nabożnych w języku polskim i ukraińskim (transliterowane alfabetem łacińskim) bez zapisów nutowych dla potrzeb Kościoła greckokatolickiego. Utwory te, odnotowane w literaturze przedmiotu, niekiedy z sugestią, że były autorstwa Szczurowskiego, zasługują na bardziej wnikliwe badania. Na podstawie zachowanych wydawnictw należałoby Szczurowskiego uważać za twórcę polskojęzycznych i ukraińskojęzycznych pieśni religijnych, wspólnego dziedzictwa muzycznego Polski i Ukrainy. W wyniku przeprowadzonych przeze mnie badań trzeba zdementować taką opinię co najmniej w odniesieniu do pieśni Straszliwego majestatu Panie oraz Boże w dobroci nigdy nie przebrany, które funkcjonowały w polskojęzycznych środowiskach rzymskokatolickich Rzeczypospolitej Obojga Narodów już w czasach bliskich daty urodzenia Szczurowskiego. Wydane w 1792 r. w Misji Bialskiej pieśni z repertuaru katolickiego nie tylko potwierdzają ich ówczesną popularność wśród wiernych obrządku greckokatolickiego, ale także świadczą o znaczeniu i roli tych pieśni nabożnych w działalności misyjnej Szczurowskiego.
    Źródło:
    Rocznik Lituanistyczny; 2015, 1
    2450-8454
    2450-8446
    Pojawia się w:
    Rocznik Lituanistyczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-4 z 4

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies