Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Sawicki, Jacek" wg kryterium: Autor


Tytuł:
O pamięci Powstania Warszawskiego w przeddzień 80. rocznicy
On the Memory of the Warsaw Uprising: On the Eve of the 80th Anniversary
Autorzy:
Sawicki, Jacek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2230847.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Instytut Pamięci Narodowej, Komisja Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu
Tematy:
Powstanie Warszawskie
polityka pamięci
pamięć zbiorowa
obowiązek pamięci
komemoracja
Warsaw Uprising
politics of memory
collective memory
duty to remember
commemoration
Opis:
Powstanie Warszawskie w 1944 r. zakończyło się klęską. Jednak wśród Polaków pamięć o nim pozostała niezwykle silna, rzutując na późniejsze postawy mieszkańców stolicy i całej Polski. Chroniła tożsamość i pomogła przetrwać okres sowieckiego zniewolenia. Jej wyrazem były m.in.: utożsamianie się z Kotwicą – znakiem Polskiego Państwa Podziemnego, śpiewanie pieśni powstańczych, odwiedzanie grobów i cmentarzy, przekazywanie potomnym świadectwa bohaterstwa i patriotyzmu powstańców oraz uczestnictwo w obchodach rocznicowych. Obecnie kolejne pokolenia młodych Polaków przejmują od swoich rodziców i dziadków obowiązek pamięci, a nawet, utożsamiając się z przeszłą generacją, przyjmują tragiczne doświadczenia za własne. Jednak swoją aktywność przenoszą coraz częściej na nowe pola, powstałe w wyniku przemian kulturowych, spowodowanych przede wszystkim ofensywą technik informatycznych i ukształtowaniem się świata wirtualnego. Pamięć o Powstaniu Warszawskim, ze względu na jej wymiar emocjonalny, pozostaje także elementem współczesnego życia politycznego. Przedmiotem artykułu jest omówienie przemian zachodzących w pamięci zbiorowej, wskazanie nowych zjawisk związanych ze sposobami prezentowania historii, a także nowych ról Powstania Warszawskiego w dyskursie publicznym.
The Warsaw Uprising in 1944 ended in defeat. However, amongst Poles, the memory of the battle fought by the capital remained extremely strong and affected later attitudes. It protected identity and helped to survive the period of Soviet subjugation. Symbols of this memory included the anchor (the sign of the Polish Underground State), uprising songs, graves and cemeteries, the passing on of the testimony of the insurgents’ heroism and patriotism to posterity, and participation in anniversary celebrations. Today, the next generation of young Poles are taking over the duty of remembrance from their parents and grandparents and even identifying with the past generation, recognising the tragic experiences as their own. However, they are increasingly shifting their focus to new areas resulting from cultural changes, caused above all by the onslaught of information technology and the virtual world. The memory of the Warsaw Uprising, however, because of its emotional nature, also remains present in contemporary political life. The author of this article discusses the transformations taking place in collective memory. He identifies new phenomena regarding modes of representation, as well as new roles of the Warsaw Uprising in public discourse.
Źródło:
Pamięć i Sprawiedliwość; 2023, 41, 1; 364-379
1427-7476
Pojawia się w:
Pamięć i Sprawiedliwość
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Cenzura wobec Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego 1944-1989
Censorship against the Catholic University of Lublin 1944-1989
Autorzy:
Sawicki, Jacek Zygmunt
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1807035.pdf
Data publikacji:
2019-10-23
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
cenzura; represje polityczne; systemowy ateizm; wolność słowa
censorship; political repression; systemic atheism; freedom of speech
Opis:
Polityka władz PRL wobec Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego była emanacją stosunku komunistów do Kościoła katolickiego posiadającego w Polsce ugruntowany od wieków autorytet. Kiedy władza decydowała się na nasilenie konfliktu z Kościołem, miała wiele możliwości oddziaływania także na jedyną katolicką uczelnię, a tym samym wpływania na jej aktywność oraz oblicze. Na poziomie szykan i represji, jeżeli odrzucimy ostateczność, tj. zamknięcie uczelni, miała do dyspozycji zarówno jawne mechanizmy nacisku, jak i możliwość prowadzenia tajnych, zakulisowych działań. I skwapliwie korzystała z obu tych sposobów. Wpływała na ograniczenie dopływu środków, podcinając płynność finansową uczelni; stawiała bariery na poziomie rekrutacji; zmuszała do zamknięcia niewygodnych kierunków i nie wydawała zgody lub utrudniała tworzenie nowych; wpływała na odebranie uprawnień do przeprowadzania przewodów doktorskich i habilitacyjnych; sankcjonowała rozpracowanie przez służby specjalne środowiska akademickiego, inwigilację studentów oraz pracowników uczelni, w skrajnych przypadkach doprowadzając do relegowania albo nieprzedłużania umowy o pracę. Cenzura ze swoimi działaniami znakomicie wpisywała się w ten ciąg szykan, ograniczając dostęp do myśli, a w niektórych wypadkach wręcz wpływając na uniemożliwienie przekazu czy to przez niedopuszczenie do publicznej wypowiedzi, czy np. wstrzymanie publikacji, rzadziej konfiskatę gotowego druku. Z reguły posługiwano się ingerencją w celu eliminacji fragmentów tekstu lub dokonywano zmian konkretnych sformułowań. Mówiąc o działalności cenzury, dotykamy wyłącznie skutków decyzji politycznych, które zapadały w innym miejscu. Należy zatem pamiętać, kto w ówczesnej rzeczywistości tak naprawdę sterował treściami przekazu, a więc o roli Polskiej Partii Robotniczej, a później Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej w tworzeniu rzeczywistości peerelowskiej oraz w kreowaniu obrazu świata. Cenzura miała tu rolę wyłącznie pomocniczą obrony interesów tej jednej partii, stanowiąc ostatnią blokadę niezależnej myśli i słowa.
The Politics of the People’s Republic of Poland towards the Catholic University of Lublin was an emanation of the communists’ attitude to the Catholic Church, which had established authority in Poland for centuries. When the communists’ authorities decided to exacerbate the conflict with the Church, it had many opportunities to influence the only Catholic school, thus influencing its activity and face. At the level of persecution and repression, if we reject the last resort, ie the closure of an institution, it has at its disposal both explicit pressure mechanisms and the ability to conduct secret, behind-the-scenes activities. And eagerly used both of these ways. Influenced the limitation of inflows by undercutting the financial liquidity of the university; Set barriers to recruitment; Forced to close uncomfortable directions and did not allow or hinder the creation of new ones; Affected the withdrawal of the right to conduct doctoral dissertations and habilitation; It sanctioned the dissemination by the special services of the academic community, the surveillance of students and university staff, in extreme cases leading to relegation or renewal of the employment contract. Censorship with its actions was a perfect fit in this harassment, limiting access to thought and, in some cases, even by affecting the transmission, whether by refraining from publication or, As a rule, interventions were used to eliminate parts of the text, or to make specific changes to the wording. Speaking of censorship, we only touch the effects of political decisions that have taken place elsewhere. One should therefore remember who in the real world really controlled the content of the message, ie the role of the PPR and later the PZPR in creating the Peerelian reality and in creating the image of the world. Censorship was solely an auxiliary role, defending the interests of this single party, constituting the last block of independent thought and words.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2018, 66, 2 Special Issue; 159-180
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Batalion „Znicza”
Autorzy:
Sawicki, Jacek (1956- ).
Powiązania:
Biuletyn Informacyjny / Światowy Związek Żołnierzy Armii Krajowej. Zarząd Główny 2021, nr 10, s. 16-19
Data publikacji:
2021
Tematy:
Szymkiewicz, Bolesław (1907-1984)
Rejon Legionowo (Armia Krajowa)
Obwód Powiat Warszawski (Armia Krajowa)
Grupa Kampinos (Armia Krajowa)
II wojna światowa (1939-1945)
Powstanie warszawskie (1944)
Artykuł z czasopisma kombatanckiego
Artykuł z czasopisma historycznego
Opis:
Artykuł przedstawia działania I Batalionu Leginowo Armii Krajowej pod dowództwem porucznika Bolesława Szymkiewicza „Znicza” w powstaniu warszawskim. Po reorganizacji oddział walczył w okolicach Legionowa, Choszczówki i Rembelszczyzny. Na początku września 1944 roku batalion „Znicza” włączony został do Grupy „Kampinos” AK.
Fotografie.
Dostawca treści:
Bibliografia CBW
Artykuł
Tytuł:
Pomnik jako pole bitwy
The monument as the battlefield
Autorzy:
Sawicki, Jacek Zygmunt
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1832930.pdf
Data publikacji:
2020-05-14
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
polityka pamięci
pamięć zbiorowa
konflikt symboliczny
pomnik Powstania Warszawskiego
politics of memory
collective memory
symbolic conflict
monument to the Warsaw Uprising
Opis:
Powstanie Warszawskie jest symbolem niezawisłości i sprzeciwu Polaków wobec wszelkich prób i form narzucenia obcej dominacji. Militarnie skierowane było przeciwko hitlerowskim Niemcom, politycznie przeciwko stalinowskiej Rosji. Dlatego po wojnie władza komunistyczna w Polsce przeciwdziałała powstającej legendzie powstania, widząc w niej zagrożenie dla podstaw własnej legitymizacji. Walka stolicy zakończyła się tragiczną klęską. Jednak pamięć Powstania Warszawskiego okazała się niezwykle silna. Wykorzystywała własne nośniki pamięci historycznej, które zapewniły jej identyfikację i przetrwanie. Należały do nich m.in. kotwica – znak Polski Walczącej, piosenki powstańcze, groby i cmentarze, świadectwa chwały i heroizmu samych powstańców, ale przede wszystkim uroczystości rocznicowe. To one cyklicznie mobilizowały społeczeństwo do tworzenia własnej wersji historii i narodowej tradycji, alternatywnej wobec oficjalnej. Elementem tej konfrontacji stała się także trwająca wiele lat walka o postawienie w stolicy pomnika Powstania Warszawskiego. Autor ukazuje historię konfliktu jako model polityki historycznej.
The Warsaw Uprising is a symbol of independence and Polish opposition to foreign domination. Militarily it was directed against Nazi Germany, politically against Stalin’s Russia. That is why, after the war, the communist government in Poland was fighting to counteract the legend of the Uprising, seeing it as a threat to their own legitimacy. The battle in the capital ended in tragic defeat. However, among Polish people the memory of the Warsaw Uprising was extremely strong. The collective memory of Polish society protected its identity and helped it to survive. Among the symbols to this memory are an anchor – a symbol of the fighting Polish Underground State, Uprising songs, graves and cemeteries, the testimony and heroism of the insurgents, but mainly anniversary celebrations. The anniversary mobilized the public to create their own version of history and national tradition, an alternative to the official ones. An element of this struggle, lasting many years, was the fight for the erection of a monument to the Warsaw Uprising in the capital. The Author portrays the history of the conflict as a model of politics of memory.
Źródło:
Roczniki Nauk Społecznych; 2015, 43, 3; 85-112
0137-4176
Pojawia się w:
Roczniki Nauk Społecznych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies