Autor: Sarto, Pablo - Katalog OPAC zbiorów

Skocz do pozycji: 1.

Tytuł:: Myśl teologiczna Josepha Ratzingera
The Theology of Joseph Ratzinger
Autorzy:: Sarto, Pablo
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1600811.pdf
Data publikacji:: 2013
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:: Chrystus
Eucharystia
Kościół
miłość
prawda
Christ
Church
Eucharist
love
truth
Opis:: Artykuł jest syntezą teologii aktualnego biskupa emeryta Rzymu. Najpierw zostaje ukazana kwestia dla niej centralna: Chrystus obecny w Piśmie Świętym i w liturgii oraz Jego bliskość w Kościele i w Maryi. Następnie ukazane zostały filary teologiczne i ontologiczne jego myśli, wśród których znajdują się osoba i uzupełniające elementy: miłość, prawda, piękno i nadzieja. Z myślą o głoszeniu orędzia chrześcijańskiego Ratzinger kładzie nacisk zarówno na wiarę, jak i na rozum, a z tej relacji wypływa jego spojrzenie na teologię, katechezę i przepowiadanie. Wreszcie w tym, co odnosi się do misji, interesujące wydają się jego stwierdzenia odnośnie do posługi kapłańskiej i Eucharystii (z tego wyłania się cała teologia ekumeniczna), stworzenia, religii i relacji Kościoła ze światem.
In these lines we offer a synthesis on the theology elaborated by the current bishop of Rome. We begin at the centre, with the central nuclei: Christ present in the Scripture and the liturgy, and his/it’s closeness to the Church and Mary. Later we deal with the theological and ontological pillars of his thought, in which we find love, truth, beauty and hope. Regarding the announcement of the christian message, Ratzinger insists on faith and reason, and in this relationship we can deduce his ideas on theology, cathechesis and preaching. Finally, with regard to the mission, his statements about the ministry and the Eucharist (here an ecumenical theology can be deduced), creation, other religions and the realtionship between the Church and the world are of some note.
Źródło:: Teologia w Polsce; 2013, 7, 2; 23-43
1732-4572
Pojawia się w:: Teologia w Polsce
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 2.

Tytuł:: Thomistic Themes in Joseph Ratzinger/Benedict XVI’s Theology
Wątki tomistyczne w teologii Josepha Ratzingera/Benedykta XVI
Autorzy:: Blanco-Sarto, Pablo
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/20433634.pdf
Data publikacji:: 2022-07-26
Wydawca:: Papieski Wydział Teologiczny we Wrocławiu
Tematy:: anthropology
gnoseology
knowledge of God
theological method
relations between faith and reason
act of faith
antropologia
gnoseologia
poznanie Boga
metoda teologiczna
relacje między wiarą i rozumem
akt wiary
Opis:: Among many other sources, Ratzinger received his formation from the “three great masters” – Augustine, Bonaventure and Thomas Aquinas. While rejecting an unpersonal and essentialist scholasticism, he recognizes the authority of Aquinas – seen through an “Augustinian Thomism” – in anthropology, the doctrine of grace and creation, as well as in the nature of the act of faith and the method of theology. The German theologian tries to make the ontological perspective compatible with the historical-salvific perspective, the personalist perspective with the metaphysical point of view. In the synthesis between faith and reason, philosophy and theology, Ratzinger finds in Aquinas a good model, which is based not only on the order of grace but also on the order of creation.
Spośród wielu autorytetów Ratzinger otrzymał swoją formację od „trzech wielkich mistrzów”: Augustyna, Bonawentury i Tomasza z Akwinu. Odrzucając nieosobową i esencjalistyczną scholastykę, uznaje on autorytet Akwinaty – postrzegany poprzez „tomizm augustiański” – w antropologii, doktrynie o łasce i stworzeniu, a także w naturze aktu wiary i metodzie teologicznej. Niemiecki teolog stara się pogodzić perspektywę ontologiczną z perspektywą historyczno-zbawczą, perspektywę personalistyczną z metafizyczną. Na potrzeby syntezy wiary i rozumu, filozofii i teologii Ratzinger znajduje u Akwinaty dobry model, który opiera się nie tylko na porządku łaski, ale także na porządku stworzenia.
Źródło:: Wrocławski Przegląd Teologiczny; 2022, 30, 1; 35-66
2544-6460
Pojawia się w:: Wrocławski Przegląd Teologiczny
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 3.

Tytuł:: (Um)welt-Ethos. Creation, ecology and environment in ecumenical perspective
(Um)welt-ethos. Creation, ecology and environment in ecumenical perspective
Autorzy:: Blanco-Sarto, Pablo
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/16729544.pdf
Data publikacji:: 2022
Wydawca:: Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:: ecology
creation
ecumenism
postmodernism
ecological spirituality
ekologia
stworzenie
środowisko
postmodernizm
duchowość ekologiczna
Opis:: Christianity is sometimes considered as guilty of the ecological miscare throughout history. The words ‘economy’, ‘ecology’ and ‘ecumenism’ come from the same word (oikos – house) and remain very close in their respective developments. But Welt-ethos must be preceded by a Welt-logos and by an Um-welt-logos, that means that Nature has her own voice in our relationship with the Planet. This is a counter-intuitive principle in the history of Christianity, whose position has been sometimes ambiguous. An historical approach can help us to understand better these abstract ideas as incarnated in the present moment. This ecumenical and ecological spirituality is lived not only by monks and friars, but also by all believers in Christ, and the theology of creation is an ecumenical meeting-point between all Christians. In this study we will follow here a biblical, historical, ecumenical and comparative methodology, for understanding how was lived this issue in the Christianity, and how must be lived in the future.
Chrześcijaństwo obciąża się nieraz winą za powstałe na przestrzeni wieków zaniedbania w dziedzinie ekologii. Słowa „ekonomia”, „ekologia” i „ekumenizm” pochodzą od tego samego słowa (oikos – dom) i pozostają bardzo bliskie w swym semantycznym rozwoju. Ale Welt-ethos musi być poprzedzony przez Welt-logos i Um-welt-logos, co oznacza, że natura winna określać naszą relację z planetą. Zasada ta kontrastuje nieco z historią chrześcijaństwa, którego stanowisko w tym zakresie bywało niejednoznaczne. Historyczne spojrzenie może pomóc lepiej zrozumieć te abstrakcyjne idee jako obecne w aktualnym czasie. Ekumeniczna i ekologiczna duchowość jest praktykowana nie tylko przez mnichów i zakonników, ale przez wszystkich wierzących w Chrystusa, a teologia stworzenia stała się ekumenicznym punktem spotkania wszystkich chrześcijan. Niniejsze studium, opierając się na biblijnej, historycznej, ekumenicznej i porównawczej metodologii, ma na celu ukazanie sposobu traktowania tej kwestii w chrześcijaństwie w przeszłości i jak należy odnosić się do niej w przyszłości.
Źródło:: Studia Oecumenica; 2022, 22; 59-73
1643-2762
Pojawia się w:: Studia Oecumenica
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 4.

Tytuł:: Dostoevsky Overcomes Nihilism: Luigi Pareyson Reads The Brothers Karamazov
O przezwyciężaniu nihilizmu. Co Luigi Pareyson odkrył w Braciach Karamazow Dostojewskiego
Autorzy:: Blanco-Sarto, Pablo
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1920301.pdf
Data publikacji:: 2021-06-05
Wydawca:: Papieski Wydział Teologiczny we Wrocławiu
Tematy:: Christianity
nihilism
Nietzsche
suffering
redemption
chrześcijaństwo
nihilizm
cierpienie
odkupienie
Opis:: “Dostoevsky’s novels are pure philosophy,” declared Luigi Pareyson (1918–1991), an Italian existentialist. He presents a Christian Dostoevsky capable of overcoming the nihilistic onslaught of a post-Christian culture, both in its harshest and “weaker” and postmodern versions. Nietzsche finds a good antagonist in Dostoevsky, who, being earlier in time, will be able to overcome Nihilism. Before being a Christian, the Russian novelist had already descended into hell out of nowhere, in his exile in Siberia. He survived this ordeal − which inevitably led him to nowhere − and paradoxically found Jesus Christ. That is why his novels and his ideas can offer a shelter at this turn of the millennium?
„Powieści Dostojewskiego są czystą filozofią” – twierdził włoski egzystencjalista Luigi Pareyson (1918–1991), przedstawiając chrześcijanina Dostojewskiego jako zdolnego do przezwyciężenia nihilistycznego natarcia na postchrześcijańską kulturę, zarówno w jego najostrzejszej, jak i „słabszej” postmodernistycznej wersji. Nietzsche również znajduje w Dostojewskim – chronologicznie wcześniejszym – odpowiednią osobę do przezwyciężenia nihilizmu. Rosyjski powieściopisarz, zanim stał się chrześcijaninem, zstąpił znikąd do piekła, na zesłanie na Syberii, by przeżyć mękę, która nieuchronnie miała prowadzić donikąd, a doprowadziła do odnalezienia Jezusa Chrystusa. Ten paradoks sprawia, że w jego powieściach i ideach możemy odnaleźć schronienie na przełomie tysiącleci.
Źródło:: Wrocławski Przegląd Teologiczny; 2021, 29, 1; 393-411
2544-6460
Pojawia się w:: Wrocławski Przegląd Teologiczny
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 5.

Tytuł:: Faith in the Year Of Faith
Autorzy:: Sarto, Pablo Blanco
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/571742.pdf
Data publikacji:: 2013
Wydawca:: Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:: faith
person
relation
conversion
reason
Church
sacraments
Opis:: J. Ratzinger/Benedict XVI as a pope and author of the idea promulgating the Year of Faith is presented in the paper with his concept of faith. The striking element of Ratzinger’s theology is a personal approach to faith. Faith as an encounter triggering conversion is a fully positive and existencial experience of God, who engages the whole person and personality (unitotality of faith), the reason and love. This attitude of faith builds human praxis and shapes interpersonal relations. Here comes the phenomenon of the Church, which the Pope treats as a source and place of faith, especially with reference to liturgy, owing to which the true relation with the Trune God is established and developed.
Źródło:: Polonia Sacra; 2013, 17, 2
1428-5673
Pojawia się w:: Polonia Sacra
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 6.

Tytuł:: Quaerite faciem eius semper. La “cristología espiritual” de Joseph Ratzinger
Quaerite faciem eius semper. Joseph Ratzingers "spiritual Christology"
Autorzy:: Sarto, Pablo Blanco
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1050569.pdf
Data publikacji:: 2020-09-25
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:: naturaleza
persona
unicidad
mediación
concilio de Calcedonia
nature
person
unicity
mediation
council of Chalcedon
Opis:: Ratzinger propone una “cristología espiritual”, en la que se unan ontología y soteriología, teología de la cruz y de la encarnación, cristología, pneumatología y eclesiología. Para esto se requiere superar la fractura entre entre el Jesús histórico y el Cristo de la fe, y defender el homousios y la divinidad de Jesucristo definidos en Nicea y III Constantinopla. De igual manera recuerda Ratzinger la centralidad de la figura salvífica de Cristo, en la que no solo hay que recordar su divinidad, sino su carácter único de mediador en la salvación. No es un avatar más de la divinidad, sino el Hijo de Dios, hecho hombre “por nosotros” y “para nuestra salvación”. Jesús de Nazaret tendrá una “singularidad y unicidad irrepetible”. Solo Él puede ser el mediador y redentor. La búsqueda del rostro de Cristo culminará en la última obra teológica del actual papa emérito.
Ratzinger proposes a “Spiritual Christology”, in wich will be together Ontology and Soteriology, the Theology of the Cross and the Theology of Incarnation, Christology, Pneumatology and Ecclesiology. In the first place, it is need to fulfill the breaking-off between he historical Jesus and the Crist of the faith, and to defend the homousios and the divinity of Jesus Christ defined in Nicaea and III Constantinople. On the other hand Ratzinger reminds the centrality of the salvific figure of Christ, in which is related not only the divinity, ut also the unique character of mediation in the salvation. He is not an avatar more of the Divinity, but the Son of God, who was made man “for us” and “for our salvation”. Jesus of Nazaret will have an “unrepeteable singularity and unicity”. He is the only Mediator nd Saviour. The Seeking of Christ’s Face will be the summit of the theological work of the present pope emeritus.
Źródło:: Teologia w Polsce; 2020, 14, 1; 5-30
1732-4572
Pojawia się w:: Teologia w Polsce
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 7.

Tytuł:: The idea of work: from Luther to Pentecostals in recent protestant authors
Idea pracy: od Lutra do zielonoświątkowców u najnowszych autorów protestanckich
Autorzy:: Blanco-Sarto, Pablo
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/31339362.pdf
Data publikacji:: 2022
Wydawca:: Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:: ordinary work
worship
Lutherans
Calvinists
Puritans
Methodists
Pentecostals
zwykła praca
kult
luteranie
kalwiniści
purytanie
metodyści
zielonoświątkowcy
Opis:: For Luther, work was a vocation, while Calvin emphasised the need to glorify God through work. Since the proposal of Weber and Troeltsch, the theology of work and the origin of capitalism has been discussed and studied in different Protestant denominations such as Lutherans, Calvinists, Puritans and Methodists. In this selection of some recent Protestant theologians, we appreciate continuity and evolution in the theology of work that lead us to the Pentecostal inheritance in our days. Some perspectives go back to the contemptus mundi that Luther refused, but the discovering of the action of the Holy Spirit in the daily work needs a Pentecostal theology of the work.
Dla Lutra praca była powołaniem, Kalwin zaś przez pracę podkreślał potrzebę uwielbienia Boga. Od czasu propozycji Webera i Troeltscha teologię pracy i pochodzenie kapitalizmu omawiano i badano w różnych denominacjach protestanckich, takich jak luteranie, kalwiniści, purytanie i metodyści. U niniejszych wybranych kilku ostatnich teologów protestanckich doceniamy ciągłość i ewolucję w teologii pracy, które prowadzą nas do dziedzictwa zielonoświątkowego w naszych czasach. Niektóre perspektywy powracają do koncepcji contemptus mundi, którą odrzucił Luter, jednak odkrycie działania Ducha Świętego w codziennej pracy wymaga zielonoświątkowej teologii pracy.
Źródło:: Teologia i moralność; 2022, 17, 2(32); 189-203
1898-2964
2450-4602
Pojawia się w:: Teologia i moralność
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 8.

Tytuł:: El sacerdocio común en luteranos y católicos
The Common Priesthood of Lutherans and Catholics
Kapłaństwo wspólne luteranów i katolików
Autorzy:: Blanco-Sarto, Pablo
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/31343205.pdf
Data publikacji:: 2022
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:: Luter
Sobór Trydencki
Sobór Watykański II
świeccy
Escrivá de Balaguer
Luther
Trent
Vatican II
lay people
Opis:: Lutero insistió en el sacerdocio real, común o universal de todos los bautizados, tal como recordó también el Concilio Vaticano II, al referirse a la mutua complementariedad entre sacerdocio común y ministerial, los cuales sin embargo difieren non tantum gradu sed essentiam (cf. LG 10). En estas páginas se repasan los principales puntos sobre el sacerdocio común, según la propuesta de Lutero y la respuesta de los concilios de Trento y Vaticano II y, como contrapunto complementario, se añaden las enseñanzas de un autor católico del siglo XX, Josemaría Escrivá de Balaguer, en parte anterior y posterior al Vaticano II, y que podría resultar de interés para entender el tema abordado. Se advierten así aquí las semejanzas y las diferencias que propician el posterior diálogo ecuménico sobre este tema que está adquiriendo una especial importancia con motivo de la teología de la sinodalidad.
Luter kładł nacisk na królewskie, powszechne kapłaństwo wszystkich ochrzczonych, co podkreślał także Sobór Watykański II, odnosząc się do komplementarności kapłaństwa osób świeckich i duchownych, które jednak różnią się non tantum gradu sed essentiam (por. LG 10). Artykuł omawia główne zagadnienia dotyczące kapłaństwa powszechnego, zgodnie z myślą Lutra oraz interpretacją idei Lutra przez Sobor Trydencki i Watykański II, uzupełniając rozważania XX-wiecznego katolickiego autora, Josemaríi Escrivy de Balaguer. Autor, co może być interesujące dla zrozumienia omawianego tematu, zauważa podobieństwa i różnice, które sprzyjają późniejszemu dialogowi ekumenicznemu, który nabiera szczególnego znaczenia w kontekście teologii synodalności.
Luther insisted on the royal, common or universal priesthood of all the baptised, as the Second Vatican Council also recalled, referring to the mutual complementarity between the common and ministerial priesthood, which however differ non tantum gradu sed essentiam (cf. LG 10). These pages review the main points on the common priesthood, according to Luther's proposal and the response of the Councils of Trent and Vatican II and, as a complementary counterpoint, add the teachings of a 20th century Catholic author, Josemaría Escrivá de Balaguer, partly before and partly after Vatican II, which could be of interest for understanding the subject under discussion. The similarities and differences are thus noted here, which are conducive to the subsequent ecumenical dialogue on this subject, which is acquiring particular importance in the context of the theology of synodality.
Źródło:: Roczniki Teologiczne; 2022, 69, 11; 127-156
2353-7272
Pojawia się w:: Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 9.

Tytuł:: The Common Priesthood of Lutherans and Catholics
Autorzy:: Blanco-Sarto, Pablo
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/31343215.pdf
Data publikacji:: 2022
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:: Luther
Trent
Vatican II
lay people
Escrivá de Balaguer
Opis:: Luther insisted on the royal, common or universal priesthood of all the baptised, as the Second Vatican Council also recalled, referring to the mutual complementarity between the common and ministerial priesthood, which however differ non tantum gradu sed essentiam (cf. LG 10). These pages review the main points on the common priesthood, according to Luther's proposal and the response of the Councils of Trent and Vatican II and, as a complementary counterpoint, add the teachings of a 20th century Catholic author, Josemaría Escrivá de Balaguer, partly before and partly after Vatican II, which could be of interest for understanding the subject under discussion. The similarities and differences are thus noted here, which are conducive to the subsequent ecumenical dialogue on this subject, which is acquiring particular importance in the context of the theology of synodality.
Źródło:: Roczniki Teologiczne; 2022, 69, 11 English Version; 105-133
2353-7272
Pojawia się w:: Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 10.

Tytuł:: El inicio del camino. Fe, bautismo y pertenencia a la Iglesia en el pensamiento de Joseph Ratzinger
Początek drogi. Wiara, chrzest i przynależność do Kościoła w myśli Josepha Ratzingera
Autorzy:: Blanco-Sarto, Pablo
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1916462.pdf
Data publikacji:: 2020-12-04
Wydawca:: Papieski Wydział Teologiczny we Wrocławiu
Tematy:: liturgy
knowledge
relationship
Church
ecumenism
evangelization
Joseph Ratzinger
baptism
liturgia
wiedza
relacja
Kościół
ekumenizm
ewangelizacja
chrzest
Opis:: Through baptism the new Christian is born of water and immersed in the resurrection of Christ. This paper addresses, firstly, the liturgical dimension of the act of faith, according to the studies of the Bavarian theologian. This reviving immersion influences all the dimensions of the person: from the cognitive to the ethical, without forgetting the relational and emotional ones. After this, the social and communitarian dimension of the act of faith is emphasized, which introduces us into a believing and saving community. Finally, the author reminds us of the effects, such as the light and joy that the believer experiences after becoming aware of the baptism received. Being the common patrimony of all Christians, the first of the sacraments constitutes a good bridge and starting point for ecumenical dialogue, as the Second Vatican Council recalls (cf. UR 22).
Przez chrzest nowy chrześcijanin rodzi się z wody i zostaje zanurzony w zmartwychwstaniu Chrystusa. Niniejszy artykuł w pierwszej kolejności zwraca uwagę na liturgiczny wymiar tego aktu wiary na podstawie badań bawarskiego teologa. Odnawiające zanurzenie wpływa na wszystkie wymiary osoby: od poznawczego do etycznego, atakże relacyjnego iemocjonalnego. Następnie przedstawiony jest społeczny i wspólnotowy wymiar omawianego aktu wiary, który wprowadza do zbawczej wspólnoty wierzących. W ostatniej części autor przypomina o takich skutkach, jak światło i radość, których doświadcza wierzący po uświadomieniu sobie otrzymanego chrztu. Jako wspólne dziedzictwo wszystkich chrześcijan, ten pierwszy z otrzymywanych sakramentów stanowi dobry pomost i punkt wyjścia dla dialogu ekumenicznego, zgodnie z zaleceniami Soboru Watykańskiego II (por. UR 22).
Źródło:: Wrocławski Przegląd Teologiczny; 2020, 28, 2; 49-61
2544-6460
Pojawia się w:: Wrocławski Przegląd Teologiczny
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Informacja

Wyszukujesz frazę "Sarto, Pablo" wg kryterium: Autor

Źródło danych

Dostawca treści

Kolekcja

Rok wydania

Wydawca

Temat

Autor

Typ dokumentu

Język