Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Salgado-Delgado, Rene" wg kryterium: Autor


Wyświetlanie 1-3 z 3
Tytuł:
Aerogels from polypyrrole/carbon nanotubes-based polymeric blends
Aerożele krzemionkowe na bazie polimerowych mieszanin polipirolu i nanorurek węglowych
Autorzy:
Salgado-Delgado, René
Salgado-Delgado, Areli M.
Olarte-Paredes, Alfredo
Ochoa-Jaimes, Juan Carlos
Vargas-Galarza, Zully
Vargas-Torres, Apolonio
López-Lara, Teresa
Hernández-Zaragoza, Juan B.
Rubio-Rosas, Efraín
Castaño, Victor M
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/945762.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Sieć Badawcza Łukasiewicz - Instytut Chemii Przemysłowej
Tematy:
aerogels
tetraethyl orthosilicate (TEOS)
carbon nanotubes (NTC)
polypyrrole (PPy)
polymer gels
aerożele
ortokrzemian tetraetylu (TEOS)
nanorurki węglowe (NTC)
polipirol (PPy)
Opis:
Novel silica aerogels were produced from carbon nanotubes/carbon black/polypyrrole (NTC/CB/PPy) blends, and their structure characterized by FT-IR analysis. X-ray diffraction analysis confirms the presence of amorphous silica and a new reflection at 2θ = 13°, which had not been reported before. SEM micrographs of the aerogels reveal the connectivity of the micropores of the material, along with the different fillers (NTC/CB/PPy), which allow to increase the water absorption of the aerogels and to increase thermal stability. The mechanical and thermal properties of the resulting aerogels are significantly better than those of similar materials reported in the literature.
Otrzymano nowe aerożele krzemionkowe z wykorzystaniem mieszanin nanorurek węglowych, sadzy węglowej i polipirolu (NTC/CB/PPy). Strukturę wytworzonych aerożeli scharakteryzowano na podstawie widm FT-IR. Metodą dyfrakcji rentgenowskiej potwierdzono w nich obecność amorficznej krzemionki, stwierdzono też, wcześniej nieopisywane, odbicie przy 2θ = 13°. Mikrofotografie SEM aerożeli wykazały połączenia mikroporów krzemionki z cząstkami różnych napełniaczy (NTC/CB/PPy), pozwalające zwiększyć absorpcję wody przez aerożele i ich stabilność termiczną. Wykazano, że właściwości mechaniczne i termiczne powstałych aerożeli są znacznie lepsze niż właściwości podobnych materiałów opisanych w literaturze.
Źródło:
Polimery; 2020, 65, 7-8; 516-522
0032-2725
Pojawia się w:
Polimery
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Simulated body fluid nucleation of poly(vinyl alcohol)/nanohydroxyapatitehydrogels
Nukleacja hydrożeli poli(alkohol winylowy)/nanohydroksyapatyt w symulowanym płynie ustrojowym
Autorzy:
Salgado-Delgado, Arieli M.
Hernández-Cocoletzi, Heriberto
Rubio-Rosas, Efrain
Escobedo-Morales, Alejandro
Chigo-Anota, Ernesto
Olarte-Paredes, Alfredo
Salgado-Delgado, Rene
Castańo, Victor M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/947234.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Sieć Badawcza Łukasiewicz - Instytut Chemii Przemysłowej
Tematy:
simulated bodyfluid (SBF)
biopolymers
bioactivity
electrospinning
symulowany płyn ustrojowy (SBF)
biopolimery
bioaktywność
elektroprzędzenie
Opis:
Novel poly(vinyl alcohol) (PVA) andchitosan (CS) or 2-hydroxyethyl methacrylate (HEMA) and nanohydroxyapatite(nanoHAp) electrospinning-produced membranes were evaluated, in terms of theirbioactivity under exposure to simulated body fluid (SBF). After soaking them inSBF for 5, 8 and 15 days, the scanning electron microscopy (SEM) images showthe accumulation of calcium carbonate or calcium phosphate SBF on the surfaceof the nanohydroxyapatite (nanoHAp). This indicates that there might be anincreased bioactivity on the surface of the nanoHAp prepared by this method.
Zbadano bioaktywność nowych membran, otrzymywanych w wyniku elektroprzędzenia z hydrożeli poli(alkoholu winylowego) (PVA) z chitozanem (CS), metakrylanem 2-hydroksyetylu (HEMA) i/lub nanohydroksyapatytem (nanoHAp), poddanych działaniu symulowanego płynu ustrojowego (SBF). Metodą skaningowej mikroskopii elektronowej (SEM) stwierdzono, że po zanurzeniu wytworzonych membran w roztworze SBF na 5, 8 i 15dni na powierzchni cząstek nanoHAp w badanych próbkach nastąpiła akumulacja cząsteczek węglanów i fosforanów wapnia pochodzących z SBF, co dowodzi, że tą metodą można zwiększyć bioaktywność przygotowanych membran, przeznaczonych do zastosowania w rekonstrukcji tkanki kostnej.
Źródło:
Polimery; 2019, 64, 7-8; 487-492
0032-2725
Pojawia się w:
Polimery
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Synthesis and characterization of a citric and lipoic acids-derived dendrimer
Synteza i charakterystyka dendrymeru pochodzącego z kwasu cytrynowego i liponowego
Autorzy:
Salgado-Delgado, René
Salgado-Delgado, Areli M.
Olarte-Paredes, Alfredo
García-Fuentes, Juan J.
López-Lara, Teresa
Hernández-Zaragoza, Juan B.
García-Hernández, Edgar
Castaño, Víctor M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2202634.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Sieć Badawcza Łukasiewicz - Instytut Chemii Przemysłowej
Tematy:
dendrimer
citric acid
lipoic acid
dendrymer
kwas cytrynowy
kwas liponowy
Opis:
The paper describes the synthesis and characterization of two third generation dendrimers from citric acid and a variant with a dendron terminated with lipoic acid. FTIR and C NMR confirmed the presence of signals characteristic for the dendrimer functional groups OH, C-O, C=O, C-H and C-S. DSC showed that, unlike citric acid, the dendrimer is amorphous. SEM revealed changes in the structure of citric acid particles in each dendrimer generation. In addition, the structure was more homogeneous. Dendrimers are hydrophobic due to ester linkages. Contact angle > 90° confirms their hydrophobic char-acter. Moreover, the dendrimer with a dendron terminated with lipoic acid absorbs Cu+2 and Fe+3metal ions, so it can be used as an adsorbent for heavy metals.
W pracy opisano syntezę i charakterystykę dwóch dendrymerów trzeciej generacji z kwasu cytrynowego oraz wariantu z dendronem zakończonym kwasem liponowym. Metodą FTIR i C NMR potwierdzono sygnały charakterystyczne dla grup funkcyjnych dendrymeru OH, C-O, C=O, C-H i C-S. Metodą DSC wykazano, że w odróżnieniu od kwasu cytrynowego dendrymer jest amorficzny. Mikrofotografie SEM wykazały zmiany w strukturze cząstek kwasu cytrynowego w każdym pokoleniu dendrymeru. Ponadto struktura była bardziej jednorodna. Dzięki wiązaniom estrowym otrzymane dendrymery są hydrofobowe, co potwierdza kąt zwilżania > 90°. Wykazano również, że dendrymer z dendronem zakończonym kwasem liponowym absorbuje jony metali Cu+2 i Fe+3, dzięki czemu może być stosowany jako adsorbent metali ciężkich.
Źródło:
Polimery; 2023, 68, 1; 25--31
0032-2725
Pojawia się w:
Polimery
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-3 z 3

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies