Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Sałek, Agata" wg kryterium: Autor

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-3 z 3
    Tytuł:
    Czynniki ryzyka zachorowania na międzybłoniaka opłucnej
    Risk factors of morbidity of malignant pleural mesothelioma
    Autorzy:
    Sałek, Agata
    Karczmarek-Borowska, Bożenna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/437917.pdf
    Data publikacji:
    2012
    Wydawca:
    Uniwersytet Rzeszowski. Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego
    Tematy:
    czynniki ryzyka
    azbest
    złośliwy międzybłoniak opłucnej
    risk factors
    azbestos
    malignant pleural mesothelioma
    Opis:
    Międzybłoniak opłucnej należy do najczęściej występują- cych nowotworów opłucnej. Rozpoznaje się go przeważnie u mężczyzn od 50 do 74 roku życia. W Polsce w 2009 roku odnotowano 250 nowych zachorowań na międzybłoniaka. Najczęstszym i najlepiej poznanym czynnikiem wpływającym na rozwój międzybłoniaka opłucnej są włókna azbestu, a w szczególności włókna krokidolitu. Azbest to grupa 6 minerałów, które były dość powszechnie stosowane w przemyśle z uwagi na ich właściwości fiyczne i chemiczne. Wykazano, iż na rozwój międzybłoniaka opłucnej ma wpływ czas oraz intensywność narażenia na włókna azbestu. Szacuje się, że czas ten wynosi od 20 do 40 lat. Po ukazaniu się dowodów na związek między ekspozycją na azbest a rozwojem mię- dzybłoniaka opłucnej, Międzynarodowa Organizacja Pracy uchwaliła konwencję odnoszącą się do bezpieczeństwa przy stosowaniu i wykorzystywaniu wyrobów zawierających włókna azbestu. W Polsce od 2008 roku realizowane są programy dotyczące usuwania materiałów zawierających azbest, jak również profiaktykę oraz wczesne wykrywanie międzybłoniaka opłucnej u osób mających kontakt z azbestem. Innymi czynnikami o udowodnionym wpływie na rozwój międzybłoniaka opłucnej są infekcja Simon Virus 40, genetyczna podatność na szkodliwe działanie erionitu oraz narażenie na promieniowanie jonizujące. Międzybłoniak opłucnej charakteryzuje się stosunkowo niskim odsetkiem całkowitych wyleczeń. Radykalne leczenie chirurgiczne jest możliwe u około 10% pacjentów. Pozostali chorzy poddawani są leczeniu, które ma za zadanie przedłużyć i poprawić ich jakość życia.
    Malignant pleural mesothelioma is the most frequently occurring type of pleural neoplasm. It is mainly diagnosed in men between 50 and 74 years of age. In Poland was recorded 250 new cases of this neoplasm in 2009. Asbestos fire, especially crocidolite fire, is the most common and the best known factor predisposing to the development of pleural mesothelioma. Asbestos is a set of 6 minerals, which due to its physical and chemical properties, used to be commonly implemented by industry. It has been proven, that the time and intensity of exposure to asbestos are what affct the formation of pleural mesothelioma. This exposure time ranges between 20 and 40 years. When the correlation between asbestos exposure and development of mesothelioma was fist published, the International Labour Organization adopted a convention regulating safety in the use of products containing asbestos. As of year 2008, Poland implemented programs on asbestos removal as well as prevention and early mesothelioma diagnosis for individuals exposed to asbestos. Other provable factors, that predispose to the development of pleural mesothelioma are infection with Simon Virus 40, genetic susceptibility to erionite and exposure to ionizing radiation. The malignant pleural mesothelioma is characterized by relative low percentage of full recovery. Radical surgical treatment is possible in about 10% cases. Other patients are subjected to treatment aiming to prolong and improve the quality of life.
    Źródło:
    Medical Review; 2012, 4; 508-512
    2450-6761
    Pojawia się w:
    Medical Review
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Chłoniak złośliwy czy choroba Kikuchi-Fujimoto – opis przypadku
    Malignant lymphoma or Kikuchi-Fujimoto disease – case report
    Autorzy:
    Syrek-Kaplita, Karolina
    Karczmarek-Borowska, Bożenna
    Sałek, Agata
    Fudali, Ludmiła
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/437851.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Uniwersytet Rzeszowski. Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego
    Tematy:
    limfadenopatia,
    choroba Kikuchi-Fujimoto,
    chłoniak
    lymphadenopathy,
    Kikuchi-Fujimoto disease,
    lymphoma
    Opis:
    Pacjentka lat 70, została skierowana do Ośrodka Onkologicznego z podejrzeniem chłoniaka złośliwego. Po wykonaniu badań i ponownej ocenie preparatów histopatologicznych rozpoznano chorobę Kikuchi- Fujimoto. Następnie chora została przekazana pod opiekę Poradni Reumatologicznej. Choroba Kikuchi- Fujimoto znana jako histiocytarne, martwicze zapalenie węzłów chłonnych bez nacieków granulocytarnych jest limfadenopatią o nieznanej etiologii. Po raz pierwszy została opisana w 1972 roku w Japonii, przez niezależnych badaczy Kikuchi i Fujimoto. Podczas diagnostyki pod uwagę bierze się choroby infekcyjne, autoimmunologiczne, nowotworowe- głównie rozrosty układu chłonnego lub przerzuty guzów litych. Podstawą rozpoznania jest potwierdzenie cech klinicznych oraz histopatologicznych. W terapii stosuje się leczenie objawowe, ale w większości przypadków zmiany ulegają samoistnej regresji.
    The case is a 70-year-old female patient, who was directed to the Oncology Center with suspected malignant lymphoma. The evaluation and histopathological reexamination suggested Kikuchi-Fujimoto disease. The patient was then referred to a Rheumatology Clinic. The Kikuchi-Fujimoto disease or histiocytic, necrotizing lymphadenitis without granulocytic infiltration is a lymphadenopathy of unknown etiology. It was first described in Japan by independent researchers Kikuchi and Fujimoto in 1972. During the diagnostic workup infectious, autoimmune, or neoplastic diseases are taken into consideration. The diagnosis is confirmed both by clinical and histopathological features of the disease. Symptomatic treatment is administered, but the changes regress spontaneously in most cases.
    Źródło:
    Medical Review; 2013, 2; 257-263
    2450-6761
    Pojawia się w:
    Medical Review
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Peritonektomia - rola w operacji cytoredukcyjnej raka jajnika
    Role of peritonectomy in cytoreductive surgery of ovarian cancer
    Autorzy:
    Soja, Paweł
    Sałek, Agata
    Dudka, Paweł
    Naróg, Maciej
    Skręt-Magierło, Joanna
    Raba, Grzegorz
    Kluza, Roman
    Skręt, Andrzej
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/908502.pdf
    Data publikacji:
    2009
    Wydawca:
    Medical Communications
    Tematy:
    cytoreductive surgery
    debulking
    hyperthermic chemotherapy
    ovarian cancer
    peritonectomy
    Opis:
    Background: Global statistics indicate continuously increasing incidence of ovarian cancer. As the outcome of surgery- and chemotherapy-based therapies of this condition are highly unsatisfactory, the search is underway for novel surgical techniques, more effective drugs and new treatment protocols. Peritonectomy is a technique enabling a more complete cytoreduction and better survival indices. The aim of this paper is to review current literature related to peritonectomy - a novel technique in cytoreductive surgery of ovarian cancer. Material and method: Internet-based search of medical libraries (Cochrane, PubMed and Medline) using such key words as: “ovarian”, “cancer”, “chemotherapy”, “peritonectomy”, “chemohyperthermia”, and various combinations thereof. The review encompassed papers published after 1990. Results: Literature data enable an insight into several techniques of peritonectomy, as well as its combination with intraperitoneal hyperthermic chemotherapy. Results of surgical treatment including peritonectomy and complications on the part of other organs as sequels of this procedure are reviewed. Conclusions: Peritonectomy is a novel surgical technique, which may contribute to improvement of outcome of ovarian cancer treatment. Although this type of procedure is associated with an increased risk of complications due to its greater invasiveness, in most authors’ opinion complication and mortality rates are acceptable. Based on available literature we may conclude that prospective studies are necessary in order to determine the role of this technique in the aspects of survival and postoperative complication rates.
    Wstęp: Światowe statystyki pokazują nieustanny wzrost zachorowalności na raka jajnika. Ponieważ rezultaty leczenia tego nowotworu oparte na procedurach chirurgicznych oraz chemioterapii są wciąż niezadowalające, konieczne jest opracowanie nowych technik chirurgicznych, skuteczniejszych leków oraz nowych metod leczenia. Peritonektomia to procedura, która pozwala na szerszą cytoredukcję i uzyskanie lepszych wskaźników przeżycia. Celem pracy jest przegląd literatury dotyczącej peritonektomii - nowej metody w operacjach cyto- redukcyjnych raka jajnika. Materiał i metodyka: Dokonano przeglądu piśmiennictwa w bibliotekach Cochrane, PubMed oraz Medline, używając podczas wyszukiwania słów kluczowych: ovarian, cancer, chemotherapy, peritonectomy procedures, chemohyperthermia oraz różnych kombinacji tych słów. Przeglądem objęto prace opublikowane po 1990 roku. Wyniki: Dane zawarte w literaturze pozwoliły przedstawić różne techniki peritonektomii oraz połączenia peritonektomii z hipertermiczną chemioterapią wewnątrzotrzewnową. Zaprezentowane są również wyniki leczenia operacyjnego z zastosowaniem peritonektomii, omówiono także komplikacje ze strony różnych układów związane z tym zabiegiem. Wnioski: Peritonektomia jest nową metodą chirurgiczną, która może poprawić rezultaty leczenia raka jajnika. Mimo iż ten rodzaj leczenia powoduje częstsze występowanie powikłań związanych z wysokim obciążeniem dla organizmu, większość autorów jest zdania, iż wskaźniki powikłań i umieralności są możliwe do zaakceptowania. Na podstawie istniejących prac wywnioskować można, iż potrzebne są badania prospektywne, które w pełni potwierdzą znaczenie tej metody w aspekcie przeżyć i komplikacji pooperacyjnych.
    Źródło:
    Ginekologia Onkologiczna; 2009, 7, 2; 107-113
    1731-5379
    Pojawia się w:
    Ginekologia Onkologiczna
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-3 z 3

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies